ΕΠΙΦΥΣΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΕΠΑΦΗΣ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEild5WcJ-6KB5Yvspt6ON-UKpKVKqM1-aHcXq6_h1RN1vowzEvx-3Qcmb24UyoyqXSpePzPaiZQ1GdezK0KE-NAR5FUolmgsELl4_Sw3fq8IsCuFnqGaxrZ6qBUcUlx1Q26ncu52XZShlg/s1600/secrets+melatonin.jpgΑυτό πού μπορεί να σε κάνει να έχεις άμεση σύνδεση με μια και μόνο νοερή σκέψη προς το φώς της δημιουργίας , είναι ή Επίφυση.
Ο κεντρικός αδένας του εγκεφάλου μας είναι αυτός πού μας ανοίγει την πύλη για την υλοποίηση κάθε ιδέας πού βρίσκει την πραγμάτωσή της στον μορφικό κόσμο.
Στο βάθος του εγκεφάλου μας υπάρχει ένας αδένας που ονομάζεται Επίφυση.
Η επιστήμη της ιατρικής λέει πώς αυτός απενεργοποιείται μετά το 7ο χρόνο της ανθρώπινης ηλικίας και θεωρείτο μέχρι πρότινος μή σημαντικός .
Το 7ο έτος είναι πολύ σημαντικός χρόνος και συνδέεται με την μυέλωση του εγκεφάλου.
Ο φλοιώδης εγκέφαλος είναι ο σκεπτόμενος νούς μας.
Ενώ η Επίφυση είναι ό κρίκος πού μας συνδέει με το Πνευματικό μας πρότυπο.
Η Επίφυση , πού συνδέεται με το Νοητικό, εκφράζει την Χρυσή εποχή και την πρώτη Ιδέα.
Ως πρώτη Ιδέα ορίζεται το Πνευματικό μας Εγώ από όπου απορρέει ή μορφική πραγμάτωση.
Η Επίφυση χαρακτηρίζεται από την έννοια Φώς και αντιστοιχεί στην έκφραση τού Ήλιου.
Είναι ο αδένας που δονεί τα ηλεκτρομαγνητικά πλέγματα να συνθέσουν τον κόσμο και τις μορφές.
Όμως γιατί οι άνθρωποι έχουν άγνοια για την δύναμή τους αυτή;
Μήπως γιατί δεν έχουν όλοι αυτή την δυνατότητα;
Στον κόσμο μας, υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει η φυλή των Τιτάνων- Ατλάντων, που χρησιμοποιώντας τα ίδια εκείνα μέσα που διέθετε στην τότε εποχή , επιδιώκει την με κάθε δύναμη αποκοπή μας από την «επαφή» , και κατ’ επέκταση απενεργοποίηση της Επιφύσεώς μας, και την όλο και βαθύτερα πτώση μας στην ύλη .
Αυτό το γένος που έριξε ο Δίας στα Τάρταρα και το οποίο αντιμετώπισαν οι Αθηναίοι νικηφόρα, συνεχίζει να ζεί ανάμεσά μας .
Είναι άρπαγες , ασεβής , ανήθικοι, ασυνείδητοι.
Είναι το γένος των Ατλάντων πού ζεί στον υπόγειο κόσμο και πού υποχείριά τους έχουν στην επιφάνεια του πλανήτη τους υλιστές Εβραίους.
Το γένος αυτό του Σκότους΄, είναι αυτοί πού αποκαλούνται « το κακό του κόσμου» και ο Σατανάς.
Αυτοί έπεσαν στην εγωιστική μικροκοσμική ψευδαίσθηση κατοχής και κυριαρχίας , και απέκοψαν κάθε επαφή με τον κόσμο από όπου προήρθαν, από την αυτόνομη ιδεατή τους προΰπαρξη δηλαδή, και έγιναν όντα του κόσμου της υλικής κατάστασης των πρώτων μορφών.
Στο φιλοσοφικό επίπεδο συνηθίζεται να λένε πώς, κάθε τι πρίν δημιουργηθεί υπάρχει σαν ιδέα.
Οι ιδέες των όντων και των πραγμάτων βρίσκονται σε ένα πεδίο που ο Πλάτωνας το ονόμασε Κόσμος των Ιδεών.
Μιλούσε για τον καθαρό και φωτεινό κόσμο , τον θεϊκό , εκεί όπου έχει πρόσβαση η φωτεινή σκέψη η οποία εργάζεται με τις ιδέες πνευματικά. Είναι το Θεϊκό Πνεύμα που καθοδηγεί την χαοτική ανυπαρξία να υπάρξει σε αρμονικές μορφές .
Είναι η Νοημοσύνη και η Θεία Πρόνοια που διέπει την δημιουργία.
Στον κόσμο αυτόν των ιδεών , έχουμε πρόσβαση μέσω των ανώτερων συλλογισμών και διανοήσεων, και μέσω της προσευχής, που μας ανοίγετε η πύλη εισόδου που είναι η Επίφυση.
Με αυτόν τον τρόπο ενεργοποιείται ο συντονισμός και ή επαφή με τον φωτεινό μας εαυτό.
Ο γήινος ηλεκτρομαγνητισμός, η Οργόνη όπως την αποκαλούσε ο Ράιχ, που είναι η ενέργεια της κίνησης των ηλεκτρονίων , προσφέρει την δυνατότητα για να δομηθεί η μορφή.
Όμως, ο ηλεκτρομαγνητισμός, φέρει μόνο την δυνατότητα .
Πάνω σε αυτήν την δυνατότητα θα πρέπει να επιδράσει ή ιδέα και να δώσει μια μορφή.
Το στοιχείο του Αιθέρα, που είναι ο από τον Υπερουράνιο χώρο δημιουργικός έρως, αυτός πού ενώνει τά στοιχεία, είναι το μέσον .
Μέσω τού Αιθέρα κινείται η ψυχή και μορφοποιεί μεταφέροντας την ιδέα.
Ο Αριστοτέλης , τον Αιθέρα τον καταχωρεί υπεράνω της ατμόσφαιρας , στον καθαρό χώρο .
Το λέει 5ο στοιχείο , τέλειο , με αέναον κυκλική κίνηση περί την Γη και κατά την φορά του Ουρανού.
Από το «περί-στροφή», και το «περί την στέρεα ύλη» προέρχεται και «το περιστέρι» ως σύμβολο του Αγίου Πνεύματος που περιστρέφετε γύρο από τον κόσμο και τον εμπνέει με νέες ιδέες που τον μορφοποιούν και τον εμπλουτίζουν. 

tobiblion 

Διαβάστε επίσης:

Η ενεργοποιημένη Επίφυση: Η έδρα της ψυχής
Σχόλια