«Σκοτεινά πρότυπα» στις ιστοσελίδες

Ένα από τα βασικά στοιχεία μιας ιστοσελίδας είναι ο σχεδιασμός της. Έπειτα από δεκαετίες ύπαρξης του Διαδικτύου και έχοντας συναντήσει χιλιάδες ιστοσελίδες κατά την πλοήγησή μας, όλοι γνωρίζουμε πλέον πως από τον σχεδιασμό κρίνεται σε μεγάλο βαθμό η εμπειρία που θα αποκομίσουμε από έναν ιστότοπο, το αν θα μας «τραβήξει» και, ακόμα περισσότερο, το αν θα καταφέρει να μας κάνει να επαναλάβουμε την επίσκεψή μας.

Έτσι, υπάρχουν περιπτώσεις όπου πραγματικά αξιόλογο περιεχόμενο αδικείται από την εμφάνιση ή τη λειτουργικότητα της ιστοσελίδας που το περιέχει και «θάβεται», όπως επίσης και κάκιστο περιεχόμενο που συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον λόγω του όμορφου περιτυλίγματος.

Υπάρχει όμως βαθιά ριζωμένο στον σχεδιασμό πολλών ιστοσελίδων και κάτι ακόμα, ολοφάνερο μα ταυτόχρονα κρυφό από τη ματιά μας: τα «σκοτεινά πρότυπα».

Ο όρος καθιερώθηκε το 2010 από τον Harry Brignull (ως «dark patterns») και περιγράφει τμήματα στον σχεδιασμό ιστοσελίδων που έχουν στόχο να εξαπατήσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, τους χρήστες και να τους οδηγήσουν σε κάποια επιλογή που δεν είναι σαφής.


Πληροφορία

Ο Harry Brignull είναι κάτοχος διδακτορικού στη Γνωσιακή Επιστήμη και σύμβουλος εμπειρίας χρήστη (UX) με συμμετοχή σε γνωστά έργα, όπως το Spotify, η εφημερίδα The Telegraph, η Vodafone κ.ά.

Για να λειτουργήσουν αποδοτικά τα «σκοτεινά πρότυπα» εκμεταλλεύονται μόλις δύο παραμέτρους: τη γενικευμένη αδιαφορία των χρηστών και την ανθρώπινη ψυχολογία. Κι αν το δεύτερο δεν είναι απόλυτα ελεγχόμενο από εμάς, το πρώτο είναι σίγουρα. Σκεφτείτε όμως απλά πόσες φορές έχετε πατήσει το κουμπί «Συμφωνώ» χωρίς να διαβάσετε τους όρους που αναγράφονται και θα καταλάβετε γιατί όχι απλά δουλεύει αλλά εξαπλώνεται όλο αυτό.

Ο Brignull έχει καταχωρίσει τα «σκοτεινά πρότυπα» σε ορισμένες κατηγορίες, τις οποίες θα δούμε και θα εξηγήσουμε με παραδείγματα παρακάτω.
Δόλωμα και αλλαγή

Αυτή είναι μια τακτική που προέρχεται από τον κλάδο των πωλήσεων και συνοψίζεται ως εξής: ο επισκέπτης-θύμα δελεάζεται από κάτι ελκυστικό, όπως μια «ανεπανάληπτη προσφορά» προϊόντος, και προχωρά στην αγορά για να διαπιστώσει ότι η καφετιέρα με τις 357 λειτουργίες που αγόρασε δε μπορεί να φτιάξει ούτε γλυκύ βραστό.

Βεβαίως, η εν λόγω τακτική δεν περιορίζεται στις αγορές αλλά επεκτείνεται στη γενικότερη εξαπάτηση μέσω μιας προσφοράς η οποία δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή συνοδεύεται από επιπρόσθετους όρους (τα γνωστά «ψιλά γράμματα») που όμως αποκρύπτονται.
Ντροπή επιβεβαίωσης

Εδώ έχουμε μια τακτική που βασίζεται κυρίως στην ανθρώπινη ψυχολογία και επιχειρεί να προκαλέσει στον χρήστη το αίσθημα της ντροπής αν επιλέξει τη μη συμφωνία, οδηγώντας τον έτσι στο να συμφωνήσει —ουσιαστικά παρά τη θέλησή του.

Τυπικά δείγματα αυτής της τακτικής είναι τα αναδυόμενα παράθυρα που καλούν τους χρήστες να εγγραφούν σε κάποια υπηρεσία, αναφέροντας πως αν επιλέξουν να μην εγγραφούν θα συμβεί κάτι «άσχημο» (από την απώλεια «ευκαιριών» μέχρι όπου θέλει να το τραβήξει ο εκάστοτε απατεώνας), όπως επίσης και αναφορές του τύπου «η επιλογή σας να μην παρακολουθείτε την τάδε ροή θα οδηγήσει σε γενικευμένη μείωση της προβολής αυτού του είδους ενημέρωσης».
Μεταμφιεσμένες διαφημίσεις

Σας έχει συμβεί ποτέ να πατήσετε κάποιο κουμπί λήψης σε μια ιστοσελίδα και να διαπιστώσετε ότι όχι μόνο δεν κατεβαίνει τίποτα αλλά οδηγείστε σε μια άλλη ιστοσελίδα που περιέχει κάποια διαφήμιση; Αυτό λοιπόν είναι μια μεταμφιεσμένη διαφήμιση.

Άλλη μορφή αυτής της τακτικής είναι οι πραγματικοί σύνδεσμοι λήψης, που όμως περνούν πριν από κάποια υπηρεσία διαφημίσεων (δε θα αναφέρω επωνυμίες για ευνόητους λόγους αλλά είναι εκείνες οι γνωστές ενδείξεις αναμονής μερικών δευτερολέπτων στο πάνω μέρος της οθόνης).
Εξαναγκασμένη συνέχεια

Η δοκιμαστική περίοδος κάποιας υπηρεσίας έφτασε στο τέλος της και πλέον αρχίζει η χρέωση. Φυσικά, έχετε τη δυνατότητα να αιτηθείτε ακύρωση της υπηρεσίας πριν συμβεί αυτό· αν καταφέρετε να βρείτε πώς μπορείτε να το κάνετε.

Η επιλογή συνήθως κρύβεται σε κάποιο υπομενού, σε έναν σύνδεσμο με πολύ μικρά γράμματα στο τέλος της σελίδας ή σε μια εντελώς διαφορετική διεύθυνση. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα δεν υπάρχει καμία τέτοια επιλογή. Σκόπιμα πάντα.
Φιλικό spam

Κατά την εγγραφή σας σε κάποια υπηρεσία, σας ζητήθηκαν δικαιώματα πρόσβασης στις επαφές σας (τηλεφωνικές, κοινωνικών δικτύων κλπ.), με το πρόσχημα ότι θα υποβοηθηθεί η λειτουργία ανακάλυψης γνωστών σας προσώπων. Και φυσικά συμφωνήσατε.

Αυτό που κάνατε όμως στην πραγματικότητα είναι ότι επιτρέψατε στην υπηρεσία αυτή να σας χρησιμοποιήσει ως μέσο διαφήμισής της, ενοχλώντας όλα τα πρόσωπα που ανακάλυψε στις επαφές σας με μηνύματα που φαίνονται να προέρχονται από εσάς αλλά τους καλούν να εγγραφούν και αυτοί ή παρουσιάζουν προσφορές.

Ακόμα κι αν δεν έχετε κάνει εσείς καμία τέτοια κίνηση αλλά δέχεστε παρόμοια, ενοχλητικά μηνύματα, τώρα ξέρετε το γιατί.
Κρυφά κόστη

Προχωρήσατε στην αγορά ενός προϊόντος από κάποιο ηλεκτρονικό κατάστημα και βρίσκεστε στο τελικό στάδιο, όπου εμφανίζεται η συνολική τιμή και πρέπει να επιβεβαιώσετε. Ενδεχομένως δεν προσέξατε ότι, για πρώτη και μοναδική φορά σε ολόκληρη τη διαδικασία, αναφέρεται και κάποιο επιπλέον κόστος (έξοδα αποστολής, εκτελωνισμός κ.ά.) που ανεβάζει την τιμή.

Αλλά και αν το προσέξατε, οι πιθανότητες λένε ότι είτε θέλετε πολύ αυτό το προϊόν είτε νιώθετε ότι ξοδέψατε πολύ χρόνο για να κάνετε πίσω τώρα, λίγο πριν το τέλος. Θα το αγοράσετε λοιπόν σε αυξημένη τιμή και ο στόχος του πωλητή-απατεώνα θα επιτευχθεί.
Εσφαλμένη κατεύθυνση

Πρόκειται ουσιαστικά για παραπλάνηση, η οποία συντελείται είτε με εκφορά του λόγου που οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα είτε με υπερτονισμό ενός σημείου στην ιστοσελίδα με στόχο να τραβήξει την προσοχή.

Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχουν τρεις επιλογές αλλά μία από αυτές (συνήθως η χειρότερη για τον χρήστη αλλά ταυτόχρονα η πιο επωφελής για τον απατεώνα) να είναι προεπιλεγμένη ή/και να παρουσιάζεται πιο «όμορφη» οπτικά. Μπορείτε να μαντέψετε πού οδηγεί αυτό.
Αποτροπή σύγκρισης τιμών

Αυτό δε χρειάζεται εκτενή εξήγηση. Απαντάται συνηθέστερα σε πακέτα προσφορών ενός συνόλου προϊόντων, όπου όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί η αξία ενός μεμονωμένου προϊόντος, ώστε να μπορεί να γίνει σύγκριση με κάποιο άλλο κατάστημα.
«Zuckering» ιδιωτικότητας

Εφόσον μιλάμε για «σκοτεινά πρότυπα», δε θα μπορούσε να λείπει ο Mark Zuckerberg και το δημιούργημά του. Του αποδίδεται λοιπόν η τιμή της ονομασίας ενός ειδους εξαπάτησης που οδηγεί τον χρήστη στο να αποκαλύψει δημόσια περισσότερες προσωπικές πληροφορίες από όσες θα ήθελε. Αυτό μπορεί να γίνει με επιτηδευμένα δύσχρηστες ρυθμίσεις ιδιωτικότητας ή και με άλλους τρόπους.

Γνωρίζετε (;) ότι το Facebook εμπορεύεται τα δεδομένα των χρηστών του. Ξέρετε (;) ότι αυτό αναγράφεται στους όρους που καλείστε να αποδεχθείτε κατά τη δημιουργία του λογαριασμού σας. Και συμφωνείτε, επιτρέποντας σε κάθε τρίτο μέρος να έχει γνώση αυτών των πληροφοριών, τις οποίες φυσικά θα συνδυάσει με άλλες που απέκτησε με παρόμοιο τρόπο. Κάπως έτσι καταλήγει η εταιρεία «The Copanoi LLC» να έχει ένα πλήρες προφίλ σας.


Πληροφορία

Το εμπόριο δεδομένων (data brokerage) είναι μια ολόκληρη βιομηχανία αξίας 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Κατσαριδοπαγίδα

Πρόκειται για τον σχεδιασμό που οδηγεί τον χρήστη σε μια κατάσταση από την οποία είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει.

Λόγου χάρη, κάποια αγορά που συνοδεύεται από ένα ακόμα προϊόν -επί πληρωμή φυσικά- το οποίο είναι προεπιλεγμένο και πρέπει ο χρήστης να ανακαλύψει ένα συγκεκριμένο κουτάκι για να αναιρέσει την επιλογή. Κι αν το αντιληφθεί όταν πλέον θα είναι αργά, θα αναγκαστεί να ακολουθήσει μια βασανιστική διαδικασία για να καταφέρει να ακυρώσει την πρόσθετη αγορά.
Βάζω κρυφά στο καλάθι

Όπου καλάθι εννοείται εκείνο των ηλεκτρονικών καταστημάτων. Η τακτική αυτή έχει πολλές ομοιότητες με την αμέσως προηγούμενη. Κάνατε κάποια αγορά, φτάσατε στο τελικό στάδιο αποδοχής της τιμής και παρατηρείτε (ή όχι) ότι έχει προστεθεί στο καλάθι σας ένα ακόμα προϊόν ή κάποια υπηρεσία. Τι κι αν αυτό είναι παράνομο σε αρκετές χώρες;
Ερωτήσεις-παγίδες

Αυτονόητο το νόημα πιστεύω, εντούτοις ο όρος δεν περιγράφει αποκλειστικά ερωτήσεις αλλά περιλαμβάνει και άλλα είδη παγίδων. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο σε φόρμες εγγραφών και μπορεί να είναι μια διατύπωση που οδηγεί σε διπλή άρνηση, λ.χ. «όχι, δεν επιθυμώ την ακύρωση της εγγραφής». Η οποία βεβαίως σημαίνει κατάφαση αλλά αυτό αποκρύπτεται σκοπίμως.

Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τα «σκοτεινά πρότυπα», όπως επίσης και το «Hall of Shame» ιστότοπων που τα χρησιμοποιούν, στην ιστοσελίδα που έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό.

Η ιστοσελίδα των Dark Patterns

Αυτό που προκύπτει ως συμπέρασμα είναι ότι, δυστυχώς, το Διαδίκτυο καθημερινά μεταβάλλεται όλο και περισσότερο σε ένα αφιλόξενο μέρος. Πολλές φορές μάλιστα με την ανοχή, αν όχι αποδοχή, των ίδιων του των «πολιτών».

Προσπαθήστε να εντοπίζετε και να καταγγέλλετε τέτοιες, απόλυτα αθέμιτες, πρακτικές. Είναι θέμα αυτοσεβασμού και αλληλοεκτίμησης. Κι αν θέλετε, μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια περίπτωση όπου πέσατε θύμα ενός «σκοτεινού προτύπου».

osarena.net

Διαβάστε περισσότερα »

Δωρεάν περιεχόμενο για blogger [9]

[Αποκλειστικά] από το FoulsCode δωρεάν περιεχόμενο για blogger.

Περιέχει 150 ανάρτησης.

Αρκετά συχνά θα ανεβαίνουν αρχεία .xml που θα περιέχουν άρθρα για το Blog σας!

Στηρίξτε αυτήν την προσπάθεια με μια κοινοποίηση!

Ρυθμίσεις › Άλλο › Εισαγωγή περιεχομένου

2.6 MB

DOWNLOAD

Διαβάστε περισσότερα »

Πού Πάνε Τα Χρήματα Όταν «Παγώνουν»;

Πώς θα αντιδρούσατε εάν ένα πρωί η τράπεζά σας σας απαγόρευε οποιαδήποτε ανάληψη αν δεν της εξηγούσατε τι θα κάνετε τα λεφτά; Αυτό φαίνεται πως έπαθε η Βενεζουέλα. Σύμφωνα με δημοσίευμα των «Τάιμς», η Τράπεζα του Λονδίνου αρνείται να επιστρέψει 14 τόνους χρυσού αν δεν λάβει διευκρινίσεις από την κυβέρνηση του Καράκας για το πώς προτίθεται να τους διαχειριστεί!


Η Τράπεζα Της Αγγλίας «Δεν Επιστρέφει» Τον Χρυσό Της Βενεζουέλας. Η Τράπεζα της Αγγλίας αρνείται να αποδεσμεύσει τις ράβδους χρυσού της Βενεζουέλας, προκειμένου να επιστρέψουν στη χώρα, υποστηρίζουν οι Τάιμς του Λονδίνου Το προηγούμενο διάστημα το Καράκας έδειξε ανοιχτά το ενδιαφέρον του να επαναφέρει στη Βενεζουέλα από τη Βρετανία τους περίπου 14 τόνους χρυσού σε ράβδους, λόγω της ανησυχίας ότι θα μπορούσαν να δεσμευτούν από τις σκληρές κυρώσεις που επιβάλλουν οι Η.Π.Α. στη Βενεζουέλα.
Όμως, η Τράπεζα της Αγγλίας αρνείται, σύμφωνα με πληροφορίες, να αποδεσμεύσει τις ράβδους χρυσού, συνολικής αξίας περίπου 550 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ έγινε αντιληπτό ότι οι Βρετανοί αξιωματούχοι λαμβάνουν μέτρα για την καταπολέμηση ξεπλύματος χρήματος, σύμφωνα με ρεπορτάζ των Times, που βασίζεται σε ανώνυμες πηγές.
«Υπάρχουν ανησυχίες ότι ο κύριος Ν.Μαδούρο μπορεί να αρπάξει τον χρυσό, που ανήκει στο κράτος, και να τον πουλήσει για προσωπικό κέρδος», εξηγεί η εφημερίδα.
Την Τρίτη, το Reuters ανέφερε ότι η κυβέρνηση της Βενεζουέλας προσπαθεί εδώ και σχεδόν δύο μήνες να μεταφέρει τον χρυσό της από την Τράπεζα της Αγγλίας στη Βενεζουέλα, με τη μεταφορά να θεωρείται ότι καθυστερεί για λόγους ασφαλείας.
Η Βενεζουέλα έχει καταβάλει συντονισμένες προσπάθειες για να γίνει μεγάλος εξαγωγέας χρυσού. Έχει πιστοποιήσει περίπου 32 σημεία εξόρυξης και έχει χτίσει 54 εγκαταστάσεις, σε μια προσπάθεια να μετατραπεί σε αυτό που ο Μαδούρο περιέγραψε ως «το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα χρυσού στον πλανήτη».
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας προσπαθεί να μειώσει την εξάρτηση της χώρας από οργανισμούς που καθοδηγούνται από τις Η.Π.Α., μεταξύ των οποίων και το δολάριο, ενώ τον προηγούμενο μήνα έλαβε την απόφαση να καθιερώσει συναλλαγές σε ευρώ, γουάν και «άλλα μετατρέψιμα νομίσματα», εν μέσω περιορισμών από τις Η.Π.Α.

Αν και οι λεπτομέρειες της υπόθεσης παρέμεναν συγκεχυμένες όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, το περιστατικό φέρνει στο προσκήνιο το κολοσσιαίο παιχνίδι που παίζεται στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα με άξονα τις κυρώσεις που επιβάλλουν δυτικές χώρες σε κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ηδη από το 1998, πριν ο Μπους, ο Ομπάμα και ο Τραμπ αυξήσουν με φρενήρεις ρυθμούς τις οικονομικές κυρώσεις, ο αναλυτής Τζεφ Σίμονς εξηγούσε στους Financial Times ότι «τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού υπόκεινται σε κάποιου είδους αμερικανικών κυρώσεων».
Σήμερα ο ίδιος υποστηρίζει ότι οι κυρώσεις είναι η συνέχιση του «πολέμου με άλλα μέσα». Και ενώ όλο και συχνότερα αυτές οι κυρώσεις παίρνουν τη μορφή «παγώματος» καταθέσεων και περιουσιακών στοιχείων, ελάχιστοι θέτουν το ερώτημα ποιος διαχειρίζεται αυτά τα κολοσσιαία ποσά.
Πολύ λίγοι γνωρίζουν παραδείγματος χάριν ότι το αμερικανικό κράτος έχει κερδίσει πάνω από 50 εκατ. δολάρια νοικιάζοντας την ιρανική πρεσβεία και δέκα ακόμη κτίρια που δέσμευσε μετά την ιρανική επανάσταση του 1979. Την ίδια εποχή το Πεντάγωνο κατάσχεσε αμερικανικό οπλισμό αξίας 400 εκατομμυρίων δολαρίων τον οποίο είχε προπληρώσει ο Σάχης. Τα όπλα, αντί να παραδοθούν στην επόμενη κυβέρνηση, ξαναπουλήθηκαν.
Σε ό,τι αφορά τους τραπεζικούς λογαριασμούς, θεωρητικά οι «παγωμένες» καταθέσεις παραμένουν ανέγγιχτες για όσο διάστημα διατηρούνται οι κυρώσεις. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των καταθέσεων των Κουβανών πολιτών, τις οποίες δέσμευσε ο πρόεδρος Κένεντι το 1963 και δεν επιστράφηκαν ποτέ στους ιδιοκτήτες τους – οι τελευταίοι από τους οποίους πεθαίνουν πια από βαθιά γεράματα.
Πόσο πραγματικά παγωμένος όμως μπορεί να είναι ένας λογαριασμός στο σύγχρονο τραπεζικό σύστημα, το οποίο ως γνωστόν παράγει χρήμα προσφέροντας δάνεια ανάλογα με τις καταθέσεις που έχει στη διάθεσή του;
Πέραν του τρομακτικού πλεονεκτήματος να έχεις αποθηκευμένο ένα ποσό που κανένας δεν μπορεί να
διεκδικήσει απροειδοποίητα, τα παγωμένα στοιχεία παράγουν μερίσματα και τόκους δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οπως αποκάλυψε, παραδείγματος χάριν, το Politico, εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που «γεννήθηκαν» από τους παγωμένους λογαριασμούς του δολοφονηθέντος Μοαμάρ Καντάφι, στο Βέλγιο, διοχετεύονται μέσω τραπεζών του Λουξεμβούργου προς άγνωστη κατεύθυνση.
Βελγικά μέσα ενημέρωσης μάλιστα αναρωτιούνταν αυτή την εβδομάδα εάν χρησιμοποιήθηκαν για το εμπόριο όπλων και λευκής σαρκός που ξεκίνησε στη Λιβύη μετά την «ανθρωπιστική» επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.


Δημοσιογράφος: Μισό εκατομμύριο παιδιά πέθαναν στο Ιράκ από τις κυρώσεις. Αξιζε αυτό το κόστος;
Μάντλιν Ολμπράιτ: Νομίζουμε ότι άξιζεΑρκετές κυβερνήσεις όμως προχωρούν πλέον και στην κατάσχεση του βασικού κεφαλαίου των καταθέσεων, φροντίζοντας να καλύπτουν τις κινήσεις τους με έναν ανθρωπιστικό μανδύα. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Προσφύγων, παραδείγματος χάριν, πρότεινε στην καναδική κυβέρνηση να προσφέρει τα χρήματα των παγωμένων λογαριασμών σε πρόσφυγες.
Συγκινητική πραγματικά η σκέψη αν αφορούσε μόνο τα χρήματα που έχουν κατασχεθεί από εμπόρους ναρκωτικών και άλλους εγκληματίες. Ανάμεσα όμως στα στοιχεία που έχει δεσμεύσει ο Καναδάς περιλαμβάνονται ακόμη και οι καταθέσεις της γυναίκας του προέδρου της Βενεζουέλας, δηλαδή μιας χώρας με δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση.
Επίσης, καναδικά δικαστήρια μοίρασαν 13 εκατομμύρια δολάρια του Ιράν σε αμερικανικές οικογένειες που έπεσαν θύματα τρομοκρατών οι οποίοι φέρονταν να χρηματοδοτούνταν από το Ιράν. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο κατηγόρησε την Τεχεράνη ότι χρηματοδοτούσε τις οργανώσεις Χαμάς (η οποία κέρδισε τις πρώτες και τελευταίες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών στη Γάζα) και Χεζμπολάχ (η οποία συμμετέχει στην κυβέρνηση του Λιβάνου και αυξάνει συνεχώς την εκλογική της επιρροή).
Την περασμένη εβδομάδα κατατέθηκε στο βρετανικό κοινοβούλιο πρόταση νόμου να κατασχεθούν τα 12 δισεκατομμύρια στερλίνες της Λιβύης που βρίσκονται δεσμευμένα σε βρετανικές τράπεζες, με τη δικαιολογία ότι οι αντάρτες του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού χρησιμοποιούσαν πριν από μισό αιώνα πλαστικά εκρηκτικά τύπου semtex που προμηθεύονταν από τη Λιβύη.
Ο βρετανικός Τύπος γέμισε λοιπόν με φωτογραφίες συγγενών θυμάτων του IRA, που ζητούν τα χρήματα να μείνουν στη Βρετανία και όχι να δοθούν στον λαό της Λιβύης – ο οποίος παρεμπιπτόντως βομβαρδίστηκε και από τη Βρετανία.
Το 2011, ο πρόεδρος Ομπάμα είχε μια καλύτερη ιδέα: πρότεινε να κατασχέσει ένα τμήμα από τα 34 δισεκατομμύρια δολάρια που ο ίδιος είχε «παγώσει» από λογαριασμούς της Λιβύης για να χρηματοδοτήσει αντικαθεστωτικούς αντάρτες. Οπως είναι πλέον γνωστό, αυτές οι ομάδες εξτρεμιστών ενόπλων μετακινήθηκαν σε αρκετές περιοχές της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής και αποτέλεσαν τις νέες εφεδρείες της Αλ Κάιντα και βασικό κορμό του ISIS.
Ο εμφύλιος δηλαδή της Λιβύης θα χρηματοδοτούνταν από τις καταθέσεις της ίδιας της χώρας. Οπως και έγινε, εν πολλοίς.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα »

Νέοι κανόνες για την ελεύθερη ροή δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα

Δύο βασικές νομοθετικές πράξεις ολοκλήρωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο της στρατηγικής της για την ψηφιακή ενιαία αγορά. Την περασμένη εβδομάδα το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε τον Κανονισμό για την ελεύθερη ροή των δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα και τη νέα Οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων.


Ο κανονισμός για την ελεύθερη ροή των δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα θα προσθέσει την ελεύθερη ροή δεδομένων στο σύνολο των ελευθεριών, στις οποίες βασίζεται η ευρωπαϊκή ενιαία αγορά. Όχι μόνο θα δημιουργήσει ασφάλεια δικαίου για τις επιχειρήσεις, ώστε να μπορούν να επεξεργάζονται τα δεδομένα τους οπουδήποτε στην Ε.Ε., αλλά θα αυξήσει, επίσης, την εμπιστοσύνη στο cloud και θα αντιμετωπίσει τον εγκλωβισμό σε συγκεκριμένο πάροχο.

Ως αποτέλεσμα, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα επωφεληθούν από μια περισσότερο ανταγωνιστική αγορά υπολογιστικού νέφους και προηγμένης επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας. Επιπλέον, εκδόθηκε μια νέα Οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων, η οποία θα τεθεί σε ισχύ μέχρι τα τέλη του 2018, ενώ τα κράτη θα έχουν 21 μήνες για να τη μεταφέρουν στο εθνικό δίκαιο.

Οι επικαιροποιημένοι κανόνες θα ενισχύσουν την προστασία των ανηλίκων από επιβλαβές περιεχόμενο, καθώς και την καταπολέμηση της ρητορικής μίσους και της υποκίνησης σε βία στο σύνολο του οπτικοακουστικού περιεχομένου. Ταυτόχρονα, θα τονώσουν τις ευρωπαϊκές οπτικοακουστικές παραγωγές και θα εξασφαλίσουν την ανεξαρτησία των ρυθμιστικών Αρχών του οπτικοακουστικού τομέα μέσω ορισμένων απαιτήσεων, όπως το να είναι νομικά διακριτές και λειτουργικά ανεξάρτητες από την κυβέρνηση και από οποιονδήποτε άλλο δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα.

Ο Κανονισμός

Ο Κανονισμός προβλέπει για τα μη προσωπικά δεδομένα ό,τι προβλέπει, ήδη, για τα προσωπικά δεδομένα ο γενικός κανονισμός για την προστασία δεδομένων: την ελεύθερη και ασφαλή κυκλοφορία σε όλη την Ε.Ε. Με το νέο Κανονισμό, η Ένωση στέλνει ένα σαφές μήνυμα στις επιχειρήσεις της Ευρώπης: δεν έχει σημασία το πού αποθηκεύετε και επεξεργάζεστε τα δεδομένα σας στην Ε.Ε. – οι απαιτήσεις γεωγραφικού περιορισμού των δεδομένων εντός των κρατών-μελών ανήκουν πλέον στο παρελθόν.

Με τους νέους κανόνες θα δοθεί σημαντική ώθηση στην ευρωπαϊκή οικονομία δεδομένων, καθώς διανοίγονται για τις ευρωπαϊκές νεοφυείς και μικρομεσαίες επιχειρήσεις δυνατότητες δημιουργίας νέων υπηρεσιών χάρη στη διασυνοριακή καινοτομία όσον αφορά τα δεδομένα. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση του ΑΕΠ της Ε.Ε. κατά 4%, ή κατά €739 δις μόνο μέχρι το 2020.

Η Οδηγία

Μεταξύ άλλων, η νέα Οδηγία προβλέπει την ενισχυμένη προστασία των παιδιών και των ανηλίκων από επιβλαβές διαδικτυακό περιεχόμενο. Επίσης, θέτει ποσοτικούς κανόνες για τη διαφήμιση και ορίζει υποχρεωτικό ποσοστό 30% σε ευρωπαϊκό περιεχόμενο στους καταλόγους πλατφορμών με video on demand.

Η αναθεωρημένη Οδηγία θα ισχύσει για τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, αλλά και για τις πλατφόρμες βίντεο κατά παραγγελία (“video-on-demand”), τις πλατφόρμες κοινής χρήσης, όπως το Netflix, το YouTube ή το Facebook, καθώς και για πλατφόρμες κοινής χρήσης βίντεο με απευθείας μετάδοση (“live streaming”).

sepe

Διαβάστε περισσότερα »

Stephen Hawking – Χώρος και Χρόνος

Οι αντιλήψεις που έχουμε σήμερα για την κίνηση των σωμάτων άρχισαν να διαμορφώνονται την εποχή του Γαλιλαίου και του Νεύτωνα. Πριν από αυτήν οι άνθρωποι πίστευαν στον Αριστοτέλη που υποστήριζε ότι η φυσική κατάσταση ενός σώματος είναι η ακινησία και όχι η κίνηση· η κίνηση είναι το αποτέλεσμα της επίδρασης πάνω στο σώμα μίας δύναμης ή ώθησης· συνεπώς ένα βαρύ σώμα πρέπει να πέφτει πιο γρήγορα από ένα ελαφρύ, αφού η δύναμη που το ωθεί προς τη Γη είναι μεγαλύτερη.



Κατά την αριστοτελική παράδοση θα ήταν δυνατό να ανακαλύψουμε, με την νόηση και μόνο, όλους τους νόμους που κυβερνούν το Σύμπαν έτσι δεν φαίνονταν απαραίτητες οι πειραματικές επαληθεύσεις. Κανείς λοιπόν δεν ενδιαφέρθηκε να εξακριβώσει αν πράγματι τα σώματα με διαφορετικά βάρη κινούνται κατά την πτώση τους με διαφορετικές ταχύτητες — ως την εποχή του Γαλιλαίου.

Ο Γαλιλαίος έκανε τα πειράματα που διέψευσαν τελικά τη θεωρία του Αριστοτέλη. Λέγεται ότι έριξε σφαίρες διαφορετικού βάρους από τον περίφημο κεκλιμένο πύργο της Πίζας και διαπίστωσε ότι έφτασαν ταυτόχρονα στο έδαφος. Η ιστορία αυτή είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικά γεγονότα· ο Γαλιλαίος όμως έκανε ένα παρόμοιο και εξίσου αποφασιστικό πείραμα. Άφησε να κυλήσουν σφαίρες με διαφορετικό βάρος πάνω σ’ ένα κεκλιμένο επίπεδο. Επειδή στην περίπτωση αυτή οι ταχύτητες των σφαιρών είναι μικρότερες, η παρατήρηση της κίνησής τους είναι ευκολότερη.



Οι μετρήσεις του Γαλιλαίου έδειχναν ότι η ταχύτητα κάθε σώματος αυξάνει με το ίδιο ρυθμό, ανεξάρτητα από το πόσο βάρος έχει. Για παράδειγμα, αν αφήσουμε μια σφαίρα να κυλήσει πάνω σ’ ένα κεκλιμένο επίπεδο με κλίση 10% (δηλαδή σε κεκλιμένο επίπεδο όπου για κάθε εκατό μέτρα στο μήκος έχουμε διαφορά δέκα μέτρα στο ύψος), μετά από ένα δευτερόλεπτο θα κινείται με ταχύτητα ενός περίπου μέτρου το δευτερόλεπτο, μετά από δύο δευτερόλεπτα με ταχύτητα δύο μέτρων το δευτερόλεπτο, κ.ο.κ. (δηλαδή η ταχύτητά της θα αυξάνει με ρυθμό ένα μέτρο το δευτερόλεπτο) ανεξάρτητα από το πόσο βάρος έχει.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και αν αφήσουμε σφαίρες με διαφορετικό βάρος να πέσουν από κάποιο ύψος. Φυσικά μία μικρή μεταλλική σφαίρα θα πέφτει πιο γρήγορα από ένα κουβάρι μαλλί· αυτό όμως συμβαίνει γιατί η αντίσταση του αέρα είναι πολύ μεγάλη στο κουβάρι του μαλλιού και το επιβραδύνει. Αν χρησιμοποιήσουμε δύο σώματα που δεν συναντούν μεγάλη αντίσταση αέρα, όπως δύο διαφορετικά βαρίδια, θα διαπιστώσουμε ότι πέφτουν με τον ίδιο ρυθμό.

Οι μετρήσεις του Γαλιλαίου οδήγησαν στους νόμους της κίνησης του Νεύτωνα. Στα πειράματα με το κεκλιμένο επίπεδο, η αιτία που το σώμα αυξάνει την ταχύτητα του είναι το βάρος του. Αυτό δείχνει πως όταν μια δύναμη, όπως το βάρος, δρα πάνω σε ένα σώμα τείνει να αλλάξει την κίνηση του, και όχι μόνο να την προκαλέσει ή να την διατηρήσει, όπως υποστήριζε η θεωρία του Αριστοτέλη. Όταν δεν ασκείται πάνω στο σώμα κάποια δύναμη ή ώθηση, η κινητική του κατάσταση παραμένει η ίδια (δηλαδή η ταχύτητα του σώματος διατηρείται σταθερή).





Την ιδέα αυτή την πρωτοδιατύπωσε το 1687 ο Νεύτων, στις «Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας» και είναι γνωστή ως ο πρώτος νόμος του: αν πάνω σε ένα σώμα δεν ασκείται κάποια δύναμη, τότε θα συνεχίσει να κινείται σε ευθεία γραμμή και με την ίδια ταχύτητα. Ο δεύτερος νόμος του Νεύτωνα περιγράφει αυτό που συμβαίνει όταν πάνω σε ένα σώμα ασκείται μια δύναμη: τότε το σώμα επιταχύνεται (δηλαδή αλλάζει η ταχύτητα του) με ρυθμό ανάλογο της δύναμης αυτής. (Για παράδειγμα, η επιτάχυνση είναι διπλάσια όταν και η δύναμη είναι διπλάσια).

Η επιτάχυνση ενός σώματος εξαρτάται επίσης από την ποσότητα ύλης που περιέχει, δηλαδή τη μάζα του: είναι τόσο πιο μικρή όσο πιο μεγάλη είναι η μάζα. ( Όταν η ίδια δύναμη δρα πάνω σε ένα σώμα με διπλάσια μάζα, θα το επιταχύνει με μισή επιτάχυνση). Ένα συνηθισμένο παράδειγμα είναι το αυτοκίνητο: όσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη της μηχανής του τόσο μεγαλύτερη είναι και η επιτάχυνση του. Όσο βαρύτερο είναι όμως ένα αυτοκίνητο τόσο μικρότερη είναι η επιτάχυνση του σχετικά με ένα άλλο με ίδια δύναμη μηχανής αλλά ελαφρύτερο.

Εκτός από αυτούς τους δύο νόμους της κίνησης για την ταχύτητα και την επιτάχυνση ο Νεύτων διατύπωσε και το νόμο της βαρύτητας. Σύμφωνα με αυτόν όλα τα σώματα έλκονται μεταξύ τους· η δύναμη της βαρύτητας μεταξύ δύο σωμάτων, ας πούμε του σώματος Α και του σώματος Β, είναι ανάλογη με τη μάζα του Α και επίσης ανάλογη με τη μάζα του Β. Αν δηλαδή η μάζα του Α γίνει διπλάσια, τότε και η δύναμη της βαρύτητας μεταξύ τους θα γίνει διπλάσια.

Αυτό ίσως φαίνεται φυσικό, γιατί μπορεί κανείς να φανταστεί το καινούργιο σώμα (με τη διπλάσια μάζα) σαν την ένωση δύο σωμάτων (με την αρχική μάζα). Το καθένα θα έλκει το Β με την αρχική δύναμη· έτσι η συνολική δύναμη μεταξύ του Α (με τη διπλάσια μάζα) και του Β θα είναι διπλάσια. Για παράδειγμα, αν η μάζα του ενός σώματος διπλασιαστεί και του άλλου τριπλασιαστεί, τότε η ελκτική δύναμη μεταξύ τους θα εξαπλασιαστεί. Μπορεί λοιπόν κανείς να καταλάβει γιατί όλα τα σώματα πέφτουν με τον ίδιο ρυθμό: ένα σώμα με διπλάσιο βάρος θα έλκεται από τη Γη με διπλάσια δύναμη αλλά θα έχει και τη διπλάσια μάζα. Αυτές οι δυο επιδράσεις θα αλληλοεξουδετερωθούν, οπότε (σύμφωνα με το δεύτερο νόμο του Νεύτωνα) η επιτάχυνση του θα παραμείνει η ίδια.

Ο νόμος του Νεύτωνα για τη βαρύτητα μας λέει επίσης ότι όσο περισσότερο απέχουν τα σώματα τόσο μικρότερη είναι η δύναμη της βαρύτητας. Αν η απόσταση του Α από το Β (ή του Β από το Α) διπλασιαστεί, η δύναμη της βαρύτητας μεταξύ τους θα γίνει τέσσερις φορές μικρότερη. Αν η απόσταση τους τριπλασιαστεί, η δύναμη θα γίνει εννιά φορές μικρότερη, κ.ο.κ. Ο νόμος του Νεύτωνα για τη βαρύτητα προβλέπει με μεγάλη ακρίβεια τις τροχιές της Γης, της Σελήνης και των πλανητών στο ηλιακό σύστημα. Αν η βαρυτική έλξη των σωμάτων αυξανόταν με μεγαλύτερο ρυθμό όσο πιο μικρή γινόταν η απόσταση, οι τροχιές των πλανητών δεν θα ήταν ελλειπτικές αλλά σπειροειδείς προς τον Ήλιο· αν μειωνόταν με μεγαλύτερο ρυθμό όσο πιο μεγάλη γινόταν η απόσταση, οι δυνάμεις της βαρύτητας από τα άλλα άστρα θα κυριαρχούσαν και οι πλανήτες θα διέφευγαν από το ηλιακό σύστημα.



Η διαφορά των ιδεών του Αριστοτέλη από τις ιδέες του Γαλιλαίου και του Νεύτωνα, είναι μεγάλη. Ο Αριστοτέλης πίστευε σε μία ιδανική απόλυτη κατάσταση ηρεμίας όπου θα βρίσκονταν όλα τα σώματα αν δεν επιδρούσαν πάνω τους κάποιες δυνάμεις ή ωθήσεις. Από τους νόμους του Νεύτωνα όμως μπορούμε να συμπεράνουμε ότι δεν υπάρχει απόλυτο κριτήριο για το αν ένα σώμα βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας ή όχι.

Ας πάρουμε για παράδειγμα δύο σώματα, το Α και το Β, που απομακρύνονται το ένα από το άλλο με σταθερή ταχύτητα. Μπορούμε να πούμε ότι το Α είναι σε κατάσταση ηρεμίας και το Β κινείται σε σχέση με το Α, αλλά μπορούμε επίσης να πούμε ότι το Β είναι σε κατάσταση ηρεμίας και το Α κινείται σε σχέση με το Β. Αν λοιπόν αγνοήσουμε προς στιγμήν την κίνηση της Γης γύρω από τον εαυτό της και τον Ήλιο, μπορούμε να πούμε ότι η Γη βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας ενώ ένα τρένο πάνω της κινείται προς τον Βορρά με εκατό χιλιόμετρα την ώρα, ή ότι το τρένο βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας ενώ η Γη ολόκληρη κινείται προς το Νότο με εκατό χιλιόμετρα την ώρα.

Αν κάνουμε πειράματα με κινούμενα σώματα πάνω σε αυτό το τρένο, οι νόμοι του Νεύτωνα θα εξακολουθούν να ισχύουν. Για παράδειγμα, παίζοντας πινγκ – πονγκ σ’ ένα τραπέζι που βρίσκεται πάνω στο τρένο θα διαπιστώσουμε ότι το μπαλάκι ακολουθεί τους νόμους του Νεύτωνα, ακριβώς όπως και ένα μπαλάκι σε ένα τραπέζι που βρίσκεται πάνω στο έδαφος. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πούμε αν κινείται το τρένο ή η Γη.

Η έλλειψη απόλυτου κριτηρίου της κατάστασης ηρεμίας σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει αν δύο γεγονότα που συνέβησαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, συνέβησαν στο ίδιο σημείο του χώρου ή όχι. Ας επιστρέψουμε στο παράδειγμα του τρένου που κινείται με εκατό χιλιόμετρα την ώρα και ας υποθέσουμε ότι αφήνουμε το μπαλάκι του πινγκ – πονγκ να πέσει από το τραπέζι πάνω στο δάπεδο. Αν αναπηδήσει χτυπώντας στο ίδιο σημείο δυο φορές μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, για κάποιον που δεν βρίσκεται πάνω στο τρένο το σημείο όπου χτύπησε την πρώτη φορά με το σημείο όπου χτύπησε τη δεύτερη είναι διαφορετικά, και μάλιστα απέχουν μεταξύ τους περίπου 28 μέτρα (γιατί τόση θα είναι η απόσταση που θα έχει διανύσει το τρένο σε ένα δευτερόλεπτο).

Βλέπουμε λοιπόν ότι η ανυπαρξία απόλυτης κατάστασης ηρεμίας σημαίνει ότι δεν μπορούμε να προσδώσουμε σε ένα γεγονός μια απόλυτη θέση στο χώρο, όπως πίστευε ο Αριστοτέλης. Οι θέσεις των γεγονότων και οι μεταξύ τους αποστάσεις θα είναι διαφορετικές για έναν παρατηρητή πάνω στο τρένο και για έναν πάνω στο έδαφος, και δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να προτιμήσουμε τις θέσεις και τις αποστάσεις που αντιλαμβάνεται ο ένας από αυτές που αντιλαμβάνεται ο άλλος.

Ο Νεύτων ανησυχούσε πολύ από την ανυπαρξία απόλυτης θέσης στο χώρο, ή, όπως αποκλήθηκε, την ανυπαρξία του απόλυτου χώρου. Πίστευε ότι η ανυπαρξία ενός απόλυτου χώρου δεν συμφωνούσε με την ιδέα ενός απόλυτου Θεού. Αποδέχτηκε λοιπόν τον απόλυτο χώρο, αν και αυτό φαινόταν ότι έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους της κίνησης που διατύπωσε ο ίδιος.

Πολλοί επιστήμονες άσκησαν κριτική στον Νεύτωνα για τη στάση του αυτή· ιδιαίτερα οξεία ήταν η κριτική του Berkley, ενός φιλοσόφου που θεωρούσε ότι όλα τα υλικά αντικείμενα στο χώρο και το χρόνο είναι μια ψευδαίσθηση.

Ο Νεύτων, όπως και ο Αριστοτέλης, πίστευε και στον απόλυτο χρόνο. Πίστευε δηλαδή ότι μπορεί κανείς να είναι βέβαιος, χωρίς καμιάν αμφιβολία, για το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο γεγονότων, αρκεί να χρησιμοποιήσει για τις μετρήσεις του ένα ακριβές ρολόι. Ο χρόνος ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό και ανεξάρτητο από το χώρο. Ακόμη και σήμερα αυτή είναι η άποψη της κοινής λογικής των περισσότερων. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να αλλάξουμε τις αντιλήψεις μας για το χώρο και το χρόνο.

Οι φαινομενικά εύλογες απόψεις της κοινής λογικής λειτουργούσαν και λειτουργούν ακόμη πολύ καλά όταν έχουμε να κάνουμε με αντικείμενα όπως τα μήλα που πέφτουν στην Γη ή τους πλανήτες που κινούνται στο ηλιακό σύστημα. Είναι όμως εντελώς άχρηστες και λανθασμένες όταν τα αντικείμενα που αντιμετωπίζουμε κινούνται με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός.

Το 1676 ο Δανός αστρονόμος Ole Roemer ανακάλυψε ότι το φως διαδίδεται με πεπερασμένη αλλά πολύ μεγάλη ταχύτητα. 0 Roemer μέτρησε τα χρονικά διαστήματα μεταξύ των διαδοχικών διελεύσεων των δορυφόρων του Δία πίσω από τον πλανήτη αυτόν (οι εν λόγω διελεύσεις ονομάζονται εκλείψεις των δορυφόρων). Παρατήρησε λοιπόν ότι δεν είναι ακριβώς ίσα, όπως θα περίμενε κανείς από ένα ανάλογο περιοδικό φαινόμενο. Καθώς η Γη και ο Δίας κινούνται γύρω από τον Ήλιο, η μεταξύ τους απόσταση μεταβάλλεται. Ο Roemer παρατήρησε ότι τα διαστήματα αυτά είναι μεγαλύτερα όσο μακρύτερα βρίσκεται η Γη από τον Δία. Υποστήριξε λοιπόν ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται στο ότι το φως καθυστερεί περισσότερο να φτάσει από τον Δία στη Γη όσο μεγαλύτερη είναι η μεταξύ τους απόσταση.

Από τις μετρήσεις των διαφορών στην απόσταση του Δία από τη Γη, και των διαφορών στα χρονικά διαστήματα μεταξύ των διαδοχικών εκλείψεων, ο Roemer υπολόγισε με μεγάλη ακρίβεια την ταχύτητα του φωτός. Το κατόρθωμα του — που όχι μόνον απέδειξε ότι το φως διαδίδεται με πεπερασμένη ταχύτητα αλλά και τη μέτρησε — ήταν πολύ σημαντικό, αν μάλιστα σκεφτούμε ότι συντελέστηκε δέκα χρόνια πριν τη δημοσίευση των Μαθηματικών Αρχών του Νεύτωνα.



Χρειάστηκε να περάσουν δύο σχεδόν αιώνες ακόμη για να φτάσουμε στη διατύπωση μιας θεωρίας για τη φύση και τη διάδοση του φωτός. Το 1865 ο Βρετανός φυσικός James Clerk κατάφερε να ενοποιήσει τις επιμέρους θεωρίες που χρησίμευαν ώς τότε στην περιγραφή των δυνάμεων του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού.

Οι εξισώσεις της θεωρίας του Maxwell προέβλεπαν την ύπαρξη ηλεκτρομαγνητικών περιοδικών διαταραχών στο χώρο, των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων προέβλεπαν επίσης ότι αυτές οι περιοδικές διαταραχές, αυτά τα κύματα, κινούνταν με σταθερή ταχύτητα μέσα στο χώρο. Αν το μήκος κύματος αυτών των κυμάτων (δηλαδή η απόσταση των κορυφών δύο γειτονικών κυμάτων) είναι ένα μέτρο ή και περισσότερο, τότε έχουμε τα ραδιοφωνικά κύματα ή ραδιοκύματα. Μικρότερα μήκη κύματος



Hawking Stephen – Το χρονικό του χρόνου

antikleidi.com

Διαβάστε περισσότερα »

Επόμενος μεγάλος σεισμός των Ιμαλαΐων:Η κοιλάδα Ντόουν;

​Το τμήμα Garhwal-Kumaon των βορειοδυτικών Ιμαλαίων είναι σεισμικά το «πιο ευάλωτο» της περιοχής με πιθανότητα να προκαλέσει μεγάλους σεισμούς προειδοποιεί μια νέα μελέτη από ερευνητές από πολλά ιδρύματα στην Ινδία.Ανυψώθηκε από την καταβύθιση της ινδικής τεκτονικής πλάκας κάτω από την Ευρασιατική πλάκα, η οροσειρά των Ιμαλαΐων εκτείνεται σε ένα τόξο μήκους περίπου 2.400 χιλιομέτρων, που χωρίζει τις πεδιάδες της Ινδίας από το Θιβετιανό Οροπέδιο.Αυτή η η περιοχή πρέπει να έχει συσσωρεύσει μια "ολίσθηση" από τον τελευταίο σεισμό το 1505 που είναι αρκετή για να προκαλέσει μεγάλο σεισμό στην περιοχή, ισχυρίζονται οι ερευνητές. Η ολίσθηση είναι η σχετική μετατόπιση πρώην παρακείμενων σημείων στις αντίθετες πλευρές ενός ρήγματος. 

Το τμήμα Garhwal-Kumaon του Ιμαλαϊκού τόξου (συμπεριλαμβανομένων των περιοχών του Νεπάλ και της Ινδίας) δεν είχε δώσει ποτέ μεγάλο σεισμό τα τελευταία 600-700 χρόνια.

Αυτό σημαίνει ότι περισσότερα από 20 μέτρα σεισμικής ολίσθησης συσσωρεύονται αυτά τα χρόνια, τα οποία μπορούν να απελευθερωθούν μόνο από έναν ή περισσότερους μεγάλους σεισμούς (Mw> 8.5) στην περιοχή. 

Πηγή-economictimes.indiatimes.com | geodifhs.com

Διαβάστε περισσότερα »

Σπ. Στάλιας: Στην Ελλάδα ζούμε στο Σπήλαιο του Πλάτωνα

Κείμενο του οικονομολόγου Ph.D Σπύρου Στάλια


Το να σε κυριεύσει η υποψία και να πεις ότι αυτό που ζω δεν είναι αληθινό, ότι ένας «συγγραφέας-σκηνοθέτης» και ένας «μηχανικός προβολής» με χειραγωγούν, και ότι βλέπω στην οθόνη είναι υποψία της πραγματικής ζωής, είναι δύσκολο.


Ακόμα δυσκολότερο είναι να πάρεις απόφαση να βγεις από την σκοτεινή αίθουσα, το Σπήλαιο, να δεις την αλήθεια. Αλλά το μεγαλύτερο δράμα είναι να γυρίσεις πίσω, να πεις την αλήθεια σε άβουλους και βολεμένους, όπως έκανε ο Σωκράτης, με κίνδυνο της ζωής σου, τα καλά νέα της απελευθέρωσης. Αλλά έτσι πρέπει να κάνεις για να μπορείς να δικαιώσεις την έξοδο σου από το Σπήλαιο.






Επιμέλεια παρουσίαση: Πολυξένη Λυκίδου

Διαβάστε περισσότερα »

Tο πρώτο ρομπότ που παρουσιάζει ειδήσεις...

Ο πρώτος παγκοσμίως παρουσιαστής ειδήσεων που δημιουργήθηκε με την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης (AI) έκανε την παρθενική του εμφάνιση στην...
Παγκόσμια Διάσκεψη του Διαδικτύου που διεξάγεται στην επαρχία Τζετζιάνγκ (ανατολική Κίνα).

Ο παρουσιαστής AI, που ανέπτυξε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua και η τεχνολογική εταιρία Sogou Inc, δημιουργήθηκε με πρότυπο στην πραγματική ζωή τον Κινέζο εκφωνητή ειδήσεων Τσιου Χάο: φοράει μαύρο κοστούμι και κόκκινη γραβάτα, μπορεί να μιμηθεί τις εκφράσεις του ανθρώπινου προσώπου όταν διαβάζει ειδήσεις και αποτελεί μέρος μιας μεγάλης προσπάθειας της Κίνας να προβάλει τα επιτεύγματά της στην τεχνολογία AI, από εξοπλισμούς παρακολούθησης μέχρι τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό.

Σύμφωνα με το Xinhua, ο παρουσιαστής-ρομπότ έχει γίνει μέλος της δημοσιογραφικής του ομάδας και μπορεί να εργάζεται 24 ώρες την ημέρα στην επίσημη ιστοσελίδα του και σε πολλές πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μειώνοντας τα κόστη παραγωγής ειδήσεων και βελτιώνοντας την αποδοτικότητα.

left.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Μήπως εκτέλεσαν τον ήρωα Κ. Κατσίφα για να πάρει ψήφους ο νεοταξίτης πρωθυπουργός Αxel Cipra του ‘’ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ’’ και του ‘’πάρτε τα όλα’’ στις επόμενες εκλογές;

Η πιο προδοτική κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από τη χώρα, τουλάχιστον μεταπολεμικά, είναι αυτή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ξεπούλησαν και πρόδωσαν τα πάντα στους διεθνείς τοκογλύφους σιωνιστές. Δεν υπάρχει κάτι που να ζήτησαν και να μην τους το έδωσαν με ευκολία και προθυμία! 

Μέχρι και το σύνθημα των ‘’αριστερών’’ , το γνωστό ‘’έξω το ΝΑΤΟ’’ έγινε ‘’μέσα το ΝΑΤΟ σε κάθε σημείο της Ελλάδας’’! Ξεπούλησαν τη Μακεδονία, τη Θράκη , την Ήπειρο και το Αιγαίο και τώρα θα διαλύσουν και την εκκλησία μας προκειμένου να εξισλαμίσουν τη χώρα ευκολότερα! 

Διαβάστε περισσότερα »

Βιονικό μανιτάρι για παραγωγή ηλεκτρισμού

Η «κούρσα» για την παραγωγή ηλεκτρισμού από εναλλακτικές πηγές που προορίζονται να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα είναι σε εξέλιξη εδώ και πολύ καιρό. Κάποιες, μάλιστα, από τις προτάσεις που βλέπει κανείς είναι μάλλον αντισυμβατικές, όπως το βιονικό μανιτάρι που παρουσιάζεται σε έρευνα η οποία δημοσιεύθηκε στο Nano Letters της American Chemical Society.

Σύμφωνα με το EurekAlert, έμπνευση για τη δημιουργία του μανιταριού αυτού, που φέρει βακτήρια τα οποία παράγουν ενέργεια κι ένα δίκτυο ηλεκτροδίων, είναι οι οργανισμοί που υπάρχουν στη φύση κι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αρμονικά, σχηματίζοντας αμοιβαία επωφελείς σχέσεις συμβίωσης.
Η ομάδα των ερευνητών, με επικεφαλής τους Μάνου Μανούρ και Σουντίπ Τζόσι, του Stevens Institute of Technology, επιδίωκε να δημιουργήσει μια τεχνητή σχέση συμβίωσης ανάμεσα στο κοινό μανιτάρι και τα κυανοβακτήρια - με το μανιτάρι να παρέχει «στέγαση», υγρασία και θρεπτικές ουσίες στα βακτήρια που τοποθετούνται μέσω 3D εκτύπωσης στο «καπέλο» του και παράγουν ενέργεια μέσω φωτοσύνθεσης. Νανοδομές γραφενίου που έχουν εκτυπωθεί πλάι στα βακτήρια αιχμαλωτίζουν τα ηλεκτρόνια που απελευθερώνονται από τα μικρόβια κατά τη φωτοσύνθεση, παράγοντας βιο-ηλεκτρισμό.
Για να κάνουν το βιονικό μανιτάρι πραγματικότητα, οι ερευνητές πρώτα πέρασαν μέσω 3D εκτύπωσης μια ηλεκτρονική μελάνη η οποία περιείχε νανοδομές γραφενίου στο «καπέλο» ενός ζωντανού μανιταριού, σε διακλαδωμένη διάταξη.
Μετά πέρασαν μια βιο-μελάνη με κυανοβακτήρια στο «καπέλο» σε σπειροειδή διάταξη, η οποία διασταυρωνόταν με την ηλεκτρονική μελάνη σε διάφορα σημεί, όπου τα ηλεκτρόνια περνούσαν στο δίκτυο των νανοδομών γραφενίου. Όταν πέφτει φως στο μανιτάρι, ενεργοποιείται η κυανοβακτηριακή φωτοσύνθεση, παράγοντας ρεύμα περίπου 65 nanoAmps. Αν και η ενέργεια αυτή είναι πολύ λίγη για να χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία μιας ηλεκτρονικής συσκευής, οι ερευνητές εκτιμούν πως μια σειρά βιονικών μανιταριών θα επαρκούσε για την παραγωγή περισσότερου ρεύματος, που θα επέτρεπε τη λειτουργία μιας LED.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα »

Βορειοκορεάτες χάκερς έκλεψαν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από ΑΤΜ σε όλο τον κόσμο

Χάκερς με συνδέσμους προς τη βορειοκορεατική κυβέρνηση χρησιμοποίησαν ένα εξελιγμένο κακόβουλο λογισμικό τύπου Trojan, αποκαλούμενο ως «Trojan.Fastcash», για να κλέψουν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από ΑΤΜ σε ολόκληρη την Ασία, την Αφρική, όπως και σε άλλες ηπείρους όμως με μικρότερη συχνότητα, σύμφωνα με έκθεση της εταιρίας Symantec.

Η ομάδα κυβερνοεγκληματιών, γνωστή ως Lazarus, χρησιμοποίησε το κακόβουλο λογισμικό για να μολύνει τους διακομιστές που ελέγχουν τα ΑΤΜ, επιτρέποντας τους να παρακολουθήσουν τις συναλλαγές, να κλέψουν τα διαπιστευτήρια των λογαριασμών και έπειτα να κάνουν αναλήψεις μέσω του διαδικτύου.

Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και το 2017, όπου οι χάκερς κατάφεραν να κλέβουν ταυτόχρονα χρήματα από ATM σε 30 διαφορετικές χώρες, φυσικά όπως πάντα δεν βρέθηκαν οι ένοχοι και απλά γινόντουσαν εικασίες από τους ειδικούς.

Ωστόσο, το πιο περίεργο στοιχείο της υπόθεσης είναι πως οι βορειοκορεάτες χάκερς πλέον στρέφουν την προσοχή τους στην κλοπή χρημάτων μέσα από διάφορες επιθέσεις στο διαδίκτυο και αφήνουν σε δεύτερη μοίρα την προώθηση των συμφερόντων της Βόρειας Κορέας.

Εντούτοις μία λογική εξήγηση για την συγκεκριμένη ιδιομορφία έγκειται στο γεγονός πως η χώρα με τις άπειρες οικονομικές κυρώσεις που έχει δεχθεί πλέον τα τελευταία χρόνια έχει ανάγκη από χρήματα για να εξοπλίσει το αμυντικό της πρόγραμμα, αφού ως γνωστόν δεν της επιτρέπεται να εξάγει τα προϊόντα της στο εξωτερικό.

Υπενθυμίζεται πως η ομάδα χάκινγκ Lazarus που φέρεται να έχει στενούς συνδέσμους με τη Βόρεια Κορέα έχει κάνει τεράστιες ζημιές, οι οποίες πραγματικά έχουν γράψει ιστορία, όπως για παράδειγμα όταν είχε χτυπήσει την Sony Pictures, που είχε ως αποτέλεσμα τη διαρροή της ταινίας The Interview.

Ωστόσο, από τότε, τα εγκλήματά τους έχουν πλέον οικονομικό χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένης της κλοπής 81 εκατομμυρίων δολαρίων από την Τράπεζα του Μπαγκλαντές, και τις επιθέσεις ransomware της WannaCry που προκάλεσαν βλάβες εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων στα συστήματα δημοσίων και κυβερνητικών οργανισμών σε όλο τον κόσμο. Τότε το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας έκανε έξι μήνες για να ανακάμψει και να επιδιορθώσει τις βλάβες από αυτή την επίθεση.

texnologia.net

Διαβάστε περισσότερα »

Η εποχή που δεν υπήρχε μεγαλύτερο θαύμα από ένα βράχο να πέσει από τον ουρανό

​7 Νοεμβρίου 1492, ο "θαντερστόουν του Ensisheim" πέφτει από τον ουρανό και προσγειώνεται σε ένα χωράφι δημιουργώντας έναν κρατήρα βαθύ περίπου 1 μ. Είναι ο παλαιότερος τεκμηριωμένος και διατηρημένος μετεωρίτης στην Ευρώπη. Σύντομα, οι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν γύρω από την τρύπα και με τη βοήθεια ορισμένων δυνατών ανδρών ο βράχος τέθηκε σε ένα καρότσι και μεταφέρθηκε στην κοντινή αυστριακή πόλη Ensisheim. Εκεί, ο αυστριακός αυτοκράτορας Μαξιμιλιαν Ι, ο οποίος ήταν τότε στην πόλη, διέταξε να εκτίθεται ο μυστηριώδης βράχος στην τοπική εκκλησία. Αυτό φαινόταν απαραίτητο γιατί εκείνη τη στιγμή, πέτρες που έπεφταν από τον ουρανό θεωρούνταν επικίνδυνα σημάδια τα οποία αναγγέλλουν ότι έρχονται πόλεμοι, πληγές ή λιμοί. Μόνο τοποθετώντας το βράχο σε αλυσίδες στο ιερό έδαφος, η κακή επιρροή του θα μπορούσε να εξουδετερωθεί. Μόλις τον 18ο αιώνα διαμορφώθηκαν οι πρώτες επιστημονικές εξηγήσεις των μετεωριτών. Μερικοί πίστευαν ότι οι μετεωρίτες ήταν αέρας ή ατμοί που σχηματίστηκαν στην ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με άλλους μελετητές, οι μετεωρίτες ήταν προϊόντα της γης και συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με ηφαιστειακές εκρήξεις. Μια εξωγήινη προέλευση φάνηκε αδύνατη, επειδή ο χώρος μεταξύ των πλανητών θεωρήθηκε άδειος και απαλλαγμένος από οποιαδήποτε ύλη. Μια σημαντική συμβολή στην επίλυση του μυστηρίου προήλθε από τον γερμανό γιατρό και δικηγόρο Ernst Friedrich Chladni. Ο Chladni όταν συνέλεξε πολλές αναφορές καθώς και πετρολογικές και χημικές αναλύσεις μετεωριτών και τις δημοσίευσε το 1794.

Πηγή-History of Geology

geodifhs.com

Διαβάστε περισσότερα »

Οι έρευνες δείχνουν ότι για την επιτυχία στη ζωή απαιτείται κάτι περισσότερο από την ευφυΐα

Έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας και στο Πανεπιστήμιο του Bristol έχει εξετάσει τη μακροχρόνια διαμορφωμένη αντίληψη-πεποίθηση ότι η επιτυχία σε σχολείο και καριέρα οφείλεται σε κάτι περισσότερο από την υψηλή ευφυΐα. Φαίνεται πως επίσης είναι σημαντικές και οι μη-γνωστικές δεξιότητες[1]. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Human Behaviourείναι η πρώτη που συστηματικά επανεξετάζει όλη την βιβλιο(αρθρο)γραφία για τις επιδράσεις των μη-γνωστικών δεξιοτήτων σε παιδιά ηλικίας μέχρι 12 ετών, σε μεταγενέστερα αποτελέσματα στη ζωή τους, όπως τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα και οι γνωστικές και γλωσσικές τους δυνατότητες.

«Ερευνήθηκαν, από ψυχολόγους, οικονομολόγους και επιδημιολόγους, χαρακτηριστικά όπως η προσοχή, ο αυτοέλεγχος και η επιμονή στην παιδική ηλικία και ορισμένες [έρευνες] έχουν δείξει να επηρεάζουν τα αποτελέσματα στη μεταγενέστερη ζωή [των υποκειμένων των ερευνών]», αναφέρει ο Καθηγητής John Lynch της Σχολής Δημόσιας Υγείας, του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας και κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Υπάρχει μια ευρεία γκάμα από υπάρχοντα στοιχεία που υποστηρίζουν το ρόλο των μη-γνωστικών δεξιοτήτων και τον τρόπο με τον οποίο αυτές επηρεάζουν την επιτυχία στη μεταγενέστερη ζωή, όμως απέχει από το να είναι συνεπής».

«Υπάρχουν στοιχεία από δημοσιευμένες μελέτες ότι μη-γνωστικές δεξιότητεςσυνδέονται με ακαδημαϊκά επιτεύγματα, ψυχοκοινωνικά και γνωστικά και γλωσσικά αποτελέσματα, όμως οι γνωστικές δεξιότητες είναι ακόμη σημαντικές», αναφέρει η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στην ίδια Σχολή, Lisa Smithers. Ένα από τα ισχυρότερα ευρήματα της συστηματικής ανασκόπησης των ερευνητών ήταν ότι η ποιότητα των στοιχείων σε αυτό το πεδίο είναι χαμηλότερη από την επιθυμητή. Από τις πάνω από 550 μελέτες που επελέγησαν, μόνο περίπου 40% κρίθηκε ότι είναι επαρκούς ποιότητας.

«Έτσι, ενώ οι παρεμβάσεις για να οικοδομηθούν μη-γνωστικές δεξιότητες μπορεί να είναι σημαντικές, ιδιαίτερα για τα παιδιά που μειονεκτούν, η υπάρχουσα βάση στοιχείων που υποστηρίζει το πεδίο αυτό επιτρέπει την περίπτωση για προκατειλημμένη δημοσίευση και χρειάζεται να έχουμε ευρύτερες μελέτες που είναι πιο αυστηρά σχεδιασμένες», αναφέρει ο Καθηγητής Lynch.

Πηγή: University of Adelaide |  Egno 

Διαβάστε περισσότερα »

Με ισραηλινά κεφάλαια η έναρξη καλλιέργειας κάνναβης στην Ελλάδα

Η ισραηλινή εταιρεία «Tikun Olam» LTD είναι η επιχείρηση που έλαβε την πρώτη αδειοδότηση για την καλλιέργεια της υποτιθέμενης «φαρμακευτικής» κάνναβης στην Ελλάδα, καθώς πριν από λίγες μέρες δημοσιεύτηκε στη «Διαύγεια» η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του έργου «Ολοκληρωμένη Μονάδα Καλλιέργειας και Επεξεργασίας Φαρμακευτικής Κάνναβης» (αρ. Πρωτ. 234688).

Η μονάδα θα λειτουργήσει στην περιοχή «Λούτσα Παππά», στα Εξαμίλια (πλούσια σε αρχαιολογικά ευρήματα), στον δήμο Κορίνθου, σε έκταση 40.000 τ.μ.! Η λειτουργία της αφορά τη θερμοκηπιακή καλλιέργεια και βιομηχανική επεξεργασία των ανθέων της κάνναβης για την παραγωγή προϊόντων της (αποξηραμένα μπουμπούκια ανθέων, έλαια, κάψουλες κ.ά., όσα δηλαδή πωλούνται ήδη «παράνομα» από ιστοσελίδες). Κι όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, η απόφαση αφορά «μόνο τις ενδεχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κατασκευή και λειτουργία του έργου χωρίς να εξετάζονται οι τίτλοι ιδιοκτησίας, δεν αφορά θέματα ασφάλειας των εγκαταστάσεων έναντι ατυχημάτων, ή ασφάλειας και υγιεινής του προσωπικού».

Η «Tikun Olam» (στα εβραϊκά σημαίνει… «βελτίωση του κόσμου») είναι ο πρώτος, μεγαλύτερος και
πρωταρχικός προμηθευτής ιατρικής κάνναβης στο Ισραήλ και, όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα της, το έργο της αφορά «πράξεις καλοσύνης και αλτρουισμού», με τζίρο πολλών εκατομμυρίων. Από το 2014 δραστηριοποιείται στον Καναδά, από το 2016 σε Νεβάδα, Ουάσιγκτον, Ρόουντ Αϊλαντ, Μέριλαντ, Μασαχουσέτη, Ιλινόις και Καλιφόρνια, από το 2017 στην Αυστραλία, από τις αρχές του χρόνου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ενώ στα διευθυντικά στελέχη της «Tikun Olam» συγκαταλέγεται και ο καθηγητής Zvi Bentwich, μέλος του ΔΣ της ΜΚΟ «Γιατροί για τα ανθρώπινα δικαιώματα», η οποία δραστηριοποιείται κυρίως σε εμπόλεμες ζώνες… Πάντα οι ίδιες «συμπτώσεις» πίσω από το καπιταλιστικό κουβάρι, στο οποίο διαπλέκονται ναρκωτικά, πόλεμοι, κέρδη.

Υπενθυμίζεται:


Απ’ όλες τις έρευνες, δεν προκύπτει για καμία ασθένεια να είναι η κάνναβη το φάρμακο επιλογής. Ακόμη και στην πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση ερευνών για τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αναφέρεται η ανάγκη αξιολόγησης της ουσίας για «τους κινδύνους σοβαρών παρενεργειών, όπως οι γενικές ψυχιατρικές διαταραχές, η κατάθλιψη, η σύγχυση, η κατάχρηση και η εξάρτηση».

Η συνταγογράφηση μιας τέτοιας ουσίας θα δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα. Ενας στους 3 μαθητές των ΗΠΑ αναφέρει ότι προμηθεύτηκε κάνναβη με ιατρική συνταγή που δόθηκε σε κάποιον άλλον.

Οπου νομιμοποιήθηκε η κάνναβη για «φαρμακευτική/ιατρική» χρήση, σταδιακά ακολούθησε και η νομιμοποίησή της για «ψυχαγωγικούς» λόγους. Στις ίδιες χώρες παρατηρήθηκε αύξηση των ποσοστών χρήσης και εξάρτησης, όχι μόνο κάνναβης αλλά και των υπόλοιπων ναρκωτικών. Τρανταχτό παράδειγμα οι ΗΠΑ, όπου η χρήση φτάνει στο 36% των μαθητών.

Τα προϊόντα κάνναβης αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μερίδιο (38%) της λιανικής αγοράς παράνομων ουσιών στην ΕΕ, με αξία η οποία εκτιμάται σε τουλάχιστον 9,3 δισεκατομμύρια ευρώ (πιθανό εύρος τιμών από 8,4 έως 12,9 δισεκατομμύρια ευρώ). Οσοι στηρίζουν τη νομιμοποίηση της κάνναβης αποσκοπούν σε πολιτικοοικονομικά οφέλη. Ακόμα και στις νόμιμες ουσίες (καπνός, αλκοόλ) τα τεράστια κέρδη έρχονται από το λαθρεμπόριο, που ανθεί δίπλα στο νόμιμο εμπόριο και αποτελεί πρόβλημα για τις καπιταλιστικές οικονομίες, όχι για τις συνέπειές τους στο άτομο και την κοινωνία, αλλά για την απώλεια εσόδων από τη φορολογία.
Η προπαγάνδα και η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται για την υπεράσπιση της κάνναβης, διευκολύνουν την αθώωση στη συνείδηση των νέων και την αποδοχή της χρήσης της, παραγνωρίζοντας τους κινδύνους από τους οποίους δεν θα είναι ποτέ απαλλαγμένη, δεδομένου ότι πρόκειται για μια δυνητικά εξαρτησιογόνα ουσία.

Στη χώρα μας, μέσα σε 4 χρόνια (2011 – 2015) το ποσοστό ανοχής ως προς τη χρήση κάνναβης στους 16χρονους μαθητές διπλασιάστηκε (από το 12% ανέβηκε στο 23%). Στην Αττική το 42,4% των μαθητών τη θεωρούν ακίνδυνη και στο νομό Θεσσαλονίκης το 39,6%. Η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας είναι παράγοντες που αυξάνουν τη χρήση της. Με αυτόν τον τρόπο πριονίζονται τα θεμέλια κάθε προσπάθειας για ουσιαστική και αποτελεσματική πρόληψη.


Πηγή: Εφημερίδα «Ριζοσπάστης»

Διαβάστε περισσότερα »

William Bynum – Τα άτομα και το κενό. Από τον Ηρόδοτο στον Πτολεμαίο

Γύρω στο 454 π.Χ., ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος (περ. 485- 425 π.Χ.) επισκέφθηκε την Αίγυπτο. Όπως όλοι μας, έμεινε άναυδος από τις πυραμίδες, και από τα γιγαντιαία αγάλματα -ύψους 20 μέτρων- στις Θήβες, λίγο πιο πέρα στον Νείλο. Δεν μπορούσε να πιστέψει πόσο παλιά ήταν τούτα τα αρχιτεκτονήματα. Η δόξα της Αιγύπτου είχε παρέλθει και ήδη προ πολλού είχε αρχίσει η ακμή των Περσών.



Ο Ηρόδοτος ζούσε σε μια πολύ νεότερη, πολύ πιο ζωντανή κοινωνία, που βρισκόταν ακόμη στην ακμή της και η οποία, έναν αιώνα αργότερα, θα κατακτούσε την Αίγυπτο υπό την ηγεμονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου (356-323 π.Χ.). Από την εποχή του Ηροδότου, όσοι σκέφτονταν και έγραφαν στα ελληνικά κυριαρχούσαν σε ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής Μεσογείου. Είχαν καταγράψει τα έργα του Ομήρου, του τυφλού ποιητή, στα οποία αναφέρονταν μεταξύ άλλων πώς οι Έλληνες νίκησαν τους Τρώες κατασκευάζοντας ένα γιγαντιαίο άλογο -τον Δούρειο ‘Ιππο- μέσα στο οποίο κρύφτηκαν, καθώς και το φανταστικό ταξίδι της επιστροφής του Οδυσσέα στην πατρίδα του μετά τον Τρωικό Πόλεμο. Οι Έλληνες ήταν σπουδαίοι ναυπηγοί, έμποροι και στοχαστές.

Ένας από τους πρώτους στοχαστές ήταν ο Θαλής (περ. 625- 545 π.Χ.), ένας έμπορος, αστρονόμος και μαθηματικός από τη Μίλητο, που βρισκόταν στις ακτές της σημερινής Τουρκίας. Δε διασώθηκε κανένα έργο του, αλλά μεταγενέστεροι συγγραφείς αναφέρουν χωρία από τα έργα του καθώς και ανέκδοτες ιστορίες που σκιαγραφούν την προσωπικότητά του. Ένας από αυτούς αναφέρει ότι κάποτε ήταν τόσο απορροφημένος από την παρατήρηση των άστρων, ώστε δεν έβλεπε πού πατούσε με αποτέλεσμα να πέσει σε ένα πηγάδι. Σε μια άλλη ιστορία ο Θαλήςπαρουσιάζεται σε καλύτερες στιγμές του: χάρη στην εξυπνάδα του, είχε καταφέρει να προβλέψει μια πολύ μεγάλη σοδειά ελιών. Έτσι, νοίκιασε όλους τους ελαιοτριβείς πολύ πριν τη συγκομιδή, όταν κανείς δεν τους χρειαζόταν, και όταν ήρθε η ώρα της συγκομιδής, τους υπενοικίασε αποκομίζοντας μεγάλο κέρδος.

Ο Θαλής δεν ήταν ο πρώτος αφηρημένος καθηγητής -θα συναντήσουμε και άλλους στη συνέχεια- ούτε ο μόνος που έβγαζε χρήματα εφαρμόζοντας την επιστήμη του. Λέγεται ότι ο Θαλής είχε επισκεφθεί την Αίγυπτο και ότι έφερε στην Ελλάδα τα αιγυπτιακά μαθηματικά. Μπορεί να πρόκειται απλώς για μια ακόμη ιστορία, σαν και εκείνη για τη σωστή πρόβλεψη από τον ίδιο μιας ολικής έκλειψης ηλίου (δε γνώριζε αρκετή αστρονομία για να επιτύχει κάτι τέτοιο). Πιο πιθανό ωστόσο να αληθεύει ήταν ο τρόπος με τον οποίο επιχείρησε να εξηγήσει πολλά φυσικά φαινόμενα, όπως η γονιμοποίηση της γης από τις πλημμύρες του ποταμού Νείλου και ο τρόπος με τον οποίο προκαλούνται οι σεισμοί από την υπερθέρμανση του νερού στο εσωτερικό του φλοιού της Γης. Για τον Θαλή, το νερό ήταν το βασικό στοιχείο, γι’ αυτό και εικόνισε τη Γη ως έναν δίσκο που επιπλέει σε έναν τεράστιο ωκεανό. Μπορεί να μας ακούγεται πολύ αστείο, αλλά η ουσία είναι πως ο Θαλής ήθελε πραγματικά να εξηγήσει τα φαινόμενα με φυσικούς, και όχι υπερφυσικούς, όρους. Οι Αιγύπτιοι, από την άλλη, πίστευαν ότι οι πλημμύρες του Νείλου οφείλονταν στους θεούς.

Σε αντίθεση με τον Θαλή, ο Αναξίμανδρος (περ. 611-547 π.Χ.), επίσης από τη Μίλητο, πίστευε ότι η φωτιά ήταν το πιο σημαντικό στοιχείο στο Σύμπαν. 0 Εμπεδοκλής (περ. 500-430 π.Χ.), από τη Σικελία, ενστερνίστηκε την ιδέα της ύπαρξης τεσσάρων στοιχείων: αέρας, γη, φωτιά και νερό. Μια ιδέα οικεία σ’ εμάς, διότι αυτήν υιοθέτησαν οι στοχαστές για περίπου 2.000 χρόνια, μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι γινόταν αποδεκτή από τους πάντες. Στην Ελλάδα, και αργότερα στη Ρώμη, μια ομάδα φιλοσόφων γνωστών ως ατομικοί πίστευαν ότι ο κόσμος αποτελείται στην πραγματικότητα από μικροσκοπικά σωματίδια που ονομάζονται άτομα.

Ο διασημότερος από αυτούς ήταν ο Δημόκριτος, ο οποίος έζησε γύρω στο 420 π.Χ. Ό,τι γνωρίζουμε για τις ιδέες του προέρχεται από ορισμένα θραύσματα των σκέψεών του που άλλοι συγγραφείς παραθέτουν. Ο Δημόκριτος πίστευε πως στο Σύμπαν υπήρχαν πολλά άτομα, και πως υπήρχαν ανέκαθεν. Τα άτομα δεν μπορούσαν να τμηθούν περαιτέρω, ούτε μπορούσαν να καταστραφούν. Παρότι ήταν πολύ μικρά για να γίνουν ορατά, πίστευε ότι υπήρχαν διαφορετικά μεγέθη και σχήματα ατόμων, διότι έτσι θα εξηγούνταν γιατί τα μεγαλύτερα σώματα, που αποτελούνται από άτομα, έχουν διάφορες γεύσεις, υφές και χρώματα. Όμως τα μεγαλύτερα σώματα υπάρχουν μόνο γιατί εμείς οι άνθρωποι γευόμαστε, αισθανόμαστε και βλέπουμε. Στην πραγματικότητα, επέμενε ο Δημόκριτος, δεν υπάρχει τίποτε παρά μόνο «τα άτομα και το κενό», αυτά που ονομάζουμε ύλη και χώρος.

Η ατομική θεωρία δεν ήταν και πολύ δημοφιλής, ιδιαίτερα η άποψη του Δημόκριτου και των μαθητών του για το πώς τα έμβια όντα «εξελίχθηκαν» μέσω μιας διαδικασίας τύπου δοκιμής και λάθους. Σύμφωνα με μια αστεία εκδοχή της συγκεκριμένης άποψης, τα διάφορα τμήματα των φυτών και των ζώων υπήρχαν κάποτε σε τεράστιες ποσότητες και μπορούσαν να συνενωθούν με διάφορους συνδυασμούς -η προβοσκίδα ενός ελέφαντα θα μπορούσε, για παράδειγμα, να προσαρτηθεί σε ένα ψάρι, ένα ροδοπέταλο σε μια πατάτα και ούτω καθεξής-, έως ότου τελικά συνταίριασαν με τους τρόπους που σήμερα παρατηρούμε. Η ιδέα ήταν πως αν το πόδι ενός σκύλου συνδεόταν κατά τύχη στον κορμό μιας γάτας το ζώο που θα προέκυπτε δε θα μπορούσε να επιβιώσει, συνεπώς δε θα μπορούσαν να υπάρξουν γάτες με πόδια σκύλου. Ως εκ τούτου, μετά από μια χρονική περίοδο, όλα τα πόδια σκύλου κατέληξαν σε σκύλους, και -ευτυχώς- όλα τα πόδια ανθρώπου κατέληξαν σε ανθρώπους. (Μια άλλη αρχαιοελληνική εκδοχή της εξέλιξης μοιάζει περισσότερο ρεαλιστική, αν και πάλι κάπως φρικιαστική: όλα τα έμβια όντα είχαν σταδιακά εμφανιστεί από μια πολύ παλιά γλοιώδη ουσία.)

Σύμφωνα λοιπόν με την ατομική φιλοσοφία, δεν υπάρχει κανένας τελικός σκοπός και κανένα σπουδαίο σχέδιο στο Σύμπαν, και τα πράγματα εξελίσσονται μόνο μέσω τύχης και αναγκαιότητας, γι’ αυτό και δεν άρεσε σε πολλούς. Πρόκειται για μια αρκετά ψυχρή άποψη, την εποχή που οι περισσότεροι Έλληνες φιλόσοφοι αναζητούσαν τον σκοπό, την αλήθεια και την ομορφιά. Οι Έλληνες που έζησαν την ίδια εποχή με τον Δημόκριτο και τους ατομικούς θα πρέπει να είχαν ακούσει ολοκληρωμένα τα επιχειρήματά τους. Όσα εμείς γνωρίζουμε προέρχονται μόνο από παραθέματα και συζητήσεις μεταγενέστερων φιλοσόφων.

Ο Λουκρήτιος (περ. 100 – περ. 55 π.Χ.), ένας ατομικός που έζησε τη ρωμαϊκή εποχή, έγραψε ένα όμορφο ποίημα για την επιστήμη με τίτλο De rerum natura (Για τη φύση των πραγμάτων). Στο ποίημα περιγράφει τον ουρανό, τη γη και τα πάντα πάνω σε αυτήν, συμπεριλαμβανομένης της εξέλιξης των ανθρώπινων κοινωνιών, με βάση την ατομική φιλοσοφία.

Σήμερα γνωρίζουμε τα ονόματα και ορισμένα από τα έργα δεκάδων αρχαίων Ελλήνων φυσικών επιστημόνων και μαθηματικών που έζησαν σε μια περίοδο σχεδόν χιλίων ετών. Προεξάρχουσα θέση ανάμεσά τους κατέχει ο Αριστοτέλης. Η εικόνα του για τη φύση άσκησε τόση επιρροή, ώστε κυριάρχησε για πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του . Ιδιαίτερα όμως σημαντική για την εξέλιξη της επιστήμης ήταν η συνεισφορά τριών επιστημόνων μεταγενέστερων του Αριστοτέλη.

Ο Ευκλείδης (περ. 330 – περ. 260 π.Χ.) δεν ήταν ο πρώτος που μελέτησε τη γεωμετρία (οι Βαβυλώνιοι ήταν ιδιαίτερα ικανοί γεωμέτρες). Όμως ήταν εκείνος που συγκέντρωσε, εν είδει εγχειριδίου, τις βασικές παραδοχές, κανόνες και διαδικασίες της εν λόγω επιστήμης. Η γεωμετρία είναι ένα πολύ πρακτικό είδος μαθηματικών που μελετά τον χώρο: τα σημεία, τις γραμμές, τις επιφάνειες, τους όγκους. Ο Ευκλείδης παρέθεσε διάφορα γεωμετρικά θεωρήματα, όπως το ότι οι παράλληλες γραμμές δεν τέμνονται ποτέ και ότι το άθροισμα των γωνιών ενός τριγώνου ισούται με 180°. Το σπουδαίο έργο του, τα Στοιχεία, αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού και μελέτης σε όλη την Ευρώπη. Μπορεί κι εσείς να μελετήσετε κάποια μέρα τη δική του «γεωμετρία του επιπέδου». Σίγουρα θα θαυμάσετε την κρυστάλλινη και λιτή ομορφιά της.

Ο δεύτερος από τους τρεις σπουδαίους επιστήμονες, ο Ερα­τοσθένης (περ. 284 – περ. 192 π.Χ.), μέτρησε την περιφέρεια της Γης με έναν πολύ απλό αλλά έξυπνο γεωμετρικό τρόπο. Γνώριζε πως κατά το θερινό ηλιοστάσιο, τη μεγαλύτερη μέρα του έτους, ο ήλιος βρισκόταν ακριβώς πάνω από την πόλη της Συήνης. Έτσι, μέτρησε τη γωνία που σχημάτιζαν οι ακτίνες του ήλιου εκείνη τη μέρα στην Αλεξάνδρεια (όπου ήταν βιβλιοθηκάριος της περίφημης βιβλιοθήκης), η οποία βρισκόταν 5.000 στάδια βορειότερα της Συήνης. (Το «στάδιο» ήταν μονάδα μέτρησης του μήκους που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες, ίσο περίπου με 175 μέτρα.) Από αυτές τις μετρήσεις και με τη χρήση γεωμετρίας, υπολόγισε ότι η περιφέρεια της Γης ήταν περίπου ίση με 250.000 στάδια. Αραγε, έπεσε κοντά; Ο Ερατοσθένης προσδιόρισε την περιφέρεια της Γης στα 40.225 χιλιόμετρα, όχι πολύ μακριά από τα 40.075 χιλιόμετρα που σήμερα γνωρίζουμε ότι είναι το μήκος του Ισημερινού. Σημειώστε ότι ο Ερατοσθένης πίστευε πως η Γη είναι στρογγυλή. Η ιδέα ότι η Γη ήταν μια μεγάλη επίπεδη επιφάνεια και ότι οι άνθρωποι θα έπεφταν από τα άκρα της δεν ήταν πάντοτε αποδεκτή, παρά τις ιστορίες που λέγονται για τον Χριστόφορο Κολόμβο και το ταξίδι του στην Αμερική

Ο τελευταίος από τους τρεις σπουδαίους επιστήμονες εργαζόταν επίσης στην Αλεξάνδρεια, στην ιστορική αυτή πόλη της βόρειας Αιγύπτου που ιδρύθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο. Ο Κλαύδιος ο Πτολεμαίος (περ. 100 – περ. 178 μ.Χ.), όπως πολλοί επιστήμονες του αρχαίου κόσμου, ήταν πολυπράγμων. Έγραψε για τη μουσική, τη γεωγραφία, και τη φύση και τη συμπεριφορά του φωτός. Όμως το έργο που του χάρισε αιώνια φήμη είναι η Αλμαγέστη, ονομασία που του έδωσαν οι Άραβες. Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Πτολεμαίος συγκέντρωσε και επέκτεινε τις παρατηρήσεις πολλών Ελλήνων αστρονόμων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν χάρτες του ουρανού, υπολογισμοί της κίνησης των πλανητών, του φεγγαριού, του Ήλιου και των άστρων, και η δομή του Σύμπαντος. Υπέθεσε, όπως οι πάντες την εποχή του, ότι η Γη βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου και ότι ο Ήλιος, η Σελήνη, οι πλανήτες και τα άστρα περιφέρονται γύρω της διαγράφοντας κυκλικές τροχιές. 0 Πτολεμαίος ήταν πολύ καλός μαθηματικός, και ανακάλυψε ότι κάνοντας λίγες διορθώσεις μπορούσε να εξηγήσει τις κινήσεις των πλανητών που αυτός, καθώς και πολλοί πριν από αυτόν, είχε παρατηρήσει

Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει κανείς πώς ο Ήλιος περιφέρεται γύρω από τη Γη όταν στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Το βιβλίο του Πτολεμαίου αποτέλεσε απαραίτητο ανάγνωσμα για τους αστρονόμους στον ισλαμικό κόσμο και κατά τον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα. Ήταν ένα από τα πρώτα έργα που μεταφράστηκαν στα αραβικά και ύστερα στα λατινικά – τόσο θαυμάστηκε. Μάλιστα, ο Πτολεμαίος θεωρούνταν από πολλούς ισότιμος του Ιπποκράτη, του Αριστοτέλη και του Γαληνού, αν και για μας οι τρεις τελευταίοι αξίζουν ο καθένας το δικό του ξεχωριστό κεφάλαιο.
***

William Bynum – Μικρή ιστορία της επιστήμης . Εκδόσεις Πατάκης

antikleidi.com

Διαβάστε περισσότερα »

Βόρειος Ήπειρος, το χρονικό της καταστροφής

Βρισκόμαστε εννέα μέρες μετά την εκτέλεση ενός Βορειοηπειρώτη και δυστυχώς η στασιμότητα στην όλη κατάσταση, προέρχεται από μια εσωτερική σιωπή που φαίνεται να πηγάζει από τον ωχαδερφισμό των Βορειοηπειρωτών.



Ενώ πολλοί Ελλαδίτες και Κύπριοι αντιδρούν μαζικά εις μνήμην του Κωνσταντίνου Κατσίφα αλλά και κατά της διαχρονικής αδικίας που αφορά τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, κάνεις δε μπορεί να εγγυηθεί το τέλος στις φρικαλεότητες που επί εκατονταετίας διενεργούνται εις βάρος τους.
Βάσει μιας άκρως παθητικής εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, τροφοδοτείται με μίσος ο αλβανικός εθνικισμός, ο οποίος με τη σειρά του διαχέεται στην εξεγερθείσα μάζα των Μ.Μ.Ε. και όχι μόνο.
Τί είναι όμως εκείνο που κρατά τους Βορειοηπειρώτες σε μια εκ πρώτης όψεως, λήθη;
Ισχύει το πολυσυζητημένο φαινόμενο περί εκφοβισμού των Ελλήνων;
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι μιλάνε για την καταπίεση, για τις αδικαιολόγητες αλβανικές φοροεπιδρομές, για τις συστηματικές ληστρικές επιδρομές, για την μη παροχή κατάλληλης ελληνικής παιδείας, για τον ελεύθερο εθνικό και θρησκευτικό αυτοπροσδιορισμό, για την δικαστική μεροληψία και τελικώς για έναν βασικό μισθό, που κάλλιστα τους τον παρέχει το αλβανικό δημόσιο εργασιακό σύστημα. Όλα αυτά όμως λέγονται εν πλήρη μυστικότητα ή σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις.
Επίσης η μυστική παρακολούθηση, ή ονομάστε την όπως αλλιώς θέλετε, έχει συνδράμει με τη σειρά της στη δημιουργία ενός κλίματος καχυποψίας και εσωστρέφειας όλων των Ελλήνων πολιτών εντός του αλβανικού κράτους. Καθετί καινούργιο ή «επαναστατικό» θεωρείται καταστροφικό. Ιδίως η απαίτηση ενός καλύτερου τρόπου ζωής. Στην περίπτωση εθνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα πράγματα κλιμακώνονται και οι ένθεν και ένθεν συστάσεις για «συμμόρφωση» με τις επιταγές της άρχουσας τάξης, θυμίζει εποχές του «ενβερίστικου» καθεστώτος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και για τις προκαταλήψεις που καλλιεργούνται στα μέρη αυτά, οι Βορειοηπειρώτες είναι αυτή τη στιγμή οι κατατρεγμένοι «Παλαιστίνιοι» των Βαλκανίων. Και σε αυτό το συλλογισμό δε χωράει καμία υπερβολή. Μόνον μια επιτόπια έρευνα θα σας κάνει να το διαπιστώσετε.
Όσον αφορά το μέλλον αυτών των ανθρώπων, φαίνεται πως η Ελλάδα (επίσημη πολιτεία, αλλά και ο απλός ελληνικός λαός) έχει τη δυνατότητα να παράσχει αρχικά την πρέπουσα ψυχολογική υποστήριξη σε όλους όσοι ζούνε υπό αυτές τις τόσο δύσκολες συνθήκες και έπειτα να προβεί σε ενέργειες γνωστοποίησης των προβλημάτων τους.
Η αδιαφορία είναι ένα είδος εγκληματικότητας που διαιωνίζει τις δυσκολίες και στην τελική οδηγεί στον ταχύτατο αφανισμό των Ελλήνων μιας τόσο ιστορικής περιοχής, όπως είναι η Βόρειος Ήπειρος.
Κάνω έκκληση προς όλους εμάς, τους νοήμονες ανθρώπους, να μην οδηγήσουμε με τη στάση μας, στην επίτευξη μιας τέτοιας αδικίας. Εκείνης που αφορά πρώτα απ’ όλα τον κάθε ελεύθερο άνθρωπο και μετά, τον Έλληνα που πασχίζει να ζήσει ελεύθερος στη γη των πατέρων του.

Ανταποκριτής himara.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Κίνα Και Ψηφιοποίηση: Η Τεχνολογία Στην Εποχή Του Xi

Του Francois Godement
European Council on Foreign Relations

Οι εξελίξεις στους τομείς ψηφιακής και τεχνητής νοημοσύνης στην Κίνα, έχουν προσελκύσει τόσο ενδιαφέρον από το εξωτερικό, που είναι απογοητευτικό να διαβάζουμε πιο μετριοπαθείς αξιολογήσεις από τις ίδιες τις κινεζικές πηγές. Το να συμβαδίσουν με τις ΗΠΑ, είτε πρόκειται για την τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) είτε για στρατιωτικές εξελίξεις, παραμένει ο στόχος της ημέρας σύμφωνα με τις πηγές που εξέτασε η Elsa Kania, μία από τους contributor σε αυτή την έκδοση του China Analysis. Γραφειοκρατικά σιλό και απροσδιόριστα κοινωνικά εμπόδια, εμποδίζουν τη διασύνδεση των δεδομένων, σύμφωνα με τις πηγές που εξέτασε η Katja Drinhausn, η οποία επίσης λαμβάνει υπόψη τις προειδοποιήσεις των παρατηρητών για τις αποκεντρωμένες επικοινωνίες που επιτρέπουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πιστεύουν ότι η Κίνα θα πρέπει να «αντιγράψει» τις διεθνείς πρακτικές ελέγχου του περιεχομένου. Το κοινωνικό πιστωτικό σύστημα σύμφωνα με τις πηγές του Adam Knight, είναι μια επέκταση της πιστοληπτικής αξιολόγησης και μιας υποτιθέμενες απάντησης στην έλλειψη εμπιστοσύνης που υπάρχει μεταξύ των ατόμων στην Κίνα. Εισάγει έναν πανεθνικό 18ψηφιο κωδικό για όλα τα άτομα που αξιολογούνται με βάση την ακεραιότητα ή την αξιοπιστία τους. Όπως όλα τα μεγάλα ΙΤ projects, το πρόγραμμα έχει τα λάθη του -μπορεί ακόμη και να τιμωρηθεί κανείς για παντός είδους κοινωνική δραστηριότητα εάν το σύστημα δεν έχει καταγράψει σωστά ότι έχει διευθετήσει ένα χρέος για παράδειγμα. Οι πηγές είναι αποκαλυπτικές μεταξύ των Κινέζων ακαδημαϊκών για τον εξορθολογισμό του συστήματος και την ενοποίηση του βασικού σημείου αναφοράς. Για αυτούς, το πρόγραμμα κοινωνικής πίστωσης ίσως εγείρει κάποια θέματα για την ιδιωτικότητα. Ο Marcin Przychodniak επικαλείται και άλλες ανησυχίες: η ψηφιακή εποχή δημιουργεί ανησυχίες για τις θέσεις εργασίας στη μεταποίηση και στις υπηρεσίες. Και η στρατηγική σχεδιασμού της Κίνας έχει το πλεονέκτημα της άμεσης κινητοποίησης των πόρων, αλλά λειτουργεί ενάντια στην εξάπλωση των περισσότερων ψηφιακών διαδικασιών που παρακινούνται από την αγορά.

Ακόμη, δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ελαφρά τη καρδία, μια ενοποιητική τάση στο σχολιασμό: αυτό είναι πραγματικά ένας άλλος τρόπος για την Κίνα να αποκατασταθεί στην αρχική της πρώτη θέση κάτω από τον ουρανό. Συνδεδεμένη με την στρατηγική China 2025, αυτή η προσέγγιση αφορά την καθιέρωση της Κίνας ως «μια μεγάλη δύναμη στον κυβερνοχώρο και την ικανότητα της Κίνας να διαμορφώσει την διεθνή διακυβέρνηση του κυβερνοχώρου με βάση τα δικά της συμφέροντα. Κάποιοι συγκρίνουν την ψηφιακή επανάσταση που βρίσκεται σε εξέλιξη και την εμβάθυνση του κινό-αμερικανικού ανταγωνισμού, ώς ένα νέο αγώνα εξοπλισμών. Σε μια περίληψη 14 σύντομων δηλώσεων για την τεχνητή νοημοσύνη από τον Xi Jinping, η λέξη «ισχύ» εμφανίζεται 12 φορές.

Οι mainstream εμπειρογνώμονες ασχολούνται με τις αντιφάσεις που προέρχονται από δύο πολύ διαφορετικές κατευθύνσεις. Από τη μία πλευρά, οι δυνάμεις της αγοράς και ο κατακερματισμός και η εξατομίκευση που επιτρέπουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φαίνεται να στρατεύονται προς μια ελεύθερη ελαφρώς μόνο ρυθμισμένη ανταλλαγή. Ως εκ τούτου, υπάρχει ανησυχία ότι ο top-down σχεδιασμός είναι ανεπαρκής για να εντοπιστούν οι νικητές και να βρεθούν οι σωστές καινοτομίες. Αλλά όταν κοιτάζουν την πολιτική πλευρά των πραγμάτων, οι ειδικοί επισημαίνουν την ανάγκη για ακόμη μεγαλύτερη έλεγχο και ρύθμιση. Αυτό είναι η περίπτωση της κοινωνικής πίστωσης. Εγκρίνουν την σημασία του chengxin -της ακεραιότητας- αλλά δεν εξετάζουν στενά τι σημαίνει «ακεραιότητα» σε ένα ευρύτατα απολυταρχικό πλαίσιο. Ομοίως, κάποιοι ειδικοί παραπονιούνται ότι δεν υπάρχει αρκετή διασύνδεση big data, παρά το γεγονός ότι η Κίνα είναι στην πρώτη γραμμή της χρήσιμης ανταλλαγής δεδομένων. Αυτό ισχύει για μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς -από τον τομέα λιανικής και τραπεζικών υπηρεσιών στα social media- και ως εκ τούτου συγκεντρώνουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων marketing in house. Και αυτό ασφαλώς είναι αλήθεια για το κόμμα-κράτος, του οποίου ο έλεγχος είναι προφανώς άγνωστος πό τους ειδικούς, εκτός από το να ζητάνε περισσότερο.

Επομένως, ενώ οι ειδικοί επισημαίνουν τα διλήμματα που είναι οικεία σε άλλες κοινωνίες που ζουν στην ψηφιακή εποχή, η σιωπή τους ή η αδιαμφισβήτητη αποδοχή σε ορισμένους τομείς, δείχνουν πως η συζήτηση για την ψηφιακή διακυβέρνηση παραμένει πολιτικά περιορισμένη. Αντιμετωπίζουν αυτή την ένταση μόνο με μια λειτουργική έννοια, ενώ ορισμένοι ειδικοί επισημαίνουν ότι η εξάπλωση των πληροφοριών και το online chat δημιουργία μια υποχρέωση για τις κυβερνητικές αρχές να γίνουν πιο responsive ή να αντιμετωπίσουν κριτική online και offline. Ακόμη και τότε, οι Κινέζοι συγγραφείς δίνουν έμφαση στους κινδύνους της ελευθερίας παρά στους κινδύνους του συντριπτικού ελέγχου.

Capital.gr



To pdf με ολόκληρη την ανάλυση μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ



geopolitics.iisca.eu

Διαβάστε περισσότερα »

Μιχάλης Δερτούζος – Το εθνικό μας πλεονέκτημα στην Πληροφοριακή Εποχή

Γράφω στα ελληνικά τούτη την πρόσθετη εισαγωγή, μοναδική ανάμεσα σ΄όλες τις εκδόσεις και μεταφράσεις του What Will Be, για δύο λόγους: τη ζεστασιά που νιώθω για την πατρίδα μου και την πίστη ότι ο λαός μας και η πληροφορική έχουν καλή προοπτική παντρειάς.



Αν η εκτίμηση αυτή είναι σωστή, θα μπορούσε η νέα αυτή επανάσταση, που ήδη σείει τον κόσμο, να δονήσει την Ελλάδα περισσότερο, ώστε να καταλάβει προνομιούχα θέση δίπλα στον τουρισμό και τις αγροτικές μας εξαγωγές.

Γενικότητες με βάση εθνικά καλούπια είναι, συνήθως, επικίνδυνες. Πώς θα εξηγήσουμε, όμως, ότι οι Ιάπωνες, που για είκοσι χρόνια προσπαθούν να πάρουν την πάνω βόλτα στο λογισμικό (software), με τεράστιες επενδύσεις και ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα, έβγαλαν μόνοι τους, τελευταία, το συμπέρασμα ότι δεν έχουν επιτύχει σ αυτό το σκοπό; Πώς θα εξηγήσουμε ακόμα ότι οι Ευρωπαίοι της κεντρικής Ευρώπης, αν και έχουν κάνει αξιόλογες εφευρέσεις, όπως το World Wide Web, έχουν δυσκολία να τις εκμεταλλευτούν και, γενικότερα, να πλησιάσουν τους Αμερικανούς στη δημιουργία πλούσιου φάσματος προγραμμάτων και συστημάτων πληροφορικής;

Νομίζω ότι οι Ιάπωνες δεν τα κατάφεραν, επειδή πιστεύουν ότι το καρφί που εξέχει πρέπει να χτυπηθεί, ώστε να έρθει στην ίδια περασιά με όλα τα άλλα. Το λογισμικό, όμως, και οι πετυχημένες χρήσεις της πληροφορικής θέλουν τρέλες, ιδιορρυθμίες και εφευρετικότητα, που δε φυτρώνουν εύκολα στον κήπο της ομοιομορφίας. Οι Κεντροευρωπαίοι, που όπως οι Ιάπωνες πέρασαν από τη φεουδαρχική πειθαρχία στο βασιλιά, διακρίνονται κι αυτοί από την αγάπη της ομοιομορφίας, μαζί με κάτι άλλο: τη λατρεία της ακρίβειας και την πίστη ότι, πριν κατασκευαστεί κάτι, πρέπει πρώτα να μελετηθούν όλα τα πιθανά προβλήματα, να ιεραρχηθούν και να διορθωθούν. Τέτοιο σκεπτικό φτιάχνει τέλεια ρολόγια και υλικά προϊόντα ακριβείας. Αλλά δε συμβάλλει στη δημιουργία των άυλων προϊόντων της πληροφορικής, ίσως επειδή αυτά είναι πιο πολύπλοκα και αντιπροσωπεύουν ένα περίεργο μείγμα επιστήμης και τέχνης. Αντί για σχολαστική ακρίβεια, θέλουν γρηγοράδα… και λίγο μπουρδούκλωμα! Ας τελειώσει το πρόγραμμα τώρα, κι ας έχει λίγα σφάλματα (bugs). Χρησιμοποιώντας το θα τα βρούμε, μαζί με άλλα σφάλματα που δεν προβλέψαμε και αλλαγές οι οποίες τώρα που το χρησιμοποιούμε είναι προφανείς, ενώ χθες που το σχεδιάζαμε ήταν αόρατες.

Η προτομή του φιλοτεχνήθηκε στην Άνδρο με φροντίδα της Εταιρείας Ανδρίων Επιστημόνων

Να με συγχωρείτε, αν κανείς προσβληθεί μ αυτή την παρατήρηση, αλλά νομίζω ότι εμείς οι Ελληνες έχουμε κάποια ανάλογη τάση στην αντιμετώπιση προβλημάτων με ταχύτητα, μπουρδούκλωμα και διόρθωση­ που δε συντελεί, βέβαια, στην ικανότητά μας να συναγωνιζόμαστε τους Ελβετούς στην κατασκευή ρολογιών. Αποτελεί πλεονέκτημα, όμως, στην πληροφορική. Προσθέστε σ αυτό την κληρονομιά και την αγάπη που έχουμε στη δόμηση λόγων, στις φιλοσοφικές συζητήσεις, στη λογική, στις σκέψεις και στα σχήματα φαντασίας (αν ήταν έτσι… θα γινόταν έτσι…) και η πανοπλία εργαλείων μας για την πληροφορική γίνεται ακόμα πιο τρανή. Νομίζω ότι έχουμε μια έμφυτη κλίση προς την άυλη πληροφορική, που ξεπερνάει την τάση μας προς την υλική βιομηχανία. Ιδού το εθνικό μας πλεονέκτημα στην Πληροφοριακή Εποχή!

Με βάση τέτοιες σκέψεις, ονειρεύομαι ομάδες Ελλήνων νέων, μέλη πια της Πληροφοριακής Αγοράς που περιγράφω στο βιβλίο αυτό, να ζουν στα νησιά μας, στην ύπαιθρο, με τις οικογένειές τους και να προσφέρουν από αυτό το ευχάριστο και καθαρό περιβάλλον τις πληροφοριακές υπηρεσίες τους στις διεθνείς αγορές. Αλλοι να δημιουργούν ή να συντηρούν λογισμικό για τους πελάτες τους στη Νέα Υόρκη ή στη Φραγκφούρτη (για τριάντα χιλιάδες δραχμές την ώρα), άλλοι να πουλούν ή ν αγοράζουν πληροφορίες και πληροφοριακή δουλειά (γιατροί, μεσίτες, συγγραφείς, λογιστές, καλλιτέχνες, έμποροι, μηχανικοί…), ενώ άλλοι να διαμορφώνουν νέες δουλειές με νέα προϊόντα και υπηρεσίες που είναι χρήσιμα σ όλο τον κόσμο. Σ αυτή την καινούρια ελληνική Πληροφοριακή Αγορά θα έρθουν όχι μόνο Έλληνες, αλλά και Ιάπωνες, Αμερικανοί, Αυστραλοί, Ευρωπαίοι, Κινέζοι και άλλοι που επιθυμούν να γευτούν ελληνικά αγαθά, που θέλουν τουριστικές πληροφορίες ή μια επίσκεψη στη γενέτειρα του δυτικού πολιτισμού π.χ. με το «Ιστορικόπτερο» που περιγράφω στο βιβλίο­ ή που ζητούν να αγοράσουν υπηρεσίες και προϊόντα που δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα πέρα από το ότι προσφέρονται από Έλληνες και είναι διεθνώς ανταγωνιστικά.



Ονειρεύομαι ακόμα τον ελληνισμό σε όλη την οικουμένη να χρησιμοποιεί τη νέα τεχνολογία της πληροφορικής για να δενόμαστε σφιχτά, ο ένας με τον άλλο, οι Έλληνες της διασποράς συνάμα με τους Έλληνες της Μεσογείου, δημιουργώντας έτσι μια νέα Ελλάδα. Ίσως, με τα χρόνια, αυτή η γεωγραφικά διεσπαρμένη αλλά ηλεκτρονικά συνδεδεμένη Ελλάδα μπορεί να πλησιάσει την έννοια «ελληνικό έθνος» πιο πιστά από τη σημερινή ελληνική χώρα με τους αναπόφευκτους περιορισμούς γης και πληθυσμού.
***



*Απόσπασμα από τον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου του Μιχάλη Δερτούζου “Τι μέλει γενέσθαι”. Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. 1998.



** Ο Μιχάλης Δερτούζος (1936 – 2001) υπήρξε διακεκριμένος επιστήμονας, διευθυντής του Εργαστηρίου Επιστήμης Υπολογιστών του ΜΙΤ και από τους πρωτοπόρους της Επιστήμης των Υπολογιστών και του Παγκόσμιου Ιστού. Έφυγε από τη ζωή από λοίμωξη του αναπνευστικού στις Η. Π. Α. στις 27 Αυγούστου 2001 πριν αποκτήσει το σπίτι του στην Άνδρο, που τόσο πολύ ονειρεύτηκε…

Επιμέλεια:Ανδρέας Μακρογκίκας

Πηγή: andriakipress

Διαβάστε περισσότερα »

Η περιπέτεια ενός συμβόλου

Η ημισέληνος, επίσημο σήμερα σύμβολο αρκετών μουσουλμανικών κρατών, ήταν σύμβολο πολλών λαών προτού το υιοθετήσουν οι μουσουλμάνοι. Η αναζήτηση της προέλευσης της ημισελήνου και του αστεριού ως συμβόλων, μας οδηγεί στην εποχή των αρχαίων Σουμερίων αλλά και στην αρχαία Αίγυπτο.


Οι λαοί της Μεσοποταμίας αλλά και οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν την ημισέληνο ως σύμβολο με ιερές ιδιότητες.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Το αρχαιότερο Ελληνικό νόμισμα πάνω στο οποίο υπάρχει η ημισέληνος είναι νόμισμα από την Κάτω Ιταλία που χρονολογείται στον 6ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια το βρίσκουμε σε πολλές ελληνικές περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από την Κρήτη μέχρι τη Μακεδονία και την Μικρά Ασία.

Την ημισέληνο βρίσκουμε και στην αρχαία ελληνική αποικία του Βυζαντίου που ίδρυσε ο Βύζας ο Μεγαρεύς. Το νόμισμα αυτό κόπηκε το 341 π.Χ. απο τους ντόπιους κατοίκους, όταν κατάφεραν να αποκρούσουν την αιφνιδιαστική επίθεση που είχε εξαπολύσει στην αποικία τους ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος ο δεύτερος.

Στα κατοπινά χρόνια οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν στα νομίσματά τους την ημισέληνο.

ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Στον 5ο αιώνα μ.Χ. σε νόμισμα του αυτοκράτορα Αναστασίου Ι (491-518 μ.Χ.), βρίσκουμε νόμισμα που στη μια μεριά έχει την προτομή του αυτοκράτορα και στην άλλη την ημισέληνο. Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες συναντούμε την ημισέληνο με πολλούς τρόπους σε απεικονίσεις στο Βυζάντιο.

Όταν έφτασαν οι Οθωμανοί στην περιοχή της Μικράς Ασίας (κυρίως όμως οι Σελτζούκοι, οι οποίοι αντέγραψαν σε πάρα πολλά πράγματα το Βυζάντιο), «δανείστηκαν» την ημισέληνο από τους Βυζαντινούς και σταδιακά έγινε το έμβλημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σήμερα όσοι θέλουν να δουν την ημισέληνο σε βυζαντινά νομίσματα δεν έχουν παρά να επισκεφθούν τις νομισματικές συλλογές των Ελληνικών Μουσείων αλλά ακόμα και σε Βυζαντινές τοιχογραφίες στη Λακωνία (χωριό Γεράκι κ.α.), όπου υπάρχει πεντακάθαρο σε ασπίδα του Αγίου Γεωργίου.

Οι Οθωμανοί χρησιμοποίησαν την ημισέληνο στη σημαία τους, αν και αναφέρεται ότι η ημισέληνος και το αστέρι υπήρξαν ιερά σύμβολα των τουρκικών φυλών και πριν από την έλευση του Ισλάμ.

Μέχρι τον 18ο αι. το τουρκικό εθνόσημο ήταν η απλή ημισέληνος, χωρίς το άστρο. Το άστρο το πρόσθεσε ο σουλτάνος Σελίμ Γ΄ (1789-1808) και είχε οκτώ ακτίνες, ενώ ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζίτ (1840-1861) το έκανε με πέντε ακτίνες.

vizantinaistorika

Διαβάστε περισσότερα »

Ο νέος υπερυπολογιστής με 1 εκατομμύριο επεξεργαστές είναι ο ταχύτερος μηχανισμός που εξιχνιάζει το μυαλό του κόσμου

Οι επιστήμονες απλώς ενεργοποίησαν τον μεγαλύτερο "εγκέφαλο" στον κόσμο: έναν υπερυπολογιστή με ένα εκατομμύριο επεξεργασμένους πυρήνες και 1.200 διασυνδεδεμένους πίνακες κυκλωμάτων που λειτουργούν μαζί σαν ανθρώπινος εγκέφαλος.

Δέκα χρόνια αργότερα, είναι ο μεγαλύτερος νευρομορφικός υπολογιστής στον κόσμο - ένας τύπος υπολογιστή που μιμείται την πυροδότηση των νευρώνων - ανακοίνωσαν οι επιστήμονες στις 2 Νοεμβρίου.

"Η Αρχιτεκτονική Αρχιτεκτονικής Νευρωνικών Δικτύων, ή η SpiNNaker, βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο και αναθεωρεί τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι συμβατικοί υπολογιστές", δήλωσε ο Steve Furber, καθηγητής Μηχανικής Η / Υ στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ , δήλωσε σε δήλωση. [Science Fact ή μυθοπλασία; Η ευλογοφάνεια των 10 Sci-Fi Concepts]

Όμως, το SpiNNaker δεν σκέφτεται μόνο σαν εγκέφαλος. Δημιουργεί μοντέλα των νευρώνων στον ανθρώπινο εγκέφαλο και προσομοιώνει περισσότερους νευρώνες σε πραγματικό χρόνο από οποιονδήποτε άλλο υπολογιστή στη Γη, σύμφωνα με τη δήλωση.

"Το πρωταρχικό του καθήκον είναι να υποστηρίξει μερικά μοντέλα εγκεφάλου: για παράδειγμα, μοντέλα φλοιού, βασικά γάγγλια ή πολλαπλές περιοχές που εκφράζονται τυπικά ως δίκτυα νευρώνων που πυροδοτούν ή πυροδοτούν", δήλωσε ο Furber σε μια ηλεκτρονική διεύθυνση.

Διπλασιάστε τους επεξεργαστές

Από τον Απρίλιο του 2016, η SpiNNaker προσομοιώνει τη δραστηριότητα των νευρώνων χρησιμοποιώντας επεξεργαστές 500.000 πυρήνα, αλλά η αναβαθμισμένη μηχανή έχει διπλάσια χωρητικότητα, εξήγησε ο Furber. Με την υποστήριξη του Προγράμματος Ανθρώπινου Εγκεφάλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - μια προσπάθεια κατασκευής ενός εικονικού ανθρώπινου εγκεφάλου - το SpiNNaker θα συνεχίσει να επιτρέπει στους επιστήμονες να δημιουργούν λεπτομερή μοντέλα εγκεφάλου. Αλλά τώρα έχει την ικανότητα να εκτελεί 200 τετραπλάσια δράσεις ταυτόχρονα, ανέφεραν εκπρόσωποι πανεπιστημίων στη δήλωση.

Ενώ κάποιοι άλλοι υπολογιστές μπορεί να ανταγωνίζονται την SpiNnaker στον αριθμό επεξεργαστών που περιέχουν, αυτό που θέτει αυτή την πλατφόρμα εκτός είναι η υποδομή που συνδέει αυτούς τους επεξεργαστές. Στον ανθρώπινο εγκέφαλο, 100 δισεκατομμύρια νευρώνες ταυτόχρονα πυρπολούν και μεταδίδουν σήματα σε χιλιάδες προορισμούς. Η αρχιτεκτονική του SpiNNaker υποστηρίζει ένα εξαιρετικό επίπεδο επικοινωνίας μεταξύ των επεξεργαστών του, συμπεριφέροντας σαν το νευρικό δίκτυο του εγκεφάλου, εξήγησε ο Furber.

"Οι συμβατικοί υπερυπολογιστές έχουν μηχανισμούς συνδεσιμότητας που είναι πολύ λιγότερο κατάλληλοι για μοντελοποίηση εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο", δήλωσε. "Το SpiNnaker είναι, πιστεύω, ικανό να μοντελοποιεί μεγαλύτερα νευρωνικά δίκτυα σε βιολογικό πραγματικό χρόνο από οποιοδήποτε άλλο μηχάνημα".

Το πνεύμα υπερισχύει της ύλης

Προηγουμένως, όταν η SpiNNaker λειτουργούσε μόνο με 500.000 επεξεργαστές, μοντελοποίησε 80.000 νευρώνες στον φλοιό, την περιοχή του εγκεφάλου που μετριάζει τα δεδομένα από τις αισθήσεις. Μια άλλη προσομοίωση του SpiNnaker των βασικών γαγγλίων, μια περιοχή του εγκεφάλου που επηρεάζεται από τη νόσο του Πάρκινσον, υποδηλώνει τη δυνατότητα του υπολογιστή ως εργαλείου για τη μελέτη των εγκεφαλικών διαταραχών, σύμφωνα με τη δήλωση.

Η SpiNNaker μπορεί επίσης να ελέγξει ένα κινητό ρομπότ που ονομάζεται SpOmnibot, ο οποίος χρησιμοποιεί τον υπολογιστή για την ερμηνεία δεδομένων από τους αισθητήρες οράσεως του ρομπότ και κάνει επιλογές πλοήγησης σε πραγματικό χρόνο, δήλωσαν εκπρόσωποι πανεπιστημίων.

Με όλη την υπολογιστική του δύναμη και τις δυνατότητες που μοιάζουν με τον εγκέφαλο, πόσο στενή είναι η SpiNnaker να συμπεριφέρεται σαν ένας πραγματικός ανθρώπινος εγκέφαλος; Προς το παρόν, η προσομοίωση ενός ανθρώπινου εγκεφάλου δεν είναι απλά δυνατή, δήλωσε ο Furber. Ένα προηγμένο μηχάνημα, όπως το SpiNNaker, μπορεί ακόμα να διαχειριστεί μόνο ένα μέρος της επικοινωνίας που εκτελείται από έναν ανθρώπινο εγκέφαλο και οι υπερυπολογιστές έχουν πολύ δρόμο να προχωρήσουν πριν μπορέσουν να σκεφτούν για τον εαυτό τους, γράφει ο Furber στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

"Ακόμη και με ένα εκατομμύριο επεξεργαστές, μπορούμε να προσεγγίσουμε μόνο το 1% της κλίμακας του ανθρώπινου εγκεφάλου, και αυτό είναι με πολλές απλουστευτικές υποθέσεις", είπε.

Ωστόσο, το SpiNNaker θα μπορούσε να μιμηθεί τη λειτουργία ενός εγκεφάλου ποντικού, ο οποίος είναι 1.000 φορές μικρότερος από έναν ανθρώπινο εγκέφαλο, πρόσθεσε ο Furber.

"Εάν ένα ποντίκι σκέφτεται τις σκέψεις μεγέθους ποντικιού και το μόνο που χρειάζεται είναι αρκετοί νευρώνες ενσύρματοι μαζί στη σωστή δομή (που είναι το ίδιο θέμα συζητήσεων), τότε ίσως τώρα μπορούμε να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο σκέψης σε ένα μοντέλο που τρέχει στο SpiNnaker" αυτός είπε.

livescience.com/technology

Διαβάστε περισσότερα »