Διαβάστε περισσότερα »
Η σελίδα λειτουργεί σαν αποθηκευτική και ενημερωτική μηχανή αναζήτησης χρήσιμων πληροφοριών!
Ισραήλ: Ο ΥΠΑΜ απειλεί το Ιράν με πόλεμο – «θα καταστρέψουμε όλες τις βάσεις στη Συρία»
Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Αβίγκντορ Λίμπερμαν, συνεχίζει τον προφορικό πόλεμο με το Ιράν.
Κατά τη διάρκεια επίσκεψης εργασίας του στις ΗΠΑ, δήλωσε σε συνέντευξή του στο σαουδαραβικό ειδησεογραφικό πόρταλ ‘elaph’, ότι το Ισραήλ θα καταστρέψει κάθε βάση του Ιράν στη Συρία με «οποιαδήποτε κόστος».
«Αυτές είναι οι τελευταίες ημέρες του ιρανικού καθεστώτος», είπε ο ισραηλινός υπουργός άμυνας στη συνέντευξη.
«Αν το Ιράν επιτεθεί στο Τελ Αβίβ, το Ισραήλ θα χτυπήσει την Τεχεράνη και θα καταστρέψει όλες τις ιρανικές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία που απειλούν την ασφάλεια του Ισραήλ», είπε.
Ο Λίμπερμαν δήλωσε ότι το Ισραήλ δεν θα ανεχθεί την ιρανική στρατιωτική παρουσία στη Συρία και θα την πολεμήσει «με κάθε τίμημα».
Στο ίδιο πνεύμα βρίσκεται και ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος προειδοποίησε στη διάρκεια κυβερνητικής συνεδρίασης ότι «το Ισραήλ δεν υπολογίζει τιμή σε πόλεμο με το Ιράν, ο στρατός είναι έτοιμος να εκπληρώσει την αποστολή του και ο λαός θα συμπαρασταθεί», ανέφερε ο Νετανιάχου.
Οι λεκτικές επιθέσεις δεν στέκονται μόνο στο Ισραήλ, οι ανώτατοι πολιτικοί ηγέτες του Ιράν απείλησαν από την πλευρά τους ότι θα καταστρέψουν το Ισραήλ σε περίπτωση επίθεσής του στην Ισλαμική Δημοκρατία.
Το ιρανικό ΥΠΕΞ και ο πρόεδρος του Ιράν μέχρι στιγμής, απέφυγαν τις άμεσες στρατιωτικές απειλές εναντίον του Ισραήλ, περιορίζοντας τες σε κατηγορίες για «παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου» και «εγκλήματα πολέμου», γράφει το ισραηλινό δημοσίευμα.
(Στοιχεία από Israel Info, echedoros-a.gr)
Αλβανία: Ισχυρά μέτρα ασφάλειας για την επίσκεψη του Ρώσου πατριάρχη Κύριλλου
Ο πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσσιών, Κύριλλος, αναμένεται να αφιχθεί στο αεροδρόμιο Ρίνας το Σάββατο, εν μέσω αυστηρών μέτρων ρωασφαλείας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μαζί του θα έρθουν ειδικές ρωσικές μονάδες, οι οποίες θα διαφυλάξουν την ακεραιότητά του.
Οι εδικές ρωσικές μονάδες αποτελούν μέρος του προσωπικού ασφαλείας του Κύριλλου σε κάθε χώρα του κόσμου που επισκέπτεται.
Σημειώνεται ότι ο Κύριλλος βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τους παγκόσμιους ηγέτες των θρησκειών, όπως ο Πάπας της Ρώμης και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και με βάση το γεγονός αυτό και οι υπηρεσίες ασφαλείας της Αλβανίας έχουν λάβει μια σειρά μέτρων για την πρόληψη κάθε δυσάρεστου γεγονότος, κατά τη διάρκεια της τριήμερης επίσκεψης του Κυρίλλου στην Αλβανία.
Οι αντιτρομοκρατικές δομές της κρατικής ασφάλειας της Φρουράς της Δημοκρατίας και οι υπάλληλοι της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Κράτους, στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας ανέλαβαν μια σειρά επιχειρησιακών καθηκόντων για να εντοπίσουν και να παρακολουθήσουν τα εγκληματικά στοιχεία και τις ριζοσπαστικές τάσεις.
Πηγή δήλωσε στο ‘shqiptarja.com’ ότι μεταξύ των ανθρώπων που παρακολουθούνται είναι οι Ιρανοί που έφθασαν και φιλοξενούνται στην Αλβανία, χάρη στη συμφωνία μεταξύ Αλβανίας και ΗΠΑ, αλλά και άλλα άτομα που κηρύττουν το ριζοσπαστικό Ισλάμ στη χώρα.
Οι αλβανικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν λάβει μια σειρά μέτρων στην πόλη Μπεράτ, όπου στις 28 Απριλίου και ώρα 18:00 στα γραφεία του Οίκου του Πολιτισμού «Margarita Tutulani» όπου θα λάβει μέρος η Συνεδριακή Χορωδία της Μόσχας.
Σε αυτήν την εκδήλωση θα είναι παρόντες πολλοί υψηλά ιστάμενοι της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, καθώς και ο Πατριάρχης της Μόσχας Κύριλλος.
Η Συνεδριακή Χορωδία της Μόσχας θα πραγματοποιήσει θα πραγματοποιήσει ακόμη δύο συναυλίες, στα Τίρανα στις 29 Απριλίου και στις 30 Απριλίου στην αίθουσα του Ορθόδοξου Καθεδρικού Ναού.
Όλες αυτές οι εγκαταστάσεις θα παρακολουθούνται πλήρως και κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδες οι άνδρες της SHISH και ειδικοί στην αντιτρομοκρατία θα παρακολουθούν τις εγκαταστάσεις με ανιχνευτή, προκειμένου να εντοπίσουν κάθε εκρηκτική συσκευή στην περιοχή.
Ο πατριάρχης της Ρωσίας Κύριλλος έρχεται για πρώτη φορά στην Αλβανία, στο πρόγραμμά του συμπεριλαμβάνονται συναντήσεις με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Ιλίρ Μέτα και με άλλους ανώτερους κρατικούς αξιωματούχους.
(Στοιχεία από gazetatema.net, echedoros-a.gr)
Ο πατριάρχης της Ρωσίας Κύριλλος έρχεται για πρώτη φορά στην Αλβανία, στο πρόγραμμά του συμπεριλαμβάνονται συναντήσεις με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Ιλίρ Μέτα και με άλλους ανώτερους κρατικούς αξιωματούχους.
(Στοιχεία από gazetatema.net, echedoros-a.gr)
Ο Θάνατος Είναι Όφελος
Η αυτογνωσία έχει στρώματα κρεμμυδιού και για ν’ αντιληφθείς την τρυφερή καρδιά της πρέπει να κλάψεις πολύ.
«Η ευτυχία δεν είναι ιδανικό της λογικής· αλλά της φαντασίας» Εμμάνουελ Καντ 1724-1804
Είναι εξαιρετικά δύσκολο κι απαιτεί συνεχή ενδοσκόπηση, ερωτήματα, θέληση και πρακτική, το να φτάσεις στο επίπεδο να αντιληφθείς τι είναι τα δίπολα· αξία / απαξία, ευτυχία/ δυστυχία, επιτυχία/ αποτυχία σε σχέση με τον εαυτό σου και την επιβίωση σου. Όπως βλέπεις το δεύτερο μισό των λέξεων είναι η «τύχη» που σημαίνει το σύνολο συγχρονισμένων απρόβλεπτων περιστατικών που η σύμπτωσή τους δεν έχει λογική εξήγηση ή σύμπτωση ευνοϊκών περιστάσεων· καλή τύχη σε αντίθεση με την κακή τύχη, εν τούτοις ελάχιστοι γνωρίζουν τι είναι η τύχη, τυφλωμένοι από το κυνήγι της ευτυχίας – αποτυχίας. Είναι δύσκολο να αντιληφθούν ότι οι αξίες τους καθορίζουν την φύση των προβλημάτων τους και η φύση των προβλημάτων τους καθορίζει την ποιότητα της ζωής τους· που είναι ταυτόσημη με τις αξίες τους.
Οι αξίες βρίσκονται πίσω από οτιδήποτε είμαστε και κάνουμε, μάλιστα είναι τόσο ολοφάνερες που ένας παρατηρητής είναι ευκολότατο να δει ποιες είναι οι πραγματικές αξίες κάποιου σε σχέση με τις φαινομενικές. Δηλαδή πίσω από το τι λες για τις αξίες σου, κυριολεκτικά ουρλιάζει η αλήθεια που απεγνωσμένα προσπαθείς να κρύψεις· καμουφλάροντας την με νεκρά χαμόγελα μιας ανύπαρκτης ευτυχίας. Όλα όσα σκέφτεσαι κι αισθάνεσαι, οι λέξεις που χρησιμοποιείς, η στάση του σώματος σου, το χαμόγελο σου σχετικά με μιά κατάσταση τελικά καταλήγουν να δείχνουν πόσο πολύτιμη θεωρείς ότι είναι αυτή την κατάσταση.
Αν αυτή η αξία λοιπόν δεν βοηθάει στην γενικότερη επιβίωση σου τότε ολόκληρη η ζωή σου καταντάει μια παραφωνία. Ελάχιστοι άνθρωποι καταφέρνουν να κάνουν στον εαυτό τους τις σημαντικές ερωτήσεις (τις φιλοεπιβιωτικές· αυτές που προάγουν την αυτογνωσία) κι άρα ελάχιστοι άνθρωποι καταφέρνουν να αποκτήσουν μια βαθύτερη γνώση των δικών τους αξιών που πρεσβεύουν και επάνω τους χτίζουν την ζωή τους. Αυτοί είναι οι ξεχωριστοί άνθρωποι … και όχι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ξεχωριστοί. (ξε-χώρος, έξω από τον χώρο, από την μάζα. Που είναι αλλιώτικος από τους υπόλοιπους, που κάνει κάτι με διαφορετικό μοναδικό τρόπο).
Τα περισσότερα ανθρώπινα ζώα διατυμπανίζουν ότι πρεσβεύουν τις αξίες της ειλικρίνειας, της φιλίας και της ανιδιοτέλειας, αλλά μετά γυρνούν εδώ κι εκεί κουτσομπολεύοντας, μειώνοντας και διαβάλλοντας σε· για να νιώσουν σημαντικοί και να γεμίσουν το κενό της εγωπάθειας τους. Όταν ρωτηθούν γιατί αισθάνονται αυτό το κενό και το γεμίζουν μειώνοντας και καταπιέζοντας το περιβάλλον τους, βρίσκουν δεκάδες δικαιολογήσεις για να ρίξουν το φταίξιμο οπουδήποτε αλλού εκτός από τον εαυτό τους και έτσι διαιωνίζουν τα προβλήματα τους αντί να τα λύσουν.
Πάντα φταίνε οι άλλοι, όλοι οι άλλοι αδιακρίτως είναι κακοί και στρέφονται ειδικά εναντίον τους κι έτσι απομονώνονται χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να αναρωτηθούν και να ερευνήσουν προς τα μέσα αντί να πετούν τα βέλη τους προς τα έξω. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταλάβουν ότι τα προβλήματα τους ξεκινούν και τελειώνουν στον εαυτό τους και η λύση τους ή έστω η διευθέτηση τους είναι που προσφέρει την πολυπόθητη ευφορία και την ευτυχία. Αυτό το βαθύτερο νόημα της αυτογνωσίας είναι δύσκολο να το καταλάβουν και οι χιλιάδες γκουρού των κάθε υποβοηθητικών κινημάτων.
Έτσι τους βρίσκουν άνθρωποι δυστυχισμένοι γιατί δεν είναι πλούσιοι κι αυτοί τους δίνουν μερικές δεκάδες συμβουλές στο πως να αποκτήσουν περισσότερα λεφτά, χωρίς να αγγίζουν σημαντικά κομμάτια του χαρακτήρα και του γιατί αυτοί οι άνθρωποι χρειάζεται να έχουν μερσεντές για να αισθανθούν ευτυχισμένοι. Γιατί η αξία τους επικεντρώνεται γύρω από επίπλαστες αξίες και πως επιλέγουν για τους εαυτούς τους το μέτρο της επιτυχίας / αποτυχίας και πως διαχειρίζεται τον παράγοντα τύχη.
Σπάνια γίνεται αναφορά σε αυτούς τους τομείς, ενώ οι περισσότερες από τις συμβουλές που δίνονται στην πιάτσα λειτουργούν σε ένα πολύ επιφανειακό κι ανούσιο επίπεδο· με μοναδικό σκοπό να κάνουν το ανθρώπινο ζώο να νοιώσει καλά σε παρόντα χρόνο βάζοντας τα επιφανειακά του προβλήματα κάτω από το χαλί, ενώ ουδέποτε δεν αγγίζει τα σημαντικά, τα οποία δεν λύνονται ποτέ κι αφού δεν αγγίζονται, ο άνθρωπος συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχουν!!! Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουν μερικές προσωρινές, παροδικές κι επίπλαστες εκρήξεις ευτυχίας.
Αφιέρωσε μια στιγμή για να σκεφτείς κάτι που σε βασανίζει πραγματικά στον παρόντα χρόνο. Γράψε το. Κατόπιν ξαναδιάβασε το κι αναρωτήσου σοβαρά· γιατί σε βασανίζει; Αναρωτήσου αν βασανίζει έναν άνθρωπο σε μια άλλη γωνιά του πλανήτη το ίδιο με εσένα. Το πιο πιθανό είναι πως η απάντηση είναι κάποιο είδος αποτυχίας, κάπου απέτυχες σε παρελθόντα χρόνο κι αυτό τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια σου. Αναρωτήσουν ξανά, γιατί αυτή η αποτυχία σου φαίνεται «αληθινή» τι θα γινόταν, τι θα άλλαζε αν αυτή η αποτυχία δεν είναι στ’ αλήθεια αποτυχία, τι την κάνει αποτυχία, με τι την συγκρίνεις και την κατατάσσεις στο κουτάκι των αποτυχιών· και έχεις την ικανότητα που χρειάζεται για να την τοποθετήσεις στο κουτάκι των επιτυχιών;
Τι θα γινόταν αν αυτή η αποτυχία δεν είναι στ’ αλήθεια αποτυχία;Αναρωτήσου και γράψε τις απαντήσεις σου. Αποστασιοποιήσου και ξαναδιάβασε τι έγραψες. Μήπως επιλέγεις λάθος σταθμά και μέτρα για τον εαυτό σου και την ζωή σου; Μήπως αν απλώς αλλάξεις τις πεποιθήσεις σου θα αλλάξει η ζωή σου χωρίς να χρειαστεί να κάνεις τίποτε ως εξωτερική δράση; Άσε να περάσουν 2-3 ημέρες και ξαναδώσε απαντήσεις, είναι οι ίδιες με τις αρχικές σου; Γιατί άλλαξαν; Αν άλλαξαν!! Είναι δύσκολο να το αποδεχτείς στην αρχή, αλλά δεν πειράζει, άλλωστε είναι παιχνίδι συναισθηματικής νοημοσύνης αυτό που σου δημιούργησε το πρόβλημα σου και σε αυτό το επίπεδο μονάχα μπορείς να το λύσεις και να το διαχειριστείς. Ελέγχουμε την σπουδαιότητα των προβλημάτων μας με βάση το πώς επιλέγουμε να τα βλέπουμε και τα μέτρα με τα οποία επιλέγουμε να τα μετράμε.
«Η ευτυχία δεν είναι παρά καλή υγεία κι ασθενής μνήμη» Albert Schweitzer, 1875-1965
“Αν ήταν θάνατος
θα θαύμαζα τη βαθιά του σοβαρότητα, τα άχρονα μάτια του.
Θα ήξερα ότι δεν αστειεύεσαι.
Θα υπήρχε μια μεγαλοπρέπεια τότε, θα ήταν πραγματικά γενέθλια.
Και το μαχαίρι δεν θα λάξευε, αλλά θα εισχωρούσε
αγνό κι αμόλυντο σαν το κλάμα του μωρού,
και το σύμπαν θα ξεγλιστρούσε από δίπλα μου” SYLVIA PLATH
Αξίες Μαλακίες
Μια φορά κι έναν καιρό έφερε ένας συνεργάτης μου στο γραφείο κάποιον που θεωρούσε φίλο του -ας τον πούμε Νίκο και τον περιέγραψε ως άτυχο γιατί έμενε σε ένα πατάρι μιας φίλης του, ήταν πολλά χρόνια άνεργος και δεν είχε που να μείνει μέχρι να βγάλει την όποια σύνταξη του, κάνα χρόνο δηλαδή. Είπε ότι ήταν ικανός τεχνίτης, αυτό που λέμε «έπιαναν τα χέρια του» και θα τον βοηθούσε στο εργαστήριο και … τον εκθείαζε αναλόγως. Η αλήθεια είναι ότι επειδή έχω μείνει άστεγη συχνά πυκνά σε διάφορες χώρες του πλανήτη και γνωρίζω από πρώτο χέρι τις δυσκολίες (και την ευτυχία του να είσαι ανεξάρτητος) που ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ειδικά χωρίς Δύναμη· δεν μπορεί να τις αντέξει ή να τις υπερπηδήσει, δέχτηκα να έρθει ο Νίκος.
Φυσικά γνωρίζοντας ότι αυτό που δέχτηκε είναι το τέρας (Εγώ) που επιβεβαιωνόταν με το να αισθάνεται ανώτερο αφού βοηθάει κάποιον άλλον!!! Αυτές τις μαλακίες όταν τις κάνω πάντοτε τις πληρώνω, μάλιστα λέω ότι αφού τις πληρώνω μπορώ να κάνω όσες θέλω κι έτσι τις κάνω συνειδητά και με επίγνωση, θεωρώντας τες άλλο ένα παιχνίδι παρατήρησης κι αυτεπίγνωσης αρκεί να μείνω αποστασιοποιημένη και να μην εμπλακώ. Φυσικά εμπλέκομαι και …γαμιέται το σύμπαν.
Αυτό που είδα όταν ήρθε ο Νίκος ήταν ένας μίζερος μοχθηρός τυπάκος με την κλασσική εμφάνιση ψευτόμαγκα, «κουτσαβάκι» μάλιστα είχε σε περιωπή και τα όπλα που χρησιμοποιούσαν οι κουτσαβάκηδες· τα μαχαίρια. (Το προσωνύμιο κουτσαβάκης προέρχεται από το «κουτσά» και «βαίνω». Οι φασαριόζοι ψευτόμαγκες χάριν επίδειξης περπατούσαν αργά σαν να κούτσαιναν και ανεβοκατέβαζαν τους ώμους τους ακολουθώντας τον βηματισμό. Παράλληλα έγερναν ελαφρά το κεφάλι τους στην κάθε πλευρά. Τους εξαφάνισε ο πρώτος αστυνομικός διευθυντής της Αθήνας ο Δημήτριος Μπαϊρακτάρης με πολύ διασκεδαστικούς τρόπους)
Τέλος πάντων για να μην δυσαρεστήσω τον συνεργάτη μου, αφού είδα ότι ήθελε να τον βοηθήσει, δέχτηκα να φιλοξενηθεί στον ξενώνα και να μπει στο εργαστήριο ως βοηθός με αμοιβή αν μπορούσε να προσφέρει εργασία. Να μην αναλύω την συμπεριφορά του προς όλους μας και ειδικά προς τον φίλο του που τον έφερε, τον στέγασε, τον τάισε, τον έντυσε, τον χρηματοδότησε, τον νοιάστηκε, τον φρόντισε κλπ κλπ. σχεδόν έξι μήνες. Ο ψευτόμαγκας έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να εκτοπίσει τον φίλο του και συνεργάτη μου διαβάλλοντας τον, υπονομεύοντας την εργασία του και την σχέση του με την εταιρία, με σκοπό να τον διώξει! Πραγματικά αυτό το εξάμηνο ήταν μια τεράστια ευκαιρία για συμπεριφορική μελέτη ενός μοχθηρού ανθρώπου και φυσικά δεν την άφησα να πάει χαμένη, αφού τέτοιες ευκαιρίες δεν δίνονται συνεχώς κι εκ του σύνεγγυς.
Θα σταθώ σε αυτό το σημείο του βιβλίου σε ένα μονάχα κύριο γνώρισμα του που συνεχώς παπαγάλιζε «έχω αξίες κι εγώ δεν πουλάω τις αξίες μου» σε διάφορες βερσιόν … «το αξιακό μου σύστημα δεν μου επιτρέπει να … μπλα μπλα» ή «οι αξίες μου είναι πάνω από κάθε …. μπλα μπλα» κάθε φορά που χρειαζόταν να δικαιολογηθεί για την απαράδεκτη συμπεριφορά του και για την οποία πάντα, μα πάντα έφταιγε ο φίλος του ή κάποιος άλλος, εκτός από τον εαυτό του.
Μιλώντας μας απαριθμούσε τις ικανότητες του σε κάποια προηγούμενου χρόνου δουλειά του που πέτυχε εκείνο ή το άλλο και στην ερώτηση γιατί δεν συνέχισε αυτήν την δουλειά αφού διαθέτει τις ικανότητες, η απάντηση του ήταν -φυσικά τι άλλο- πως «τους παράτησε μέσα στην σεζόν κι έφυγε γιατί ο προϊστάμενος του ήταν απαιτητικός, ύψωνε την φωνή του και το αξιακό του σύστημα δεν επιτρέπει να του φωνάζουν, τον ζήλευε και ήθελε να τον μειώσει· γιατί αυτός …μπλα μπλα» κι όπως αντιλαμβάνεσαι το «αξιακό του σύστημα» όποιο κι αν είναι αυτό· καθορίζει την ζωή του και φυσικά την αξία του. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα, αλλά εξαπατούν τον εαυτό τους ώστε να ασχολείται μόνο με ό,τι τρέφει την δική τους εγωπαθή ψευδαίσθηση ανωτερότητας.
Κρατούν την χαρακτηροδομική βιτρίνα τους όρθια με κάθε κόστος, έστω κι αν αυτό απαιτεί να ασκούν καταπίεση σωματική και συναισθηματική βία στους γύρω τους. Όμως η θέση πως η ζωή σου χρωστάει, οι άνθρωποι σου χρωστάνε, η κοινωνία σου χρωστάει, είναι μια αποτυχημένη στρατηγική τοποθέτηση, είναι άλλη μια μαστούρα που κρατάει σε καταστολή το δυναμικό σου. Επόμενο ήταν να ξαναγυρίσει στο πατάρι που έμενε, με άθικτο το «αξιακό του σύστημα» αφού έδειξε ξεκάθαρα ότι «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους» κι έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα. Μάλιστα έχουμε κάνει ανέκδοτο την φράση «αξιακό σύστημα» και ψάχνουμε ανθρώπους πλέον με ελαστικό «αξιακό σύστημα» για να κάνουμε παιχνίδι.
«Η ουτοπία είναι στον ορίζοντα. Όποτε όμως την πλησιάζω δυο βήματα, εκείνη απομακρύνεται δυο βήματα. Όσο κι αν προχωρήσω ποτέ δεν θα την φτάσω. Τότε, σε τι χρησιμεύει; Μας βοηθά να προχωράμε». Ernst Bloch
Το αξιακό σύστημα κάποιου προκύπτει από το μέτρο όχι του πως αισθάνεται στις καλές στιγμές του· αλλά για το πως αισθάνεται τις άσχημες στιγμές του.
Οι άσχημες στιγμές του τον καθορίζουν
Το γνωστό «ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται» είναι απόλυτα σωστό, ειδικά όταν δεν είσαι ο καπετάνιος αλλά ο μουτζούρης στα υπόγεια του καραβιού. Ακόμα κι αυτό επιλεκτικά το ξεχνάς όταν σε κατακυριεύει το τέρας με τα 5.000 κεφάλια και σε καθιστά ανίκανο να το διαχειριστείς. Το πρόβλημα με τις αξίες και την αυτοεκτίμηση είναι ότι τις μετράς με βάση τα όποια «θετικά» συναισθήματα νοιώθεις για τον εαυτό σου, ενώ το σωστό είναι να τις μετράς με το πως αισθάνεσαι και τι κάνεις με τις «αρνητικές» πλευρές του χαρακτήρα σου και τα «αρνητικά» συναισθήματα σου.
Αν παραλύεις όταν σε επικρίνουν, όταν σε μειώνουν ή επιδιώκουν να σε καταπιέσουν, τότε το άγχος και η κατάθλιψη που ακολουθεί δείχνει ότι παίρνεις τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά κι ό,τι ο «κόσμος κινείται γύρω από εσένα και τις αξίες σου» την στιγμή μάλιστα που κάτι πολύ άσχημο και κακό καραδοκεί εκεί έξω και δεν νοιάζεται καθόλου για τις όποιες εγωπαθείς μαλακίες σου. Το λιγότερο που πρέπει να σε ενδιαφέρει είναι οι κοινωνικές νόρμες αφού είναι ψεύτικες και αλλάζουν κατά καιρούς για να μην βαριούνται οι Επικυρίαρχοι.
Έχει επιβληθεί ότι θετικά είναι τα συναισθήματα που σε κάνουν να χασκογελάς σαν χάνος όλη μέρα άνευ λόγου κι αρνητικά είναι αυτά που σε ρίχνουν στα τάρταρα της ανίας και τότε χρειάζεσαι την βοήθεια των γκουρού και των Prozac (εθιστικό ψυχοτρόπο αντικαταθλιπτικό χάπι) μαζί με τα Xanax (ναρκωτικά ψυχοτρόπα χάπια κατά του άγχους) με το χασίς να ακολουθεί κατά πόδας κι όλα τα στρατιωτάκια μαζί προελαύνουν στην πρώτη μάχιμη γραμμή της ευτυχίας· εναντίον του άγχους της αποτυχίας και της κατάθλιψης που ακολουθεί την απόρριψη και την ανικανότητα σου να ζήσεις.
Δεν τολμάς να αισθανθείς άσχημα, δεν τολμάς να αποτύχεις σε ότι κάνεις, δεν τολμάς να κάψεις το φαγητό, να ξεχάσεις άδειο το ρεζερβουάρ ή άπλυτο το αυτοκίνητο, ατακτοποίητο το σπίτι, να μην πας για ψώνια, να αργήσεις στο γραφείο, να μην σου αρέσει το γυμναστήριο, η γιόγκα, το ποδόσφαιρο, η εκκλησία, οι θρησκείες, οι διακοπές, οι γιορτές, απαγορεύεται να τρως σαβούρες όποτε κάνεις κέφι, να είσαι πολυγαμικός, να βρίζεις, να καπνίζεις, να πίνεις, να ροκάρεις, να μην σου αρέσουν τα φυτά στο μπαλκόνι, τα σκυλιά, τα γατιά, τα παιδιά στον καναπέ σου.
Ειδικά τα παιδιά-τοτέμ που παρουσιάζονται σαν ταφόπλακα μιας νεκρής ερωτικής σχέσης, δεν σου επιτρέπεται να μην παντρευτείς και να είσαι πιστός σαν σκύλος στον γάμο σου, αν τολμήσεις δε να πεις μια άποψη του στυλ «έρωτας και γάμος με κουτσούβελα είναι αλληλοαποκλειόμενοι όροι» τότε θα δεις τον διάβολο να σε λυπάται μπροστά σε αυτά που θα υπομείνεις από το σόι σου.
Όταν σε μία -οποιαδήποτε- σχέση κάποιος αναλαμβάνει θέση κατήγορου ή εισαγγελέα ή της έδρας που δικάζει, τότε αυτομάτως κάποιος άλλος είναι ο κατηγορούμενος και μάντεψε ποιος … αυτός που δεν ακολουθεί τις νόρμες και δεν κάνει ότι του λένε. Γι’ αυτό η μεγαλύτερη κατάρα που μπορεί να σου τύχει είναι να έχεις μια «δεμένη οικογένεια» με ένα μεγάλο σόι.
Τα ζευγάρια σ’ αυτά τα μεγάλα οικογενειακά συστήματα δεν βγάζουν πότε άκρη γιατί πρόκειται για μια δίκη παρωδία, με τον κατηγορούμενο πισθάγκωνα δεμένο και φιμωμένο, χωρίς δικαίωμα απολογίας, χωρίς δικηγόρο και χωρίς ενστάσεις, με την ετυμηγορία ήδη προαποφασισμένη πριν καν καθίσει στην θέση του κατηγορούμενου. Αν βρεθείς σε αυτή την θέση δύο είναι οι επιλογές σου ή δραπετεύεις -κυριολεκτικά- ή ετοιμάζεσαι να ζήσεις ως φυλακισμένος προβάροντας τα τελευταία σου λόγια πριν το εκτελεστικό απόσπασμα σου δώσει την χαριστική βολή, μπροστά στα σκαλιά μιας εκκλησίας ή ενός δημαρχείου. Πόσο αφελής ή βλάκας είσαι για να επιδιώκεις να παντρευτείς σήμερα, τίποτα δεν σε έχουν διδάξει όλοι αυτοί που τους συνέθλιψε η πραγματικότητα;
Ετοιμάσου για μία ζωή όπου θα είσαι μόνιμα θύμα και ποτέ κυνηγός και γενικά ως φυλακισμένος σου απαγορεύεται να κάνεις κέφι οτιδήποτε πέρα από αυτά που σου επιτρέπουν να κάνεις κέφι και με τον τρόπο που τα επιτρέπουν, έτσι αναγκάζεσαι να υποστείς τόση καταπίεση, για να γίνεις πραγματικός για το εξουσιαστικό κοινωνικό σύνολο που συναναστρέφεσαι. Ε· μετά το να πάθεις κατάθλιψη είναι απολύτως αναμενόμενο, ειδικά αφού ακόμη κι ο Θάνατος σε οικτίρει.
Σπουδαίος φίλος ο Θάνατος
Ο Θάνατος είναι φίλος κι ο φίλος είναι όφελος.
Φίλος, έλεγε ο Επίκουρος, δεν είναι ούτε αυτός που επιδιώκει διαρκώς το όφελος από μία φιλία, ούτε εκείνος που ποτέ δεν συνδέει το όφελος με τη φιλία κι αυτό γιατί ο ένας καπηλεύεται με αντάλλαγμα τη φιλία και ο άλλος ξεκόβει από το μέλλον. Διακήρυτταν ότι είναι προτιμότερο και πιο ηδονικό να προσφέρεις κάθε καλό, να είσαι φίλος, από το να δέχεσαι τις ευεργεσίες των άλλων χωρίς να προσφέρεις όφελος. «Ούτε πρέπει να μας απασχολεί τι τρώμε και τι πίνουμε, αλλά με ποιους τρώμε και με ποιους πίνουμε» έτσι πρέπει να διαλέγουμε τους φίλους μας προσδοκώντας όφελος και προσφέροντας όφελος. Χωρίς όφελος δεν υπάρχει φιλία αλλά μια άρρωστη εξαρτημένη σχέση σαν αυτές που καταλήγουν είτε σε γάμο, είτε σε πόλεμο -που είναι το ίδιο.
Τον αισθάνεσαι και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος (αν έχεις την ικανότητα να αισθάνεσαι) ή τον φαντάζεσαι χωρίς να τον φοβάσαι και γίνεσαι αυτομάτως σπουδαίος και ξεχωριστός (αν έχεις την ικανότητα να φαντάζεσαι) σαν να πίνεις μαγικό ελιξίριο. Λοιπόν αυτή νομίζω είναι η Φιλοσοφική Λίθος που αναζητούσαν οι αλχημιστές, το να μπορούν να μην φοβούνται τον Θάνατο κι όχι οι βλακείες που κυκλοφορούν, δήθεν να μετατρέψουν τον σίδηρο -ένα χρήσιμο μέταλλο, σε χρυσό -ένα άχρηστο μέταλλο. Την αθανασία αναζητούσαν, την ικανότητα να καταπολεμήσουν τον φόβο Θανάτου και να τον δεχτούν σαν αυτό που είναι, ένας χρήσιμος φίλος, ένας σύμμαχος στο ταξίδι της ζωής, έχω την εντύπωση· ο μοναδικός σύμμαχος στο ταξίδι της ζωής. Γιατί μονάχα αν ρωτήσεις τον Θάνατο σου για κάθε σου πρόβλημα, κάθε ερώτηση που σε πνίγει, κάθε δίλλημα που σε σκοτώνει τότε μονάχα θα αντιληφθείς πόσο ρηχά κι άνευ λόγου είναι τα προβλήματα σου και πόσο μα πόσο ασήμαντος είσαι μέσα στην πανοπλία του εγώ σου· που τρέμει στην εκμηδένιση του από τον Θάνατο σου.
Αναρωτήσου (ξανά) αν η συμφιλίωση με τον Θάνατο σου προσφέρει την Αθανασία τότε πως θα σου πουλήσουν την πραμάτεια τους για κόλαση και παράδεισο οι έμποροι της μιαρής φυλής; Πως θα σε εγκλωβίσουν μέσα στις εκκλησίες τους, στις εταιρίες τους, στα συστήματα τους να αυτοταπεινώνεσαι σε έναν Θεό που σε στραγγίζει από κάθε ζωική Δύναμη; Αν γίνεις Αθάνατος και δεν έχεις «φόβο θεού» και «φόβο θανάτου» πως θα είσαι χειρίσιμος και χρήσιμος ηλίθιος στο παιχνίδι τους; Αν μπορείς να είσαι όσο καταθλιπτικός, μεθυσμένος, ανεξάρτητος γουστάρεις, όσο τεμπέλης κάνεις κέφι, πως θα γίνεις υποχείριο και καλός οικογενειάρχης να γεμίσεις το μαντρί με τους κλώνους σου; Αναρωτήσου ποιός σου δίνει τις σκέψεις σου που σαν τσουνάμι δεν αφήνουν το μυαλό σου λίγο σε ησυχία; Αναρωτήσου και γράψε τα συμπεράσματα σου, αποστασιοποιήσου και ξαναδές τα με «άλλα μάτια» δίνοντας χώρο στα συμπεράσματα σου να αλλάξουν.
Ο Θάνατος έχεις την εντύπωση ότι περιμένει από εσένα να κάνεις κάτι, σαν πίσω από αυτό το κάτι να κρύβεται το νόημα της ζωής. Και γιατί να μην κρύβεται το νόημα της ζωής πίσω από αυτές τι λέξεις. Επειδή δεν με λένε Χριστό ή Βούδα και δεν με λατρεύουν μερικοί λαλημένοι με χρυσοποίκιλτες στολές σαν καρναβάλια και ευχαριστήριες ψαλμωδίες λες και μόλις απελευθερώθηκαν από τους Ταλιμπάν. «Εγώ ειμί το φως του κόσμου» σιγά μεγάλε μην σκίσεις κάνα καλσόν … ποιος βλαμμένος μπορεί να πει αυτή την πρόταση και να μην τον πάρουν δεμένο πισθάγκωνα με τρελοφορείο. Σίγουρα σε αυτή την ζωή μπορείς να φτιάξεις το παραμύθι σου σε μια φτηνή συλλογή από βολικούς αφορισμούς και μέσα της να κοιτάξεις τα μούτρα σου. Σ’ αρέσουν δεν σ’ αρέσουν αυτά είναι και είναι τόσο φτηνά όσο σου (μου) αξίζουν ή θα ξεράσεις ή θα σπάσεις τον καθρέφτη και θα το ξεπεράσεις …έκανα και τα δύο.
Είναι επιεικώς χαζό το «ευτυχώς που υπάρχει η τέχνη για να μην μας αφανίσει η αλήθεια» Η τέχνη μάγκα μου είναι η μοναδική αλήθεια που αξίζει την προσοχή σου, τα καντήλια είναι μόνο για να τα «κατεβάζεις» σε ώρες εκτόνωσης και τα λιβάνια για να κοιμίζουν τους σαλεμένους. Λοιπόν μου φαίνεται πολύ ωραίο να κοιτάζω την ζωή μέσα από τα μάτια ενός ιμπρεσιονιστή, εξπρεσιονιστή ή σουρεαλιστή, γιατί έχω την εντύπωση ό,τι και ο θάνατος κάπως έτσι την κοιτάζει. Αυτό είναι που αποκαλώ να παρατηρείς την ζωή με «άλλα μάτια» με τα μάτια των Monet, Degas, Vincent van Gogh, Kandinsky, Pollock, Brancusi, Giacometti …
Κοσμική Υπέρθεση: Οι ταραγμένοι ουρανοί στην «Έναστρη Νύχτα» (1889) και ο «Δρόμος με Κυπαρίσσι και Άστρο» (1890) του Vincent van Gogh, μεταξύ άλλων, παρουσιάζουν τη λεγόμενη «κλιμάκωση Κολμογκόροφ» εξισώσεις που δίνουν την πιθανότητα δύο οποιαδήποτε σημεία του ρευστού να έχουν μια δεδομένη διαφορά ταχύτητας. Στην μηχανική ρευστών η τυρβώδης ροή, ή στροβιλώδης ροή ονομάζεται το συγκεκριμένο είδος ροής των ρευστών που χαρακτηρίζεται από χαώδεις ή τυχαίες μεταβολές του πεδίου ροής αυτών. Δηλαδή οι μεταβλητές του πεδίου ροής ενός ρευστού, πίεση και ταχύτητα, μεταβάλλονται απότομα και τυχαία για κάθε σημείο του χώρου που καταλαμβάνει το πεδίο ροής και κατά τη χρονική εξέλιξη του φαινομένου.
Επίσης ταυτίζονται τα έργα του με την Κοσμική Υπέρθεση του Wilhelm Reich, που εκδηλώνεται ως αμοιβαία διέγερση, έλξη και συγχώνευση (σύντηξη) δύο ή περισσότερων ενεργειακών συστημάτων. Το παράξενο μάλιστα είναι ότι η δυναμική των ρευστών ανιχνεύεται μόνο στους πίνακες που ζωγράφισε η διαταραγμένη μεγαλοφυΐα όταν ήταν πνευματικά ασταθής κι όχι στην «ήρεμη» περίοδο της ζωής του, όταν ακολουθούσε φαρμακευτική αγωγή για τις κρίσεις του. Ο Βαν Γκογκ είχε μια μοναδική ικανότητα να απεικονίζει αναταράξεις σε περιόδους παρατεταμένης ψυχικής αναστάτωσης και αναπαράγει σε πίνακές του, επακριβώς, νόμους της φύσης, όπως έβλεπε με «άλλα μάτια» την ενέργεια να ρέει στην φύση σε τυρβώδη χαοτική μορφή.
Ο αφηρημένος εξπρεσιονιστής Pollock και η τεχνική του «dripping»,δηλαδή του «σταξίματος», όπου κατά την τεχνική αυτή ο Pollock, τοποθετούσε στο έδαφος τον καμβά και έσταζε με χαοτικό τρόπο τη μπογιά πάνω του. Λόγω της ιδιαιτερότητας αυτής, τα δημιουργήματά του αποκτούσαν φράκταλ δομή και θεωρείται αδύνατο να αναπαραχθούν από μιμητές, καθώς αντανακλούν την ιδιαίτερη εσωτερική δομή του δημιουργού τους. Ο βαθμός πολυπλοκότητας μάλιστα των έργων του, που εμφανίζουν αυτή την ιδιαίτερη συμμετρία κλίμακας, μετράται με τη φράκταλ διάσταση (κατόπιν επεξεργασίας με υπολογιστή) η οποία αυξάνει συνεχώς από κάθε έργο του στο επόμενο, αντικατοπτρίζοντας την ίδια την εξέλιξη του καλλιτέχνη. Μάλιστα αυτοί που λένε ότι ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό· αλλά το αποτέλεσμα δεν παράγει έργο τέχνης είναι γιατί ένα έργο τέχνης δεν είναι ανεξάρτητο από την πηγή του που είναι η ψυχή του δημιουργού του. Ο Pollock στα έργα του έσταζε την ψυχή του, επίσης σε περιόδους παρατεταμένης ψυχωτικής αναστάτωσης αφού έπασχε από μόνιμη μελαγχολία κι αυτό δεν αντιγράφεται.
Όπως αντιλαμβάνεσαι δεν είναι απαραίτητη η ευτυχία και το χαζοχαρούμενο ύφος στην ζωή σου για να δημιουργήσεις τέχνη ζωής, μάλιστα θα έλεγα το ακριβώς αντίθετο.
Όταν η Αποτυχία γίνεται ίσια κι όμοια με την Επιτυχία
Το χειρότερο δυνατό σημείο στο οποίο μπορείς να βρίσκεσαι σύμφωνα με τον Αφέντη είναι η μετριότητα. Όροι όπως μέτριος ή μέσος όρος, έχει γίνει συνώνυμο της απέχθειας. Όταν οι εντολές του Αφέντη είναι να είσαι εξαιρετικός, ευτυχισμένος κι επιτυχημένος, τότε είναι προτιμότερο να είσαι αποτυχημένος και δυστυχισμένος παρά να βρίσκεσαι κάπου στην μέση, επειδή στο άλλο άκρο της απόλυτης αποτυχίας εξακολουθείς να είσαι ξεχωριστός και διαφορετικός από τον μέσο όρο που δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Έτσι πολλοί έχουν πέσει στην λούμπα της επιλογής μιας «ολοκληρωτικής αποτυχίας» όπου με περισσή περηφάνια φωνάζουν ό,τι μόνο αυτοί είναι απόλυτα θυματοποιημένοι, κατατρεγμένοι, οι πιο δυστυχισμένοι όλων.
Κάτι τέτοιο κάνουν σήμερα οι Έλληνες που οι κακοί ξένοι τους φθονούν κι επιβουλεύονται την αρχαία ιστορία τους, ενώ οι ίδιοι είναι τα απόλυτα θύματα μιας κρίσης που δεν τους αφήνει να συνεχίσουν τα ξέφρενα πάρτι του παρελθόντος. Αφού έχουν αποποιηθεί τον ρόλο του απόλυτα επιτυχημένου, έκαναν αποδεκτό τον ρόλο του απόλυτα αποτυχημένου. Έτσι φροντίζουν να εκλέγουν αυτούς που αντιπροσωπεύουν αυτόν ακριβώς τον ρόλο της δραματικής θυματοποίησης. Λέξεις όπως αξιολόγηση, ηθική ανωτερότητα, επίλεκτος, αριστεία, δαιμονοποιήθηκαν από τους αποτυχημένους μαρξιστές νεοέλληνες.
Κορυφαίος και διεθνώς γνωστός ερευνητής, ο κ. Γιάννης Ιωαννίδης διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Πρόληψης Ασθενειών (Prevention Research Center) στο πανεπιστήμιο Stanford, καθώς και καθηγητής Παθολογίας, Έρευνας και Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής στο ίδιο πανεπιστήμιο. Από καιρό δίνει τον προσωπικό –και μοναχικό– αγώνα του υπέρ της αξιοκρατίας και εναντίον της μετριοκρατίας, η οποία, όπως υποστηρίζει, στην περίπτωση της Ελλάδας θα μας εξαφανίσει ως χώρα μέσα στα επόμενα 50 χρόνια. Η ζοφερή αυτή διαπίστωση του Έλληνα ερευνητή είναι προϊόν έρευνας και όχι μία πρόβλεψη που κάνει στον βρόντο για να γίνεται κουβέντα.
«Η έλλειψη αριστείας είναι η κύρια αιτία που η χώρα δεν μπορεί να αξιοποιήσει τους ανθρώπους της και αυτή είναι δυστυχώς μία κατάσταση που ανατροφοδοτείται. Η έκπτωση της αριστείας δημιουργεί περισσότερη έλλειψη αριστείας. Ζούμε έτσι σε μία εποχή σκοταδισμού. Έχουμε ακόμη δημοκρατία, δηλαδή μπορούμε να ασκούμε τα δικαιώματά μας, αλλά, όπως παρατηρώ, οι επικρατούσες δομές εξακολουθούν να είναι ασφαλείς στην φαυλότητά τους. Είναι ενδιαφέρον έτσι το ότι υπάρχει ακόμη αυτή η δημοκρατία. Γιατί; Μα διότι σκοπός της δημοκρατίας είναι να αναδεικνύει την αριστεία, η οποία με την σειρά της υπερασπίζεται το δημοκρατικό πολίτευμα. Αν λοιπόν η δημοκρατία καταστρέφει την αριστεία, τότε ποιος θα την υπερασπιστεί; Ο κόσμος, όμως, αλλάζει και πάει μπροστά. Και όσοι παραμένουν ακίνητοι στο τέλμα της αναξιοκρατίας, τελικά ανακυκλώνουν παθογένειες –με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον»
Αντί να αναλάβουν την ευθύνη του εαυτού τους κάθονται και ασχολούνται με τους κακούς ξένους που «θέλουν να μας πάρουν … τρέχα γύρευε τι» και κανείς δεν βλέπει ότι σε λίγα χρόνια η Ελλάδα δεν θα υπάρχει, ούτε ως επιτυχημένη ούτε ως αποτυχημένη.
Τι κάνει τους ξεχωριστούς να ξεχωρίζουν
Οι ξεχωριστοί παραπονιούνται σπάνια. Φαίνεται ότι αυτοί που παραπονιούνται συνέχεια έχουν πάντα κάτι αρνητικό να πουν … ακόμα και όταν οι γύρω τους είναι ευτυχισμένοι, ειδικά όταν οι γύρω τους είναι ευτυχισμένοι! Στο κάτω κάτω, όλοι έχουμε διαφορετικές συνθήκες που μας δίνονται στην ζωή, αλλά, οι περιστάσεις αυτές είναι δικές μας· είτε τις θέλουμε είτε όχι. Πρέπει λοιπόν να αναζητηθούν λύσεις για τα προβλήματα αντί για διαμαρτυρίες και θυματοποίηση που δεν οδηγούν πουθενά και δεν λύνουν τίποτα.
Η λύπη και η θυματοποίηση δεν είναι μόνο άχρηστη, είναι εξαιρετικά επιβλαβής. Οι έρευνες συνεχώς δείχνουν ότι οι επαναλαμβανόμενες αναπολήσεις για αποφάσεις που πάρθηκαν στο παρελθόν είναι πρόδρομοι του χρόνιου άγχους και της κατάθλιψης. Ένας τρόπος υπάρχει να ξεφορτωθείς την αυτοθυματοποίηση, να αναλάβεις την απόλυτη ευθύνη για τις μαλακίες σου και να τις αφήσεις εκεί που ανήκουν, στο παρελθόν. Μάλιστα αν είσαι αρκετά μάγκας μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις ως βασικό στοιχείο του χαρακτήρα σου και να δεις τι θετικό προέκυψε από αυτές. Δηλαδή να δεις την μεγάλη εικόνα με φρακταλικές, χαοτικές, τυρβώδεις προεκτάσεις. Ρώτα και τον Θάνατο σου· κάτι ξέρει παραπάνω από σένα.
Ζουν χωρίς τύψεις: Στις τσιμεντουπόλεις ζουν τα ανθρώπινα ζώα σε μια υλιστική κοινωνία όπου συνεχώς βομβαρδίζονται με διαφημίσεις για το πιο καινούριο αυτοκίνητο, gadget ή την νέα ολόχρυση πιστωτική κάρτα. Όλα αυτά υπόσχονται μια ευκολότερη ζωή κι ότι με αυτά εκπληρώνεται η ευτυχισμένη ύπαρξη τους, η αξία τους έναντι των αποτυχημένων. Δεν είναι έτσι. Ενώ η αγορά ενός νέου προϊόντος μπορεί να παρέχει μια απαραίτητη συναισθηματική ώθηση, αυτή δεν διαρκεί και σε γεμίζει τύψεις ειδικά όταν χαλάσεις τα χρήματα του ενοικίου σε ένα πολυτελές ρεστοράν για να ρίξεις ένα μοντέλο ή αγοράσεις ένα ζευγάρι παπούτσια που σου γυάλισαν. Έχεις ακούσει τον όρο «τύψεις του αγοραστή» ναι, υπάρχει για κάποιο λόγο. Αναζήτησε να κάνεις κάτι που δεν περιλαμβάνει παρά ελάχιστα χρήματα. Ασκήσου, διάβασε, επισκέψου τα αξιοθέατα της πόλης σου σαν τουρίστας, οτιδήποτε φέρνει ικανοποίηση χωρίς να πληρώσεις και να στερηθείς.
Δεν υποθέτουν: Ο εξαιρετικός άνθρωπος περιμένει τα προβλήματα που θα του φέρει η Δύναμη και δεν είναι ηλίθιος να δημιουργεί και μερικά φανταστικά δικά του. Δεν είναι κακό να υποθέτεις ότι δεν ξέρεις, αλλά το να βγάζεις συμπεράσματα από την απουσία γνώσης είναι αληθινά μεγαλειώδες· που μονάχα ένα ηλίθιο ον σαν τον άνθρωπο, μετατρέπει σε δυνάστη του τις υποθέσεις του και μπορεί να πάρει όρκο ή να πεθάνει γι αυτές. Γι’ αυτό όταν κάνεις υποθέσεις πας γυρεύοντας μπελάδες και οι μπελάδες σε καλοδέχονται. Υποθέτεις κάτι, το παίρνεις προσωπικά, πληγώνεται το εγώ σου κι εκτοξεύεις μύδρους εναντίον κάποιου που δεν έχει ιδέα του θέματος!!! Οι υποθέσεις σου παράγουν συναισθηματικό δηλητήριο που δηλητηριάζει εκτός από εσένα και το περιβάλλον σου, δημιουργώντας προβλήματα από το τίποτε και χτίζεις τούβλο – τούβλο (υπόθεση-υπόθεση) την κόλαση που ζεις.
Έχουν σωστό χρονισμό: Ξέρουν ότι τα πράγματα γίνονται καλύτερα ή ευκολότερα μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και χειροτερεύουν μια άλλη. Ξέρουν τον δικό τους χρόνο για δημιουργία (είναι διαφορετική σε κάθε άνθρωπο) κι εκείνη την χρονική περίοδο δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Κινούνται στρατηγικά και δεν σπαταλούν ότι πολυτιμότερο διαθέτουν, τον χρόνο και την προσοχή τους. Δεν επιτρέπουν να τους αποσπάσει την προσοχή τίποτε που δεν το έχουν επιλέξει οι ίδιοι. Αν σκεφτείς πόση προσοχή και χρόνο σου τρώει η τεχνολογία με το ιντερνέτ μπορείς να καταλάβεις γιατί ο χρονισμός και η προσοχή είναι εξαιρετικά πολύτιμα για να τα σπαταλάς δώθε-κείθε.
Είναι πάντοτε άψογοι σε ότι κάνουν: Δεν εγκαταλείπουν την μάχη, κάθε μάχη όσο ασήμαντη κι αν φαντάζει είναι ύψιστης σημασίας γιατί μπορεί να είναι η τελευταία τους, ο Θάνατος καραδοκεί και μπορεί να μην έχουν πολύ χρόνο για να μπουν σε μία σημαντική παρτίδα παιχνιδιού, έτσι ακόμη κι αν ξέρουν πως θα χάσουν τον πόλεμο, ειδικά τότε, δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους με οτιδήποτε κι αν καταπιαστούν, είναι άψογοι μέχρι τέλους. Έχεις δει τις χιλιάδες προχειροδουλειές και τα μισοτελειωμένα θέματα που περιπλανώνται στο σύμπαν του θυματοποιημένου κι εγωπαθούς ανθρώπινου ζώου. Μπορείς να παρατηρήσεις τι κάνει ο μαζάνθρωπος για να δεις με ακρίβεια τι δεν πρέπει να κάνεις. Σε χαρακτηρίζουν όλοι οι Μεγάλοι Άνθρωποι που έχεις ως πρότυπα σου, αν έχεις πρότυπο τις Οργανικές Πύλες που σου κάνει πάσα ο Αφέντης, τότε ανάλογη θα είναι και η πορεία σου.
Το αντίθετο της Ζωής δεν είναι ο Θάνατος· αλλά η ανία
Πως να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν ξέρει τον ανθρώπινο κόσμο, τον πόλεμο, τις θέσεις εργασίας, την πολιτική ορθότητα, τον σαδισμό, την φτώχεια, την πείνα, την καταστροφή, τις ελλείψεις, την εκπόρνευση παιδιών, το εμπόριο ανθρώπων, τις θρησκείες, τα φάρμακα, τα ναρκωτικά, τις αγορές, την πολιτική, τα ψέματα που αγαπάμε, τις αλήθειες που αποφεύγουμε … βαριέμαι θανάσιμα!! Κανένας, εκτός από εμάς, δεν θα καταλάβει ότι οι άνθρωποι πέφτουν σε κατάθλιψη και παίρνουν ναρκωτικά γιατί δεν έχουν αρκετά λεφτά να φτιάξουν τα βυζιά τους, δεν ξέρουν που να βάλουν το καυλί τους, δεν έχουν αρκετά μεγάλο αμάξι, δεν έχουν τον φραγκάτο γκόμενο ή την γυναίκα τρόπαιο για να φαντάζουν σπουδαίοι στα υπόλοιπα τίποτα της κοινωνίας τους.
Ο ανθρώπινος κόσμος είναι σαν ένα κακοφτιαγμένο φαγητό, μπορεί να είναι ο καλύτερος δυνατός ή ο χειρότερος δυνατός, δεν ξέρουμε. Αναρωτήσου όμως, αν είχες την επιλογή να μην έρθεις εδώ τι θα επέλεγες; Θα ερχόσουν; Αν ήξερες ότι θα ζούσες με τον ίδιο τρόπο, τις ίδιες εμπειρίες, θα αποτολμούσες να τις ξαναζήσεις; Αν είχες το δίλλημα «θέλεις να γεννηθείς ή να λείπει το βύσσινο» θα απαντούσες «ω ναι, σας παρακαλώ θέλω να γεννηθώ» θα το έλεγες; … εγώ ΝΑΙ! χωρίς να αλλάξω ούτε ίχνος από την ζωή μου, ούτε τα καλά, ούτε τα άσχημα, ειδικά τα άσχημα, αφού κάθε τι καλό που ζω έχει ως πηγή του τα άσχημα και τούμπαλιν, σαν χαοτική τύρβη. Το μόνο που δεν θέλω να συμβαίνει είναι η ανία και η έλλειψη παιχνιδιού, λοιπόν σε αυτό έχω πολλές επιλογές και τις αξιοποιώ κατά βούληση, διαλέγω τα παιχνίδια μου και παίζω άψογα μέχρι τέλους.
Ρέπουμε προς την δυστυχία και μεγαλουργούμε μονάχα στα διαλλείματα της. Αυτό κάνουμε κι αυτό είμαστε από την στιγμή που θα συνειδητοποιήσουμε ότι ο κόσμος δεν φτιάχτηκε για να είναι στα μέτρα μας, φιλόξενος κι ωραίος, για να καλοπερνάμε χωρίς να καταβάλλουμε το αντίστοιχο τίμημα και στο ορατό και στο αόρατο. Το να είσαι ευτυχισμένος δεν σημαίνει ότι όλα είναι τέλεια, κάθε άλλο, σημαίνει ότι αποφάσισες να δεις πέρα από τις ατέλειες και να τις βάλεις στο παιχνίδι.
Αν ήθελες απλώς να ήσουν ευτυχισμένος, θα ήταν εύκολο. Αλλά θέλεις να είσαι πιο ευτυχισμένος από τους άλλους και αυτό -σχεδόν πάντα- είναι δύσκολο, μιας και τους νομίζεις πιο ευτυχισμένους από ό,τι είναι κι αυτό είναι απλώς άλλη μιά υπόθεση. Όποιος τολμήσει να πάει κόντρα στο ρεύμα του μαζάνθρωπου της ευτυχίας και της μετριότητας, θα επισύρει την μήνη του περίγυρου που στέκεται στο ύψος κάποιου παντογνώστη Θεού και σου κουνάει το δάχτυλο γιατί δεν είσαι όπως πρέπει, όπως εκείνος έχει ορίσει και οι πιστοί του αντιπρόσωποι σε βομβαρδίζουν καθημερινά κι αδιάκοπα. Λοιπόν να πάνε να γαμηθούν, όλοι μαζί ή κατά μονάς … είναι απολύτως αδιάφοροι σαν νερόβραστη κι ανάλατη σούπα που δεν την τρώνε ούτε τα αδέσποτα.
@Ηω Ανγνώστου – αποσπάσματα από το υπό έκδοση βιβλίο της «Ρίξε μια Τίγρη στην Αρένα»
Happiness from Steve Cutts
Το Φίδι ως Αρχετυπικό Σύμβολο
Το φίδι ως Αρχετυπικό σύμβολο στις Μυθολογίες των Λαών
«Γιατί παρασύρθηκες στον παράδεισο του παλαιού σου φιδιού;
Γιατί έρπεις μέσα στον εαυτό σου – μέσα σου;
Τώρα είσ’ ένας άρρωστος,
Ο λαός δείχνει να μην αντιλαμβάνεται πλέον τι γίνεται γύρω του και τι πρόκειται να συμβεί .
Συγγραφέας- αρθρογράφος
Β. Αναγνώστου
Ναι, υπάρχουν λύσεις σωτήριες, δραστικές και άμεσα εφαρμόσιμες, αλλά σε ποιον να τις πεις και ποιος θα ακούσει απ’ αυτούς που μας κυβερνούν;
Φίλοι μου, απ’ αυτό εδώ το μετερίζι, ιδιαίτερα εσείς που μας στηρίζετε από το ξεκίνημα μας και αποτελείτε τον πυρήνα της δύναμης μας, γνωρίζετε πολύ καλά ότι έγκαιρα και πρώτοι έχουμε προτείνει τις καλύτερες των λύσεων σε σχέση με τις δυο πληγές της χώρας μας, ΕΝΦΙΑ και ‘’ΚΟΚΚΙΝΑ’’ ΔΑΝΕΙΑ, που αν είχαν υιοθετηθεί από αυτούς τους ανάλγητους και ξερόλες που μας κυβερνούν, η χώρα δεν θα βρισκόταν σήμερα σ’ αυτή την κατάντια!
Ωστόσο, οι εκάστοτε κυβερνώντες γνωστοί και μη εξαιρετέοι, όλοι αυτοί οι απίστευτοι σωτήρες, ιδεολόγοι, έντιμοι πατριώτες και μεγάλοι πολιτικοί μας, επέλεξαν δίχως ενδοιασμούς κι αναστολές να ξεπουλήσουν πατρίδα και λαό μαζί με τις συνειδήσεις τους καταστρέφοντας τα πάντα, φτιάχνοντας τις δικές τους καριέρες και περιουσίες σε βάρος κάθε Έλληνα κι αυτό γιατί τους το επιτρέψαμε εμείς. Δυστυχώς όμως, ήρθε η στιγμή της πληρωμής του τιμήματος των επιλόγων μας!
Δεν ξέρω καν αν όντως υπάρχει χρόνος να αλλάξει η ροή των εξελίξεων με τα μυαλά που κουβαλάνε ακόμα κάποιοι εμμονικοί σ’ αυτόν τον τόπο και δεν αναφέρομαι φυσικά μόνο στους πολιτικούς μας.
Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει στη πατρίδα μας είναι πραγματικά αδιανόητο!
Ο λαός δείχνει να μην αντιλαμβάνεται πλέον τι γίνεται γύρω του και τι πρόκειται να συμβεί το αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς φερόμενος ως κλινικά νεκρός δεν αντιδρά πλέον σε ότι κι αν συμβαίνει, ενώ άτομα αξιόλογα και κοινωνικά ενεργά έως χθες, δείχνουν πλέον πλήρη αδιαφορία για τα κοινά του τόπου, λες και πρόκειται για μια άλλη χώρα και όχι για τη πατρίδα τους, αυτή που ζουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους!
Αν είναι δυνατόν, καθώς κάτι τέτοιο είναι τραγικό και ότι χειρότερο για την ύπαρξη μας και τον Ελληνισμό!
Ωστόσο, πριν χαθεί κάθε ελπίδα για όλους μας και χαθούν τα πάντα, για να μη τρέχουν οι επόμενες γενιές να μαζέψουν τα κομμάτια της χαμένης τους πατρίδας καταριόντας μας και φτύνοντας στους τάφους μας, ας αναλογιστούμε έστω και τώρα τις ευθύνες μας να βρούμε λύσεις να διαφυλάξουμε τα σύνορα μας σώζοντας τη χώρα!
Κάτι που για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτον, να υπάρξει άμεση αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας του τόπου και η παρουσία νέων προσώπων στον στίβο της πολιτικής, αυτών που επανειλημμένως έχουμε περιγράψει και αναφέρει στα άρθρα μας και δεύτερον να υπάρξει κάποια νέα ρηξικέλευθη πρόταση μιας νέας στρατηγικής, μια διεξοδική λύση που θα επιλύσει τα προβλήματα και τις όποιες διαφορές μας υπερ της χώρας μας με την Τουρκία!
Πατριώτες, πιστέψτε ότι αυτή η λύση υπάρχει και μπορεί να υλοποιηθεί δίχως καν να υπάρξει διαπραγμάτευση μαζί τους, ακυρώνοντας τις οποίες διεκδικήσεις τους στο Αιγαίο και σε όλα τα άλλα μέτωπα!!!
Ωστόσο, αναρωτιέμαι για άλλη μια φορά, αν θα πρέπει την χρονική αυτή στιγμή να αναφερθώ σε μια πρόταση που θεωρώ πως είναι ικανή να ενώσει τον λαό και να διαφυλάξει τη πατρίδα ανατάσσοντας την σε όλα τα επίπεδα, κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά αντιστρέφοντας την πορεία της, εξασφαλίζοντας το παρόν και το μέλλον της, ενώ έχω την βεβαιότητα ότι πολλοί από εσάς θα συμφωνούσατε απόλυτα μ’ αυτή!
Μια πρόταση, που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ικανή ν’ αλλάξει τα πάντα χαραζοντας μια νέα πορεία για τον τόπο!
Ωστόσο και πάλι, αυτές τις στιγμές σε ποιούς να περάσεις αυτές τις θέσεις, στον Τσίπρα και τη παρέα του; Ας είμαστε σοβαροί κι ας το ξεχάσουμε, γιατί ως διαπιστευμένοι πλέον ανθέλληνες και προδότες θα την απορρίψουν και θα την ‘’κάψουν’’!!!
Φίλοι μου, γνωρίζοντας τους πολιτικούς της χώρας μας και βιώνοντας την τραγικότητα του τόπου, θα ‘ταν ουτοπία πλέον να πιστέψει κανείς ότι μπορεί κάτι ν’ αλλάξει!
Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να συμβεί, αυτό που μπορεί να γίνει είναι, να αλλάξουμε εμείς αυτούς ΧΘΕΣ για να σωθεί η χώρα!!!
Αν δεν έρθουν νέα μυαλά, νοήμονες και πατριώτες να αναλάβουν τα ηνία της χώρας σεβόμενοι τον λαό, οραματιζόμενοι μια Νέα Ελλάδα για να βρουν διεξόδους ν’ ανοίξουν νέους ορίζοντες, απορρίπτοντας τις όποιες αρρωστημένες των προκατόχων τους νοοτροπίες και δυσώδεις ενέργειες και συναλλαγές, εδώ που οδηγήθηκε η χώρα από τους δανειστές και τους κυβερνώντες, 100 χρόνια δεν φτάνουν να αποτάξει τον ζυγό που της επέβαλαν και πιστέψτε ότι αυτό δεν είναι λόγια, δυστυχώς, είναι η ωμή πραγματικότητα που μας πληγώνει όλους!
Μετά απ’ όλα αυτά, θεωρώ πως δεν πρέπει πλέον να δοθεί η ικανοποίηση σ’ αυτούς τους ανάλγητους κι ανθέλληνες που μας κυβερνούν να απορρίψουν για άλλη μια φορά μια πρόταση που μπορεί να βοηθήσει και να σώσει τη πατρίδα μας!
Ωστόσο κλείνοντας, πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα έχουμε την ευκαιρία, αυτή η πρόταση να φτάσει στα χέρια αυτών που πρέπει να την διαχειριστούν!
Τέλος, αν αυτοί που κυβερνούν τον τόπο θέλουν να προσφέρουν έστω και τώρα κάτι πριν τους ‘’αναλάβει’’ ο Λαός, να μπουν στη βουλή να ψηφίσουν το πάγιο αίτημα των δανειοληπτών των ‘’κόκκινων’’ δάνειων, κάτι που φυσικά δεν πρόκειται να κάνουν, γιατί είναι εντεταλμένα όργανα των δανειστών και ΠΡΟΔΟΤΕΣ!
Β. Αναγνώστου
Συγγραφέας- αρθρογράφος
www.manifesto.com.gr
Εκθειάζει την Ελλάδα ο οίκος Fitch
Επαίνους από τον οίκο αξιολόγησης Fitch αποσπά η Ελλάδα για τις δημοσιονομικές επιδόσεις της το 2017. Το υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα αποδεικνύει κατά τη Fitch την προσήλωση της ελληνικής κυβέρνησης στο δρόμο της δημοσιονομικής σταθεροποίησης.
Τo πλεόνασμα που σημείωσε η Ελλάδα πέρυσι στον προϋπολογισμό της, για δεύτερο κατά σειρά έτος, δείχνει τη συνεχιζόμενη δέσμευση των Αρχών της για δημοσιονομική προσαρμογή, αναφέρει ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch σε σημερινό σημείωμά του.
«Αυτό ενισχύει την προσδοκία μας για βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους, αν και το πόσο πολύ και πόσο γρήγορα θα μειωθεί το δημόσιο χρέος θα καθορισθεί σε μεγάλο βαθμό από το είδος της ελάφρυνσης του χρέους που συζητείται αυτή την περίοδο από τους διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας», σημειώνει ο οίκος.
Η Ελλάδα, τονίζει ο οίκος, παραμένει μία από τις λίγες χώρες της Ευρωζώνης, των οποίων η δημοσιονομική προσαρμογή είναι διαρθρωτική και όχι κυρίως κυκλική.
Θεωρούμε ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι πιθανό να είναι χαμηλότερα από τους στόχους μετά το 2020, «αλλά συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι το ακαθάριστο χρέος της γενικής κυβέρνησης κορυφώθηκε το 2016 και ότι θα μειωθεί ταχύτερα από το επόμενο έτος, φθάνοντας στο 137% του ΑΕΠ το 2025, υποθέτοντας μία μέση ετήσια αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος) 3,5%, χωρίς να συνυπολογίζουμε την όποια μελλοντική ελάφρυνση χρέους του επίσημου τομέα», τονίζει ο οίκος.
Η βασική υπόθεση του Fitch είναι ότι το ακαθάριστο χρέος της γενικής κυβέρνησης θα μειωθεί περαιτέρω, στο 132,8% του ΑΕΠ το 2026.
«Αυτό θα ήταν υψηλότερο από το τρέχον επίπεδο χρέους της Ιταλίας, που είναι η χώρα της Ευρωζώνης με το δεύτερο μεγαλύτερο χρέος, αν και οι παραχωρήσεις που έχουν γίνει για το ελληνικό δημόσιο χρέος σημαίνουν ότι το κόστος εξυπηρέτησή του είναι χαμηλό», σημειώνει ο οίκος.
Η τεχνική εργασία της Ευρωζώνης, προσθέτει, για έναν μηχανισμό που θα συνδέει την ελάφρυνση χρέους μετά το πρόγραμμα με στόχους για την ανάπτυξη, βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο.
Ο Fitch σημειώνει τη δήλωση του Προέδρου του Eurogroup, Μάριο Σεντένο, την περασμένη εβδομάδα, ότι οι πιστωτές της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ είναι πιο κοντά σε συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους του δημόσιου τομέα.
«Δεν αναμένουμε κούρεμα του επίσημου χρέους, αλλά η προοπτική άλλων σημαντικών μέτρων ελάφρυνσης του χρέους αντανακλάται στις θετικές προοπτικές του ελληνικού αξιόχρεου», αναφέρει ο Fitch.
Άσκηση πεδίου διασυνοριακής συνεργασίας «BALKAN 2018»
Πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη 26 Απριλίου κοινή άσκηση πεδίου διασυνοριακής συνεργασίας μεταξύ των χωρών Ελλάδας, Βουλγαρίας, Αλβανίας και π.Γ.Δ.Μ, για την αντιμετώπιση δασικής πυρκαγιάς μεγάλης έκτασης, με την κωδική ονομασία «BALKAN 2018», στη θέση Αγία Παρασκευή της τοπικής κοινότητας Μηλοχωρίου Εορδαίας, του νομού Κοζάνης.
– ΕΔΩ περισσότερες φωτογραφίες
Η άσκηση διεξήχθη υπό την παρουσία του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας κ. Γιάννη Καπάκη και του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος Αντιστράτηγου ΠΣ Σωτήριου Τερζούδη, με επικεφαλής τον Συντονιστή Επιχειρήσεων με έδρα τη Θεσσαλονίκη Υποστράτηγο ΠΣ Ναθαναήλ Ρήγα.
Από τις υπόλοιπες χώρες που συμμετείχαν παραβρέθηκαν ομάδες παρατηρητών με επικεφαλής τους Alfred Kristuli Γενικό Διευθυντή Υπηρεσιών Πυρόσβεσης και Διάσωσης της Αλβανίας, Krasimir Biserov Shotarov επικεφαλής Πυροσβεστικών Επιχειρήσεων της Υπηρεσίας Πυρόσβεσης και Πολιτικής Προστασίας της Βουλγαρίας και Adnan Dzaferoski Διευθυντή Υπηρεσιών Προστασίας και Διάσωσης της πΓΔΜ.
Η άσκηση είχε προγραμματιστεί κατά την τετραμερή συνάντηση των επικεφαλής των υπηρεσιών πυρόσβεσης και διάσωσης των ανωτέρω κρατών, που πραγματοποιήθηκε στη Σχολή Πυροσβεστών Πτολεμαΐδας την 1η Δεκεμβρίου 2017.
Το σενάριο της άσκησης αφορούσε δασική πυρκαγιά κατά την οποία έγινε πλήρης ανάπτυξη του μηχανισμού δασοπυρόσβεσης με τη συμμετοχή επίγειων δυνάμεων, αερομεταφερόμενων πεζοπόρων τμημάτων καθώς επίσης εθνικών εναερίων μέσων πυρόσβεσης, ελικοπτέρων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών του Πυροσβεστικού Σώματος.
Ειδικά επεισόδια του σεναρίου προέβλεπαν την αερομεταφορά πεζοπόρου τμήματος και τη διάσωση τραυματία από εναέρια μέσα του Πυροσβεστικού Σώματος.
Σκοπός της άσκησης ήταν η ανάπτυξη τακτικών πυρόσβεσης σε δυσπρόσιτες περιοχές με μεγάλο υψόμετρο, η πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων των εναερίων μέσων του Π.Σ. και η περαιτέρω βελτίωση της συνεργασίας με τις αντίστοιχες Πυροσβεστικές Υπηρεσίες των όμορων κρατών και τους εμπλεκόμενους φορείς στη δασοπυρόσβεση.
Την άσκηση παρακολούθησαν ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Κοζάνης Δημήτριος Δημητριάδης, ο Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας Βασίλειος Μιχελάκης, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρος Καρυπίδης, ο Αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών Ηλίας Κάτανας, ο Δήμαρχος Εορδαίας Σάββας Ζαμανίδης, ο Δήμαρχος Σερβίων – Βελβεντού Αθανάσιος Κοσματόπουλος και η Εντεταλμένη Σύμβουλος σε θέματα Πολιτικής Προστασίας Μαρία Καρυπίδου.
Επιπλέον, παρακολούθησαν από πλευράς ΠΣ, οι Υπαρχηγοί Επιχειρήσεων και Υποστήριξης Αντιστράτηγος ΠΣ Βασίλειος Ματθαιόπουλος και Αντιστράτηγος ΠΣ Δημοσθένης Αναγνωστάκης, οι Διοικητές ΠΕ.ΠΥ.Δ. Δυτικής Μακεδονίας Αρχιπύραρχος Αριστείδης Μαυρόπουλος, Κεντρικής Μακεδονίας Αρχιπύραρχος Εμμανουήλ Τσολάκης, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης Αρχιπύραρχος Μάριος Αποστολίδης, Ηπείρου Αρχιπύραρχος Ευθύμιος Γεωργακόπουλος, o Διοικητής της 2ης Ε.Μ.Α.Κ. Αρχιπύραρχος Σιμιτσής Δημήτριος και ο Διοικητής του παραρτήματος Πτολεμαΐδας της Πυροσβεστικής Ακαδημίας καθώς και Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, Πυροσβέστες, δόκιμοι Πυροσβέστες και Εθελοντές του Πυροσβεστικού Σώματος.
Επίσης ως εκπρόσωπος του Γενικού Επιθεωρητή Βορείου Ελλάδας της ΕΛ.ΑΣ. ο Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Δυτικής Μακεδονίας Υποστράτηγος Αθανάσιος Ματζούκας, ο Διοικητής της 9ης Μ/Π Ταξιαρχίας Πεζικού, εκπρόσωποι του Γ΄ Σώματος Στρατού, της 113ΠΜ και της ΜΕΡΥΠ.
Δελτίο Τύπου σχετικά με άσκηση πεδίου διασυνοριακής συνεργασίας BALKAN 2018 https://t.co/O47u1zdgrr pic.twitter.com/uyHhdzKWoc— Πυροσβεστικό Σώμα (@pyrosvestiki) 26 Απριλίου 2018
Θεραπεία Ψυχικών Νόσων Με Μουσική...
Ρink Floyd Για Κατάθλιψη, Βιβάλντι Για Στρες. Μια Μελωδία Για Κάθε Ψυχική Διαταραχή Συνιστούν Οι Επιστήμονες. Μπετόβεν για τις κρίσεις πανικού, Βιβάλντι για το στρες και Μότσαρτ για τα δύσκολα προβλήματα συνιστούν οι επιστήμονες… Η μουσική μπορεί να συμβάλει στη θεραπεία συγκεκριμένων ψυχικών ασθενειών και ψυχοσωματικών διαταραχών, εκτιμούν αμερικανοί και σκωτσέζοι επιστήμονες, οι οποίοι ζητούν από τους ασθενείς τους να ακούνε συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια.
Π.χ., ο Μπετόβεν θεωρείται κατάλληλος για την αντιμετώπιση κρίσεων πανικού, οι Ρink Floyd για την κατάθλιψη, ενώ η τζαζ γενικά θεωρείται το πλέον «θεραπευτικό» είδος μουσικής.
Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης χρησιμοποιεί ένα μείγμα ψυχολογίας και ακουστικής μηχανικής προκειμένου να εξακριβώσει κατά πόσον η μουσική μπορεί να κρύβει τη λύση πολλών ψυχολογικών παθήσεων. Αναλύουν τους στίχους, τους τόνους, ακόμη και αυτούς που κρύβονται πίσω από διάσημα ροκ και ποπ τραγούδια.
Κάθε μουσική εξημερώνει και διαφορετικό… ήθος, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, αλλά η τζαζ αναδεικνύεται πρωταθλήτρια της ψυχοθεραπείας
«Η επίδραση ενός κομματιού μουσικής σε έναν άνθρωπο ξεπερνάκατά πολύ αυτό που πιστεύουμε,ότι απλώς ένα γρήγοροτέμπο μπορεί να ανεβάσει τη διάθεση, ενώ ένα πιο αργό μπορείνα μας ρίξει» εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης Ντον Νοξ, προσθέτοντας ότι «η μουσική εκφράζεισυναίσθημα μέσα από πολλούς παράγοντες, όπως ο τόνος,η δομή και τα άλλα χαρακτηριστικάενός κομματιού, ενώ και οι στίχοι μπορεί να έχουν μεγάληεπίδραση». Ετσι η μουσική συγκροτημάτων όπως οι Ρink Floyd (και ειδικά τα άλμπουμ τους «Wish Υou Were Ηere» και «Τhe Dark Side Οf Τhe Μoon»), το άλμπουμ «Cold Τurkey» του Τζον Λένονκαι το κομμάτι «What Α Wonderful World» του Λούις Αρμστρονγκ θεωρούνται «ανεβαστικά» της διάθεσης. Αντιθέτως, τα «Αnother Οne Βites Τhe Dust» των Queen, «Εverybody Ηurts» των RΕΜ και «Cigarettes and Αlcohol» των Οasis αποδείχθηκε ότι χάλασαν την διάθεση των εθελοντών.
Στόχος των σκωτσέζων επιστημόνων είναι να αναπτύξουν ένα μαθηματικό μοντέλο που να εξηγεί την ικανότητα της μουσικής να προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα. Ετσι μπορούν να φτιάξουν προγράμματα στο κομπιούτερ τα οποία θα αναγνωρίζουν τις μουσικές εκείνες που είναι ικανές να επηρεάσουν τα συναισθήματα.
Στις ΗΠΑ επιστήμονες του Πανεπιστημίου Τεμπλ της Φιλαδέλφειας μελέτησαν τον εγκέφαλο 184 εθελοντών την ώρα που εκείνοι άκουγαν συγκεκριμένα είδη μουσικής. Διαπίστωσαν ότι κάθε μουσικό κομμάτι ή κλασικός συνθέτης είχε και διαφορετική επίδραση στην κυκλοφορία του αίματος, στη διάθεση και στις νευ ρικές λειτουργίες.
«Η χρήση της γλώσσας της μουσικής επάνω στον άνθρωποεπηρεάζει άμεσα όλες τις λειτουργίες του, ψυχικές ή σωματικές»υποστηρίζει η μουσικοθεραπεύτρια Σιμόνα Νιρενστάιν-Κατζ,προσθέτοντας ότι «σκοπός μας είναι να καταφέρουμε να ταιριάξουμε διάφορα είδη μουσικής επάνω σε συγκεκριμένες ψυχικές διαταραχέςώστε κατόπιν να τις θεραπεύσουμε».
Λ.χ., οι μουσικές συνθέσεις των Βιβάλντι, Πάχελμπελ, Χέντελ και Μπαχ είναι κατάλληλες για την αντιμετώπιση του στρες επειδή διαθέτουν ένα μουσικό τέμπο (το λεγόμενο και andante) όσο και ο ρυθμός της καρδιάς μας σε ηρεμία, δηλαδή 65-70 χτύπους το λεπτό. Επίσης υπάρχει και το λεγόμενο «Μozart effect» («Η επίδραση Μότσαρτ») σύμφωνα με το οποίο η σονάτα «Κ. 448 Για δύο πιάνα» του αυστριακού μουσουργού βελτιώνει την ικανότητα επεξεργασίας προβλημάτων που σχετίζονται με ανώτερες γνωστικές λειτουργίες, ελαττώνει τον απαιτούμενο χρόνο εκμάθησης, μειώνει τα λάθη κατά τη διάρκεια της εργασίας και βελτιώνει τη δημιουργικότητα και τη διαύγεια.
Πηγή
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ! O γιος του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που κάνει πλειστηριασμούς ...
Ομάδα Αλήθειας
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Πιερίας φώναζε για τους πλειστηριασμούς και οργάνωνε κινήματα πολιτών.
Ο γιος του σήμερα, συμβολαιογράφος, κάνει πλειστηριασμούς με τον νόμο που ψήφισε ο πατέρας του. Αυτή είναι η
αριστερά
Τζαμακλής κατα των πλειστηριασμών from Omada Alithias on Vimeo.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ! Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ο γιος που κάνει πλειστηριασμούς...
Leonidas Papadopoulos Ο Τζαμακλής Γεώργιος του Χαριλάου είναι ο συμβολαιογράφος της Πιερίας και γιος του Τζαμακλή Χαριλάου του Γεωργίου που είναι βουλευτής Πιερίας με τον Συριζα.
Ο Τζαμακλής Γεώργιος ήταν ο συμβολαιογράφος ο οποίος έβγαζε στο σφυρί, για λογαριασμό της Eurobank του διεθνούς κόρακα Prem Watsa και σια, ένα χωράφι και ένα μαγαζί, στο Ειρηνοδικείο Κατερίνης.
Ο Τζαμακλής Χαρίλαος, βουλευτής Σύριζα και δικηγόρος, στο βιογραφικό που διατηρεί στην προσωπική του πολιτική ιστοσελίδα αναφέρει μεταξύ άλλων: "Είναι ιδρυτικό μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Κατερίνης. Συμμετέχει σε όλες τις κινηματικές και εθελοντικές δράσεις που αναπτύσσονται στην πόλη και στο νομό (διόδια, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ, αγανακτισμένοι, πλειστηριασμοί κ.λ.π.).
Μαζί με άλλους δικηγόρους παρέχει αφιλοκερδώς δικηγορικές υπηρεσίες για οξυμμένα κοινωνικά ζητήματα, όπως το χαράτσι της ΔΕΗ."
Όπως αντιλαμβανόμαστε το κουτόχορτο που μας προσφέρουν αφειδώς και αφιλοκερδώς οι Συριζαίοι, αυτά τα λιγούργια της εξουσίας που έχουν πέσει με τα μούτρα στην κατσαρόλα, και μασαμπουκώνουν από όπου βρουν, είναι άνευ προηγουμένου.
Χαμηλού, μεσαίου και υψηλού βαθμού κομματικά λαμόγια που "πουλάνε" την πρώην ψευτο-αγωνιστικότητά τους προκειμένου να την εξαργυρώσουν εξασφαλίζοντας ένα πρώτο τραπέζι πίστα στη μάσα, ρεφάροντας τις δεκαετίες που βρίσκονταν στην "πολιτική απ'έξω"...
Από Σεπτέμβρη, θα φροντίσουμε όλοι να γνωριζόμαστε αναμεταξύ μας...
Ο Λαός δεν ξεχνά τόσο εύκολα τους προδότες...
Δικαίωμα στο νερό
Συμμετείχε αλήθεια η Ελλάδα στη διαπραγμάτευση της Γενεύης, αφού τα περισσότερα νησιά της έχουν προβλήματα με την ύδρευση, ενώ για μία χώρα που εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό και από τον πρωτογενή τομέα είναι θέμα επιβίωσης;
«Για να καταλάβει κανείς τι συνέβη στο Ηράκλειο πρέπει πρώτα να κατανοήσει τον προβληματικό τρόπο, με τον οποίο υδρεύεται η 4η μεγαλύτερη πόλη στη χώρα. Το Ηράκλειο, υδρεύεται κυρίως από γεωτρήσεις. Η άναρχη και σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετη επέκτασή του οδήγησε στη δημιουργία ενός δυσλειτουργικού συστήματος ύδρευσης.
…Στο Ηράκλειο η ποσότητα του νερού που υπάρχει δεν επαρκεί για να καλύψει το 100% των αναγκών. Γι’ αυτό τον λόγο σε πολλές περιοχές έχουμε διανομή. Δηλαδή μια ημέρα έχουμε νερό και την επόμενη ημέρα το δίκτυο είναι κλειστό. Έτσι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποθηκεύσουμε το νερό για τη μια ημέρα που δεν υπάρχει νερό στο δίκτυο. Αυτό
δημιουργεί την άσχημη εικόνα στις ταράτσες των πολυκατοικιών με τα μαύρα ντεπόζιτα…. Κανείς μας, η δημοτική αρχή, η περιφέρεια και οι πολίτες, δεν έχουμε σκεφτεί πόσο σοβαρό θα είναι το πρόβλημα στο μέλλον και κανείς μας δεν έχει σκεφτεί τρόπους αντιμετώπισης» (πηγή: K)
Επικαιρότητα
Πριν από λίγο καιρό είχαμε αναφερθεί ξανά στον πόλεμο του νερού, ο οποίος είναι ένας από τους σημαντικότερους που διεξάγονται στον πλανήτη – τονίζοντας πως σύμφωνα με υπολογισμούς του ΟΗΕ, έως το 2035 το 40% του παγκοσμίου πληθυσμού θα ζει σε συνθήκες λειψυδρίας. Επίσης ότι, μόλις το 3% των υδάτινων αποθεμάτων της γης είναι στη διάθεση των ανθρώπων και των ζώων ως πόσιμο νερό, εκ των οποίων όμως το 2% είναι παγωμένο – ενώ η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, η άνοδος της γεωργίας και η βιομηχανοποίηση, θα αυξήσουν τις ανάγκες φρέσκου, καθαρού νερού διεθνώς κατά 55% έως το 2050.
Στις 13.04 τώρα ολοκληρώθηκε στη Γενεύη ένας ακόμη κύκλος διαπραγματεύσεων του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, με θέμα τα δικαιώματα ειδικά των μικρών αγροτών – αφού ένας μεγάλος αριθμός από τα δύο δις περίπου των μικρών αγροτών, καθώς επίσης αρκετών άλλων ανθρώπων, οι οποίοι εργάζονται σε αγροτικές περιοχές ανά τον πλανήτη, εκτίθενται όλο και περισσότερο σε ρατσιστικές διακρίσεις και παραβιάσεις των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Η διαπραγμάτευση αφορούσε την πρόσβαση των μικρών αγροτών στους υδάτινους πόρους τους – όπου κλιμακώνονται οι ιδιωτικοποιήσεις κυρίως εκ μέρους των μεγάλων πολυεθνικών, με στόχο την αύξηση των κερδών τους. Σύμφωνα με την άποψη του Συμβουλίου, το θέμα από νομικής άποψης είναι πράγματι «το δικαίωμα των ανθρώπων στο νερό» και όχι απλά «η πρόσβαση στο νερό», όπως απαιτούσε μεταξύ άλλων η ΕΕ – επειδή η απλή εξασφάλιση της πρόσβασης στο νερό των γεωργών και των ψαράδων δεν είναι αρκετή.
Ειδικότερα, κατά το Συμβούλιο του ΟΗΕ οι άνθρωποι χρειάζονται ευρύτερα δικαιώματα χρησιμοποίησης του νερού, φροντίδας και συλλογικής διατήρησης του – ενώ πρέπει επί πλέον να φροντίζονται/διατηρούνται τα οικοσυστήματα του. Δυστυχώς όμως η ΕΕ τοποθετήθηκε εναντίον αυτών των ανθρώπινων δικαιωμάτων, παρά το ότι έχουν ήδη ενσωματωθεί στο Διεθνές Δίκαιο – προφανώς επειδή οι πολιτικοί και οι υπάλληλοι των Βρυξελών είναι έμμισθοι υπηρέτες των πολυεθνικών, εξυπηρετώντας αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα τους.
Στόχος της ήταν λοιπόν να περιορίσει τα νόμιμα δικαιώματα των μικρών αγροτών και των συλλόγων τους, επειδή είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των πολυεθνικών – οι οποίες πιέζουν αφόρητα για την ιδιωτικοποίηση εκείνων των κοινωφελών εταιρειών και φυσικών πόρων, από τους οποίους εξαρτώνται απόλυτα οι άνθρωποι (νερό, πρωτογενής τομέας, ενέργεια).
Ολοκληρώνοντας, πολλές από τις επί μέρους κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ δεν ήταν παρούσες, επιτρέποντας την εκπροσώπηση τους από την ΕΕ – σκόπιμα βέβαια, για να αποφύγουν τις πολιτικές ευθύνες.
Παρά το ότι τώρα η απόφαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ήταν θετική για τους μικρούς αγρότες, άλλο η απόφαση και άλλο οι δυνατότητες εφαρμογής της. Εν τούτοις, μπορεί να δικαιώματα που πηγάζουν από την απόφαση να μην έχουν νομική ισχύ, αλλά εκείνες οι χώρες, οι οποίες συμφωνούν με την απόφαση και την συνυπογράφουν, υποχρεώνονται πολιτικά να τη σεβαστούν – άρα να προστατεύσουν τα δικαιώματα των Πολιτών τους στο νερό.
Συμμετείχε αλήθεια η Ελλάδα στη διαπραγμάτευση της Γενεύης, ειδικά όταν τόσα νησιά της έχουν προβλήματα με την ύδρευση, ενώ για μία χώρα που εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό και από τον πρωτογενή τομέα είναι θέμα επιβίωσης; Συνεχίζει να επιδιώκει η κυβέρνηση της την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ κοκ., παρά το ότι γνωρίζει πολύ καλά πως θα ήταν απαράδεκτη; Θα συνυπογράψει την απόφαση του Συμβουλίου του ΟΗΕ; Υπενθυμίζουμε τη συζήτηση του κ. Σαχίνη από το Ηράκλειο πριν από μερικές εβδομάδες, για τον πόλεμο του νερού, με τον κ. Βιλιάρδο.
Μεγάλη φωτιά στους Αγ. Θεοδώρους, κοντά στα διυλιστήρια...
ΒΙΝΤΕΟ...
Πυρκαγιά βρίσκεται σε εξέλιξη σε κοντινή απόσταση απο τα διυλιστήρια της motor oil στη περιοχή Άγιοι Θεόδωροι - Σουσακι.
Στο...
σημείο σπεύδουν μεγάλες δυνάμεις της Πυροσβεστικής για να συνδράμουν στο έργο κατάσβεσης της φωτιάς.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν γινει γνωστά τα αιτία της πυρκαγιάς.
Δείτε το βιντεο που εξασφάλισε το protothema.gr:
Δεν επιτρέπεται επέκταση εργόσημου σε χειριστές αγροτικών μηχανημάτων
Την διευκρίνιση ότι οι χειριστές-οδηγοί αγροτικών μηχανημάτων δεν ασφαλίζονται με εργόσημο έκανε η Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Έφη Αχτσιόγλου.
Σύμφωνα με την υπουργό Αχτσιόγλου ανέφερε ότι η συγκεκριμένη μορφή εργασίας έχει όλα τα χαρακτηριστικά της εξαρτημένης εργασίας.
Eιδικότερα, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Χρήστου Μπγιάλα σχετικά με την ασφάλιση με εργόσημο για την συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων η κα. Αχτσιόγλου ανέφερε ότι η συγκεκριμένη μορφή εργασίας έχει όλα τα χαρακτηριστικά της εξαρτημένης εργασίας, όπως π.χ. η εντολή του εργοδότη για παροχή εργασίας σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, τα μέσα που παρέχει ο εργοδότης για την επίτευξη της εργασίας και ο ποιοτικός και διευθυντικός έλεγχος.«Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι δεν υπάρχει εξαρτημένη εργασία, σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία, και δεν μπορούμε να επεκτείνουμε την ασφάλιση με εργόσημο στην κατηγορία αυτή», σημείωσε η υπουργός.
agronews.gr
ΣΑΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΠΟΤΕ ΤΑ ΒΟΘΡΟΚΑΝΑΛΑ, ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ; Καί ΤΙ δείχνει;
ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!
ΟΧΙ ΣΤΑ "ΠΕΤΑΧΤΑ", ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ
ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΟΥ ΜΑΣ...
"ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ...1.114" !
Ο χάρτης που αποτυπώνει μία πικρή αλήθεια για την κατάσταση που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στις ελληνικές πόλεις είναι εφιαλτικός και εκτός των άλλων απεικονίζει το πόσο καλά οδεύει το ΣΧΕΔΙΟ για τον ε π ο ι κ ι σ μ ό της Ελλάδος:
(Σημειωτέον πως ο παρακάτω χάρτης αποτυπώνει τις δομές φιλοξενίας σε νησιά και ηπειρωτική χώρα που λειτουργούσαν ή επρόκειτο να λειτουργήσουν το 2016)
Αυτό που εύκολα διακρίνει κανείς είναι, πως εντέχνως και σχεδόν αδιαμαρτύρητα, όλες οι δομές φιλοξενίας μεταναστών έχουν τοποθετηθεί γύρω από τις ελληνικές πόλεις.
Ιδιαίτερα δε στις περιπτώσεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, οι δομές μοιάζουν να «κυκλώνουν» την κυρίως α σ τ ι κ ή ζώνη...
(Κατά τά "άλλα", το 'survivor' συνεχίζεται "επιτυχημένα", ενώ άμεσα θα γίνει και νέο παρεμφερές παιχνίδι, απο τον ίδιο ΤΟΥΡΚΟ μεγαλοπαραγωγό,
- ΚΑΙ προσωπικό φίλο του σουλτάνου - που Θ Η Σ Α Υ Ρ Ι Ζ Ε Ι απερίγραπτα από την β λ α κ ε ί α μας....)
[Πηγή: μικρό απόσπασμα αναρτήσεως από το ιστολόγιο 'αττικά νέα']
"ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ"
Η Κομισιόν θωρακίζει το διαδίκτυο από τα «fake news»...
Μέτρα για την αντιμετώπιση των «fake news» στο Ίντερνετ πρότεινε σήμερα η Κομισιόν ορίζοντας ως «παραπληροφόρηση» τις αποδεδειγμένα ψευδείς ή...
παραπλανητικές πληροφορίες που διαδίδονται για οικονομικό όφελος ή για τη σκόπιμη παραπλάνηση του κοινού.
H Eυρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την δημιουργία ενός Κώδικα Ορθής Πρακτικής για την παραπληροφόρηση συμβουλεύοντας τις διαδικτυακές πλατφόρμες έως το Ιούνιο να αναπτύξουν και να ακολουθούν κοινό κώδικα ορθής πρακτικής. Στόχος είναι:
1.Η εξασφάλιση της διαφάνειας σχετικά με το χρηματοδοτούμενο με χορηγία περιεχόμενο, ιδίως την πολιτική διαφήμιση, καθώς και ο περιορισμός των επιλογών στόχευσης για την πολιτική διαφήμιση και η μείωση των εσόδων των διακινητών παραπληροφόρησης.
2.Η παροχή σαφέστερων πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία των αλγορίθμων.
3.Η καθιέρωση μέτρων για τον εντοπισμό και το κλείσιμο των πλαστών λογαριασμών.
4.Να δοθεί η δυνατότητα στους φορείς εξακρίβωσης γεγονότων,στους ερευνητές και στις δημόσιες αρχές να παρακολουθούν συνεχώς την παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο.
Προβλέπεται επίσης η δημιουργία ενός ανεξάρτητου ευρωπαϊκού δικτύου φορέων εξακρίβωσης γεγονότων και μια ασφαλής ευρωπαϊκή ηλεκτρονική πλατφόρμα για την παραπληροφόρηση.
παραπλανητικές πληροφορίες που διαδίδονται για οικονομικό όφελος ή για τη σκόπιμη παραπλάνηση του κοινού.
H Eυρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την δημιουργία ενός Κώδικα Ορθής Πρακτικής για την παραπληροφόρηση συμβουλεύοντας τις διαδικτυακές πλατφόρμες έως το Ιούνιο να αναπτύξουν και να ακολουθούν κοινό κώδικα ορθής πρακτικής. Στόχος είναι:
1.Η εξασφάλιση της διαφάνειας σχετικά με το χρηματοδοτούμενο με χορηγία περιεχόμενο, ιδίως την πολιτική διαφήμιση, καθώς και ο περιορισμός των επιλογών στόχευσης για την πολιτική διαφήμιση και η μείωση των εσόδων των διακινητών παραπληροφόρησης.
2.Η παροχή σαφέστερων πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία των αλγορίθμων.
3.Η καθιέρωση μέτρων για τον εντοπισμό και το κλείσιμο των πλαστών λογαριασμών.
4.Να δοθεί η δυνατότητα στους φορείς εξακρίβωσης γεγονότων,στους ερευνητές και στις δημόσιες αρχές να παρακολουθούν συνεχώς την παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο.
Προβλέπεται επίσης η δημιουργία ενός ανεξάρτητου ευρωπαϊκού δικτύου φορέων εξακρίβωσης γεγονότων και μια ασφαλής ευρωπαϊκή ηλεκτρονική πλατφόρμα για την παραπληροφόρηση.
nonews-news
Νηπιαγωγείο απαγόρευσε τον όρο «καλύτερος φίλος»...
Γονείς εξέφρασαν έντονη διαμαρτυρία, όταν νηπιαγωγείο, στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ απαγόρευσε στα...
παιδιά να χρησιμοποιούν τον όρο «καλύτερος φίλος».
Η Κρίστιν Χάρτγουελ, μητέρα τετράχρονου κοριτσιού, δήλωσε στο Boston 25 News ότι η μικρή Τζούλια επέστρεψε στο σπίτι αναστατωμένη, επειδή η δασκάλα της στο Pentucket Workshop Preschool στο Τζορτζτάουν της Μασαχουσέτης της είπε ότι δεν μπορεί να αναφέρεται σε κάποιον/α από τους συμμαθητές/συμμαθήτριές της ως «καλύτερος φίλος/καλύτερη φίλη».
Απευθύνθηκε στον διευθυντή του σχολείου της κόρης της. Όμως, αντί να κατευνάσει τις ανησυχίες της, ο διευθυντής του σχολείου έστειλε μια επιστολή στους Χάρτγουελς, σύμφωνα με την Boston 25 News, δηλώνοντας ότι είχαν κάνει την «έρευνα» τους για τα παιδιά που χρησιμοποιούν τον όρο «καλύτερος φίλος» και βρήκαν ότι μπορεί να είναι επιζήμιος.
Υποστηρίζοντας την δασκάλα και εμμένοντας στην απόφαση, ο διευθυντής δήλωσε ότι αποθαρρύνουν τα παιδιά να χρησιμοποιούν τον όρο στο σχολείο και σε δημόσιους χώρους - καθώς η απαγόρευση της φράσης «καλύτερος φίλος» βοηθάει στην ένταξη των παιδιών στο κοινωνική σύνολο.
Ένα μέρος της επιστολής αναφέρει: «Από την εμπειρία μας (η οποία εκτείνεται σε δεκαετίες) προκύπτει ότι η χρήση του όρου "καλύτερος φίλος", ακόμη και όταν χρησιμοποιείται με αγάπη, μπορεί να οδηγήσει άλλα παιδιά να αισθάνονται αποκλεισμένα [...] μπορεί τελικά να οδηγήσει στο σχηματισμό "κλίκας" και "περιθωριακών"».
Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, δεν είναι η πρώτη φορά που ένα σχολείο προσπάθησε να απαγορεύσει τη χρήση της έκφρασης - ή υποστήριξε την ιδέα ότι θα έπρεπε να απαγορευθεί. Το 2013, ο Μπεν Τόμας, διευθυντής ενός προπαρασκευαστικού σχολείου δήλωσε: «Θα συμφωνούσα σίγουρα με μια πολιτική που λέει ότι πρέπει να έχουμε πολλούς καλούς φίλους και όχι έναν καλύτερο φίλο. Αυτές οι εμμονικές φιλίες μπορούν να είναι πολύ επιζήμιες για όσους μένουν αποκλεισμένοι από αυτές και η περιθωριοποίηση είναι τόσο οδυνηρή όσο ο φυσικός εκφοβισμός».
Μετά την ανακοίνωση του διευθυντή, η μητέρα αποφάσισε να βρει ένα νέο νηπιαγωγείο για την κόρη της, όπου η τετράχρονη Τζούλια θα μπορεί να χρησιμοποιήσει ελεύθερα τον όρο «καλύτερος φίλος» - και πολλοί χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συμφώνησαν με την απόφασή της, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «The Independent».
Η Κρίστιν Χάρτγουελ δήλωσε ότι θέλει απλά η κόρη της να έχει μία φυσιολογική προσχολική εμπειρία. «Θέλω να μπορεί να εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της με έναν υγιή τρόπο, όπως πρέπει να συμβαίνει με τα παιδιά» είπε.
Οι ανησυχίες για τον όρο «καλύτερος φίλος» απασχολούν και σχολεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2013 σε άρθρο του βρετανικού Τύπου αναφέρθηκε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν καλύτερους φίλους, αλλά να δημιουργούν ένα σταθερό δίκτυο καλών φίλων.
Οι γονείς στον ιδιωτικό παιδικό σταθμό στο Thomas Battersea, στο Λονδίνο ενημερώθηκαν ότι τα παιδιά τους δεν μπορούν να έχουν καλύτερους φίλους. Δεν υπήρξε απαγόρευση του όρου, αλλά ο διευθυντής του σχολείου Μπεν Τόμας δεν εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του σε κάτι τέτοιο.
Μπορεί να υπάρξουν πολύ κτητικές φιλίες και είναι πολύ πιο εύκολο αν μοιράζονται τις φιλίες και έχουν ένα ευρύ φάσμα καλών φίλων και όχι να εμμένουν πάρα πολύ στο ποιος είναι ο καλύτερος φίλος τους. Σίγουρα θα συμφωνούσα με μια πολιτική που λέει ότι πρέπει να έχουμε πολλούς καλούς φίλους και όχι έναν καλύτερο φίλο, ανέφερε ο Μπεν Τόμας σύμφωνα με δημοσίευμα της Telegraph.
Το κίνημα αποθάρρυνσης των μαθητών από τη χρήση του όρου «καλύτερος φίλος» πήρε ευρεία δημοσιότητα όταν ο πρίγκιπας Ουίλιαμ και η Κέιτ Μίντλετον έγραψαν τον γιο τους πρίγκιπα Τζορτζ στο συγκεκριμένο σχολείο πέρσι.
Τον περασμένο Ιανουάριο, η ψυχολόγος Μπάρμπαρα Γκρίνμπεργκ έγραψε ένα άρθρο στο περιοδικό US News & World Report που εξέταζε την ιδέα της απαγόρευσης των καλύτερων φίλων. «Είμαι μεγάλος οπαδός της κοινωνικής ένταξης» γράφει η Γκρίνμπεργκ. «Η φράση "ο καλύτερος φίλος" εγγενώς προωθεί τον αποκλεισμό».
Για τη Γκρίνεμπεργκ, μέρος της ανησυχίας της στηρίζεται στη συνεχώς μεταβαλλόμενη φύση των κοινωνικών ομάδων των παιδιών. Το ποιον αναγνωρίζει το παιδί ως τον καλύτερο φίλο του μπορεί να αλλάξει δραματικά, από έτος σε έτος ή ακόμα και από εβδομάδα σε εβδομάδα. Ο όρος «καλύτερος φίλος» έχει παγίδες, διότι διδάσκει στα παιδιά να εμπιστεύονται ένα άτομο, αντί να δημιουργούν ένα πολύπλευρο δίκτυο.
Σε δηλώσεις τον περασμένο Ιανουάριο στο CBS της Νέας Υόρκης η Γκρίνμπεργκ ανέφερε:
«Ας το παραδεχτούμε, δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε σε κάποιον να έχει στενή σχέση και δεν μπορούμε πραγματικά να απαγορεύσουμε σε κάποιον να έχει έναν καλύτερο φίλο, αλλά αυτό που προσπαθούν να κάνουν τα σχολεία είναι να ενθαρρύνουν τα παιδιά να έχουν πάνω από έναν και μοναδικό φίλο».
tvxs.gr
παιδιά να χρησιμοποιούν τον όρο «καλύτερος φίλος».
Η Κρίστιν Χάρτγουελ, μητέρα τετράχρονου κοριτσιού, δήλωσε στο Boston 25 News ότι η μικρή Τζούλια επέστρεψε στο σπίτι αναστατωμένη, επειδή η δασκάλα της στο Pentucket Workshop Preschool στο Τζορτζτάουν της Μασαχουσέτης της είπε ότι δεν μπορεί να αναφέρεται σε κάποιον/α από τους συμμαθητές/συμμαθήτριές της ως «καλύτερος φίλος/καλύτερη φίλη».
Απευθύνθηκε στον διευθυντή του σχολείου της κόρης της. Όμως, αντί να κατευνάσει τις ανησυχίες της, ο διευθυντής του σχολείου έστειλε μια επιστολή στους Χάρτγουελς, σύμφωνα με την Boston 25 News, δηλώνοντας ότι είχαν κάνει την «έρευνα» τους για τα παιδιά που χρησιμοποιούν τον όρο «καλύτερος φίλος» και βρήκαν ότι μπορεί να είναι επιζήμιος.
Υποστηρίζοντας την δασκάλα και εμμένοντας στην απόφαση, ο διευθυντής δήλωσε ότι αποθαρρύνουν τα παιδιά να χρησιμοποιούν τον όρο στο σχολείο και σε δημόσιους χώρους - καθώς η απαγόρευση της φράσης «καλύτερος φίλος» βοηθάει στην ένταξη των παιδιών στο κοινωνική σύνολο.
Ένα μέρος της επιστολής αναφέρει: «Από την εμπειρία μας (η οποία εκτείνεται σε δεκαετίες) προκύπτει ότι η χρήση του όρου "καλύτερος φίλος", ακόμη και όταν χρησιμοποιείται με αγάπη, μπορεί να οδηγήσει άλλα παιδιά να αισθάνονται αποκλεισμένα [...] μπορεί τελικά να οδηγήσει στο σχηματισμό "κλίκας" και "περιθωριακών"».
Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, δεν είναι η πρώτη φορά που ένα σχολείο προσπάθησε να απαγορεύσει τη χρήση της έκφρασης - ή υποστήριξε την ιδέα ότι θα έπρεπε να απαγορευθεί. Το 2013, ο Μπεν Τόμας, διευθυντής ενός προπαρασκευαστικού σχολείου δήλωσε: «Θα συμφωνούσα σίγουρα με μια πολιτική που λέει ότι πρέπει να έχουμε πολλούς καλούς φίλους και όχι έναν καλύτερο φίλο. Αυτές οι εμμονικές φιλίες μπορούν να είναι πολύ επιζήμιες για όσους μένουν αποκλεισμένοι από αυτές και η περιθωριοποίηση είναι τόσο οδυνηρή όσο ο φυσικός εκφοβισμός».
Μετά την ανακοίνωση του διευθυντή, η μητέρα αποφάσισε να βρει ένα νέο νηπιαγωγείο για την κόρη της, όπου η τετράχρονη Τζούλια θα μπορεί να χρησιμοποιήσει ελεύθερα τον όρο «καλύτερος φίλος» - και πολλοί χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συμφώνησαν με την απόφασή της, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «The Independent».
Η Κρίστιν Χάρτγουελ δήλωσε ότι θέλει απλά η κόρη της να έχει μία φυσιολογική προσχολική εμπειρία. «Θέλω να μπορεί να εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της με έναν υγιή τρόπο, όπως πρέπει να συμβαίνει με τα παιδιά» είπε.
Οι ανησυχίες για τον όρο «καλύτερος φίλος» απασχολούν και σχολεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2013 σε άρθρο του βρετανικού Τύπου αναφέρθηκε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν καλύτερους φίλους, αλλά να δημιουργούν ένα σταθερό δίκτυο καλών φίλων.
Οι γονείς στον ιδιωτικό παιδικό σταθμό στο Thomas Battersea, στο Λονδίνο ενημερώθηκαν ότι τα παιδιά τους δεν μπορούν να έχουν καλύτερους φίλους. Δεν υπήρξε απαγόρευση του όρου, αλλά ο διευθυντής του σχολείου Μπεν Τόμας δεν εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του σε κάτι τέτοιο.
Μπορεί να υπάρξουν πολύ κτητικές φιλίες και είναι πολύ πιο εύκολο αν μοιράζονται τις φιλίες και έχουν ένα ευρύ φάσμα καλών φίλων και όχι να εμμένουν πάρα πολύ στο ποιος είναι ο καλύτερος φίλος τους. Σίγουρα θα συμφωνούσα με μια πολιτική που λέει ότι πρέπει να έχουμε πολλούς καλούς φίλους και όχι έναν καλύτερο φίλο, ανέφερε ο Μπεν Τόμας σύμφωνα με δημοσίευμα της Telegraph.
Το κίνημα αποθάρρυνσης των μαθητών από τη χρήση του όρου «καλύτερος φίλος» πήρε ευρεία δημοσιότητα όταν ο πρίγκιπας Ουίλιαμ και η Κέιτ Μίντλετον έγραψαν τον γιο τους πρίγκιπα Τζορτζ στο συγκεκριμένο σχολείο πέρσι.
Τον περασμένο Ιανουάριο, η ψυχολόγος Μπάρμπαρα Γκρίνμπεργκ έγραψε ένα άρθρο στο περιοδικό US News & World Report που εξέταζε την ιδέα της απαγόρευσης των καλύτερων φίλων. «Είμαι μεγάλος οπαδός της κοινωνικής ένταξης» γράφει η Γκρίνμπεργκ. «Η φράση "ο καλύτερος φίλος" εγγενώς προωθεί τον αποκλεισμό».
Για τη Γκρίνεμπεργκ, μέρος της ανησυχίας της στηρίζεται στη συνεχώς μεταβαλλόμενη φύση των κοινωνικών ομάδων των παιδιών. Το ποιον αναγνωρίζει το παιδί ως τον καλύτερο φίλο του μπορεί να αλλάξει δραματικά, από έτος σε έτος ή ακόμα και από εβδομάδα σε εβδομάδα. Ο όρος «καλύτερος φίλος» έχει παγίδες, διότι διδάσκει στα παιδιά να εμπιστεύονται ένα άτομο, αντί να δημιουργούν ένα πολύπλευρο δίκτυο.
Σε δηλώσεις τον περασμένο Ιανουάριο στο CBS της Νέας Υόρκης η Γκρίνμπεργκ ανέφερε:
«Ας το παραδεχτούμε, δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε σε κάποιον να έχει στενή σχέση και δεν μπορούμε πραγματικά να απαγορεύσουμε σε κάποιον να έχει έναν καλύτερο φίλο, αλλά αυτό που προσπαθούν να κάνουν τα σχολεία είναι να ενθαρρύνουν τα παιδιά να έχουν πάνω από έναν και μοναδικό φίλο».
tvxs.gr
Ποιός κερδίζει και ποιός χάνει από την εκποίηση των μονάδων της ΔΕΗ;
Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει προηγούμενα να απαντήσουμε στα ακόλουθα ερωτήματα: Σε ποιον ανήκει η ΔΕΗ; Ποιος χρηματοδότησε την ανάπτυξή της;
Η ΔΕΗ ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή στον ελληνικό λαό.
Ο φορολογούμενος πολίτης και ο δικαιούχος/καταναλωτής ηλεκτρικής ενέργειας είναι αυτοί που χρηματοδότησαν επί δεκαετίες την ανάπτυξή της ΔΕΗ.
Παράλληλα όμως, μαζί με αυτήν, χρηματοδοτούσαν και την κερδοφορία των ιδιωτικών επενδύσεων που συνέθεσαν το «οικονομικό θαύμα» της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης και της εκβιομηχάνισης της χώρας. Δεκάδες σκάνδαλα συνδέθηκαν με το θαύμα αυτό. Πριν από όλα αυτό της ΠΕΣΙΝΕ που επανέρχονταν συνεχώς, για δεκαετίες, στο πολιτικό προσκήνιο!
Η ληστρική αξιοποίηση της ΔΕΗ, από μεγάλα και μικρά συμφέροντα διαπλεκόμενων επιχειρηματιών με τα εκάστοτε κόμματα εξουσίας δεν εμπόδισε τη ΔΕΗ να εξασφαλίζει το «ανταγωνιστικότερο» οικιακό τιμολόγιο στην τότε ΕΟΚ και σήμερα την ΕΕ και εξαιρετικά «ανταγωνιστικά» τιμολόγια στις άλλες κατηγορίες καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας! Να δίνει αξιοπρεπείς μισθούς και σταθερές σχέσεις εργασίας σε 40.000 μισθωτούς. Να λειτουργεί ακόμα και ως ασφαλιστικός φορέας, παρέχοντας ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες και όχι ευκαταφρόνητες συντάξεις.
Μετά ήρθε η πολιτική της απελευθέρωσης των αγορών. Η «ανταγωνιστικότητα» αναδείχθηκε σε απόλυτη αξία ενώ η εργασία, ιδιαίτερα η μισθωτή, καταβαραθρώνονταν όχι μόνο οικονομικά αλλά απαξιωνόταν κυρίως ηθικά!
Η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, σήμαινε πριν απ’ όλα υπονόμευση των συνδικάτων, σήμαινε «απελευθέρωση» της μισθωτής εργασίας από το «βάρος» της σταθερής ανελαστικής εργασιακής σχέσης, σήμαινε «απελευθέρωση» από τα «δεσμά» του αναχρονισμού του εργατικού δικαίου. Πρώτα επλήγη ο ιδιωτικός τομέας! Τα ΜΜΕ ενέτειναν την καλλιέργεια του κοινωνικού αυτοματισμού: Δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες πολιτικούς και συνδικαλιστικούς… Κεκτημένα ολόκληρων κοινωνικών ομάδων που θα έπρεπε να γενικεύονται και να αφορούν όλο και περισσότερους, βαφτίστηκαν προνόμια ορισμένων αντικοινωνικών συντεχνιών που θα έπρεπε να ξηλωθούν… Η κρατικοδίαιτη κομματική και συνδικαλιστική γραφειοκρατία μπήκε στο κόλπο «με το αζημίωτο»! Μετέτρεψαν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις από όπλα κοινωνικού κι εθνικού αγώνα σε μηχανισμούς κοινωνικής προβολής και εξαγοράς μέσω συνδικαλιστικών προνομίων.
Μέσα στο κλίμα αυτό και με τη βοήθεια ισχυρών μηχανισμών ψυχολογικού πολέμου και του ξεδιάντροπου γκεμπελισμού των ΜΜΕ, η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων συνδέθηκε με μια στρεβλή αντίληψη της πραγματικής ανάγκης για εξυγίανση και αξιοκρατία. Συνδέθηκε με το «όλοι μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου, αλλά και τα «ενάρετα οικονομικά» της Μέρκελ, του Στουρνάρα και των λοιπών κατοχικών δυνάμεων που σκίζονται για τις «ευρωπαϊκές δημοκρατικές αξίες» των ελεύθερων αγορών, ενάντια στον «λαϊκισμό», τον «εθνικισμό» και την αυτοδιάθεση των λαών.
Σε αυτό το έδαφος προχωρούσε βήμα – βήμα και η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας:
α) Μετοχοποίηση και αναδιοργάνωση, σαλαμοποίηση σε θυγατρικές για την εμπέδωση της «ανταγωνιστικότητας». Με άλλα λόγια οι εργαζόμενοι και όλος ο λαός, έπρεπε να εμπεδώσουν ότι το ρεύμα (όπως και το νερό, η παιδεία, η υγεία κλπ) δεν είναι κοινωνικό δικαίωμα στο οποίο θα πρέπει όλοι να έχουν πρόσβαση, αλλά «ανταγωνιστικό» εμπόρευμα, πηγή κερδοσκοπίας, όπλο κατάκτησης νέων αγορών! Ότι οι Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας, ο ορυκτός πλούτος και οι υποδομές της χώρας δεν είναι εθνικά περιουσιακά στοιχεία, αλλά τσιφλίκια του κάθε κομματάρχη για να τα πουλάει, αντί να λογοδοτεί γι αυτό! Λεία του κάθε διαπλεκόμενου «επενδυτή» που προμοτάρουν οι δανειστές, για να την οικειοποιηθεί «έναντι πινακίου φακής»!
β) Εργολαβοποίηση λειτουργιών και καθιέρωση ανασφάλιστης, ελαστικής εργασιακής σχέσης, δηλαδή εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων, με διαφορετική ή και χωρίς συνδικαλιστική εκπροσώπηση!
γ) Κατάργηση εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού και μαζί με αυτό της επιδίωξης εξασφάλισης στους δικαιούχους ηλεκτρικής ενέργειας στην «εφθηνοτέραν δυνατήν τιμήν», όπως προέβλεπε το Βασιλικό διάταγμα ίδρυσης της ΔΕΗ, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι αξιώσεις των «παικτών» για μεγάλες αυξήσεις στην τιμή της KWH, ικανές να προσελκύσουν επενδύσεις! Αυτό το τελευταίο συνδέθηκε με την αλλαγή του μίγματος καυσίμων προς ηλεκροπαραγωγή, την αλλαγή πορτοφολίου των μονάδων, την επιβάρυνση του εγχώριου λιγνίτη με δήθεν περιβαλλοντικούς φόρους κλπ
δ) Καθιέρωση κινήτρων για την προστασία των ιδιωτικών επενδύσεων: όπως η προνομιακή χρηματοδότηση από τη ΔΕΗ, τους ίδιους καταναλωτές και το κράτος των δήθεν ανταγωνιστών της (ΝΟΜΕ, ΕΤΜΕΑΡ). Εδώ εντάσσεται και το τελευταίο νομοσχέδιο, η υλοποίηση κι εφαρμογή του οποίου θα έχει καταστροφικές συνέπειες για το λαό και τη χώρα!
ε) Ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ. Ο πολύς Ντάϊσεμπλουμ θεωρούσε το δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, προϋπόθεση εθνικής ανεξαρτησίας για την πατρίδα του. Για την δική μας , όχι. Εμείς είμαστε αποικία της ΕΕ…
Το συνδικαλιστικό κίνημα, η ηγεσία του, υποτάχτηκε, έβαλε πλάτη, δεν αντιστάθηκε στα παραπάνω, κόμμα ) άλλοτε από αγοραία ιδεοληψία, άλλοτε από επαρχιώτικο ευρωπαϊσμό, άλλοτε από αίσθημα αδυναμίας, άλλοτε με το αζημίωτο… ή για όλα μαζί!
Έστω και για την «τιμή των όπλων», έστω και προσχηματικά, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αντιδρούν. «Εθνικό έγκλημα» χαρακτηρίζει η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ την πώληση των λιγνιτικών μονάδων, καλώντας με Ανοιχτή Επιστολή της τους βουλευτές «να αποτρέψουν τη διάλυση του ομίλου ΔΕΗ»:
«……Εξάλλου υπάρχουν κοιτάσματα λιγνίτη που η Ελληνική Πολιτεία έχει ήδη παραχωρήσει προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες, όπως επίσης έχουν χορηγηθεί άδειες λειτουργίας Μονάδων λιγνιτικής ισχύος σε ιδιωτικές εταιρείες, αλλά αυτές έχουν απομείνει στα χαρτιά.
Όμως τίποτα από αυτά δεν επιλέχθηκε και προκρίθηκε η έτοιμη λύση, ενάντια σε κάθε κανόνα της ελεύθερης οικονομίας.
Η επιβολή του ξεπουλήματος των περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ, πάντα από τον δρόμο των μνημονιακών δεσμεύσεων και των αξιολογήσεων, για την αποφυγή του εκτροχιασμού της χώρας.
Έτσι οι αγοραστές θα συνεχίζουν απρόσκοπτα να «λειτουργούν» αμέσως δρομολογημένες Μονάδες και Ορυχεία, χωρίς να μπουν στην διαδικασία των τεράστιων προβλημάτων που απαιτεί η εξαρχής λειτουργία τους
ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΕΗ
Τι θα σημάνει για την ΔΕΗ η απώλεια αυτών των παγίων;
Επειδή, στις συγκεκριμένες μονάδες μέχρι την οριστική απόσυρσή τους, δεν απαιτείται καμία απολύτως επένδυση, είναι αποδοτικότερες, εντάσσονται πρώτες στο σύστημα αγοράς Η/Ε σε αντίθεση με τις Λιγνιτικές Μονάδες που απομένουν στη ΔΕΗ για τις οποίες απαιτούνται επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να λειτουργήσουν μετά τον Ιούνιο του 2020
Επειδή, μετά την πώληση που επιχειρείται, η ΔΕΗ θα αναγκαστεί με μικρότερο χαρτοφυλάκιο να ανταπεξέλθει στον δανεισμό της
Επειδή, συνεχίζουν να διενεργούνται οι δημοπρασίες ενέργειας (ΝΟΜΕ) μόνο για τη ΔΕΗ χωρίς να υποχρεώνονται σε αυτές και οι ψευτοεπενδυτές
Επειδή, η ΔΕΗ εξακολουθεί να παραμένει προμηθευτής καθολικής υπηρεσίας και προμηθευτής τελευταίου καταφυγίου
Επειδή, τα ληξιπρόθεσμα της ΔΕΗ είναι 3 δις ευρώ
Επειδή, η μνημονιακή δέσμευση είναι να παραχωρηθούν το 50% της ΔΕΗ
Η ΔΕΗ οδηγείται σε μη βιωσιμότητα και η αρνητική επίπτωση στην ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια για την χώρα καθώς και στην εθνική οικονομία και στην κοινωνία θα είναι τεράστια
Το νομοσχέδιο από μόνο του αποκαλύπτει τους πραγματικούς σκοπούς του και τις επιπτώσεις του.
ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ
Για το εύλογο εύρος του τιμήματος έχει «φροντίσει» το νομοσχέδιο να το προσδιορίσει ανεξάρτητος εκτιμητής με διαδικασίες που να αποκλείει την κρίση ως ασύμφορη την προσφορά από μέρους της ΔΕΗ ή να θεωρηθεί ο διαγωνισμός άγονος ( αρ3 παρ. 4.5).
Η ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ «ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ»
Η φροντίδα του Υπουργείου για την εξασφάλιση της λειτουργίας των υπό πώληση Μονάδων και των συμφερόντων των αγοραστών γίνεται κραυγαλέα φανερή και από τους αδαείς όταν υποχρεώνει την νέα Μονάδα της Μεγαλόπολης με φυσικό αέριο ισχύος 800 MW να λειτουργεί με max ισχύος 500 MW για να «χωρέσουν» στο σύστημα και οι αγορασμένες Μονάδες (άρθρο 3 παρ 10 ).
Εάν αυτό δεν είναι κρατική επιδότηση τότε τι είναι;
Πλήθος ασαφών περιγραφών για την ιδιοκτησία εγκαταστάσεων, εδαφών, εξοπλισμού και την κοινή εκμετάλλευση τους, που θα επιλυθούν μετά την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Καταλαβαίνει κανείς σε ποιόν θα πέσει ο κλήρος της πληρωμής.…….»
Γιατί τότε συμφώνησαν με την πολιτική της «ανταγωνιστικότητας»; Δεν ήταν φανερό πως το ρεύμα δεν θα ήταν δημόσιο κοινωνικό αγαθό, αλλά εμπόρευμα και δη χρηματιστηριακό;
Δεν ήταν φανερό ότι ο δημόσιος, μη αγοραίος, χαρακτήρας των επιχειρήσεων που διαχειρίζονται ή παράγουν δημόσια και κοινωνικά αγαθά, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, ενώ δεν είναι ικανή, είναι ωστόσο αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξή τους; Πώς προετοίμαζαν, αν προετοίμαζαν, τους εργαζόμενους και την κοινωνία για τον σημερινό αγώνα;
Το πρόβλημα με την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος και της ΓΕΝΟΠ, οι ανοιχτοί λογαριασμοί που έχουμε μαζί τους, δεν πρέπει να εμποδίζουν την αγωνιστική συστράτευση όλων των διαθέσιμων δυνάμεων. Οι απεργίες, οι κινητοποιήσεις πρέπει να πετύχουν ακόμα και για να δυσκολεύουν το ξεπούλημα.
Σε μια πραγματική δημοκρατία, σε μια χώρα όπου ο λαός θα είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, όχι μόνο στο Σύνταγμα, αλλά στην πράξη, η ίδια η ιδιωτικοποίηση θα ήταν το σκάνδαλο! Η ίδια η εκποίηση δημόσιου πλούτου από τον πολιτικό, τον δημόσιο λειτουργό θα ήταν το σκάνδαλο! Πολύ περισσότερο που η ιδιωτικοποίηση επιβάλλεται από τις ξένες προς το λαό και το συμφέρον του δυνάμεις των δανειστών, της ΕΕ και του ΔΝΤ! Που θεσμοθετείται από τον εγχώριο δοσιλογισμό! Πόσο τυφλή φαντάζει η «Δικαιοσύνη» όταν αδυνατεί να δει τα σκάνδαλα που συνοδεύουν και κάνουν εφικτό και «νόμιμο» το σκάνδαλο της ιδιωτικοποίησης. Όταν βολικά προσπερνά την αντισυνταγματικότητα όλων των μνημονιακών συμφωνιών και ρυθμίσεων….
Ο στόχος κάθε πατριώτη, σκοπός κάθε δημοκράτη εργαζόμενου πρέπει να είναι η επιστροφή του δημόσιου πλούτου στους δικαιωματικούς ιδιοκτήτες του, στον λαό! Όχι για να τον παραδώσει στην κομματική πελατεία των επιτήδειων, αλλά για το κοινό καλό! Για την ευημερία των πολλών κι όχι για τον παρασιτισμό των λίγων. Διότι, στις δημοκρατικές κοινωνίες η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός είναι προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων!
Στηρίζουμε, συμμετέχουμε, συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα ενάντια στην εκποίηση της περιουσίας του λαού μας δημόσιας και ιδιωτικής!
Ο Συνδικαλιστικός Τομέας του Ε.ΠΑ.Μ.
Η ευτυχία του να γερνάς (αλώβητος;)
Γράφει ο Γελωτοποιός
“Στην ηλικία μου, αν ξυπνήσεις και δεν πονάς πουθενά, έχεις πεθάνει.”
Αρόν Βιγκούσιν
“Όπως τα ζώα δεν συνειδητοποιούν ότι θα πεθάνουν, έτσι και οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι γερνάνε.”
Philip Roth
“Είμαι ευτυχής που βρίσκομαι εδώ. Για να είμαστε ειλικρινείς, στα 98 είμαι ευτυχής να βρίσκομαι οπουδήποτε.”
George Burns, 1896-1996, Αμερικανός κωμικός (έπαιζε μέχρι 100 χρονών)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οι μέρες περνούν, οι μήνες-εποχές-γιορτές περνούν, τα χρόνια περνάνε, γίνονται είκοσι, γίνονται -άντα, γίνονται -ήντα, γίνονται -όντα, ίσως και -ήντα ξανά.
Δεν το καταλαβαίνεις γιατί ξυπνάς κάθε πρωί και κοιτιέσαι στον καθρέφτη. Και δεν έχεις αλλάξει πολύ απ’ την προηγούμενη μέρα. Νομίζεις ότι συνεχίζεις να είσαι ο ίδιος.
Αν όμως έβλεπες τον εαυτό σου μια φορά κάθε ένα χρόνο, κι ακόμα περισσότερο, αν έβλεπες τον εαυτό σου μια φορά κάθε δεκαετία, τότε θα καταλάβαινες ότι δεν είσαι καθόλου ο ίδιος.
Το σκέφτεσαι κάποιες φορές σαν βρεις, καθώς ξεκαθαρίζεις τα πράγματα σου, κάποιες παλιές φωτογραφίες. Και κοιτάς εκείνον τον κατά δέκα χρόνια νεώτερο, που σίγουρα σου μοιάζει, που σίγουρα είναι εσύ, αλλά…
Η ελλιπής απόδειξη της φωτογραφίας ίσως και να βοηθάει στην αυταπάτη: “Δεν άλλαξα πολύ”. Και την αφήνεις γρήγορα στην άκρη.
Όμως δέκα χρόνια είναι πολλά κι αφήνουν σημάδια, που δεν θες να προσέξεις.
~~{}~~
Δεν υπάρχει καλύτερος δείκτης, για τις δεκαετίες που περνούν και τη φθορά, απ’ τα παιδιά σου.
Γιατί ζεις μαζί τους, τα βλέπεις κάθε μέρα, και νομίζεις ότι ο χρόνος δεν περνάει και γι’ αυτά. Μέχρι που, σαν να κοιτάς παλιές φωτογραφίες, αντιλαμβάνεσαι ότι εκείνο το μωρό που έπρεπε να του αλλάζεις πάνες, αρχίζει να μπαίνει στην εφηβεία πια, μόλις μια δεκαετία μετά.
~~
Υπάρχει μια σειρά φωτογραφιών, ένα project, του φωτογράφου Zed Nelson. (βλέπε εδώ http://theawesomedaily.com/photographer-immortalised-a-family-with-a-22-years-photo-shoot/)
Εκείνος φωτογράφιζε κάθε χρόνο, από το 1991 ως το 2014, ένα ζευγάρι με το παιδί τους, από το πρώτο έτος του παιδιού μέχρι τα 23 του χρόνια.
Στις πρώτες φωτογραφίες οι γονείς δεν αλλάζουν, μόνο το παιδί μεγαλώνει. Κι αν δεις τη μια φωτογραφία μετά την άλλη, το ένα έτος και το επόμενο, οι γονείς μοιάζουν σχετικά ίδιοι.
Αν όμως κοιτάξεις τις φωτογραφίες ανά δεκαετία, τότε θα εκπλαγείς απ’ τη διαφορά. Το παιδί μεγαλώνει (μεταφορικά και κυριολεκτικά), οι γονείς γερνάνε (“ωριμάζουν” έγραφε ο Έσσε για να καλοπιάσει τον χρόνο).
~~{}~~
Δεν το σκεφτόμαστε συχνά. Ως παιδιά-νέοι έχουμε πολλά να ανακαλύψουμε, ως γονείς-ενήλικες έχουμε πολλά να διεκπεραιώσουμε.
Συνήθως έρχεται σαν μια μικρή αποκάλυψη, ένα epiphany που έλεγε ο Τζόις.
Epiphany που μου συνέβη σήμερα, στις έξι το πρωί, καθώς ο εντεκάχρονος Τηλέμαχος ετοιμαζόταν για την πρώτη του πολυήμερη εκδρομή. Αγουροξυπνημένος καθώς ήμουν, σχεδόν αμνησιακός, παρατήρησα ότι στεκόταν δίπλα μου κάποιος που σίγουρα δεν ήταν το μωρό που πήγαινα βόλτες με το καροτσάκι ούτε το παιδί που περπατούσαμε πιασμένοι χέρι-χέρι.
Σχεδόν δεν αναγνώρισα τον νεολαίο με την κουκούλα και τ’ ακουστικά στ’ αυτιά, περίπου στο ίδιο ύψος με τη μητέρα του και μόλις ένα (μισό;) κεφάλι πιο κοντός από μένα.
Ήταν σαν γέρασα ξαφνικά 11 χρόνια. Αλλά λίγες ώρες μετά χάρηκα γι’ αυτό. (Γιατί η τέχνη σε βοηθάει να ζεις τις ζωές που δεν έζησες -και να πεθαίνεις τους θανάτους που δεν πέθανες.)
~~{}~~
Την ώρα που ο Τηλέμαχος βρισκόταν 500 χιλιόμετρα μακριά έβαλα να δω μια ταινία -ίσως την καλύτερη που έχω δει τα τελευταία χρόνια- το “Τρεις πινακίδες στο Έμπινγκ του Μιζούρι”.
Εκεί ο εξαιρετικός Γούντι Χάρελσον παίζει τον ρόλο ενός πατέρα στα 40+ που έχει λίγους μήνες ζωής.
Μια μέρα παίρνει τα μικρά παιδιά του και τη γυναίκα του στην εξοχή. Περνάνε μια υπέροχη Κυριακή, παίζουν, γελάνε, κάνει σεξ με την αγαπημένη του. Όταν γυρνάνε σπίτι τους βάζει όλους για ύπνο, γράφει ένα γράμμα και αυτοκτονεί.
Κι όπως γράφει στο γράμμα ήθελε το τελευταίο πράγμα που θα έχει ζήσει, το τελευταίο που θα θυμάται η οικογένεια του, να είναι μια υπέροχη μέρα, όχι τόσους μήνες νοσοκομείου και πόνου.
~~{}~~
Στις σκηνές που ο Χάρελσον αποχαιρετούσε τα παιδιά του και τη γυναίκα του, τόσο νωρίς για την ηλικία του, κατάλαβα πόσο σπουδαία τύχη είναι να γεράσεις.
Τυχαίο και υπέροχο είναι έστω να ζήσεις. Και ποτέ δεν μπορείς να δεχτείς εύκολα ότι ήρθε η ώρα να σταματήσεις να υπάρχεις. Όμως είναι εγκληματικό να πεθαίνουν τα παιδιά, είναι απαράδεκτο να πεθαίνουν οι νέοι, είναι λάθος να πεθαίνουν οι μεσήλικες.
Όπως μου είχε πει ο γηραιός Καμπανέλλης, το να πεθαίνει ένας γέρος είναι κάτι φυσικό.
Τον βλέπεις τόσες ώρες στη σκηνή, έχει πει τα καλύτερα αστεία του, έχει παίξει κάθε ρόλο, κάποια στιγμή κι εκείνος καταλαβαίνει ότι ήρθε η ώρα ν’ αποχαιρετήσει το κοινό, που υποδέχεται το κατέβασμα της αυλαίας με παρατεταμένο χειροκρότημα.
Όμως ένα παιδί που μόλις ανέβηκε στη σκηνή, ένας πατέρας που έχει δυο ανήλικα παιδιά, μια γιαγιά που λέει παραμύθια και βαστιέται να φτιάχνει κουλουράκια για τα εγγόνια της.
Τότε η παράσταση σου φαίνεται αποτυχημένη, και πας για να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω. Αλλά στο γκισέ δεν κάθεται κάποιος καλοκάγαθος θεός, κάθεται ο τύπος με την κουκούλα και το δρεπάνι. Κι εκείνος δεν νοιάζεται καθόλου αν σου άρεσε η παράσταση.
“Επιστροφές δεν γίνονται”, σου λέει κοφτά -και σίγουρα δεν θες να τσακωθείς μαζί του.
Γιατί θες κι εσύ να προλάβεις να γεράσεις.
~~
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο ζώο πέρα απ’ τον άνθρωπο που να φροντίζει τους γέρους της ομάδας του. Εμείς το κάνουμε, όχι μόνο από οίκτο ή για ανταπόδοση, αλλά γιατί οι παλιοί είναι πολύτιμοι, ως βιβλιοθήκες ζωντανής μνήμης. Ήταν -τουλάχιστον- κάποτε, πριν να ασπαστούμε τη wikipedia.
Ίσως να το κάνουμε και μεροληπτικά. Προκειμένου να δείξουμε το καλό παράδειγμα στα δικά μας παιδια, ώστε να μας φροντίσουν κι εκείνα με τη σειρά τους, όταν έρθει η σειρά μας.
~~{}~~
Ίσως να φαίνεται αστείο, παράξενο, να γράφει για τα γηρατειά ένας άνθρωπος της ηλικίας μου, λίγο μετά τα σαράντα.
Όμως έχω καταλάβει ότι οι μέρες, οι εποχές, τα χρόνια, περνάνε τόσο γρήγορα, που σύντομα, αν είμαι τυχερός, θα τρώω με μασέλα. Πριν να το καταλάβω δεν θα μπορώ να κατουρήσω όρθιος -όπως κάνουν τα αρσενικά του είδους μας.
Κι η ερωτική πράξη θα είναι κάτι που θα θυμάμαι εν μέσω νεφών.
Κι όμως, εύχομαι να μου συμβούν όλα αυτά. Εύχομαι να είμαι τόσο τυχερός ώστε να γεράσω τόσο πολύ που να ξεχάσω και τ’ όνομα μου. Και να πεθάνω ανάλαφρα μασουλώντας ένα μπισκότο. Σαν μωρό που δεν έχει γνωρίσει τη βιαιότητα της ανθρωπότητας, σαν ζώο που δεν ξέρει τι είναι ο θάνατος κι η ζωή, σαν δέντρο που δεν καταλαβαίνει ότι έζησε.
~~
Είναι μεγάλη τύχη να γεράσεις προτού πεθάνεις.
Κι όσον αφορά τον τίτλο αυτού του κειμένου, να γεράσεις αλώβητος, αυτό είναι ένα ψέμα, να το ξέρεις. Πολλά θα πάθεις, πολλά θα χάσεις και σίγουρα δεν θα χαρείς όταν ο τύπος με την κουκούλα και το δρεπάνι έρθει στο προσκεφάλι σου.
Να γεράσεις αλώβητος δεν γίνεται, γιατί τότε θα είναι μια ζωή χαμένη, άνοστη.
Αλλά μπορείς να γεράσεις απτόητος, αν είσαι τυχερός κι έχεις τα κότσια. Και να συνεχίζεις να γελάς με τα χάλια σου (να γελάς, αυτό είναι το μυστικό), λέγοντας ατάκες όπως ο George Burns, που έφτασε τα εκατό:
“Όταν ήμουν νέος η Νεκρά Θάλασσα ήταν απλώς άρρωστη.”
Το γαμήδι, λοχαγέ, είναι ωραία να ζεις, όσων χρονών κι αν είσαι. Ποια είναι η εναλλακτική πρόταση;
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΥΓ: “Είμαι ευτυχής που βρίσκομαι εδώ. Για να είμαστε ειλικρινείς, στα 98 είμαι ευτυχής να βρίσκομαι οπουδήποτε.” George Burns
Πηγή
~~{}~~
Στις σκηνές που ο Χάρελσον αποχαιρετούσε τα παιδιά του και τη γυναίκα του, τόσο νωρίς για την ηλικία του, κατάλαβα πόσο σπουδαία τύχη είναι να γεράσεις.
Τυχαίο και υπέροχο είναι έστω να ζήσεις. Και ποτέ δεν μπορείς να δεχτείς εύκολα ότι ήρθε η ώρα να σταματήσεις να υπάρχεις. Όμως είναι εγκληματικό να πεθαίνουν τα παιδιά, είναι απαράδεκτο να πεθαίνουν οι νέοι, είναι λάθος να πεθαίνουν οι μεσήλικες.
Όπως μου είχε πει ο γηραιός Καμπανέλλης, το να πεθαίνει ένας γέρος είναι κάτι φυσικό.
Τον βλέπεις τόσες ώρες στη σκηνή, έχει πει τα καλύτερα αστεία του, έχει παίξει κάθε ρόλο, κάποια στιγμή κι εκείνος καταλαβαίνει ότι ήρθε η ώρα ν’ αποχαιρετήσει το κοινό, που υποδέχεται το κατέβασμα της αυλαίας με παρατεταμένο χειροκρότημα.
Όμως ένα παιδί που μόλις ανέβηκε στη σκηνή, ένας πατέρας που έχει δυο ανήλικα παιδιά, μια γιαγιά που λέει παραμύθια και βαστιέται να φτιάχνει κουλουράκια για τα εγγόνια της.
Τότε η παράσταση σου φαίνεται αποτυχημένη, και πας για να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω. Αλλά στο γκισέ δεν κάθεται κάποιος καλοκάγαθος θεός, κάθεται ο τύπος με την κουκούλα και το δρεπάνι. Κι εκείνος δεν νοιάζεται καθόλου αν σου άρεσε η παράσταση.
“Επιστροφές δεν γίνονται”, σου λέει κοφτά -και σίγουρα δεν θες να τσακωθείς μαζί του.
Γιατί θες κι εσύ να προλάβεις να γεράσεις.
~~
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο ζώο πέρα απ’ τον άνθρωπο που να φροντίζει τους γέρους της ομάδας του. Εμείς το κάνουμε, όχι μόνο από οίκτο ή για ανταπόδοση, αλλά γιατί οι παλιοί είναι πολύτιμοι, ως βιβλιοθήκες ζωντανής μνήμης. Ήταν -τουλάχιστον- κάποτε, πριν να ασπαστούμε τη wikipedia.
Ίσως να το κάνουμε και μεροληπτικά. Προκειμένου να δείξουμε το καλό παράδειγμα στα δικά μας παιδια, ώστε να μας φροντίσουν κι εκείνα με τη σειρά τους, όταν έρθει η σειρά μας.
~~{}~~
Ίσως να φαίνεται αστείο, παράξενο, να γράφει για τα γηρατειά ένας άνθρωπος της ηλικίας μου, λίγο μετά τα σαράντα.
Όμως έχω καταλάβει ότι οι μέρες, οι εποχές, τα χρόνια, περνάνε τόσο γρήγορα, που σύντομα, αν είμαι τυχερός, θα τρώω με μασέλα. Πριν να το καταλάβω δεν θα μπορώ να κατουρήσω όρθιος -όπως κάνουν τα αρσενικά του είδους μας.
Κι η ερωτική πράξη θα είναι κάτι που θα θυμάμαι εν μέσω νεφών.
Κι όμως, εύχομαι να μου συμβούν όλα αυτά. Εύχομαι να είμαι τόσο τυχερός ώστε να γεράσω τόσο πολύ που να ξεχάσω και τ’ όνομα μου. Και να πεθάνω ανάλαφρα μασουλώντας ένα μπισκότο. Σαν μωρό που δεν έχει γνωρίσει τη βιαιότητα της ανθρωπότητας, σαν ζώο που δεν ξέρει τι είναι ο θάνατος κι η ζωή, σαν δέντρο που δεν καταλαβαίνει ότι έζησε.
~~
Είναι μεγάλη τύχη να γεράσεις προτού πεθάνεις.
Κι όσον αφορά τον τίτλο αυτού του κειμένου, να γεράσεις αλώβητος, αυτό είναι ένα ψέμα, να το ξέρεις. Πολλά θα πάθεις, πολλά θα χάσεις και σίγουρα δεν θα χαρείς όταν ο τύπος με την κουκούλα και το δρεπάνι έρθει στο προσκεφάλι σου.
Να γεράσεις αλώβητος δεν γίνεται, γιατί τότε θα είναι μια ζωή χαμένη, άνοστη.
Αλλά μπορείς να γεράσεις απτόητος, αν είσαι τυχερός κι έχεις τα κότσια. Και να συνεχίζεις να γελάς με τα χάλια σου (να γελάς, αυτό είναι το μυστικό), λέγοντας ατάκες όπως ο George Burns, που έφτασε τα εκατό:
“Όταν ήμουν νέος η Νεκρά Θάλασσα ήταν απλώς άρρωστη.”
Το γαμήδι, λοχαγέ, είναι ωραία να ζεις, όσων χρονών κι αν είσαι. Ποια είναι η εναλλακτική πρόταση;
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΥΓ: “Είμαι ευτυχής που βρίσκομαι εδώ. Για να είμαστε ειλικρινείς, στα 98 είμαι ευτυχής να βρίσκομαι οπουδήποτε.” George Burns
Πηγή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΝΈΑ ΣΤΟ E-MAIL ΣΑΣ: