Η μεγαλύτερη εξαφάνιση στην ιστορία της Γης κράτησε μια γεωλογική «στιγμή»

Το τρομερό γεγονός της Περμίου συνέβη πριν από 252 εκατομμύρια χρόνια και οδήγησε στον αφανισμό το 90% των θαλάσσιων και χερσαίων ειδών του πλανήτη , διήρκεσε μόνο 31.000 χρόνια δηλαδή κράτησε μια γεωλογική «στιγμή».Μία νέα μελέτη δείχνει επίσης ότι η ξαφνική εξαφάνιση μπορεί να έχει προκληθεί από εκρήξεις από πλημμύρες βασάλτη της Σιβηρίας εξαιτίας της έντονης εκρηκτικής ηφαιστειακής τοπικής δραστηριότητας που μπορεί να έχει ξεκινήσει 420.000 χρόνια πριν από τη μαζική εξαφάνιση . Αυτά τα γεγονότα ενδέχεται να έχουν μειώσει σημαντικά τη σταθερότητα των οικοσυστημάτων της Ύστερης Πέρμιας στο σημείο όπου ένα μόνο ακραίο περιστατικό τελικά κατέληξε σε ξαφνική κατάρρευση του οικοσυστήματος.Η μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση διήρκησε 31.000 χρόνια, και μπορεί να έχει παραχθεί από εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου από ηφαιστειακές εκρήξεις της Σιβηρίας . Οι μετρήσεις σε όλη την κλίμακα μαζικής εξαφάνισης υποδηλώνουν σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας έως 10 βαθμούς Κελσίου αμέσως μετά το συμβάν μαζικής εξαφάνισης.

Πηγή-europapress.es | geodifhs.com

Διαβάστε περισσότερα »

Δωρεάν περιεχόμενο για blogger [7]

[Αποκλειστικά] από το FoulsCode δωρεάν περιεχόμενο για blogger.

Περιέχει 150 ανάρτησης.

Αρκετά συχνά θα ανεβαίνουν αρχεία .xml που θα περιέχουν άρθρα για το Blog σας!

Στηρίξτε αυτήν την προσπάθεια με μια κοινοποίηση!

Ρυθμίσεις › Άλλο › Εισαγωγή περιεχομένου

1.7 MB

DOWNLOAD

Διαβάστε περισσότερα »

Ο ''πόλεμος'' για τον έλεγχο του ανθρώπινου μυαλού

Σε αντίθεση με άλλα ανάλογα προγράμματα, η ύπαρξη των οποίων αμφισβητείται, για το project MKUltra δεν υπάρχουν αμφιβολίες.


Αν και με διαταγή του τότε διευθυντή της CIA το μεγαλύτερο μέρος των στοιχείων χαρακτηρίστηκε άκρως απόρρητο και καταστράφηκε, τα αμερικανικά δικαστήρια αποφάνθηκαν τελεσίδικα πως για μια περίοδο περίπου 20 ετών, οι ΗΠΑ έτρεξαν ίσως τη μεγαλύτερη επιχείρηση ελέγχου του νου και της προσωπικότητας που έχει γίνει ποτέ στον πλανήτη.


Μυστικό πρόγραμμα με τεράστια «βιτρίνα»
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ή καθώς θα διαβάζονται, κάπου κάποιος αποσπά μια ομολογία ή αντλεί πληροφορίες από έναν κρατούμενο. Κατά πάσα πιθανότητα, εκτός από τις τυπικές μεθόδους βασανισμού, θα χρησιμοποιήθηκαν ορισμένες από τις τεχνικές που αναπτύχθηκαν από τους Αμερικανούς κατά τη διάρκεια του MKUltra. Υπολογίζεται ότι με ενορχήστρωση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ χρηματοδοτήθηκαν (φανερά ή μέσα από ύποπτα κονδύλια του Κογκρέσου) περισσότερα από 150 παράλληλα προγράμματα που στόχευαν στην πλήρη χαρτογράφηση και επηρεασμού της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο βασικός άξονας βέβαια ήταν η προσπάθεια ανακάλυψης ενός αξιόπιστου «ορού αλήθειας». Ενός κοκτέιλ ουσιών που θα απελευθέρωνε τη συνείδηση των κρατουμένων, κάμπτοντας τις αντιστάσεις τους. Παράλληλα, αναζητήθηκε ένα αντίστοιχο… προϊόν το οποίο στη συνέχεια θα «καθάριζε» το μυαλό των «αντικειμένων» ώστε να μην μείνει κανένα κατάλοιπο στη μνήμη τους. Προκειμένου να σβηστεί αυτή η εμπειρία από το υποσυνείδητο και να μην είναι δυνατή η αποκάλυψη όσων είχαν προηγηθεί. Παρά την αντικειμενική δυσκολία στην εξεύρεση πληροφοριών, αποτελεί κοινή γνώση ότι -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- δεκάδες ιδρύματα ενεπλάκησαν. Τις περισσότερες φορές χωρίς να το γνωρίζουν καν. Μεταξύ αυτών συναντά κανείς 44 πανεπιστήμια και κολλέγια (ακόμη και στον Καναδά), 15 επιστημονικά ινστιτούτα, νοσοκομεία, φυλακές, ερευνητικά κέντρα, εταιρείες χημικών και φαρμακοβιομηχανίες συμμετείχαν στην επιχείρηση. Το MKUltra ήταν άλλο ένα «παιδί» του ψυχρού πολέμου. Στη θεωρία ήρθε ως απάντηση στην αντίστοιχη απόπειρα των Σοβιετικών να κάνουν το ίδιο.Αν κάτσει να αναλογιστεί κανείς πόσα εγκλήματα εν καιρώ ειρήνης έχει «ξεπλύνει» αυτή η κούρσα των δύο υπερδυνάμεων, σκέφτεται μήπως θα ήταν καλύτερο για την ανθρωπότητα να είχαν τελειώσει όλα μέσα στη σκόνη που θα άφηναν πίσω τους δεκάδες ραδιενεργά «μανιτάρια» που θα κατέστρεφαν τον κόσμο όπως τον ξέρουμε… Τέτοιες σκέψεις, βέβαια, κάνουν θολωμένα μυαλά. Όπως, ας πούμε, μετά από χρήση ναρκωτικών. Και κατά τη διάρκεια του MKUltra χρησιμοποιήθηκαν πάρα πολλά… Με το παραισθησιογόνο LSD, του οποίου τις παρενέργειες δοκίμασαν οι ερευνητές, να έχει την… τιμητική του. Αν και είναι γνωστό πως πρόκειται για ουσία που μπορεί να οδηγήσει στην παράνοια, δεν συγκρίνεται με την αντίστοιχη παράνοια που είχε κυριεύσει την Αμερική. Μη έχοντας πια το μονοπώλιο του πυρηνικού οπλοστασίου και με την «κομμουνιστική απειλή» να αιωρείται, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να επενδύσουν εκατομμύρια δολάρια στην αποτελεσματική θωράκιση της χώρας. Πράγμα που σήμαινε ανάπτυξη και βελτίωση οπλικών συστημάτων, έλεγχο των πολιτών υπό τον φόβο ύπαρξης κατασκόπων ή αριστερών και ένα πρόγραμμα που θα βοηθούσε στην απόλυτη χειραγώγηση. Κι ενώ ένα μεγάλο μέρος του εγχειρήματος έτρεξε μέσα στις εγκαταστάσεις της CIA, η πραγματικά «βρώμικη» δουλειά έγινε από ανθρώπους που στην πλειοψηφία τους δεν γνώριζαν καν σε τι συμμετείχαν. Έτσι, επιστήμονες και ερευνητικά κέντρα, νοσοκομεία και πανεπιστήμια λάμβαναν επιχορηγήσεις και κονδύλια, χωρίς ποτέ να ανακαλύψουν τα πραγματικά κίνητρα της πολιτείας. Αντίστοιχα και χιλιάδες πολίτες έγιναν πειραματόζωα, δίχως τη θέλησή τους.


Τι ήταν το πρόγραμμα
Σήμερα η γενικευμένη πεποίθηση για το τι πραγματικά συνέβη στα 20 χρόνια της διάρκειας των πολυεπίπεδων πειραμάτων φλερτάρει με τα όρια του υπερφυσικού. Στις διηγήσεις μπερδεύονται παράλληλα σύμπαντα, έξτρα διαστάσεις, τηλεπάθεια και άλλα τέτοια που παραπέμπουν περισσότερο σε επεισόδιο του Stranger Things. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, η πραγματικότητα είναι πολύ απλούστερη. Αυτό που υποστηρίζουν είναι πως η ίδια η CIA ενορχήστρωσε τη διασπορά τέτοιων φημών ώστε να προσδώσει χαρακτήρα γραφικότητας και υπερβολής προκειμένου να καλύψει τον πραγματικό στόχο της. Υπονοούν δηλαδή ότι δεν επρόκειτο για ένα πρότζεκτ με στόχο να ελέγξει το μυαλό με σκοπό την καθοδήγηση των ενεργειών ή των πράξεων κάποιου.
Αυτό που έψαχναν οι Αμερικανοί ήταν η δική τους «φιλοσοφική λίθος». Τρόπους απόσπασης πληροφοριών ή ομολογιών, χωρίς να είναι απαραίτητη η χρήση ωμής βίας, η οποία εκτός όλων των άλλων, έχει το μειονέκτημα ότι αφήνει σημάδια. Και συνήθως τέτοιες ομολογίες δεν γίνονται δεκτές από τα δικαστήρια. Το πείραμα, σύμφωνα με τους ερευνητές, έμεινε αυστηρά στο πλαίσιο χορήγησης ουσιών ή πρακτικών που αλλοίωναν τον τρόπο σκέψης και χαλάρωναν τις άμυνες των οργανισμών. Γι’ αυτό και ναρκωτικά, όπως τα βαρβιτουρικά, οι αμφεταμίνες ή το LSD και άλλα παραισθησιογόνα είχαν την τιμητική τους. Σκοπός ήταν ο αποπροσανατολισμός και η μείωση της αντιληπτικής ικανότητας. Η δημιουργία ενός ανθρώπου ευάλωτου και επομένως χειραγωγούμενου.


Ακόμη και οίκοι ανοχής
Στα ελάχιστα ντοκουμέντα που δεν καταστράφηκαν βρίσκει κανείς στοιχεία που δείχνουν το εύρος της επιχείρησης. Σε πολλούς άνδρες χορηγήθηκαν ναρκωτικά εν αγνοία τους και παρακολουθήθηκαν οι… επιδόσεις τους ακόμη και σε οίκους ανοχής. Άλλοι ανακρίθηκαν ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια φαρμάκων και με την απειλή πως αν δεν ομολογούσαν τα πάντα, το «τριπάρισμά» τους θα κρατούσε περισσότερο. Ήταν ένα παιχνίδι του μυαλού, αλλά με εντελώς πειραγμένα ζάρια. Πάντα νικούσε η μπάνκα.


Τίτλοι τέλους (;)
Στις αρχές του 1973 η Αμερική ήταν ακόμη συγκλονισμένη από το σκάνδαλο Watergate που οδήγησε στην παραίτηση του προέδρου Νίξον. Στις μυστικές υπηρεσίες επικράτησε πανικός και φόβος ότι και άλλες παράνομες δραστηριότητές τους θα μπορούσαν να έρθουν στο φως. Τότε ο διευθυντής της CIA, Ρίτσαρντ Χελμς, δίνει διαταγή να καταστραφούν όλα τα στοιχεία. Εάν σήμερα υπάρχει λίγη -έστω- πληροφόρηση για το τι πραγματικά συνέβη, οφείλεται στη… γραφειοκρατία. Ορισμένοι φάκελοι (περίπου 20.000 έγγραφα) αποθηκεύτηκαν στα οικονομικά αρχεία της υπηρεσίας. Όταν τελικά κάποιοι συμμετέχοντες στα πειράματα (κυρίως γιατροί ή επιστήμονες στους οποίους είχαν προκληθεί βλάβες) μίλησαν ανοιχτά γι’ αυτά, συστήθηκαν ανεξάρτητες επιτροπές σε Γερουσία και Κογκρέσο.
Και μαντέψτε… Αποφάνθηκαν, έστω και από τα ελάχιστα ντοκουμέντα που είχαν διασωθεί (ακόμη μετά την αποχαρακτήρισή τους είχαν σβηστεί ονόματα και άλλα στοιχεία), πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι η CIA έκανε μυστικά πειράματα. Και για τους Αμερικανούς μπορεί η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών να εμπλέκεται στα μισά στρατιωτικά πραξικοπήματα του πλανήτη και να μην τρέχει τίποτα, αλλά η ιδέα ότι εκμεταλλεύτηκε πολίτες της ίδιας της χώρας είναι αδιανόητη… Συχνά το θέμα επανέρχεται στην επικαιρότητα, αλλά όσο απομακρυνόμαστε από τα πραγματικά γεγονότα, η κοινή γνώμη δείχνει ολοένα και μικρότερο ενδιαφέρον για τέτοιου είδους αποκαλύψεις. Ίσως επειδή δεν σοκάρεται πια στην ιδέα ότι πίσω από την πλάτη της και κάτω από τη μύτη της οι κυβερνήσεις δοκιμάζουν τις αντοχές της. Όπως λένε, αν αυτό το πράγμα συνέβαινε για 20 ολόκληρα χρόνια εν κρυπτώ, γιατί να μην συνεχίζεται μασκαρεμένο σε κάτι άλλο μέχρι τις μέρες μας;


Πηγές:
en.m.wikipedia.org
menshouse.gr
thesecretrealtruth.blogspot.gr
omadaorfeas

Διαβάστε περισσότερα »

VA - NRJ Fresh Hits 2018 (3CD) (2018)

Artist...............: VA
Album................: NRJ Fresh Hits 2018
Label................: Universal Music
Genre................: Pop, Dance
Year.................: 2018
Tracks...............: 54
Format...............: mp3
Quality..............: 320 kbps / 44.1kHz / Joint-Stereo
Playing Time.........: 02:56:19 Min
Total Size...........: 421 MB
Covers...............: Front

Διαβάστε περισσότερα »

Πώς συνδέεται η Ατλαντίδα με τον Μινωικό Πολιτισμό;

Σπουδαιότατες και πολύ εντυπωσιακές παρατηρήσεις του Γάλλου αρχαιολόγου Roger Grosjean σε μονολιθικά μνημεία της Κορσικής, άνοιξαν ευρύτατους ορίζοντες για την ιστορία της Μινωικής Κρήτης, αλλά και για τον θρύλο της Ατλαντίδας.

Στην Κορσική υπάρχουν μερικοί σκαλιστοί λίθοι με ύψος από 2,5 μέτρα έως 3,5 μέτρα και πλάτος από 0,5 έως 1 μέτρο, που φέρουν ορισμένες ανάγλυφες παραστάσεις, χωρίς καμιά επιγραφή και που χρονολογούνται από το 1800 έως το 1500 π.Χ.

Κανείς δε μπόρεσε να εξηγήσει την παρουσία τους στο νησί, τη σημασία των μυστηριακών ανάγλυφων, αλλά και την προέλευσή τους. Αρχικά, οι επιστήμονες θεώρησαν ότι τα μνημεία αυτά ήταν αφιερωμένα σε κάποια εισβολή, που πραγματοποιήθηκε στην Κορσική πριν από 33 – 40 αιώνες.

Ίσως να τα έστησαν οι ιθαγενείς Κορσικανοί σε ανάμνηση νίκης τους κατά εισβολέων ή αντίθετα, ίσως να τα έστησαν οι άγνωστοι εισβολείς σε ανάμνηση της δικής τους νίκης κατά των γηγενών κατοίκων, με την οποία κατατρόπωσαν τους ντόπιους και κατέκτησαν το νησί.
Η ιστορική και αρχαιολογική έρευνα δεν απέδωσε περεταίρω καρπούς και τα Μενίρ της Κορσικής, όπως αποκαλούνται, παρέμειναν, στο τέλος, σε μελαγχολική και άδοξη εγκατάλειψη, χωρίς να ασχολείται κανείς μαζί τους.

Όμως, όλη αυτή η κατάσταση άλλαξε ριζικά μετά τις έρευνες του Γάλλου αρχαιολόγου Roger Grosjean. Ο Grosjean βρισκόταν σε ταξίδι στη Νήσο του Πάσχα, στα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού, μεταξύ Αυστραλίας και Νοτίου Αμερικής, 1800 χιλιόμετρα μακριά από κάθε στεριά.

Τη Νήσο του Πάσχα την ανακάλυψε ο διάσημος Άγγλος εξερευνητής James Cook το 1774. Ο σπουδαιότατος αυτός θαλασσοπόρος χάρισε στον κόσμο την απέραντη Ωκεανία και βρήκε ένα άδοξο τέλος στη Χαβάη, όπου τον έσφαξαν οι ιθαγενείς, αφού πρώτα τον προσκύνησαν ως θεό τους.

Στην τόσο απομονωμένη Νήσο του Πάσχα, χαμένη στην απεραντοσύνη της θάλασσας, υπάρχει ένα μυστήριο: κολοσσιαίοι μονολιθικοί ανδριάντες, ύψους μέχρι και 20 μέτρα και βάρους μέχρι και 80 τόνους, που παριστάνουν τραχιές, σχεδόν ομοιόμορφες γιγαντιαίες μορφές.

Οι αρχαιολόγοι αναρωτιούνταν για το ποιος έφερε αυτούς τους τιτάνιους λίθους σε εκείνη την τόσο μακρινή κι αποκομμένη γη, μιας και ήταν ξεκάθαρο πως δεν είχαν προέλθει από το συγκεκριμένο νησί, αφού οι τεράστιοι λίθοι δεν ταίριαζαν με τη μορφολογία των πετρωμάτων του. Πώς τους έφεραν και από πού, αφού η πλησιέστερη στεριά απέχει 1800 χιλιόμετρα; Ποιοι ήταν εκείνοι οι υπεράνθρωποι που κατόρθωσαν έναν απίθανο και αδιανόητο άθλο, πριν από περίπου 4.500 χρόνια;

Το πρόβλημα ήταν τρομερό και συναρπαστικό, αλλά κανείς δε μπόρεσε να το λύσει. Βασάνιζε και τον Roger Grosjean, αλλά εκείνες, όμως, οι ανάγλυφες μορφές κάτι του θύμιζαν. Συγκλονίστηκε, όταν συνέδεσε τα μεγαλειώδη μνημεία της Νήσου του Πάσχα με τους αινιγματικούς μονόλιθους της Κορσικής, που είχαν χαραγμένα τα ίδια σχήματα!

Έτσι, γύρισε εσπευσμένα στην Ευρώπη και επισκέφτηκε την Κορσική. Η υπόθεσή του είχε επιβεβαιωθεί. Από τη Νήσο του Πάσχα μέχρι το νησί της Κορσικής, με απόσταση μεταξύ τους 18.000 χιλιόμετρα, δέσποζε η ίδια μνημειακή αναπαράσταση.

Αυτό που ανακάλυψε ο Roger Grosjean και που τον συντάραξε συθέμελα, αλλά και όλη την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, ήταν ότι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους μεγάλιθους της Νήσου του Πάσχα και στους μονόλιθους της Κορσικής ήταν το χαρακτηριστικό σύμβολο στα ανάγλυφα της Μινωικής Κρήτης!

Και το ίδιο σύμβολο, αυτό της Μινωικής Κρήτης, έχει βρεθεί χαραγμένο σε παρεμφερή μονολιθικά μνημεία της γαλλικής Βρετάνης, της Ιρλανδίας, της Αγγλίας και της Σκωτίας, σύμφωνα με τον Γάλλο αρχαιολόγο Roger Grosjean.

Εν κατακλείδι, μήπως όλες αυτές οι εντυπωσιακότατες κατασκευές ανά τον κόσμο αποτελούν μνημεία της Ατλαντίδας, όπως υποστήριζαν επιφανείς επιστήμονες;


Η είδηση δημοσιεύθηκε την εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 28/07/1967

Διαβάστε περισσότερα »

Ας πούμε επιτέλους τι συμβαίνει με το Kodi

Εδώ και αρκετά χρόνια διαβάζω παράπονα από ανθρώπους σχετικά με το λογισμικό Kodi ή για το Kodi Βox που αγόρασαν και που έπαψε πολύ σύντομα να δουλεύει. Κατανοητό ίσως σε κάποιο βαθμό, εντούτοις θεωρώ ότι τα περισσότερα προβλήματα πηγάζουν από την άγνοια του χρήστη.

Ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά αυτά, προκειμένου να γίνουν κατανοητά και να μην υπάρχουν παρερμηνείες.
Περί Kodi

Το Kodi είναι λογισμικό ανοιχτού κώδικα που αναπτύσσεται κοινοτικά και έχει σχεδιαστεί ώστε να λειτουργεί ακόμα και με ένα χειριστήριο, από την άνεση του καναπέ μας. Πρόκειται για μια απολύτως νόμιμη εφαρμογή, η οποία δεν συμβάλλει στην αποκαλούμενη «πειρατεία».

Αφορά κυρίως χρήστες με μεγάλη συλλογή πολυμέσων από ripped Blu-Rays, DVDs/Cds που θέλουν να τα παρακολουθήσουν από έναν υπολογιστή (ή άλλη συμβατή συσκευή Kodi συνδεδεμένη στην τηλεόρασή τους).

Διαθέτει ένα εντυπωσιακό και εύχρηστο περιβάλλον, και μπορεί εύκολα ο καθένας να το φορτώσει με το περιεχόμενο που έχει στον υπολογιστή του και σε άλλα μέσα αποθήκευσης. Το αν αυτό το περιεχόμενο είναι «πειρατικό» είναι άλλη υπόθεση που σαφώς δεν αφορά την ίδια την εφαρμογή. Άλλωστε, είναι κάτι που εμείς έχουμε στον υπολογιστή μας και, επί του παρόντος, δε μπορούν να μας παρεμποδίσουν (αν και Apple-Microsoft καταβάλλουν προσπάθειες για έλεγχο του περιεχομένου που έχουμε στους δίσκους μας).
Τα Kodi addons

Εκτός όμως από αυτό, έχει και τη δυνατότητα -με τη βοήθεια ενσωματωμένων addons- να αναπαράγει νόμιμο και με ελεύθερη διάθεση περιεχόμενο που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, το οποίο περιεχόμενο δεν παραβιάζει καμία «πνευματική ιδιοκτησία».

Από εκεί και πέρα, το Kodi υποστηρίζει και την προσθήκη τρίτων, απλών scripts που δίνουν πρόσβαση σε κάθε είδος περιεχομένου. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να δημιουργήσει τέτοια πρόσθετα. Αυτό σημαίνει πως η ομάδα ανάπτυξης του Kodi ουδεμία σχέση έχει με αυτά και ενδεχομένως δε γνωρίζουν καν την ύπαρξη όλων όσων κυκλοφορούν εκεί έξω. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη αντιληπτική ικανότητα ή πολύπλοκες νοητικές λειτουργίες για να το καταλάβει κάποιος αυτό.

Έτσι, μάλλον σαν ηλίθιους θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε όλους αυτούς τους «δημοσιογράφους», όπως εκείνους του BBC της Μεγάλης Βρετανίας, που αναφέρουν το Kodi ως «πειρατικό λογισμικό». Κάτι αντίστοιχο προφανώς ισχύει και με τα διάφορα νομικά τσακάλια που εκπροσωπούν εταιρείες από τη βιομηχανία του θεάματος.

Πειρατική «επιδημία» το Kodi, σύμφωνα με τα λαγωνικά του BBC

Ο πραγματικός λόγος που το Kodi βρίσκεται στο επίκεντρο είναι τα τρίτα addons. Τα πρόσθετα αυτά δεν είναι κάποια πατέντα της ομάδας του Kodi. Τέτοια έχουν και οι περιηγητές για παράδειγμα αλλά και πολλές ακόμα εφαρμογές. Υπάρχουν επίσης αμέτρητα addons, για διάφορα λογισμικά, τα οποία συνδέονται με streaming services στο Διαδίκτυο. Αυτά αφορούν δωρεάν υπηρεσίες, όπως το YouTube και το Vimeo, μα και συνδρομητικές (NHL.tv, Amazon Prime κ.α.). Ωστόσο, αυτός ο τρόπος χρήσης δεν είναι νομικά αμφιλεγόμενος.

Έχουμε όμως και άλλα addons που συνδέονται με πειρατικά streams και ικανοποιούν την επιθυμία της «τζάμπα» κατανάλωσης περιεχομένου. Τα οποία, όπως όλοι ξέρουμε, είναι πανεύκολα στη χρήση όταν λειτουργούν μα εντελώς άχρηστα όταν -αναπόφευκτα- «σπάσουν». Με νομικές διαδικασίες, συνεχώς κλείνουν τέτοιες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα τα αντίστοιχα πρόσθετα να μην έχουν περιεχόμενο. Κάτι που συμβαίνει πάρα πολύ συχνά, αν όχι καθημερινά.

Συμπεραίνουμε λοιπόν πως το Kodi αποτελεί μια εξαιρετική εφαρμογή και λειτουργεί άψογα, κάνοντας στο ακέραιο αυτά τα οποία αναφέρει η ομάδα ανάπτυξής του. Οποιαδήποτε αναφορά περί «πειρατείας» ή πρόσθετων που έπαψαν να λειτουργούν αφορά αποκλειστικά και μόνο τα πρόσθετα αυτά.
Τα Kodi Boxes

Τα πράγματα μπλέκουν ακόμα περισσότερο με την πληθώρα συσκευών «Kodi Box» που κυκλοφορεί στην αγορά. Αυτά είναι στην ουσία μικρές συσκευές με Android (συνήθως) που τρέχουν κάποια έκδοση του Kodi και είναι φορτωμένα με διάφορα τρίτα, «πειρατικά» addons.

Μιλάμε για συσκευές της πλάκας, που η πραγματική τους αξία δεν είναι παραπάνω από 30 με 40 ευρώ αλλά πλασάρονται σαν τρομεροί αναπαραγωγείς ταινιών και σειρών του Hollywood και άλλων πολυμέσων. Και όλα αυτά τα κάνουν «δωρεάν» (η ικανοποίηση του «τζάμπα» που λέγαμε).

Μα, όπως είναι επόμενο, μετά από λίγο ή και σχεδόν αμέσως μετά από την αγορά τους εμφανίζουν δυσλειτουργίες ή παύουν οριστικά να λειτουργούν. Το βασικότερο λόγο τον αναφέραμε πιο πάνω. Το κυνήγι από τους δικηγόρους είναι αμείλικτο και πλέον έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις. Τέτοιες που αρκετοί δημιουργοί τρίτων addons έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους. Ορισμένοι μάλιστα το έχουν δηλώσει και δημόσια, όπως ο δημιουργός του urlresolver, ενός εργαλείου που έδινε τη δυνατότητα σε όλα αυτά τα «πειρατικά» addοns να εντοπίζουν (παράνομα προφανώς) streams, ο οποίος το διέκοψε λόγω νομικών απειλών.

Αυτή είναι και η αιτία που, ειδικά από το Νοέμβρη του 2017 και έπειτα, είδαμε να «σπάνε» το ένα πίσω από το άλλο τα διάφορα «πειρατικά» addons για το Kodi. Όπως επίσης είναι και ο λόγος που δε δουλεύει πια το Kodi Box που είχατε αγοράσει.

Όμως, όπως είπαμε, η ανθρώπινη βλακεία είναι μεγαλειώδης και έτσι έχουμε δει αμέτρητες φορές αγοραστές τέτοιων Kodi «κουτιών» να διαμαρτύρονται στις σελίδες κοινωνικών δικτύων του Kodi, ως ακόμα και στο επίσημο forum του. Αδυνατούν να καταλάβουν πως αυτό το «κουτί» δεν το αγόρασαν από το Kodi μα από κάποιους τρίτους, που συνήθως έχουν ένα παλιοsite με αντίστοιχα προϊόντα. Άλλωστε, μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε ότι τα προϊόντα αυτά δε διατίθενται από το Kodi Store.

Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι παντελώς άχρηστα ως συσκευές αυτά τα «κουτιά», ούτε και έγινα ξαφνικά υπερασπίστρια των εταιρειών του Hollywood. Μπορούν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν για αναπαραγωγή περιεχομένου που έχετε ή να συνδεθούν με λογαριασμούς σας στα Netflix και Hulu ή ακόμα και με online τηλεοπτικά πακέτα. Σαφώς δεν είναι τζάμπα, μα σίγουρα στοιχίζουν πολύ λιγότερο από την καλωδιακή τηλεόραση. Και σε τέτοια περίπτωση δε χρειάζεται καν κάποιο Kodi Box μα μια διαφορετική συσκευή, όπως για παράδειγμα το Roku.

Προφανώς είναι δύσκολο για το μέσο χρήστη να καταλάβει πως δεν είναι δυνατόν να έχει τζάμπα και σε μόνιμη βάση τέτοιο περιερχόμενο. Κι ας έχει συνηθίσει σε τόσες άλλες, έστω και διαφορετικού τύπου, «δωρεάν» υπηρεσίες (π.χ. Facebook, Gmail, YouTube κλπ.).

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως το Kodi προφέρει αυτά που αναφέρει στη σελίδα του και το μόνο επίσημο λογισμικό είναι αυτό που υπάρχει εκεί. Κατά συνέπεια, δεν είναι υπεύθυνη η ομάδα ανάπτυξής του αν σταμάτησε να λειτουργεί το addon που βλέπατε τσόντες ή τα επεισόδια του Game of Thrones. Εσείς το προσθέσατε από κάποια τρίτη πηγή και είστε συνυπεύθυνοι για αυτό. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα διάφορα Kodi κουτιά που αγοράσατε από ιστοσελίδες εξαπάτησης.

Όπως θα δείτε στην ιστοσελίδα του Kodi, πουθενά δεν αναφέρεται πως προσφέρει «δωρεάν» περιεχόμενο του Hollywood, δεν είναι διαθέσιμα τέτοια addons και δεν υπάρχει κάποιο «επίσημο» κατάστημα με Kodi Boxes. Τα μόνα που υπάρχουν στο Kodi Store είναι ένα t-shirt και το Pi Case, ένα απλό Raspberry Pi με προσαρμοσμένο hardware που τρέχει επίσημο λογισμικό Kodi.

Αν θέλετε να έχετε κάτι σε Kodi Box, μια χαρά θα κάνει τη δουλειά αυτή και κάποια παλιότερη Android συσκευή, αν απλά εγκαταστήσετε το Kodi από το Google Play. Το ίδιο θα βολέψει και ένας λίγο πιο παλιός σας υπολογιστής.
Τι λέει η ομάδα του Kodi για όλα αυτά;

Επιγραμματικά, θα λέγαμε πως «τα έχουν πάρει στο κρανίο». Και όχι άδικα αφού αφενός μεν υποβιβάζεται η δουλειά που κάνουν επί τόσα χρόνια, αφετέρου δε αρκετοί απατεωνίσκοι κερδοσκοπούν εις βάρος αυτού του αξιόλογου λογισμικού.

Με συνεχείς δημοσιεύσεις προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα μα, δυστυχώς, δε φαίνεται να δίνει κανείς σημασία.

Δείτε τώρα τον παραλογισμό που υπάρχει, επειδή το βασικό «επιχείρημα» των διάφορων δικηγόρων και δημοσιογράφων ήταν πως ευθύνεται το Kodi και συνεπώς αυτό πρέπει να κυνηγηθεί και να κλείσει. Ανοίξτε το YouTube και κάντε αναζήτηση για «Kodi Box». Αμέσως θα σας εμφανιστεί μια τεράστια λίστα αποτελεσμάτων όπου YouTubers (αυτή η μάστιγα) κάνουν «παρουσιάσεις» (άθλιες διαφημίσεις δηλαδή) διάφορων τέτοιων «κουτιών» για κουτούς ανθρώπους.

Η ομάδα του Kodi έχει κάνει από το Φλεβάρη του 2016 μια ανάρτηση με σαφέστατο τίτλο. Για όσους δυσκολεύονται με τα Αγγλικά: «Οι πωλητές πειρατικών κουτιών και όσοι τα προωθούν στο YouTube σκοτώνουν το Kodi». Μαντέψτε τι κάνετε εσείς που τα αγοράζετε.

The Piracy Box Sellers and Youtube Promoters Are Killing Kodi

Μάλιστα, καλούν τους χρήστες να αναφέρουν ότι δε λειτουργούν αυτά τα «πειρατικά» addons, ούτως ώστε να γίνει αντιληπτό πως στην ουσία δεν προσφέρουν τίποτα —και αν το κάνουν θα είναι για ώρες, στην καλύτερη για μέρες.


Προσοχή

Κυκλοφορούν πολλά τέτοια addons για το Kodi, που όμως περιέχουν mining scripts και κάνουν cryptojacking. Κερδοσκοπούν εις βάρος σας, βλάπτουν το hardware της συσκευής σας και ζημιώνουν την τσέπη σας. Και όλα αυτά γιατί; Για να βλέπετε «τζάμπα» περιεχόμενο. Αναλογιστείτε ποιος είναι ο χαζός της υπόθεσης.

Έχει παραγίνει όμως το κακό με τις αναφορές σε «πειρατεία», τα επικριτικά σχόλια και τις ηθικοπλαστικές αναλύσεις. Αν η λογική είναι να βάλλεται οτιδήποτε θεωρείται ότι σχετίζεται με «πειρατικό» περιεχόμενο, τότε να καταργήσουμε τους περιηγητές και τις μηχανές αναζήτησης που δίνουν τέτοιους συνδέσμους. Τι, όχι; Σκεφτείτε επίσης ποιος νόμος πέρασε πρόσφατα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τι επιπτώσεις θα έχει. Μήπως να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα πως στο εξής το Διαδίκτυο θα έχει τόσα φίλτρα ώστε τελικά να βλέπουμε μόνο όποιο περιεχόμενο επιθυμούν οι διάφορες πολυεθνικές και τα τραστ; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι πεθαίνει η ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας;


Σημείωση

Τα παραπάνω δεν αφορούν την ευγενή συνομοταξία των τζαμπατζήδων, που θέλουν να έχουν τα πάντα χωρίς να πληρώνουν τίποτα. Αυτοί όντως ζημιώνουν, όχι μόνο τους δημιουργούς αλλά και όλους εμάς.

Όπως και να έχει, αυτή είναι η πραγματικότητα για το επίσημο λογισμικό Kodi Media Center, τα τρίτα πρόσθετα -που αναπτύσσονται από άλλους και μπορεί να περιέχουν παράνομο περιερχόμενο ή/και κακόβουλο λογισμικό- μα και για τα διάφορα μηχανήματα που κυκλοφορούν έχοντας καταχρηστικά το λογότυπο του Kodi και την ονομασία «Kodi Box». Τα οποία, εκτός από αυτό το ψέμα, είναι συνήθως πολύ κακής ποιότητας, χαμηλών προδιαγραφών, με παρωχημένο λογισμικό και υψηλό κόστος, που το πληρώνετε και με τρόπους που δεν αντιλαμβάνεστε.

Συνεπώς, την επόμενη φορά που συνειρμικά θα συνδυάσετε το Kodi με την «πειρατεία» ή θα θελήσετε να ενοχλήσετε τους δημιουργούς του για το κάθε addon που δε σας δουλεύει, σκεφτείτε ξανά. Και φυσικά, όποιο άρθρο βλέπετε με τα «Τοp 10 Kodi addons» είτε κάτι πουλάει είτε γράφτηκε από ηλίθιο.

osarena.net

Διαβάστε περισσότερα »

Γιουβάλ Νώε Χαράρι: Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να οδηγήσει σε μία ψηφιακή δικτατορία

Η τεχνολογία, ιδίως η τεχνητή νοημοσύνη και η βιοτεχνολογία, μπορούν να διαβρώσουν τα θεμέλια της δημοκρατίας και να υποσκάψουν την ελευθερία και την ισότητα, ευνοώντας τη συγκέντρωση δύναμης στα χέρια μιας μικρής ελίτ, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μία σύγχρονη τυραννία, μια ψηφιακή δικτατορία, προειδοποιεί ο Νουβάλ Νώε Χαράρι.



Ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός, συγγραφέας των μπεστ-σέλερ (και στη χώρα μας) «Sapiens» και «Homo Deus», προειδοποιεί για αυτό στο νέο βιβλίο του «21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα».

Ο Χαράρι θυμίζει ότι δεν υπάρχει τίποτε αναπόφευκτο και μη αναστρέψιμο στις σημερινές δημοκρατίες, οι οποίες, παρά τις επιτυχίες τους, αποτελούν ένα «ανοιγοκλείσιμο» του ματιού στον μακρύ ιστορικό χρόνο. Οι μοναρχίες, οι ολιγαρχίες και άλλες μορφές αυταρχικής διακυβέρνησης έχουν υπάρξει για πολύ περισσότερο καιρό -και συνεχίζουν να υπάρχουν σήμερα σε ουκ ολίγες χώρες.

Τα ιδανικά της ελευθερίας και της ισότητας είναι πολύ πιο ευάλωτα από ό,τι νομίζουμε, συνεπώς υπάρχει κίνδυνος να αποδειχθούν εφήμερα, κυρίως λόγω των νέων τεχνολογιών. Ήδη, όπως λέει, στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα η φιλελεύθερη δημοκρατία φαίνεται να χάνει σταδιακά την αξιοπιστία της, καθώς «στριμώχνεται» το μεγάλο στήριγμά της, η μεσαία τάξη, ενώ παράλληλα σε αρκετές χώρες ο πολιτικός λόγος γίνεται ολοένα πιο διχαστικός, δημαγωγικός και αυταρχικός.

Εν μέρει αυτό οφείλεται στο ότι αλλάζει πλέον η τεχνολογία που έως τώρα στήριζε τη δημοκρατία. Οι νέες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη και η βιοτεχνολογία, ευνοούν πια αντιδημοκρατικές επιλογές. Οι δύο αυτές τεχνολογίες από κοινού θα προκαλέσουν άνευ προηγουμένου αναστατώσεις στην ανθρώπινη κοινωνία, σε σημείο που η δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά μπορεί να χάσουν το νόημά τους.

Σύμφωνα με τον Χαράρι, ο μέσος άνθρωπος αισθάνεται ολοένα λιγότερο -αντίθετα με το παρελθόν- ότι αποτελεί «τον ήρωα του μέλλοντος». Εν έτει 2018, κατακλύζεται πια από όρους (μηχανική μάθηση, γενετική μηχανική, blockchain κ.α.), που αισθάνεται ότι κατά βάση δεν τον αφορούν.



Στον 20ό αιώνα οι μάζες εξεγέρθηκαν ενάντια στην εκμετάλλευση, ενώ σήμερα αισθάνονται μάλλον άσχετες με ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Οι λαϊκίστικες εξεγέρσεις του 21ου αιώνα ίσως γίνουν ενάντια όχι σε μια οικονομική ελίτ που εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους, αλλά σε μια ελίτ που δεν τους χρειάζεται πια (π.χ. χάρη στα ρομπότ).

Οι τεχνολογικές επαναστάσεις της πληροφορικής και της βιοτεχνολογίας που συνεχώς κερδίζουν έδαφος, χωρίς καν οι πολίτες να το συνειδητοποιούν, σε λίγες δεκαετίες θα φέρουν αντιμέτωπη την ανθρωπότητα με τις δυσκολότερες δοκιμασίες που έχει ποτέ αντιμετωπίσει, όπως εκτιμά ο ισραηλινός ιστορικός.



Υποσχόμενη παλαιότερα ένα μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας στους πάντες, η φιλελεύθερη δημοκρατία συμφιλίωσε το προλεταριάτο με την αστική τάξη, τους πιστούς με τους άθεους, τους γηγενείς με τους μετανάστες, τους Ευρωπαίους με τους Ασιάτες. Όμως, αυτή τη φορά τα μηχανήματα με τεχνητή νοημοσύνη απειλούν για τα καλά τις θέσεις εργασίας των ανθρώπων και η συμφιλίωση κάποια στιγμή μπορεί να καταστεί ανέφικτη πια.

Για λίγες ακόμη δεκαετίες οι άνθρωποι θα έχουν το πάνω χέρι, αλλά είναι θέμα χρόνου οι έξυπνες μηχανές να κάνουν σχεδόν τα πάντα καλύτερα από εμάς. Ήδη από τώρα, που οι άνθρωποι συνεργάζονται με τους υπολογιστές, είναι ολοένα πιο δύσκολο να βρουν δουλειά οι ανειδίκευτοι, ενώ η απασχόληση γίνεται δυνατή σε ολοένα χαμηλότερους μισθούς.

Οι μηχανές με νοημοσύνη έχουν κιόλας δύο πλεονεκτήματα έναντι των ανθρώπων: συνδεσιμότητα και δυνατότητα εύκολης αναβάθμισης των δυνατοτήτων τους. Αν π.χ. βρεθεί μια νέα ασθένεια ή ένα νέο φάρμακο, δεν είναι δυνατό να ενημερωθούν άμεσα οι άνθρωποι γιατροί όλου του κόσμου. Αλλά οι απανταχού έξυπνες μηχανές-γιατροί μπορούν να ενημερωθούν σε κλάσματα του δευτερολέπτου και, επιπλέον, να επικοινωνούν μεταξύ τους διαδικτυακά για να αξιολογούν ένα νέο ιατρικό περιστατικό.

Μια νέα «άχρηστη» τάξη

Όσο κι αν οι άνθρωποι πασχίζουν να εκπαιδεύονται δια βίου για να μη μείνουν πίσω και όσο κι αν «εφευρίσκουν» ξανά τον εαυτό τους, δύσκολα θα ανταγωνισθούν τις έξυπνες μηχανές στο μέλλον. Έως το 2050 μια νέα «άχρηστη τάξη», ένα νέου τύπου προλεταριάτο, μπορεί να έχει αναδυθεί, αν μη τι άλλο επειδή πολλοί άνθρωποι θα έχουν εγκαταλείψει κάθε νοητική προσπάθεια να μαθαίνουν νέες δεξιότητες για να βρίσκουν δουλειά.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι ίδιες τεχνολογίες που μπορούν να καταστήσουν οικονομικά περιττούς δισεκατομμύρια ανθρώπους, κάνουν πιο εύκολη την παρακολούθηση και τον έλεγχο των ανθρώπων, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τις ψηφιακές διδακτορίες. Με άλλα λόγια, κατά τον Χαράρι, καθώς πολλοί άνθρωποι χάνουν την οικονομική αξία τους, θα χάνουν παράλληλα και την πολιτική δύναμή τους.

Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα εργαλείο και ένα όπλο αλλιώτικο και πιο ισχυρό από κάθε άλλο έως τώρα. Σχεδόν σίγουρα θα επιτρέψει στους ήδη ισχυρούς να γίνουν πολύ πιο ισχυροί. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι να εξεγερθεί η τεχνητή νοημοσύνη ενάντια στους ανθρώπους, αλλά να υπακούει πάντα τους ανθρώπους αφέντες της, κάνοντάς τους πολύ πιο δυνατούς.

Ήδη, όπως λέει ο Χαράρι, στον κόσμο της υψηλής τεχνολογίας δεν υπάρχει -παρά τα φαινόμενα- τίποτε ιδιαίτερα δημοκρατικό. Η παρακολούθηση συμβαδίζει με την ελευθερία, η χειραγώγηση και ο καμουφλαρισμένος έλεγχος με τις νέες μορφές συμμετοχικότητας.

Αν και ισραηλινός, ο Χαράρι επισημαίνει ότι το Ισραήλ αποτελεί χώρα ηγέτη στο πεδίο της ψηφιακής παρακολούθησης και έχει δημιουργήσει στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη το πρωτότυπο ενός καθεστώτος καθολικής παρακολούθησης. Οποτεδήποτε οι Παλαιστίνιοι κάνουν ένα τηλεφώνημα ή μια ανάρτηση στο Facebook, κάποιο ισραηλινό μικρόφωνο, κάμερα, drone ή κατασκοπευτικό λογισμικό τούς παρακολουθεί και μετά ένας αλγόριθμος αναλύει τα στοιχεία, βοηθώντας τις ισραηλινές αρχές να εντοπίζουν έγκαιρα -και να ‘εξουδετερώνουν’ (βλ. σκοτώνουν)- όποιον θεωρούν μεγαλύτερη απειλή.

Ουκ ολίγες χώρες στον κόσμο, μεταξύ των οποίων αρκετές δημοκρατίες, βαδίζουν στον ίδιο δρόμο της εκτεταμένης ψηφιακής-ηλεκτρονικής παρακολούθησης των πάντων. Όπως λέει ο Χαράρι, αυτό που σήμερα βιώνουν οι Παλαιστίνιοι, μπορεί να συνιστά απλώς μια πρόγευση αυτού που τελικά θα βιώσουν δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη.

Η σύγκρουση ανάμεσα στη δημοκρατία και στη δικτατορία στην πραγματικότητα δεν είναι μια σύγκρουση ανάμεσα σε δύο διαφορετικά ηθικά συστήματα αλλά δύο διαφορετικά συστήματα επεξεργασίας δεδομένων. Η δημοκρατία κατανέμει ευρύτερα τις πληροφορίες και την επεξεργασία τους, άρα τις αποφάσεις και τις εξουσίες, ενώ η διδακτορία τις συγκεντρώνει σε λίγα χέρια. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί κάλλιστα να γείρει τη ζυγαριά προς τη δεύτερη, παρόλο που επιφανειακά θα παραμείνει η δημοκρατική πρόσοψη των ελεύθερων εκλογών ή των ελεύθερων καταναλωτικών και άλλων επιλογών (σε όσες χώρες υπάρχουν ήδη αυτές οι ελευθερίες…).

Στον 20ό αιώνα η τεχνολογία είχε λιγότερες δυνατότητες, πράγμα που ευνοούσε τη δημοκρατία. Κανείς και κανένα μηχάνημα δεν είχε την ικανότητα να επεξεργασθεί όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες γρήγορα και σωστά. Γι’ αυτό, άλλωστε, η Σοβιετική Ένωση με τον κεντρικό προγραμματισμό της υστερούσε οικονομικά και έπαιρνε χειρότερες αποφάσεις σε σχέση με τη Δύση που βασιζόταν στην αποκεντρωμένη ελεύθερη οικονομία.

Έξυπνη τεχνολογία για δικτατορίες

Όμως στον 21ο αιώνα η τεχνητή νοημοσύνη με τις πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες αρχίζει να γέρνει το εκκρεμές προς την πλευρά της δικτατορίας. Ένα κράτος μπορεί πλέον πιο εύκολα να είναι μοντέρνο, παραγωγικό και αυταρχικό, καθώς τεράστιοι όγκοι δεδομένων είναι δυνατό να υποστούν επεξεργασία κεντρικά. Όσα περισσότερα στοιχεία έχει ένας αλγόριθμος στη διάθεσή του, τόσο καλύτερα δουλεύει. Έτσι, τα συγκεντρωτικά συστήματα ίσως αποδειχθούν τελικά πιο αποδοτικά από τα αποκεντρωμένα.

Μια αυταρχική κυβέρνηση π.χ. που θα διατάξει τους πολίτες της να δώσουν δείγματα DNA και άλλα προσωπικά ιατρικά δεδομένα σε μια κεντρική βάση δεδομένων, θα έχει τεράστιο πλεονέκτημα έναντι άλλων χωρών που διαφυλάσσουν τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών τους.

Παράλληλα, χάρη στη νέα τεχνολογία θα ενταθούν οι προσπάθειες να επηρεασθούν τα συναισθήματα και οι προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Έτσι, η δημοκρατία θα μεταλλαχθεί σε ένα «κουκλοθέατρο», όπου κάποιες ελίτ αφανώς θα έχουν την τεχνολογική δυνατότητα να χειραγωγούν τους πολίτες-ψηφοφόρους, π.χ. χάρη σε εντεταλμένες ορδές από ρομπότ λογισμικού (bots), που θα περιφέρονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να «πουλήσουν» μια ιδεολογία, έναν πολιτικό ή μία ψευδή είδηση. Ήδη έχουμε πάρει μια πρόγευση περί αυτού.

Ασφαλώς ορισμένες νέες τεχνολογίες, όπως το blockchain (η βάση των κρυπτονομισμάτων), ευνοούν την αποκέντρωση των πληροφοριών, των διαδικασιών και των εξουσιών, αλλά είναι αβέβαιο κατά πόσο όντως θα αντισταθμίσουν τη συγκεντρωτική τάση της τεχνολογίας. Ο Χαράρι θυμίζει ότι και το Ίντερνετ αρχικά είχε εξυμνηθεί ως ελευθεριακή πανάκεια, αλλά σήμερα περισσότερο στηρίζει την συγκεντρωτική εξουσία, παρά απελευθερώνει τους ανθρώπους.

Ακόμη κι αν κάποιες κοινωνίες παραμείνουν επιφανειακά δημοκρατικές, οι ολοένα αποτελεσματικότεροι αλγόριθμοι που θα «τρυπώσουν» παντού, θα μεταφέρουν ολοένα περισσότερη εξουσία από τους μεμονωμένους ανθρώπους στις δικτυωμένες έξυπνες μηχανές, ιδίως όταν επεκταθεί το Διαδίκτυο των Πραγμάτων.

Μάλιστα, πιθανότατα οι περισσότεροι άνθρωποι πρόθυμα θα παραδώσουν στους αλγόριθμους ολοένα μεγαλύτερη εξουσία πάνω στις ζωές τους, όταν πια έχουν πεισθεί από προσωπική εμπειρία ότι μπορούν να εμπιστευθούν την τεχνητή νοημοσύνη περισσότερο από την ανθρώπινη. Αν π.χ. τα αυτόνομα οχήματα στους δρόμους κάνουν λιγότερα ατυχήματα από τους ανθρώπους οδηγούς ή αν οι υπολογιστές κάνουν ταχύτερες και ακριβέστερες ιατρικές διαγνώσεις.

Ήδη χρειάσθηκαν μόνο δύο δεκαετίες, θυμίζει ο Χαράρι, ώστε δισεκατομμύρια άνθρωποι να εμπιστεύονται τον αλγόριθμο αναζήτησης της Google για να βρίσκουν αξιόπιστες πληροφορίες ή για να τους καθοδηγεί τυφλά σε μια πόλη προκειμένου να φθάσουν στον προορισμό τους.

Το κεντρικό δόγμα της δημοκρατίας και του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς είναι ότι στο επίκεντρο βρίσκεται το αυτόνομο άτομο με τις ελεύθερες επιλογές του που παίρνει αποφάσεις. Αλλά η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται να υποσκάψει αυτό ακριβώς το δόγμα, διεκδικώντας αυτή το δικαίωμα να παίρνει για λογαριασμό των ανθρώπων καλύτερες αποφάσεις για την υγεία τους, τη μόρφωσή τους, την ασφάλειά τους, την εργασία τους, ακόμη και για την ανεύρεση συντρόφου. Κάπως έτσι, προειδοποιεί ο Χαράρι, ίσως φθάσει μια στιγμή που οι ελεύθερες εκλογές και οι ελεύθερες αγορές θα χάσουν πια το νόημά τους…

Τι μπορεί να γίνει; Μεταξύ άλλων, προτείνει να δοθεί προτεραιότητα στην κατανόηση του τρόπου που λειτουργεί ο ανθρώπινος νους και η συνείδηση, ώστε να καλλιεργηθεί η σοφία και η συμπόνια, ενώ παράλληλα να δοθεί σκληρή πολιτική μάχη για να τεθεί υπό κοινωνικό έλεγχο η κατοχή και κυκλοφορία των δεδομένων.

_______________________

Πηγή: ΑΠΕ

Διαβάστε περισσότερα »

"ΟΔΥΣΣΕΙΑ"-ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ (BINTEO)

Μια ανάλυση επάνω στο αρχαιότερο εγχειρίδιο αυτογνωσίας!
Με την συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα.*

Η "Οδύσσεια" είναι η εθνική μας εποποιία. Το άσμα της εξαπλώσεως του Ελληνισμού στις ακτές της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου.
Ο Οδυσσέας υπήρξε ένας από τους πλέον λαοφιλείς ήρωες της Ελληνικής Μυθιστορίας, και τα κατορθώματα του πλημμύρισαν όχι μόνον τον επικό κύκλο του Τρωικού Πολέμου δηλαδή την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, αλλά και ένα πλήθος από άλλα έπη σήμερα χαμένα.

Η "Οδύσσεια" είναι το πρότυπο, ο ψυχολογικός χάρτης που θα ακολουθήσουμε ώστε να γνωρίσουμε την βαθιά σχέση ανάμεσα στον θνητό-εφήμερο εαυτό μας και στο αθάνατο είναι.

Διάρκεια: 50'
Παραγωγή: Visaltis-Documentary ©2018

(Για υψηλή ανάλυση προβολής επιλέξτε από τις ρυθμίσεις 1440p(2K)
 




* Η Δήμητρα Λιάτσα του Σαλονικιού γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και
την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας.
Από το 2017 θα ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος. Έχει συγγράψει δύο βιβλία: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.
Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς δύο βιβλίων. Του βιβλίου "Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα" και του βιβλίου " Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου". Εκδόσεις Δήλιος.

©www.visaltis.net

Διαβάστε περισσότερα »

Δοκιμές με ψιλοκυβίνη που υπάρχει στα μαγικά μανιτάρια, θα διεξαχθούν σε τρεις χώρες για την αντιμετώπιση της Κατάθλιψης...

Η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA, US Food and Drug Administration) ενέκρινε τη δοκιμή της ψιλοκυβίνης -που υπάρχει στα μαγικά μανιτάρια- για τη θεραπεία της κατάθλιψης.
Η ψιλοκυβίνη είναι ένα από τα πολλά ψυχεδελικά φάρμακα που υπόσχονται να θεραπεύσουν ψυχικές ασθένειες και εθισμούς.

Η Compass Pathways που υποστηρίζεται και χρηματοδοτείται από τον δισεκατομμυριούχο Peter Thiel, πήρε την άδεια για να κάνει εργαστηριακές εξετάσεις σε μεγάλης έκτασης κλινικές δοκιμές.
«Είμαστε ενθουσιασμένοι που ξεκινάμε αυτή τη δοκιμή ορόσημο που έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει τις ζωές», δήλωσε ο πρόεδρος και συνιδρυτής της Compass, George Goldsmith.

Τα αντικαταθλιπτικά της κατηγορίας SSRI, για μεγαλύτερη διάθεση σεροτονίνη στον εγκέφαλο βοηθούν την αμυγδαλή, το κέντρο ελέγχου του εγκεφάλου για τα συναισθήματα, από την υπερβολική αντίδραση σε αρνητικές εμπειρίες και συναισθήματα.
Το 2016, επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, διενήργησαν μικρής εμβέλειας εργαστηριακές εξετάσεις σε ασθενείς με κατάθλιψη (συνήθως σε ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο) και βρήκαν ότι η ψιλοκυβίνη έφερε σημαντικές βελτιώσεις στα συμπτώματά τους.
Η πρόσφατα εγκεκριμένη μελέτη της Compass Pathways (health and life sciences startup) θα είναι η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα.
Τα ψυχεδελικά μπορεί να είναι η τελευταία καινοτόμος προσέγγιση της ψυχικής υγείας, , αλλά είναι πολύ παλαιότερη από τις πιο ευρέως αποδεκτές θεραπείες για ασθένειες όπως η κατάθλιψη και το άγχος.
Απεικονίσεις σε πέτρινα γλυπτά και βράχους, δείχνουν ότι οι άνθρωποι ανακάλυψαν τις παραισθησιογόνες δυνάμεις των «μαγικών» μανιταριών ήδη από το 9000 π.Χ.
Οι μύκητες αποτελούσαν κάποτε το κεντρικό κομμάτι των θρησκευτικών τελετών, αλλά το 1959 ο χημικός φαρμακευτικής εταιρείας Albert Hofmann, κατάφερε να αναγνωρίσει και να διαχωρίσει την ψυχοδραστική ένωση στα μανιτάρια: την ψιλοκυβίνη.
Για μια σύντομη περίοδο μεταξύ 1961 και 1965, η Sandoz πώλησε την ένωση ως ψυχοθεραπευτική αγωγή, που ονομάζονταν ινδοκυβίνη.
Διακόπηκε γρήγορα επειδή η ευρεία κατάχρηση της θεωρήθηκε αιτία για το «ονείρεμα» και τις ψευδαισθήσεις.
Από τότε η ψιλοκυβίνη απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ, όπου αντιμετωπίζεται ως εξίσου παράνομη με την ηρωίνη.
Οι ιδιότητες της ψυχοτρόπου ένωσης, σπάνια μελετήθηκαν μέχρι σήμερα που, πλέον οι επιστήμονες αναζητούν όλο και πιο εφευρετικές επιλογές για τη θεραπεία της καταθλιπτικής διαταραχής.

Η δοκιμές της ψιλοκυβίνης για "επαναρρύθμιση του εγκεφάλου) έχουν ήδη εγκριθεί σε τρεις άλλες χώρες, το πρώτο κύμα της δοκιμής πρόκειται να ξεκινήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο αργότερα αυτό το μήνα, με μελέτες στον Καναδά , τις Κάτω Χώρες και ακολουθούν οι ΗΠΑ.

πηγή 24-8-18
http://www.dailymail.co.uk/health/article-6094835/FDA-approves-major-trial-magic-mushrooms-depression-treatment.html

hellenicrevenge.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα »

DriverEasy Professional 5.6.5.9698 Multilingual

Πρόγραμμα Επαναφοράς Εγκατάστασης Των Driver Και Ενημερωσης

DriverEasy Professional 5.6.5.9698 Multilingual

Το Driver Easy είναι ένα τέτοιο πρακτικό εργαλείο που σας βοηθά να λύσει το πρόβλημα του οδηγού εύκολα.
Μπορεί να ανιχνεύσει αυτόματα και να κατεβάσετε τα τελευταία κατάλληλα προγραμματα,
οδήγησης υλικού για τον υπολογιστή σας με μόλις μερικά κλικ.
Με το φιλικό περιβάλλον εργασίας χρήστη, το Driver Easy είναι αρκετά εύκολο στη χρήση
που μπορείτε να κατεβάσετε εντελώς όλα τα πιο πρόσφατα προγράμματα οδήγησης της συσκευής μόνο με 3 κλικ.

Διαβάστε περισσότερα »

Το απίστευτο δίκτυο επικοινωνίας με τους 76 πύργους στη Σίφνο

Κάθε χρόνο στην Σίφνο τοπικοί φορείς με τη βοήθεια εθελοντών αναβιώνουν το αρχαίο σύστημα επικοινωνίας των πύργων και ακροπόλεων του νησιού. Κάποτε χρησιμοποιούσαν καθρέπτες ή καπνό, τα οποία σήμερα έχουν αντικατασταθεί κυρίως με κόκκινα καπνογόνα.
Στην Σίφνο έχουν καταγραφεί 76 αρχαίοι πύργοι. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότεροι από ένας πύργος ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Είναι όλοι κυκλικοί και η εξωτερική τους διάμετρος φτάνει κατά μέσο όρο τα 8 μέτρα. Αρχαιολόγοι εκτιμούν οι πύργοι είχαν τουλάχιστον δύο ορόφους. Θραύσματα αρχαίων αγγείων, αλλά και τα απομεινάρια των πύργων αποκαλύπτουν ότι χτίστηκαν μεταξύ του 6ου και του 3ου αιώνα π.Χ. Η λειτουργία του κάθε πύργου διέφερε ανάλογα με την τοποθεσία του, αλλά και την εποχή στην οποία χτίστηκε.



Οι εξορύξεις και οι φρυκτωρίες
Η Σίφνος, όπως και τα περισσότερα νησιά των δυτικών Κυκλάδων, έχει ορυκτό πλούτο, όπως μεταλλεύματα χρυσού, σιδήρου, μολύβδου και αργύρου. Στην αρχαιότητα, οι κάτοικοι αντιλήφθηκαν τον «πλούτο» που είχαν στα χέρια τους. Άρχισαν σιγά σιγά να κάνουν εξορύξεις και έφτιαξαν μεταλλεία για να εκμεταλλευτούν τα ορυκτά.

Παράλληλα, έφτιαξαν και ένα δίκτυο πύργων-φρυκτωριών κοντά στα μεταλλεία. Σκοπός ήταν να προστατεύουν τις μεταλλευτικές τους δραστηριότητες, αλλά και να επικοινωνούν μεταξύ τους. Οι φρυκτωρίες χρησιμοποιούνταν για να μεταδίδονται προσυμφωνημένα μηνύματα με πυρσούς και καθρέπτες.

Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι αυτή η μέθοδος επικοινωνίας αναφέρεται στην Ιλιάδα και συνδέεται με τον στρατηγό του Τρωικού πολέμου, Παλαμήδη. Οι φρυκτωρίες «εκμηδένισαν» τον χρόνο που χρειαζόταν για να διαδοθεί μια είδηση. Με τη μέθοδο των φρυκτωριών οι κάτοικοι των Μυκηνών έμαθαν μέσα σε μία νύχτα την πτώση της Τροίας. Το μήνυμα διένυσε 550 χιλιόμετρα!


Η επίθεση της Σάμου στη Σίφνο
Το 524 π.Χ. φυγάδες και πολιτικοί αντίπαλοι του τυράννου της Σάμου, Πολυκράτη, ταξίδεψαν μέχρι τη Σίφνο. Ζήτησαν από τους ντόπιους να τους δώσουν 10 τάλαντα ως οικονομική βοήθεια, αλλά οι κάτοικοι της Σίφνου αρνήθηκαν. Οι Σάμιοι αποφάσισαν να πάρουν το δεκαπλάσιο ποσό, αλλά αυτή τη φορά με αθέμιτα μέσα. Άρχισαν να λεηλατούν τα σπίτια και τις περιουσίες των Σιφνίων. Μετά από την επίθεση, έκτισαν πύργους για να επικοινωνούν μεταξύ τους αλλά και με τα οχυρά του νησιού σε περίπτωση που παρατηρούσαν ύποπτες κινήσεις από τη θάλασσα.

Σιγά σιγά, πύργοι άρχισαν να ξεπετάγονται σε όλο το νησί. Χτίζονταν σε καλλιεργήσιμες περιοχές, σε κορυφές υψωμάτων και πλαγιές. Κάποιοι από αυτούς χρησιμοποιούνταν ως φυλάκια και οχυρά καταφύγια για τα γυναικόπαιδα και τους αγρότες σε περίπτωση που δέχονταν επίθεση από πειρατές. Οι αγρότες συνήθιζαν να αφήνουν εκεί τον εξοπλισμό και τα εργαλεία τους. Σε κοντινή απόσταση έκτιζαν στέρνες για να έχουν νερό.

Οι πύργοι που έχουν διατηρηθεί σε καλύτερη κατάσταση σήμερα είναι ο Άσπρος Πύργος κοντά στον οικισμό του Πλατύ Γιαλού, ο Μαύρος Πύργος στα Εξάμπελα και ο Πύργος της Καταβατής κοντά στο Βαθύ. Στα σημεία που δεν έχουν διατηρηθεί οι πύργοι έχουν τοποθετηθεί πέτρινες πινακίδες με την ονομασία και την εκτιμώμενη χρονολογία του πύργου που υπήρχε σε αυτό το σημείο. Η αναβίωση του συστήματος επικοινωνίας των φρυκτωριών στη Σίφνο άρχισε του 2003.

Δείτε από ψηλά την αναβίωση της επικοινωνίας μέσω καπνού που γίνεται στη Σίφνο μέσα από το βίντεο που δημοσιεύτηκε στο κανάλι Photo Kontos

elhalflashbacks.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα »

«Μπορούμε να σας κάνουμε υπεράνθρωπους»! «Έπεσε» η ιδέα για την σύνδεση ανθρώπων και μηχανών

Με απλά λόγια πρόκειται για τον απόλυτο έλεγχο των ανθρώπων μέσω της σύνδεσής τους με μηχανές τεχνητής νοημοσύνης, κάτι που ήδη έχει αρχίσει να προπαγανδίζεται από πολλούς «καλοθελητές» της Νέας Τάξης.

Ένας εξ αυτών είναι ο γνωστός δισεκατομμυριούχος, Έλον Μασκ, ο άνθρωπος που έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με την εταιρεία Tesla.

Ο ίδιος «έριξε» την πρόταση για το….επαναστατικό εγχείρημα της σύνδεσης των ανθρώπων με υπολογιστές προηγμένης τεχνολογίας, ούτως ώστε το ανθρώπινο γένος να γίνει…άτρωτο!

Μίλησε δηλαδή για τη δημιουργία των «υπερανθρώπων» (superhumans)!

Με την τεχνητή νοημοσύνη να εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Mασκ εργάζεται για ένα νέο «προϊόν», το οποίο ονομάζεται Neuralink, και θα μπορούσε ουσιαστικά να συνδέσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο με έναν υπολογιστή .

Κύριο αντικείμενο του Neuralink είναι η εμφύτευση μικροσκοπικών ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο. 

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Musk διευκρίνισε ότι η ιδέα είναι ακόμη στα αρχικά στάδια της, ωστόσο σύντομα θα έρθει μια «ενδιαφέρουσα» ανακοίνωση αναφορικά με την πρόοδο του εγχειρήματός του.


«Νομίζω ότι θα έχουμε κάτι ενδιαφέρον να ανακοινώσουμε σε λίγους μήνες που είναι καλύτερο από ό, τι κανείς νομίζει ότι είναι δυνατό. Το καλύτερο σενάριο είναι η αποτελεσματική μας σύζευξη με την τεχνητή νοημοσύνη!

Αυτό θα επιτρέψει σε όποιον θέλει να έχει υπεράνθρωπη νόηση/λειτουργία. Όποιος θέλει».

Το «τυρί» είναι η δημιουργία των «υπερανθρώπων», ως άμεσο αποτέλεσμα της σύζευξης των ανθρώπινων σωμάτων με προηγμένους υπολογιστές.

Η «φάκα» όμως;

Τι θα πρέπει να παραδώσει και μάλιστα αμαχητί το ανθρώπινο γένος για χάρη μιας τέτοιας…καινοτομίας;

Η δημιουργία των λεγόμενων «μετανθρώπων» ήδη προωθείται από τους πλέον…κατάλληλους:






EL.GR

Διαβάστε περισσότερα »

Το μωσαϊκό του Ορφέα;

​
Μωσαϊκό που βρέθηκε στην περιοχή Conti της πόλης Κω. Δεν έχει αναγνωριστεί από τους Ιταλούς αρχαιολόγους . Ίσως είναι το μωσαϊκό του Ορφέα που σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο της Κων/πολης. Το βρήκε ο R.Herzog το 1900 όταν αναζητούσε το Ασκληπιείο της Κω, βορειοδυτικά της Αγίας Άννας [άφεση του Σταδίου] μαζί με άλλα υπολείματα ιταλικών κτιρίων που μάλλον καταστράφηκαν από τον σεισμό του 334 μ.Χ. Κοντά βρέθηκε και ο ναός της Δήμητρας.Το μωσαϊκό τεμαχίστηκε και στάλθηκε στην Κων/πολη από τον Γερμανό αρχαιολόγο.Τα ψηφιδωτά του Ορφέα βρίσκονται σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, συνήθως σε μεγάλες ρωμαϊκές βίλες. Ο Ορφέας ήταν ένα δημοφιλές θέμα στην κλασική τέχνη και χρησιμοποιήθηκε επίσης στην παλαιοχριστιανική τέχνη ως σύμβολο για τον Χριστό. 

Φωτο-Fondi Saia

geodifhs.com

Διαβάστε περισσότερα »

Φιλόσοφοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα και κυρίως από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και μετά, δυο επιστημονικοί κλάδοι αναπτύχθηκαν παράλληλα συνάπτοντας μεταξύ του αμοιβαία δάνεια με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να αποτιμήσουμε πλέον ποιος χρωστάει σε ποιόν. Πρόκειται για τον κλάδο της Τεχνητής Νοημοσύνης και τον κλάδο των Νευροεπιστημών.



Η ιδέα των ερευνητών της Τεχνητής Νοημοσύνης ήταν να δημιουργήσουν ένα τεχνητό υπολογιστικό σύστημα που θα προσομοιώνει την λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου ενώ παράλληλα η ιδέα των νευροεπιστημόνων ήταν να περιγράψουν την λειτουργία του εγκεφάλου ως ένα πολύπλοκο υπολογιστικό σύστημα, μια μηχανή που «παράγει» τον νου, θα λέγαμε απλοϊκά.

Η διατύπωση ότι ο νους λειτουργεί ως υπολογιστικό σύστημα, έχει γίνει ήδη από τον Hobbes το 1651, αλλά θα μπορούσε να ανατρέξει κανείς και σε αντίστοιχες σκέψεις του Σωκράτη ή του Αριστοτέλη. O Hobbes υποστήριζε ότι πραγματοποιούμε νοητικούς υπολογισμούς, βασιζόμενοι σε μηχανιστικές αρχές που μπορούν να συγκριθούν με τους αριθμητικούς κανόνες. Ο συλλογισμός, σύμφωνα με τον Hobbes δεν είναι τίποτε άλλο παρά υπολογισμός που προσθέτει και αφαιρεί, ως επακόλουθο των λέξεων που έχουν προσυμφωνηθεί, ώστε να σηματοδοτούνται και να αποκτούν σημασία οι σκέψεις μας.

Alan Turing

Η αρχή της θεωρίας που υποστηρίζει ότι η νόηση είναι προϊόν ενός λειτουργικού υπολογιστικού μηχανισμού μπορεί να αποδοθεί στον πατέρα της Τεχνητής Νοημοσύνης, τον άγγλο μαθηματικό και θεωρητικό της λογικής, Alan Turing. Το 1950, λίγα χρόνια πριν πεθάνει, ο Turing δημοσίευσε ένα νοητικό πείραμα που το ονόμασε παιχνίδι της μίμησης με το οποίο ήθελε να δείξει, ότι όπως σε ένα παιχνίδι μεταξύ ανθρώπων οι παίχτες σκέφτονται και πράττουν, έτσι και ένας υπολογιστής που μπορεί να παίξει αποτελεσματικά σε αυτό το παιχνίδι, σκέφτεται και πράττει σαν ένα ον με ανθρώπινη νοημοσύνη.

Στις αρχές του ’60 ο Hilary Putnam στην προσπάθειά του να αντικρούσει τον αναλυτικό συμπεριφορισμό (ένα ρεύμα που κυριαρχούσε τότε στους φιλοσοφικούς και ψυχολογικούς κύκλους) υποστήριξε ότι οι νοητικές λειτουργίες είναι αντίστοιχες με τις υπολογιστικές διαδικασίες των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η θεωρία εξελίχθηκε στη δεκαετία του ’70 από τον Jerry Fodor ο οποίος επισήμανε τον ρόλο της γλώσσας στις νοητικές λειτουργίες, προτείνοντας μάλιστα την υπόθεση ότι οι νοητικές λειτουργίες συνιστούν μια γλώσσα, η οποία έχει δικό της συντακτικό και νοηματικό περιεχόμενο και επηρεάζει αιτιωδώς τις νοητικές αναπαραστάσεις. Ο παράγων «γλώσσα» έπαιξε, στο εξής, θεμελιώδη ρόλο στην ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης όπως η αποκρυπτογράφηση του λειτουργικού μηχανισμού που παράγει τον νου, αποτέλεσε το άγιο δισκοπότηρο των νευροπιστημόνων ως τις μέρες μας.

Μέχρι στιγμής και οι δύο κλάδοι φαίνεται να είναι μακριά από τον στόχο τους. Οι μεν έρευνες για την Τεχνητή Νοημοσύνη απέχουν ακόμα πολύ από την κατασκευή ενός νοήμονος ρομπότ που να «σκέφτεται» και να συμπεριφέρεται σαν ανθρώπινο ον, οι δε νευροεπιστήμονες όσο και να σκανάρουν ή να ανατέμνουν τους εγκεφάλους δεν μπορούν να εξηγήσουν πως παράγεται και τι είναι η νόηση, τι είναι η συνείδηση, πως συγκροτείται το νόημα και πως δικαιολογείται το υποκειμενικό βίωμα της αισθητηριακής εμπειρίας.



Τα τελευταία δέκα – δεκαπέντε χρόνια έχει αρχίζει να «ακούγεται» η πιθανότητα ότι οι ερευνητικές προσπάθειες αλλά και τα εξηγητικά μοντέλα μπορεί να καταλήγουν σε αδιέξοδα, επειδή τα βασικά αξιώματα, οι βασικές αρχές που έχουν υιοθετηθεί και βάσει των οποίων πορεύονται οι έρευνες και οι εφαρμογές, είναι λάθος. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι λάθος η παραδοχή ότι υπάρχουν νοητικές αναπαραστάσεις ή η παραδοχή ότι αποθηκεύονται στην μνήμη δεδομένα και πληροφορίες, κ.α. Ακόμα μπορεί να μας απομακρύνει από την κατανόηση του φαινομένου της νόησης η σύλληψη των ίδιων των στοιχειωδών μονάδων πληροφορίας, και των αισθητηριακών δεδομένων. Είναι σχεδόν βέβαιο δε, ότι η ίδια η γλώσσα μάς έχει παγιδέψει, στο βάθος του χρόνου, σε ένα πλαίσιο όπου ορισμένοι όροι αναπαράγονται και θεωρούνται δεδομένοι ως ισχύουσες καταστάσεις, ξεχνώντας συχνά ότι απλώς αποτελούν κατασκευασμένες σε κάποια εποχή και κάποιο θεωρητικό πλαίσιο έννοιες.


Η διατήρηση των ψυχολογικών όρων για παράδειγμα, η οντολογική αναφορά στον νου, η υπερτίμηση του ρόλου και η θεώρηση της ύπαρξης της συνείδησης, η αναφορά στον εαυτό και στην αυτοσυνειδησία, είναι μερικές μόνον περιπτώσεις.

Και τι δουλειά έχει ο Heidegger με όλα αυτά;

O Heidegger (και ορισμένοι επηρεασμένοι από αυτόν φαινομενολόγοι όπως ο Merleau-Ponty) διατύπωσαν μια διαφορετική θεώρηση για την ανθρώπινη νόηση και την σχέση της με την γλώσσα και το περιβάλλον, η οποία για πολλά χρόνια παρέμενε στη σκιά. Συγκεκριμένα ο Heidegger αντέκρουσε σε πολλά σημεία την καρτεσιανή υπόθεση (για την νόηση, την προθετικότητα ή κατευθυντικότητα, τις νοητικές αναπαραστάσεις κλπ) που φαίνεται ότι στοιχειώνει τα περισσότερα εξηγητικά μοντέλα ακόμα και σήμερα, την οποία μάλιστα κατηγόρησε ως υπεύθυνη για πολλές στοιχειώδεις παρανοήσεις.

Hubert Dreyfus

Ο Hubert Dreyfus πριν 35 περίπου χρόνια εισήγαγε τον Heidegger στα μαθήματα επιστήμης ηλεκτρονικών υπολογιστών του ΜΙΤ (του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Μασαχουσέτης) με αποτέλεσμα να αρχίζει να αλλάζει ο τρόπος που «νοείται η νόηση» και ως εκ τούτου να σημειωθούν σημαντικά επιτεύγματα στην έρευνα της Τεχνητής Νοημοσύνης τα τελευταία 15 χρόνια. Ένα καίριο ζήτημα που τροποποιεί το πώς αντιλαμβανόμαστε την νοητική διαδικασία, είναι το ζήτημα των αναπαραστάσεων. Ο Dreyfus υποστηρίζει ότι:


συνήθως δεν έχουμε ανάγκη την αναπαράσταση του κόσμου στον νου μας, αφού ο καλύτερος τρόπος για να αντιληφθούμε την εκάστοτε κατάσταση των πραγμάτων, είναι να στραφούμε στον κόσμο όπως τον βιώνουμε.

Για παράδειγμα, βιώνω το σφυρί που χρησιμοποιώ όχι σαν ένα εργαλείο με κάποιες ιδιότητες που μπορεί να αναπαρασταθούν τυπικά, αλλά σαν αυτό που χρησιμοποιώ για να καρφώσω π.χ. ένα καρφί. Ο Dreyfus σχολιάζει, ότι


η ιδέα της νοητικής αναπαράστασης είναι κατάλοιπο της Καρτεσιανής σκέψης,όπως η ιδέα της λειτουργίας του μυαλού ως υπολογιστικής μηχανής είναι κατάλοιπο της σκέψης του Hobbes και η ιδέα των καθολικών χαρακτηριστικών απομεινάρι από τον Leibniz.

Όλα αυτά συνέτειναν σε μια αναπαραστατική και υπολογιστική θεωρία, σύμφωνα με την οποία, η ανθρώπινη νοημοσύνη και η τεχνητή νοημοσύνη εξετάζονται με τους ίδιους λίγο πολύ όρους.
***

Μια εισαγωγή στην Χαϊντεγκεριανή Τεχνητή Νοημοσύνη και παράθεση της εισήγησης του Hubert Dreyfus (2007): «Γιατί Απέτυχε η Χαϊντεγκεριανή Τεχνητή Νοημοσύνη και πώς για την Επιδιόρθωσή της θα πρέπει να γίνει πιο Χαϊντεγκεριανή», σε μετάφραση Άλκη Γούναρη.

Πηγή: lectores

Διαβάστε περισσότερα »

Μαθηματικό μοντέλο δείχνει πώς η ανθρώπινη συμπεριφορά συμβάλλει στην εξάπλωση ασθενειών

Τα μαθηματικά μπορούν να βοηθήσουν όσους εργάζονται στην Υγεία να καταλάβουν και να επέμβουν σε ανθρώπινες συμπεριφορές που οδηγούν στην εξάπλωση ασθενειών, σύμφωνα με μία καινούρια δημοσίευση από το Πανεπιστήμιο του Waterloo που δημοσιεύτηκε στο Journal of Theoretical Biology. Τα μοντέλα που χρησιμοποιούνται μέχρι τώρα για να προβλέψουν την εμφάνιση και την εξέλιξη παθογόνων μικροοργανισμών μέσα σε έναν πληθυσμό, δεν συνυπολογίζουν την κοινωνική συμπεριφορά.

«Έχουμε την τάση να αντιμετωπίζουμε τις ασθένειες χωρίς να συνυπολογίζουμε το κοινωνικό πλαίσιο και σπάνια σκεφτόμαστε ποια σύνδεση μπορεί να υπάρχει μεταξύ τους ή πώς αυτά τα δύο αλληλεπιδρούν» σημειώνει ο Chris Bauch, πρώτο όνομα της δημοσίευσης και καθηγητής στο τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Waterloo. «Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μας δώσει μία καλύτερη εκτίμηση του πώς η αντίδραση της κοινωνίας απέναντι σε μολυσματικές ασθένειες μπορεί να επηρεάσει το είδος των στελεχών των παθογόνων μικροοργανισμών που επικρατούν μέσα στον πληθυσμό», συμπληρώνει.

Προσθέτοντας τη δυναμική παράμετρο της κοινωνικής συμπεριφοράς στα μοντέλα που ήδη χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη της έξαρσης και της εξάπλωσης των ασθενειών, οι ερευνητές μπορούν να προβλέπουν με πιο αποδοτικό τρόπο πώς συγκεκριμένα στελέχη παθογόνων μικροοργανισμών μπορούν να εμφανιστούν σε έναν πληθυσμό ανάλογα με το πώς οι άνθρωποι επιχειρούν να περιορίσουν την εξάπλωση της ασθένειας. Αυτή η καινούρια προσθήκη μπορεί να επιτρέψει στους επιστήμονες να προλαμβάνουν πιθανές ανεπιθύμητες συνέπειες, όπως την ανάπτυξη και την εξάπλωση μεταλλαγμένων στελεχών παθογόνων μικροοργανισμών.

Το μοντέλο αυτό θα μπορούσε να επιδράσει στις πολιτικές αντιμετώπισης του συστήματος Υγείας λοιμωδών νοσημάτων όπως ο Έμπολα ή το Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο (SARS). Η αντίδραση των ανθρώπων αλλάζει συνήθως πολύ κατά το ξέσπασμα τέτοιων νοσημάτων. Οι πολίτες μπορεί να αρχίσουν να φοράνε μάσκες ή να σταματάνε να τις φοράνε πριν αυτό κριθεί σκόπιμο. Επίσης, ο φόβος απέναντι στα παθογόνα μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες συμπεριφορές εάν δεν υπάρχει ακριβής και σωστή ενημέρωση. Το μοντέλο που αναπτύχθηκε, είναι σε θέση να συνυπολογίζει αυτές τις συμπεριφορές ώστε να υπάρξει η καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση των ασθενειών.

Οι ερευνητές Chris Bauch και Joe Pharaon, σχεδίασαν το νέο μαθηματικό μοντέλο για να μελετήσουν πώς η κοινωνική συμπεριφορά μπορεί να παίξει ρόλο στην επικράτηση κάποιου συγκεκριμένου στελέχους ενός λοιμογόνου παράγοντα έναντι άλλων στελεχών. Χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις, ανέλυσαν πώς αντιδρούσε το μοντέλο τους απέναντι σε διαφορετικές κοινωνικές συμπεριφορές.

«Η ανθρώπινη συμπεριφορά παίζει μεγάλο ρόλο στην εξάπλωση και την εξέλιξη μιας μολυσματικής ασθένειας», σημειώνει ο υποψήφιος διδάκτωρ Joe Pharaon, συμπληρώνοντας: «σχεδιάσαμε ένα γενικό μοντέλο, το οποίο όμως μπορεί να εμπλουτιστεί με βιολογικά δεδομένα και να προσαρμοστεί σε διαφορετικές περιπτώσεις παθογόνων μικροοργανισμών».

Πηγή: University of Waterloo

egno.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Μπορεί μια μέλισσα σταματήσει την παγκόσμια εξάρτηση από τα πλαστικά;

Αυστραλοί ερευνητές πιστεύουν ότι μια αυστραλιανή μέλισσα που παράγει ένα προϊόν «τύπου σελοφάν» για τις φωλιές της θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να τεθεί τέλος στην παγκόσμια εξάρτηση από τα πλαστικά μιας χρήσης.

Πρόκειται για τη μέλισσα Hylaeus nubilosus, που είναι γνωστή για το χαρακτηριστικό κίτρινο σήμα στην πλάτη της, δεν ζει σε κυψέλη αλλά έχει προκαλέσει το επιστημονικό ενδιαφέρον λόγω του υλικού που παράγει για την κατασκευή της φωλιάς της, το οποίο είναι μη τοξικό, αδιάβροχο, ανθεκτικό στη φλόγα και ικανό για να αντέξει στη θερμότητα.

Μια εταιρία βιοτεχνολογίας στη Νέα Ζηλανδία, η Humble Bee, προσπαθεί να αξιοποιήσει το υλικό αυτό με την ελπίδα ότι θα παράξει μια εναλλακτική λύση στο πλαστικό.

Η Βερόνικα Χάργουντ Στίβενσον, ιδρυτής της επιχείρησης, δήλωσε ότι άρχισε να ερευνά τη δυνητική αυτή πλαστική εναλλακτική λύση, από μια ερευνητική εργασία σχετικά με τις ιδιότητες «που μοιάζουν με σελοφάν» του υλικού φωλεοποίησης των μελισσών αυτών.

«Τα πλαστικά σωματίδια και τα χημικά έχουν διαπεράσει τα οικοσυστήματα και τους οργανισμούς σε όλο τον κόσμο και αυτό είναι τρομακτικό», δηλωσε στη Sydney Morning Herald.

«Στόχος μας είναι η αντιγραφή αυτού του υλικού που βρίσκεται στο φυσικό περιβάλλον κάτι που άλλωστε κάνουμε εδώ και αιώνες, από τον σχεδιασμό των φτερών των αεροπλάνων που είναι εμπνευσμένος από τα αρπακτικά πουλιά», τόνισε.

Ο Ρίτσαρντ Φιρνό, καθηγητής χημείας στο Πανεπιστήμιο Victoria του Wellington, δήλωσε πάντως ότι η ανακάλυψη του νέου υλικού είναι «πάρα πολύ καλή για να είναι αληθινή».

Οι επιστήμονες αναλύουν τη γενετική σύνθεση του βιοπλαστικού μελετώντας τους αδένες των μελισσών. Η Humble Bee σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αρχικά το βιοπλαστικό υλικό για την κατασκευή αδιάβροχων υφασμάτων.

«Το αδιαβροχο ένδυμα είναι σίγουρα αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο καθώς δεν θα χρειάζεται να καταφεύγουμε σε τοξικά χημικά υλικά αλλά σε φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα», δήλωσε η κ.Χάργουντ.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα χημικά που χρησιμοποιούνται για να αλλάξουν τις ιδιότητες του πλαστικού – όπως εκείνα που το καθιστούν αδιάβροχο – μπορεί να είναι επιβλαβή και να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, καρκίνου ή στειρότητας. Το βιοπλαστικό θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί στα ηλεκτρικά και τα δομικά προϊόντα. Η εταιρεία ελπίζει να αρχίσει να πωλεί το βιοπλαστικό σε πέντε χρόνια.

πηγή: newsbeast.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Αγώνας δρόμου για τα σχολεία εκμάθησης της Ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό

Μαριάννα Κακαουνάκη

Παρουσίαση των δραστηριοτήτων του CERN από γονείς-ερευνητές στα παιδιά του Τμήματος Ελληνικής Γλώσσας της Λωζάννης.
Ηταν τέλη Ιουνίου, όταν κοντά στους 120 μαθητές όλων των ηλικιών στριμώχτηκαν στη μικρή αίθουσα της «Μιλιάς», του ελληνικού σχολείου γλώσσας στη Λυών, για την αποφοίτησή τους. Τα παιδάκια του νηπίου και του δημοτικού τραγούδησαν, τα μεγαλύτερα πήραν το δίπλωμά τους. Πολλά από αυτά είχαν γεννηθεί στη Γαλλία, άλλα είχαν έρθει εκεί σε μικρή ηλικία και παρότι στο σπίτι οι περισσότεροι γονείς τούς μιλούν ελληνικά, ξεκινώντας το γαλλικό σχολείο έβλεπαν σιγά σιγά την ελληνική γλώσσα να γίνεται για αυτά η δεύτερη, συχνά μια ξένη γλώσσα.
Ηταν ένα χαρούμενο απόγευμα, συγκινητικό για πολλούς από τους γονείς που έβλεπαν την πρόοδο των παιδιών τους. Για αυτό και η Κλειώ Μπουρνόβα, η πρόεδρος του συλλόγου γονέων, στενοχωριόταν που με την ομιλία της ίσως θα χαλούσε το κλίμα. Ολο τον χρόνο προσπαθούσε να μην τους απασχολεί με τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η «Μιλιά», αλλά η κατάσταση ήταν πλέον οριακή. «Η προσπάθειά μας μπορεί να σβήσει από στιγμή σε στιγμή», τους είπε. Πέρυσι είχε χρειαστεί να μετακομίσουν σε χώρο με υψηλότερο ενοίκιο και το υπουργείο Παιδείας δεν είχε καταφέρει να στείλει εκπαιδευτικό. Ετσι αναγκάστηκαν να ξοδέψουν όλες τις αποταμιεύσεις του συλλόγου για να πληρώσουν μια εκπαιδευτικό και να βγει η χρονιά. «Πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε εάν δεν μας στείλουν ούτε φέτος κάποιον από την Ελλάδα», τους είπε.

Παιδιά Ελλήνων μεταναστών μελετούν στη «Μιλιά» της Λυών.
Εκείνες τις ημέρες είχε επιβεβαιωθεί πως τον Σεπτέμβριο θα ερχόταν κάποιος, αλλά η κ. Μπουρνόβα, ίσως από προαίσθημα, ίσως λόγω της εμπειρίας της, δεν ήταν αισιόδοξη. Δυστυχώς η ανησυχία της βγήκε αληθινή: στις 13 Αυγούστου η φιλόλογος που θα ερχόταν απέσυρε την αίτησή της. «Κάνω τα πάντα για να μη μείνετε χωρίς καθηγητή», τους έγραφε η συντονίστρια εκπαίδευσης στις Βρυξέλλες. Μια νέα προκήρυξη τώρα θα πάρει χρόνο για να ολοκληρωθεί, χωρίς να είναι βέβαιο πως θα βρεθεί κάποιος. Οι αποσπάσεις γίνονται πλέον με μειωμένα επιμίσθια, τα οποία καθυστερούν μήνες να καταβληθούν.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η «Μιλιά» δεν είναι κάτι το ξεχωριστό – αυτή τη στιγμή, τα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας (ΤΕΓ) στο εξωτερικό καλούνται να διαχειριστούν ανάλογες δυσκολίες της κρίσης. Γονείς, εκπαιδευτικοί αλλά και στελέχη του υπουργείου Παιδείας μίλησαν στην «Κ» για τη μεγάλη πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν: από τη μια έχουν γίνει τεράστιες περικοπές, από την άλλη λόγω του brain drain έχει αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των νέων γονέων που επιθυμούν τα παιδιά τους να συνεχίσουν μαθήματα Ελληνικών στο εξωτερικό για να μη χάσουν την επαφή με τη γλώσσα.
Η αξία της γλώσσας
Οταν το 2016 ο Βασίλης Γκιόκας ανακάλυψε πως ο 4χρονος γιος του θα μπορούσε να κάνει μαθήματα Ελληνικών στη «Μιλιά», ενθουσιάστηκε που το κράτος έστελνε εκπαιδευτικό από την Ελλάδα για να τον διδάξει: «Σκέφτηκα πως ίσως ήταν ο τρόπος τους να ξεπληρώσουν τις τύψεις και τις ενοχές που μας έδιωξαν από τη χώρα», λέει γελώντας. Μαζί με την οικογένειά του είχε φύγει το 2012. Εχοντας μείνει επί μήνες απλήρωτος, ένιωθε πως στην Ελλάδα δεν υπήρχε πλέον κανένα μέλλον για εκείνον. Στο σπίτι τους στη Γαλλία, μιλούσαν εξαρχής αποκλειστικά ελληνικά, ο γιος τους καταλάβαινε τα πάντα, αλλά κάποια στιγμή είχε μπλοκάρει και δυσκολευόταν να μιλήσει. «Νομίζω πως αφότου φύγαμε από την Ελλάδα, κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η μητρική γλώσσα, πως ουσιαστικά δηλώνει τόπο. Σε εμένα οι λέξεις θυμίζουν στιγμές που έχω ζήσει, στον γιο μου αυτό δεν θα συμβεί», εξηγεί. Ο ίδιος θεωρεί πολύ σημαντικό το να βάλει ο μικρός από τώρα γερές βάσεις στα Ελληνικά – είναι απαραίτητο για όλη την οικογένεια, αφού δεν έχουν αποκλείσει το να επιστρέψουν κάποια στιγμή στην Ελλάδα. Το να χάσει ο γιος τους την επαφή του με τη γλώσσα μπορεί να είναι αποτρεπτικό για μια τέτοια κίνηση.
Αυτό μοιάζει να είναι έγνοια των περισσότερων νέων γονιών που λόγω κρίσης έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό. Ο Γιάννης Κυριαζής, που μένει από το 1999 στην Ολλανδία, τα τελευταία χρόνια αφιερώνει χρόνο στους «Nεοαφιχθέντες», ένα δίκτυο-δίχτυ προστασίας για όλους αυτούς που έρχονται μαζικά πλέον. Αυτό που βλέπει είναι πως όλοι ανεξαιρέτως οι γονείς τον ρωτούν πού μπορούν τα παιδιά τους να συνεχίσουν μαθήματα Ελληνικής Γλώσσας. Εκείνος τους καθοδηγεί σε ένα από τα πέντε ΤΕΓ της Ολλανδίας, αλλά όπως λέει, οι Ελληνες πλέον δεν μεταναστεύουν μόνο στα μεγάλα κέντρα: «Πλέον, μας βρίσκεις μέχρι και στο τελευταίο χωριό. Ξέρω περιπτώσεις γονέων που κάθε Σάββατο οδηγούν χιλιόμετρα για να κάνει μάθημα το παιδί τους», εξηγεί.
Επίσημη παρότρυνση να μάθουν... Ιταλικά
Η οικογένεια Βασιαρδή, λίγες εβδομάδες αφότου εγκαταστάθηκε στη μικρή πόλη Πουατιέ στη Γαλλία, επικοινώνησε με το ελληνικό προξενείο για να μάθει πώς θα μπορούσε ο γιος της να κάνει μαθήματα. Καταλάβαιναν πως δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρχει Ελληνας καθηγητής σε κάθε χωριό της Γαλλίας, παρ’ όλα αυτά στενοχωρήθηκαν με τον τρόπο που αντιμετώπισαν την επιθυμία τους: «Μα γιατί δεν μαθαίνει Ιταλικά», επέμειναν. Τελικά το αγόρι παρακολουθεί κάθε Παρασκευή βράδυ δίωρο μάθημα Ελληνικών στη «Μιλιά» μέσω Skype. Και άλλοι γονείς, που μίλησαν στην «Κ», έχουν εισπράξει τα τελευταία χρόνια μια αντίστοιχη αντίδραση από το επίσημο κράτος: «Νιώθουμε πως μπερδεύουν την επιθυμία μας για την εκμάθηση της γλώσσας με κάτι εθνικιστικό», εξηγεί η κ. Μπουρνόβα, η πρόεδρος του συλλόγου της «Μιλιάς». «Προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε πως δεν θέλουμε να κάνουμε ένα κρυφό σχολειό, θέλουμε να ενταχθεί η γλώσσα στη ζωή μας, στην πόλη που ζούμε, όχι να είναι περιθωριακή μόνο για τη γιαγιά και τον παππού τα καλοκαίρια».

Εορτασμός της 25ης Μαρτίου στο Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας της Γενεύης.
Το πρώτο βήμα
Η ίδια μαζί με άλλους γονείς δημιούργησε τη «Μιλιά» το 2004. Ο γιος της ήταν τότε στο δημοτικό και το μάθημα των Ελληνικών γινόταν αποκλειστικά από έναν ιεροδιδάσκαλο. Τα παιδιά βασικά έπαιζαν και μάθαιναν ελληνικές προσευχές. Οταν εκείνη, ούσα πανεπιστημιακός, θέλησε να βοηθήσει στην οργάνωση των τμημάτων και της διδασκαλίας, αντιμετώπισε αντιδράσεις: «Μπορεί να μιλάω αγγλικά, αλλά αυτό δεν με κάνει Αγγλο, μόνο μέσω της Ορθοδοξίας θα γίνουν τα παιδιά Ελληνες», της είχε πει ένας κληρικός. Οταν τελικά κατάφεραν να στήσουν τη «Μιλιά», είχαν διάφορα επίπεδα διδασκαλίας με τέσσερις εκπαιδευτικούς αποσπασμένους από την Ελλάδα.
Με την κρίση όμως, έχασαν όλα όσα είχαν χτίσει με κόπο. Και δεν ήταν οι μόνοι: τον Νοέμβριο του 2011, με μια υπουργική απόφαση, από τα 1.000 αναγνωρισμένα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας έμειναν 100. Δύο από αυτά που έχασαν τότε την αναγνώριση ήταν και τα ΤΕΓ της Λωζάννης και της Γενεύης. Ο Μανόλης Λαδουκάκης, εκπαιδευτικός εκεί, κατάλαβε από την πρώτη στιγμή πως το σχολείο που λειτουργούσε ήδη 40 χρόνια για τα παιδιά της ομογένειας ήταν θέμα χρόνου να διαλυθεί: «Δεν χάσαμε όμως ούτε ένα λεπτό», εξηγεί στην «Κ». «Με την οικονομική βοήθεια 15 οικογενειών, ξεκινήσαμε να οργανωνόμαστε ώστε το σχολείο να λειτουργήσει χωρίς τη βοήθεια του κράτους από την επόμενη κιόλας χρονιά. Οι χορηγοί αυτοί δεν είχαν απαραίτητα παιδιά στο σχολείο, θεώρησαν όμως σχεδόν ανήθικο, από τη στιγμή που μπορούσαν, να μη στηρίξουν το σχολείο». Επτά χρόνια μετά, νιώθουν πως δικαιώνεται η γρήγορη αντίδρασή τους: τα άλλα ΤΕΓ στη χώρα με δυσκολία συνεχίζουν τη λειτουργία τους βασιζόμενα σε ένα κράτος που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει.
«Να μη χάσουν τα παιδιά μας την επαφή τους με την Ελλάδα»
Τα πρώτα χρόνια της κρίσης ο Μανόλης Αλεξάκης, τότε συντονιστής των ΤΕΓ με βάση τις Βρυξέλλες, κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να μην κλείσουν τελείως ολόκληρα τμήματα σε πόλεις με πολλούς μαθητές. Ο ίδιος ήταν για χρόνια αποσπασμένος εκπαιδευτικός στη Γερμανία και ήξερε από πρώτο χέρι πως υπήρχε περιθώριο για συμμάζεμα. Και από εκεί ξεκίνησε. Κατ’ αρχήν βρήκε πολλές περιπτώσεις κακοδιαχείρισης όπου για παράδειγμα η ελληνική κοινότητα νοίκιαζε στο ΤΕΓ δική της αίθουσα σε τιμές εξωφρενικές ή τμήματα-φαντάσματα που λειτουργούσαν χωρίς μαθητές. Στη συνέχεια οργάνωσε τα προγράμματα των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να καλυφθούν περισσότερα από ένα τμήματα και σε άλλες πόλεις. Στη «Μιλιά», για παράδειγμα, μεσολάβησε και ζήτησε από τον καθηγητή που είχε αποσπαστεί στο Παρίσι να ταξιδεύει μια ημέρα την εβδομάδα με το τρένο στη Λυών. Παρακάλεσε τους γονείς να πληρώνουν τα έξοδα αυτά και εκείνοι το δέχτηκαν με μεγάλη χαρά και ανακούφιση. Την επόμενη χρονιά βέβαια δεν το κατάφερε και η «Μιλιά» επιβίωσε χάρη στη Σταυρίνα Δημητρίου, μια εκπαιδευτικό που είχε έρθει για μεταπτυχιακό και εθελοντικά έκανε μαθήματα. Συνεχίζει για τρίτη χρονιά και πλέον πληρώνεται από τους γονείς. Τόσο η ίδια όμως όσο και οι άλλοι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό των μαθητών.

Πρόσκληση σε πάρτι μασκέ «διά χειρός» των μαθητών στην Ουτρέχτη.
Συνδετικός κρίκος
Ο κ. Αλεξάκης θυμάται χαρακτηριστικά πως το 2015 λίγο πριν φύγει από το πόστο του συντονιστή στις Βρυξέλλες, του έστειλαν τα νούμερα από τις νέες εγγραφές στην Ευρώπη. «Σε κάποιες χώρες, όπως π.χ. η Ελβετία, είχαν τετραπλασιαστεί τα νούμερα και μην μπορώντας να το πιστέψω μπήκα στο αυτοκίνητό μου και οδήγησα μέχρι εκεί για να διαπιστώσω τι πραγματικά συμβαίνει. Φτάνοντας στα σχολεία αυτά έπαθα πραγματικά σοκ. Συγκινήθηκα. Αντίκρισα ουσιαστικά μια νέα, πρώτη γενιά μεταναστών».
Η κ. Μπουρνόβα, πρόεδρος του συλλόγου γονέων της «Μιλιάς», επιμένει πως η προσπάθεια αυτή που γίνεται με τη γλώσσα είναι σημαντική τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς: «Η γλώσσα είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των γονιών και των παιδιών και ο δεσμός με τη χώρα τους», εξηγεί. Και πράγματι μέσα σε όλα αυτά τα σχολεία, τα παιδιά που καλούνται να προσαρμοστούν σε μια νέα ζωή στο εξωτερικό και ενδεχομένως δυσκολεύονται, παίρνουν κουράγιο, κάνουν φιλίες, γίνονται κομμάτι μιας ελληνικής κοινότητας. Το ίδιο και οι γονείς τους.
Φέτος, για παράδειγμα, οι οικογένειες του ελληνικού σχολείου της Ουτρέχτης μαζεύτηκαν και πέρασαν μαζί την Κυριακή του Πάσχα – σούβλισαν αρνιά, χόρεψαν, γονείς και παιδιά ήρθαν κοντά.
Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες πόλεις μέσω αυτών των σχολείων: Ανθρωποι με τελείως διαφορετικές διαδρομές δένονται. Τους συνδέει η αγάπη, ο νόστος για την Ελλάδα αλλά και η σκέψη πως ίσως κάποια ημέρα επιστρέψουν. Οπως είπε ο Γιάννης Κυριαζής, ο πατέρας της 8χρονης Αναστασίας που ζει στην Ουτρέχτη, μπορεί να χάθηκε η μάχη και να χρειάστηκε εκείνοι να μεταναστεύσουν, όμως η πρόκληση τώρα είναι να μη χάσουν τα παιδιά τους τη γλώσσα και τη σχέση τους με την Ελλάδα.

Καθημερινή

Διαβάστε περισσότερα »

Σπάνιες Γαίες: Η χαλιναγώγηση της αγοράς από την Κίνα και πιθανοί τρόποι αντίδρασης

Η Κίνα δεν ελέγχει μόνο το μονοπώλιο στην παραγωγή/εξόρυξη σπάνιων γαιών, αλλά ολόκληρη την "αλυσίδα αξίας” αυτών (value chain).




Τα παγκόσμια αποθέματα σπάνιων γαιών εκτιμώνται σε 130 εκατομμύρια τόνους· η συνολική παγκόσμια παραγωγή εκτιμάται μεταξύ 126 και 130 χιλιάδες τόνους (2016). Η Κίνα δεν ελέγχει μόνο το μονοπώλιο στην παραγωγή/εξόρυξη σπάνιων γαιών, αλλά ολόκληρη την "αλυσίδα αξίας” αυτών (value chain).


Τη δεκαετία του 1980 οι ΗΠΑ κυριαρχούσαν στην επεξεργασία των σπάνιων γαιών καθώς ήλεγχαν ολόκληρη την αλυσίδα από-το-ορυχείο-στα-τελικά-προϊόντα. Οι ΗΠΑ επίσης κυριαρχούσαν στην καινοτομία, στο εμπόριο και στην ακαδημαϊκή έρευνα. Αυτό άλλαξε δραματικά τη δεκαετία του 1990 με αποτέλεσμα σήμερα η Κίνα να έχει μετατραπεί στον απόλυτο κυρίαρχο.

Αν θέλει κανείς να προβεί σε μία ιστορική σύγκριση μεταξύ της παρούσας κατάστασης (στην οποία η Κίνα κυριαρχεί στις σπάνιες γαίες) σε σχέση με τις συνθήκες που επικρατούσαν πριν τη δεκαετία του 1990 (περίοδο κατά την οποία οι ΗΠΑ κυριαρχούσαν στις σπάνιες γαίες) θα πρέπει ίσως να αναφερθεί σε ορισμένα διακριτά μεταξύ τους γεγονότα που συνέβησαν τη δεκαετία του 1980, πχ.:

α) Το Ιράκ εισέβαλε στο Ιράν με αποτέλεσμα η τιμή του πετρελαίου να αυξηθεί από τα $14/βαρέλι το 1978 στα $35/βαρέλι το 1981.
β) Στις 17 Σεπτεμβρίου 1980 το Αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο (AGI) προειδοποίησε τους τρεις βασικότερους υποψήφιους των επερχόμενων αμερικανικών προεδρικών εκλογών ότι η ΕΣΣΔ προσπαθούσε να εμποδίσει ή/και να διακόψει εντελώς την πρόσβαση των ΗΠΑ σε ορυκτά κρίσιμα για την Εθνική τους Ασφάλεια· το AGI προειδοποίησε τους τρεις υποψηφίους Αμερικανούς προέδρους να δώσουν μέγιστη προτεραιότητα σε αυτό το πρόβλημα.

Συγκριτικά, ορισμένες από τις καταστάσεις που επικρατούσαν τη δεκαετία του 1980 σε σχέση με αυτές που επικρατούν σήμερα στον τομέα των σπάνιων γαιών (και των κρίσιμων/στρατηγικών ορυκτών γενικότερα) είναι οι εξής:

Τη δεκαετία του 1980 ως στρατηγικά ορυκτά θεωρούνταν το χρώμιο, το μαγγάνιο, το κοβάλτιο, η πλατίνα, το νικέλιο και ο ψευδάργυρος. Σήμερα στις ΗΠΑ ως στρατηγικά θεωρούνται περισσότερα από 35 ορυκτά μεταξύ αυτών και οι σπάνιες γαίες (οι οποίες είναι 17 στο σύνολο, άρα τα στρατηγικά ορυκτά σήμερα είναι περίπου 51).
Τη δεκαετία του 1980 ο βασικός παίκτης στα στρατηγικά ορυκτά ήταν η ΕΣΣΔ. Μέχρι τη δεκαετία του 1990 βασικός παίκτης στις σπάνιες γαίες ήταν οι ΗΠΑ· σήμερα βασικός παίκτης στις σπάνιες γαίες είναι η Κίνα.
Τη δεκαετία του 1980 η ΕΣΣΔ έδειχνε τη διάθεση να παρεμβαίνει στρατιωτικά σε περιοχές που διέθεταν στρατηγικά ορυκτά. Σήμερα η Κίνα παρεμβαίνει στις περιοχές που διαθέτουν σπάνιες γαίες μέσω της συγχώρεσης-του-χρέους ("debt-forgiveness”). 

Ενδεικτικά, ορισμένοι παράγοντες ευνοιοκρατίας (favoritisms) που οδήγησαν στη χαλιναγώγηση της "αλυσίδας αξίας" των σπάνιων γαιών από την Κίνα είναι:

Η ευαισθησία των Δυτικών κοινωνιών στις αρνητικές ειδήσεις σχετικές με τις περιβαλλοντικές καταστροφές.
Η απαγόρευση των απεργιών και η μη-ύπαρξη εργατικών συνδικάτων στην Κίνα.
Η αδιαφάνεια στη χρηματοδότηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στη Δύση.
Το γεγονός ότι οι σπάνιες γαίες δεν διαπραγματεύονται μέσω κάποιου χρηματιστηρίου μετάλλων. Ένας πιθανός τρόπος αντιμετώπισης της χαλιναγώγησης της "αλυσίδας αξίας" των σπάνιων γαιών από την Κίνα είναι η δημιουργία κατάλληλου πλαισίου υπό τη μορφή "μηχανισμού" ο οποίος θα εξασφαλίζει την ομαλή προσφορά τους στους τελικούς χρήστες.

Βασικά δομικά στοιχεία του εν λόγω "μηχανισμού" προτείνονται τα εξής:
- Οι τελικοί χρήστες των σπάνιων γαιών (εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, αμυντικές βιομηχανίες κλπ.).
- Τράπεζες.
- Εταιρεία holding.
- Χρηματιστήριο σπάνιων γαιών.

Ορισμένα από τα πιθανά οφέλη από τη δημιουργία ενός τέτοιου "μηχανισμού" είναι:
- O μετριασμός του επιχειρηματικού κινδύνου μεταξύ των τελικών χρηστών σπάνιων γαιών και των εξορυκτικών επιχειρήσεων.
- H επικράτηση δίκαιων συνθηκών στο εμπόριο σπάνιων γαιών (fair trade).
- Διαφάνεια στο εμπόριο των σπάνιων γαιών.
- Επίτευξη γεωπολιτικής ισορροπίας.
- Οικονομίες κλίμακας.

Το πλαίσιο βάσει του οποίου περιγράφεται η συνεργασία των παραπάνω "δομικών" στοιχείων του "μηχανισμού" παρουσιάζεται σε άρθρο που δημοσιεύθηκε προσφάτως στο World Economics Journal του Λονδίνου.


*Η παρούσα δημοσίευση του Σωτήρη Ν. Καμενόπουλου στο Capital.gr αποτελεί συνοπτική παρουσίαση του άρθρου του WEJ.

Διαβάστε περισσότερα »

Η σωτήρια αποσύνδεση της δραχμής από τον κανόνα του χρυσού το 1932

Μέσα στη δίνη της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης τον Απρίλιο του 1932, η κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου αποφάσισε να εγκαταλείψει την πρόσδεση της δραχμής στον κανόνα του χρυσού που είχε οδηγήσει τη χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο. Ήταν μια σωτήρια ενέργεια, παρ’ όλες τις αντιρήσεις των δανειστών και τις σχετικές μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις για τη ρύθμιση του χρέους που συμφωνήθηκε πολύ αργότερα, το 1964, με ευνοϊκούς όρους για την Ελλάδα.
Το σημαντικό είναι ότι, ένα μόλις χρόνο μετά τον απεγκλωβισμό από τον κανόνα του χρυρού, το 1933, η ελληνική οικονομία επέστρεψε στην αναάπτυξη και το 1936 η απασχόληση ανέρχεται στα προ της κρίσης επίπεδα.
Κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, μετά και την υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου κατά 50% το 1953, η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε αλματωδώς και συνέχισε να αυξάνεται με αυξομειώσεις μέχρι την ένταξή της στην ευρωζώνη και ειδικότερα μετά το 2008 όπου πέφτει στα Τάρταρα, χωρίς ελπίδα να ανακάμψει.
Αλλά ας γυρίσουμε πίσω στην εποχή του Βενιζέλου στις αρχές της δεκαετίας του 1930.Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Βενιζέλου και η νεοσύστατη Τράπεζα της Ελλάδος επιχείρησαν να υπερασπιστούν την ισοτιμία της δραχμής – αρχικά με τη στερλίνα και μετά την αποχώρηση των Βρετανών από τον κανόνα του χρυσού, τον Σεπτέμβριο του 1931, με το αμερικανικό δολάριο. Ηταν η ίδια σφιχτή πολιτική –υπό τη στενή επιτήρηση της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών, της Διεθνούς Οικονομικής Επιτροπής (εν λειτουργία από το 1898) και της Τράπεζας της Αγγλίας– που, παρά τα βάρη της ενσωμάτωσης των προσφύγων της Μικράς Ασίας, είχε επιτρέψει τη θεαματική μείωση των επιτοκίων εξωτερικού δανεισμού της Ελλάδας.
Το κόστος δανεισμού είχε πέσει από το 14,3% (το 1923) στο 6,7% όταν εισήλθε στον βρετανικό κανόνα του χρυσού το 1928. Με τους ίδιους σχετικά ευνοϊκούς όρους συνέχισε να δανείζεται η χώρα ώς τα τέλη του 1930. Οι ξένοι πιστωτές το 1927 είχαν επιβάλει στην Αθήνα δημoσιονομικό κανόνα, βάσει του οποίου οι δημόσιες δαπάνες δεν έπρεπε να ξεπεράσουν το 28% του ΑΕΠ το 1929-30 και ο προϋπολογισμός έπρεπε μετά το έτος αυτό να είναι ισοσκελισμένος (βλ. τη μελέτη του νυν αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Γιώργου Χουλιαράκη και της Σοφίας Λαζαρέτου, με τίτλο «Deja Vu? The Greek Crisis Experience, the 2010s versus the 1930s», working paper 176 της Τράπεζας της Ελλάδος).
Τότε όμως,στα τέλη του 1930, η διεθνής κρίσηφτάνει και στην Ελλάδα, με τη μορφή μαζικών πτωχεύσεων επιχειρήσεων και τραπεζικού πανικού. Η έξοδος της Βρετανίας από τον κανόνα του χρυσού ήταν το τελικό χτύπημα. Οι καταθέτες έσπευσαν να μετατρέψουν τις δραχμές τους σε χρυσό ή συνάλλαγμα. Η θεσμικά αδύναμη ιδιαίτερα έναντι της Εθνικής, Τράπεζα της Ελλάδος ,διαχειρίστηκε ανεπαρκώς το σοκ, με ξαφνικές αυξήσεις επιτοκίων τις οποίες ακολούθησαν ανεξήγητες μειώσεις.
Στις αρχές του 1932, ο Βενιζέλος, που απολάμβανε τη στήριξη της αντιπολίτευσης για την πολιτική διατήρησης της σταθερής ισοτιμίας, μειώνει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 6%. Στη συνέχεια επισκέπτεται τη Ρώμη, το Παρίσι και το Λονδίνο,τις τρεις εναπομείνασες εγγυήτριες δυνάμεις του δανείου του 1898. Εκεί υπόσχεται ότι η Ελλάδα δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες. Παράλληλα, όμως, διαμηνύει πως οι αντοχές της οικονομίας έχουν εξαντληθεί και δεν υπάρχει δυνατότητα για περαιτέρω περικοπές ή αυξήσεις φόρων με δεδομένο ότι, ο κρατικός προϋπολογισμός ήταν πλεονασματικός τα τρία προηγούμενα χρόνια.
Τελικά, αποφασίζει να προχωρήσει στη στάση πληρωμών και στην αποσύνδεση της δραχμής-από τον κανόνα του χρυσού -ένα είδος Grexit- gegon;ow που οδήγησε στην ανάκαμψη της οικονομίας και τη σωτηρία της χώρας.
Το καταληκτικό συμπέρασμα από τον απεγκλωβισμό της χώρας μας από τον κανόνα του χρυσού και τη στάση πληρωμών το 1932, είναι ότι, η ελληνική οικονομία απαλλάχτηκε απο τη μέγγενη των χρεών και υποτιμώντας το εθνικό της νόμισμα, σε συνδυασμό με παράλληλα μέτρα δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής, αναπτύχθηκε ικανοποιητικά έως και αλματωδώς για πολλές δεκαετίες. Μέχρις ότου μπήκε ξανά σε μια νέα ποιο σκληρή και απάνθρωπη νομισματική φυλακή. Αυτήν του γερμανικού ευρώ.

odosdrachmis.gr

Διαβάστε περισσότερα »