Τό "Μαγνητικό Μάτι" τής Νέας Μάκρης καί Πεταλιών, στόν Ευβοϊκό κόλπο.


Ήταν το 1990, όταν σε ένα φίλο και συνεργάτη έφτασε με περίεργο τρόπο ένα δέμα χωρίς ένδειξη αποστολέα. Ο φίλος μας το άνοιξε και βρήκε μέσα ένα βιβλίο. Επρόκειτο για το "Έλληνες Πράκτορες της CIA και της KGB(Ντοκουμέντα από το Ανέκδοτο Αρχείο των Χένρυ Τάσκα - Τομ Καραμεσίνη)", ανώνυμου συγγραφέα (ΒΛΕΠΕ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ). Μέσα στις σελίδες του βιβλίου, ορισμένες παράγραφοι ήταν μαρκαρισμένες με φωσφοριζέ μαρκαδόρο. Σημειώνουμε ότι τον καιρό εκείνο επισκεπτόμασταν την Πεντέλη και τη σπηλιά συστηματικά, και ήταν δύσκολο να περάσει εβδομάδα δίχως την πραγματοποίηση δύο τουλάχιστον επισκέψεων μας στο μέρος. Σημειώνουμε, επίσης, ότι το βιβλίο αυτό δεν καταπιανόταν με περίεργα φαινόμενα, ούτε αναφερόταν στην Πεντέλη. Κατά παράξενο τρόπο, σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την έκδοση του εξαφανίστηκε από τα ράφια των βιβλιοπωλείων και δεν επανεκδόθηκε ποτέ, σε αντίθεση με άλλα συνωμοσιολογικά-αντικατασκοπικά, σούπερ αποκαλυπτικά βιβλία/παραμύθια που κοσμούν τις προθήκες των βιβλιοπωλείων.
Θυμίζουμε, τέλος, ότι ο Χένρυ Τάσκα διετέλεσε πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα και υπήρξε θύμα «αδιευκρίνιστου αυτοκινητιστικού δυστυχήματος» στην Ιταλία, λίγο αφότου εγκατέλειψε την πρεσβεία της Αθήνας. 
Ο Τομ Καραμεσίνης διετέλεσε σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα την περίοδο 1965-1975 (τι περίεργη περίοδος, αλήθεια) και πέθανε στις ΗΠΑ, προσβεβλημένος από αδιευκρίνιστη μορφή καρκίνου την πρώτη εβδομάδα μετά την αποχώρηση του από την υπηρεσία. Το απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από το εν λόγω βιβλίο.


Ο Τομ Καραμεσίνης, σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα, άκουγε με προσοχή όσα του έλεγε ο "ανακριτής" της χθεσινής επιχείρησης. Ήταν γερμένος προς τα πίσω και με τα μάτια καρφωμένα στο ταβάνι του γραφείου του.

"Τελείωσες;", ρώτησε το συνεργάτη του όταν εκείνος ολοκλήρωσε την αναφορά του. "Μην πειράξετε τον αδελφό του. Είναι καλύτερα που δε θα μπορέσει η αστυνομία να τον αναγνωρίσει. Μπελάς κι αυτός!"

Ο σταθμάρχης άναψε ένα ελληνικό τσιγάρο και ρώτησε τον "ανακριτή": "Είχε, λοιπόν, τόση σημασία αυτό το καταραμένο σχεδιάγραμμα;".

"Ναι", απάντησε εκείνος. "Γι' αυτό οι Ρώσοι πληρώνουν δύο εκατομμύρια δολάρια. Είναι ο ακριβότερος χάρτης του κόσμου επειδή συνοδεύεται από την επιστημονική ανάλυση των χρήσεων του. Και από μια γραπτή έκθεση".

"Έκθεση είπες; Τι έκθεση;" ρώτησε ο Τομ.

Τότε ο "ανακριτής" εξήγησε στον Καραμεσίνη το περιεχόμενο αυτής της σπουδαίας έκθεσης που αποτελούσε ταυτόχρονα μια καταπληκτική αποκάλυψη. Η περιοχή της Νέας Μάκρης δεν επιλέχθηκε τυχαία από το Πεντάγωνο των ΗΠΑ για την εγκατάσταση της περίφημης στρατιωτικής βάσης. Ακριβώς σε αυτό το σημείο, ένα σπάνιο φυσικό φαινόμενο κάνει τη χρησιμότητα της τοποθεσίας μοναδική στον κόσμο.


Πρόκειται για το "Μαγνητικό Μάτι", που βρίσκεται στη θαλάσσια λωρίδα μεταξύ Νέας Μάκρης και Πεταλιών, στον Ευβοϊκό κόλπο και αποτελεί το ένα άκρο ενός "Μαγνητικού Τούνελ" (Magnetic Tunnel).

Η πρώτη κατηγορία των μαγνητικών δραστηριοτήτων της Γης είναι εξωτερική, δηλαδή στην ατμόσφαιρα και στο διάστημα (ζώνες Van Allen), και είναι υπεύθυνη για τις βιολογικές μεταβολές.


Η δεύτερη μαγνητική δραστηριότητα αναπτύσσεται στα έγκατα του πλανήτη. Το πιο καταπληκτικό φαινόμενο της δραστηριότητας αυτής είναι το "Μαγνητικό Τούνελ". Μπορούμε να το φανταστούμε σαν ένα σωλήνα με διάμετρο από μερικές εκατοντάδες μέτρα έως μερικά χιλιόμετρα που ξεκινάει από ένα σημείο της επιφάνειας της Γης και καταλήγει σε κάποιο άλλο σημείο της επιφάνειάς της, συνήθως στην "πίσω πλευρά".




Μέσα στο "Μαγνητικό Τούνελ" υπάρχει ένα συνεχώς κινούμενο κύμα με ασύλληπτη ενέργεια.


Στις απολήξεις του "Μαγνητικού Τούνελ" τα μαγνητικά φαινόμενα είναι πολύ έντονα, όπως π.χ. η παλίρροια στο στενό του Ευρίπου, που είναι αποτέλεσμα του "Μαγνητικού Τούνελ" σε συνδυασμό με το μαγνητικό πεδίο της Σελήνης. Η συνεχής μεταφορά ενέργειας από το ένα άκρο στο άλλο και αντίστροφα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μετάδοση κάθε είδους ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, που μπορούν να "φορτωθούν" και να "ταξιδέψουν" επάνω στα ήδη ταξιδεύοντα μαγνητικά κύματα από τη μια άκρη του "Μαγνητικού Τούνελ" στην άλλη και αντίστροφα.


Η μία άκρη αυτού του σπάνιου "Μαγνητικού Τούνελ" είναι μέσα στη θάλασσα, μπροστά ακριβώς στη βάση της Νέας Μάκρης. Η άλλη άκρη είναι στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, κάπου κοντά στο Λάγκλεϋ (Έδρα της CIA).


Το μεγάλο πλεονέκτημα γι' αυτή τη σιωπηρή και παντελώς αφανή μετάδοση είναι ότι εξυπηρετούνται πολλοί και σπουδαίοι σκοποί και στόχοι. Επικοινωνίες, παρακολουθήσεις κινήσεων εχθρικού στόλου, απόρρητες πληροφορίες,data κλπ. Χωρίς κανένα απολύτως έξοδο (κεραίες, υπαλλήλους, μηχανήματα κ.α.). Και το εκπληκτικότερο απ' όλα, με "φυσική στεγανή ασφάλεια". Γιατί εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι στο "Μαγνητικό Τούνελ" δεν υπάρχει δυνατότητα να "μπει άλλος" με κανένα φυσικό ή τεχνητό τρόπο.


Έτσι όλα τα υψηλού βαθμού ασφαλείας (Top Secrets) σήματα των υπηρεσιών 'Αμυνας και Πληροφοριών των ΗΠΑ, αφού "συλλέγονται" στη Νέα Μάκρη ταξιδεύουν τζάμπα με απόλυτη ασφάλεια στον παραλήπτη τους, που είναι το Πεντάγωνο και η CIA στη Βιρτζίνια.


Τα "Μαγνητικά Τούνελ" αποκαλύπτονται σχετικά εύκολα. Αν δηλαδή σε ένα τόπο υπάρχει έντονη μαγνητική δραστηριότητα, εκεί βρίσκεται το άκρο κάποιου "Μαγνητικού Τούνελ". Σ' αυτό το άκρο "φορτώνεται" μια απλή κωδικοποιημένη συχνότητα και "ανιχνεύεται" η απόληξη του, δηλαδή το άλλο άκρο του "Μαγνητικού Τούνελ".


Αυτό γίνεται με τη βοήθεια του υπάρχοντος δικτύου ραντάρ ή και με ιπτάμενα ραντάρ, τα γνωστά Awacks.
Όταν ανακαλυφθεί το "τέλος" του "Μαγνητικού Τούνελ" και τυχαίνει να βρίσκεται σε συμμαχικό έδαφος, είναι εκμεταλλεύσιμο με ένα ραντάρ (δέκτη - λήπτη). Και αν είναι πολύ σημαντικό, με μεγάλη χωρητικότητα και ισχυρή ενέργεια, γίνεται πολύτιμη στρατιωτική βάση τύπου Νέας Μάκρης.


Επομένως το μέρος επιλέχθηκε όχι βέβαια με κριτήριο την ωραία θάλασσα... Η βάση στη Νέα Μάκρη είναι πολύτιμη και αναντικατάστατη όσο το "Μαγνητικό Τούνελ" έχει το ένα άκρο του εκεί. Και για να συμπληρωθεί μια μαγνητική περίοδος, χρειάζονται μερικά εκατομμύρια χρόνια...


Η Νέα Μάκρη απέχει γύρω στα οκτώ χιλιόμετρα από την Πεντέλη. 



Ο σταθμός ελέγχου Ιονόσφαιρας του Αστεροσκοπείου Πεντέλης, όμως, βρίσκεται πολύ πιο κοντά, γύρω στα δύο χιλιόμετρα από τη σπηλιά και σε άμεση οπτική επαφή με αυτή. Ναι, σίγουρα τα στοιχεία που συλλέγονται βοηθούν στο να αναλύονται η Ιονόσφαιρα και η Μαγνητόσφαιρα της Γης, όμως μήπως δεν είναι αυτή η μοναδική τους χρησιμότητα; Μήπως τα στοιχεία αυτά, που αποστέλλονται σε Αμερική και Ευρώπη, τυγχάνουν κάποιας περαιτέρω επεξεργασίας και αποκωδικοποίησης; Γιατί στην Πεντέλη; 
Ένας τέτοιος σταθμός θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί οπουδήποτε αλλού. Μήπως και τα έργα του 1977 και του 1990 μέσα και γύρω από τη σπηλιά σχετίζονταν με την ύπαρξη του υπόγειου ηλεκτρομαγνητικού«ποταμού» και την προσπάθεια μελέτης και χρησιμοποίησης του;
 Όταν προσπαθείς να μελετήσεις κάτι που ρέει υπογείως, τι καλύτερο μέρος για να στήσεις τη βάση σου από μια σπηλιά που βρίσκεται στο διάβα της ροής αυτής;
πηγη: iranon.gr
TO EIΔΑΜΕ ΕΔΩ
--------------------------------------------------------------------




Στο σημείο αυτό, όμως, θα πρέπει να δούμε πρώτα μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με το υπέδαφος της Πεντέλης.



Γεωλογικά, ο ορεινός όγκος της Πεντέλης αναλύεται χονδρικά στη διαστρωμάτωση τριών κύριων ζωνών. Στην κατώτερη ζώνη απαντάται ο σχηματισμός του κατώτερου μαρμάρου, στη μέση ζώνη απαντάται ένα στρώμα σχιστόλιθου, ενώ στην ανώτερη ζώνη, το ανώτερο μάρμαρο. Η διαστρωμάτωση αυτή του ορεινού όγκου της Πεντέλης περιγράφεται αναλυτικότερα σε μια αναφορά του φυσικομαθηματικού-γεωλόγου Ηλία Μαριολάκου (ΒΛΕΠΕ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ):







Στο Πεντελικό κατά τον Lepsius - που είναι ο πρώτος που μελέτησε συστηματικά την Γεωλογία της Αττικής το 1893 και ο οποίος κατασκεύασε ένα λεπτομερέστατο γεωλογικό χάρτη, σε κλίμακα 1 : 25.000 για ένα μεγάλο τμήμα της Αττικής, απαντούν οι τρεις ανώτεροι ορίζοντες του μεταμορφωμένου συστήματος της Αττικής, που από τους αρχαιότερους προς τους νεώτερους ορίζοντες είναι οι εξής: (ι) το Κατώτερο Μάρμαρο, (ιι) το σύστημα των Σχιστολίθων της Καισαριανής και (ιιι) το Ανώτερο Μάρμαρο.



Το Κατώτερο Μάρμαρο εμφανίζεται σαν συμπαγές, λευκό, λαμπυρίζον μάρμαρο, με κύριο χαρακτηριστικό τον μεγάλο βαθμό ανακρυσταλλώσεως. Ο ορίζοντας του Κατωτέρου Μαρμάρου εμφανίζεται επιφανειακά στο κεντρικό τμήμα του όρους, που συμπίπτει με τις ψηλότερες περιοχές του (εικ. 2). Ο σχηματισμός του Κατώτερου Μάρμαρου καίτοι πιστεύεται ότι αποτελεί αυτοτελή στρωματογραφική ενότητα, φαίνεται ότι μερικώς μετατρέπεται πλευρικά στον σχηματισμό των Σχιστολίθων της Καισαριανής.



Ο Σχιστόλιθος της Καισαριανής. Προκειμένου για την Πεντελική μάζα, όταν γίνεται λόγος για την ενότητα αυτή εννοούμε μια ποικιλία πετρολογικών τύπων που αντιπροσωπεύονται κυρίως από δύο μεγάλες ομάδες πετρωμάτων (Γ. Παρασκευόπουλος, 1957). Η πρώτη περιλαμβάνει επιδοτιτικούς κεροστιλβικούς γνεύσιους, άμφιβολίτες, κ.ά., ενώ η δεύτερη μοσχοβιτικούς γνεύσιους & σχιστόλιθους. Στους σχιστόλιθους παρεμβάλλονται αλλού λεπτότερες και αλλού παχύτερες τράπεζες κιανότεφρου ταινιωτού μαρμάρου.



Ο σχηματισμός του Σχιστόλιθου της Καισαριανής καταλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα του όρους.



Το Ανώτερο Μάρμαρο στο Πεντελικό καταλαμβάνει κυρίως το βόρειο τμήμα του και συγκεκριμένα την περιοχή πάνω από την Πολιτεία, την Εκάλη, την Ρέα και τον Διόνυσο, ενώ στο Νότιο και Ανατολικό τμήμα εμφανίζονται σε πολλές περιοχές, αλλά με πολύ μικρότερη επιφανειακή εξάπλωση, όπως για παράδειγμα στο λόφο του Αστεροσκοπείου.











Τα παραπάνω περιγράφονται και αναλύονται και σε μία μελέτη του γεωλογικού χάρτη της Αττικής (http://www.igme.gr/greekstudy_papadeas.doc, αντίγραφο υπάρχει αρχειοθετημένο εδώ).Προσέξτε τώρα μία ενδιαφέρουσα αναφορά στη μελέτη αυτή: «Στη Πεντέλη τα ανώτερα στρώματα του κατωτέρου μαρμάρου μεταβαίνουν σταδιακά σε μοσχοβιτικής, αμφιβολιτικής και άλλης ορυκτολογικής σύστασης γνεύσιους και σχιστόλιθους σε εναλλαγές με λευκά και κυανά μάρμαρα και σιπολίνες μικρού πάχους. Ολικό πάχος σειράς περίπου 300μ. 

Η στρωματογραφική τοποθέτηση των παραπάνω πετρωμάτων σε προ- λιθανθρακοφόρους σχηματισμούς δίδεται εξ΄ αιτίας των στρωματογραφικών συνθηκών που αναφέρονται παρακάτω... ...Η παραπάνω γνευσιακή σειρά περνά με σαφή διαχωριστικά όρια σε τεφρόμαυρους και τεφροκύανους σχιστόλιθους, των οποίων το χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η παρουσία γραφίτη. Στα ανώτερα στρώματα των σχηματισμών αυτών, στη ΒΑ Πεντέλη, παρεμβάλλονται μικρού πάχους ενστρώσεις μαρμάρων και σιπολινών.»



Ξέρετε κάτι; Ο Γραφίτης είναι πολύ καλός αγωγός του ηλεκτρικού ρεύματος(http://minerals.usgs.gov/minerals/pubs/commodity/graphite). 

Όχι μόνο αυτό, αλλά συγκεκριμένα ο περιέχων γραφίτη σχιστόλιθος, που όπως είδαμε καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα της Πεντέλης, λόγω ακριβώς της ηλεκτρικής του αγωγιμότητας, είναι ως πέτρωμα άριστος αγωγός των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Ενδεικτικά, μεταφράζουμε από την εργασία της διεύθυνσης http://herkules.oulu.fi/isbn951427119X/isbn951427119X.pdf (σελίδα 11, «1 Introduction 1.1 Background» - αντίγραφο υπάρχει αρχειοθετημένο εδώ):







In the case of inductive EM methods that are studied in this work, the dominant petrophysical parameter is the electrical conductivity (or its reciprocal, the resistivity), which represents the ability of electric charges to move inside a matter. Certain geological targets, such as graphitic bearing schist zones and massive sulphide ore bodies, can reproduce a strong anomalous EM response because their conductivity is considerably higher than the conductivity of host rocks surrounding them.



μετάφραση:



Στην περίπτωση των επαγωγικών ΗλεκτροΜαγνητικών μεθόδων (που χρησιμοποιούνται για τη διερεύνηση της σύστασης του υπεδάφους) οι οποίες μελετώνται σ' αυτή την εργασία, η κυρίαρχη πετροφυσική παράμετρος είναι η ηλεκτρική αγωγιμότητα (ή το αντίστροφο της, η ηλεκτρική αντιστασιμότητα), που υποδηλώνει την ικανότητα των ηλεκτρικών φορτίων να διαδίδονται διαμέσου μιας μάζας. Κάποιοι γεωλογικοί «στόχοι», όπως οι περιέχουσες γραφίτη σχιστολιθικές ζώνες και τα μεγάλα κοιτάσματα θειούχων ενώσεων, μπορούν να προκαλέσουν μια ισχυρή, ανώμαλη ΗλεκτροΜαγνητική «απάντηση» (στον διερευνητικό ηλεκτρομαγνητικό παλμό που διοχετεύεται στο υπέδαφος) επειδή η αγωγιμότητα τους είναι σημαντικά υψηλότερη απ' ό,τι η αγωγιμότητα των γύρω πετρωμάτων από τα οποία περιβάλλονται.


----------------------------------





Είναι πολύ πιθανό η γεωλογική αυτή σύσταση της Πεντέλης, με έντονα αγώγιμο γραφιτικό σχιστόλιθο σε μεγάλο της τμήμα, να σχετίζεται με τη γεωμαγνητική της ιδιαιτερότητα, που όπως είδαμε περιλαμβάνει πολύ αυξημένες τιμές έντασης γεωμαγνητικού πεδίου κατά περιόδους (σύμφωνα με τις μετρήσεις του Μαγνητικού Παρατηρητηρίου Πεντέλης -http://old.igme.gr/magnetic.htm), αλλά και παράδοξο συσχετισμό των αυξημένων αυτών τιμών με την πρόκληση σεισμικών δονήσεων (http://www.cosis.net/abstracts/EAE03/13108/EAE03-J-13108.pdf). Στο σημείο αυτό, θα πρέπει κανείς να θυμηθεί και εκείνη την άλλη μελέτη, σύμφωνα με την οποία το πεντελικό μάρμαρο χαρακτηρίζεται από πιεζοηλεκτρικές ιδιότητες. Συνολικά, λοιπόν, και σε συνδυασμό με όσα είδαμε για τη γεωλογική διαστρωμάτωση της Πεντέλης, έχουμε ένα βουνό στο οποίο ένα στρώμα ηλεκτρικά αγώγιμου γραφιτικού σχιστόλιθου περικλείεται ανάμεσα σε δύο στρώματα πετρώματος (το ανώτερο και κατώτερο μάρμαρο) με πιεζοηλεκτρικά χαρακτηριστικά. Και όλα αυτά, πάνω από ένα ενεργό ρήγμα με σχεδόν διαρκή μικροσεισμική δραστηριότητα.



Προσέξτε τώρα τα αναγραφόμενα σε έγγραφο της εταιρίας "Ελληνικά Τεχνικά Έργα" -εταιρίας που είχε αναλάβει ανάδοχος των έργων του 1990- το οποίο δημοσιεύτηκε στις 29 Αυγούστου 1990 σε άρθρο της εφημερίδας "Έθνος" με τίτλο "Πυρηνικά στη Σπηλιά του Νταβέλη":





Εφημερίδα "Έθνος", φύλλο 29/08/1990, σελίδα 1.



«Σας αποστέλλουμε τα δοκίμια σκυροδέματος Β, που ελήφθησαν για το έργο κατασκευής οδού προσπελάσεως και περιφράξεως χώρου αποθήκης τηλεπικοινωνιακού υλικού». Σε άρθρο της επόμενης ημέρας (φύλλο 30/08/1990), της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος", εκφράζονται τα εξής σχετικά με τα έργα της σπηλιάς: «...δεν πρόκειται να γίνει αποθήκη πυρηνικών, αλλά ένας υπερσύγχρονος σταθμός τηλεπικοινωνιών των ενόπλων δυνάμεων και σε κρίσιμες ώρες θα χρησιμοποιείται ως κέντρο διοικήσεως και επιχειρήσεων, αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τεχνικών οι κατασκευές αυτές μπορούν να αντέξουν πίεση μέχρι και 2000 ατμόσφαιρες. Πράγμα που σημαίνει ότι αντέχουν ακόμα και σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης.»



Για να ξαναγυρίσουμε, λοιπόν, στα έργα, αν στην ευρύτερη περιοχή της Πεντέλης καταλήγει πράγματι ένας γεωμαγνητικός δίαυλος υπό τη μορφή τελλουρικού ρεύματος, αυτός θα συνιστούσε έναν φυσικό υπόγειο αγωγό κυμάτων ELF, αφού τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των τελλουρικών ρευμάτων είναι, ακριβώς, φυσικά εκλυόμενα κύματα ELF. Θα μπορούσε«ένας υπερσύγχρονος -ΝΑΤΟϊκός σε κάθε περίπτωση- σταθμός τηλεπικοινωνιών», που κατά τη γνώμη μας αποτελεί αρκετά πιθανή εκδοχή ως προς τα έργα της σπηλιάς, να αποσκοπούσε στον πειραματισμό και την τηλεπικοινωνιακή αξιοποίηση των φυσικών ιδιαιτεροτήτων του βουνού στις οποίες αναφερθήκαμε, σχετιζόμενος με το σύστημα τηλεπικοινωνιών ELF; 
Πιστεύουμε πως ναι, και είδαμε ως εδώ αρκετές παρατηρήσεις και στοιχεία που συνηγορούν με την άποψη αυτή. Μεταξύ άλλων, είδαμε ότι η Πεντέλη διαθέτει ένα ιδανικά αγώγιμο ως προς τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα υπέδαφος (θυμηθείτε την αξιοποίηση του υπεδάφους μεταξύ των πομπών ELF στην Αμερική), που θα μπορούσε να παίξει το ρόλο φυσικής αντένας. 
Και είδαμε επίσης ότι, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, θεωρείται πιθανός ο σχηματισμός ισχυρότατων γεωμαγνητικών δινών στο υπέδαφος του βουνού, που και αυτές θα μπορούσαν να δρουν ως «οδηγοί» ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (http://www.cosis.net/abstracts/EAE03/13108/EAE03-J-13108.pdfhttp://www.copernicus.org/EGU/nhess/3/2003/3/nhs-3-171.pdf).





Ο πιθανολογούμενος μηχανισμός σχηματισμού ηλεκτρομαγνητικών

δινών στο υπέδαφος της Πεντέλης. Αν είστε αρκετά μαζοχιστής ώστε να

επιθυμείτε να τον κατανοήσετε, μπορείτε να ανατρέξτε στη διεύθυνση

http://www.copernicus.org/EGU/nhess/3/2003/3/nhs-3-171.pdf, ή

εδώ, σε αρχειοθετημένο αντίγραφο της σχετικής μελέτης.



Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί μια ακόμα πτυχή του θέματος. Για την τεχνητή έκλυση κυμάτων ELF δεν απαιτούνται αναγκαστικά τεραστίου μεγέθους αντένες και εγκαταστάσεις όπως αυτές του συστήματος τηλεπικοινωνιών του USN, που σκοπό είχαν την παγκοσμίου εμβέλειας μετάδοση σημάτων. Εκτός των ΗΠΑ, και άλλες χώρες είναι γνωστό ότι κατασκεύασαν συστήματα τηλεπικοινωνιών ELF (όπως η πρώην Σοβιετική Ένωση, η Βρετανία και η Γαλλία - ενδεικτικά: http://reachone.net/~trufax/online/3.html), με αντένες αρκετά μικρότερου μεγέθους και αντίστοιχα μικρότερης δυναμικότητας. Αλλά και εκτός του τρόπου αυτού έκλυσης κυμάτων ELF, είναι εδώ και αρκετά χρόνια γνωστό στους επιστήμονες ότι κύματα ELFμπορούν να εκλυθούν και μέσω κατάλληλης διέγερσης της Ιονόσφαιρας από υψηλής συχνότητας (HF - High Frequency) ηλεκτρομαγνητικά κύματα (http://www.bariumblues.com/simulations_of_elf_radiation_gen.htm). Αυτή, άλλωστε, ήταν και η φιλοσοφία του προγράμματος «High frequency Active Auroral Research Program» (HAARP), το οποίο είχε ξεσηκώσει τόσες διαμαρτυρίες.



Υπόψιν ότι το HAARP αποτελούσε κοινό πρόγραμμα μεταξύ Πολεμικής Αεροπορίας και Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Σύμφωνα με επίσημη δήλωση, το 1996, του τότε επικεφαλής του προγράμματος, John L. Heckscher, το HAARP στόχευε μεταξύ άλλων και στην εξυπηρέτηση των τηλεπικοινωνιών με τα υποβρύχια («According to program manager John L. Heckscher of the Phillips Laboratory at Hanscom AFB, Massachusetts, potential military applications of the HAARP research include developing Department of Defense technology for detecting cruise missiles and communicating with submarines.» - http://www.globalpolicy.org/socecon/envronmt/haarp.htm). Η χρήση αυτή των παραγόμενων κυμάτων ELF γινόταν, εξάλλου, παραδεκτή και επισήμως (http://pe2bz.philpem.me.uk/Comm/- ELF-VLF/- Operations/Info-101-SubmarineXmit/S5/elfsafe.html). Δεν είναι, λοιπόν, διόλου περίεργο που το επίγειο τηλεπικοινωνιακό σύστημα ELF καταργήθηκε μετά την έναρξη λειτουργίας του HAARP, το οποίο, με τη σειρά του, έχει προγραμματιστεί να απενεργοποιηθεί οριστικά εντός του 2014. Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με δήλωση στην αμερικανική Γερουσία του David Walker, υψηλόβαθμου αξιωματούχου της Πολεμικής Αεροπορίας, πλέον έχουν αναπτυχθεί νέες μέθοδοι μετάδοσης ενέργειας στην Ιονόσφαιρα, οι οποίες επιτρέπουν τον έλεγχο της («...We are moving on to other ways of managing the ionosphere, which the HAARP was really designed to do... ...To inject energy into the ionosphere to be able to actually control it. But that work has been completed...» -http://www.adn.com/node/1588571). Στο σημείο αυτό, υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά την επί σειρά ετών χρηματοδότηση του ιονοσφαιρικού σταθμού Πεντέλης από το ΝΑΤΟ.



Α, και θυμάστε που λέγαμε πριν ότι τα έργα του 1990 στη σπηλιά ξεκίνησαν ταυτόχρονα με το κλείσιμο της βάσης τηλεπικοινωνιών της Νέας Μάκρης, λίγους μήνες μετά την έναρξη της λειτουργίας του επίγειου συστήματος τηλεπικοινωνιών ELF τον Οκτώβριο του 1989; Θυμάστε που λέγαμε πως είναι περίεργο το ότι τα έργα του 1990 διακόπηκαν ξαφνικά λίγους μήνες αργότερα, πριν προλάβουν να προχωρήσουν; Ε, μαντέψτε πότε εγκρίθηκε από το αμερικανικό Κογκρέσο η ανάπτυξη του HAARP, που καθιστούσε τους επίγειους πομπούς κυμάτων ELF ξεπερασμένους και περιττούς. Μα, το 1990, τότε ακριβώς που διακόπηκαν και τα έργα στη σπηλιά (http://anticorruptionsociety.com/2011/05/13/warming-the-globe-and-melting-the-polar-ice-cap/).



Αν, λοιπόν, τα έργα αποσκοπούσαν σε κάτι σχετικό με τα όσα προαναφέρθηκαν, θα ίσχυαν τα εξής τινά:



● Οι ακριβείς παράμετροι και η ιδιαιτερότητα της θέσης των έργων θα αποτελούσαν στοιχεία απόρρητα, τα οποία -αν γνώριζαν- θα γνώριζαν ελάχιστοι άνθρωποι στην Ελλάδα. Η αιτιολόγηση των έργων σε υψηλόβαθμο επίπεδο θα ήταν γενικόλογη και θα αφορούσε στη δημιουργία κάποιου σταθμού τηλεπικοινωνιών ή κάποιου στρατηγείου. Οι εγκαταστάσεις που θα κατασκευάζονταν θα έφεραν πιθανότατα έναν τέτοιο χαρακτηρισμό, ενώ πολλές από τις επιχειρησιακές τους λειτουργίες θα αφορούσαν πράγματι το χαρακτηρισμό αυτό.



● Μια υπερβολική μυστικοπάθεια θα κάλυπτε τα έργα.



Και πράγματι, υπερβολική και οξύμωρη υπήρξε η μυστικοπάθεια με την οποία τυλίχθηκαν τα έργα αυτά. Έτσι, ενώ όλη η Ελλάδα γνώριζε για τα έργα στη σπηλιά της Πεντέλης, που έγιναν και πολλές φορές πρωτοσέλιδο σε εφημερίδες, ουδέποτε δόθηκε η παραμικρή επίσημη εξήγηση για το σκοπό τους. Ακόμη και οι εργαζόμενοι στα έργα, που στη χώρα μας συνήθως γνωρίζουν έως και τον αριθμό των σφραγισμάτων της δεξιάς άνω γνάθου του εργοδότη τους, δήλωναν ότι αγνοούσαν, όχι μόνο το σκοπό των έργων, αλλά και το για ποιόν ακριβώς εργάζονταν. Χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι ένα μικρό δημοσίευμα του 1978 στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης", με τίτλο "Τι συμβαίνει στη σπηλιά του Νταβέλη;":





Εφημερίδα "Ριζοσπάστης", φύλλο 28/03/1978, σελίδα 7.



Αλλά, βέβαια, αν οι εγκαταστάσεις στη σπηλιά σχετίζονταν με τηλεπικοινωνιακά ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και δη συχνοτήτων ELF, που θα διαδίδονταν δια μέσω του υπεδάφους του βουνού ή/και της Ιονόσφαιρας, αυτό δε θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να γίνει γνωστό. Γιατί τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και μάλιστα ειδικά εκείνα της μπάντας ELF, φαίνεται ότι έχουν αρκετές και περίεργες ανεπιθύμητες επιδράσεις στους ανθρώπους.
Σχόλια