Όσο κράζουν τα κοράκια...
Επί χρόνια, με τους ντόπιους υποτακτικούς, έλεγχαν τη ζωή, τον ύπνο, την ανάσα, τη μέρα και τη νύχτα μας. Έστελναν υπαλλήλους να κάνουν κουμάντο σε μια χώρα, επειδή η δική της ηγεσία ήταν ξεψυχισμένη, με ελαστική μέση, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να χτυπήσει προσοχή σε ο,τιδήποτε σχετιζόταν με το χρήμα των τοκογλύφων της Ευρώπης και την πολιτική τους έκφραση: τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και όλο τον άλλο χαμηλοϋψή πολιτικό συρφετό μιας παρακμιακής Ευρώπης.Εκείνοι χτυπούσαν προσοχή μπροστά στα αφεντικά τους και κάτω από το βαρύ χτύπο της μπότας τους συνέτριβαν την Ελλάδα και τις ζωές των Ελλήνων.
Ξαφνικά - γι αυτούς- τα πράγματα άλλαξαν.
Πλέον δεν καθορίζουν ποιοι θα συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση. Κι ας το προσπάθησαν.
Πλέον δεν αποφασίζουν ποιος θα είναι ο Στουρνάρας της Ελλάδας που θα δέχεται τις εντολές και τις σφαλιάρες.
Πλέον δεν στέλνουν τους νόμους του ελληνικού κράτους ψηφισμένους στην Καγκελαρία, νόμους που απλώς χρειάζονται μετάφραση.
Πλέον δεν μπορούν να στέλνουν τους υπαλλήλους τους να ελέγχουν τους εκλεγμένους. Δεν μπορούν να έχουν υπερ-κυβερνήτες σε μια χώρα που διεκδικεί να είναι ανεξάρτητη και κυρίαρχη.
Πλέον κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να δίνουν εντολές για το πόσοι Έλληνες θα πεινάσουν, πόσοι θα μείνουν άστεγοι, πόσοι θα μείνουν άνεργοι, πόσοι θα πεθάνουν.
Ναι, είναι μια άλλη πραγματικότητα.
Δεν έγινε στην Ελλάδα επανάσταση, δεν σκίστηκαν αυθημερόν τα μνημόνια.
Αλλά η Ελλάδα υπάρχει. Και τους χαλάει τη συνταγή. Κι ας κοκκινίζουν από ντροπή κάποιοι Έλληνες που έκαναν τα πάντα να χτυπούν προσοχές και κάτω από τις μπότες τους να συντρίβουν τον ελληνικό ουρανό.
Ως πολίτη, ως Έλληνα, δε με τρομάζουν όλοι αυτοί που σήμερα βρίζουν μέρα νύχτα την προσπάθεια για αξιοπρέπεια. Αν δεν είχαμε αξιοπρέπεια δεν θα έβριζαν. Αυτό καταλαβαίνω.
Αν δεν τους ενοχλούσε και δεν τους χαλούσε ένας Βαρουφάκης "τα δεδομένα του θανάτου", δεν θα τον κυνηγούσαν.
Αν η Ελλάδα έσκυβε ακόμα, δεν θα την απειλούσαν νύχτα και μέρα.
Αν ένας Σαμαράς, ένας Βενιζέλος, ένας Χαρδούβελης συνέχιζαν να μεταφράζουν τις αποφάσεις του Σόιμπλε, θα συνέχιζαν να χάνονται Έλληνες και τμήματα της Ελλάδας. Και τότε θα μας κολάκευαν γιατί θα ήμασταν τα καλά παιδιά!
Άρα, όσο απειλούν τους Έλληνες, όσο προπηλακίζουν τους εκπροσώπους μας, καλά πάμε.
Όσο σκούζουν οι Σόιμπλε, οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι, μαζί τους οι Πρετεντέρηδες, η Ελλάδα υπάρχει.
Όσο κράζουν τα κοράκια...
Όσο κι αν είναι δύσκολοι οι δρόμοι, ας τους προχωρήσουμε.
Candiot
Σχόλια