Επιστημονισμός, ή επιστήμη;

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivtrbt0RTsedc0jvMbbeYUayYsgQ9PT973Cu8X8MEUL7QsU3nNrJd-kcUxcXHVxUhJRVM2XsU9R-1XNg-YGuMIPMKRgoeYl6nlRXdjjhiU4WaQtf05meaA5izyn6_l9GKQGTdeVFD3UnI/s320/scientsimidol.jpg
του Σταύρου Κατσούλη

Ένα κειμενάκι μου, για τους φίλους νέους που θέλουν να γίνουν επιστήμονες- αλλά και για όλους γενικότερα - επ' ευκαιρία της εξεταστικής περιόδου στο Λύκειο:

Η επιστήμη δεν θα έπρεπε ποτέ να είναι στόχος, αλλά τρόπος. Τρόπος για να αποκτήσει κανείς γνώση και κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει. Τρόπος για να βρίσκουμε λύσεις αποτελεσματικές, στα προβλήματά μας. Ο επιστημονισμός από την άλλη, μετατρέπει την επιστήμη σε αυτοσκοπό, συνδυάζοντας την με μια σκοπίμως ελιτίστικη νοοτροπία, μετατρέποντας υποτίθεται την επιστήμη σε κάτι που οι πολλοί, ποτέ δεν θα κατανοήσουν πλήρως.

Η επιστήμη, θέλει ανθρώπους με πόθο για ανακάλυψη και εφεύρεση. Ο επιστημονισμός, θέλει έτοιμες λύσεις, περιορισμένη αναζήτηση και ακόλουθους της επιβεβλημένης αυθεντίας. Ο επιστημονισμός, θέλει να κάνει τις κοινωνίες να αντιλαμβάνεται την επιστήμη ως ένα σύνολο από αδιάσειστα συμπεράσματα, χωρίς πολλές-πολλές αναλύσεις, κατανόηση και διαφωνίες. Θέλει να περάσει τα δόγματα της, κατακεραυνώνοντας κάθε έντιμο άνθρωπο που θέλει να ψάξει τα πράγματα μόνος του ή/και από την αρχή.

Η επιστήμη είναι διαδικασία συνεχής και μεταβαλλόμενη, φέρνε την αλλαγή, τον πρόοδο, την βαθύτερη κατανόηση. Για την επιστήμη, η ανάλυση, η πληροφορία, η διαδικασία, τα εμπειρικά ή/και πρωτογενή δεδομένα, η μέθοδος πρέπει να είναι δημόσια, προσπελάσιμα, και πρέπει να κρίνονται.

Ο επιστημονισμός από την άλλη, φέρνει τον συντηρητισμό, δεν αλλάζει, δεν προσφέρει άπλετο φως ή κατανόηση και απαιτεί απόλυτη αποδοχή των υποτιθέμενων συμπερασμάτων από όλους. Για τον επιστημονισμό, τα δεδομένα, η μέθοδος, η διαδικασία, η ανάλυση, τα πρωτογενή ή εμπειρικά δεδομένα, δεν πρέπει να απασχολούν το κοινό. Αυτό που έχει σημασία γι αυτόν, είναι το συμπέρασμα και η διείσδυσή του στην συνείδηση και το θυμικό του αποδέκτη με στόχο να γίνει αξίωμα και δόγμα.

Η επιστήμη έχει μόνο μία ατζέντα: την αναζήτηση τρόπων με τους οποίους μπορεί να επαναληφθεί ένα φαινόμενο. Κι έτσι, είναι αναγκασμένη να παραμένει αντικειμενική, να μην προσκυνά χορηγούς, να μην τυχαίνει να βγάζει συμπεράσματα που πάντα να ωφελούν τον χρηματοδότη.

Ο επιστημονισμός, έχει άλλη ατζέντα, τελείως διαφορετική. Δεν τον απασχολεί το αποτέλεσμα, εκτός κι αν είναι αυτό της εισαγωγής των δογμάτων του στην κοινωνία με όποιο κόστος κι αν έχει αυτό. Κι έτσι, δεν έχει ανάγκη από το να κάνει χρήση διαδικασιών, μελέτης, μεθόδου, πληροφοριών κλπ. ΕΚΤΟΣ βέβαια, από αυτά τα βασικά που χρειάζονται, για να είναι ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως είναι επιστήμη. Κι όχι απλά δεν έχει ανάγκη από όλα αυτά, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις θα τα διαστρεβλώσει για να πετύχει τον σκοπό του...

Η επιστήμη ποτέ δεν ήταν, κι ούτε ποτέ θα είναι πρόβλημα για την κοινωνία. Ο επιστημονισμός όμως, είναι πρόβλημα, γιατί είναι το άκρως αντίθετο της επιστήμης. Είναι ένας από τους σκοταδισμούς και μεθόδους χειραγώγησης της μάζας, που κάνει και θα κάνει ακόμα πιο τεράστιο κακό στις κοινωνίες του 21ου αιώνα και πέρα.

Αναρωτηθείτε λοιπόν, εσείς ποιο από τα δύο θέλετε να υπηρετήσετε, ήδη υπηρετείτε ή δεχόσαστε;

Κι αν δεν ξέρετε πιο, αρκεί να ξέρετε ότι αυτό είναι πολύ κακό σημάδι για τα έργα που θα ολοκληρώσετε στο μέλλον και για πιο συμφέρον.


stavroskatsoulis 
Σχόλια