Οι μύθοι που κατέρρευσαν, μετά το Brexit...

Όπως σε ένα δημοψήφισμα άνθρωποι ετερόκλητοι ψηφίζουν κάτι κοινό, για χιλιάδες διαφορετικούς, σημαντικούς ή ασήμαντους, λόγους έτσι και μετά το αποτέλεσμα του Brexit οι...
πολιτικές δυνάμεις και οι πολίτες επιχειρούν να περάσουν το αποτέλεσμα από την προκρούστεια κλίνη της δικής τους, ιδιοτελούς και συχνά μοναχικής προσέγγισης και πάντα προσπαθώντας να εξηγήσουν ένα ζήτημα ευρωπαϊκό με βάση τις εγχώριες πολιτικές ισορροπίες που ούτε σχέση έχουν αλλά ούτε θα μπορούσαν να σχετίζονται με τις εξελίξεις.

Όμως είναι το αποτέλεσμα που διαψεύδει αρκετούς μύθους που καλλιεργήθηκαν τα τελευταία χρόνια γύρω από διάφορα ζητήματα και άρα ο λόγος που παράχθηκε μετά τοBrexit είναι συχνά ασυνάρτητος σε αντιδιαστολή με τους πανηγυρικούς που όλοι είχαν προετοιμάσει για να καρπωθούν μαζί με τον Κάμερον, τις δάφνες της διαφαινόμενης μέχρι το βράδυ της Πέμπτης, νίκης του NAI. Ενώ η γερμανική ελίτ ήταν έτοιμη να πει πως «δεν τρέχει τίποτε, συνεχίζουμε».

Φυσικά το αποτέλεσμα έχει ως κεντρική του ιδέα, μια αντίδραση συγκεκριμένων στρωμάτων της Βρετανικής κοινωνίας, με τις δικές της υπερβολικές ιδιαιτερότητες, απέναντι στην Ευρώπη χωρίς συνοχή, στην Ευρώπη της Γερμανικής ηγεμονίας. Όμως αυτή είναι η μία όψη μόνο γιατί η ανάλυση δείχνει ότι οι πιο συνειδητοποιημένοι ψηφοφόροι είχαν διάθεση να δώσουν μια ευκαιρία έστω σε αυτή την ΕΕ ενώ κάποιοι άλλοι κατανάλωσαν την εύπεπτη αντιμεταναστευτική ρητορική του Φάρατζ ή τις μικροκομματικές σκοπιμότητες του Τζόνσον. Αυτό το ετερόκλητο μείγμα συμπεριφορών λοιπόν έδωσε το αποτέλεσμα του ΟΧΙ...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Σιδηρόπουλου, πατήστε εδώ
Σχόλια