Φόρος τιμής στο καλύτερο παιδί των δανειστών

Έχουμε μείνει… έκπληκτοι από τη διεθνή υποστήριξη στην ελληνική κυβέρνηση. Μόνο καλά λόγια από τους δανειστές, ελαφρές προειδοποιήσεις για να ολοκληρωθούν οι «μεταρρυθμίσεις», ύμνοι για το… ελληνικό θαύμα από ξένα ΜΜΕ. Μέχρι και η «θεραπαινίδα» του καπιταλισμού, ηWallStreetJournal, μιλά για έξοδο από την επιτροπεία το επόμενο καλοκαίρι.

Μάλιστα, όλα αυτά τα ξένα δημοσιεύματα αναπαράγονται μετ’ επαίνων από τα συριζαίϊκα παπαγαλάκια, στην ΕΡΤ, το ΑΠΕ, σε εφημερίδες που δεν είναι του… διαβόλου και της διαπλοκής. Μένει να δούμε τον Πολάκη να κραδαίνει ξένα έντυπα και να λέει «ιδού κύριοι η επιτυχία της αριστεράς. Τα σκυλιά ουρλιάζουν, το καραβάνι προχωρά».

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί ο ξαφνικός έρωτας των ξένων με τον Τσίπρα και τι τελικά επηρεάζει όλη αυτή η… θετική αποτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης. Επηρεάζει τη σκέψη των Ελλήνων ψηφοφόρων; Επηρεάζει την καθημερινότητα των πολιτών που βιώνουν μια διαφορετική εικόνα; Επηρεάζει άραγε και τους σχεδιασμούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Η μία και μοναδική αλήθεια για τη «στροφή» των ξένων ΜΜΕ και των δανειστών είναι ότι ποτέ δεν άλλαξαν τη γνώμη τους για τον Τσίπρα και την παρέα του. Ο πρωθυπουργός, ο Καμμένος, η αριστερά και όλος αυτός ο δημοσιογραφικός εσμός που ξεσκονίζει το παλτό του Αλέξη, άλλαξαν γνώμη. Από φουλ αντιμνημονιακοί έγιναν δουλάκια της Μέρκελ και του ΔΝΤ. Ούτε μια φορά από το 2015 και μετά δεν έγινε ουσιαστική διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Πέρα από την επικοινωνιακή διαχείριση των παζαριών στο Χίλτον, από διάφορες «τεχνητές» κρίσεις για να πειστεί ο κόσμος ότι η κυβέρνηση είναι τίμια, σκληρή και παλεύει για τα ελληνικά δίκαια, το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων άλλα δείχνει.

Δείχνει ότι από την αρχή ο Τσίπρας είχε σκοπό να υπογράψει και τις χαρτοπετσέτες και τα… χαρτιά τουαλέτας που θα του έφερναν μπροστά του. Και δείχνει ότι οι ύμνοι των ξένων ΜΜΕ δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένας φόρος τιμής στο καλύτερο παιδί των δανειστών, σ’ αυτόν που έπαιρνε περισσότερα μέτρα φτωχοποίησης των πολιτών απ’ ότι του ζητούσαν.

Κι αν βγούμε από την επιτροπεία τον επόμενο Αύγουστο αυτό είναι σίγουρο ότι δεν θα γίνει με «καθαρό» τρόπο. Θα ληφθούν κι άλλα μέτρα αλλά χωρίς δάνεια, νέο μνημόνιο χωρίς λεφτά επί της ουσίας. Αν παραμείνει αυτή η κυβέρνηση δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να συμφωνήσει, γι’ αυτό και οι θριαμβολογίες και τα διθυραμβικά άρθρα από τον ξένο τύπο. Άλλωστε, οι δανειστές δεν έχουν τίποτε να χάσουν, μόνο κερδισμένοι θα βγουν. Δεν ενδιαφέρονται αν 1 στους 3 Έλληνες δεν μπορούν ούτε τα βασικά της ζωής τους να καλύψουν. Δεν τους νοιάζει αν οι μισθοί θα επανέλθουν στα προ του 2009 επίπεδα μετά το 2029 και βλέπουμε.

Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να πάρουν τα λεφτά τους, και θα τα πάρουν. Οι λεόντειες συμφωνίες που υπέγραψε ο Τσίπρας, το ξεπούλημα της περιουσίας για 99 χρόνια και οι δεσμεύσεις για πλεονάσματα υψηλά για πολλά χρόνια, δεν αλλάζουν εύκολα. Είναι το βούτυρο στο ψωμί των δανειστών και η κατάρα για τους Έλληνες.

Πώς να μην πανηγυρίζουν οι ξένοι για τον μεγάλο ηγέτη της αριστεράς;