Έρευνα με σάρωση MRI αποκαλύπτει πώς προστατεύει τις μνήμες μας ο εγκέφαλος

Έρευνα με σάρωση MRI αποκαλύπτει πώς προστατεύει τις μνήμες μας ο εγκέφαλος Ερευνητές στο Πανεπιστήμο της Οξφόρδης (από το Wellcome Centre for Integrative Neuroimaging) έχουν ρίξει φως στους ακριβείς νευρολογικούς μηχανισμούς που κάνουν δυνατή την με ακρίβεια ανάκληση μνήμης. Η ερευνητική ομάδα έδωσε στους συμμετέχοντες να εκτελέσουν μνημονικές εργασίες σε ένα σαρωτή MRI. Πάνω από δυο ημέρες οι συμμετέχοντες μάθαιναν δυο επικαλυπτόμενες αλλά εξαρτώμενες από το περιβάλλον μνήμες. Οι ερευνητές στη συνέχεια μέτρησαν στον σαρωτή την ανάμειξη μεταξύ των δυο μνημών, την τρίτη ημέρα. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι τουλάχιστον δυο διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου εμπλέκονται διαμεσολαβώντας στην ανάμειξη μνήμης. Πρώτον, ο ιππόκαμπος (μέρος του εγκεφάλου που εμπλέκεται στις ανώτερες τάξεις των εγκεφαλικών λειτουργιών) ξεχωρίζει τις επικαλυπτόμενες μνήμες χρησιμοποιώντας τις συναφείς πληροφορίες. Δεύτερον, στο μέσον της σάρωσης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διέγερση εγκεφάλου για να μειώσουν τη συγκέντρωση του νεοφλοιώδη GABA [έναν νευροδιαβιβαστή (χημικό) στον εγκέφαλο που μειώνει τη δραστηριότητα σε άλλους νευρώνες, ρυθμίζοντας την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων]. Οι ερευνητές βρήκαν ότι η ανάμειξη της νεοφλοιώδους μνήμης αυξάνεται ανάλογα με τη μείωση στον GABA. Αυτό δείχνει ότι, επιπρόσθετα με τον ιππόκαμπο, η νεοφλοιώδης αναστολή εμποδίζει την ανεπιθύμητη συν-ενεργοποίηση μεταξύ των επικαλυπτόμενων μνημών. «Οι εγκέφαλοί μας έχουν την απίστευτη ικανότητα να θυμούνται πολλά διαφορετικά παραδείγματα παρόμοιων γεγονότων στην καθημερινή μας ζωή, όπως η μετακίνησή μας στην εργασία», αναφέρει η Dr Helen Barron, η οποία ηγείται της έρευνας. «Μπορούμε να διακρίνουμε μεταξύ ξεχωριστών ημερών και θυμόμαστε κρίσιμες λεπτομέρειες όπως που παρκάραμε το ποδήλατό μας κάθε μέρα. Η κατανόηση του πώς θέτουμε τις επικαλυπτόμενες μνήμες και αργότερα πώς ανακαλούμε μεμονωμένα γεγονότα είναι κρίσιμο για τη βοήθεια στην ανάπτυξη θεραπειών για καταστάσεις όπως η άνοια και η σχιζοφρένεια». Συνεργάτες στο Πανεπιστήμιο του Birmingham σχεδιάζουν τώρα να επεκτείνουν αυτή την έρευνα σε πάσχοντες με σχιζοφρένεια και αυτισμό. Θα σαρώσουν εθελοντές για να βρουν περισσότερο σχετικά με τους μηχανισμούς που προστατεύει εναντίον της ανάμειξης της μνήμης, που συμβαίνει όταν πάνε λάθος και πώς μπορούμε να παρέμβουμε για να βοηθήσουμε τους πάσχοντες πληθυσμούς. Πηγή: Oxford University



Ερευνητές στο Πανεπιστήμο της Οξφόρδης (από το Wellcome Centre for Integrative Neuroimaging) έχουν ρίξει φως στους ακριβείς νευρολογικούς μηχανισμούς που κάνουν δυνατή την με ακρίβεια ανάκληση μνήμης. Η ερευνητική ομάδα έδωσε στους συμμετέχοντες να εκτελέσουν μνημονικές εργασίες σε ένα σαρωτή MRI. Πάνω από δυο ημέρες οι συμμετέχοντες μάθαιναν δυο επικαλυπτόμενες αλλά εξαρτώμενες από το περιβάλλον μνήμες. Οι ερευνητές στη συνέχεια μέτρησαν στον σαρωτή την ανάμειξη μεταξύ των δυο μνημών, την τρίτη ημέρα.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι τουλάχιστον δυο διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου εμπλέκονται διαμεσολαβώντας στην ανάμειξη μνήμης. Πρώτον, ο ιππόκαμπος (μέρος του εγκεφάλου που εμπλέκεται στις ανώτερες τάξεις των εγκεφαλικών λειτουργιών) ξεχωρίζει τις επικαλυπτόμενες μνήμες χρησιμοποιώντας τις συναφείς πληροφορίες. Δεύτερον, στο μέσον της σάρωσης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διέγερση εγκεφάλου για να μειώσουν τη συγκέντρωση του νεοφλοιώδη GABA [έναν νευροδιαβιβαστή (χημικό) στον εγκέφαλο που μειώνει τη δραστηριότητα σε άλλους νευρώνες, ρυθμίζοντας την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων]. Οι ερευνητές βρήκαν ότι η ανάμειξη της νεοφλοιώδους μνήμης αυξάνεται ανάλογα με τη μείωση στον GABA. Αυτό δείχνει ότι, επιπρόσθετα με τον ιππόκαμπο, η νεοφλοιώδης αναστολή εμποδίζει την ανεπιθύμητη συν-ενεργοποίηση μεταξύ των επικαλυπτόμενων μνημών.

«Οι εγκέφαλοί μας έχουν την απίστευτη ικανότητα να θυμούνται πολλά διαφορετικά παραδείγματα παρόμοιων γεγονότων στην καθημερινή μας ζωή, όπως η μετακίνησή μας στην εργασία», αναφέρει η Dr Helen Barron, η οποία ηγείται της έρευνας. «Μπορούμε να διακρίνουμε μεταξύ ξεχωριστών ημερών και θυμόμαστε κρίσιμες λεπτομέρειες όπως που παρκάραμε το ποδήλατό μας κάθε μέρα. Η κατανόηση του πώς θέτουμε τις επικαλυπτόμενες μνήμες και αργότερα πώς ανακαλούμε μεμονωμένα γεγονότα είναι κρίσιμο για τη βοήθεια στην ανάπτυξη θεραπειών για καταστάσεις όπως η άνοια και η σχιζοφρένεια».

Συνεργάτες στο Πανεπιστήμιο του Birmingham σχεδιάζουν τώρα να επεκτείνουν αυτή την έρευνα σε πάσχοντες με σχιζοφρένεια και αυτισμό. Θα σαρώσουν εθελοντές για να βρουν περισσότερο σχετικά με τους μηχανισμούς που προστατεύει εναντίον της ανάμειξης της μνήμης, που συμβαίνει όταν πάνε λάθος και πώς μπορούμε να παρέμβουμε για να βοηθήσουμε τους πάσχοντες πληθυσμούς.

Πηγή: Oxford University
Σχόλια