Ένοχοι, εν πλήρη συνειδήσει

Ενοχοι, εν πλήρη συνειδήσει. Γιατί εν μέσω πανδημίας και θανάτου, φόβου και ανασφάλειας, κρίσης υγειονομικής και οικονομικής, αυτοί επιδίδονται σε κατ




Tου Θανάση Καρτερού

Ενοχοι, εν πλήρη συνειδήσει. Γιατί εν μέσω πανδημίας και θανάτου, φόβου και ανασφάλειας, κρίσης υγειονομικής και οικονομικής, αυτοί επιδίδονται σε κατεδαφίσεις, εξυπηρετήσεις και διευθετήσεις, μετατρέποντας την καραντίνα για τους πολλούς σε κομπίνα για λίγους. Γιατί ψεύδονται, διαστρεβλώνουν, παραμορφώνουν, κρατούν με το λουρί στον σβέρκο..την κοινωνία και με το μέλι στο στόμα την επικοινωνία. Γιατί κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από όσα θα έπρεπε να κάνει μια κυβέρνηση με λογική και ευαισθησία, χωρίς ψυχολογικά, ιδεολογικά και βουλιμικά συμπλέγματα. Και χωρίς τον απίστευτο ακόμα και για τη σημερινή εποχή των δράκων ταξικό φανατισμό. Έτσι:
Αντί να διασφαλίσουν την πιο πλατιά και ανεκτική δημοκρατία, που σέβεται σε συνθήκες τραγωδίας νεκρούς και ζώντες και που γι’ αυτό εκτονώνει, ενώνει, παράγει ελπίδα, δίνει την ευκαιρία να μιλήσουν και κυρίως να ακουστούν όσοι πληρώνουν το μάρμαρο, αυτοί διάλεξαν τον δρόμο της περιστολής. Της στολής και της καταστολής. Και μαζεύουν ακόμα και όποιον μοιράζει τρικάκια, κατόρθωμα που μόνο η χούντα διέπραξε.

Αντί να μοχθούν και να παλεύουν για την κοινωνική συνοχή, που δοκιμάζεται από τον φόβο και τον θάνατο, από την ανασφάλεια και τις παγίδες του αύριο, αυτοί διάλεξαν τον δρόμο της αγριότητας, της ακρότητας, του διχασμού και του μίσους. Κατασκευάζουν και κατονομάζουν εχθρούς. Τον ΣΥΡΙΖΑ, την αντιπολίτευση, όποιον διαφωνεί και αντιστέκεται, τους νέους και τις νέες. Και τελικά όλους τους πολίτες, που δήθεν δεν πειθαρχούν στις εντολές τους.
Αντί να είναι κρύσταλλο, σε μέρες που ο πολύς κόσμος βλέπει τον ιό και την πείνα να του χτυπούν την πόρτα, αυτοί έχουν εγκαταστήσει τη θολούρα και τη λοβιτούρα στο κέντρο του καθεστώτος τους. Απευθείας αναθέσεις, αμορτισέρ που διαθέτουν μάσκες, μπακάλικα που ξαφνικά ειδικεύονται σε απολυμάνσεις, κουμπάροι που ιδρύουν εταιρείες λίγο πριν από τη μεγάλη δουλειά, Νικολάου και Σία, Βρούτσης και ανοησία. Ένας βάλτος φαυλότητας που απειλεί να μας καταπιεί όλους.
Αντί να ενισχύσουν το ΕΣΥ, τις συγκοινωνίες, το τείχος προστασίας των απροστάτευτων, αυτοί ενισχύουν με θράσος Μητσοτάκη τους βαρόνους της κερδοσκοπίας στην Υγεία, την Παιδεία, τις τράπεζες και βέβαια τα ΜΜΕ. Και την ίδια στιγμή εποφθαλμιούν τα σπίτια του κοσμάκη, τον γλίσχρο μισθό του εργαζόμενου, τη σύνταξη του ηλικιωμένου, το μαγαζάκι του μικρομεσαίου. Η πανδημία ως μηχανή που τροφοδοτείται από το ψωμί των πολλών για να παράγει το παντεσπάνι των λίγων.
Αυτά, και λίγα λέμε. Ο Θεός όμως τους έχει πλάσει, κι αυτούς και τους προστάτες τους, να μην σκέφτονται την ώρα που τρώνε. Καλή τους όρεξη, αλλά αυτό που οι ίδιοι ετοιμάζουν δεν θα είναι καθόλου διασκεδαστικό.

- από την «Αυγή» -
Σχόλια