Ένα βίντεο μεγάλης παραγωγής και εκστρατείας κατά του ηλεκτρονικού φακελώματος και της παγκοσμιοποίησης

Διαβάστε περισσότερα »

Εντολές απο την Μασονία και την Μοσάντ έπαιρνε η Εργκενεκόν.

ΝΑΤΟ και Εργκενεκόν

ΣΤΟ μεταξύ, ένας Τούρκος πρώην Εισαγγελέας, ο Γκιουλτεκίν Αβτζί, δήλωσε στην εφημερίδα «Ζαμάν» ότι το ΝΑΤΟ κατέχει τα ονόματα των ιδρυτών της παρακρατικής οργάνωσης Εργκενεκόν στην Τουρκία. Την παρομοίασε, μάλιστα, με την Γκλάντιο που, όπως είπε, ιδρύθηκε στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, για ν' αντιμετωπίσει τυχόν κομμουνιστική δράση. Τέτοιου είδους οργανώσεις, πρόσθεσε, σύμφωνα και με την πρακτική του ΝΑΤΟ, σχηματίζονταν σε επίπεδο στρατηγών. Σε πολλές περιπτώσεις, συνέχισε, αυτές οι οργανώσεις, που είχαν τότε μεγάλη δύναμη, έβγαιναν εκτός ελέγχου και στρατολογούσαν και πολίτες.

Οι πληροφορίες, σημείωσε ο Αβτζί, κρατούνταν σε αρχεία στην Ουάσινγκτον και το Λονδίνο, τα οποία -είπε- εάν το ΝΑΤΟ ήθελε, θα μπορούσε να είχε δώσει στην τουρκική δικαιοσύνη που εξετάζει την υπόθεση Εργκενεκόν. Υποστήριξε δε ότι «αυτές οι παράνομες δομές στην Τουρκία έχουν σχέση με μασονικούς συνδέσμους και άτομα», κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη μασονική στοά Ρ2

 στην Ιταλία και τη σχέση της με την Γκλάντιο. Εάν το ΝΑΤΟ έδιδε τις πληροφορίες, κατέληξε, θα ήταν σημαντική βοήθεια στη διερεύνηση της υπόθεσης Εργκενεκόν.

http://www.sigmalive.com/

Σοβαρότατες εξελίξεις υπήρξαν στην Τουρκία με την πολύκροτη υπόθεση της υπερεθνικιστικής, τρομοκρατικής, παρακρατικής οργάνωσης (Εργκενεκόν).Σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα Τουρκικών εφημερίδων, βρέθηκαν στοιχεία από τις ανακρίσεις και τις έρευνες ότι πίσω από την οργάνωση βρίσκεται η Μοσάντ, οι μυστικές υπηρεσίες δηλαδή του Ισραήλ.

Μυστική έρευνα των τουρκικών αρχών οδήγησε σε στοιχεία που δείχνουν ότι η Μοσάντ ενορχήστρωσε όλη τη προσπάθεια της Εργκενεκόν, που είχε στόχο την αποσταθεροποίηση της Τουρκίας. Οι έρευνες αποκάλυψαν μάλιστα τον ρόλο «κλειδί» ενός Εβραίου Ραββίνου, ονόματι Tuncay G., που δούλευε για τη Μοσάντ και διέφυγε στον Καναδά.

Μάλιστα απόρρητο έγγραφο που αποκαλύφθηκε από εφημερίδα της Κωνσταντινούπολης, αποδεικνύει την ενεργό εμπλοκή του ραββίνου και τις διασυνδέσεις του τόσο με την Εργκενεκόν όσο και με την JITEM, μια άλλη παράνομη οργάνωση που κατηγορείται για δολοφονίες και απαγωγές.

Σύμφωνα και με άλλο δημοσίευμα στο σπίτι του ραββίνου στην Κωνσταντινούπολη βρέθηκαν έγγραφα που εμπλέκουν Εβραίο επιχειρηματία της Τουρκίας, ο οποίος βοηθούσε οικονομικά! Ο επιχειρηματίας είχε σχέση με ομάδες και συλλόγους, αλλά και φυσικά με πρόσωπα, τα οποία εμπλέκονται στην υπόθεση της Εργκενεκόν.

spynews-gr.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα »

Καταστροφικές οργανώσεις της ελεύθερης λειτουργίας και της προσωπικής σκέψης και κρίσης

Καταστροφική λατρεία είναι οργάνωση της οποίας τα μέλη έχουν στρατολογηθεί με ανήθικα και παραπλανητικά μέσα.

Οι οπαδοί μιας τέτοιας ομάδας αποβάλλουν σταδιακά την ελεύθερη λειτουργία της προσωπικής σκέψης και κρίσης, μέσα από διαδικασίες πλύσεως εγκεφάλου, καταλήγοντας σε απόλυτη εξάρτηση από τον άνθρωπο που βρίσκεται στην κορυφή της ιεραρχίας μέσα στην ομάδα, το γκουρού ή τον διδάσκαλο.

Με τις καταστροφικές λατρείες συμπλέκονται και ποικίλες οργανώσεις που χαρακτηρίζονται απλά "λατρείες" (cults) και διακρίνονται από τις καταστροφικές, μόνο από το πόσο επικίνδυνες φαίνεται να αποβαίνουν για την ανθρώπινη προσωπικότητα.

Κάποιες από τις οργανώσεις αυτές χαρακτηρίζονται ψυχολατρείες. Άλλες αναφέρονται σαν παραχριστιανικές ομάδες, νέες αιρέσεις, ολοκληρωτικές θρησκείες.
  Στο σύνολό τους σχεδόν εντάσσονται στο λεγόμενο σύνδρομο της Νέας Εποχής (New Age) κι έχουν κοινή αρχή τον αποκρυφισμό.

Σκοποί

Σκοπός των οργανώσεων αυτών είναι ο απόλυτος έλεγχος επάνω σε ανθρώπινα όντα. Χρησιμοποιούν τα μέλη τους σαν απλήρωτους εργάτες, προπαγανδιστές, συλλέκτες χρημάτων, ισόβιους σκλάβους. Επιθυμία τους: να σκοτώσουν την ελεύθερη βούληση. Τα θύματά τους είναι ικανά για όλα. Μπορούν να προβούν στα μεγαλύτερα εγκλήματα, σε τρομοκρατικές ενέργειες με εντολή της ομάδας και την "πεποίθηση" πως υπηρετούν ένα ανώτερο σκοπό: τη σωτηρία της ανθρωπότητας, την είσοδο σε μια "Νέα Εποχή", στη "Χρυσή Εποχή" ή "Εποχή του Υδροχόου", την οποία πραγματώνει δήθεν ήδη από τώρα η καθεμιά από τις ομάδες αυτές. Γι' αυτό, η απαίτηση της κάθε οργάνωσης είναι απόλυτη, στο θρησκευτικό, ιδεολογικό, κοινωνικό, ακόμη και στον πολιτικό τομέα.

Μέθοδοι προσηλυτισμού.

Κατά κανόνα, οι λατρείες αποκρύπτουν τους αληθινούς στόχους τους. Μιλάνε με ανακρίβεια και παραπλανητικά για τον εαυτό τους.

Αποκρύπτουν το αληθινό τους κέντρο, που μπορεί να είναι γκουρουϊστικό ή κάποιο κέντρο ενός αυτοαποκαλούμενου "μεσσία" ή "αβατάρ".

Παρουσιάζονται με προσωπείο χριστιανικό, φιλοσοφικό, ψυχολογικό ή με χίλιους δυό άλλους τρόπους (πολεμικές τέχνες, φεστιβάλ αθλητισμού, χορός, μουσική, ειρηνιστικά κινήματα, οικολογικά, υγιεινιστικά, μονάδες εναλλακτικής ιατρικής, θεραπευτικές κοινότητες αποτοξίνωσης από τα ναρκωτικά κ.ο.κ.).

Χρησιμοποιούν συνήθως ορολογία χριστιανική ή κοσμική με αντεστραμμένο νόημα. Το πλησίασμα νέων θυμάτων μπορεί να γίνει με μια πρόσκληση για δωρεάν τεστ προσωπικότητας, για ένα χορτοφαγικό γεύμα, με ένα κύκλο διαλέξεων σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος, με σεμινάρια αυτογνωσίας ή έλεγχου του νου (mind control), κ.ο.κ.

Μερικές ομάδες χρισιμοποιούν το λεγόμενο "βομβαρδισμό αγάπης", μέχρι να οδηγηθεί κανείς σε ψυχολογική εξάρτηση. Η μέθοδος αυτή είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη στις περιπτώσεις που κάποιος βρίσκεται μπροστά στην ανάγκη να πάρει αποφάσεις και να κάνει ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή του. Τότε μπορεί να νοιώσει πως η συναισθηματική προσχώρηση σε μια τέτοια ομάδα θα μπορούσε να τον βοηθήσει. Το "δέσιμο" που δημιουργείται τότε, είναι δύσκολο να σπάσει.

"Προγραμματισμός" των μελών.

Μετά την πρώτη επαφή με τη λατρεία, ακολουθούν διαδικασίες για την ένταξη του νέου θύματος στην οργάνωση. Αυτές είναι:

α)Το σεξ ή η λεγόμενη "διάχυση",

β)ο απόλυτος έλεγχος της πληροφόρησης, με σκοπό να περιορισθούν οι εναλλακτικές λύσεις από τις οποίες το θύμα θα μπορούσε να κάνει ελεύθερη επιλογή,

γ)η παραπλάνηση, με το να αποκρύπτει η οργάνωση τους αληθινούς της σκοπούς, την αληθινή της ταυτότητα, τις πραγματικές διασυνδέσεις της σε παγκόσμια κλίμακα,

δ)κάποιο είδος πλύσης εγκεφάλου, για την απόλυτη αποδοχή δογματικού συστήματος, που διαβολοποιεί την ελεύθερη και ανεξάρτητη σκέψη και θεωρεί σατανικό ολόκληρο τον κόσμο έξω από την οργάνωση,

ε)η πρόκληση φοβίας, ενοχών και αγωνίας, που οδηγούν σε ολοκληρωτική εξουθένωση του θύματος και υποβάλλουν την "πεποίθηση" πως μόνο μέσα στην ομάδα μπορεί να απαλλαγεί κανείς από όλα αυτά, στ)η ανεπαρκής δίαιτα και η κόπωση, ώστε το άτομο να οδηγείται σε ψυχολογική κατάπτωση και ψυχική αποσύνθεση, με αποτέλεσμα τη μείωση της προσοχής και την εξασθένηση της ανεξάρτητης, κριτικής σκέψης.

Συνέπειες στην ψυχοσωματική υγεία.

Με τη δέσμευση σε μια τέτοια ομάδα, ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος ζωής της οργάνωσης γίνεται δεύτερη φύση για τον οπαδό. Σκέψεις και θέσεις που είχε κανείς στο παρελθόν εξαφανίζονται. Στο θύμα παρατηρούνται: περιορισμένη χρήση της γλώσσας και στερεότυπες απαντήσεις, παράξενη συμπεριφορά, εξασθένιση της προσωπικής σκέψης και κρίσης, αδυναμία διατήρησης των, πριν την ένταξη στην οργάνωση, αναμνήσεων.

Πολλά πρώην θύματα, μετά την απεμπλοκή τους από την ομάδα, χρειάζονται 1 έως 2 χρόνια για επανένταξη στην κανονική ζωή, ενώ άλλα μπορεί να έχουν ψυχικές διαταραχές και να παραμείνουν σε κατάσταση ψυχολογικής φοβίας για πολλά χρόνια.

Πέραν από τις ψυχικές δε λείπουν και οι σωματικές βλάβες: από τους έρπητες όλων των ειδών, μέχρι τις χρόνιες κακώσεις από επιβλαβείς πρακτικές "ασκήσεων" γιόγκα.

Τέλος θα πρέπει να υπογραμμίσουμε: α)τις αυτοκτονίες, ατομικές και ομαδικές: Του Τζιμ Τζόουνς ("Σφαγή της Γουιάνα", 1.000 περίπου οπαδών), το 1979, του Ντέιβιντ Κόρρες, το 1993, του Λύκ Ζουρέ, το 1994 κ.ά., β)τις ατομικές και ομαδικές δολοφονίες: Του Σόκο Ασαχάρα (Σαρίν στο μετρό του Τόκιο), το 1995 και φυσικά γ)τις "τελετουργικές" ανθρωποθυσίες, στο Σατανισμό κι αλλού.

Συνέπειες στο οικογενειακό - κοινωνικό περιβάλλον.

Η συμμετοχή σε κάποια οργάνωση με τα χαρακτηριστικά της λατρείας έχει αρνητικές επιπτώσεις και στο περιβάλλον του οπαδού. Όχι λίγες φορές η οικογένεια του θύματος οδηγείται σε οικονομική εξουθένωση, πληρώνοντας ακριβά την εμπλοκή του. Άλλοτε η οικογένεια οδηγείται σε διάλυση, αν δεν θελήσει να ακολουθήσει την "υπαρξιακή" επιλογή του μέλους της. Είναι συχνές οι εντάσεις, που μπορούν να φθάσουν και μέχρι το φόνο του γονέα ή του συζύγου, που δεν ενδίδει στις επιθυμίες του θύματος-οπαδού, που βρίσκεται σε απόλυτη εξάρτηση από τον αρχηγό της λατρείας, το γκουρού ή το διδάσκαλο. Στο κοινωνικό επίπεδο, οι ομάδες αυτές που χαρακτηρίζονται "καταστροφικές λατρείες" έχουν αποδεδειγμένα αναμειχθεί σε συγκεκριμμένες παράνομες και ανήθικες πρακτικές, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:

α)Η κακοποίηση, η παραμέληση και ο θάνατος παιδιών,

β)η παράνομη μετανάστευση,

γ)η χρήση, η διακίνηση και η εμπορία ναρκωτικών,

δ)ο δόλος και η εξαπάτηση στη στρατολογία οπαδών, ε)οι παράνομες οικονομικές δραστηριότητες και οι επιχειρήσεις με κολοσσιαία κέρδη, στ)οι κλοπές,

ζ)οι απειλές, η ταλαιπωρία και οι εκβιασμοί των οικογενειών των θυμάτων -και όσων ασκούν δυσμενή κριτική στη λατρεία-, με μηνύσεις και αχρείες πράξεις,

η)η αποθήκευση και η εμπορία όπλων και πυρομαχικών,

θ)η σεξουαλική κακοποίηση και η πορνεία,

ι)οι απαγωγές, οι φόνοι, οι απόπειρες φόνων,

ια)η ψυχολογική και συναισθηματική φθορά. Πολλά μέλη καταστροφικών λατρειών που κατώρθωσαν να ξεφύγουν, προέβησαν σε συγκεκριμένες καταγγελίες για τις παραπάνω πρακτικές.

Ποιός μπορεί να παγιδευθεί;

Ευάλωτος στην παγίδευση κάποιας καταστροφικής λατρείας είναι ο καθένας. Δεν έχει την παραμικρή σημασία η εξυπνάδα, η μόρφωση, η θέληση ή πιθανώς η επιφανειακή, δογματική τοποθέτηση κάποιου, μπροστά στον κίνδυνο εμπλοκής του. Μεγαλύτερο, βέβαια, κίνδυνο παγίδευσης έχουν άτομα με ψυχολογικά προβλήματα, με σχέδια μεγαλόπνοα για το μέλλον, με αδύνατη θέληση. Όσοι νοιώθουν μοναξιά και αβεβαιότητα. Κινδυνεύουν ακόμη οι εύπιστοι και καλοπροαίρετοι, που πείθονται εύκολα ότι η οργάνωση μπορεί να τους προσφέρει το μυστικό της ευτυχίας, την επιτυχία, την ψυχική και σωματική υγεία. Ακόμη πρόσφορα θύματα είναι οι ρομαντικοί, οι ιδεαλιστές και οι φίλοι της ουτοπίας.

Πού γίνεται ο προσηλυτισμός;

Ο προσηλυτισμός του θύματος μπορεί να γίνει οπουδήποτε: Στο δρόμο, στη βιβλιοθήκη, στο ταχυδρομείο. Στη στρατιωτική μονάδα, στο γραφείο σας, στο σπίτι σας. Στα Γυμνάσια και Λύκεια. Σε εκδηλώσεις για αστέγους, πτωχούς, αναξιοπαθούντες, καταπολέμησης ναρκωτικών, προστασίας του περιβάλλοντος, φεστιβάλ ειρήνης. Σε θεραπευτήρια και νοσοκομεία. Σε γυμναστήρια και ινστιτούτα. Σε φροντιστήρια και σπουδαστικές ενώσεις, έξω από αμφιθέατρα, σε φοιτητικές οργανώσεις κι όπου συγκεντρώνονται πολλοί νέοι. Σε συνέδρια, σεμινάρια αυτοβελτίωσης, εκπαιδευτικές συνεδριάσεις. Από αφίσες στο δρόμο αλλά και στις βιτρίνες σοβαρών καταστημάτων. Σε πάρτυ, εστιατόρια, κέντρα διασκεδάσεως, γήπεδα, συναυλίες, ντισκοτέκ. Στη εργασία σας. Ακόμη και στις Δημόσιες Υπηρεσίες (Υπουργεία, Οργανισμούς) όπου στρατευμένα μέλη δρούν συστηματικά. Στους πολιτιστικούς φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και μέσα στα Σχολεία.

Οι λατρείες έχουν εισβάλλει και στο χώρο της εκπαίδευσης. Ίδρυσαν Νηπιαγωγεία και Παιδικούς Σταθμούς. Σε δημόσια σχολεία υπηρετούν εκπαιδευτικοί που είναι οπαδοί "λατρειών". (Ο "Όμιλος Μελετών", του Νίκου Καζάνα, το "Καφέ Σχολείο", του Κώστα Φωτεινού, η Αρμονική Ζωή, του Μπομπ Νάτζεμη είναι κάποιες από τις οργανώσεις αυτού του προσανατολισμού).

Πότε και από ποιόν υπάρχει κίνδυνος;

Κατά βάση, η παγίδευση μπορεί να γίνει οποτεδήποτε. Όμως, χαρακτηριστικά είναι:

α) ο πρώτος καιρός, μακριά από το οικογενειακό περιβάλλον (φοιτητές, στρατιώτες, εργαζόμενοι),

β)η αλλαγή εργασίας ή η απόλυση,

γ)η αποφοίτηση ή η διακοπή των σπουδών,

δ)η περίοδος αιφνίδιας ασθένειας, ο θάνατος προσφιλούς προσώπου, το αναπάντεχο ατύχημα,

ε)περίοδοι μεταβολών στη ζωή μας (περίοδοι μοναξιάς, ταξίδια - διακοπές, αύξηση της ηλικίας, περιοδική μελαγχολία και απογοήτευση).

Ο κίνδυνος μπορεί να προέρχεται από τον οποιονδήποτε και ειδικά: Από ανθρώπους που είναι υπερβολικά φιλικοί ή δείχνουν ενδιαφέρον για τις προτιμήσεις μας και τα προβλήματά μας. Από ανθρώπους με απλές λύσεις σε παγκόσμια προβλήματα. Από κάποιους που σας βρίσκουν "πολύ ενδιαφέροντα" και γνωρίζουν ότι έχετε επαφές, επιρροή ή και οικονομικούς πόρους. Από ανθρώπους που προσφέρονται να συζητήσουν μαζί σας "υπαρξιακά" προβλήματα και αναπτύσσουν αποκρυφιστικά πιστεύω (μετενσάρκωση, κάρμα, ταρώ, αστρολογία, υπνωτισμό, μαγεία, πνευματισμό, μαντεία, θρησκευτικό συγκριτισμό κ.ά.). Από κάποιους που προσκαλούν σε δωρεάν χορτοφαγικά γεύματα, δωρεάν τεστ προσωπικότητας, σεμινάρια αυτογνωσίας, διεύρυνσης προσωπικότητας, αναδρομές ζωής κ.ο.κ.

Βοήθεια - αυτοπροστασία.

Σε παγκόσμια κλίμακα, γονείς και οικογένειες - θύματα έχουν οργανωθεί σε ομάδες πρωτοβουλίας και αυτοβοήθειας με αξιόλογη
δραστηριότητα. Για το σκοπό αυτό, ήδη, από τη δεκαετία του '70 συστήθηκε και στη χώρα μας η "Πανελλήνια Ένωση Γονέων για την Προστασία της Οικογένειας και του Ατόμου", η Π.Ε.Γ., που έχει σα στόχους:
α)Την ενημέρωση του κοινού και των αρμοδίων φορέων,
 β)την προσφορά βοήθειας σε άτομα και οικογένειες,
γ)την προσφορά των εναλλακτικών λύσεων της δικής μας παράδοσης και δ)τη διεθνή συνεργασία, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Πρωτοβουλίας Γονέων.
Πιστεύουμε πως όποιος έχει ορθή πνευματική θεμελίωση, όποιος δεν έχει υπαρξιακά κενά, δεν κινδυνεύει τόσο από τέτοιες ομάδες. Πιστεύουμε ακόμη πως η καλλίτερη μέθοδος για ουσιαστική βοήθεια είναι η οικοδομή στη δική μας πίστη και στη δική μας παράδοση.
www.egolpio.com/

Διαβάστε περισσότερα »

Για να δούμε τι λέει η Μασόνα κυρία Δραγώνα

Αφού κάναμε στοματικές πλύσεις το γεγονός ότι είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου χωρίς πανεπιστημιακό τίτλο, ας επεκταθούμε στα γραπτά της, μπας και βρούμε άκρη.

1) Η Ελληνική Εθνική Ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού (σελ. 16).

Δηλαδή πως αποκαλούσαν τον εαυτό τους οι (μη) Έλληνες κατά τη θεωρία Δραγώνα τον 17ο αιώνα; Φράγκους;Κατά την αρχαιότητα; Δε σας τα μάθανε καλά εκεί στο Ντιρί κυρά Θάλεια..

2) Εξίσου ρατσιστής είναι και όποιος αποσιωπά την σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό (σελ. 81), κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες!… (σελ. 82).

Εντάξει καταλάβαμε. Προφανώς θα ήσουν εκστασιασμένη αν η μισή Ευρώπη ήταν ακόμα Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δε θα χτυπιόταν η Τουρκία τώρα να μπεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση..γιατί απλά θα ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά να αρνηθούμε ότι δεν υπάρχουν επιρροές, και μάλιστα θετικές στον πολιτισμό μας μετά από 400 χρόνια ειδυλλιακής συμβίωσης; Ε όχι! Σαν άξιοι συνεχιστές του σκοταδιστικού Βυζαντίου οι Οθωμανοί, μας προστάτεψαν από την εξέλιξη των επιστημών και των τεχνών που λάμβανε χώρα στην υπόλοιπη Ευρώπη, και μας άφησαν μια βαριά (κι ασήκωτη σαν αμανέ) πολιτιστική κληρονομιά που κουβαλάμε άξια μέχρι σήμερα.

Άξια αναφοράς είναι ο "ελληνικός" καφές, τα λοκούμια, οι τούρκικες τουαλέτες (που όπως είχε πει συνάδελφος στο στρατό "Τι έχ' ρε η τούρκικ'; Φκιάνς κι πόδ'!"),οι άπειροι πίνακες που απεικονίζουν αυτή τη συμβίωση όπως το "κρυφό σχολιό" και "η σφαγή της Χίου", και φυσικά μην ξεχνάμε το κυριότερο...

Τη μουσική κληρονομιά που αποτελείται από ανατολίτικου ύφους ραδιοφωνικά χιτάκια, τα κοινώς λεγόμενα "σκυλάδικα"..

3) Ένδειξη ρατσισμού και στείρου εθνοκεντρισμού είναι και ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες ήσαν πάντα οι αδικημένοι της Ιστορίας (σελ. 84) κι ότι για τις ήττες και τις καταστροφές που υποστήκαμε, φταίνε πάντα οι Μεγάλες Δυνάμεις.

Σαφώς και δε φταίνε πάντα οι Μεγάλες Δυνάμεις! Φταίνε οι Έλληνες που ανακατεύουν τις Μεγάλες Δυνάμεις! Αν υπήρχαν σήμερα ΈΛΛΗΝΕΣ (με όλα τα γράμματα κεφαλαία) στη Βουλή, νομίζεις θα ασχολούμασταν με τα Σκόπια, το μεταναστευτικό, τις παραβιάσεις στο Αιγαίο, και το ασφαλιστικό; Πήγαινε στην Τουρκία και κάψε μια τουρκική σημαία για να καταλάβεις τι εννοώ.

4) Κλασική ένδειξη ρατσισμού είναι και η γνωστή ρήση «Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια!» (σελ. 85). Ψιλο-ρατσισμός είναι επίσης το να ισχυρίζεσαι πως είμαστε οι συνεχιστές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.

Εντάξει, σ'αυτό έχεις δίκιο.. δεν τρώγανε μόνο βελανίδια, τρώγανε και κουμπουρέλια..Μετά που ήρθαν και σηκώσανε το μισό Παρθενώνα, μας άφησαν τα βελανίδια και τα κουμπουρέλια αμανάτι. Σαφώς και ΔΕΝ είμαστε οι συνεχιστές του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Οι Αρχαίοι "πρόγονοί" μας -αν μπορώ να τους αποκαλέσω έτσι με τέτοιο μπαστάρδεμα που έχουμε υποστεί-, είχαν κάποια πράγματα που σήμερα αγνοούμε και την ύπαρξή τους εμείς. Παιδεία, εθνική ομοψυχία, περηφάνεια, καλαισθησία και πνεύμα. Έννοιες που καταρρακώθηκαν από το Βυζάντιο, και αποτελείωσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μεγάλη η Χάρη της, να μη σε στενοχωρήσω..

5) Εθνικιστικές τάσεις κρύβει και η επιθυμία να διδάσκεται στην μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική Γλώσσα (σελ. 86), ενώ το να μιλάμε για απόλυτη ομοιογένεια του πληθυσμού της Ελλάδος και να αποσιωπούμε την ύπαρξη χιλιάδων Εβραίων στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις επί 450 χρόνια είναι καθαρός ρατσισμός! (σελ. 95).

Μα καλά, είναι δυνατόν να απαιτούμε να διδάσκεται η Αρχαία Εληνική στη μέση εκπαίδευση; Που ακούστηκε; Επειδή αυτοαποκαλούμαστε Έλληνες δηλαδή; Τι πάει να πει; Σάμπως τη γλώσσα μας την ξέρει κανείς άλλος; Μήπως είναι η αρχαία ελληνική η βάση της σύγχρονης ελληνικής, και επιστήμες όπως ιατρική, αστρονομία, πολιτική βάσισαν την ορολογία τους πάνω της;..Έλεος!

Όσο για τους Εβραίους, δεν τους αποσιωπεί κανείς. Όσους ζουν στην Ελλάδα και είναι Έλληνες πολίτες, τη στιγμή που δηλώνουν Τούρκοι θίγει η έννοια της απόλυτης ομοιογένειας του πληθυσμού. Μη μπερδεύεσαι..

6) Ρατσιστικό είναι και το να ανησυχούμε για την ύπαρξη πολλών ξένων μεταναστών στην χώρα μας, ή το να λέμε ότι «σε λίγο θα ψάχνουμε να βρούμε Έλληνα στην Ελλάδα», ή ότι «πρέπει να κρατήσουμε την εθνική μας ομοιογένεια και να μην διαβρωθούμε εθνολογικά»! (σελ. 96).

Εξ ίσου ρατσιστικό είναι το να λέμε ότι το κέντρο της Αθήνας αλβανοκρατείται ή ότι «οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές»! (σελ.

9).

Θερίζει η αλβανόφουντα..Τι λες;;; Μπορείς να βρεις ΜΙΑ άλλη χώρα στον κόσμο που με πληθυσμό 11 εκατομμύρια έχει 2 εκατομμύρια (επίσημους-άσε τους άγραφτους) μετανάστες; Ποια εθνική ομοιογένεια, και διάβρωση; Τώωωωρα; Παλιά ήταν αυτό. Τώρα πρέπει να ξέρουμε αλβανικά για να πούμε στον ταξιτζή που πάμε.

Το κέντρο της Αθήνας δεν αλβανοκρατείται. Ήρθαν άλλοι που έδιωξαν τους Αλβανούς, και τώρα οι Αλβανοί είναι οι ρατσιστές. Και οι Έλληνες είναι ρατσιστές βεβαίως βεβαίως.. μη σου χαλάσω το χατήρι! Και προπάντων, μη με πεις και ρατσιστή!

Τόσο ρατσιστές που νοικιάζουν ετοιμόρροπα σπίτια σε 15 νοματαίους και πληρώνονται με το κεφάλι, χωρίς απόδειξη. Τόσο ρατσιστές, που προτιμάνε να προσλάβουν έναν μολυσματικό για να γλυτώσουν την ασφάλιση. Τόσο ρατσιστές πια, που ευτυχώς ήρθες εσύ να μας επιβάλλεις να αυτοαποκαλούμαστε ρατσιστές για να πείσουμε ότι ΔΕΝ είμαστε.

Το ίδιο συμβαίνει κατά την κ. Δραγώνα, αν τολμήσουμε να πούμε πως με την είσοδο των Ξένων Μεταναστών στην Ελλάδα αυξάνεται η εγκληματικότητα και η ανεργία των Ελλήνων! (σελ. 100).

Εδώ πρέπει να διαμαρτυρηθώ έντονα! Αν συνέβαινε τέτοιο πράγμα, έπρεπε η θέση Γενικού Γραμματέα στο Υπουργείο Παιδείας, να έχει δοθεί σε μετανάστη. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άπειροι πιο ικανοί και με έγκυρους πανεπιστημιακούς τίτλους -όχι ντεμέκ σαν της κυρά Θάλειας- που θα ήταν οι πλέον κατάλληλοι. Η κυρά Θάλεια έτσι κι αλλιώς βγάζει το ψωμί της γράφοντας βιβλία σαν αυτό. Τι την ήθελε τη θέση της Γενικού Γραμματέως;

Μήπως τη στέρησε από κάποιον μετανάστη που θα κυλήσει στην εγκληματικότητα;

Πολύ ρατσιστικό εκ μέρους σου κυρά μου..

Έπρεπε να δοθεί η θέση σε αλλοδαπό, να πάρεις το βιβλίο σου και να το κάνεις υπόθετο μανταμίτσα!...

patriwtis

greeknation.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα »

Εκβιάζουν ολόκληρη την Σερβία για δυο πατριώτες και ήρωες της χώρας τους, υπερασπιζόμενοι την πίστη και την πατρίδα.

 Έχουμε αναφερθεί και σε άλλη θεματολόγια του blog, ότι η μανία των σκοτεινών δυνάμεων να αφανίσουν οποιονδήποτε Ορθόδοξο ηγέτη, υπερασπιζόμενο και αμυνόμενο για το καλό της πατρίδος είναι πρωτοφανής !
Η Σερβία δεν μπορεί να είναι όμηρος των καταζητούμενων, για εγκλήματα πολέμου, Ράτκο Μλάντιτς και Γκόραν Χάτζιτς, δήλωσε ο ειδικός εισαγγελέας της Σερβίας για εγκλήματα πολέμου, Βλαντιμίρ Βούκσεβιτς, σε συνέντευξή του στη σερβική εφημερίδα «Μπλιτς» .

Ο ίδιος επανέλαβε την αποφασιστικότητα των σερβικών αρχών να εντείνουν - περαιτέρω - τις επιχειρήσεις τους για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δύο καταζητούμενων και υπογράμμισε, πως ήδη, η κινητοποίηση των δυνάμεων για την επίτευξη του στόχου είναι σημαντική.
Στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης (ICTY), πρόσθεσε ο κ. Βούκσεβιτς, «μπορούν οι Ράτκο Μλάντιτς και Γκόραν Χάτζιτς να πουν τη δική τους ‘εκδοχή’ για την αλήθεια. Δεν μπορούμε να είμαστε όμηροι τους και η σύλληψή τους δεν μπορεί, πλέον, να αποτελεί εμπόδιο για την ενταξιακή προοπτική της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση» .

Ο κ. Βούκσεβιτς δήλωσε ότι συμμερίζεται την αισιοδοξία του προέδρου του σερβικού εθνικού συμβουλίου για τη συνεργασία με το ICTY, Ράσιμ Λιάγιτς, ότι οι δύο καταζητούμενοι θα συλληφθούν έως το τέλος του 2009.

www.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Τζίπι Λίβνι .Επικηρυγμένη για την δολοφονία 1.500 αμάχων παλαιστινίων.

Βρετανία: Υπό εξέταση το ένταλμα σύλληψης κατά της πρώην ΥΠΕΞ του Ισραήλ

Η Βρετανία εξετάζει τις επιπλοκές από το διεθνές ένταλμα σύλληψης, που εξέδωσε η βρετανική δικαιοσύνη κατά της πρώην ΥΠΕΞ του Ισραήλ Τζίπι Λίβνι.

Η Βρετανία εξετάζει με επείγουσες διαδικασίες τις επιπλοκές που ενδέχεται να έχει ένα διεθνές ένταλμα σύλληψης, που εξέδωσε η βρετανική δικαιοσύνη κατά της πρώην ΥΠΕΞ του Ισραήλ Τζίπι Λίβνι, ανακοίνωσε χθες το βρετανικό ΥΠΕΞ.

Το ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε το Σαββατοκύριακο από λονδρέζικο δικαστήριο.

«Το γεγονός ότι το δικαστήριο εξέδωσε ένταλμα σύλληψης εναντίον ενός προσώπου, το οποίο ούτε καν βρίσκεται εντός της χώρας μας δημιουργεί περιπλοκές», τόνισε βρετανική διπλωματική πηγή.

«Η Βρετανία είναι αποφασισμένη να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να προωθήσει την ειρήνη στη Μέση Ανατολή και να παραμείνει στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ», τονίζει από την πλευρά του εκπρόσωπος του Φόρεϊν Όφις.

«Για να το επιτύχει αυτό, η ισραηλινή πολιτική ηγεσία θα πρέπει να δύναται να έλθει στη Βρετανία για τις συνομιλίες με τη βρετανική κυβέρνηση.

 Εξετάζουμε με επείγουσες διαδικασίες τις επιπλοκές που μπορεί να επιφέρει τούτη η υπόθεση», πρόσθεσε η ίδια πηγή.

Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης, το ένταλμα εκδόθηκε για πιθανολογούμενα εγκλήματα πολέμου, που σχετίζονται με τον ρόλο που τήρησε η τότε ΥΠΕΞ στην ισραηλινή εισβολή στη Γάζα το περασμένο έτος, γεγονός που οι βρετανικές αρχές αρνούνται να επιβεβαιώσουν επισήμως

Ισραηλινές επικρίσεις

Ο πρεσβευτής του Ισραήλ στη Βρετανία επέκρινε σήμερα την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου.

«Η κατάσταση έχει γίνει αφόρητη, είναι καιρός να αλλάξει. Είμαι πεπεισμένος ότι η βρετανική κυβέρνηση θα κατανοήσει ότι είναι καιρός να δραστηριοποιηθεί και ότι δεν πρέπει να αρκεσθεί σε δηλώσεις», δήλωσε ο ισραηλινός πρεσβευτής Ρον Προσόρ στον ραδιοφωνικό σταθμό του ισραηλινού στρατού.

Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν απειληθεί με δικαστική δίωξη στη Βρετανία έπειτα από την κατάθεση αγωγών από φιλοπαλαιστινιακές οργανώσεις.

Το γραφείο της Τζίπι Λίβνι, η οποία είναι πρόεδρος του κόμματος Καντίμα, του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, ανακοίνωσε από την πλευρά του ότι ακύρωσε την επίσκεψη στο Λονδίνο, η οποία επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στο τέλος της εβδομάδας, εξαιτίας του προγράμματος της πρώην υπουργού Εξωτερικών.

Ομως σύμφωνα με τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, η Τζίπι Λίβνι έλαβε την απόφαση της ακύρωσης της επίσκεψής της αφού ενημερώθηκε για την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου να εκδώσει ένταλμα σύλληψης εναντίον της εξαιτίας του κυβερνητικού της ρόλου κατά τη διάρκεια της ισραηλινής εισβολής στη Λωρίδα της Γάζας τον περασμένο Δεκέμβριο.

Κατά την ισραηλινή επιχείρηση, η οποία είχε ως στόχο, σύμφωνα με το Ισραήλ, τον τερματισμό της εκτόξευσης ρουκετών από τη Λωρίδα της Γάζας εναντίον του ισραηλινού εδάφους, σκοτώθηκαν 1.400 Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά.

http://www.kathimerini.gr/

Διαβάστε περισσότερα »

Πράξη βανδαλισμού στο ρωσικό Μετόχιο στα Ιεροσόλυμα

Την νύχτα από 10 σε 11 Δεκεμβρίου του 2009 πάνω στους τοίχους του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδας που ανήκει στην Ρωσική Πνευματική Ιεραποστολή στα Ιεροσόλυμα, δίπλα στο ιερό και το νάρθηκα άγνωστοι άφησαν τις ακόλουθες επιγραφές στα Εβραϊκά σε χρώμα κόκκινο: «Θάνατος» και «Θάνατος στους χριστιανούς». Επ΄ αυτής της πράξης βανδαλισμού υποβλήθηκε το σχετικό αίτημα στην αστυνομία Ιεροσολύμων.

Να αναφερθεί, ότι οι παρόμοιες απειλές με αποδέκτες τις Ρωσίδες καλόγριες και τους κληρικούς διαφόρων ομολογιών εκτοξεύθηκαν επανειλημμένως σε προφορική μορφή και προηγουμένως.

www.mospat.ru

Διαβάστε περισσότερα »

Οι Μασόνοι πίσω από την επιχείρηση αποκαθήλωσης των Ιερών Συμβόλων.

Tου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ .Συνέντευξη στον Ζαχαρία Γεωργούση

από την εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής», Δευτέρα 14 Δεκέμβριος 2009

Καταιγιστικός ο Μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ ανοίγει την καρδιά του στην «Ε.Ω.Κ.» και μιλά για τους χειρισμούς του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στο Θέμα της Εκκλησιαστικής περιουσίας, αναφέρεται στον μακαριστό Χριστόδουλο, καυτηριάζει την τουρκική στάση απέναντι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στηλιτεύει τους… νοσταλγούς της λεγομένης «Τρίτης Ρώμης», ενώ τάσσεται δογματικά απέναντι στον Πάπα.

Χωρίς φόβο και πάθος καταγγέλλει το νομοσχέδιο Ραγκούση για τις «ιερές» προσλήψεις, επισημαίνοντας πως «Δυναμιτίζει την Αυτονομία της Εκκλησίας» και αποκαλύπτει ότι πίσω από την απόπειρα αποκαθήλωσης των ιερών συμβόλων κρύβονται τα Μασονικά δίκτυα. Καταθέτοντας για μία ακόμη φορά «Ομολογία Πίστεως», επιτίθεται κατά των «εργολάβων» της Νέας Εποχής που, μέσω του διαχωρισμού Εκκλησίας – Κράτους, υπονομεύουν τη σχέση Εκκλησίας – Έθνους και χαρακτηρίζει δεσμία νομική ενέργεια την καθαίρεση Παντελεήμονα. Παράλληλα, ΔΕΝ διστάζει να τοποθετηθεί για την ομοφυλοφιλία μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας.

- Η επιχείρηση αποκαθήλωσης των ιερών συμβόλων από τις σχολικές αίθουσες και τα δικαστήρια άρχισε απ’ την Καταλωνία της Ισπανίας. Πώς θα αντιμετωπίσετε τους σύγχρονους Εικονομάχους;

- Πίσω απ’ τους διαφόρους διεθνείς Οργανισμούς δήθεν προστασίας των μειονοτήτων κρύβεται ο διεθνής Σιωνισμός, ο οποίος επιδιώκει – για την υλοποίηση των σχεδίων του περί Παγκόσμιας κυβέρνησης, εγκαθίδρυσης πανθρησκείας και σίγουρα καταδολίευσης της ανθρώπινης ελευθερίας – την ΑΠΟΜΕΙΩΣΗ της χριστιανικής ταυτότητας της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Όταν στις λειτουργούσες Στοές της Μασονίας – και μόνο στον Πειραιά, λειτουργούν 15 – πίσω απ’ το προσωπείο του κρυπτογραφικά αναφερομένου Θεού της Μασονίας, Ματσ, βρίσκεται ο Εωσφόρος, όπως άλλωστε ομολογούν σε εσωτερικά τους κείμενα οι ίδιοι οι Μασόνοι και όταν υπάρχει Παγκόσμιο Δίκτυο των Μασονικών Στοών, που εξαρτάται από τη Σατανιστική Υπερκυβέρνηση του Σιωνιστικού λόμπυ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής – η οποία διαχωρίζεται σαφώς απ’ τον εβραϊκό λαό – τα συμπεράσματα είναι εύκολα για τον καθένα. Συνεπώς, καλούμαστε οι εν ΕΠΙ ΓΝΩΣΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, μαζί και οι Ποιμενάρχες σε πνευματική εγρήγορση, σε προσωπικό Αγιασμό και σε διαμόρφωση αγωνιστικού φρονήματος που θα τροφοδοτείται απ’ τα ηρωικά πρότυπα των Μαρτύρων της Εκκλησίας. Σχετικά με την ελληνική Πολιτεία και παρά τις έωλες θέσεις του αρμόδιου υπουργού Χάρη Καστανίδη, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να εφαρμοστεί αυτή η πολεμική των σκοτεινών δυνάμεων διότι ΥΠΑΡΧΕΙ το μέγιστο ανάχωμα του ελληνικού Συντάγματος στο προοίμιο του οποίου τίθεται το ΟΝΟΜΑ του εν Τριάδι προσκυνούμενου Αληθινού Θεού. Στο άρθρο 13, επίσης, ορίζεται επικρατούσα Θρησκεία στην Ελλάδα και στο άρθρο 16 προβλέπεται ο ελληνοχριστιανικός προσανατολισμός της παιδείας του Έθνους. Ως εκ τούτου, δεν είμαστε λαϊκό κράτος για να υφίσταται νομική ανάγκη θρησκευτικής ουδετερότητας.

- Υπάρχει η αίσθηση ότι με τις προσλήψεις στην Εκκλησία μέσω ΑΣΕΠ θα εισέλθουν στα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα, ετερόθρησκοι και αγωνιστικιστές. Συμφωνείτε;

- Συμμερίζομαι την ανησυχία των αγωνιούντων. Το νομοσχέδιο με το συγκεκριμένο άρθρο του ΔΥΝΑΜΙΤΙΖΕΙ την αυτονομία της Εκκλησίας, ΚΑΤΑΡΓΕΙ τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη σχέση της συναλληλίας και ΥΠΟΒΙΒΑΖΕΙ την Εκκλησία σ’ έναν απλό φορέα του Ελληνικού Δημοσίου. Δε χρειάζεται, άλλωστε, ν’ αναφέρω ότι το βασικό στοιχείο για έναν εκκλησιαστικό υπάλληλο είναι το εκκλησιαστικό φρόνημα, που ασφαλώς δεν προβλέπεται στη μοριοδότηση του ΑΣΕΠ. Πιστεύω ότι από αυτή την άκριτη εφαρμογή θα προκύψουν τραγελαφικά και επώδυνα για την Εκκλησία γεγονότα. Και ερωτώ: Θα αποδεχθεί η Εκκλησία της Ελλάδος ΟΜΟΡΦΕΣ ΚΟΠΕΛΙΕΣ σαν οδηγούς των Μητροπολιτών. Φοβάμαι, λοιπόν, ότι η προϊσταμένη εκκλησιαστική αρχή παραπλανήθηκε όσον αφορά το επίμαχο νομοσχέδιο.

- Ορισμένοι Ιεράρχες και Θεολόγοι διαφωνούν με τους χειρισμούς και τη «συμμόρφωση» Ιερώνυμου ως προς τις Κυβερνητικές επιταγές για αύξηση του ενιαίου τέλους εκκλησιαστικής περιουσίας, υποστηρίζοντας ότι η κίνηση αυτή ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία…

- Ο Μακαριώτατος, εξήντα ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Κυβέρνησης και μπροστά στο αναντίρρητο γεγονός της μεγάλης οικονομικής κρίσης, θέλησε με την απόφασή του, που ΣΥΝΟΔΙΚΑ ελήφθη, να καταδείξει ότι η Εκκλησία έρχεται πάντοτε αρωγός στις ανάγκες του Έθνους. Ωστόσο, η υπεύθυνη Πολιτεία θα έπρεπε να έχει συνεκτιμήσει τις συνέπειες από τις νομοθετικές της ρυθμίσεις, που αφορούν στην ύπαρξη των προπυργίων του Γένους στην ευρύτερη λεκάνη της Μεσογείου. Αναφέρομαι στα παλαίφατα Πατριαρχεία Κων/πόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, των οποίων η ζωή και η εύρυθμη λειτουργία τους εξαρτάται από τη βούληση των κατά τόπους κυβερνήσεων, αλλά κυρίως από τη συμπεριφορά και τη διάθεση της ελληνικής Πολιτείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πραγματικότητας αποτελεί η ΑΡΠΑΓΗ από την Αιγυπτιακή κυβέρνηση της περιοχής Φαράν της Σιναϊτικής Χερσονήσου, που επί αιώνες ανήκε στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά, το 1987, όταν στην Ελλάδα είχε ψηφιστεί ο περίφημος νόμος Τρίτση, που δέσμευε τη μοναστηριακή περιουσία, με την ΠΡΟΦΑΣΗ ότι – όπως προβλέπει και η ελληνική νομοθεσία – η μοναστηριακή περιουσία ανήκει στο κράτος.

- Σας φοβίζει η προοπτική να καταφύγει η κυβέρνηση σε φορολογική επιβάρυνση της Εκκλησίας και στο εγγύς μέλλον, εφ’ όσον δεν ανακάμψει η οικονομία της χώρας;

- Δεν με φοβίζει. Η Εκκλησία είναι Θεοΐδρυτος Οργανισμός. ΔΕΝ είναι επιχείρηση. Είναι κοινωνία προσώπων με πνευματική διάσταση και θεϊστική αναγωγή. Συνεπώς, ό,τι γίνεται στην Εκκλησία, γίνεται με απόλυτο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ. Εάν δε, ληφθεί υπ’ όψιν ότι – όπως αποδεικνύεται από τα νομικά κείμενα του ελληνικού κράτους – το 96% της λεγόμενης εκκλησιαστικής περιουσίας έχει κατά τον ένα ή άλλο τρόπο περιέλθει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου, η οικονομική δραστηριότητα της Εκκλησίας είναι πολύ περιορισμένη. Άρα, η τυχόν φορολογική επιβάρυνση θα αναγκάσει μοιραία τη διοίκηση της Εκκλησίας να περιστείλει τα οποιαδήποτε έξοδά της, τα οποία κατά βάση προορίζονται για την εξυπηρέτηση των αναγκών των συνανθρώπων μας. Συγκεκριμένα, η Μητρόπολη Πειραιά, δαπάνησε 2.000.000 ευρώ για την περίθαλψη φτωχών ανθρώπων (συσσίτια, φάρμακα, ενοίκια κ.λπ.). Η Πολιτεία, λοιπόν, καλείται ν’ αποφασίσει τι επιθυμεί.

- Τελικά, είστε προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο διαχωρισμού Εκκλησίας – Κράτους;

- Ο χωρισμός Εκκλησίας και κράτους έχει ήδη γίνει με το ισχύον Σύνταγμα του 1975 που καθιερώνει αυστηρούς διακριτούς ρόλους μεταξύ των δύο θεσμών. Το «διαζύγιο» που κατά καιρούς προβάλλουν κύκλοι φερόμενων διαφωτιστών, οι οποίοι πιστεύω ενεργούν ως «εργολάβοι» και «διατάκτες» της Νέας Εποχής, αναφέρεται όχι στην Εκκλησία και το Κράτος, αλλά στην Εκκλησία και το Έθνος. Αυτή τη σχέση προσπαθούν να υπονομεύσουν. Εγώ, όμως, δηλώνω ευθαρσώς: ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΕΙΤΕ.

- Πρόσφατα, αποφασίστηκε απ’ το Οικουμενικό Πατριαρχείο η επιστροφή του «φακέλου Παντελεήμονα» με την οδηγία να δικαστεί από το Δευτεροβάθμιο Εκκλησιαστική Δικαστήριο ο πρώην Αττικής. Είναι δυνατό κάτι τέτοιο;

- Είναι προδήλως εσφαλμένη η παραπάνω απόφαση διότι αγνοεί τις νομικές συνιστώσες του ζητήματος. Και ειδικότερα πως η απόφαση του αρμόδιου Συνοδικού Δικαστηρίου, που επέβαλε την καθαίρεση του πρώην Μητροπολίτη Αττικής, ήταν μία δεσμία νομική ενέργεια. ΕΝΑ δηλαδή ΕΝΝΟΜΟ αποτέλεσμα που προέκυψε από την εφαρμογή της Διάταξης του Νόμου, κατά την οποία η ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ καταδίκη σε ΚΑΘΕΙΡΞΗ επιφέρει την ΧΩΡΙΣ καμία ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ του καταδικασθέντος κληρικού. Επομένως, η έκκλητος προσφυγή κατά αυτής της αποφάσεως ενώπιον του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήτο τύποις ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Διότι κατά τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτου καθιερώνεται η αρμοδιότητα της εκκλήτου προσφυγής υπό τελεσιδίκως καταδικασθέντων Αρχιερέων ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχου, εφ’ όσον υπάρχει κανονική Δίκη. Και, μάλιστα, έχει διέλθει αυτή η Δίκη τα στάδια του Πρώτου και Δευτέρου Βαθμού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, καθώς και η Εκκλησία της Ελλάδος, είχαν συμπράξει με την Ελληνική Πολιτεία στην ψήφιση του Καταστατικού Χάρτου και κατά συνέπεια της σχετικής Διάταξης. Άρα, κανείς δεν μπορεί σήμερα να επικαλείται τυχόν αντικανονικότητα.

- Πολλές υποσχέσεις για το άνοιγμα της Χάλκης, οι οποίες ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Την ίδια ώρα, ο ελληνισμός της Πόλης συρρικνώνεται. Υπάρχει «αύριο» για το Οικουμενικό Πατριαρχείο;

- Για τους πανέλληνες, ο θεσμός του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, είναι αδιαπραγμάτευτος. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να νοηθεί ελληνορθόδοξο «αύριο» χωρίς το Πατριαρχείο του Γένους. Στο Φανάρι, συντηρείται η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ. Επομένως, ο κάθε Έλληνας απανταχού της γης είναι ή θα πρέπει να είναι ο εγγυητής της διαχρονικής υπάρξεως του Πανσέπτου Οικουμενικού Πατριαρχείου. Όσον αφορά τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, αποτελεί μία συμβατική υποχρέωση της Τουρκικής Δημοκρατίας, εάν θέλει να εκπληρώσει τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να ενταχθεί σε αυτή.

- Το περασμένο φθινόπωρο το Πατριαρχείο Μόσχας συγκρότησε Επιτροπή Αναθεώρησης του συντονιστικού ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τα σενάρια περί «Τρίτης Ρώμης» αναβιώνουν;

- Οι φιλοδοξίες κάποιων ασταθών λειτουργών της Εκκλησίας δεν μπορούν να πλήξουν την από αιώνες και με το κύρος Οικουμενικών Συνόδων ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΗ Κανονική Τάξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Θεωρώ, λοιπόν, την κίνηση αυτή ως ΕΝΤΕΛΩΣ αφελή.

- Γιατί οι αιρέσεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στη Νεολαία;

- Οι νέοι άνθρωποι εκ της φύσεώς τους αναζητούν τη γνώση και την αλήθεια. Εάν η Εκκλησία και η Πολιτεία δεν τους προσδίδουν τον ορθό προσανατολισμό στην αναζήτησή τους γίνονται εύκολα θύματα επαγγελματιών του θρησκευτικού συναισθήματος με τραγικά αποτελέσματα. Διότι οι σύγχρονες αιρέσεις λειτουργούν σαν ψυχο-ναρκωτικά. Αιρέσεις, όπως είναι του νεο-παγανισμού, του δήθεν εσωτερισμού και του λεγομένου Βουδιστικο-Ινδουϊστικού γκουρουϊσμού.

- «Ελάτε όπως είστε, ακόμη και με σκουλαρίκι», είχε πει ο μακαριστός Χριστόδουλος κυρίως στους νέους. Δύο χρόνια μετά την κοίμηση του Χριστόδουλου, σε μερίδα πιστών επικρατεί η αντίληψη ό,τι αυτή η ρήση εγκαταλείφθηκε απ’ την τωρινή εκκλησιαστική ηγεσία.

- Η Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες που σώζει και δεν σώζεται. Συνεπώς, οι Ποιμένες ΕΡΧΟΝΤΑΙ και ΠΑΡΕΡΧΟΝΤΑΙ, αλλά το έργο της Εκκλησίας είναι ΑΙΩΝΙΟ. Η προτροπή του μακαριστού Χριστόδουλου προς τους νέους ανθρώπους, καθώς και η ποιμαντική του αγωνία γι’ αυτούς στηριζόταν πάνω στο γεγονός ότι η Εκκλησία καλεί τους πάντες, όχι μόνο να ενσωματώσουν σ’ αυτή τις τυχόν αδυναμίες τους, αλλά να «μεταποιηθούν» με τη Χάρη και την ευλογία της. Το κάλεσμά του ισχύει και η πληθωρική προσωπικότητα του αοιδίμου Πρωθιεράρχη εξακολουθεί να εμπνέει και να οδηγεί.

-Διαδεχθήκατε τον πνευματικό πατέρα του μακαριστού Χριστόδουλου και ιδρυτή της Μοναστικής Αδελφότητας «Χρυσοπηγή», Σεβασμιώτατο Καλλίνικο, ο οποίος άφησε σημαντικό έργο στον Πειραιά. Εσάς, πώς θα θέλατε να σας θυμούνται οι Πειραιώτες;

- Ο Σεβασμιώτατος προκάτοχός μου κ. Καλλίνικος διηκόνησε επί 30 χρόνια την Εκκλησία του Πειραιά, με καινοτόμα και πρωτοποριακά έργα, τα οποία αγωνίζομαι σήμερα να παραδώσω με τη σειρά μου στο μέλλον του τόπου. Θεωρώ λάθος την ανάπτυξη της νοοτροπίας ιδιοκτήτου στον εκκλησιαστικό χώρο και γενικότερα στο Δημόσιο βίο. Το όραμά μου είναι να με θυμούνται οι αδελφοί μου ως πιστό και φρόνιμο διαχειριστή.

- Ποια η σχέση σας με τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο;

- Ο Μακαριώτατος κ. Ιερώνυμος, θα μείνει στην Ιστορία ως ο απόλυτος εκφραστής και υπερασπιστής της Συνοδικότητας, του Συνοδικού συστήματος της Εκκλησίας. Επίσης, ως νουνεχής και κόσμιος εκκλησιαστικός άντρας. Συνεπώς, η βιοθεωρία του Μακαριωτάτου ταυτίζεται με τη δική μου.

Τραγική έκπτωση η ομοφυλοφιλία για τον κληρικό

- Ποια είναι η θέση σας για την ομοφυλοφιλία και ειδικότερα μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας;

- Θεωρώ πως δεν υφίσταται ομοφυλοφιλία, αλλά μία κακότεχνη και αντιαισθητική απομίμηση του ετέρου φύλου. Αποτελεί μία απόπειρα αλλαγής της ανθρώπινης οντολογίας με απροσμέτρητους κινδύνους για τη σωματική και ψυχική υγεία, όπως η αληθινή ιατρική επιστήμη επιβεβαιώνει. Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει συγκεκριμένα σωματικά όργανα, των οποίων η χρήση είναι απαραβίαστη και η παράχρηση εγκυμονεί αρνητικές επιπτώσεις. Πέραν τούτων, η αλλαγή της ανθρώπινης οντολογίας στον γενετήσιο χώρο συνεπιφέρει και τη χωματοποίηση του έσω ανθρώπου, βλαβερές συνέπειες στον ηθικό του βίο και ασφαλώς του αποστερεί την πνευματικότητα. Κατόπιν των ανωτέρω, η εκδήλωση μίας τέτοιας νοσηρότητας στους Διακόνους της Εκκλησίας αποτελεί αφαντάστου βαθμού τραγική έκπτωση και αλλοίωση της ΕΝΘΕΟΥ καταγωγής του ανθρώπινου προσώπου.

Το πρωτείο του Πάπα και η Ομολογία Πίστεως

- Έχουν ακουστεί παράπονα από Καθολικούς Έλληνες Πολίτες για τη συχνή και σκληρή κριτική σας απέναντι στον Παπισμό και γενικότερα την Καθολική Εκκλησία. Μήπως το παρακάνετε;

- Τιμώ και σέβομαι κάθε συνάνθρωπό μου, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική του παράδοση. Και, βέβαια, τιμώ και σέβομαι τους Έλληνες Ρωμαιοκαθολικούς. Όμως, εκφράζω ως Ορθόδοξος Ιεράρχης την πίστη της αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας χωρίς κανένα φανατισμό. Από την άλλη, οφείλω να υπενθυμίσω την ιστορική, δογματική και ηθική αλήθεια των 1.000 χρόνων κοινού χριστιανικού βίου Ανατολής και Δύσης. Και ερωτώ: Σε ποια παράδοση της Αδιαιρέτου Εκκλησίας μας στηρίζονται τα καινοφανή δόγματα της Α’ και Β’ Βατικανής Συνόδου περί Πρωτείου Δικαιοδοσίας σ’ όλη την Εκκλησία και περί Αλάθητου του Επισκόπου της Παλαιάς Ρώμης; Διευκρινίζω δε ότι τα συγκεκριμένα δόγματα δεν έχουν νομοκανονικό και Αγιογραφικό έρεισμα.

- Έρχεται σε ρήξη η περίφημη «Ομολογία Πίστεως» κατά του Οικουμενισμού, που και εσείς υπογράψατε, με την Πανορθόδοξη αποφασισμένη διαδικασία διαλόγου με τους ετερόδοξους;

- Πανορθοδόξως, έχει αποφασιστεί ο εν λόγω διάλογος. Σίγουρα, όμως, δεν έχει αποφασισθεί η κατά τη διαδικασία του διαλόγου ΑΠΟΜΕΙΩΣΗ της Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας και ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΗ της Ορθοδόξου ταυτότητος. Αυτό ακριβώς επισημαίνει η λεγομένη «Ομολογία Πίστεως» κατά του Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, που κι εγώ υπέγραψα.

πηγή: http://www.elora.gr

www.zoiforos.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Η Κύπρος - «νησί των Αγίων»

Το νησί Κύπρος. Τον παλιό καιρό το ονόμαζαν «νησί των αγίων». Για την αλήθεια αυτής της ονομασίας είναι εύκολο να πειστούμε αν κοιτάξουμε το χάρτη του νησιού, που απεικονίζονται μοναστήρια και ιερά. Αυτή τη στιγμή στο νησί, υπάρχουν τριάντα μοναστήρια είκοσι δύο εκ των οποίων λειτουργούν. Το νησί διαφωτίστηκε από το Φως του Χριστιανισμού,ήδη στον Α’ αιώνα.

Το 45 το νησί έχουν επισκεφθεί οι Άγιοι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας. Έστρεψαν προς την πίστη τον ανθύπατο του νησιού Σέργιο Παύλο και ίδρυσαν την Εκκλησία της Κύπρου. Έτσι, η Κύπρος έγινε η πρώτη χώρα που κυβερνήθηκε από Ορθόδοξο ηγέτη. Ο Άγιος Λάζαρος Τετραήμερος μετά περίπου 30χρόνια, υπήρξε επίσκοπος Κιτίου στην Κύπρο (σύγχρονη πόλη Λάρνακα).

Από τότε, οι νησιώτες διατηρούν την χριστιανική πίστη. Και στον ΧΧ αιώνα, όταν η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της, πρώτος πρόεδρός της έγινε ο Ορθόδοξος Μητροπολίτης Μακάριος Γ’.

Η Αγία Ισαπόστολη βασίλισσα Ελένη μετά απο την εύρεση του Τιμίου Σταυρού,γυρίζοντας από την Ιερουσαλήμ, μέσω της Κύπρου, άφησε εδώ ένα μέρος του Ζωοποιού ξύλου και το σταυρό του συνετού ληστή.

Με την Κύπρο συνδέονται ονόματα τέτοιων αγίων, όπως ο Άγιος Σπυρίδων Τριμιφούντης, ο Άγιος Τύχων Αμαθούντας, ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου και πολλών άλλων αγίων. Εδώ ήταν και ο Άγιος Νικόλαος ο θαυματουργός, Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας.

Οι διωγμοί των εικονομάχων δεν έθιξαν το νησί. Επιπλέον,εκείνο τον καιρό, εδώ κατέφυγαν μοναχοί και ευσεβείς χριστιανοί από όλη την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Έφεραν μαζί τους λείψανα των αγίων και θαυματουργές εικόνες. Έτσι η ευλογημένη κυπριακή γη εμπλουτίστηκε από πολλά κειμήλια,τα περισσότερα από τα οποία εξακολουθούν να μένουν στο νησί.

Αυτά τα κειμήλια πάντοτε προσείλκυαν τους ρώσους προσκυνητές. Πηγαίνοντας στους Αγίους Τόπους, πάντα επισκέπτονταν την Κύπρο. Ανάμεσα στα έγγραφα που το αποδεικνύουν αυτό ιδιαίτερο κύρος έχουν οι αναμνήσεις του καλόγερου της Λαύρας του Κιέβου Πετσέρσκ, ηγουμένου Δανιήλ, «Η ζωή και η πορεία του Ρώσου ηγουμένου Δανιήλ» (XII αιώνας),του ιερομονάχου Βαρσονουφίου,(XV αι.), του μοναχού Βασιλείου(Γκριγκορόβιτς- Μπάρσκι)(XVIII αιώνας), του Επισκόπου Πορφυρίου(Ουσπένσκι)(ΧΙΧ αιώνας). Το ρεύμα των προσκυνητών για την Κύπρο συνεχίζεται και στην εποχή μας.

Σήμερα η Κύπρος είναι μια ορθόδοξη χώρα στην οποία η θρησκεία δεν είναι χωρισμένη από το κράτος. Οι γάμοι καταγράφονται στην Εκκλησία. Η μέρα του θανάτου του πρώτου Προέδρου, μητροπολίτη Μακαρίου Γ’,είναι εθνική γιορτή.Αυτήν την ημέρα όλοι οι κάτοικοι της Κύπρου, με επικεφαλής τον Πρόεδρο, έρχονται στη Μονή Κίκκου, στον τάφο του Μητροπολίτη. Εδώ τελείται επισήμως το μνημόσυνο του.

Η Κύπρος είναι μια εκπληκτική χώρα: εδώ συναντιούνται η Ανατολή και η Δύση, η αρχαιότητα και η σύγχρονη εποχή,ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ ...

www.bogoslov.ru

Διαβάστε περισσότερα »

Όλοι προσκυνούν τον Σιωνισμό !

«Για να διοριστεί κάποιος στην αμερικανική κυβέρνηση πρέπει πρώτα ελεγχθεί εξονυχιστικά το ιστορικό του από την Αμερικανο-Ιουδαϊκή Κοινότητα». Ένα άρθρο της ισραηλινής εφημερίδας Ha'aretz για το ποιος επιτρέπεται να υπηρετήσει την αμερικανική κυβέρνηση, παρόμοιό του δύσκολα θα διάβαζε κάποιος στη New York Times ή στην Washington Post...

Συγκεκριμένα, στην περίπτωση της κυβέρνησης Ομπάμα, οποιαδήποτε κριτική κατά του Ισραήλ που γίνεται από πιθανό μέλος της έχει καταστεί καταλύτης διαμάχης για το αν ο διορισμός «άλλου ενός αριστεριστή» παρέχει αποδείξεις ότι ο Ομπάμα δεν στηρίζει πραγματικά το Ισραήλ.

Λίγους μήνες πριν, οι διαμαρτυρίες της Αμερικανο-Ιουδαϊκής Κοινότητας οδήγησαν στην αποτροπή του διορισμού του Chaz Freeman στην ηγεσία του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών, εξαιτίας της «αντιϊσραηλινής τάσης του».

 Η επόμενη προσπάθεια να διοριστεί ο πρώην Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Chuck Hagel προκάλεσε επίσης έντονη αντίδραση, επειδή «δεν διαθέτει φιλοϊσραηλινό μητρώο».

Ο πρόεδρος της Σιωνιστικής Οργάνωσης των ΗΠΑ, Morton A. Klein, σχολίασε την πρόταση διορισμού του Hagel, λέγοντας: «Όποιον Αμερικανό τον απασχολεί το σχέδιο του Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά, η διατήρηση της σχέσης ΗΠΑ-Ισραήλ και η υποστήριξη του Ισραήλ στο νόμιμο αγώνα του να προστατεύσει τους πολίτες του από την τρομοκρατία πρέπει να αντιταχθεί σε αυτό το διορισμό».

Κατά του διορισμού του Hagel έχουν ταχθεί και οι Ρεπουμπλικάνοι Εβραίοι, επικαλούμενοι ένα περιστατικό του 2004 όταν ο Hagel αρνήθηκε να υπογράψει ένα έγγραφο που ζητούσε από τον πρώην Αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους να μιλήσει για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν στη σύνοδο της G8 το ίδιο έτος. Τον Αύγουστο του 2006, o Hagel αρνήθηκε επίσης να υπογράψει ένα έγγραφο, το οποίο απεύθυνε έκκληση προς τα Η.Ε. να κατατάξουν τη Χεζμπολάχ στις τρομοκρατικές ομάδες.

Σε ομιλία του στο αυτοαποκαλούμενο «υπέρ της ειρήνης, υπέρ του Ισραήλ» λόμπι J Street, ο Hagel εξέφρασε τις απόψεις του για το ζήτημα του Ισραήλ και της Μέσης Ανατολής. «Η υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ δεν θα έπρεπε να υφίσταται και δεν χρειάζεται. Οι ΗΠΑ έχουν μια μακροχρόνια και ειδική φιλία με το Ισραήλ, η οποία όμως δεν θα πρέπει αν λειτουργεί σε βάρος των σχέσεών τους με τους Άραβες», σημείωσε.

Ο διορισμός της Hannah Rosenthal ως επικεφαλής του Γραφείου Παρακολούθησης και Καταπολέμησης του Αντι-Ιουδαϊσμού επί διακυβέρνησης Ομπάμα αποτελεί την τελευταία έντονη διαμάχη. Η Rosenthal, ο πατέρας της οποίας είναι από τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος, υπηρέτησε ως περιφερειακή διευθύντρια του υπουργείου Υγείας στην κυβέρνηση Κλίντον και διατέλεσε μέλος διάφορων αριστερών εβραϊκών οργανώσεων. Την περίοδο 2000-2005, η Rosenthal ήταν επικεφαλής του Εβραϊκού Συμβουλίου Δημοσίων Σχέσεων και διευθύντρια του Ιδρύματος του Σικάγο για τις Γυναίκες.

Ελάχιστα μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της, συντηρητικές εβραϊκές ιστοσελίδες άρχισαν την επίθεση εναντίον της. Ορισμένοι μάλιστα ανέφεραν ότι ο Ομπάμα διορίζει μια αντι-Ισραηλινή για να καταπολεμήσει τον αντιϊουδαϊσμό. Σύμφωνα με τις φήμες, η Rosenthal είχε κατηγορήσεις το Ισραήλ για συστηματική ενίσχυση του αντιϊουδαϊσμού. Οι bloggers υποστήριζαν ότι ο διορισμός της θα δημιουργούσε αμφιβολίες εκ μέρους των εβραίων και των Ισραηλινών για τον Ομπάμα και τις σχέσεις του με το Ισραήλ.

«Έχω ζήσει στο Ισραήλ. Επιστρέφω και το επισκέπτομαι σε κάθε ευκαιρία. Το θεωρώ μέρος της καρδιάς μου. Και επειδή το αγαπώ τόσο πολύ, επιθυμώ να το δω ασφαλές και ελεύθερο και δημοκρατικό», αναγκάστηκε να δηλώσει στη διαδικτυακή ισραηλινή εφημερίδα Tablet, η Rosenthal για να υποστηρίξει το διορισμό της.

www.tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Ελληνική εθνική ταυτότητα, πολύ σκληρή για να πεθάνει !

Η ελληνική εθνική ταυτότητα θεωρήθηκε από ξένα κέντρα εξουσίας πολύ «σκληρή». Θα έπρεπε λοιπόν να καταστεί «ήπια» ή, με την υπόθεση ότι είναι δομημένη «κοινωνική κατασκευή», πολύ απλά να αποδομηθεί. Το γεγονός ότι για ιστορικούς λόγους η Χριστιανική Ορθοδοξία υπήρξε ο πυρήνας διαμόρφωσης της ταυτότητας αυτής θα έπρεπε να τεθεί εκποδών, κάτι που μπορούσε να πραγματοποιηθεί με την ενίσχυση από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ενός ευρείας έκτασης αντικληρικού ρεύματος. Οι βολές κατά της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα είναι ασθενικές απηχήσεις του βασικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η Δύση με την περίπτωση της Ρωσίας. Επειδή την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού διαδέχθηκε μια επιστροφή στα πάτρια και στη θρησκεία (κάτι που δεν αφορά μόνο την Ορθοδοξία, αρκεί να θυμηθούμε την περίπτωση της Αλληλεγγύης με τον Λεχ Βαλέσα στην Πολωνία, όπου την αντίθεση στον Κομμουνισμό είχε αναλάβει η… Παναγία! Με άμεσο αποτέλεσμα να εκλεγεί Πάπας ο πολωνός πριμάτος, συμβάλλοντας έτσι στη διάλυση των κομμουνιστικών καθεστώτων σε χώρες με καθολικό πληθυσμό).

 Ωστόσο με την Ορθοδοξία από τη μια υπάρχει η πολιτιστική διαφοροποίηση της Δύσης, θεωρώντας την περίπου κάτι ανάλογο προς το Ισλάμ (αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης είναι και το γνωστό έργο του Χάντινγκτον «Η σύγκρουση των πολιτισμών») και από την άλλη το γεγονός ότι ο πολυπληθέστερος ορθόδοξος πληθυσμός είναι ο ρωσικός που ευρίσκεται στο στόχαστρο της Δύσης (δηλαδή των ΗΠΑ, κάτω από το σχήμα της Νέας Τάξης πραγμάτων).

Κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, για παράδειγμα, όπως έχει αριστοτεχνικά καταδείξει ο μέγας ιστορικός του κινηματογράφου Georges Sadoul, στις ΗΠΑ γυρίζονταν προπαγανδιστικές ταινίες ευρείας κατανάλωσης, προκειμένου να προβληθούν τα κακά του σοβιετικού κομμουνισμού. Κατά τη μετακομμουνιστική περίοδο άρχισαν να παράγονται ταινίες ή τηλεταινίες στο επίκεντρο των οποίων ήταν η Ρωσία και η όλη υπόθεση εκτυλισσόταν γύρω από έναν μύθο των «κακών ορθόδοξων κληρικών», των «ναζί ρώσων ορθόδοξων εθνικιστών» που βάλλουν κατά των «καλών» Αμερικανών, καθολικών, εβραίων κ.λπ. Το παράδειγμα αυτό βρίσκει ευρύ πεδίο εφαρμογής στην επικαιρότητα κατά τη διάρκεια της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και ιδιαίτερα στον πόλεμο της Βοσνίας. Η κοινή γνώμη των ΗΠΑ, συνεπικουρούμενη από εκείνη των ευρωπαϊκών χωρών, είχε στραφεί εναντίον των (ορθόδοξων) Σέρβων που «κατέσφαζαν» τους «δυστυχείς» μουσουλμάνους. Στην πραγματικότητα οι πολιτικές εξελίξεις είχαν οδηγήσει σε ρήξη ανάμεσα στα δύο εθνικά/θρησκευτικά στοιχεία της Βοσνίας, οι δε αγριότητες πραγματοποιούνταν εκατέρωθεν.

Το φαινόμενο της στάσης της δυτικής κοινής γνώμης, που ήταν εναντίον των ορθοδόξων και υπέρ των μουσουλμάνων στη Βοσνία (το οποίο επαναλήφθηκε και με την περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου), ερμηνεύει αριστουργηματικά σε προγενέστερο από τα γεγονότα αυτά και συνεπώς ανύποπτο χρόνο ο έξοχος τούρκος πανεπιστημιακός Taner Akcam (ο οποίος λόγω των απόψεών του έχει εξαναγκαστεί να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ), αναφερόμενος στα Βαλκάνια όπου από τον 19ο αιώνα παρατηρείται ρήξη μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Ωστόσο, όπως σημειώνει εύστοχα ο τούρκος καθηγητής, όταν παρατηρείται προσέγγιση της Ρωσίας με τις Δυτικές Δυνάμεις (κυρίως Αγγλία και Γαλλία), στον ευρωπαϊκό Τύπο κυριαρχούν δημοσιεύματα που διεκτραγωδούν τα δεινά των σφαγιαζομένων από τους μουσουλμάνους χριστιανών. Όταν εξ αντιθέτου η Ρωσία βρίσκεται αντιμέτωπη των Δυτικών χωρών (που συνασπίζονται με το Οθωμανικό κράτος, όπως συνέβη με τον Κριμαϊκό πόλεμο), τότε στα δημοσιεύματα περιγράφονται τα δεινά που υποφέρουν οι ταλαίπωροι μουσουλμάνοι από τους αιμοδιψείς ορθοδόξους χριστιανούς!

Μια νέα κατάσταση γνωστή και από παλιά

Η κατάσταση που ζήσαμε την τελευταία εικοσαετία δεν ήταν ούτε πρωτότυπη, ούτε ανεξήγητη. Επειδή οι συνιστώσες της γεωπολιτικής υπήρξαν οι ίδιες μ' εκείνες που επικρατούσαν πριν από μισό αιώνα, δίνεται η εντύπωση μιας ανακύκλωσης της Ιστορίας και ταυτόχρονα μιας επιστροφής, μιας αναπόδισής της, δηλαδή είναι ένας απατηλός χρόνος ή, όπως τον αποκαλεί ένας μέγιστος κοινωνιολόγος του περασμένου αιώνα, ο Georges Gurvitch, «χρόνος οφθαλμαπάτης».

Είναι τόσες οι ομοιότητες της μετακομμουνιστικής εποχής με την ψυχροπολεμική εποχή όπως αυτή που αφορούσε τη στήριξη της Ορθοδοξίας (υπό την έννοια του Οικουμενικού Πατριαρχείου) από τις ΗΠΑ η οποία είχε εγκαινιαστεί μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την υπαγορευμένη εκλογή του Πατριάρχη Αθηναγόρα Α' του από Αμερικής, προσωπικού φίλου του Προέδρου Τρούμαν. Η αποστολή του Πατριαρχείου είχε πλέον δύο βασικά καθήκοντα, αφενός τη συμβολή της στην ελληνοτουρκική προσέγγιση και φιλία (προς από κοινού αντιμετώπιση του από βορρά κινδύνου) και αφετέρου τη συνεργασία μεταξύ των άλλων δογμάτων με την εγκαινίαση ενός διαχριστιανικού διαλόγου (με στόχο την ενότητα των χριστιανικών δογμάτων έναντι της κομμουνιστικής αθεΐας - με την ίδια ένταση που ενισχύθηκε από τους Αμερικανούς και το ισλαμικό κίνημα στην Τουρκία σε βάρος του κεμαλισμού). Τώρα στο στόχαστρο τέθηκε η Ρωσική Εκκλησία, που θεωρήθηκε αναχρονιστική, όπως χαρακτηρίστηκε και η Ελλαδική Εκκλησία. Αναντίρρητα, όποια επιτυχία είχαν οι υποβολιμαίες, κακόβουλες και σχεδιασμένες επιθέσεις κατά της Εκκλησίας οφείλεται και στην αδυναμία της Εκκλησίας της Ελλάδος να αντιληφθεί τις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές και το στημένο σε βάρος της παιγνίδι, καθώς η ίδια ήταν κατά μεγάλο βαθμό περιχαρακωμένη μέσα σε αναχρονιστικά πλαίσια. Το αντιεκκλησιαστικό κλίμα ενίσχυσαν από τη μια ιδεοληψίες και εμμονές πολιτικών προσώπων που κατείχαν υψηλό πολιτειακό αξίωμα και από την άλλη η ρήξη στις σχέσεις του Πατριαρχείου (που θεωρήθηκε ως πηγή εκσυγχρονισμού και προόδου) με την Εκκλησία της Ελλάδος (η οποία εμφανίστηκε ως εστία μαύρης αντίδρασης). Αντιπαράθεση η οποία εκμεταλλευόμενη τις προσωπικές φιλοδοξίες ή/και αντιζηλίες αρχιερέων οδήγησε σε δυσάρεστες καταστάσεις (αντιπαράθεση Χριστόδουλου προς Βαρθολομαίο και αδυναμία του πρώτου να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών), προς ζημία βέβαια της ίδιας της Εκκλησίας.

Η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας το 1995

Στις 8 Απριλίου του 1990 διεξάγονται στην Ελλάδα βουλευτικές εκλογές. Ο γράφων δέχεται ένα επείγον τηλεφώνημα από τον γνωστό κύπριο εκδότη Κωστή Χατζηκωστή, με το οποίο τον καλούσε στο ξενοδοχείο Intercontinental, όπου βρήκε συγκεντρωμένους κάποιος από τους σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες της Κύπρου. Η ερώτηση που μου τέθηκε τότε ήταν πώς προδίκαζα το εκλογικό αποτέλεσμα. Απάντησα ότι με βάση τον εκλογικό νόμο όποιος εξασφάλιζε μία (1) έδρα επιπλέον θα σχημάτιζε κυβέρνηση. Με το γνωστό του φλεγματικό τρόπο ο Χατζηκωστής μού είπε τα ακόλουθα: «Επειδή εμείς οι Κύπριοι κινδυνεύουμε περισσότερο από τους ελλαδίτες πολιτικούς, αντί να ''αγοράζουμε'' ξένους πολιτικούς είναι προτιμότερο να αγοράζουμε Ελλαδίτες. Γι' αυτό καταλήξαμε στο συμπέρασμα να ενισχύσουμε οικονομικά τον Στεφανόπουλο της ΔΗΑΝΑ υπό δύο όρους, να συμπεριλάβει στους συνδυασμούς του όλα τα μικρά κόμματα και να δεσμευτεί να τηρήσει στα εθνικά θέματα μια σταθερή και μη υποχωρητική έναντι της Τουρκίας πολιτική». Οι παριστάμενοι με εξουσιοδοτούσαν να συνεννοηθώ αφενός με τις ηγεσίες των μικρών κομμάτων (εκτός της ΕΣΠΕ του Στάθη Παναγούλη, τον οποίο προφανώς δεν ήθελαν) και αφετέρου με τον Στεφανόπουλο. Μάλιστα η συγκέντρωση δεν διαλύθηκε, αλλά εγώ αναχώρησα αμέσως και σε τρεις ώρες είχα συνεννοηθεί με τις ηγεσίες του Κόμματος των Φιλελευθέρων (για την ακρίβεια ο Νικήτας Βενιζέλος εξέφρασε αντίρρηση για το πρόσωπο του Στεφανόπουλου τον οποίο θεωρούσε φιλοβασιλικό, (!) αντιρρήσεις που κάμφθηκαν αμέσως), της Χριστανικής Δημοκρατίας (της οποίας συνεδρίαζε η κεντρική επιτροπή του κόμματος που διέκοψα και εξήγησε τα καθέκαστα στον πρόεδρο του κόμματος Μανώλη Μηλιαράκη ο οποίος δέχτηκε δίχως δισταγμούς) και τον Γιάννη Ζίγδη, πρόεδρο της ΕΔΗΚ. Πολλοί, όταν εξιστορώ το περιστατικό, δεν πιστεύουν πως έπεισα τον Ζίγδη να τεθεί υπό την ηγεσία του Στεφανόπουλου. Και όμως είναι απολύτως αληθές. Δεν χρειάστηκαν παρά λίγα λεπτά. Τον πήρα λοιπόν και τον μετέφερα στο Intercontinental όπου παρέμενε η συντροφιά των κυπρίων επιχειρηματιών. Διαπιστώθηκε ταύτιση απόψεων, δόθηκαν τα χέρια και χωρίσαμε προκειμένου να συναντήσω τον Στεφανόπουλο αργά το απόγευμα, όπως ήδη είχα κανονίσει (αν θυμάμαι καλά μέσω του φοιτητή μου και καλού μου φίλου Μάξιμου Χαρακόπουλου που ανήκε στη νεολαία της ΔΗΑΝΑ).

Πραγματικά, το απόγευμα επισκέφθηκα τον Στεφανόπουλο και του εξέθεσα τα καθέκαστα. Πολύ ευγενικά αρνήθηκε την προσφερόμενη βοήθεια και την πρόταση συνεργασίας από τους «μικρούς». «Εάν συνεργαστώ με άλλους κατά την κατάρτιση των συνδυασμών, θα μου φύγουν οι δικοί μου» (και παρότι δεν συνεργάστηκε με άλλους, ο μοναδικός βουλευτής που εξέλεξε, ο Κατσίκης, τον εγκατέλειψε την επομένη και προσχώρησε στη ΝΔ ώστε να δυνηθεί να σχηματίσει κυβέρνηση ο Μητσοτάκης. Μεγαλύτερη πολιτική διορατικότητα πολιτικού δεν έχω συναντήσει στη ζωή μου!). Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, με άφησε εμβρόντητο η ειλικρίνειά του (και ταυτόχρονα με γέμισε απέραντη θλίψη). «Σε ποια εθνικά θέματα αναφέρεστε; Η Ελλάδα είναι δημιούργημα των ξένων (sic). Ό,τι πουν εκείνοι γίνεται. Δεν υπάρχει περιθώριο αποτελεσματικών αντιδράσεων».

Τον Μάρτιο του 1995 θα γινόταν εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Τον Γενάρη παρουσιαζόταν ένα βιβλίο με περιεχόμενο που αφορούσε τις διεθνείς σχέσεις από το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου, με εισηγητές δύο πρώην υπουργούς Εξωτερικών, τον Θόδωρο Πάγκαλο και τον Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Ο Πάγκαλος ήταν εξαιρετικά καλός και κινήθηκε στα πλαίσια του βιβλίου (που δεν είχε σχέση με την Τουρκία ή τις ελληνοτουρκικές σχέσεις). Ο Παπακωνσταντίνου αντιθέτως ξέφυγε από το θέμα και αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα «να τα βρούμε με την Τουρκία», ότι οφείλαμε να τερματίσουμε τη μεταξύ των δύο χωρών τεταμένη ατμόσφαιρα και άλλα παρόμοια. Την επομένη συναντήθηκα εκ νέου με τον Παπακωνσταντίνου στο κόψιμο της πίτας του Ινστιτούτου Βαλκανικών Σπουδών. Επειδή η ατμόσφαιρα δεν ήταν εξαιρετικά ευχάριστη, λόγω του προχωρημένου της ηλικίας των παρευρισκόμενων, πήρα από τον χέρι τον Μιχάλη και του λέγω «πάμε». Στην έξοδο, επειδή χώριζαν οι δρόμοι μας, τον ρωτώ: «Γιατί χθες στα καλά καθούμενα άρχισες ξεκάρφωτα να ευαγγελίζεσαι προσέγγιση Ελλάδας - Τουρκίας δίχως όρους; Γιατί εν όψει της εκλογής Προέδρου δίνεις εξετάσεις ή το μήνυμα ότι εσύ είσαι ο κατάλληλος που λες αυτά». Και συμπλήρωσα: «Αν είσαι πονηρός Κοζανίτης, εγώ είμαι πονηρός Φαναριώτης. Πάντως ό,τι και να πεις για την ελληνοτουρκική προσέγγιση δεν θα σε κάνουν Πρόεδρο!».

Τον επόμενο μήνα τα παρασκήνια για την εκλογή Προέδρου είχαν ενταθεί. Ο ακαδημαϊκός Κώστας Δεσποτόπουλος, τον οποίο η Αριστερά είχε κατά το παρελθόν προτείνει για Πρόεδρο, μου είχε εκμυστηρευτεί ότι θα τον ενδιέφερε εάν υπήρχε θετική ανταπόκριση από το ΠΑΣΟΚ. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, φιλικό μου πρόσωπο την περίοδο εκείνη, ήταν μέλος του Εκτελεστικού. Του ανέφερα την περίπτωση που κατά την κρίση μου ήταν ιδανική και σε λίγες μέρες μου απάντησε ότι το θέμα είχε συζητηθεί στο Εκτελεστικό και «πρόκειται να υποστηριχτεί ο Πατρινός». Ήταν επόμενο. Ο Δεσποτόπουλος εκτός των άλλων είχε και το κώλυμα της καταγωγής του, ήταν Σμυρνιός, όπως άλλωστε και η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ, που και εκείνη ανέμενε τη σειρά της για το ίδιο αξίωμα. Ωστόσο τους είχε διαφύγει ότι ΚΑΝΕΙΣ από το προσφυγικό στοιχείο, εκτός από διακοσμητικούς ρόλους, δεν είχε αναδειχθεί στην πολιτική ζωή της χώρας ή και να είχε αναμειχθεί, είχε οδηγηθεί στο περιθώριο.

Και η εξόφληση της επιταγής;

Έτσι στις 8 Μαρτίου 1995 Πρόεδρος εξελέγη ο Κωστής Στεφανόπουλος κατόπιν της πρότασης του Αντώνη Σαμαρά, προέδρου τότε της ΠΟΛΑΝ. Ο ίδιος θα ήθελε βέβαια, όπως έλεγε, για πρόεδρο τον Ελύτη ή τον Γιανναρά... Αλλά στην πολιτική, βλέπετε, πρυτανεύει ο ρεαλισμός. Αυτός που θέλει την Ελλάδα να κάνει ό,τι της υπαγορεύουν οι ξένοι. Και η θητεία του Κωστή Στεφανόπουλου παρατάθηκε με την πρωτοβουλία του Κώστα Σημίτη το 2000. Φαίνεται λοιπόν ότι οι επιταγές στην πολιτική δεν δίδονται εν λευκώ, αλλά έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο που συνοδεύουν τον πολιτικό διά βίου και πρέπει να καταβληθούν. Θα θυμούνται οι αναγνώστες. Μετά την αποχώρηση από την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο κ. Κ. Στεφανόπουλος, ο οποίος ομολογουμένως έχαιρε μεγάλης δημοφιλίας, κατά Μάιο του 2006 δημοσίευσε στην «Καθημερινή» βαρυσήμαντο άρθρο στο οποίο υπεραμυνόταν της παραπομπής των διαφορών της Ελλάδος με την Τουρκία, σε ό,τι έχει σχέση με την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και τα συναφή θέματα, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Λύση αμφιλεγόμενη, δεδομένου ότι εκτός του ότι το Διεθνές Δικαστήριο κρίνει και με πολιτικά κριτήρια, δεσμεύεται και από το συνυποσχετικό των αντιδίκων μερών, εφόσον δε η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση για τη Θάλασσα, το βαρύνον στην κρίση του δικαστηρίου στοιχείο θα είναι η ευθυδικία, οπότε «μεγάλη» η Τουρκία, «μικρή» η Ελλάδα, για τη μεν υφαλοκρηπίδα τα ποσοστά για την πρώτη θα υποστούν μια «δικαιολογημένη μείωση», για δε τις «γκρίζες ζώνες» που βλέπει η Άγκυρα Κύριος οίδε τι θα επακολουθήσει.

Το σημαντικό όμως στοιχείο στην παρέμβαση του κ. Κ. Στεφανόπουλου υπήρξε η άμεση αντίδραση του επίσης τέως Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Χρήστου Σαρτζετάκη, του οποίου την εμπνευσμένη και αποστομωτική απάντηση δεν δημοσίευε καμιά εφημερίδα (ενώ τελικά αναστηλώθηκε μόνο από το «ΠΑΡΟΝ»). Αργότερα ο κ. Κ. Στεφανόπουλος τάχθηκε και υπέρ της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.

greeknation.blogspot.com

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Διαβάστε περισσότερα »

Στα πλαίσια του οικουμενισμού η μετάφραση της λειτουργίας στην νεοελληνική γλώσσα. Η Ορθοδοξία γίνεται περισσότερο επιρρεπής στις αιρετικές πιέσεις !

Στο Συνέδριο που διοργανώθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) από το τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, σε συνεργασία με την Εταιρεία Ορθοδόξων σπουδών από τις 20 έως 25 Σεπτεμβρίου 2004 με θέμα: "Οικουμενισμός: γένεση, προσδοκίες, διαψεύσεις" ακούστηκαν εξήντα περίπου ενδιαφέρουσες εισηγήσεις. Η εισήγησή μας είχε ως θέμα: Οικουμενισμός και εκκοσμίκευση.

Μέσα στα σχέδια του Οικουμενισμού ήταν πάντοτε εκτός των άλλων και η χρήση των μεταφράσεων των Λειτουργικών κειμένων. Στις μέρες μας οι πιέσεις είναι περισσότερες, αφού ο σκοπός του οικουμενισμού, αδελφοποιημένου πια με τη Nέα Εποχή είναι η πανθρησκειοποίηση, στην οποία πολύ βοηθούν οι μεταφράσεις των λειτουργικών κειμένων.

 Διευρυμένο απόσπασμα της εισηγήσεώς μας για τη μετάφραση Αποστολικού και Ευαγγελικού αναγνώσματος καταδεικνύει τη σύγχρονη εκκοσμικευτική νοοτροπία που υφέρπει στην Ορθόδοξη λατρεία μας επιβαλλομένη άνωθεν.

Ταπεινώς φρονούμε ότι δεν ενδείκνυται η εισαγωγή μεταφράσεων του Αποστολικού και Ευαγγελικού αναγνώσματος της Θείας Λατρείας για τους εξής λόγους:

· Θα προκαλέσει διάσπαση στο σώμα της Εκκλησίας του Χριστού, διότι και κληρικοί όλων των βαθμών, αλλά και λαϊκοί αντιδρούν στις μεταφράσεις.

· Σχόλια, κρίσεις και κατακρίσεις συνοδεύουν τις συζητήσεις, που βλάπτουν σοβαρά την εν Χριστώ πνευματική ζωή του Ορθοδόξου ποιμνίου.

· Η διοίκηση της Εκκλησίας φαίνεται στα μάτια των πιστών αυταρχική, αφού επιθυμεί να περάσει το μέτρο αυτό δια της βίας. Ο Ορθόδοξος λαός δεν είναι συνηθισμένος να αποδέχεται τετελεσμένες άνωθεν αποφάσεις. Η κομματική πειθαρχία είναι άγνωστη στην Εκκλησία του Χριστού.

· Η διοίκηση της Εκκλησίας πέφτει στο επίπεδο της κοσμικής εξουσίας που χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον τις γνωστές μεθόδους επιβολής αντιλαϊκών μέτρων. Η Εκκλησία του Χριστού είναι φιλόστοργη μητέρα που ακούει τα παιδιά της και Συνοδικώς αποφασίζει.

· Μέ την επιβολή του παραπάνω μέτρου παύει η επί αιώνες θεσμοθετημένη σταθερότητα του Ορθοδόξου Λειτουργικού Τυπικού και εισάγεται η ρευστότητα, η υποκειμενικότητα και η κοσμική μεταβλητότητα. Συσχηματιζόμενη η Εκκλησία με την κοσμική υποκειμενικότητα, ενισχύει τη σύγχρονη αντιπαιδαγωγική προωθουμένη αντίληψη μέσα στην εθνική μας Παιδεία που εγκρίνει την "αυτοοριζόμενη νεανική προσωπικότητα".

Μέ απλούστερα λόγια ευνοείται ο αυταρχισμός των νέων και η έντονη ακύρωση της εμπειρίας των μεγαλυτέρων. Πλατύνεται έτσι μεθοδευμένα το χάσμα των γενεών.

· Υποτιμάται, ως μη ώφειλε, το πλήρωμα των νέων της Εκκλησίας μας και χαρακτηρίζεται αντιπαιδαγωγικά ως αμόρφωτο. Επί αιώνες η Ορθόδοξη Εκκλησία μας υπήρξε άριστη παιδαγωγός, που ακόμα και στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας δεν άλλαξε την Παιδαγωγική επίπονη αγωγή της, αλλά μόρφωνε τη νεολαία της με τα πλουσιώτατα σε γλωσσικό και χριστοχαρισματικό πλούτο αγιογραφικά και λειτουργικά κείμενά της.

Θαυμάσιος είναι ο ζωγραφικός πίνακας του Γύζη, "το Κρυφό Σχολειό" που παρουσιάζει την ακένωτη παιδαγωγική διάθεση των καλογήρων και των παπάδων να μυήσουν προσωπικά τα πνευματικά τους παιδιά, τα Ελληνόπουλα στους αρχαιοελληνικούς θησαυρούς της θείας Λατρείας μας. Ποτέ δε διανοήθηκαν ούτε δάσκαλοι ούτε μαθητές να ευτελίσουν τη Λατρεία με ευκολότερα μόνο κτιστά μαθησιακά σκευάσματα ουμανιστικής ευρωνοησιαρχικής προελεύσεως. Η αρχαιο-γλωσσική δυσκολία και η δια της θείας Χάριτος αποκάλυψη στους νέους και στους μεγαλυτέρους των αγιογραφικών μηνυμάτων είναι απόλυτα συμβατές με την ασκητική και αγωνιστική πορεία, που ζητάει από όλους μας ο Χριστός.

· Το παραπάνω μέτρο εγγίζει τη Βαρλααμική αντορθόδοξη νοησιαρχική νοοτροπία, αφού δίνει προτεραιότητα στη νόηση για την κατανόηση των Αναγνωσμάτων, μειώνοντας έτσι τον παράγοντα της θείας Χάριτος που ενυπάρχει στα Αρχαία κείμενα των Αναγνωσμάτων και φωτίζει μικρούς και μεγάλους προς κατανόησή τους.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας γνωρίζουν τρία επίπεδα ανάγνωσης των Αγίων Γραφών:

α. Το πρώτο είναι το αρχικό ακουστικό, δηλαδή ό,τι προσλαμβάνει η ακοή.

β. Το δεύτερο επίπεδο είναι το διανοητικό. Γίνεται προσπάθεια από τους ακροατές των Αγίων Γραφών κατανοήσεως του Λόγου του Θεού. Η νόηση είναι το εργαλείο που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να εννοήσει σωστά το γνωστικό του αντικείμενο. Όμως ο Λόγος του Θεού δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αντικείμενο της νοήσεως. Δεν είναι δυνατόν ο κτιστός νούς να είναι κατάλληλος προς κατανόηση, αφού μεταπτωτικά είναι διασπασμένος, εμπαθής και αφώτιστος. Γι’αυτό ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός συνιστά τη διέγερση της λεπτής προσοχής και την κάθαρση του νού από το μεταπτωτικό πλέγμα των λογισμών, για να μπορέσει να κατέβει ο Λόγος του Θεού από το νού στη καρδιά.

γ. " Έλλαμψον εν ταίς καρδίαις ημών, φιλάνθρωπε Δέσποτα, το της Σής Θεογνωσίας ακήρατον φώς..." λέγει η Χρυσοστομική ευχή, που μυστικώς αναφέρει ικετευτικά ο λειτουργός στο Χριστό πριν από την ανάγνωση του Αποστολικού και Ευαγγελικού κειμένου. Κατά το διάβα όλης της ζωής μας μέσα στη στρατευομένη Εκκλησία και με τις επανειλημμένες ακροάσεις των αγιογραφικών περικοπών ο Λόγος του Θεού γίνεται μεθεκτός φωτίζοντας και αγιάζοντας μικρούς και μεγάλους.

· Αυξάνει επικίνδυνα ο χρόνος των Αναγνωσμάτων και επομένως συνολικά όλης της θείας Λειτουργίας με προβλεπόμενη συνέπεια την απομάκρυνση του αρχαιοελληνικού κειμένου και την αντικατάστασή του από τις μεταφράσεις όπως δυστυχώς συνέβη κατά το παρελθόν με τα αρχαία Ελληνικά στην Εθνική Παιδεία μας.

Ο εμπνευστής της εκπαιδευτικής μεταρρυθμίσεως Ευάγγελος Παπανούτσος είδε να καταργείται το αρχαίο Ελληνικό κείμενο και να μένει μόνο η μετάφραση για τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ ο ίδιος είχε προτείνει παράλληλη χρήση κειμένου και μεταφράσεως. Οι τότε εκσυγχρονιστές της Παιδείας τον περιφρόνησαν και προχώρησαν στα εκθεμελιωτικά σχέδιά τους. Φοβούμεθα ότι το ίδιο θα συμβεί και στη θεία Λατρεία μας.

· Ποιές μεταφράσεις θα χρησιμοποιούνται; Είναι γνωστό και στους ειδικούς αλλά και στο λαό μας ότι όλοι οι αιρετικοί ανά τους αιώνες επεδίωκαν την κυκλοφορία των αγιογραφικών μεταφράσεων που περιείχαν τις κακοδοξίες τους.

Επίσης είναι γνωστή η διγλωσσία ή η πολυγλωσσία των οπαδών της νέας Εποχής. Χρησιμοποιούν λέξεις και όρους παραδοσιακούς, που τους αλλάζουν το περιεχόμενο για να σημάνουν τις νεοεποχίτικες ιδέες και τις αιρετικές δοξασίες, κρυμμένες κάτω από τις παραδοσιακές ορολογίες. Έτσι παραπλανούν τους αφελείς, μπερδεύουν τους μη συνειδητούς Χριστιανούς και απαξιώνουν την παράδοση του πολιτισμού μας.

· Ο επιστημονικός κλάδος της γλωσσολογίας, που ονομάζεται σημειολογία, υποστηρίζει, ότι το πρόβλημα των μεταφράσεων γενικώς είναι οξύ, αφού ο μεταφραστής θα πρέπει να είναι εγκρατής γνώστης ολοκλήρου του φάσματος της γλώσσης. Οξύτερο γίνεται το πρόβλημα των μεταφράσεων των ιερών κειμένων, αφού ο μεταφραστής πρέπει να διαθέτει την εν Χριστώ κάθαρση και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.

· Τα κείμενα των μεταφράσεων θα θεωρούνται ιερά κείμενα ; Ισότιμα με το χριστοκαταξιωμένο αρχαίο κείμενο ; ελάσσονος σημασίας ; Ή κείμενα που τυφλά, αβασάνιστα, μαγικά, ως ταμπού θα πρέπει να διαφυλάσσουμε και να χρησιμοποιούμε ; Ποτέ η Εκκλησία μας δε χρησιμοποίησε στη Θεία Λατρεία της πειραματικά, μη αυθεντικά κείμενα.

· Οπωσδήποτε δημιουργείται αλλαγή του δοκιμασμένου ρυθμού της θείας Λειτουργίας, χαλάρωση της προσοχής των πιστών και των νέων και των μεγαλυτέρων, που θα δυσκολεύει στην περαιτέρω προσοχή για να απωθήσουν " πάσαν την βιοτικήν μέριμναν" και να αφοσιωθούν στο καθαυτό Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.

· Κάθε " εκσυγχρονιστική" αλλαγή στο Τυπικό της θείας Λατρείας μας στερουμένη ισχυρών θεολογικών και Εκκλησιολογικών κριτηρίων θα επιφέρει σύγχυση, ψυχρότητα και τελικά απομάκρυνση των πιστών από τη μεταλλαγμένη θεία Λατρεία, πράγμα το οποίο έγινε στη Λατρεία των Παπικών.

· Γι’αυτό και η μακραίωνη Λειτουργική Παράδοση της Αγίας Ορθοδοξίας μας ήταν: πάγια χρήση των αρχαιοελληνικών κειμένων, μη χρήση μεταφράσεων, αλλά πλούσια ερμηνευτική εκ των Αγίων Πατέρων Διδασκαλία.

· Σύμφωνα με την εκτίμηση των ειδικών επιστημόνων της γλωσσολογίας και δή του μεγάλου γλωσσολόγου Χατζηδάκι, η αρχαία Ελληνική Κοινή διάλεκτος του Ευαγγελίου ελάχιστα απέχει από τη Νεοελληνική. Σ' εμάς τους Ορθοδόξους Έλληνες δεν ισχύει το ίδιο όπως π.χ. με τους Σέρβους που αναγκάστηκαν να κάνουν μετάφραση ολόκληρης της θείας Λειτουργίας από τη Σλαβωνική στη Σερβική, αφού η διαφορά των δύο γλωσσών είναι μεγάλη, ή όπως σε άλλες γλώσσες εντελώς διαφορετικές.

· Η Παιδαγωγική Επιστήμη με τη μακρά Ελληνοχριστιανική της εμπειρία φρονεί ότι ο νέος άνθρωπος από την πολύ μικρή του, προσχολική ηλικία, δεν είναι tabula rasa δηλ άγραφη πλάκα, αλλά είναι γεμάτος με πλούσια αρχέτυπα μαθήσεως, τα οποία, αν αξιοποιηθούν από τον Επιστήμονα Παιδαγωγό αποδίδουν πολλαπλασίους μαθησιακούς καρπούς πολύ πρώιμα.

· Επί προσθέτως, υποστηρίζει η Επιστήμη της Παιδαγωγικής ότι τα παιδιά ήδη από την προσχολική ηλικία διαθέτουν μια εκλεκτή προσθετική και αφαιρετική ικανότητα, που μπορεί κάλλιστα να καλλιεργηθεί από τον έμπειρο παιδαγωγό για εμπέδωση και του πιο δύσκολου μαθήματος. Σχετικά με την εκμάθηση των αρχαίων Ελληνικών υπάρχει στην ιστορία της " ειδικής διδακτικής των αρχαίων Ελληνικών" τεράστια μαθησιακή εμπειρία, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για το παρόν. Ποίου επιπέδου υπήρξε το κρυφό σχολειό και ποιά τα αποτελέσματά του;

· Η ενθουσιώδης υποδοχή του ως άνω μέτρου από το CNN και τον Γαλλικό τύπο μας ενισχύει την άποψη, ότι το μέτρο έχει εκκοσμικευτικό χαρακτήρα και μας εμβάλλει και πολλούς άλλους λογισμούς.

Ποιμαντική αποτυχία αποδεικνύεται η προσθήκη της μεταφράσεως πλάι στο αυθεντικό Θεόπνευστο κείμενο. Οι πολλές αντιδράσεις επωνύμων και μη πιστών δεν προέρχονται καθόλου από αντιπολιτευτική διάθεση κατά του προσώπου του Μακαριωτάτου. Προέρχονται από την πνευματική ευαισθησία των πιστών, οι οποίοι δε διανοούνται χειρουργικές επεμβάσεις της στιγμής στη Λατρεία μας.

Ποιμαντική επιτυχία των μάχιμων εφημερίων θα είναι η φιλοπονότερη παράθεση της αγιοπατερικής ερμηνευτικής εμπειρίας και εντός της θείας Λατρείας και εκτός αυτής σε πολλές ποιμαντικές ευκαιρίες. Κατά τον άγιο Πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς ο λόγος του Θεού είναι Αλήθεια και Ζωή. Οι μεταφράσεις εγκλωβίζουν τους αναγνώστες στις εύκολες λέξεις στερώντας τους την αναζήτηση για την Αλήθεια και τη Ζωή που είναι ο Χριστός.

Συνυπογράφουν:

Πρωτοπρεσβύτεροι:

π. Ιωάννης Νηριανάκης εφ. Ι. Μ. Αγ. Σκέπης Δροσιάς

π. Ιωάννης Χατζηθανάσης εφ. Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής Αττικής

π. Ιωάννης Φωτόπουλος εφ. Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής Αττικής

π. Αντώνιος Μπουσδέκης εφ. Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Νικαίας

π. Εμμανουήλ Μαθιουδάκης εφ. Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου Μαδύτου

Πρεσβύτεροι:

π. Νικόλ. Πουρσανίδης εφ. Ι. Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αχαρνών

π. Αθανάσιος Μηνάς εφ. Ι. Ν. Αγ. Ελευθερίου Γκύζη

π. Βασ. Κοκολάκης εφ. Ι. Ν. Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Χολαργού

π. Πέτρος Πανταζής εφ. Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Χαλανδρίου

π. Σταύρος Τρικαλιώτης εφ. Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής Αττικής

π. Γεώργιος Αφθίνος εφ. Ι. Ν. Αγ. Ελευθερίου Κάτω Χαλανδρίου

π. Σωτήριος Γκίκας εφ. Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Αγ. Παρασκευής

π. Ευστάθιος Αθανασόπουλος εφ. Ι. Ν. Αγ. Αννης Κηφισιάς

π. Ευθύμιος Μουζανίτης εφ. Ι. Ν. Αγ. Ελευθερίου Αμαρουσίου

π. Αθανάσιος Γεραμάνης εφ. Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου Καλυβίτου Αυλίδας

π. Βασίλειος Σπηλιόπουλος εφ. Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ν. Ιωνίας

π. Γεώργιος Διαμαντόπουλος διάκονος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Ηλιουπόλεως

www.egolpio.com

Διαβάστε περισσότερα »

Στην Πρέβεζα παπάδες λειτουργούν και τελούν μυστήρια στη νεοελληνική,θέλουν να αφανίσουν τα νοήματα της ορθοδοξίας μέσω των λειτουργιών εκσυγχρονίζοντας την !

«Τον τελευταίο καιρό (περίπου τα δύο προηγούμενα χρόνια) άρχισαν πολλές ενορίες της Μητροπόλεώς μας να χρησιμοποιούν στη λατρεία τη δημοτική γλώσσα. Να λειτουργούν (όλη τη θεία λειτουργία ή μόνον κάποιες ευχές της αγίας αναφοράς συνήθως), να βαφτίζουν και να ευλογούν γάμους στη Νέα Ελληνική».

Με αυτόν τον τρόπο περιγράφουν υπεύθυνοι της Ενορίας Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου Πρεβέζης την απόφασή τους να τελούν τη Θεία Λειτουργία μεταφρασμένη στη δημοτική. Και όπως εξηγούν, το έκαναν προκειμένου οι πιστοί να κατανοούν καλύτερα τον λόγο του Θεού. «Αν δεν κατανοούμε τις προσευχές και τον λόγο του Θεού (Ευαγγέλιο) δεν «μπορεί και δεν γίνεται να μπει στην καρδιά μας και να την αλλάξει (...). Η σημερινή γλώσσα θα λειτουργήσει ως φως που θα ανοίξει τον δρόμο στον λόγο του Θεού να φωτίσει την καρδιά μας και τη ζωή μας», γράφουν σε κείμενο που έχουν δημοσιεύσει στο Ίντερνετ.

Η πρωτοποριακή- για τα ελληνικά εκκλησιαστικά δεδομένα- κίνησή τους προκάλεσε όμως «ιερές» αντιδράσεις.

Πριν από λίγο καιρό, ομάδα ιερέων από ενορίες της Αττικής ανέβασαν κείμενο σε εκκλησιαστικού περιεχομένου site (http://egolpio. wordpress. com) εκφράζοντας την αντίθεσή τους και χαρακτηρίζοντας τη μετάφραση ως πράξη αντικανονική, που στρέφεται δηλαδή κατά της παράδοσης της Εκκλησίας.

Το αποτέλεσμα ήταν να αρχίσει ένας «ιερός» γλωσσικός πόλεμος στο Διαδίκτυο με ανταλλαγή κειμένων. Οι μεν υποστηρίζουν ότι η γλώσσα πρέπει να αλλάξει. Οι δε ότι κάτι τέτοιο είναι ανεπίτρεπτο και το χαρακτηρίζουν «λειτουργική ανομία».

Η ιστορία θυμίζει τα «Ευαγγελικά»· την αντιπαράθεση που είχε ξεσπάσει το 1901, όταν ο συγγραφέας Αλέξανδρος Πάλλης είχε μεταφράσει τότε στη δημοτική κείμενα του Ευαγγελίου, τα οποία είχαν δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Ακρόπολις». Υπήρξαν όμως αντιδράσεις από υποστηρικτές της αρχαίας γλώσσας. Ξέσπασαν βίαια επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας- υπήρξαν μάλιστα και νεκροί- και η δημοσίευση των ευαγγελικών κειμένων στη δημοτική διεκόπη.

Εκατόν οκτώ χρόνια μετά, η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά κάπως διαφορετική. Βία δεν υπάρχει στο Ίντερνετ όπου εξελίσσεται η αντιπαράθεση, αλλά δεν λείπουν τα ειρωνικά σχόλια και το καυστικό χιούμορ. Ενδεικτικοί είναι και οι τίτλοι των κειμένων τους. «Είναι για πέταμα η λειτουργική μας γλώσσα;», αναρωτιούνται οι υπέρμαχοι του αρχαίου κειμένου. «Το... πέμπτο Ευαγγέλιο... Ο π. Ιωάννης Φωτόπουλος και η παρέα του!», τιτλοφορούν το κείμενό τους οι υποστηρικτές της δημοτικής.

«Τα απολαμβάνουν»

Στην Πρέβεζα πάντως αρκετές ενορίες τελούν σήμερα τη Θεία Λειτουργία, αλλά και γάμους ή βαφτίσεις στη δημοτική. «Εδώ και λίγο καιρό κάνω τη θεία λειτουργία στη δημοτική. Ο κόσμος το ζητάει και το ευχαριστιέται. Όλο το εκκλησίασμα το επιθυμεί και το απολαμβάνει», λέει στα «ΝΕΑ» ο εφημέριος του ιερού ναού Αγ. Γεωργίου Γαλήνης Παπαδάτων Πρεβέζης πατήρ Θωμάς Σωτηρίου. «Με τον ίδιο τρόπο, στη δημοτική δηλαδή, κάνουμε γάμους και βαπτίσεις. Θέλουμε να καταλαβαίνει ο χριστιανός τι λέμε. Είναι στη γλώσσα που μιλάμε τώρα, όχι στη γλώσσα που μιλούσαν τότε, όταν γράφτηκαν τα ιερά κείμενα», προσθέτει.

Την άποψη του πατρός Θωμά συμμερίζονται άλλοι 86 ιερείς της Πρέβεζας, που έχουν συντάξει ένα κείμενο και το έχουν αναρτήσει στο Διαδίκτυο απαντώντας με αυτόν τον τρόπο σε ομάδα 13 ιερέων από την Αττική που τους εγκαλεί για την ενέργειά τους. «Προσπαθήστε πατέρες να μην ασχοληθείτε με το μονοτονικό. Δεν συμφωνούμε ούτε εμείς, αλλά η πραγματικότητα μάς... ξεπερνάει. Τα παιδιά όλων μας αυτό έμαθαν. Γι΄ αυτούς γράψαμε την απάντηση. Σεις μπορείτε άνετα να χρησιμοποιείτε και μονοτονικό και πολυτονικό! Αυτοί, τα παιδιά μας, πρέπει να ενημερωθούν σωστά ώστε να γίνει “δική τους η ατμόσφαιρα” των ναών» γράφουν μεταξύ άλλων.

Η αντίδραση: ευτελισμός

«Αυτά τα κείμενα είναι ιστορικά. Είναι μέσα στην παράδοση της Εκκλησίας. Δεν γίνεται να αποκαθηλώσουμε τη γλώσσα. Ευτελίζουμε τα κείμενα. Τα διαστρεβλώνουμε», υποστηρίζει στα «ΝΕΑ» ο πατήρ Ιωάννης Φωτόπουλος, εφημέριος στον ναό της Αγίας Παρασκευής, από τους υπέρμαχους της αρχαίας γλώσσας. Όσο για το επιχείρημα της άλλης πλευράς, ότι η μετάφραση γίνεται προκειμένου να βοηθηθούν στην κατανόηση των κειμένων και οι νέοι, ο πατήρ Ιωάννης απαντά: «Όποιος ενδιαφέρεται, θα πρέπει να κοπιάσει να διαβάσει. Έχουμε κι εμείς νέους στην ενορία. Δεν μας έχουν πει όμως ποτέ ότι έχουν πρόβλημα κατανόησης των ιερών κειμένων. Εξάλλου υπάρχουν βιβλιαράκια που μπορούν να προμηθευτούν οι πιστοί, τα οποία στη μία σελίδα έχουν το αρχαίο κείμενο και στην άλλη τη μετάφραση».

Όπως αναφέρει μάλιστα ο κ. Φωτόπουλος, η ομάδα που αντιδρά έχει κοινοποιήσει το κείμενό της σε όλους τους μητροπολίτες.

«Κόπηκε» η ιδέα Χριστόδουλου για πιλοτική ανάγνωση στη δημοτική

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ να φέρει τη δημοτική στην Εκκλησία είχε κάνει και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Μία από τις πρώτες του «νεωτερικές» εξαγγελίες- που στόχο είχαν να φέρουν τους νέους πιο κοντά στην Εκκλησία - ήταν, το 1999, η ανάγνωση του Ευαγγελίου στη δημοτική στις κυριακάτικες λειτουργίες. Τελικά, η ανάγνωση άρχισε πιλοτικά, τον Σεπτέμβριο του 2004, από την περιφέρεια της Αρχιεπισκοπής. Δεν κράτησε όμως πολύ. Εννιά μήνες αργότερα, η ανάγνωση στη δημοτική σταμάτησε «επειδή οι νέοι συνήθως δεν έχουν έλθει στην Εκκλησία κατά την ώρα των αναγνωσμάτων...», τόνιζε η τότε ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου.

ΝΕΑ

Διαβάστε περισσότερα »