Η ραδιενεργή Ιερή Πηγή και το Ασκληπιείο της Περγάμου

Η ραδιενεργή Ιερή Πηγή και το Ασκληπιείο της Περγάμου Το Ασκληπιείο βρίσκεται σε ακρόπολη με υψόμετρο 300μ. από την επιφάνεια της στάθμης της θάλασσας. Χτίστηκε προς τιμή του Ασκληπιού και λειτουργούσε ως θεραπευτικό κέντρο. Υπέστη σοβαρές ζημιές από σεισμό το 262μ.Χ. Στην επιστολή του Ιωάννη προς την εκκλησία της Περγάμου, ο απόστολος ανέφερε ότι η πόλη βρισκόταν «εκεί που κατοικεί ο Σατανάς» δηλαδή άφηνε να εννοηθεί ότι οι χριστιανοί ζούσαν «εκεί που είναι ο θρόνος του Σατανά». Τα αρχαία μνημεία της περίφημης πολιτείας των Ατταλιδών περιέγραψε ο Θ. Σμιθ το 1674 στο βιβλίο του που αναφερόταν για τις «7 εκκλησίες της Αποκαλύψεως». Ο Γερμανός Karl Humann το 1868 με την βοήθεια του Ράλλη, ενός Έλληνα γιατρού, μαζεύει και ταξινομεί τα αρχαία μάρμαρα με σκοπό να τα σώσει από την καταστροφή που γίνονταν σ΄ένα γειτονικό καμίνι. Σήμερα, ο Ναός του Ασκληπιού έχει σχεδόν εξ΄ ολοκλήρου χαθεί, με εξαίρεση ένα θραύσμα βωμού διακοσμημένο με φίδια. Δεν ήταν δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να επισκεφτούν το Ασκληπιείο της Περγάμου. Υπήρχαν αυστηρές απαιτήσεις σχετικά με το ποιος θα μπορούσε να εισέλθει: κανείς ετοιμοθάνατος δεν μπορούσε να έρθει εδώ. Ήταν πολύ σημαντικό γιατί ο Ασκληπιός δεν έπρεπε να χάσει τη φήμη του ως θεραπευτής. Αυτός ήταν ένας τόπος που αφορούσε την υγεία, όχι τον θάνατο. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής περιόδου, το Ασκληπιείο ήταν διάσημο και ο τόπος έφτασε στο αποκορύφωμά του τον 2ο αιώνα μ.Χ. Η περιοχή στην Πέργαμο ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. γύρω από μια ιερή πηγή που εξακολουθεί να ρέει. Κατά τους επόμενους αιώνες, έγινε ένα από τα πιο γνωστά θεραπευτικά κέντρα του αρχαίου κόσμου, και ήταν επίσης το πρώτο ψυχιατρικό νοσοκομείο στον κόσμο. Η επιρροή του γιατρού Γαληνού που γεννήθηκε στην Πέργαμο το 2ο αιώνα μ.Χ., ήταν καθοριστική. Ο χώρος ήταν ένα μίγμα ανάμεσα σε ιερό και ένα σύγχρονο κέντρο σπα. Πολλές από τις θεραπείες στο Ασκληπιείο ήταν συμπληρωματικές και συνδέονταν με μια ιερή πηγή νερού. Η πηγή έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες και εξακολουθεί να θεωρείται ότι θεραπεύει όλες τις ασθένειες. Οι ασθενείς απολάμβαναν λουτρά λάσπης, μουσικές συναυλίες και το νερό από την ιερή βρύση. Αργότερα ανακαλύφθηκε ότι η Ιερή Πηγή είχε ραδιενεργές ιδιότητες. Την Ιερή Πηγή επισκέφτηκε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας και φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος, καθώς και αμέτρητοι απλοί άνθρωποι που αναζητούσαν θεραπείες για τις σωματικές και ψυχικές τους ασθένειες. Η πρακτική θεραπεία βασιζόταν τόσο σε ψυχολογικές όσο και σε φυσικές θεραπείες. Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, ο θεός Ασκληπιός είχε τη δύναμη να «αναστήσει» τους ανθρώπους από τους νεκρούς και αυτός ο ίδιος ήλθε στη ζωή από τον Δία: γι 'αυτό θεωρήθηκε ότι έχει και μια μορφή φιδιού. Τα φίδια φυλάσσονταν στους ναούς του καθώς αυτό το ερπετό θεωρήθηκε ως σύμβολο της αναγέννησης. Οι ασθενείς προσέγγιζαν τον θεραπευτικό ναό μέσω του Ιερού Δρόμου, ένα μονοπάτι με το οποίο ξεκινούσε το ταξίδι τους προς την υγεία. Ένα υπόγειο πέρασμα οδηγούσε σε αυτό, έτσι ώστε οι ασθενείς περνούσαν μια σήραγγα όπου διέμεναν όλη τη νύχτα εκεί. Το πρωί, έλεγαν τα όνειρά τους στους ιερείς/ιατρούς για να διευκολύνουν τη διάγνωση της ασθένειάς τους. Οι ασθενείς έφταναν στη συνέχεια στον ναό, ο οποίος είχε κυκλική μορφή έτσι ώστε να μπορούν να περπατούν σε μια πομπή που δεν τελείωνε ποτέ. Γεωδίφης Πηγές 1.Βικιπαίδεια 2.Ιστοσελίδα, ancient-origins.net




Το Ασκληπιείο βρίσκεται σε ακρόπολη με υψόμετρο 300μ. από την επιφάνεια της στάθμης της θάλασσας. Χτίστηκε προς τιμή του Ασκληπιού και λειτουργούσε ως θεραπευτικό κέντρο. Υπέστη σοβαρές ζημιές από σεισμό το 262μ.Χ.
Στην επιστολή του Ιωάννη προς την εκκλησία της Περγάμου, ο απόστολος ανέφερε ότι η πόλη βρισκόταν «εκεί που κατοικεί ο Σατανάς» δηλαδή άφηνε να εννοηθεί ότι οι χριστιανοί ζούσαν «εκεί που είναι ο θρόνος του Σατανά». Τα αρχαία μνημεία της περίφημης πολιτείας των Ατταλιδών περιέγραψε ο Θ. Σμιθ το 1674 στο βιβλίο του που αναφερόταν για τις «7 εκκλησίες της Αποκαλύψεως». Ο Γερμανός Karl Humann το 1868 με την βοήθεια του Ράλλη, ενός Έλληνα γιατρού, μαζεύει και ταξινομεί τα αρχαία μάρμαρα με σκοπό να τα σώσει από την καταστροφή που γίνονταν σ΄ένα γειτονικό καμίνι. Σήμερα, ο Ναός του Ασκληπιού έχει σχεδόν εξ΄ ολοκλήρου χαθεί, με εξαίρεση ένα θραύσμα βωμού διακοσμημένο με φίδια.
Δεν ήταν δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να επισκεφτούν το Ασκληπιείο της Περγάμου. Υπήρχαν αυστηρές απαιτήσεις σχετικά με το ποιος θα μπορούσε να εισέλθει: κανείς ετοιμοθάνατος δεν μπορούσε να έρθει εδώ. Ήταν πολύ σημαντικό γιατί ο Ασκληπιός δεν έπρεπε να χάσει τη φήμη του ως θεραπευτής. Αυτός ήταν ένας τόπος που αφορούσε την υγεία, όχι τον θάνατο. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής περιόδου, το Ασκληπιείο ήταν διάσημο και ο τόπος έφτασε στο αποκορύφωμά του τον 2ο αιώνα μ.Χ.
Η περιοχή στην Πέργαμο ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. γύρω από μια ιερή πηγή που εξακολουθεί να ρέει. Κατά τους επόμενους αιώνες, έγινε ένα από τα πιο γνωστά θεραπευτικά κέντρα του αρχαίου κόσμου, και ήταν επίσης το πρώτο ψυχιατρικό νοσοκομείο στον κόσμο. Η επιρροή του γιατρού Γαληνού που γεννήθηκε στην Πέργαμο το 2ο αιώνα μ.Χ., ήταν καθοριστική.
Ο χώρος ήταν ένα μίγμα ανάμεσα σε ιερό και ένα σύγχρονο κέντρο σπα. Πολλές από τις θεραπείες στο Ασκληπιείο ήταν συμπληρωματικές και συνδέονταν με μια ιερή πηγή νερού. Η πηγή έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες και εξακολουθεί να θεωρείται ότι θεραπεύει όλες τις ασθένειες. Οι ασθενείς απολάμβαναν λουτρά λάσπης, μουσικές συναυλίες και το νερό από την ιερή βρύση. Αργότερα ανακαλύφθηκε ότι η Ιερή Πηγή είχε ραδιενεργές ιδιότητες.
Την Ιερή Πηγή επισκέφτηκε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας και φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος, καθώς και αμέτρητοι απλοί άνθρωποι που αναζητούσαν θεραπείες για τις σωματικές και ψυχικές τους ασθένειες. Η πρακτική θεραπεία βασιζόταν τόσο σε ψυχολογικές όσο και σε φυσικές θεραπείες.
Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, ο θεός Ασκληπιός είχε τη δύναμη να «αναστήσει» τους ανθρώπους από τους νεκρούς και αυτός ο ίδιος ήλθε στη ζωή από τον Δία: γι 'αυτό θεωρήθηκε ότι έχει και μια μορφή φιδιού. Τα φίδια φυλάσσονταν στους ναούς του καθώς αυτό το ερπετό θεωρήθηκε ως σύμβολο της αναγέννησης.
Οι ασθενείς προσέγγιζαν τον θεραπευτικό ναό μέσω του Ιερού Δρόμου, ένα μονοπάτι με το οποίο ξεκινούσε το ταξίδι τους προς την υγεία. Ένα υπόγειο πέρασμα οδηγούσε σε αυτό, έτσι ώστε οι ασθενείς περνούσαν μια σήραγγα όπου διέμεναν όλη τη νύχτα εκεί. Το πρωί, έλεγαν τα όνειρά τους στους ιερείς/ιατρούς για να διευκολύνουν τη διάγνωση της ασθένειάς τους. Οι ασθενείς έφταναν στη συνέχεια στον ναό, ο οποίος είχε κυκλική μορφή έτσι ώστε να μπορούν να περπατούν σε μια πομπή που δεν τελείωνε ποτέ.

Γεωδίφης

Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Ιστοσελίδα, ancient-origins.net
3.geodifhs.com
Σχόλια