"...Ενώ οι μαθητές έφυγαν από το μνημείο, η Μαρία παραμένει, έστω και αν ο τάφος είναι άδειος. Της είναι παρηγορητικό, έστω να βλέπει τον τάφο και να κλαίει. Έκλαιε, γιατί θυμόταν το σταυρικό πάθημα, το τόσο σκληρό του Διδασκάλου, αφού η ίδια ήταν παρούσα στη Σταύρωση. Έκλαιε ακόμη, για τον θάνατο του Διδασκάλου που τον έχασαν. Έκλαιε ακόμη, η Μαρία, γιατί δεν βρήκε το σώμα του Διδασκάλου. Πάντως, το όλο σκηνικό της παρουσίας και των δακρύων της, άνοιγε τον δρόμο για την εμφάνιση του Ιησού..."