«Το Watergate της Ευρώπης»...

Κοινοβουλίου στοχοποιήθηκαν άμεσα, και οι «παράπλευρες απώλειες» ήταν όλες οι επαφές τους τόσο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και εκτός αυτού. Μέλη και αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχουν επίσης στοχοποιηθεί από λογισμικό κατασκοπίας. Μάλιστα πολλοί από τους πιθανούς δράστες (και λίγοι στόχοι) είναι μέλη του Συμβουλίου της Ε.Ε. και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Εάν η χρήση λογισμικού κατασκοπίας έχει επηρεάσει αποτελέσματα εθνικών εκλογών, σημαίνει ότι επηρεάζεται ακόμη και η ίδια η σύνθεση του Συμβουλίου.

Επιπλέον, επηρεάζεται η νομοθεσία της Ε.Ε., κυρίως ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία των Δεδομένων, αλλά και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, η Οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, ο Κανονισμός Διπλής Χρήσης για τις εξαγωγές, καθώς και κανόνες για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο, τη διαφθορά και τον εκβιασμό, μεταξύ άλλων.

Ακούγονται όλα αυτά σαν τραβηγμένο σενάριο μυθοπλασίας που ακόμη και ο Όργουελ θα είχε απορρίψει ως απίθανο να συμβεί; Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι οι περισσότεροι/ες Ευρωπαίοι/ες υιοθετούν αποκλειστικά την οπτική της «κλειδαρότρυπας» που τους σερβίρουν τα εθνικά μέσα ενημέρωσης. Το όλο θέμα παρουσιάζεται και άρα εκλαμβάνεται κυρίως ως πολιτικό σκάνδαλο εθνικής εμβέλειας. Ωστόσο το περιορισμένο πρίσμα της εθνικής πολιτικής εμποδίζει τη σωστή κατανόηση των διαστάσεων και του αντίκτυπου αυτού του πραγματικά Ευρωπαϊκού σκανδάλου Watergate.

Όταν οι ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι το Pegasus είχε χρησιμοποιηθεί εναντίον αμερικανών πολιτών, δεν το πήραν στην πλάκα, αλλά αντίθετα προχώρησαν σε άμεσες κι αποφασιστικές κινήσεις. Η NSO Group μπήκε στη μαύρη λίστα, το FBI ξεκίνησε έρευνα και είναι υπό επεξεργασία η νομική απαγόρευση του εμπορικού λογισμικού κατασκοπίας. Σε πολλά κράτη μέλη της Ε.Ε. έχουν ξεκινήσει κοινοβουλευτικές ή δικαστικές έρευνες (αν και συχνά αντιμετωπίζουν άρνηση συνεργασίας από τις κυβερνήσεις).

Στο μεταξύ, τεχνολογικοί γίγαντες όπως η Apple και η Microsoft έχουν ξεκινήσει νομικές αμφισβητήσεις κατά των κατασκευαστών λογισμικού κατασκοπίας και τα θύματα προχωρούν επίσης σε μηνύσεις. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει συστήσει την εξεταστική επιτροπή PEGA. Σε πλήρη αντίθεση με όλη αυτή τη δραστηριότητα, υπάρχει μια εκκωφαντική σιωπή από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των ηγετών των κυβερνήσεων, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί απεγνωσμένα να υποβαθμίσει το όλο θέμα, ενώ η Europol έχει, μέχρι στιγμής, αποτύχει να δράσει και ισχυρίζεται ότι πρόκειται για εθνική ευθύνη.

Αυτό δείχνει την αχίλλειο πτέρνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η διακυβερνητική θεσμική αρχιτεκτονική της δεν είναι σε καμία περίπτωση σχεδιασμένη ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται τέτοιου είδους καταστάσεις. Ενώ οι ΗΠΑ μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν το σκάνδαλο Watergate εντός των ομοσπονδιακών δομών τους, η Ε.Ε. δεν διαθέτει τις εξουσίες να διερευνήσει, να διώξει ή να επιβάλει στην πράξη κανόνες και πρότυπα. Μάλιστα, οι εθνικές κυβερνήσεις θέλουν να διατηρηθεί η κατάσταση ως έχει. Διατηρούν σκόπιμα την Ευρώπη αδύναμη και ανίσχυρη. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπάρχουν εκκλήσεις για αυστηρή ρύθμιση της χρήσης λογισμικού κατασκοπίας. Ωστόσο, ο άλλος νομοθέτης της Ε.Ε., το Συμβούλιο, αποτελείται από εκπροσώπους των εθνικών κυβερνήσεων. Δεν είναι πολύ πιθανό να προθυμοποιηθούν να επιβάλουν ευρωπαϊκούς κανόνες στους εαυτούς τους.

Ωστόσο είναι απαραίτητο να το κάνουν. Η Ευρώπη δεν είναι λιγότερο ευάλωτη απέναντι σε αυταρχικές ή κλεπτοκρατικές τάσεις από οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου. Υπό την πίεση διαφόρων κρίσεων, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχει επιταχυνθεί και η Ευρώπη εξελίσσεται ταχέως σε γεωπολιτική δύναμη, λαμβάνοντας αποφάσεις για την ασφάλειά μας, την υγεία, τη θέρμανση και τη διατροφή μας, τη διαβίωση και την επιβίωση του πλανήτη. Αυτά είναι βασικά πολιτικά, και όχι τεχνοκρατικά, ζητήματα. Η Ευρώπη ως πολιτική ένωση χρειάζεται πολύ στέρεα δημοκρατικά θεμέλια, διαφορετικά θα διαλυθεί. Το σκάνδαλο του λογισμικού κατασκοπίας είναι μια επίθεση στην ευρωπαϊκή δημοκρατία, όχι ένα απλό εθνικό ζήτημα.

Αυτή είναι η στιγμή του δικού μας Watergate.

***Η Sophie in 't Veld είναι Ευρωβουλεύτρια, εισηγήτρια της επιτροπής PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το άρθρο περιλαμβάνεται στην έρευνα "Project: Απόρρητο" του Eteron.