Στα πρόθυρα σύγκρουσης Τουρκία και Ισραήλ!

Μακελειό στα διεθνή ύδατα! Ισραηλινοί κομάντος χτύπησαν κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς Δικαίου και κατέλαβαν το πολυεθνικό στολίσκο που πήγαινε να σπάει τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας, μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια για τον δοκιμαζόμενο πληθυσμό της. Οι νεκροί μέχρι στιγμής ξεπερνούν τους δέκα, ενώ οι τραυματίες μπορεί να φτάσουν τους 70. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι Ισραηλινοί εστίασαν στα τουρκικά πλοία, όπου και συνάντησαν όμως σφοδρή αντίσταση.

Η χώρα μας είχε πολιτική στο Μεσανατολικό: φιλοαραβική. Και ήταν σωστή, αν ληφθούν υπόψη οι γεωπολιτικοί παράγοντες στη ΝΑ Ευρώπη. Παρά τις ακρότητες του Ανδρέα Παπανδρέου που εκνεύριζαν πολλούς στη διεθνή σκηνή, η Αθήνα κράτησε έντιμη στάση έναντι του αραβικού κόσμου και προσκόμισε πολλά οφέλη, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στο Κυπριακό. Κλείσαμε τα μάτια ακόμα και σε συμπεριφορές και ενέργειες, που εξέθεταν το παλαιστινιακό ζήτημα (βλέπε βομβιστική επίθεση στην Πάτρα).

Καταφέραμε και το ακατόρθωτο: να έχουμε στο πλευρό μας επί πολλά χρόνια το εν ΗΠΑ εβραϊκό λόμπι. Ήρθε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η αναβάθμιση εκ μέρους των σχέσεων με το Ισραήλ, για να δημιουργήσει τα πρώτα προβλήματα. Από τότε, ακολούθησε σύγχυση, με την Αθήνα να πελαγοδρομεί. Οι εκσυγχρονιστές του Κώστα Σημίτη, δεν ήξεραν πώς να χειριστούν τα ζητήματα αυτά και επιδείνωσαν την κατάσταση.

Ήρθε και η στρατηγική συμμαχία της Τουρκίας με το Ισραήλ, συμμαχία που προτάθηκε στην Αθήνα και δεν ευδοκίμησε, όχι λόγω άρνησης, αλλά λόγω σύγχυσης των εν Αθήναις ιθυνόντων και το γλυκό έδεσε. Όπως και να έχει, από το 1990 και μετά, εμείς ήμασταν οι χαμένοι. Ό,τι και να κάναμε, ήταν λάθος. Από την άλλη, ο Ερντογάν ήρθε φουριόζος. Ισλαμιστής και φίλα προσκείμενος στον αραβικό κόσμο, δεν έκρυψε εξ αρχής την απέχθειά του για το Ισραήλ.

Κατάλαβε ότι η αμοιβαία καχυποψία ανάμεσα στην Άγκυρα και στον αραβικό κόσμο, καχυποψία με ιστορικές ρίζες, αποτελούσε τροχοπέδη για τα σχέδιά του και είπε να αλλάξει ολίγον τα πράγματα. Ως σουνίτης, σκέφτηκε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να αφήσει τους Άραβες να χειραγωγούνται από το σιιτικό Ιράν. Βελτίωσε και τις σχέσεις του με την Τεχεράνη, αφήνοντας σύξυλους τους Αμερικανούς, ενώ έκλεισε και το μέτωπο με τη Δαμασκό. «Παστρικά» πράγματα.

Οι Ισραηλινοί, έπεσαν στην παγίδα του Ταγίπ Ερντογάν. Αντέδρασαν σπασμωδικά, υλοποίησαν τις προειδοποιήσεις τους (βλακωδώς) και έδωσαν ένα φοβερό άλλοθι στον Ερντογάν, διεθνώς αλλά και στο εσωτερικό της χώρας του, να κλιμακώσει τις φιλοαραβικές & φιλοπαλαιστινιακές του πρωτοβουλίες. Οι Τούρκοι νεκροί, θα παρουσιαστούν στα μάτια του μέσου πολίτη της γείτονος από την κυβέρνηση της Άγκυρας, ως «μάρτυρες της πίστης». Βέβαια, η Shayatet 6 τα βρήκε μπαστούνια στην κυριολεξία, δύο εκ των τραυματιών Ισραηλινών στρατιωτών, νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση. Όμως, οι Τούρκοι αμύνονταν.

Η Άγκυρα απειλεί τώρα ότι θα στείλει κι άλλα σκάφη με ανθρωπιστική βοήθεια, με τη συνοδεία πολεμικών πλοίων! Ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ιλκέρ Μπασμπούγ, γύρισε μάλιστα τρέχοντας στην Άγκυρα από την Αίγυπτο όπου βρισκόταν, όταν έγινε η επίθεση. Εδώ κάπου αρχίζουν τα προβλήματα για το Ισραήλ, που έχει, σημειωτέον, πολύ μεγάλη παρουσία στο ευρύτερο Κουρδιστάν. Η παρτίδα μπλέκεται και μάλιστα πολύ, δεδομένου ότι οι Ισραηλινοί τα έκαναν μούσκεμα: όλα έγιναν 80 μίλια από τις ακτές, σε διεθνή ύδατα! Καραμπινάτη η παραβίαση του διεθνούς Δικαίου. Και δη, αδικαιολόγητη.

Η Αθήνα από την πλευρά της, παρακολουθεί αμήχανη τα τεκταινόμενα. Φυσικά, η κοινή αεροπορική άσκηση με τους Ισραηλινούς, διεκόπη. Οι διαμαρτυρίες μας δεν πείθουν. Αν ληφθεί υπόψη ότι ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας είναι αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (της οποίας προεδρεύει ο Γιώργος Παπανδρέου) και ότι η στάση της Αθήνας, η οποία απείχε από την ψηφοφορία για την έκθεση του Νοτιοαφρικανού δικαστή Γκόλντστοουν για τα εγκλήματα πολέμου στη Γάζα, μας εξέθεσε ανεπανόρθωτα («τι κερδίσαμε ως χώρα από τη μείζονα αυτή αλλαγή σε σχέση με το μεσανατολικό, στην εξωτερική μας πολιτική», είχε ρωτήσει ο υπογράφων στην ενημέρωση των διπλωματικών συντακτών, στις 12 Νοεμβρίου 2009), άντε τώρα να βγάλουμε άκρη με τους Άραβες, που έχουν κάθε λόγο να μας στραβοκοιτάνε. Αλλά αυτά αποτελούν «ψιλά γράμματα» για τον κάθε Δρούτσα.

Νίκος Χιδίρογλου