Ο ΑΡΧΙΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ ! ! Kissinger: «Όσοι απορρίπτουν το Παγκόσμιο Σύστημα είναι Τρομοκράτες» ! !

Ο Kissinger αποδεικνύει περίτρανα μέσω των δηλώσεων του ότι...


είμαστε όλοι «ύποπτοι» και «τρομοκράτες» αντιστεκόμενοι στο παγκόσμιο σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων. Η οποιαδήποτε παρέκκλιση ή απειλή στα σχέδια της νέας τάξης είναι πράξη τρομοκρατίας…

Το μικρό βίντεο που ακολουθεί προέρχεται από Συνέδριο της AK Βank το 2007 στην Κωνσταντινούπολη, που πραγματοποιήθηκε λίγο πριν από την ετήσια Συνάντηση της Λέσχης Bilderberg του ίδιου έτους. Ίσως δεν θα πρέπει να σοκάρει πλέον ο κυνισμός του Kissinger μέσω της ομιλίας που θα παρακολουθήσετε: (σ.σ. pentapostagma.gr: ο Kissinger αποτέλεσε πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας και Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α καθώς βέβαια και μέλος της Λέσχης Bilderberg, του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, της Τριμερούς Επιτροπής και του Bohemian Grove εκτός πλείστων άλλων):


Στη Μέση Ανατολή, ζούμε σε έναν διαφορετικό κόσμο. Τα έθνη δεν αντιπροσωπεύουν ιστορικές οντότητες με την ίδια σημαίνουσα ιστορική βαρύτητα με τις οντότητες των Ευρωπαϊκών Εθνών. Η Τουρκία βεβαίως αποτελεί ιστορική οντότητα, και σε σημαντικό βαθμό και το Ιράν. Όμως στην ενδιάμεση περιοχή, τασύνορα χαράχτηκαν από τους νικητές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στη βάση της διευκόλυνσης της σφαίρας επιρροής τους. Κατά αυτόν τον τρόπο, οι ταυτότητες των συγκεκριμένων χωρών, και τα σύνορά τους μπορούν να «διαβρωθούν» ευκολότερα.


Εμείς στην Αμερική καλούμε τρομοκράτες όσους στην πραγματικότητα απορρίπτουν το διεθνές σύστημα, προσπαθώντας να το μετατρέψουν σε ένα ριζοσπαστικό Ισλαμικό φονταμενταλιστικό σύστημα.

Αυτό που λέει ξεκάθαρα ο Kissinger είναι ότι καθώς πολλές από τις χώρες της Μέσης Ανατολής δεν έχουν την ιστορική σημαντικότητα παλαιότερων εθνών, οι πύλες τους είναι ορθάνοιχτες για να δεχθούν επιθέσεις, να τους επιβληθεί αλλαγή καθεστώτος και αλλαγή «νοοτροπίας ως προς το παγκόσμιο σύστημα». Μόλις πριν από λίγα χρόνια, η ανθρωπότητα βίωσε την Δυτικά υποστηριζόμενη ΑραβικήΆνοιξη , η οποία οδήγησε στην ανατροπή καθεστώτων σε αρκετά έθνη της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Πλέον, έπειτα από περισσότερα από δύο χρόνια συνεχούς εξοπλισμού των τρομοκρατών της al Qaeda στη Συρία, καιτης Δυτικής υποστήριξης για την απευθείας παροχή οπλισμού στους ένοπλουςτρομοκράτες της Συρίας, η πλήρης αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής από τις Η.Π.Α είναι μία αδιάψευστη πραγματικότητα.

Το επιμύθιο; Ο Kissinger αναφέρει ότι η λέξη “τρομοκράτης” αποτελεί στην πραγματικότητα αυτόν που απορρίπτει και μάχεται κατά του διεθνούς συστήματος – εννοώντας φυσικά την πορεία προς την ολοκληρωτική νέα τάξη πραγμάτων… Δείτε το βίντεο:

ΠΗΓΗ

Διαβάστε περισσότερα »

ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΕΧΕΙ ΤΥΠΩΜΕΝΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ!!!

Δείτε εδώ χαρτονόμισμα του Αφγανιστάν. Μην παραλείψετε να δώσετε βάση και στους Ελληνικότατους Μαιάνδρους στο πάνω μέρος.

Διαβάστε στο κέντρο της εικόνας του χαρτονομίσματος. Τι λέει; (Βασιλέως μεγάλου Ευκρατίδου * ) . Οι Αφγανοι μαλιστα εχουν γραψει και λαθος το ονομα ως Ευκρατιλου.
Επίσης στην εικόνα υπάρχει η μεγαλοπρεπή αψίδα απομεινάρι των ένδοξων εποχών του Ελληνισμού. Από την εκπολιτιστική εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Εάν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνας όπως λένε Ευρωπαίοι και Αμερικανοί δεν θα χρησιμοποιούσε την Ελληνική γλώσσα της οποίας κατάλοιπα συναντούμε σήμερα σε όλη την ανατολή.
Αυτά πρέπει να τα δουν οι Σκοπιανοί και εκατομμύρια ανά τον κόσμο για να καταλάβουν ποιος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος και αν ήταν Έλληνας

( *)

Ευκρατίδης Α΄ της Βακτρίας

Νομίσματα του Ευκρατίδη με την μορφή του

Ο Ευκρατίδης ο Α΄ ήταν βασιλιάς της Βακτρίας και της Ινδίας από το 167 π.Χ. μέχρι το 159 π.Χ.. Επέκτεινε το βασίλειο ως τον Ινδό και έγινε κυρίαρχος της Αρείας, της Αραχωσίας, της Δραγγιανής, της Σογδιανής, των Παροπαμισαδών και της Γανδαρίδας. Η απασχόλησή του όμως με την κατάκτηση της Ινδίας έδωσε την ευκαιρία αμέσως μετά το θανατό του να καταλάβουν την Δραγγιανή και την Αρεία. Δολοφονήθηκε από τον γιο του, Πλάτωνα, ο οποίος όμως δολοφονήθηκε στη συνέχεια από τον αδελφό του, Ηλιοκλή, ο οποίος και ανέβηκε στον θρόνο. Έκτισε την Ευκρατίδεια στην Βακτρία.

ΠΗΓΗ : www.wikipedia.org , http://www.votegreece.gr , συλλογή Κασταμονιτη ( χαρτονόμισμα) , Νομισματικό Μουσείο ( νόμισμα Ευκρατιδη )

ΠΗΓΗ 

Διαβάστε περισσότερα »

Άφησαν επίτηδες τις πολυεθνικές μεταλλαγμένων να αλωνίζουν στην Ελλάδα

Ευκαιρία για τη χώρα να θωρακιστεί νομικά και να πει STOP στα μεταλλαγμένα

Το είπε ο Δημήτρης Κουρέτας στην εκπομπή "Θεσσαλών Γη" και προκάλεσε αίσθηση. Ο προηγούμενος κανονισμός της Ε.Ε. για την απαγόρευση της διάδοσης και της καλλιέργειας Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών που αντικαταστάθηκε από την πρόταση Μανιάτη το 2014 τον Ιούνιο, ίσχυε από το 2001.

Έκτοτε ενώ η χώρα έπρεπε να συστήσει επιστημονική επιτροπή για να τον εφαρμόσει δεν το έπραξε ποτέ, επίτηδες κατά τη γνώμη του ώστε να επωφεληθούν οι εταιρείες μετά την παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος, όπου η χώρα είναι υποχρεωμένη να παντήσει θετικά ή αρνητικά. Τότε κατέληξε είαμε συστήσει μία επιτροπή με υπουργό Περιβάλλοντος τον κ. Κολιοπάνο και όταν ανφερόμαστε στους κινδύνους από τη διάδοση των ΓΓΤΟ στο περιβάλλον, την υγεία ή τη βιοποικιλότητα της χώρας, μας αντιμετώπιζαν ως γραφικούς, αφού τα λόμπι των πολυθενικών της βιοτεχνολογίας, είχαν περάσει την άποψη ότι τα μεταλλαγμένα είναι ευλογία.. Σήμερα βέβια και η επιστημονική κοινότητα έχει αλλάξει γνώμη, αφού από αυτά που υπόσχονταν οι εταιρείες, ελάχιστα τηρήθηκαν κλαι όλη η ιστορία είναι για τον έλεγχο του πολλαπλασιαστικού υλικού, των σπόρων της γης και της ζωής.

Είναι ευκαιρία πλέον με τη νέα οδηγία που ισχύει από το Μάρτιο του 2015, να αναλάβει πρωτοβουλία η χώρα και να φέρει νομολογία στο κοινοβούλιο, όπως το έπραξε η Γαλλία και ετοιμάζεται να το κάνει και η Γερμανία, που να απαγορεύει και την καλλιέργεα, αλλά και την κατανάλωση ΓΤΟ π.χ. στις ζωοτροφές.

ΠΗΓΗ

Διαβάστε περισσότερα »

Θόριο: το μυστικό του θεού των κεραυνών για το οποίο κανείς δεν μιλάει και μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα [βίντεο]

Πιο φιλικό πυρηνικό καύσιμο από το ουράνιο, το θόριο ίσως πετύχει το άπιαστο όνειρο: μια πράσινη πυρηνική λύση

Μικρό βιογραφικό για το στοιχείο θόριο. 

Ενα τόσο δα κομματάκι θόριο μπορεί να παρέχει ενέργεια σ’ έναν άνθρωπο για όλη του τη ζωή. Αυτό είναι το σύνθημα των υποστηρικτών της λύσης «θόριο» για την ενέργεια

Είναι ένα από τα στοιχεία για τα οποία λίγα πράγματα ακούς αν δεν κινείσαι στον κύκλο των… δικών του ανθρώπων. Και τέτοιοι άνθρωποι είναι όσοι ασχολούνται με την πυρηνική τεχνολογία και τους αντιδραστήρες παραγωγής ωφέλιμης ηλεκτρικής ενέργειας. Γι” αυτούς θα λέγαμε ότι το θόριο, έχοντας φθάσει πλέον στον Δεκέμβριο του 2013, είναι το στοιχείο της χρονιάς.
Στο Halden, μια μικρή πόλη νότια, στα σύνορα σχεδόν της Νορβηγίας με τη Σουηδία, με περίπου 30.000 κατοίκους, έχει ξεκινήσει από τον Απρίλιο, πολλά μέτρα κάτω από τη γη, ένα πείραμα που έχει κινήσει το ενδιαφέρον σε παγκόσμια κλίμακα. Τον Οκτώβριο μάλιστα αυτής της χρονιάς η νέα κυβέρνηση της Νορβηγίας αποφάσισε να δώσει χρήματα για την υποστήριξη της έρευνας της σχετικής με την πυρηνική ενέργεια, πράγμα μάλλον περίεργο για μια χώρα που τόσο πολύ ενδιαφέρεται για το περιβάλλον. Η εταιρεία Thor όμως προτείνει κάτι που ενδιαφέρει χώρες πολύ δυνατές οικονομικά και τεχνολογικά, όπως είναι η Μεγάλη Βρετανία, η Ινδία, η Βραζιλία, ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ενας πυρηνικός πειραματικός αντιδραστήρας έχει συναρμολογηθεί στα έγκατα της γης, αλλά ο κύκλος παραγωγής ενέργειας βασίζεται στο θόριο και όχι στο ουράνιο.
Το θόριο που μπορούμε να αντλήσουμε από το γήινο έδαφος δεν είναι έτοιμο να δώσει ενέργεια αν βομβαρδιστεί με νετρόνια. Από τη δεκαετία του ’50 όμως ήταν γνωστό πως αν βοηθηθεί με την παρουσία ενός πιο «εύκολου» ή πιο «γόνιμου», όπως λέγεται στην πυρηνική τεχνολογία, στοιχείου τότε μπορεί να είναι ένα πολύ χρήσιμο υλικό. Σήμερα λοιπόν δοκιμάζεται μια μέθοδος όπου έχουν τοποθετηθεί σε ειδικά διαμορφωμένους δίσκους θόριο και πλουτώνιο, σε αναλογία 9 προς 1. Βομβαρδίζονται με νετρόνια και προκύπτει ουράνιο-233, που είναι το καθαυτό καύσιμο και μπορεί να συντηρήσει με τη σχάση του την παραγωγή ενέργειας στον αντιδραστήρα. Ταυτόχρονα καταναλώνεται πλουτώνιο και τα πυρηνικά απόβλητα είναι πολύ πιο εύκολα διαχειρίσιμα.
Γιατί το είπαν έτσι
Το 1815 ο σουηδός χημικός Berzelius εξέτασε ένα δείγμα από ορυκτό που του είχε στείλει ένας νορβηγός κληρικός και ερασιτέχνης μεταλλειολόγος. Το ορυκτό ήταν ο σημερινός θορίτης, δηλαδή πυριτικό θόριο. Από εκεί θερμαίνοντας φθοριούχο θόριο με κάλιο πήρε καθαρό θόριο και του έδωσε το όνομα του θεού της γερμανικής μυθολογίας Θορ. Μόλις όμως το 1898 ο Schmidt και η Curie διαπίστωσαν, ανεξάρτητα ο ένας από την άλλη, ότι το θόριο είναι ραδιενεργό.
Αριθμοί κυκλοφορίας
Ατομικός αριθμός: 90
Ατομικό βάρος: 232,0381
Σημείο τήξης: 1.750oC
Σημείο ζέσης: 4.788oC
Αριθμός ισοτόπων: 30
Στην καθαρή μορφή του πρόκειται για μέταλλο στιλπνό, ασημόχρωμο, και ως ορυκτό είναι τρεις φορές πιο άφθονο από το ουράνιο, πέντε φορές πιο άφθονο από τον κασσίτερο και 200 φορές πιο άφθονο από το ασήμι.
Τι θέλει από τη ζωή μας;
Ραδιενεργός οδοντόπαστα με θόριο! Κάποτε ήταν κι αυτή της μόδας…

Αν και ήξεραν από το 1898 ότι ήταν ραδιενεργό, στην εποχή των ακτίνων Χ, λίγο μετά το 1920, έδιναν σε αυτούς που ήταν να κάνουν εξέταση ένα κολλοειδές διάλυμα διοξειδίου του θορίου, για να φαίνονται καλύτερα, όπως έλεγαν, διάφορα όργανα του σώματος και η κυκλοφορία του αίματος. Μόλις το 1954 διακόπηκε η χορήγηση σκευασμάτων με θόριο, όταν πια οι στατιστικές είχαν δείξει ότι πολλοί από ένα δείγμα 10.000 ατόμων παρουσίασαν λευχαιμία, καρκίνο των οστών και αλλοιωμένα χρωμοσώματα. Μόνο που τα συμπτώματα έκαναν κάπου 30 χρόνια να φανούν. Ακόμη πιο ανατριχιαστικό φαίνεται σήμερα το ότι πριν από τον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε και οδοντόπαστα με θόριο.
Περίπου 3 εκατομμυριοστά του γραμμαρίου παίρνουμε ως οργανισμοί την ημέρα, κυρίως από το έδαφος όπου είναι άφθονο, αλλά, ευτυχώς, δεν το κάνουμε κάτι και το 99,98% αποβάλλεται από τον οργανισμό μας. Το μικρό εκείνο 0,02% συσσωρεύεται στα οστά.

Πόλεμος και ειρήνη
Κάθε χρόνο παράγονται 5.000 τόνοι θορίου, ενώ τα αποθέματα συνολικά σε όλη τη Γη υπολογίζονται σε 3 εκατομμύρια τόνους. Οι χώρες με τις περισσότερες ποσότητες στο υπέδαφός τους είναι σήμερα η Βραζιλία, η Ινδία, η Νορβηγία, η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που η Νορβηγία και η Ινδία ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τους αντιδραστήρες με θόριο. Η Ινδία έχει καταρτίσει μακρόπνοο πρόγραμμα σε τρία στάδια και τώρα βρίσκεται στο τελικό, όπου σχεδιάζει έναν αντιδραστήρα με θόριο, ενώ οι πρώτες δοκιμές υπολογίζεται ότι θα γίνουν, έπειτα από δεκαετίες προσπαθειών, σε περίπου δύο χρόνια.
Απορίες λογικές και μη
Τι ήταν αυτός ο Θορ;
Στη μυθολογία των βορειοευρωπαϊκών λαών κατοικούσε στον ουρανό, ήταν ο θεός της βροντής και του κεραυνού, των ανέμων και του καιρού. Κάτι σαν τον δικό μας Δία. Από τα αρχαία νορβηγικά – Ντορ – ως τα σαξονικά – Τούναρ – αναγνωρίζουμε τελικά το όνομά του και στις λέξεις που έχουν δοθεί για την ημέρα Πέμπτη. Στα γερμανικά Donnerstag και στα αγγλικά Thursday, δηλαδή «Ημέρα του Θορ».
Ποιο είναι αυτό το «μυστικό» του Θορ;
Στη δεκαετία του ’50 έγιναν συσκέψεις στα στρατιωτικά επιτελεία των Ηνωμένων Πολιτειών για τα νέα όπλα. Ο τότε επικεφαλής του Ναυτικού απαίτησε τη ναυπήγηση πυρηνικών υποβρυχίων. Και οι αντίστοιχοι επιτελείς του στρατού ξηράς μιλούσαν για ατομικά όπλα. Εκείνη την εποχή υπήρχαν αρκετά προχωρημένες έρευνες σχετικά με τους πυρηνικούς αντιδραστήρες και το θόριο στα αμερικανικά εργαστήρια είχε δείξει τα προσόντα του σε σχέση με το ουράνιο. Διότι σε γενικές γραμμές το θόριο δίνει κατάλοιπα που έχουν πολύ μικρότερο χρόνο ημιζωής από το ουράνιο και είναι πολύ πιο εύκολο να σταματήσεις έναν αντιδραστήρα που λειτουργεί με βάση το θόριο, διότι δεν μπορεί να φθάσει σε μη ελεγχόμενη αλυσιδωτή αντίδραση. Από τη μία κατέληξαν ότι δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αντιδραστήρα για τα ατομικά υποβρύχια με τη χρήση τηγμένου άλατος νατρίου, διότι όταν αυτό έρχεται σε επαφή με το θαλασσινό νερό προκαλείται βίαια έκρηξη. Από την άλλη οι αντιδραστήρες που χρησιμοποιούσαν μόνον ουράνιο έδιναν στο τέλος ανάμεσα στα άλλα κατάλοιπα και πλουτώνιο. Ενα υλικό που από νωρίς είχαν διαπιστώσει ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο για τα νέα πυρηνικά όπλα. Γι” αυτό το «μυστικό» του Θορ δεν είναι άλλο από τη διαπίστωση πως τα σχέδια, που ήταν αρκετά προχωρημένα, για τη χρήση του θορίου μπήκαν στον πάγο και οι επιστήμονες που τα εκπονούσαν και τα υποστήριζαν οδηγήθηκαν στην παραίτηση για το χατίρι των «γερακιών». Και σήμερα προσπαθούν ξανά να επαναφέρουν το θόριο, παρουσιάζοντάς το σχεδόν σαν κάτι «πράσινο» σε σχέση με το ουράνιο. Πρόσφατα μάλιστα το συνέστησε και ο σουηδός πρώην υπουργός και άλλοτε πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας Hans Blix. Μόνο που έχουμε μείνει αρκετά πίσω και χρειάζεται πολλή δουλειά για παγκόσμια συναίνεση στη χρήση τέτοιων αντιδραστήρων.
Εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων για την περάτωση ενός ντοκιμαντέρ σχετικά με το θόριο και το κατά πόσο μπορεί αυτό να δώσει λύση στα ενεργειακά προβλήματα του πλανήτη πραγματοποιούν δύο Ιρλανδοί κινηματογραφιστές, οι Φράνκι Φέντον και Ντες Κέλεχερ.
Στόχος τους είναι να συγκεντρώσουν τα 51.641 δολάρια που χρειάζονται ώστε να ολοκληρώσουν το ντοκιμαντέρ τους με τίτλο «The Good Reactor» («Ο Καλός Αντιδραστήρας»), το οποίο διερευνά το ζήτημα της εναλλακτικής πυρηνικής ενέργειας, καθώς και το αν μπορεί να παραχθεί καθαρή, ασφαλής ενέργεια.
Οι κινηματογραφιστές πέρασαν δύο χρόνια ταξιδεύοντας στην Ευρώπη και το Βόρεια Αμερική, συνομιλώντας με ειδικούς και των δύο στρατοπέδων υπέρ και κατά της χρήσης του θορίου.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Φέντον άκουσε ένα φίλο του να μιλάει για ένα είδος πυρηνικής ενέργειας που θα μπορούσε να επιλύσει όλα τα προβλήματα της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης. Αρχικά δεν τον πίστεψε. Όταν, όμως, διερεύνησε ο ίδιος το ζήτημα του θορίου, το ενδιαφέρον του έγινε ολοένα και εντονότερο, με αποτέλεσμα να αρχίσει να στρέφεται σε ειδικούς επιστήμονες που θα μπορούσαν να τον διαφωτίσουν περαιτέρω για το θέμα.Πηγη Πηγη2 Πηγη3

Διαβάστε περισσότερα »

Ο σπουδαίος αρχαιολόγος μας Μανόλης Ανδρόνικος. Ο άνθρωπος που ανέσυρε από τη λήθη το μακεδονικό μεγαλείο!

«Είναι ασύλητος! Είναι κλειστός!», αναφώνησε ο διαπρεπής αρχαιολόγος μην κρύβοντας την έκπληξή του όταν η σκαπάνη του σκόνταψε πάνω στον πρώτο ασύλητο μακεδονικό τάφο που πρωτοαντίκριζε ποτέ.
«Στηριγμένος λοιπόν σε ισχυρές αρχαιολογικές ενδείξεις, νομίζω πως έχω το δικαίωμα να πω ότι ο μεγάλος μακεδονικός τάφος μπορεί να ανήκει στον Φίλιππο Β’», δήλωσε λίγες μέρες αργότερα, στέλνοντας την Ελλάδα για πολλούς μήνες στα πρωτοσέλιδα του παγκόσμιου Τύπου.
Ήταν στις 8 Νοεμβρίου 1977 όταν ο καθηγητής αρχαιολογίας Μανόλης Ανδρόνικος και η ομάδα του βρέθηκαν μπροστά στο αρχαιολογικό εύρημα που θα προκαλούσε οικουμενική συγκίνηση αλλά και μια πρωτόγνωρη κινητοποίηση της επιστημονικής κοινότητας. Τα νέα των επόμενων εβδομάδων θα έκαναν πολλές φορές τον γύρο της υφηλίου, μιας και μέσα στον ασύλητο μακεδονικό τάφο που αποκάλυψε η αρχαιολογική εμμονή του Ανδρόνικου των 26 ολόκληρων ετών θα βρισκόταν μια ολόχρυση λάρνακα, η οποία είχε αποθηκεύσει για τόσους και τόσους αιώνες τα οστά του μακεδόνα βασιλιά Φιλίππου, του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου!
Στις 24 Νοεμβρίου, ο Ανδρόνικος προβαίνει με την απροσχημάτιστη απλότητά του στην ανακοίνωση της ανακάλυψης στην αίθουσα τελετών της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αφήνοντας άπαντες με το στόμα ανοιχτό. Πριν από την ανακοίνωση, ο διαπρεπής αρχαιολόγος έχει κάνει δύο τηλεφωνήματα: στον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Τσάτσο.
Η ανασκαφή της Βεργίνας έμελλε να σφραγίσει την επιστημονική διαδρομή του Ανδρόνικου, αν και ο ίδιος ήταν μια πολυδιάστατη προσωπικότητα που δεν μπορεί να περιγραφεί μόνο από την κολοσσιαίας αρχαιολογικής σημασίας ανακάλυψή του. Ο επίμονος αρχαιολόγος ήταν ταυτοχρόνως ένας πολύ μεγάλος πανεπιστημιακός δάσκαλος, ένας συνειδητοποιημένος πολίτης και ένας άνθρωπος που σημάδεψε γενικά όλους όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του ή να ακούσουν τις διαλέξεις του.
Η δήλωση του Μανόλη Ανδρόνικου το πρωινό της 24ης Νοεμβρίου 1977 σφράγισε τη μοίρα της μακεδονικής ιστορίας και άλλαξε τα δεδομένα της αρχαιολογικής έρευνας. Μετά τη μέρα αυτή, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο στα αρχαιολογικά πράγματα της χώρας μας…
Πρώτα χρόνια



Ο Μανόλης Ανδρόνικος (που επιθυμούσε να αναγράφεται το όνομά του με «όμικρον») γεννιέται στις 23 Οκτωβρίου 1919 στην Προύσα της Μικράς Ασίας. Για τα παιδικά του χρόνια δεν είναι και πολλά γνωστά, παρά μόνο ότι μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 κατέφτασε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη, όπου και γράφτηκε το 1936 στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.
Ήδη από παιδί αγάπησε τις τέχνες και τα γράμματα, καθώς η ποίηση ήταν γι’ αυτόν το διαχρονικό καταφύγιο από τις δυσκολίες της προσφυγιάς, και ίδρυσε κάποια στιγμή τον καλλιτεχνικό και φιλολογικό όμιλο «Η Τέχνη». Και τότε τον κερδίζει η αρχαιολογία, μέσω μιας σειράς σημαδιών της μοίρας. Ας τον ακούσουμε: «Τον πρώτο χρόνο στο πανεπιστήμιο άκουσα όλους τους καθηγητές που είχα τότε, τον Κακριδή, τον Θεοδωρακόπουλο, τον Αποστολάκη, τον Θεοδωρίδη. Αλλά ανάμεσα σ’ όλους ήταν ένας παράξενος θα ’λεγα δάσκαλος, ο Ρωμαίος. Ήταν κακός ομιλητής, δεν ήταν όμορφος, δεν είχε τίποτα εξωτερικά γοητευτικό. Αλλά μέσα από τη δυσκολία του λόγου του και τη μονότονη θα έλεγα διδασκαλία του, σου κάρφωνε ορισμένα πράγματα. Μας δίδασκε για τους Κούρους, κάτι που δεν το ήξερα καθόλου. Παράλληλα, ήρθε μια άλλη περίεργη σύμπτωση: Ένας συμφοιτητής και φίλος μου, ο Θηστέρης ο Γιώργος, ήταν αρραβωνιασμένος με μια κοπέλα που ήταν χορεύτρια κλασικού χορού. Καθώς μια μέρα μελετούσαμε με τον Γιώργο στα εκμαγεία και ήρθε να τον πάρει, μας είπε τι πόνο έχει το χέρι του γλύπτη και μας εξήγησε με το ίδιο της το κορμί τι σημαίνει χαρά, πόνος, λύπη, ενθουσιασμός. Μας τα έδειξε και στα αρχαία αγάλματα. Αυτή η περίεργη συγκυρία μ’ έκανε να βλέπω με άλλο μάτι και τα αρχαία αγάλματα και να ακούω και με άλλο αυτί τη διδασκαλία του Ρωμαίου».

Και τότε τον καλεί η Βεργίνα, χωρίς ακόμα να το γνωρίζει ο ίδιος: «Ακόμη μια συγκυρία, ήταν ότι ο Ρωμαίος από την πρώτη κιόλας χρονιά με πήρε μαζί του στην ανασκαφή της Βεργίνας. Αυτό μπορώ να πω ότι σφράγισε τη ζωή μου. Τελείωσα το πανεπιστήμιο το 1941. Από το 1938, τότε με το δάσκαλο μου, τον Ρωμαίο, πηγαίναμε στη Βεργίνα στην ανασκαφή του ανακτόρου δύο φορές το χρόνο. Αυτές ήταν οι πρώτες αρχαιολογικές μου εμπειρίες, μαζί με τις εμπειρίες που είχα και από τη διδασκαλία του στο πανεπιστήμιο, αλλά και από όσα μας έλεγε στα ξενύχτια που κάναμε στο μικρό προσφυγικό σπίτι της Βεργίνας, όπου έμενε».
Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του το 1941, διορίζεται φιλόλογος σε γυμνάσιο του Διδυμότειχου, αν και σύντομα θα τον καλούσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο Ανδρόνικος κατέφυγε στη Μέση Ανατολή, κατατάχτηκε στις ελληνικές δυνάμεις και πήρε μέρος σε διάφορες πολεμικές επιχειρήσεις, υπηρετώντας το στράτευμα ως λοχίας. Επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη το 1945, πιάνει δουλειά στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια «Σχοινά»: «Ήταν μια ωραία εμπειρία για μένα. Είχα καλά παιδιά, μαθήτριες -ήταν γυμνάσιο θηλέων- και θυμούμαι με συγκίνηση που μπόρεσα και δίδαξα όπως ήθελα και τα αρχαία ελληνικά και τα νια ελληνικά. Και έτσι αισθάνομαι μια ικανοποίηση, όταν θυμάμαι ότι το 1946 πρωτοδίδαξα τον Ελύτη. Το “Άσθμα πένθιμον και ηρωικό”, που μόλις γύρισα από τη Μέση Ανατολή το είχα βρει στο Τετράδιον Δεύτερον. Δίδαξα και Σεφέρη και “Ερωτόκριτο’’ και άλλη ποίηση, την οποία πάντα αγαπούσα».

Αφού περάσει μερικά χρόνια ως εκπαιδευτικός, ο Ανδρόνικος διορίζεται το 1949 επιμελητής αρχαιοτήτων στην εφορεία Κεντρικής Μακεδονίας και το 1952 αναλαμβάνει πανεπιστημιακή θέση στο Αριστοτέλειο (καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας). Η δίψα του για γνώση θα τον φέρει τη διετία 1954-1955 με υποτροφία στην Οξφόρδη, όπου θα βρεθεί δίπλα στον μεγάλο αρχαιολόγο sir John Beazley, που «ήταν ο μεγαλύτερος αρχαιολόγος ασφαλώς του 20ού αιώνα, αλλά ίσως και όλων των εποχών».
Ο φωτισμένος δάσκαλος, ο «πατέρας» της αρχαίας ελληνικής αγγειογραφίας, ενσταλάζει στον Ανδρόνικο ακόμα μεγαλύτερο πάθος για την κλασική αρχαιολογία και εκείνος τον ανταμείβει με τη διατριβή του «Λακωνικά ανάγλυφα», με την οποία και θα εκλεγεί υφηγητής Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ το 1957. Από το 1964, ο Ανδρόνικος ήταν τακτικός πια καθηγητής της έδρας.

Τα χρόνια που εργαζόταν ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης στη Θράκη του χάρισαν ωστόσο και τη γυναίκα της ζωής του. Το 1949 παντρεύεται την Ολυμπία Κακουλίδου, την ακούραστη συμπαραστάτριά του στην ανασκαφική οδύσσεια της Βεργίνας, που όπου να ’ναι θα ξεκινήσει: «Στη σχολή Σχοινά είχα μιαν άλλη τύχη. Γνώρισα τη γυναίκα μου, την Όλια, η οποία μου παραστάθηκε πάρα πολύ σε όλη την ανασκαφική προσπάθεια, γιατί μοιράστηκε μαζί μου τις ταλαιπωρίες. Τουλάχιστον τις ταλαιπωρίες των πρώτων χρόνων που ήταν πολύ μεγάλες. Υπάρχει και μια ακόμα σύμπτωση, ότι διορίστηκα στην Αρχαιολογική Υπηρεσία αμέσως μετά το γάμο μου»…
Η αρχαιολογική ανασκαφή της Βεργίνας

Παλιός γνώριμος της Βεργίνας ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια, ο Ανδρόνικος πρωτοστάτησε αρχαιολογικά σε διάφορες ανασκαφές της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη, Βέροια, Νάουσα, Κιλκίς, Χαλκιδική κ.α.), αν και σύντομα θα έστρεφε το επιστημονικό του ενδιαφέρον στη Βεργίνα. Ο αγώνας του τιτάνιος και γεμάτος εμπόδια. Στο ξεκίνημα θα ανασκάψει 32 τύμβους της πρώιμης εποχής του σιδήρου, ενώ θα ολοκληρώσει και την ανασκαφή του ανακτόρου της Βεργίνας. Το 1952 αρχίζει τις ανασκαφές της Μεγάλης Τούμπας. Αρχικά απογοητεύεται, αφού ανακαλύπτει τρεις τάφους που έχουν όμως συληθεί. «Η πρώτη άμεση αντίδραση που δοκίμασα ήταν μια έντονη απογοήτευση. Η πόρτα παρουσιάζει μια τραχιά, χοντροδουλεμένη επιφάνεια. Οι τοίχοι δεν είχαν καμιά διακόσμηση», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Λίγο πιο βαθιά όμως θα ανακαλύψει την αριστουργηματική τοιχογραφία με θέμα την αρπαγή της Περσεφόνης! Με το πάθος του οραματιστή που κυνηγάει απέλπιδα τη δική του Ιθάκη, ψάχνει αδιάκοπα στο χώμα, παλεύοντας τόσο με τη γη όσο και με τον εαυτό του. Τα κονδύλια αλλά και ο χρόνος φτάνουν στο τέλος τους, όχι όμως και το πείσμα του. Στις τρεις απόπειρες που προηγήθηκαν του 1977 (το 1951, το 1962 και το 1963), ο Ανδρόνικος κατέληξε πως ο τεράστιος τύμβος στην ανατολική άκρη της Βεργίνας ήταν τεχνητός και κάλυπτε έναν -τουλάχιστον- τάφο.

Έπειτα από αναγκαστική διακοπή 13 χρόνων, επέστρεψε λοιπόν σε αυτόν απερίσπαστος, έχοντας ολοκληρώσει την πανεπιστημιακή ανασκαφή στο ανάκτορο της Βεργίνας, ελεύθερος τώρα να αφοσιωθεί στο φιλόδοξο νεανικό του όνειρο και να αποκρυπτογραφήσει το μυστικό της Μεγάλης Τούμπας! Στις 8 Νοεμβρίου 1977, που έμελλε να γίνει η σημαντικότερη μέρα της ζωής του, ανακαλύπτει χωρίς καμία αμφιβολία και με τεκμηριωμένες πια αποδείξεις τον τάφο του βασιλιά των Μακεδόνων Φιλίππου Β’! Τα ευρήματα πολλά: χρυσή λάρνακα με ανάγλυφο το δεκαεξάκτινο αστέρι και οστά, λαμπρές τοιχογραφίες, σιδερένιοι θώρακες, ψηφιδωτά, ανάγλυφα μέλη, κλίνες από ελεφαντοστό και άλλα πολλά.
Λίγο καιρό πριν από τη σπουδαία ανακάλυψη, γράφει στο σημειωματάριό του: «Οι προσδοκίες για την ανασκαφή της Μ. Τούμπας είναι εξαιρετικές. Ακόμα και η απίστευτη ελπίδα πως κάτω από την τεράστια επίχωσή της καλύπτει τάφους Μακεδόνων Βασιλέων. Τίποτα δεν αποκλείεται!». Την πρώτη μέρα της ανακάλυψης, σημειώνει: «Εκείνο το βράδυ στάθηκε αδύνατο να κοιμηθώ. Ήταν η πιο απίστευτη ώρα της ζωής μου. Έπιασα με τα χέρια μου το λείψανο του Φιλίππου».

Η ανασκαφή του 1976 ταύτισε στη θεωρητική συλλογιστική του Ανδρόνικου τον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας με τις αρχαίες Αιγές, την παλιά πρωτεύουσα και βασιλική νεκρόπολη των Τημενιδών, υποθέτοντας πια με σχετική ασφάλεια ότι ενδέχεται να υπάρχουν βασιλικοί τάφοι κάτω από την επίχωση του τύμβου. Τον Νοέμβριο του 1977, έπειτα από μια μακρά και εντατική ανασκαφική περίοδο που έγινε δυνατή χάρη στα κονδύλια από τον προϋπολογισμό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ο Μανόλης Ανδρόνικος παρουσίασε στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Παλαιού Κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής το μεγάλο του εύρημα: τρεις τάφους, ανάμεσά τους δύο ασύλητους μακεδονικούς, που άλλαξαν την πορεία της ελληνικής αρχαιολογίας και έστρεψαν το ενδιαφέρον και τη στήριξη της πολιτείας στα αποτελέσματά της.

Το ημερολόγιο έγραφε 8 Νοεμβρίου 1977 όταν ο καθηγητής αρχαιολογίας Μανόλης Ανδρόνικος πραγματοποίησε τη σημαντικότερη ίσως αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ού αιώνα επί ευρωπαϊκού εδάφους: τον τάφο του βασιλιά της Μακεδονίας, Φιλίππου Β’. Τα εντυπωσιακά ευρήματα, όπως η χρυσή λάρνακα διακοσμημένη με τον δεκαεξάκτινο ήλιο, το χρυσό στεφάνι που αναπαριστά φύλλα και καρπούς δρυός, η πανοπλία του ηγεμόνα και το χρυσό δόρυ, κάνουν για πρώτη φορά παγκόσμια γνωστό τον λαμπρό μακεδονικό πολιτισμό.

Ο ίδιος ο Ανδρόνικος εξιστορεί στο «Χρονικό της Βεργίνας» την περιπέτεια της κοσμοϊστορικής ανακάλυψης: «Πήρα το τσαπάκι της ανασκαφής, που έχω μαζί μου από το 1952, έσκυψα στο λάκκο και άρχισα να σκάβω με πείσμα και αγωνία το χώμα κάτω από το κλειδί της καμάρας. Ολόγυρα ήταν μαζεμένοι οι συνεργάτες μου. (…) Συνέχισα το σκάψιμο και σε λίγο ήμουν βέβαιος. Η πέτρα του δυτικού τοίχου ήταν στη θέση της, απείραχτη, στέρια. (…) -Είναι ασύλητος! Είναι κλειστός! Ήμουν ευτυχισμένος βαθιά. Είχα λοιπόν βρει τον πρώτο ασύλητο μακεδονικό τάφο. Εκείνη τη στιγμή δεν ενδιαφερόμουν για τίποτε άλλο. Εκείνη τη νύχτα -όπως και όλες τις επόμενες- στάθηκε αδύνατο να κοιμηθώ περισσότερο από δυο τρεις ώρες. Γύρω στις 12, τα μεσάνυχτα, πήρα το αυτοκίνητο και πήγα να βεβαιωθώ αν οι φύλακες ήταν στη θέση τους. Το ίδιο έγινε και στις 2 και στις 5 το πρωί. Οπωσδήποτε, συλλογιζόμουν, μέσα στη σαρκοφάγο πρέπει να κρύβεται μια ωραία έκπληξη. Η μόνη δυσκολία που συναντήσαμε ήταν πως την ώρα που ανασηκώναμε το κάλυμμα, είδαμε καθαρά πια το περιεχόμενο και έπρεπε να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να συνεχίσουμε τη δουλειά μας, μόλο που τα μάτια μας είχαν θαμπωθεί απ’ αυτό που βλέπαμε και η καρδιά μας πήγαινε να σπάσει από συγκίνηση. Μέσα στη σαρκοφάγο υπήρχε μια ολόχρυση λάρνακα. Επάνω στο κάλυμμά της ένα επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι με δεκάξι ακτίνες, και στο κέντρο του ένας ρόδακας. Με πολλή προσοχή και περισσότερη συγκίνηση ανασήκωσα το κάλυμμα με το αστέρι πιάνοντάς το από τις δυο γωνίες της μπροστινής πλευράς. Όλοι μας περιμέναμε να δούμε μέσα σ’ αυτήν τα καμένα οστά του νεκρού. Όμως αυτό που αντικρίσαμε στο άνοιγμά της μας έκοψε για μιαν ακόμη φορά την ανάσα, θάμπωσε τα μάτια μας και μας πλημμύρισε δέος: πραγματικά μέσα στη λάρνακα υπήρχαν τα καμένα οστά. (…) Αλλά το πιο απροσδόκητο θέαμα το έδινε ένα ολόχρυσο στεφάνι από φύλλα και καρπούς βελανιδιάς που ήταν διπλωμένο και τοποθετημένο πάνω στα οστά. Ποτέ δεν είχα φανταστεί τέτοια ασύλληπτη εικόνα. Μπορώ να φέρω στη συνείδησή μου ολοκάθαρα την αντίδραση που δοκίμασα καθώς έλεγα μέσα μου: “Αν η υποψία που έχεις, πως ο τάφος ανήκει στον Φίλιππο, είναι αληθινή -και η χρυσή λάρνακα ερχόταν να ενισχύσει την ορθότητα αυτής της υποψίας- κράτησες στα χέρια σου τη λάρνακα με τα οστά του. Είναι απίστευτη και φοβερή μια τέτοια σκέψη, που μοιάζει εντελώς εξωπραγματική”. Νομίζω πως δεν έχω δοκιμάσει ποτέ στη ζωή μου τέτοια αναστάτωση, ούτε και θα δοκιμάσω ποτέ άλλοτε»....



Η πολιτεία τον εμπιστεύεται και πλέον είναι στο πλευρό του. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μόλις ενημερώνεται για το κατόρθωμα του Ανδρόνικου, του ξεκαθαρίζει: «Θα σας δώσω ό,τι θέλετε. Πείτε τι θέλετε και θα το έχετε. Δώσατε φωνή και υπόσταση στην ιστορία της Ελλάδος».



Ο απολογισμός της αποκάλυψης του Ανδρόνικου ήταν χονδρικά ένα Ηρώο, ένας κιβωτιόσχημος τάφος με καταπληκτική ζωγραφική διακόσμηση, δύο ασύλητοι μακεδονικοί τάφοι και ένας κατεστραμμένος. Η ανασκαφή της Μεγάλης Τούμπας ολοκληρώθηκε το 1981 και ο Ανδρόνικος δημοσίευσε το 1984 το σύγγραμμά του «Οι βασιλικοί τάφοι και άλλες αρχαιότητες», όπου εξέθεσε τα δεδομένα, τους προβληματισμούς, τις σκέψεις και τις ερμηνείες του σχετικά με τα ευρήματα, εγκαινιάζοντας μια αρχαιολογική συζήτηση που δεν έχει κοπάσει μέχρι και σήμερα.



Την επόμενη χρονιά, το 1978, ο Ανδρόνικος ανακάλυψε και τον λεγόμενο «Τάφο του Πρίγκιπα». Ήταν το τρίτο μυστικό που έκρυβε η Μεγάλη Τούμπα: ένας ακόμα ασύλητος μακεδονικός τάφος. Το 1982, η ανασκαφική πανεπιστημιακή ομάδα αφήνει πίσω της τη Μεγάλη Τούμπα, αφού βέβαια πρώτα ο Ανδρόνικος φρόντισε για τη συντήρηση των μνημείων. Η ιδιαίτερη ευαισθησία και το αίσθημα ευθύνης του για το ταφικό μνημείο της Βεργίνας συνεχίστηκαν για πολλά χρόνια, έως ότου να κατασκευαστεί το μεγάλο στέγαστρο των βασιλικών τάφων από το υπουργείο Πολιτισμού (1992). Τότε ήταν που άνοιξε έναν νέο κύκλο ανασκαφικών εργασιών στη Βεργίνα, γύρω από το νεκροταφείο, και εντόπισε -σε άμεση σχέση με το ανάκτορο- το αρχαίο θέατρο της πόλης και αμέσως βορειότερα το Ιερό της Εύκλειας (αγορά).



Το 1987 ανακαλύπτεται πλάι στον τάφο του «Ρωμαίου», ο τάφος της «Ευρυδίκης», ένας πιο πρώιμος μακεδονικός τάφος που ενίσχυσε τον συλλογισμό που είχε αναπτύξει ο Ανδρόνικος σχετικά με την τυπολογική και μορφολογική εξέλιξη των μακεδονικών ταφικών μνημείων, ενώ την επόμενη χρονιά ακολουθούν και άλλοι τάφοι στην ίδια περιοχή. Το 1990 ξεκίνησε την ανασκαφή του «Μητρώου» (Ιερό της Μητέρας των θεών)…

Κατοπινά χρόνια



Ο διαπρεπής αρχαιολόγος και φωτισμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, μετρώντας συνεχή παρουσία στην πνευματική ζωή της Ελλάδας. Τιμήθηκε εκτεταμένα για το έργο του και έλαβε αναρίθμητους επαίνους και διακρίσεις, διατελώντας πρόεδρος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, του εθνικού συμβουλίου και της εκτελεστικής επιτροπής της UNESCO, μέλος και πρόεδρος του αρχαιολογικού συμβουλίου και ισόβιος εταίρος της αρχαιολογικής εταιρείας.



Το 1980 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τον Μάρτιο του 1992, λίγες μέρες πριν φύγει από τον κόσμο, η ελληνική πολιτεία τίμησε τον κορυφαίο αρχαιολόγο με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα. Ο Ανδρόνικος διαχειρίστηκε υποδειγματικά ένα πολύπλευρο και πολυσήμαντο εύρημα, φρόντισε για την προστασία και την ανάδειξή του και μάγεψε το ευρύ κοινό με τις ανακαλύψεις του, διατηρώντας πάντα στο ακέραιο το ακαδημαϊκό ήθος και την επιστημονική σεμνότητα που προσιδιάζουν στους μεγάλους άντρες.



Έφυγε από τη ζωή στις 30 Μαρτίου 1992 αναγνωρισμένος από την πολιτεία, το κοινό, ακόμα και τους επιστημονικούς αντιπάλους του. Στο «Χρονικό της Βεργίνας», ένα μόνο σύγγραμμα από την πλούσια εργογραφία του, παρατηρούσε για την ανακάλυψη που συγκλόνισε την οικουμένη: «Δεν φαντάζομαι να έχει γίνει δεκτή ποτέ άλλοτε μια αρχαιολογική ανακοίνωση με τόσο ενθουσιασμό και συγκίνηση. Ήταν φανερό πως τα ευρήματα λειτουργούσαν κιόλας πολύ πέρα από την αυστηρά επιστημονική περιοχή. Για μιαν ακόμη φορά, ο θρύλος του Μεγαλέξανδρου είχε αγγίξει τις καρδιές των Μακεδόνων. Και όχι μόνο αυτών»…newsbeast.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Είστε βέβαιοι πως είμαστε μια φτωχή χώρα; Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε αυτό…

Μια καταγραφή σε διάφορους τομείς της χώρας μας κάνει το...
mikroskopio.gr

Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε!


1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η
Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.

2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.

3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.

4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.

5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου .

6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.

7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.

8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.

9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα.

10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι Τ11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι – κρατηθείτε – 10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ !όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.

Διαβάστε περισσότερα »

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΟΡΤΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ;

Κατεβαίνοντας την οδό Απόλλωνος πίσω από το παλιό υπουργείο παιδείας στο νούμερο 26 υπάρχει ένας τοίχος σε ένα κτίριο ο όποιος έχει πάνω του εκατοντάδες μικρά σύμβολα που οδηγούν σε πολλές σκέψεις.

Ξεκινάμε

1) 9 Μούσες

2) Απόλλωνας

3) Δεκαεξάκτινο αστέρι της Βεργίνας

4) Ο Άτλαντας ( δυο φορες)

5) Κουκουβάγια της Αθήνας

6) Κάτοψη της Ακρόπολης και άλλα

Κοίταξα τα κουδούνια του κτιρίου . Δεν έγραφαν τίποτα. Δεν γνωρίζουμε τι είναι. Κάποιοι γύρω με πληροφόρησαν ότι υπάρχει κάτι σαν Όμιλος στο κτίριο. Τα σύμβολα είναι αρχαιοελληνικά και κάποια τεκτονικά. Θα το ερευνήσουμε και θα ενημερώσουμε.

 ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ -ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΛΛΕΣ 17 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΑΣΤΕΡΙ

 ΠΗΓΑΣΟΣ

 ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ ΙΚΑΡΟΣ

 ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΑΤΟΨΗ

ΑΤΛΑΝΤΑΣ - ΗΡΑΚΛΗΣ

 ΑΤΛΑΝΤΑΣ

 ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

 ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

 Δ - ΔΕΛΦΙΝΙ

 Δ - ΔΕΛΦΙΝΙ

 ΟΡΦΕΑΣ

 ΔΕΛΦΟΙ

 ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

 ΚΑΤΟΨΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΠΟΛΗΣ

 ΑΡΓΩ

 ΑΡΓΩ

ΑΣΤΕΡΙ ΒΕΡΓΙΝΑΣ

ΠΗΓΗ 

Διαβάστε περισσότερα »

Το μίνι ντοκιμαντέρ που πρέπει να δουν όλοι όσοι αγαπούν το Λουτράκι !

Πριν κάμποσο καιρό ανακάλυψα αυτή τη φωτογραφία και αμέσως μαγεύτηκα από το κάλλος της . Δεν είχα παρά να την αναρτήσω στο loutrakiblog για να τη μοιραστώ μαζί σας και να δώσω τα εύσημα στο δημιουργό της .

Αυτή η πανέμορφη φωτογραφία λοιπόν , μόλις έμαθα , ότι είναι μέρος από ένα μίνι ντοκιμαντέρ με θέμα τον τόπο μας . Έναν ευλογημένο τόπο που λίγο αν προσπαθήσουμε όλοι μαζί , μπορούμε να τον αναδείξουμε και να του αποδώσουμε αυτό που του αξίζει .

Τέτοια είναι και αυτή η προσπάθεια από το φίλο μου πλέον Γιάννη Σταθόπουλο . Έναν άνθρωπο που δεν είναι από εδώ αλλά που εμπράκτως αγαπά αυτόν τον τόπο περισσότερο από πολλούς άλλους γηγενείς .

Γιάννη Σταθόπουλε , αξίζεις συγχαρητήρια και εσείς φίλοι μου και αναγνώστες του loutrakiblog , δείτε το πολύ όμορφο βίντεο που σας παραθέτω .

Αλκιβιάδης Β. Λάμπρου

ΠΗΓΗ

Διαβάστε περισσότερα »

Συγκλονιστική εκτέλεση τραγουδιού του Μίκη Θεοδωράκη στα Ιμαλάια!

Είναι ο τελευταίος εν ζωή παγκόσμιος Έλληνας. Τα "Δακρυσμένα Μάτια" του φτάνουν μέχρι την σκεπή του κόσμου.

ΠΗΓΗ

Διαβάστε περισσότερα »

Ο Νανόπουλος, ο Βαρουφάκης και η δικτατορία των μετρίων

της Δέσποινας Παπαγεωργίου

«Μου έλεγε, δύο μήνες πριν πεθάνει, ο Χρήστος Σβολόπουλος ¬ ο πρύτανης των Ελλήνων αθλητικογράφων: “Κάποτε, ήρθε στην εφημερίδα γυρεύοντας δουλειά ένας νέος, άγνωστος συντάκτης. Τον έστειλα να περιγράψει ένα ματς. Μου παρέδωσε τα χειρόγραφά του και εντυπωσιάστηκα!…

…Έξοχο κείμενο, γλαφυρό, ουσιώδες! Το δημοσίευσα. Τι ήταν να το κάνω; Από την άλλη μέρα, όλοι οι μέτριοι συνάδελφοι συνασπίστηκαν και τον έστησαν στα έξι μέτρα! Και τελικά, αυτός ο νέος που θα γινόταν σπουδαίος δημοσιογράφος, σιχάθηκε, κουράστηκε, από τον εξουθενωτικό πόλεμο που του γινόταν, από τους μέτριους, επαναλαμβάνω, και τα παράτησε…”»: αυτά έγραφε από τη στήλη του στα ΝΕΑ το 1998 ο γνωστός στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος, στον πρόλογό του για την υπόθεση Νανόπουλου, που τότε είχε προκαλέσει αντιδράσεις.
Θα υπενθυμίσω την υπόθεση Νανόπουλου, δανειζόμενη δύο ακόμη αποσπάσματα από το κείμενο του Παπαδόπουλου:
«Ο καθηγητής Δημ. Νανόπουλος, ηλικίας 50 ετών, είναι διευθυντής του Κέντρου Προηγμένων Ερευνών στο Χιούστον του Τέξας. Στον κατάλογο των θεωρητικών φυσικών το όνομά του είναι τρίτο παγκοσμίως. Έχει προταθεί δύο φορές για το βραβείο Νόμπελ Φυσικής. Μία από τις θεωρίες του, για την ύπαρξη της νέας κοσμικής δύναμης, της «Κοσμολογικής Σταθεράς», επιβεβαιώθηκε τελευταία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Έχει δημοσιεύσει 440 πρωτότυπες ερευνητικές εργασίες, που προκάλεσαν αίσθηση στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Είναι ο νεώτερος στην Ελλάδα ακαδημαϊκός.
Τριάντα δύο πανεπιστημιακοί του Φυσικού Τμήματος έκριναν ¬και πολύ σωστά ¬ ότι θα αποτελούσε τιμή για το Πανεπιστήμιο της Αθήνας να έχει καθηγητή του τον κ. Δημ. Νανόπουλο. Γι’ αυτό και υπέβαλαν πρόταση για μετάκλησή του. Συνήλθαν, λοιπόν, οι εκλέκτορες για να αποφασίσουν αν θα γίνει η μετάκληση ή όχι. Οι εκλέκτορες είναι 11, αλλά απουσίαζε ένας, ο Παν. Βαρώτσος. Ψήψισαν οι 10. Και οι 6 απ’ αυτούς απέρριψαν την πρόταση! Έτσι, ο μεγάλος αυτός επιστήμονας δεν έγινε καθηγητής στο «Καποδιστριακό»!
(…)
Τι επιχειρήματα πρόβαλαν οι 6, για να καταψηφίσουν την πρόταση; Με βάση αυτά που διάβασα στα “ΝΕΑ”, στην “Ελευθεροτυπία” και στην “Καθημερινή”, τα εξής: α) Ο Νανόπουλος εμφανίζεται πολύ στα ΜΜΕ, γεγονός που δεν συνάδει με το κύρος των πανεπιστημιακών διδασκάλων! β) Δεν έχει σοβαρότητα, ο ενθουσιασμός του έχει γίνει αμετροέπεια, ναρκισσισμός και υπεροψία! γ) Πρέπει να μετακαλούνται… νέοι στην ηλικία επιστήμονες!»
Σχεδόν μία εικοσαετία από τότε, ένας λαμπρός επιστήμονας, με επίσης λαμπρή καριέρα στο εξωτερικό, από τα Πανεπιστήμια του Έσεξ, του Ιστ Άγκλια και του Κέιμπριτζ, έως τα Πανεπιστήμια της Γλασκόβης, του Λεοβέν, του Τέξας, αλλά και των Αθηνών,
που δεν αναζητά την αναγνώριση (γιατί την έχει ήδη, σε διεθνές επίπεδο),
που δεν επιδιώκει καριέρα πολιτικού (γιατί είναι επιστήμονας), και άρα δεν έχει λόγο να διαφθαρεί για να αλιεύσει ψήφους,
που δεν έχει ανάγκη χρημάτων (είναι αρκετά ευκατάστατος),
που δίνει διαλέξεις μαζί με νομπελίστες οικονομολόγους όπως ο Τζόζεφ Στίγκλιτς,
αυτός, λοιπόν, ο διαπρεπής, λαμπερός και «διεθνής», που δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτε και σε κανέναν, ο Γιάνης Βαρουφάκης,

ήρθε, «μετακλητός», όπως προσπάθησαν τότε κάποιοι άξιοι να φέρουν τον Νανόπουλο, να υπηρετήσει από το πολύ δύσκολο μετερίζι του υπουργού Οικονομικών, σε μια περίοδο τουλάχιστον εφιαλτική για τη χώρα.
Κι εκεί που στο παρελθόν οι «εταίροι» είχαν να αντιμετωπίσουν πολιτικούς του «ναι σε όλα»
-και μέτριους-
βρέθηκαν μπροστά σε έναν εκπρόσωπο της αφρόκρεμας της παγκόσμιας διανόησης,
ο οποίος και προφανώς λειτουργούσε πολιτικά στο συμπεφωνημένο με τον πρωθυπουργό και το κυβερνητικό πλαίσιο πρόγραμμα
πλην, όμως, γνώριζε σε βάθος τι πρέπει να γίνει, από επιστημονική σκοπιά, για να επιτευχθεί ο στόχος.
Έτσι, όμως, ο Βαρουφάκης, αναδείχτηκε σε δύσκολο αντίπαλο και για τους απεργαζόμενους την υφεσιακή βουτιά της Ελλάδας ξένους υπουργούς Οικονομικών (που κανείς τους δεν διαθέτει τις γνώσεις του Βαρουφάκη και μερικοί… ούτε καν πτυχίο) και για τους διορισμένους γραφειοκράτες της Κομισιόν.
Λογικό να έχουν επιδοθεί όλοι αυτοί σε μια μαζική και συντονισμένη επίθεση εναντίον του.
Σε ανάλογη, όμως, επίθεση έχουν επιδοθεί και εγχώριοι μέτριοι, οπαδοί της μετριοκρατίας.
Κι έρχονται τώρα, όσοι -με την άγνοια, τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό τους και τη συνέργιά τους στις κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών- οδήγησαν τη χώρα στα βράχια των μνημονίων, να κατηγορήσουν έναν διεθνώς διακεκριμένο οικονομολόγο, ότι σπρώχνει τη χώρα… στα βράχια.

Και ότι δεν βρήκε λύση μέσα σε τρεις (3) μήνες, για ένα πρόβλημα τεσσάρων δεκαετιών ή, στην καλύτερη, πέντε (5) ετών, το οποίο δημιούργησαν άλλοι!
(Μήπως επειδή διαπραγματευόταν με τρόπο που άλλοι ούτε είχαν τη γνώση ούτε την πολιτική βούληση να το κάνουν είχαν;)
Και από κοντά σε αυτούς, και διάφοροι μέτριοι από δημοσιογραφικά και άλλα μετερίζια, να κατηγορούν, σε συζητήσεις επιπέδου καφενείου, τον Βαρουφάκη για… ασχετοσύνη (!) και αδυναμία να βρει λύση στο πρόβλημα!
Ε, όχι! Ο καθένας έχει το δικαίωμα είτε να συμφωνεί είτε να διαφωνεί πολιτικά με τη γραμμή Βαρουφάκη, δηλαδή με τη γραμμή της κυβέρνησης, κι επίσης έχει δικαίωμα να διαφωνεί με την οικονομική θεωρία την οποία ενστερνίζεται.
Δεν μπορεί, όμως –και επαναλαμβάνω, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης- να χαρακτηρίζει τον Βαρουφάκη «άσχετο», «ανίκανο» και… «τυχοδιώκτη».
Τέτοιοι χαρακτηρισμοί προδίδουν εκπρόσωπους της μετριοκρατίας, που νομίζουν ότι η Θεωρία των Παιγνίων είναι επιτραπέζιο τύπου Γκρινιάρη!
Με ποια επιχειρήματα, όπως έγραφε ο Παπαδόπουλος, απέρριψαν τον Νανόπουλο; (Ξαναγράφουμε) «α) Ο Νανόπουλος εμφανίζεται πολύ στα ΜΜΕ, γεγονός που δεν συνάδει με το κύρος των πανεπιστημιακών διδασκάλων! β) Δεν έχει σοβαρότητα, ο ενθουσιασμός του έχει γίνει αμετροέπεια, ναρκισσισμός και υπεροψία! γ) Πρέπει να μετακαλούνται… νέοι στην ηλικία επιστήμονες!»
Τυχαίο ότι δύο στα τρία επαναλαμβάνονται για τον Γιάνη Βαρουφάκη;
Για τον οποίο ο νομπελίστας Στίγκλιτς (με τον οποίο έδωσαν διάλεξη μαζί στο Παρίσι με ουρές να σχηματίζονται για να τους ακούσουν) είπε ότι «λίγοι υπουργοί Οικονομικών είναι καταρτισμένοι όπως ο Βαρουφάκης».
«Ψιλά γράμματα» για τους μετριοκράτες.
Ο Νανόπουλος, που απέρριψαν κάποτε άλλοι μέτριοι, σήμερα είναι τέταρτος ανάμεσα στους πιο αναφερόμενους θεωρητικούς φυσικούς όλων των εποχών (!) σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ.
Ε, λοιπόν, όχι! Ήρθε «μετακλητός» ο Βαρουφάκης εδώ, ξεπέρασε τη σκόπελο που δεν κατάφερε να ξεπεράσει κάποτε ο διαπρεπής Νανόπουλος, και δεν θέλουμε η πορεία των πραγμάτων να επιβεβαιώσει για εκατομμυριοστή φορά ότι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της και να καταλήξουμε τελικά σε αποτέλεσμα… τύπου υπόθεσης Νανόπουλου.
Επιτέλους, ας δώσουμε τέλος στη δικτατορία των μετρίων, μήπως και τελικά προοδεύσει κάποτε αυτή τη χώρα.

ΠΗΓΗ 

Διαβάστε περισσότερα »

Μην ψάχνεις τον τέλειο σύντροφο…

… γίνε ο τέλειος σύντροφος !

Και με τον άλλον; Τι γίνεται με τον άλλον; Ακόμη κι αν εγώ γίνω ο ιδανικός, ο τέλειος σύντροφος, τι γίνεται με τον άλλον; (…σ’ ακούω με αγωνία να με ρωτάς…)

Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω, τι γίνεται με τον άλλον. Ίσως αλλάζοντας εσύ να συμπαρασύρεις και τον σύντροφό σου στην αλλαγή. Ίσως όμως και να μην αλλάξει ποτέ, να συνεχίσει να σου επιτίθεται λεκτικά, να συνεχίσει να σε ταλαιπωρεί ή να σε βασανίζει. Όμως, θα έπρεπε τώρα να αναρωτηθείς: «ποιος είναι αυτός που ρωτάει;»

Ρωτάει ο τέλειος σύντροφος που έχεις ήδη καταφέρεις να γίνεις ή η ατελής, γεμάτη ελαττώματα, καρικατούρα του. Από που λες να προέρχεται αυτή η ερώτηση;

Η ερώτηση έρχεται από αυτό, που δεν μπορεί να υπάρξει μόνο του, χωρίς αυτόν τον σύντροφο που σε τυραννάει! Ρωτάει αυτό που φαντάζεται τη ζωή του προσαρτημένη επάνω σ’ αυτόν τον σύντροφο που πιστεύεις ότι έχεις ανάγκη. Εσύ, όταν θα γίνεις ο ιδανικός σύντροφος, δεν θα έχεις πλέον καμία ερώτηση, δεν θα έχεις πλέον καμία προσκόλληση. Η ερώτηση προέρχεται καθαρά από το επίπεδο συνειδητότητας του μη ιδανικού συντρόφου όπου ο νους είναι ακόμη κομματιασμένος.

Σου μίλησε ο σύντροφός σου, ο φίλος σου, ο συνοδοιπόρος σου άσχημα; Και τι έγινε; Δεν έχει καμιά σχέση με σένα. Αυτά τα οποία λέγονται από τους άλλους για σένα δεν έχουν σχέση με σένα. Καμία απολύτως. Για τον εαυτό τους μιλούν. Οι άνθρωποι όταν επικοινωνούν, απλά κάνουν προβολή του νου τους.

Η επικοινωνία συνήθως έγκειται πάνω στο τι πιστεύει, η αισθάνεται ο καθένας μας. Και συνήθως οι άνθρωποι προβάλλουν στον άλλον, αυτό το οποίο συμβαίνει μέσα στους ίδιους. Για να υπάρχει αληθινή επικοινωνία, πρέπει να μην υπάρχει εγώ, ώστε να μη μπορεί να γίνει η προβολή του.

Ο ιδανικός σύντροφος δεν έχει εγώ. Ποτέ δεν προβάλει τον εαυτό του στους άλλους, ούτε ταράσσεται απ’ τις δικές τους προβολές. Δεν υπάρχει διχασμός στον ιδανικό σύντροφο. Δεν υπάρχει ναι και όχι, υπέρ και κατά, δεν υπάρχουν ερωτήσεις, μόνο πληρότητα, είτε είναι μονάχος του, είτε με συντροφιά. Ρωτάς εσύ που ζεις στο διχασμό και στην αντίθεση κι ακόμη κι αν πραγματοποιηθούν όλες οι ματαιόδοξες ελπίδες σου, πάλι δε θα’ σαι ευχαριστημένος και θα συνεχίσεις να ρωτάς. Μπροστά στον ίδιο τον Θεό να καθίσεις, θα του βρεις ελαττώματα γιατί θα συνεχίσεις ολοφάνερα, τις δικές σου ατέλειες να προβάλλεις.

Τι να σου κάνει ο σύντροφος σου; Βρίσκεις έναν άνθρωπο και ίσως να έχεις τον φόβο ότι κάθε λίγο σε απατάει. Ναι, συμβαίνουν συνέχεια αυτά. Τελικά δεν αντέχεις άλλο να υποφέρεις και χωρίζεις. Αλλάζεις σύντροφο για να ησυχάσεις αλλά και με τον νέο σύντροφο νιώθεις πάλι τον ίδιο φόβο. Δεν είναι ο σύντροφος η αιτία που φοβάσαι, είσαι εσύ! Δεν είναι ο γιαλός στραβός, στραβά αρμενίζεις.

Αν δεν μάθεις κάποτε να αρμενίζεις σωστά, θα συνεχίσεις να υποφέρεις από φόβο, από κατάθλιψη, απόάγχος. Θα προσπαθείς να καλύπτεις το κενό και να κρύβεις τον πόνο σου στο τρυφερό άγγιγμα του ιδανικού συντρόφου τον οποίο ποτέ δε θα είσαι ικανός να γνωρίσεις.

Κάποιος όμως που υποφέρει από κατάθλιψη ή άγχος ή φοβίες ή που έχει τραυματισμένη αντίληψη του εαυτού του, ακόμη και να βρίσκεται δίπλα στον ιδανικό σύντροφο τις περισσότερες φορές δε θα ανταποκριθεί καθόλου στις τρυφερές χειρονομίες αγάπης αυτού του συντρόφου. Για να βρούμε την αγάπη είναι απαραίτητο να θεωρούμε τον εαυτό μας ικανό να γίνει το αντικείμενο της αγάπης. Τελικά, τι απαιτείται για να είναι κανείς ο ιδανικός σύντροφος, που σημαίνει να ανακαλύψει την αγάπη μέσα του; Απαιτείται η απουσία εγωισμού και φόβου.

Ο εγωισμός περιορίζει την ύπαρξη σ’ αυτό το απειροελάχιστο κατασκεύασμα που θεωρούμε ότι είναι ο εαυτός μας και ο φόβος μας εμποδίζει να βρούμε και να γνωρίσουμε την αληθινή αγάπη.

Η αγάπη δε χρειάζεται ψάξιμο. Όπως ο αέρας που αναπνέουμε, υπάρχει, είναι μέρος της φύσης μας, είναι δεδομένη. Όμως σε έναν κόσμο αλληλοσυγκρουόμενων αξιών, αυτή η απλή δήλωση καταλήγει συγκεχυμένη και σύνθετη.

Η ομίχλη της ψευδαίσθησης προκαλεί φόβο. Αν αφαιρέσουμε τον φόβο, αυτό που θα απομείνει είναι η αγάπη. Ας πάψουμε λοιπόν να αναζητούμε την αγάπη εξωτερικά κι ας την ψάξουμε μέσα στον εαυτό μας. Αν γίνουμε εμείς οι ιδανικοί σύντροφοι, οι «άλλοι» μπορεί να ακολουθήσουν ή μπορεί να αποχωρήσουν. Έτσι κι αλλιώς, δε θα τους έχουμε πλέον ανάγκη, καθώς θα είμαστε απόλυτα ολόκληροι, μέσα στη μοναχικότητά μας.

«Θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί, μόνο και μόνο, γιατί μας αρέσει αυτό το “μαζί”, αλλά πολύ συχνά μένουμε με τον άλλο, επειδή νοιώθουμε άσχημα“χωρίς” αυτόν. Μόνο αν νικήσουμε το φόβο της μοναξιάς, θα είμαστε ικανοί για την αγάπη. Μόνο αν αγαπήσεις την μοναξιά, κάθε λεπτό που ζεις με τον άλλον, γίνεται μια επιλογή αγάπης.

Η αγάπη είναι ένα σπάνιο λουλούδι. Είναι σπάνιο, επειδή μπορεί να συμβεί μόνο όταν δεν υπάρχει φόβος. Ποτέ πριν. Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη μπορεί να συμβεί μόνο σ’ ένα βαθιά πνευματικό άτομο.

Osho

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα »

Από... 2 τρισ. οφείλουν Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία!

ΑΡΘΡO ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Αλήθεια, έχετε σκεφθεί ποτέ ποιες χώρες της Ευρωζώνης και της ΕΕ χρωστούν τα μεγαλύτερα ποσά στους δανειστές τους; Υποσυνείδητα, με όλη αυτή τη συζήτηση για τα μνημόνια και τις χώρες που έχουν υπαχθεί σε μνημονιακό καθεστώς, υφέρπει η εντύπωση ότι είναι οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου που τα έχουν κάνει ρημαδιό. Ας απαντήσουμε όμως στα ερωτήματα αυτά βάσει των στοιχείων που εξέδωσε την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat). Ποιο κράτος της Ευρωζώνης χρωστάει, λοιπόν, τα περισσότερα χρήματα; Μα, φυσικά, η... Γερμανία! Χρωστάει πάνω από δύο τρισεκατομμύρια ευρώ! Ναι, ξεπερνά τα δύο τρισ. το δημόσιο χρέος της - για την ακρίβεια ανέρχεται στα 2,17 τρισεκατομμύρια! Οι Γερμανοί δηλαδή χρωστούν τα... επταπλάσια λεφτά από τη «χρεοκοπημένη» Ελλάδα! Η πρώτη οικονομία της Ευρωζώνης, της ΕΕ, της ευρωπαϊκής ηπείρου χρωστάει περισσότερα ως δημόσιο χρέος από όλα τα κράτη της Ευρώπης - από όλα πλην ενός! Ας κρατήσουμε για πολύ λίγο μυστικό το όνομα του κράτους αυτού και ας πάμε στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής μας: Ποιο κράτος της ΕΕ χρωστάει τα περισσότερα χρήματα στους δανειστές του; Αν βιαστήκατε να απαντήσετε «Μα, φυσικά, η Γερμανία!», χάσατε! Το 2014, βάσει της ισοτιμίας της στερλίνας προς το ευρώ, είναι η Βρετανία η πιο καταχρεωμένη χώρα της ΕΕ με 2,22 τρισεκατομμύρια ευρώ ή 1,60 τρισεκατομμύρια στερλίνες! Τόσο η Γερμανία όσο και η Αγγλία ανήκουν στον βαθύ ευρωπαϊκό... Νότο! Σχεδόν πάντα μέχρι τώρα η Γερμανία καταλάμβανε τη θέση της χώρας με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος τόσο στην Ευρωζώνη όσο και στην ΕΕ. Φέτος δεν πήρε... νταμπλ, έχασε τον τίτλο της ΕΕ. Αφήνοντας όμως κατά μέρος την ΕΕ και επιστρέφοντας στην Ευρωζώνη, ποιες χώρες κατατάσσονται μετά τη Γερμανία στη «λίστα της ντροπής» των χωρών που χρωστούν τα περισσότερα χρήματα; Δεύτερη πανηγυρικά η Ιταλία, η τρίτη δηλαδή οικονομία της Ευρωζώνης. Χρωστάει οριακά λιγότερα από τη Γερμανία - 2,13 τρισεκατομμύρια ευρώ.

Μπορεί η ιταλική οικονομία να είναι μόλις η μισή από τη γερμανική (το 56% βάσει του ΑΕΠ των δύο χωρών του 2014), αλλά οι Ιταλοί έχουν κατορθώσει να δανειστούν άνω του 98% των όσων έχουν δανειστεί οι Γερμανοί. Τρίτη χώρα στην κατάταξη αυτή είναι η Γαλλία, η δεύτερη δηλαδή οικονομία της Ευρωζώνης, με δημόσιο χρέος 2,04 τρισεκατομμύρια. Η γαλλική οικονομία είναι λίγο μικρότερη από τα τρία τέταρτα της γερμανικής (το 74% βάσει των ΑΕΠ του 2014), αλλά και οι Γάλλοι κατάφεραν να δανειστούν σε απόλυτο νούμερο το 94% των χρημάτων που έχουν δανειστεί οι Γερμανοί. Αλλού όμως θέλουμε να εστιάσουμε την προσοχή των αναγνωστών μας: Οι τρεις πρώτες οικονομίες της Ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) είναι ταυτόχρονα και αυτές με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος σε απόλυτα νούμερα. Και οι τρεις αυτές χώρες μαζί έχουν συνολικό δημόσιο χρέος ύψους 6,34 τρισεκατομμυρίων ευρώ.

Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι το συνολικό δημόσιο χρέος και των 19 κρατών της Ευρωζώνης συναθροίζεται σε 9,29 τρισεκατομμύρια ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι οι τρεις οικονομικά ισχυρότερες χώρες της Ευρωζώνης ευθύνονται για το... 68% του όλου δημόσιου χρέους της Ευρωζώνης! Αν μάλιστα συνυπολογίσει κανείς ότι το συνολικό δημόσιο χρέος των τεσσάρων κρατών της Ευρωζώνης που τέθηκαν υπό μνημονιακό καθεστώς είναι 670,9 δισεκατομμύρια ευρώ (317,1 η Ελλάδα συν 225,3 η Πορτογαλία και 109,7 η Ιρλανδία συν 18,8 η Κύπρος), αντιλαμβανόμαστε ότι η κάθε μία χωριστά από τις τρεις ισχυρότερες χώρες της Ευρωζώνης έχει μόνη της υπερτριπλάσιο δημόσιο χρέος από όσο και οι τέσσερις μαζί μνημονιακές χώρες! Αφήστε δε που το δημόσιο χρέος των 15 μικρότερων χωρών από τις 19 της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων στην κατηγορία αυτή και των τεσσάρων μνημονιακών, είναι μικρότερο συνολικά από το δημόσιο χρέος της κάθε μίας από τις τρεις ισχυρότερες οικονομίες της Ευρωζώνης.

Δεκαπέντε κράτη έχουν όλα μαζί μικρότερο δημόσιο χρέος από ένα κράτος! Αυτό εξηγεί καλύτερα γιατί οι Γερμανοί δεν τόλμησαν να επιβάλουν μνημονιακό καθεστώς στην Ιταλία (με δημόσιο χρέος ύψους 2,13 τρισεκατομμυρίων ευρώ το 2014) ή στην Ισπανία (με δημόσιο χρέος το 2014 ύψους 1,03 τρισεκατομμυρίου). Εμάς φυσικά το πρόβλημα της Ελλάδας είναι αυτό που μας καίει, αλλά ελπίζουμε με τη σημερινή ανάλυση και τα σχετικά στοιχεία να συνειδητοποιούν καλύτερα οι αναγνώστες ότι το πρόβλημα του ευρώ δεν είναι ελληνικό. Οταν η Γερμανία η ίδια χρωστάει πάνω από δύο τρισεκατομμύρια ευρώ και είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης στην Ευρωζώνη, είναι προφανές ότι το ζήτημα κρίνεται αλλού και όχι στις αποφάσεις του Αλέξη Τσίπρα να υποταχθεί η όχι, απόφαση που θα έχει συνέπειες μόνο στη ζωή των Ελλήνων.

ethnos.gr

Διαβάστε περισσότερα »