Εβραϊκή εφημερίδα προσπαθεί να εξηγήσει γιατί ο ιδρυτής του Σιωνισμού είχε πει ότι οι Εβραίοι κυριαρχούν τον κόσμο

Ένα άρθρο του Ιουνίου από την εβραϊκή εφημερίδα Arutz Sheva με τίτλο ”Αντισημίτης ο Χερτζλ;”δείχνει με χαρακτηριστικό τρόπο πώς οι σημερινοί Εβραίοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν τον ιδρυτή του Σιωνισμού Τέοντορ Χερτζλ φτάνοντας στο σημείο να αναρωτιούνται αν ήταν και ο ίδιος αντισημίτης, αφού ανάμεσα σ’ αυτά που είχε πει είναι και ότι οι Εβραίοι κυριαρχούν τον κόσμο δημιουργώντας πολέμους και προβοκάροντας έθνη.

Παρακάτω, ολόκληρο το άρθρο για τους αναγνώστες:

”Αντισημίτης ο Χερτζλ;”

Μετάφραση: Δημήτριος Μιμίδης

Αυτό το έτος σηματοδοτεί την 120ή επέτειο του πρώτου Σιωνιστικού Κογκρέσου. Πολλές εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν για να τιμήσουν και να συζητήσουν την κληρονομιά του συνεδρίου, που πραγματοποιήθηκε στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1897.

Τις τελευταίες δεκαετίες έγιναν αρκετές προσπάθειες να υπονομευθεί η κληρονομιά του Τέοντορ Χερτζλ, ο οποίος ηγήθηκε του συνεδρίου και θεωρείται ο παππούς του Σιωνιστικού κινήματος. Κάποιοι έχουν προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να κατηγορούν τον Χερτζλ για αντισημιτισμό.

Η Arutz Sheva συζήτησε αυτές τις κατηγορίες εναντίον του Χερτζλ με τον Δρ. Udi Manor του Τμήματος Εβραϊκής Κληρονομιάς στο Πανεπιστήμιο Ariel, ο οποίος είναι ειδικός στην ισραηλινή ιστορία, στον σιωνισμό και στην πολιτική.

Ο Δρ. Manor ρωτήθηκε στην αρχή της συζήτησης εάν υπάρχει κάποια αλήθεια για τον ισχυρισμό ότι χωρίς τον Χερτζλ δεν θα συνέβαινε κανένα από τα μεγάλα γεγονότα που έπληξε τον εβραϊκό λαό, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης ενός εβραϊκού κράτους. “” Από τη μία πλευρά υπάρχει ένα αποδεκτό ρητό ανάμεσα στους ιστορικούς: «Μη ρωτάτε τι θα γινόταν αν»: «Είναι γεγονός, ο Χερτζλ υπήρξε και έργο μας είναι να εξετάσουμε τι έκανε. Από την άλλη πλευρά, προσπαθούμε να ρωτήσουμε «τι ήταν» για να φιλτράρουμε [μη απαραίτητες πληροφορίες] και να κατανοήσουμε την μοναδικότητά του».

“Ο Χερτζλ έγραψε πολλά και δεν πίστευε ότι είχε κάνει τα πάντα. Είναι δύσκολο να μάθουμε αν όλα αυτά δεν θα συνέβαιναν χωρίς αυτόν, αλλά όλα όσα συνέβησαν κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα συνέβαλαν τα μέγιστα στην ίδρυση του κράτους του Ισραήλ”, δήλωσε ο Δρ Manor. Τόνισε ότι ”χωρίς τις ενέργειες των Σιωνιστών που ήρθαν και εγκατέστησαν οικισμούς με αίμα και ιδρώτα, αυτά δεν θα συνέβαιναν”.

Όταν ζητήθηκε να συνοψίσουμε το έργο του Χερτζλ, ο Δρ Manor είπε ότι η συμβολή του ήταν καθοριστική για την εδραίωση της πολιτικοποίησης και του εκδημοκρατισμού του σιωνισμού. Αυτό έγινε μέσω της ίδρυσης και της ίδιας της ύπαρξης του Κογκρέσου, το οποίο έγινε ένα κεντρικό σημείο όπου οι Εβραίοι μπορούσαν να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στις κατευθύνσεις που θεώρησαν κατάλληλες. Αυτή η κατεύθυνση ήταν η ίδρυση εθνικού κράτους για τον εβραϊκό λαό στο ομόσπονδο κράτος του Ισραήλ σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αυτό αποφάσισαν οι Εβραίοι στο συνέδριο και, όπως είπε, έγινε με πολύ δημοκρατικό τρόπο.

Κατά την άποψή του, δεν ήταν η υπόθεση Ντρέιφους που οδήγησε τον Χερτζλ στον Σιωνισμό, παρόλο που ο ίδιος έγραψε ότι αυτός ήταν ο λόγος. “Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα που δεν μπόρεσα να βρω μια πειστική απάντηση – τι προκάλεσε τον Χέρτζλ να επιλέξει αυτό το μονοπάτι και να αφιερώσει τα τελευταία εννέα χρόνια της ζωής του στον Σιωνισμό και τι τον έκανε Σιωνιστή;”

“Το 1899 γράφει ότι ήταν η δίκη του Ντρέιφους που τον ώθησε, αλλά ήταν μια μπλόφα που προοριζόταν να συγκεντρώσει την υποστήριξη Αμερικανών Εβραίων σε μια εποχή που όλοι ήξεραν για την υπόθεση Ντρέιφους. Ένας σπουδαστής στη Βιέννη, κατάλαβε την αντισημιτική απειλή για την κοινωνία στην Ευρώπη, και όχι μόνο στην εβραϊκή κοινωνία.

Και τι γίνεται με την άνοδο του εθνικισμού και της εθνικής συνείδησης που είχε συμβεί εκείνη τη στιγμή, ρωτήθηκε ο Δρ Manor. Μήπως αυτό συνέβαλε στις ενέργειες του Χερτζλ στον τομέα του Εβραϊκού εθνικισμού; Σύμφωνα με τον Δρ Manor, η απάντηση είναι σίγουρα «ναι».

”Το ζήτημα της εθνικής συνείδησης σε όλη την Ευρώπη τον επηρέασε σίγουρα, αλλά πρέπει να ειπωθεί ότι, αντίθετα με τα λόγια ορισμένων [ισραηλινών] διανοουμένων, ο Σιωνισμός δεν εφευρέθηκε από τον εβραϊκό λαό. Ο πρώιμος εβραϊσμός δεν είναι στον 19ο αιώνα. Τότε οργανώθηκε, αλλά υπήρχε αρκετό καιρό πριν.”

Ο Δρ Manor μάλλον αναφέρεται στον ριζοσπάστη ισραηλινό διανοούμενο Shlomo Sand, ο οποίος έχει κατηγορήσει το σιωνιστικό κίνημα για «εφεύρεση» του εβραϊκού λαού, ενώ πριν από αυτό, ο Ιουδαϊσμός ήταν μόνο θρησκεία.

Σχετικά με την ατμόσφαιρα και την πραγματικότητα που επέτρεψαν τις δραστηριότητες του Χερτζλ, ο Δρ Manor είπε ότι ο Χερτζλ θα μπορούσε να είχε ενεργήσει και να καθιερώσει το συνέδριο επειδή ανήκε στη μειονότητα των Εβραίων που είχαν πολιτικά δικαιώματα. “Οι περισσότεροι από τους Εβραίους του κόσμου δεν είχαν κανένα δικαίωμα, οι Εβραίοι στη Ρωσία δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα ούτε οι Εβραίοι του Μαρόκο ή της Μέσης Ανατολής, οι μόνοι [στις περιφέρειες αυτές] που είχαν πολιτικά δικαιώματα ήταν περίπου δέκα χιλιάδες Αλγερινοί Εβραίοι που έγιναν πολίτες της Γαλλίας”.

“Η δημιουργία ενός συνεδρίου μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από κάποιον που έχει την υπηκοότητα και απολαμβάνει πολιτικά δικαιώματα. Το βιβλίο του Χερτζλ μεταφράστηκε σε 15 γλώσσες και έγινε η συζήτηση της ημέρας.” Ο Χερτζλ χρησιμοποίησε τα πολιτικά του δικαιώματα για να δημιουργήσει ένα πολιτικό μέσο που θα εξυπηρετούσε τους Εβραίους να ιδρύσουν ένα κράτος, το οποίο θα τους παραχωρεί πολιτικά δικαιώματα στο μέλλον.

Σε αντίθεση με άλλους ιστορικούς, ο Δρ Manor δεν υποτιμά τη συνάντηση του Χερτζλ με τον Κάιζερ, το οποίο πιστεύει ότι είναι το πιο δραματικό γεγονός στην καθιέρωση της διεθνούς πολιτικής αναγνώρισης του εβραϊκού λαού και των αναγκών του. Το συνέκρινε με έναν συνηθισμένο πολίτη των ΗΠΑ που συναντάται με τον πρόεδρο του Λευκού Οίκου.

Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός καλείται σε κάθε μέρος του κόσμου και συνεχίζει την προσπάθεια του Χερτζλ να επιτύχει την αναγνώριση του εβραϊκού κράτους. Αλλά πριν από 120 χρόνια, οι σημαντικοί παράγοντες του εβραϊκού λαού, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας Ρόθτσιλντ, ήταν εχθροί της σιωνιστικής επιχείρησης. Οι περισσότεροι εκτιμούσαν την οικογένεια Ρόθτσιλντ και τους έβλεπαν ως ηγέτες του εβραϊκού λαού και ξαφνικά ήρθε ένας δημοσιογράφος (ο Χερτζλ) που έφερε επανάσταση στο θέμα αυτό. Στα μάτια του, ήταν το κοινό, όχι οι ηγέτες εκείνης της εποχής, τους οποίους έπρεπε να πείσει.

“Όλο και περισσότεροι Εβραίοι ήταν πεπεισμένοι, και μετά από οκτώ ή εννέα χρόνια κέρδιζε την εκτίμηση στην ευρωπαϊκή πολιτική, συναντούσε τον αυτοκράτορα και πραγματοποιούσε συναντήσεις με τους σημαντικότερους ηγέτες του κόσμου και δεν μπορεί να υποτιμηθεί η σημασία αυτών των συναντήσεων”.

Ο Δρ Manor ρωτήθηκε επίσης για μια σειρά δηλώσεων που γράφτηκαν από τον Χερτζλ, οι οποίες κατηγορήθηκαν ότι ήταν αντισημιτικές, συμπεριλαμβανομένης μιας δήλωσης, στην οποία ο Χερτζλ είπε ότι ”οι ιερείς των χριστιανών βρίσκονται στην κορυφή της κλίμακας και οι απλοί Χριστιανοί είναι καλύτεροι από τους Εβραίους”.

Αλλού ο Χερτζλ φαίνεται να ισχυρίζεται ότι οι Εβραίοι κυριαρχούν στον κόσμο, προβοκάρουν έθνη, και ότι είναι δικές τους οι διαταγές οι κυβερνήσεις να κάνουν ειρήνη. Ορισμένες δηλώσεις μοιάζουν σαν να να βγήκαν μέσα από τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, την περίφημη αντισημιτική πλαστογραφία που ισχυρίζεται ότι αποκαλύπτει μια εβραϊκή συνωμοσία για τον έλεγχο του κόσμου. Σε άλλες δηλώσεις, ο Χερτζλ φαίνεται να επαινεί τους έντιμους αντισημίτες και να ευνοεί τη μαζική μετατροπή των Εβραίων στον Χριστιανισμό.

Για να κατανοήσουμε σωστά αυτές τις δηλώσεις, ο Δρ Manor είπε ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο ειπώθηκαν ή γράφτηκαν. ”Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ποιός εννοείται από αυτό που μπορεί να οριστεί ως αυτο-αντισημιτισμός. Το ερώτημα του πλαισίου είναι η αληθινή πολυπλοκότητα του έργου ενός ιστορικού: οι άνθρωποι λένε πολλά πράγματα που πρέπει να μείνουν στο πλαίσιο”.

“Είναι αλήθεια ότι ο Χερτζλ είχε ένα πολύ δημιουργικό μυαλό και στα πρώτα στάδια της ζωής του ήθελε να είναι θεατρικός συγγραφέας. Σε ένα από τα γραπτά του ημερολογίου του ασχολείται με το είδος της στολής που θα φορούσαν τα μέλη της ορχήστρας σε ένα πλοίο που έφευγε από την Ευρώπη και άλλα ανέκδοτα που ίσως είναι ανοησίες.

“Η κριτική του Χερτζλ για τους Εβραίους δεν αφορά τους ίδιους τους Εβραίους, αλλά μάλλον την ομάδα που αποκαλούσε μέχρι να πεθάνει οι «ραβίνοι της διαμαρτυρίας». Οι τοπικοί ραβίνοι, ένας συνασπισμός Ορθοδόξων και Μεταρρυθμιστών, του αντιτάχθηκαν όταν ήθελε να διοργανώσει συνέδριο στο Μόναχο γιατί πίστευαν ότι ένας Εβραίος ήταν πρωτίστως Γερμανός και ξαφνικά έρχεται ένας Εβραίος από τον γερμανικό πολιτισμό και θέλει να ορίσει τους Εβραίους ως μια εθνική ομάδα και όχι μόνο ως θρησκευτική, και γράφει ένα από τα πιο δυσνόητα άρθρα, με έναν [αντισημιτικό] τίτλο που δόθηκε στους Εβραίους από τους εχθρούς τους.


“Η θέση του είναι ότι ένας Εβραίος που ζει σε μια πραγματικότητα χειραφέτησης μπορεί να αφομοιωθεί αν το θέλει και ότι η κοινότητα δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να τον σταματήσει”. Πολλοί Εβραίοι είχαν σβήσει την ταυτότητά τους, οι πιο γνωστοί από τους οποίους είναι η οικογένεια του Καρλ Μάρξ. Ο Χερτζλ το κατάλαβε και δήλωσε ότι όταν υπάρχει φιλελευθερισμός, ένα άτομο έχει το δικαίωμα να επιλέξει το μέλλον του.

Σύμφωνα με τον Δρ. Manor, σε αυτή την πραγματικότητα, όπου υπάρχει ο φόβος της αφομοίωσης, ο Χερτζλ προσπάθησε να προσφέρει τον εβραϊκό εθνικισμό ως μια άλλη λύση για όσους δεν θέλησαν ή δεν μπορούσαν να αφομοιωθούν και, όπως το έθεσε ειρωνικά, “να δημιουργήσει ένα κράτος που οι Εβραίοι μπορούν να γυρίσουν περήφανα με την γαμψή μύτη τους”. Ο Δρ. Manor είναι πεπεισμένος ότι μια τέτοια δήλωση αποκαλύπτει τον τόνο στον οποίο λέγεται, έναν τόνο παραλογισμού που χρησιμοποιεί αυτό για το οποίο οι Εβραίοι κατηγορήθηκαν ως εργαλείο για την εβραϊκή αντίδραση, μια μορφή εβραϊκού χιούμορ.

Όσο για την πρόταση για μεταστροφή στον Χριστιανισμό, ο Δρ Manor πιστεύει ότι εάν οι λέξεις διαβαστούν στο πλήρες τους πλαίσιο, είναι σαφές ότι ο Χερτζλ πήρε τα λόγια των αντιπάλων του εβραϊκού κράτους και τους έδειξε πού θα οδηγούσε η θέση τους και δεν υποστήριζε μαζικές μετατροπές.

“Η ακραία λύση είναι παράλογη και ως εκ τούτου σας κατευθύνω στη λύση μου, ακόμη και αν είναι δύσκολο σήμερα να φανταστούμε την ύπαρξη ενός εβραϊκού κράτους με αστικούς οικισμούς και δρόμους”, εξήγησε ο Δρ. Manor.

“Το σωστό πράγμα με τον Χερτζλ δεν είναι να ψάχνει κανείς για ενοχλητικά αποσπάσματα, αν και αυτό είναι επιτρεπτό, αλλά αντ’ αυτού να πάρει τα δύο σπουδαιότερα βιβλία του,«το Εβραϊκό Κράτος» και το «Altneuland», και να δει σε αυτά μια ειλικρινή απάντηση στο σκεπτικό του Χερτζλ. Στο «Εβραϊκό Κράτος», εξηγεί το πρόβλημα των Εβραίων που δεν θέλουν να αφομοιωθούν ή να είναι γερμανικά ή αμερικανικά μέλη της μωσαϊκής θρησκείας και στο «Altneuland», περιγράφει την εγκαθίδρυση του εβραϊκού κράτους, το οποίο θα ήταν με ταχύτατη τεχνολογική ανάπτυξη, και θα ήταν ένας τόπος ιδιωτικής πρωτοβουλίας χωρίς να καταπατηθούν οι κοινωνικές αξίες”.

Ο Δρ. Manor τελειώνει με το απόσπασμα που θεωρεί σημαντικότερο για τον Χερτζλ: «Ο Σιωνισμός είναι η πρώτη και κύρια επιστροφή στον Ιουδαϊσμό». Είπε ότι αυτό το απόσπασμα δείχνει ότι ο Χερτζλ δεν είδε καμία αποσύνδεση μεταξύ του οράματός του και του Ιουδαϊσμού.