Ο αγώνας για την διάσωση του Κυπριακού Ελληνισμού συνεχίζεται
άρθρο του Πανίκου Ελευθερίου
Η απογοήτευση για την επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη είναι μεγάλη. Όμως θα πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια για ενημέρωση του απανταχού Ελληνισμού για το Κυπριακό. Δεν απαιτείται να είναι κανείς ειδήμονας στα Εθνικά θέματα για να το κάνει αυτό. Αρκεί να αγαπά την πατρίδα και το Έθνος του και να αντιλαμβάνεται τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει η Κύπρος και ο Ελληνισμός, τόσο από τον προαιώνιο εχθρό (και άλλους γείτονες, όπως π.χ. οι βδελυροί Σκοπιανοί), αλλά και από τους ανεπαρκείς ηγέτες που οδηγούν το Έθνος τις τελευταίες δεκαετίες. Οι συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ. και στο Αιγαίο, είναι αρκετές για να πείσουν και τον πιο δύσπιστο για την κρισιμότητα των στιγμών. Οι μόνοι που φαίνεται ότι συνεχίζουν να πιστεύουν στην ‟Ελληνο-τουρκική φιλία” είναι δυστυχώς οι ηγέτες μας, που επιμένουν να προωθούν την ‟λύση” συνεταιρικού ‟κράτους” Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας για την Κύπρο και ‟προσέγγιση φιλίας” στα Ελληνο-τουρκικά, έχοντας ως συνομιλητή τον Σουλτάνο της Τουρκίας. Δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι ο Τούρκος μόνο μια γλώσσα καταλαβαίνει, αυτή της αποτρεπτικής ισχύος.
Για το Κυπριακό ειδικότερα, ας αναλογιστούν κάποιοι ποια τύχη θα έχει ο Κυπριακός Ελληνισμός, αν αυτοκτονήσει (χωρίς ίχνος υπερβολής) αποδεχόμενος την προαναφερόμενη ‟λύση”. Ο κάθε πολίτης-ψηφοφόρος θα πρέπει να αναλογιστεί και τις δικές του ευθύνες. Το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα και η εκ νέου ανάδειξη του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία, είναι κατά την άποψη μας, ενδείξεις μιας αυτοκτονικής τάσης που δείχνουν οι Έλληνες της Κύπρου. Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, όπου οι θιασώτες της ‟λύσης” Δ.Δ.Ο. κατάφεραν να περάσουν στον δεύτερο γύρο των εκλογών, εκτοπίζοντας τους εκπροσώπους της απορριπτικής σχολής σκέψης (της σχολής σκέψης της απόρριψης της συγκεκριμένης απαράδεκτης Τουρκικών προδιαγραφών ‟λύσης”), μόνο κατάθλιψη προκαλούν.
Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατόν να απαλλαγούμε από αμετανόητους θιασώτες ‟λύσεων” τύπου σχεδίου Ανάν. Βρισκόμαστε τώρα σε μια τρομερά δυσμενή θέση, όπου… παρά την εκτράχυνση των Τουρκικών προκλήσεων και το ξεκαθάρισμα των προθέσεων (μόνο οι ηγέτες δεν τα βλέπουν;) κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση (Α.Κ.Ε.Λ.) εκλιπαρούν να επαναρχίσουν οι συνομιλίες από το σημείο που σταμάτησαν στο Κρανς Μοντανά, έχοντας ως βάση το πλαίσιο Γκουτέρες, μετά από ‟κεφαλαιοποίηση” πλέον από τους Τούρκους ΟΛΩΝ των υποχωρήσεων του Αναστασιάδη. Με το Α.Κ.Ε.Λ. να δηλώνει στεντόρεια ότι ο μόνος τρόπος να σταματήσουν οι Τουρκικές προκλήσεις είναι η λύση του Κυπριακού. Να βάλουμε δηλαδή τον λύκο στο σπίτι μας, για να σταματήσει να μας ‟παρενοχλεί”. Αυτή κι αν είναι προσέγγιση… ‟επιπέδου Νηπιαγωγείου” από μια ‟αξιωματική αντιπολίτευση” που φαίνεται ότι αρέσκεται στο να παραδίδει μαθήματα Εθνικής αυτοχειρίας.
Αποτύχαμε να απαλλαγούμε από την σχολή σκέψης της ηγεσίας του… ‟ΔΗΣΑΚΕΛ”. Φαίνεται ότι οι πολίτες πίστεψαν στα συνθήματα των επικοινωνιολόγων, έμπειρων εκλογικών επιτελείων, των κομμάτων που διαθέτουν κομματικούς μηχανισμούς, που πάντα κατορθώνουν να ‟συσπειρώνουν” (να ‟μαντρίζουν”) τους πολίτες στα κόμματα που φέρουν την κύρια ευθύνη για τα σημερινά τραγικά μας αδιέξοδα. Φαίνεται ότι τους έπεισαν να επιλέξουν έχοντας ως κριτήριο απόφασης, άλλα δεδομένα, εκτός από τους ολέθριους χειρισμούς που έγιναν από τον Νίκο Αναστασιάδη στο Κυπριακό. Τελικά, οι λόγοι για την αποτυχία αυτή είναι πολλοί και δεν είναι της ώρας να τους αναλύσουμε. Φτάνει μόνο να αναφέρουμε ότι κι αυτός ακόμα ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, κατέληξε στο να στηρίζει τον Νίκο Αναστασιάδη. Ο τελευταίος, με ανανεωμένη την λαϊκή εντολή είναι επικίνδυνος όσο ποτέ άλλοτε. Αν στο Κρανς Μοντανά είχε κάποιες αναστολές στο συμφωνήσει σε ένα περίγραμμα για μια τελική ‟διευθέτηση”, αυτή τη φορά, μετά την επανεκλογή του (που ο ίδιος εκλαμβάνει ως τεκμήριο εμπιστοσύνης και έγκρισης των χειρισμών στο Κυπριακό), δεν είναι βέβαιο ότι θα γλιτώσουμε τα χειρότερα.
Ελπίζουμε να μην πληρώσει ακριβά η Κύπρος και ο Ελληνισμός, τις λανθασμένες επιλογές που κάνουν διαχρονικά, πολίτες-δέσμιοι των κομμάτων. Υπάρχει μεν μια μετεκλογική ‟ανήσυχη ηρεμία” στο Κυπριακό, δεν δικαιολογείται όμως, ο όποιος εφησυχασμός. Ο κίνδυνος παραμένει και θα το δούμε όταν θα ανακοινωθεί η επανέναρξη των συνομιλιών, ίσως πολύ πιο σύντομα απ’ ότι αναμένουν κάποιοι, με το θέμα της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην διαδικασία. Ποιος είναι ο λόγος που σημειώνεται η έξαρση στης Τουρκικής προκλητικότητας στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ.; Δεν γίνονται όλα αυτά για να ενταχθεί το φυσικό αέριο στο πάρε-δώσε στο Κυπριακό; Ελπίζουμε να μην ακούσουμε (πριν… αλέκτωρ λαλήσει) την ανακοίνωση για το νέο… δείπνο Αναστασιάδη-Ακκιντζί. Γιατί προφανώς θα είναι η απαρχή για ένα νέο ‟κύκλο προσφορών” του Αναστασιάδη.
Όση κι αν είναι η απογοήτευση μας, δεν μπορούμε να παραμένουμε αδρανείς, να παρακολουθούμε το ξεπούλημα της πατρίδας μας. Ας μην νομίζουν οι διάφοροι θιασώτες της ‟λύσης” συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ότι θα έχουν εύκολο έργο. Ο αγώνας για την διάσωση του Κυπριακού Ελληνισμού, από τα δόντια του Τουρκικού θηρίου, συνεχίζεται. Ντόπιοι και ξένοι, θα εκπλαγούν και πάλι (όπως και το 2004) από το ‟τείχος αντίστασης” που θα βρουν μπροστά τους.
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος
13.02.2018
Η απογοήτευση για την επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη είναι μεγάλη. Όμως θα πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια για ενημέρωση του απανταχού Ελληνισμού για το Κυπριακό. Δεν απαιτείται να είναι κανείς ειδήμονας στα Εθνικά θέματα για να το κάνει αυτό. Αρκεί να αγαπά την πατρίδα και το Έθνος του και να αντιλαμβάνεται τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει η Κύπρος και ο Ελληνισμός, τόσο από τον προαιώνιο εχθρό (και άλλους γείτονες, όπως π.χ. οι βδελυροί Σκοπιανοί), αλλά και από τους ανεπαρκείς ηγέτες που οδηγούν το Έθνος τις τελευταίες δεκαετίες. Οι συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ. και στο Αιγαίο, είναι αρκετές για να πείσουν και τον πιο δύσπιστο για την κρισιμότητα των στιγμών. Οι μόνοι που φαίνεται ότι συνεχίζουν να πιστεύουν στην ‟Ελληνο-τουρκική φιλία” είναι δυστυχώς οι ηγέτες μας, που επιμένουν να προωθούν την ‟λύση” συνεταιρικού ‟κράτους” Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας για την Κύπρο και ‟προσέγγιση φιλίας” στα Ελληνο-τουρκικά, έχοντας ως συνομιλητή τον Σουλτάνο της Τουρκίας. Δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι ο Τούρκος μόνο μια γλώσσα καταλαβαίνει, αυτή της αποτρεπτικής ισχύος.
Για το Κυπριακό ειδικότερα, ας αναλογιστούν κάποιοι ποια τύχη θα έχει ο Κυπριακός Ελληνισμός, αν αυτοκτονήσει (χωρίς ίχνος υπερβολής) αποδεχόμενος την προαναφερόμενη ‟λύση”. Ο κάθε πολίτης-ψηφοφόρος θα πρέπει να αναλογιστεί και τις δικές του ευθύνες. Το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα και η εκ νέου ανάδειξη του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία, είναι κατά την άποψη μας, ενδείξεις μιας αυτοκτονικής τάσης που δείχνουν οι Έλληνες της Κύπρου. Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, όπου οι θιασώτες της ‟λύσης” Δ.Δ.Ο. κατάφεραν να περάσουν στον δεύτερο γύρο των εκλογών, εκτοπίζοντας τους εκπροσώπους της απορριπτικής σχολής σκέψης (της σχολής σκέψης της απόρριψης της συγκεκριμένης απαράδεκτης Τουρκικών προδιαγραφών ‟λύσης”), μόνο κατάθλιψη προκαλούν.
Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατόν να απαλλαγούμε από αμετανόητους θιασώτες ‟λύσεων” τύπου σχεδίου Ανάν. Βρισκόμαστε τώρα σε μια τρομερά δυσμενή θέση, όπου… παρά την εκτράχυνση των Τουρκικών προκλήσεων και το ξεκαθάρισμα των προθέσεων (μόνο οι ηγέτες δεν τα βλέπουν;) κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση (Α.Κ.Ε.Λ.) εκλιπαρούν να επαναρχίσουν οι συνομιλίες από το σημείο που σταμάτησαν στο Κρανς Μοντανά, έχοντας ως βάση το πλαίσιο Γκουτέρες, μετά από ‟κεφαλαιοποίηση” πλέον από τους Τούρκους ΟΛΩΝ των υποχωρήσεων του Αναστασιάδη. Με το Α.Κ.Ε.Λ. να δηλώνει στεντόρεια ότι ο μόνος τρόπος να σταματήσουν οι Τουρκικές προκλήσεις είναι η λύση του Κυπριακού. Να βάλουμε δηλαδή τον λύκο στο σπίτι μας, για να σταματήσει να μας ‟παρενοχλεί”. Αυτή κι αν είναι προσέγγιση… ‟επιπέδου Νηπιαγωγείου” από μια ‟αξιωματική αντιπολίτευση” που φαίνεται ότι αρέσκεται στο να παραδίδει μαθήματα Εθνικής αυτοχειρίας.
Αποτύχαμε να απαλλαγούμε από την σχολή σκέψης της ηγεσίας του… ‟ΔΗΣΑΚΕΛ”. Φαίνεται ότι οι πολίτες πίστεψαν στα συνθήματα των επικοινωνιολόγων, έμπειρων εκλογικών επιτελείων, των κομμάτων που διαθέτουν κομματικούς μηχανισμούς, που πάντα κατορθώνουν να ‟συσπειρώνουν” (να ‟μαντρίζουν”) τους πολίτες στα κόμματα που φέρουν την κύρια ευθύνη για τα σημερινά τραγικά μας αδιέξοδα. Φαίνεται ότι τους έπεισαν να επιλέξουν έχοντας ως κριτήριο απόφασης, άλλα δεδομένα, εκτός από τους ολέθριους χειρισμούς που έγιναν από τον Νίκο Αναστασιάδη στο Κυπριακό. Τελικά, οι λόγοι για την αποτυχία αυτή είναι πολλοί και δεν είναι της ώρας να τους αναλύσουμε. Φτάνει μόνο να αναφέρουμε ότι κι αυτός ακόμα ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, κατέληξε στο να στηρίζει τον Νίκο Αναστασιάδη. Ο τελευταίος, με ανανεωμένη την λαϊκή εντολή είναι επικίνδυνος όσο ποτέ άλλοτε. Αν στο Κρανς Μοντανά είχε κάποιες αναστολές στο συμφωνήσει σε ένα περίγραμμα για μια τελική ‟διευθέτηση”, αυτή τη φορά, μετά την επανεκλογή του (που ο ίδιος εκλαμβάνει ως τεκμήριο εμπιστοσύνης και έγκρισης των χειρισμών στο Κυπριακό), δεν είναι βέβαιο ότι θα γλιτώσουμε τα χειρότερα.
Ελπίζουμε να μην πληρώσει ακριβά η Κύπρος και ο Ελληνισμός, τις λανθασμένες επιλογές που κάνουν διαχρονικά, πολίτες-δέσμιοι των κομμάτων. Υπάρχει μεν μια μετεκλογική ‟ανήσυχη ηρεμία” στο Κυπριακό, δεν δικαιολογείται όμως, ο όποιος εφησυχασμός. Ο κίνδυνος παραμένει και θα το δούμε όταν θα ανακοινωθεί η επανέναρξη των συνομιλιών, ίσως πολύ πιο σύντομα απ’ ότι αναμένουν κάποιοι, με το θέμα της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην διαδικασία. Ποιος είναι ο λόγος που σημειώνεται η έξαρση στης Τουρκικής προκλητικότητας στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ.; Δεν γίνονται όλα αυτά για να ενταχθεί το φυσικό αέριο στο πάρε-δώσε στο Κυπριακό; Ελπίζουμε να μην ακούσουμε (πριν… αλέκτωρ λαλήσει) την ανακοίνωση για το νέο… δείπνο Αναστασιάδη-Ακκιντζί. Γιατί προφανώς θα είναι η απαρχή για ένα νέο ‟κύκλο προσφορών” του Αναστασιάδη.
Όση κι αν είναι η απογοήτευση μας, δεν μπορούμε να παραμένουμε αδρανείς, να παρακολουθούμε το ξεπούλημα της πατρίδας μας. Ας μην νομίζουν οι διάφοροι θιασώτες της ‟λύσης” συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ότι θα έχουν εύκολο έργο. Ο αγώνας για την διάσωση του Κυπριακού Ελληνισμού, από τα δόντια του Τουρκικού θηρίου, συνεχίζεται. Ντόπιοι και ξένοι, θα εκπλαγούν και πάλι (όπως και το 2004) από το ‟τείχος αντίστασης” που θα βρουν μπροστά τους.
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος
13.02.2018
Σχόλια