Ο οπλισμός και εξοπλισμός των MMSC σε σύγκριση με τις LCS Freedom Class
Ο οπλισμός και εξοπλισμός των MMSC σε σύγκριση με τις LCS Freedom Class
Κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες ένα άρθρο από το Forbes.com, που «θάβει» κ
Κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες ένα άρθρο από το Forbes.com, που «θάβει» κυριολεκτικά την έκδοση Freedom των LCS (Littoral Combat Ship) και βέβαια -δικαιολογημένα- έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού, κάτι στο οποίο βοήθησαν και οι πολλοί ιστότοποι που έσπευσαν να το αναδημοσιεύσουν, παραλείποντας όμως να επισημάνουν κάτι που πρέπει να έχουν υπόψη τους οι αναγνώστες τους. Να θυμίσουμε, πρώτα από όλα (γιατί έχει σημασία για την λεπτομέρεια που παραλείπεται) ότι το πρόγραμμα LCS του Αμερικανικού Ναυτικού μοιράζεται ανάμεσα σε δυο διαφορετικές κλάσεις πλοίων, τις LCS Freedom (κατασκευής Lockheed Martin) και τις LCS Independence (κατασκευής Austal USA).
Οι λόγοι και η σκοπιμότητα που η αποστολή της αντικατάστασης των O.H. Perry από τις LCS και η «μεταφορά έργου» από τα αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke μοιράστηκε σε δυο αναδόχους και όχι σε έναν (με κατασκευή σε πολλά ναυπηγεία) μπορεί να γεμίσει πολλούς τόμους, ενώ για να γίνει κατανοητή πρέπει κάποιος να γνωρίζει πολλά για τον τρόπο που λειτουργεί το Πεντάγωνο, τα υφυπουργεία των Κλάδων, τα γενικά επιτελεία στις ΗΠΑ, και κυρίως σε σχέση με την βιομηχανία, στην προκειμένη περίπτωση τη ναυπηγική. Από την άλλη θα πρέπει να σημειώσουμε την ισχυρή και πολύπλευρη κριτική που έχει υποστεί το πρόγραμμα των LCS συνολικά και οι δυο επιμέρους κλάσεις, που και αυτή για να γίνει αντιληπτή θα πρέπει κάποιος να μελετήσει πολύ την γέννηση και εξέλιξη της ιδέας των Littoral Combat Ship έναντι των αναγκών του Αμερικανικού Ναυτικού, όσο –κυρίως- τον τρόπο που υλοποιήθηκε και την εφαρμογή του στην πράξη.
Ένα από τα –πολλά- συμπεράσματα που βγαίνει είναι ότι το πλαίσιο LCS δεν πιστώνεται ως η μεγαλύτερη επιτυχία του US Navy, κάτι που δεν αντανακλάται απαραίτητα και στα πλοία που το υπηρετούν. Επιπλέον οι δυο κλάσεις, με σημαντικά διαφορετικά χαρακτηριστικά, έχουν επιδείξει διαφορετικό βαθμό επιτυχίας στα καθήκοντά τους. Στο στερέωμα που περιγράφηκε παραπάνω και εξελίχθηκε εδώ και μια δεκαετία οι δυο κατασκευαστές έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου αντιπαλότητα. Το πρωτοφανές του γεγονότος έχει να κάνει με την επιλογή δυο σχεδιάσεων για την ίδια (σχεδόν) αποστολή, που δεν έχει προϋπάρξει σε πρόσφατα χρόνια στο US Navy. Αν και το πρόγραμμα LCS έχει ουσιαστικά λήξει και δεν έχουν να κερδίσουν κάτι σημαντικό, οι δυο «αντίπαλοι» συνεχίζουν να μονομαχούν (ή μάλλον να κοκορομαχούν), σε μεγάλο βαθμό για την τιμή των όπλων.
Για να επιστρέψουμε όμως στο προκείμενο, το άρθρο του Forbes.com είναι ένας καταπέλτης κατά των LCS Freedom, ενώ άφθονες «μπηχτές» εκτοξεύονται και κατά της Ελλάδας, δεδομένου του ενδιαφέροντος της χώρας μας για την έκδοση MMSC της Freedom. Ποιο συγκεκριμένα ο συγγραφέας του ούτε λίγο ούτε πολύ, προτείνει στις ΗΠΑ να ξεφορτωθούν τα υπάρχοντα πλοία τύπου LCS Freedom σε συμμάχους όπως η Σαουδική Αραβία (η οποία έχει ήδη σε παραγγελία τέσσερις MMSC και οι πληροφορίες λένε ότι προετοιμάζεται να τη διπλασιάσει) και η Ελλάδα.
Έτσι, τα «προβληματικά» πλοία του προγράμματος θα περάσουν στα.. κορόιδα και τα «καλά και άξια» ( LCS Independence) θα συνεχίσουν να υπηρετούν το Αμερικανικό Ναυτικό. Τα παρακάτω είναι μια άμεση απάντηση σε όσους (οι οποίοι μάλλον τώρα μας γνωρίζουν, και) έσπευσαν να μας εγκαλέσουν ότι… «θάψαμε» το άρθρο και κρύψαμε την… «αλήθεια». Το άρθρο (που μπορεί να βρεθεί ΕΔΩ), αναφέρει πολλές… «ενδιαφέρουσες» λεπτομέρειες που «υποστηρίζουν» την θέση του συντάκτη του. Υπό αυτό το πρίσμα θεωρούμε ότι πρέπει να αναγνωστεί με προσοχή από όλους όσους ενδιαφέρονται για την άμυνα αυτής της χώρας και για τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων που επενδύονται σε αυτή.
Παρόλα αυτά, πριν σας προτρέψουμε να το κάνετε επισημαίνουμε την παρακάτω σημαντική παράμετρο, το γεγονός ότι ο συγγραφέας του άρθρου του Forbes.com, υπήρξε σε κάποια προηγούμενη φάση της καριέρας του και αντιπρόεδρος της Austal USA, δηλαδή του κατασκευαστή των LCS Independence, θέση την οποία κατείχε για δυο χρόνια. Το βιογραφικό του μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ. Ίσως γι’ αυτό όταν αναφέρεται στις δυο κλάσεις, και χαρακτηρίζει τις Φ/Γ LCS Independence «ώριμα» πλοία χωρίς πολλά προβλήματα, από όσα -κατά την άποψή του- είχουν και συνεχίζουν να έχουν οι LCS Freedom, για τις οποίες προτείνει στο US Navy να τις αντικαταστήσει με περιπολικά των 300 τόνων και να αφοσιωθεί στην κλάση Independence.
Αυτός ήταν και ο λόγος που το άρθρο, γραμμένο από τον πρώην αντιπρόεδρο της εταιρείας που κατασκευάζει τον ανταγωνιστή των LCS Freedom, δεν είχε εξ’ αρχής την «έξωθεν καλή μαρτυρία» ως αντικειμενικό και δεν μας απασχόλησε περισσότερο. Πολλοί βέβαια στην Ελλάδα έκαναν εξάσκηση στη χρήση του google translate και έσπευσαν σε χρόνο μηδέν να το «μεταφράσουν» και να το αναρτήσουν και θα έκαναν καλά, εάν έμπαιναν στον κόπο να το ψάξουν λίγο περισσότερο και να κάνουν την απαραίτητη επισήμανση που προαναφέραμε (και ήταν εύκολο να βρεθεί). Και οι καταγγελίες του –έστω και μονόπλευρου- άρθρου θα αναρωτηθεί κανείς! Φυσικά και τις λαμβάνουμε υπ’ όψη, όπως πρέπει να κάνει κάθε ένας, ειδικά όσοι θέλουν να υποστηρίζουν ότι υπηρετούν την ενημέρωση. Το γεγονός της προϊστορίας τους όμως μας κάνει άκρως επιφυλακτικούς και δεν τις υιοθετούμε αψήφιστα ούτε όμως τις απορρίπτουμε. Συνεχίζουμε να τις ψάχνουμε.
Οι LCS Freedom είχαν πράγματι πολλά παιδικά προβλήματα, τα οποία και έλυσαν σε βάθος χρόνου. Έχουν ένα προηγμένο και πολύπλοκο σύστημα πρόωσης, που δημιουργούσε αρκετές αβαρίες, ειδικά στα LCS 1 & 3. Τα πλοία πλέον κάνουν κανονικά μεγάλα deployments, με βασικό τους πρόβλημα το μειωμένο πλήρωμα, που αυξάνει τον φόρτο ανά στέλεχος και τη συντήρηση. Το βασικό πρόβλημα της σχεδίασής τους είναι το concept των Mission Modules, που “χαντάκωσε” τα πλοία σε μειωμένο οπλισμό και περιορισμένη επιβιωσιμότητα. Η αλήθεια είναι αυτή που γράφει ο συντάκτης του Forbes.com: τα LCS Independence είναι σχετικά καλύτερα αν και ακριβότερα από τα LCS Freedom σαν πλοία. Και θα μπορούσαν να παίξουν το ρόλο της μέλλουσας ελληνικής φρεγάτας, αλλά έχουν ένα μειονέκτημα. Είναι κατασκευασμένο ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ από αλουμίνιο, σε αντίθεση με τις LCS Freedom, που είναι χαλύβδυνες με υπερκατασκευή από αλουμίνιο, αλλά με θωράκιση από κεραμικά υλικά.
Η τελική απόφαση θα ληφθεί από το ΠΝ, το ΓΕΕΘΑ και την Κυβέρνηση με κριτήρια που εμείς ούτε έχουμε φανταστεί. Προφανώς, αν η στροφή της Ελλάδας προς τις ΗΠΑ γεωπολιτικά, φέρει τις MMSC, είμαστε σίγουροι, για να μην πούμε ξέρουμε πολύ καλά, πως το ΠΝ θα πάρει ένα πλοίο που θα κάνει τη δουλειά του. Αν αγοράσει τις ΜΕΚΟ Α200 ή τις Type 31, πάλι θα πάρει το πλοίο που θέλει.
Αλλά μιλώντας για τις ΗΠΑ, γεωπολιτικά, λογικό είναι να υπάρχουν κάπου “κρυμμένα” κι άλλα συμφέροντα, που θα ήθελαν για παράδειγμα να δουν τις LCS Independence να προσφέρονται στην Ελλάδα. Εμείς οι ίδιοι έχουμε γράψει πως πολύ θα θέλαμε να δούμε LCS Independence στο ΠΝ, δεν διαφωνούμε πως είναι εξαιρετικά πλοία (κι ας γίνει “επανάσταση” στα σχόλια λόγω αλουμινίου). Το ΠΝ μάλλον δεν θέλει αλουμινένια πλοία, αλλά δεν είμαστε εμείς αυτό που θα το κρίνουμε. Ούτε εμείς, ούτε το Forbes, ούτε οι καλοί γνώστες χειρισμού του Google Translate.
Οι λόγοι και η σκοπιμότητα που η αποστολή της αντικατάστασης των O.H. Perry από τις LCS και η «μεταφορά έργου» από τα αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke μοιράστηκε σε δυο αναδόχους και όχι σε έναν (με κατασκευή σε πολλά ναυπηγεία) μπορεί να γεμίσει πολλούς τόμους, ενώ για να γίνει κατανοητή πρέπει κάποιος να γνωρίζει πολλά για τον τρόπο που λειτουργεί το Πεντάγωνο, τα υφυπουργεία των Κλάδων, τα γενικά επιτελεία στις ΗΠΑ, και κυρίως σε σχέση με την βιομηχανία, στην προκειμένη περίπτωση τη ναυπηγική. Από την άλλη θα πρέπει να σημειώσουμε την ισχυρή και πολύπλευρη κριτική που έχει υποστεί το πρόγραμμα των LCS συνολικά και οι δυο επιμέρους κλάσεις, που και αυτή για να γίνει αντιληπτή θα πρέπει κάποιος να μελετήσει πολύ την γέννηση και εξέλιξη της ιδέας των Littoral Combat Ship έναντι των αναγκών του Αμερικανικού Ναυτικού, όσο –κυρίως- τον τρόπο που υλοποιήθηκε και την εφαρμογή του στην πράξη.
Ένα από τα –πολλά- συμπεράσματα που βγαίνει είναι ότι το πλαίσιο LCS δεν πιστώνεται ως η μεγαλύτερη επιτυχία του US Navy, κάτι που δεν αντανακλάται απαραίτητα και στα πλοία που το υπηρετούν. Επιπλέον οι δυο κλάσεις, με σημαντικά διαφορετικά χαρακτηριστικά, έχουν επιδείξει διαφορετικό βαθμό επιτυχίας στα καθήκοντά τους. Στο στερέωμα που περιγράφηκε παραπάνω και εξελίχθηκε εδώ και μια δεκαετία οι δυο κατασκευαστές έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου αντιπαλότητα. Το πρωτοφανές του γεγονότος έχει να κάνει με την επιλογή δυο σχεδιάσεων για την ίδια (σχεδόν) αποστολή, που δεν έχει προϋπάρξει σε πρόσφατα χρόνια στο US Navy. Αν και το πρόγραμμα LCS έχει ουσιαστικά λήξει και δεν έχουν να κερδίσουν κάτι σημαντικό, οι δυο «αντίπαλοι» συνεχίζουν να μονομαχούν (ή μάλλον να κοκορομαχούν), σε μεγάλο βαθμό για την τιμή των όπλων.
Για να επιστρέψουμε όμως στο προκείμενο, το άρθρο του Forbes.com είναι ένας καταπέλτης κατά των LCS Freedom, ενώ άφθονες «μπηχτές» εκτοξεύονται και κατά της Ελλάδας, δεδομένου του ενδιαφέροντος της χώρας μας για την έκδοση MMSC της Freedom. Ποιο συγκεκριμένα ο συγγραφέας του ούτε λίγο ούτε πολύ, προτείνει στις ΗΠΑ να ξεφορτωθούν τα υπάρχοντα πλοία τύπου LCS Freedom σε συμμάχους όπως η Σαουδική Αραβία (η οποία έχει ήδη σε παραγγελία τέσσερις MMSC και οι πληροφορίες λένε ότι προετοιμάζεται να τη διπλασιάσει) και η Ελλάδα.
Έτσι, τα «προβληματικά» πλοία του προγράμματος θα περάσουν στα.. κορόιδα και τα «καλά και άξια» ( LCS Independence) θα συνεχίσουν να υπηρετούν το Αμερικανικό Ναυτικό. Τα παρακάτω είναι μια άμεση απάντηση σε όσους (οι οποίοι μάλλον τώρα μας γνωρίζουν, και) έσπευσαν να μας εγκαλέσουν ότι… «θάψαμε» το άρθρο και κρύψαμε την… «αλήθεια». Το άρθρο (που μπορεί να βρεθεί ΕΔΩ), αναφέρει πολλές… «ενδιαφέρουσες» λεπτομέρειες που «υποστηρίζουν» την θέση του συντάκτη του. Υπό αυτό το πρίσμα θεωρούμε ότι πρέπει να αναγνωστεί με προσοχή από όλους όσους ενδιαφέρονται για την άμυνα αυτής της χώρας και για τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων που επενδύονται σε αυτή.
Παρόλα αυτά, πριν σας προτρέψουμε να το κάνετε επισημαίνουμε την παρακάτω σημαντική παράμετρο, το γεγονός ότι ο συγγραφέας του άρθρου του Forbes.com, υπήρξε σε κάποια προηγούμενη φάση της καριέρας του και αντιπρόεδρος της Austal USA, δηλαδή του κατασκευαστή των LCS Independence, θέση την οποία κατείχε για δυο χρόνια. Το βιογραφικό του μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ. Ίσως γι’ αυτό όταν αναφέρεται στις δυο κλάσεις, και χαρακτηρίζει τις Φ/Γ LCS Independence «ώριμα» πλοία χωρίς πολλά προβλήματα, από όσα -κατά την άποψή του- είχουν και συνεχίζουν να έχουν οι LCS Freedom, για τις οποίες προτείνει στο US Navy να τις αντικαταστήσει με περιπολικά των 300 τόνων και να αφοσιωθεί στην κλάση Independence.
Αυτός ήταν και ο λόγος που το άρθρο, γραμμένο από τον πρώην αντιπρόεδρο της εταιρείας που κατασκευάζει τον ανταγωνιστή των LCS Freedom, δεν είχε εξ’ αρχής την «έξωθεν καλή μαρτυρία» ως αντικειμενικό και δεν μας απασχόλησε περισσότερο. Πολλοί βέβαια στην Ελλάδα έκαναν εξάσκηση στη χρήση του google translate και έσπευσαν σε χρόνο μηδέν να το «μεταφράσουν» και να το αναρτήσουν και θα έκαναν καλά, εάν έμπαιναν στον κόπο να το ψάξουν λίγο περισσότερο και να κάνουν την απαραίτητη επισήμανση που προαναφέραμε (και ήταν εύκολο να βρεθεί). Και οι καταγγελίες του –έστω και μονόπλευρου- άρθρου θα αναρωτηθεί κανείς! Φυσικά και τις λαμβάνουμε υπ’ όψη, όπως πρέπει να κάνει κάθε ένας, ειδικά όσοι θέλουν να υποστηρίζουν ότι υπηρετούν την ενημέρωση. Το γεγονός της προϊστορίας τους όμως μας κάνει άκρως επιφυλακτικούς και δεν τις υιοθετούμε αψήφιστα ούτε όμως τις απορρίπτουμε. Συνεχίζουμε να τις ψάχνουμε.
Οι LCS Freedom είχαν πράγματι πολλά παιδικά προβλήματα, τα οποία και έλυσαν σε βάθος χρόνου. Έχουν ένα προηγμένο και πολύπλοκο σύστημα πρόωσης, που δημιουργούσε αρκετές αβαρίες, ειδικά στα LCS 1 & 3. Τα πλοία πλέον κάνουν κανονικά μεγάλα deployments, με βασικό τους πρόβλημα το μειωμένο πλήρωμα, που αυξάνει τον φόρτο ανά στέλεχος και τη συντήρηση. Το βασικό πρόβλημα της σχεδίασής τους είναι το concept των Mission Modules, που “χαντάκωσε” τα πλοία σε μειωμένο οπλισμό και περιορισμένη επιβιωσιμότητα. Η αλήθεια είναι αυτή που γράφει ο συντάκτης του Forbes.com: τα LCS Independence είναι σχετικά καλύτερα αν και ακριβότερα από τα LCS Freedom σαν πλοία. Και θα μπορούσαν να παίξουν το ρόλο της μέλλουσας ελληνικής φρεγάτας, αλλά έχουν ένα μειονέκτημα. Είναι κατασκευασμένο ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ από αλουμίνιο, σε αντίθεση με τις LCS Freedom, που είναι χαλύβδυνες με υπερκατασκευή από αλουμίνιο, αλλά με θωράκιση από κεραμικά υλικά.
Η τελική απόφαση θα ληφθεί από το ΠΝ, το ΓΕΕΘΑ και την Κυβέρνηση με κριτήρια που εμείς ούτε έχουμε φανταστεί. Προφανώς, αν η στροφή της Ελλάδας προς τις ΗΠΑ γεωπολιτικά, φέρει τις MMSC, είμαστε σίγουροι, για να μην πούμε ξέρουμε πολύ καλά, πως το ΠΝ θα πάρει ένα πλοίο που θα κάνει τη δουλειά του. Αν αγοράσει τις ΜΕΚΟ Α200 ή τις Type 31, πάλι θα πάρει το πλοίο που θέλει.
Αλλά μιλώντας για τις ΗΠΑ, γεωπολιτικά, λογικό είναι να υπάρχουν κάπου “κρυμμένα” κι άλλα συμφέροντα, που θα ήθελαν για παράδειγμα να δουν τις LCS Independence να προσφέρονται στην Ελλάδα. Εμείς οι ίδιοι έχουμε γράψει πως πολύ θα θέλαμε να δούμε LCS Independence στο ΠΝ, δεν διαφωνούμε πως είναι εξαιρετικά πλοία (κι ας γίνει “επανάσταση” στα σχόλια λόγω αλουμινίου). Το ΠΝ μάλλον δεν θέλει αλουμινένια πλοία, αλλά δεν είμαστε εμείς αυτό που θα το κρίνουμε. Ούτε εμείς, ούτε το Forbes, ούτε οι καλοί γνώστες χειρισμού του Google Translate.
Σχόλια