ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ !
Το ρωσικό υπερηχητικό μαχητικό 'MiG-31' θεωρείται από τα ταχύτερα στον κόσμο.
Σε 'βίντεο' της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας αποδεικνύεται, ότι το συγκεκριμένο αεροσκάφος μπορεί να φτάσει και στα μέγιστα ύψη.
Η σελίδα λειτουργεί σαν αποθηκευτική και ενημερωτική μηχανή αναζήτησης χρήσιμων πληροφοριών!
Στείλε μας το δικό σας άρθρο στο FoulsCode@gmail.com
》Καθημερινή ενημέρωση στο email που επιθυμείτε δωρεάν!
》Προσαρμοσμένη Αναζήτηση
》Γίνε τώρα Premium Members Δωρεάν και μπες σε όλες τις ενότητες DownLoad
Εντυπωσιακές εικόνες: 'MiG-31' περνάει στην στρατόσφαιρα και βλέπει τήν Γη από πολύ ψηλά ! - 'Βίντεο'
ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ !
Το ρωσικό υπερηχητικό μαχητικό 'MiG-31' θεωρείται από τα ταχύτερα στον κόσμο.
Σε 'βίντεο' της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας αποδεικνύεται, ότι το συγκεκριμένο αεροσκάφος μπορεί να φτάσει και στα μέγιστα ύψη.
ΠΟΙΌΣ ΉΤΑΝ Ο ΚΏΟΣ ΚΡΊΣΑΜΙΣ;
Ήταν μυθικός βασιλιάς της Κω προερχόταν από το γένος που κατάγεται και ο Ιπποκράτης.
Επίσης με το αυτό όνομα λεγόταν πλούσιος Κώος κτηνοτρόφος, που τελικά σκότωσε ένα τεράστιο χέλι (θαλάσσιο δράκο) το οποίο έβγαινε κάθε χρόνο από τη θάλασσα και του άρπαζε το ωραιότερο πρόβατο από τα κοπάδια του, το οποίο στη συνέχεια εγκατέλειψε στη παραλία.
Στον ύπνο του όμως μετά είδε σε όνειρο το χέλι, που τον παρακάλεσε να το θάψει.
Ο Κρίσαμις δεν άκουσε τα παρακάλια του.
Μετά από λίγο καιρό χάθηκε μαζί με την οικογένειά του επειδή δεν έδειξε τον κατάλληλο σεβασμό προς τους νεκρούς [όποιοι κι αν είναι αυτοί, ακόμα και εχθροί].
Ο πλούσιος κτηνοτρόφος έγινε αφορμή σε Κώο ποιητή της ελληνιστικής περιόδου να πραγματευτεί τον μύθο του Κρίσαμη ποιητικά.
Ο Βιργίλιος λαμβάνοντας υπόψη τον Κρίσαμι έγραψε παρωδία της υπόθεσης.
Το γνωστό ποίημα του «Κώνωψ» [Culex στα λατινικά] μιλάει για ένα κουνούπι που σκοτώθηκε από ένα βοσκό και εμφανιζόταν στον ύπνο [του βοσκού] και τον ικέτευε να ταφεί.
Γεωδίφης
Γεωδίφης
Μείωση 7,9% για τον γενικό δείκτη τιμών παραγωγού στη βιομηχανία
Μείωση 7,9% σημείωσε ο γενικός δείκτης τιμών παραγωγού στη βιομηχανία (σύνολο εγχώριας και εξωτερικής αγοράς) τον Ιούλιο εφέτος σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Ιουλίου 2019, έναντι μείωσης 0,9% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση των δεικτών το 2019 με το 2018.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η μείωση αυτή στο κόστος παραγωγής των εγχώριων βιομηχανιών οφείλεται στις εξής μεταβολές των δεικτών των επιμέρους αγορών:
α. Στη μείωση του δείκτη τιμών παραγωγού εγχώριας αγοράς κατά 5,3%, και
β. Στη μείωση του δείκτη τιμών παραγωγού εξωτερικής αγοράς κατά 16%.
Ενώ, ο γενικός δείκτης παρουσίασε αύξηση 0,8% τον Ιούλιο 2020 σε σύγκριση με τον δείκτη του Ιουνίου 2020, έναντι αύξησης 1,3% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση των δεικτών το 2019.
Απολλώνιος ο Τυανεύς: Θαυμαστός & Αψογος
Ο Απολλώνιος ο Τυανέας, ο Αληθινός Χριστός Η γέννηση του, υπό τον Δία ή τον Πρωτέα με προαναγγελία στην μητέρα του, ο θάνατος του, η ανάσταση του και η ανάληψη του -ανελήφθη στην Κρήτη στο...
Ο Απολλώνιος ο Τυανέας, ο Αληθινός Χριστός
Η γέννηση του, υπό τον Δία ή τον Πρωτέα με προαναγγελία στην μητέρα του, ο θάνατος του, η ανάσταση του και η ανάληψη του -ανελήφθη στην Κρήτη στο ιερό του Δια παραπέμπουν σε μια σύγκριση με τη ψεύτικη ιστορία του Ιησού.
Η απόκρυφη έννοια του όρου COVID
Ο μετασχηματισμός της ανθρωπότητας. Οι Αμερικανοί τέκτονες συγγραφείς Michael Hoffman και μέντορας του ο James Shelby Downard ήταν οι πρώτοι που μίλησαν για «Η αλχημική επεξεργασία της ανθρωπότητας μέσω της Δημόσιου Ψυχοδράματος». Σύμφωνα με τους...
Ο μετασχηματισμός της ανθρωπότητας.
Οι Αμερικανοί τέκτονες συγγραφείς Michael Hoffman και μέντορας του ο James Shelby Downard ήταν οι πρώτοι που μίλησαν για «Η αλχημική επεξεργασία της ανθρωπότητας μέσω της Δημόσιου Ψυχοδράματος».
Όταν ο κλόουν παύει να είναι ο κλόουν..!
Ας υποθέσουμε πως ο δημοφιλέστερος καλλιτέχνης ενός τσίρκου είναι ένας συγκεκριμένος κλόουν.
Το κοινό είναι ξετρελαμένο μαζί του, τον επευφημεί, τον ακολουθεί και τον καταχειροκροτά.
Κανείς δεν είναι σαν κι αυτόν.
Κανείς δεν κάνει το κοινό να ξεκαρδίζεται τόσο στα γέλια.
Δικαιούται ποτέ αυτός ο κλόουν να περιμένει πως αν εμφανιστεί οπουδήποτε χωρίς τη στολή του, τα υπερμεγέθη στρογγυλεμένα του παπούτσια, τα βαμμένα κόκκινα μαλλιά και την αστεία στρογγυλή του μύτη ότι οι οπαδοί του θα τον αναγνωρίσουν και θα γελάσουν ακόμα και με τα ίδια αστεία που έκανε πριν;
Μπορεί να ελπίσει ότι θα συνεχίσουν να τον ακολουθούν και να τον πιστεύουν, όταν ο ίδιος έχει αρνηθεί τον ρόλο του, έχει πετάξει τη στολή του και έπαψε να εμφανίζεται πλέον στο τσίρκο, αλλά τριγυρνά στις πλατείες και τα πάρκα με το κουστουμάκι του;
Δεν είναι βέβαια ο κλόουν που ξέραμε, κι αφού δεν είναι, πώς θέλει να έχει ακόμα το κοινό του και την αναγνώριση που αυτό κάποτε του χάριζε; Θα τον περάσουν για τρελό και στην καλύτερη περίπτωση θα τον προσπεράσουν.
Κάθε άνθρωπος, όπως και ο κλόουν μας, έχει κάθε δικαίωμα να αλλάξει ζωή, ιδιότητα και επάγγελμα, αν έτσι νομίζει.
Αν όμως στη ζωή που αφήνει πίσω του τον εμπιστεύτηκε ένα πλήθος ανθρώπων, όχι μόνο δεν μπορεί να περιμένει πως το πλήθος θα συνεχίσει να τον ακολουθεί, αλλά αν δεν αποχωρήσει σιωπηλά, μάλλον του οφείλει καταρχάς ένα συγνώμη που δεν κατάφερε να είναι μαζί του συνεπής στις υποσχέσεις του μέχρι το τέλος.
Η παροιμία το λέει καθαρά: δεν μπορείς να έχεις και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη.
Συνταγές επιτυχίας δεν υπάρχουν.
Κάθε άνθρωπος που επιτυχαίνει, πράγμα που φαίνεται μόνο αφότου πεθάνει, έχει μια διαδρομή με ξεχωριστά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δύσκολα ομαδοποιούνται.
Συνταγές αποτυχίας όμως υπάρχουν και τα χαρακτηριστικά της ομοαδοποιούνται σχετικά εύκολα γιατί διακρίνονται σε όλους τους αποτυχημένους.
Η ασυνέπεια, είναι ένα.
Η ελαφρότητα, άλλο.
Η υπεροψία, ένα τρίτο.
Η ευκολία, η βιασύνη, ο διδακτισμός, τα συναισθηματικά τσιτάτα, η αυτοπροβολή και πάει λέγοντας...
Και όταν μιλώ για επιτυχία εννοώ το να παραμείνεις ως το τέλος της ζωής σου τόσο αυστηρός με τον εαυτό σου και τον δρόμο που διάλεξες που καμμιά αναγνώριση από τους άλλους, κανένα εμπόδιο, καμιά στροφή του δρόμου και κανένα αδιέξοδο, να μην καταφέρει να σε οδηγήσει στο να προδώσεις τον εαυτό σου, τον δρόμο του και όσους σε ακολούθησαν.
Αυτοί που έφτασαν στο τέλος του δρόμου και στην κορυφή του βουνού ήταν οι ήρωες και οι άγιοι και γι’ αυτό και τους τιμούμε, τους μνημονεύουμε και τους επικαλούμαστε.
Σαν πολύ δεν επαινέσαμε, δεν θαυμάσαμε και δεν κανακέψαμε τα πάθη μας;
Καμμιά φορά, όταν κουρασμένοι αποκάμουμε στη μέση του δρόμου, μπορούμε πολύ απλά να ομολογήσουμε, αδέρφια τα σκατώσαμε...
ΠΗΓΗ
"ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ"
ΟΤΑΝ Η CIA ΚΑΙ ΟΙ ΡΟΚΦΕΛΕΡ ΔΙΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΤΕΧΝΗ
Απόσπασμα από το βιβλίο των Ε. Perucchietti & G. Marletta, 'Το εργοστάσιο της χειραγώγησης' (La fabbrica della manipolazione, Ed. Arianna 2014).
Πηγή: azionetradizionale.com
Μετάφραση-σχόλια: Θεόδωρος Λάσκαρης
O Andy Warhol
ΔΙΚΑΣΤΕΣ: ΘΑ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!!
Οι δικαστές δεν δείχνουν διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν ανοιχτές τραπεζικές υποθέσεις
Για όποιον δεν το έχει αντιληφθεί, οι δικαστές δεν δείχνουν διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν ανοιχτές τραπεζικές υποθέσεις, οι οποίες επιχειρήθηκε να κλείσουν βιαίως μετά τις κυβερνητικές παρεμβάσεις και την πράξη νομοθετικού περιεχομένου!
Οι πληροφορίες λένε πως σοβαροί δικαστές, που έχουν επιφορτισθεί ανακρίσεις και προκαταρκτικές για βαριά τραπεζικά κακουργήματα, απάτες, απιστία, ξεπλύματα, μετά τις δύο αποφάσεις, όπου η αμνηστία των τραπεζιτών κρίθηκε αντισυνταγματική , θα προχωρήσουν τις υποθέσεις μέχρι το τέλος και θα υποστηρίξουν τις ενέργειές τους αυτές σε όλα τα όργανα και όλες τις βαθμίδες απονομής δικαιοσύνης!
Σε απλά λόγια, τους απατεώνες τραπεζίτες που κατέστρεψαν την Ελλάδα οι δικαστές θα τους κυνηγήσουν! Αν νομίζουν ότι την σκαπούλαραν είναι γελασμένοι …
Τι μεταδίδει το axianews.gr
ΤΈΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΆΣΙΝΗΣ ΣΑΧΆΡΑΣ ΣΥΝΔΈΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΞΗΡΑΣΊΑ ΤΗΣ ΝΑ ΑΣΊΑΣ;
Στο παρελθόν ένα άγνωστο γεγονός στα μέσα του Ολοκαίνου οδήγησε σε σημαντικές αλλαγές στους ανθρώπινους οικισμούς.
Σε μια νέα μελέτη συνδέεται το τέλος της Πράσινης Σαχάρας με μια άγνωστη μεταβολή στο παρελθόν μεγάλης κλίμακας που προκάλεσε μαζικές μετατοπίσεις πληθυσμού στη Νοτιοανατολική Ασία κατά τα μέσα του Ολοκαίνου.
Τα φυσικά αποδεικτικά στοιχεία που βρέθηκαν σε σπηλιές στο Λάος βοηθούν στην αφήγηση μιας ιστορίας σχετικά με μια σύνδεση μεταξύ του τέλους της Πράσινης Σαχάρας - όταν κάποτε η πολύ πράσινη Βόρεια Αφρική έγινε ένα υπερ-άνυδρο τοπίο - μετά από μια προηγουμένως άγνωστη μεγαλοξηρασία που κατέλυσε τη Νοτιοανατολική Ασία 4.000 έως 5.000 χρόνια πριν.
Τα πειράματα μοντελοποίησης έδειξαν ότι η μειωμένη ανάπτυξη των φυτών στη Σαχάρα οδήγησε σε αυξημένη αερομεταφερόμενη σκόνη που δρούσε για να δροσίσει τον Ινδικό Ωκεανό και να μετατοπίσει το μοτίβο κυκλοφορίας Walker προς τα ανατολικά, αναγκάζοντάς τον να συμπεριφέρεται με τρόπους παρόμοιους με τα σύγχρονα γεγονότα El Niño.
Αυτό, τελικά, οδήγησε σε μεγάλη μείωση της υγρασίας των μουσώνων στη Νοτιοανατολική Ασία που διήρκεσε περισσότερα από 1.000 χρόνια.Οι ανθρωπολόγοι και οι αρχαιολόγοι έχουν μελετήσει στο παρελθόν τις επιπτώσεις της κατάρρευσης της Πράσινης Σαχάρας, επίσης γνωστή ως αφρικανική υγρή περίοδος, σε πληθυσμιακά κέντρα πλησιέστερα στη Δυτική Ασία και τη Βόρεια Αφρική, σημειώνοντας την κατάρρευση της Ακαδικής Αυτοκρατορίας της Μεσοποταμίας, του πολιτισμούό του Ινδού (κοντά στο σημερινό Πακιστάν και την Ινδία) και την εξάπλωση του ποιμενισμού κατά μήκος του ποταμού Νείλου.
Πρόσφυγες, οικονομία & νομοθεσία κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία: Ο επίμαχος Νόμος 2870/1922 (προδημοσίευση)
Σημ. Φιλίστωρος: Από τους πρώτους μήνες που δημιούργησα το ιστολόγιο και προσπάθησα να προβάλλω μια εναλλακτική οπτική για τις ευθύνες της αντιβενιζελικής παράταξης για τη Μικρασιατική Καταστροφή, βρισκόμουν πάντοτε ενώπιον του ζητήματος για τον αντιπροσφυγικό νόμο 2870 /1922 που υποτίθεται ότι φτιάχτηκε προφητικά ώστε να αποκλειστούν οι Μικρασιάτες από την Ελλάδα και να σφαγούν από τους τσέτες του Κεμάλ. Από την πρώτη στιγμή δεν πίστεψα ότι υπήρχε περίπτωση υπεύθυνοι κυβερνήτες της Ελλάδας που προέρχονται από οποιαδήποτε παράταξη να λάμβαναν μια τόσο απάνθρωπη απόφαση. Ασχέτως του εκατέρωθεν πολιτικού φανατισμού της εποχής, δεν ταίριαζε και στην προσωπικότητα των μετανοεμβριανών αντιβενιζελικών πολιτικών να λάβουν μια τέτοια απόφαση. Αλλά και εξετάζοντας αντικειμενικά τα τεκμήρια που αφορούσαν το ζήτημα, γινόταν αντιληπτό ότι αυτά δεν ήταν επαρκή για να στηριχθεί μια τόσο αδυσώπητη κατηγορία, καθώς δεν παρουσιαζόταν κάποιο απτό στοιχείο που να στοιχειοθετεί βάσιμα την κατηγορία, παρά μόνο μια υπόθεση που παρουσιαζόταν ως δεδομένη πραγματικότητα.
Από την άλλη βέβαια ο αινιγματικός νόμος υπήρχε, αλλά οι δευτερογενείς πηγές της εποχής σιωπούσαν εκνευριστικά για τον λόγο που τελικά αυτός δημιουργήθηκε. Σταδιακά το ζήτημα εργαλειοποιήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ευρέως προς πολιτική εκμετάλλευση, όπως άλλωστε έχει γίνει και με τόσα άλλα ιστορικά ζητήματα. Γινόταν όμως αντιληπτό σε όλους όσους έχουμε ασχοληθεί κάπως σοβαρά με τα ζητήματα αυτά, ότι η εικόνα που έχουμε για το ζήτημα του νόμου ήταν τουλάχιστον ελλιπής, αν όχι παραπλανητική. Το σχετικό ιστοριογραφικό κενό έρχεται να καλύψει η πρωτοποριακή μονογραφία του γνωστού ιστορικού Κωνσταντίνου Βλάσση «Πρόσφυγες, οικονομία & νομοθεσία κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία: Ο επίμαχος Νόμος 2870/1922» που θα κυκλοφορήσει στο προσεχές διάστημα από τις εκδόσεις Δούρειος Ίππος. Σε μια σχετική συζήτηση που είχα με τον συγγραφέα για το περιεχόμενο του βιβλίου πραγματικά εντυπωσιάστηκα από το βάθος της έρευνας που έκανε, αλλά και τα ευρήματά της.
Περιμένουμε λοιπόν με αγωνία την έκδοση του βιβλίου και ως τότε φιλοξενούμε κάποιες πληροφορίες που δίνει ο ίδιος ο συγγραφέας ως προδημοσίευση στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου Δούρειος Ίππος.
Ακολούθως παρατίθεται ο Πρόλογος του βιβλίου από τον συγγραφέα Κωνσταντίνο Δ. Βλάσση:
“Αν και το πεδίο του ερευνητικού μου ενδιαφέροντος επικεντρώνεται στην στρατιωτική ιστορία του α΄ μισού του 20ού αιώνα, η διασύνδεση και εξάρτηση αυτής με πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά και άλλα ζητήματα, οδήγησε αναπόφευκτα στην μεταξύ άλλων μελέτη της νομοθεσίας και των πεπραγμένων του Κοινοβουλίου, προς εύρεση περισσοτέρων στοιχείων. Όπως ήταν αναμενόμενο, η έρευνα με έφερε ενώπιον του γνωστού ΦΕΚ υπ’ αριθμόν 119 του 1922, όπου δημοσιεύεται ο επίμαχος Νόμος 2870. Ο εν λόγω νόμος, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ένα μήνα πριν την Μικρασιατική Καταστροφή. Η κύρια διάταξη αυτού, όπως αναφερόταν στο Άρθρο 1, έχει ως εξής:
«Απαγορεύεται η εν Ελλάδι αποβίβασις προσώπων ομαδόν αφικνουμένων εξ αλλοδαπής, εφ’ όσον ούτοι δεν είναι εφωδιασμένοι διά τακτικών διαβατηρίων νομίμως τεθεωρημένων ή διά των εγγράφων των εκάστοτε οριζομένων διά Β. διαταγμάτων, εκδιδομένων προτάσει των επί των Εσωτερικών, Εθνικής Οικονομίας και Περιθάλψεως Υπουργών».
Δεδομένης της χρονικής συγκυρίας, ο νόμος ερμηνεύθηκε εκ των υστέρων από ορισμένους, ως προληπτικό μέτρο από την τότε κυβέρνηση για γενικότερη απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα των Μικρασιατών προσφύγων που ήλθαν ως αποτέλεσμα της κεμαλικής στρατιωτικής επικράτησης και της συνεπακόλουθης εκκένωσης των μικρασιατικών εδαφών από το ελληνικό Στράτευμα.
Προσωπικά, αποφάσισα να προβώ σε μια σύντομη διερεύνηση του θέματος και την 1η Ιανουαρίου 2020 άρχισα να μελετώ πιο συστηματικά το θέμα. Έως τα τέλη Φεβρουαρίου, η συλλογή υλικού –κυρίως αρχειακού– είχε παρουσιάσει μια απίστευτη διάσταση στο όλο ζήτημα. Η αναγκαστική εν συνεχεία κατ’ οίκον απομόνωση, λόγω της παγκόσμιας πανδημίας που ενέσκηψε, ανέστειλε το ερευνητικό έργο, συνέβαλλε όμως, στην ταχεία σύνταξη της παρούσας μελέτης, της οποίας το κύριο σώμα ολοκληρώθηκε με την εκπνοή του Απριλίου.
Ως προς το θέμα της έρευνας, αμέσως προέκυψε η φυσιολογική πρόκληση για τον εντοπισμό της εισηγητικής έκθεσης, βάσει της οποίας εισήχθη προς ψήφιση ο Νόμος 2870 στην Γ΄ Συντακτική Συνέλευση. Σε σχετική ερώτηση που απηύθυνα στον νομικό και βαθύ γνώστη της Ιστορίας Νικόλαο Σταματόπουλο, έμαθα ότι υφίστανται εκδόσεις συλλογών των ψηφισθέντων νόμων που αποτελούν προϊόν ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αλλά σύντομα, σε έρευνα στην Βιβλιοθήκη της Βουλής διαπίστωσα, πως οι εισηγητικές εκθέσεις αφορούσαν νομοθετικό έργο μετά το 1923! Η επιμονή όμως και γνωστοποίηση του θέματος που με προβλημάτιζε στον πρόθυμο υπάλληλο της Βιβλιοθήκης της Βουλής απέδωσε, αφού μετά από ενδοϋπηρεσιακές συνεννοήσεις, με ενημέρωσε ότι μπορούσα να επικοινωνήσω με συγκεκριμένο γραφείο και να αποστείλω αίτημα με τον αριθμό του νόμου για τον οποίον ενδιαφερόμουν. Πράγματι, την επόμενη ημέρα, παρελάμβανα έκπληκτος την πολυπόθητη εισηγητική έκθεση.
Το επόμενο στάδιο, αφορούσε τον εντοπισμό στην Εφημερίδα Συζητήσεων της Βουλής και στα Πρακτικά Συνεδριάσεων της Βουλής, των σχετικών εργασιών, ώστε να διαπιστωθεί πότε ψηφίσθηκε ο νόμος. Παρενθετικά, σημειώνεται ότι ως γνωστόν, η δημοσίευση ενός νόμου σε ΦΕΚ, απέχει χρονικά από την πραγματική εισαγωγή προς συζήτηση στο κοινοβούλιο, την ψήφιση και εν τέλει έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο. Ατυχώς, προς μεγάλη απογοήτευσή μου, η έρευνα αποκάλυψε ότι η Βουλή δεν διέθετε τον τόμο της περιόδου που ενδιέφερε στην Εφημερίδα Συζητήσεων της Βουλής, η οποία για το έτος 1922 σταματά στις 29 Απριλίου. Εναλλακτικά, η έρευνα στο Εθνικό Τυπογραφείο αποκάλυψε ότι αυτό δεν διέθετε βιβλιοθήκη και προφανώς δεν τηρούσε ιστορικότητα των εκδιδομένων από αυτό έργων! Ωστόσο, όπως έγινε αντιληπτό τελικά, ουδέποτε είχε εκδοθεί ο σχετικός τόμος! Αλλά νέα έκπληξη προκάλεσε η πληροφόρηση ενός υπαλλήλου στην Βιβλιοθήκη της Βουλής, ότι το υλικό του συγκεκριμένου τόμου στην Εφημερίδα Συζητήσεων είχε εντοπισθεί το 1973 και επρόκειτο να εκδοθεί, αλλά έκτοτε δεν υπήρξε καμμία εξέλιξη στο θέμα! Σε ερώτηση αν τουλάχιστον το υλικό αυτό υπάρχει άδετο, ώστε να μελετηθεί, η απάντηση υπήρξε αρνητική, υπονοουμένου ότι πέρασε ξανά στην λήθη. Δεν επέμεινα –εσφαλμένα ίσως.
Οποιαδήποτε έλλειψη στην Εφημερίδα Συζητήσεων της Βουλής, αποτελεί σοβαρό κενό τεκμηριωμένων ιστορικών πηγών, δεδομένου ότι σε αυτήν καταγράφονται λεπτομερέστερα οι διάλογοι και αγορεύσεις εντός της αίθουσας του Κοινοβουλίου, σε σύγκριση με τα Πρακτικά Συνεδριάσεων, όπου απλά η καταχώρηση είναι περιληπτική. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί, ότι σε κάποιες περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί πως τα Πρακτικά Συνεδριάσεων είναι περισσότερο λεπτομερή σε σχέση με την Εφημερίδα Συζητήσεων της Βουλής(!) ενώ δεν πρέπει να αγνοείται και το γεγονός, ότι ο ημερήσιος Τύπος καταχωρούσε στις στήλες του περικοπές από τις συνεδριάσεις, οι οποίες κατά κανόνα συμπίπτουν με τα Πρακτικά Συνεδριάσεων. Εν τούτοις, επειδή ορισμένες εφημερίδες είχαν την πολυτέλεια απασχόλησης κοινοβουλευτικών συντακτών, που κρατούσαν προσωπικές σημειώσεις, σε αυτές τις περιπτώσεις εντοπίζονται κατά καιρούς στις στήλες του Τύπου λεπτομέρειες, που δεν έχουν “διασωθεί” στα Πρακτικά Συνεδριάσεων ή την Εφημερίδα Συζητήσεων της Βουλής! Πράγματι, η έρευνα στον Τύπο απέδωσε, αφού εκεί έχουν καταγραφεί κάποια επιπλέον στοιχεία για ορισμένα δεδομένα της υπόθεσης που ερευνούσα.
Η ανάγνωση της Εισηγητικής Έκθεσης του Νόμου 2870, επιβεβαίωσε τις υποψίες, ότι το νομοθέτημα ήταν απλού ρυθμιστικού χαρακτήρα. Το ενδιαφέρον προσέλκυσε η ημερομηνία υποβολής της Εισηγητικής Έκθεσης και η υπόνοια ύπαρξης συγκεκριμένου προβλήματος που ήθελε να αντιμετωπισθεί, στοιχεία τα οποία σε συνδυασμό με την μελέτη των Πρακτικών Συνεδριάσεων της Γ΄ Συντακτικής Συνέλευσης, αποκάλυψαν και την πραγματική αφορμή που κινητοποίησε την κυβέρνηση στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, προκειμένου να λάβει εκείνη την νομοθετική πρωτοβουλία. Η ανάγνωση των πρακτικών αυτών, μου αποκάλυψε το γενικότερο πλαίσιο που είχε διαμορφωθεί την εποχή εκείνη, κάτι το οποίο δεν έχει διερευνηθεί εις βάθος ιστοριογραφικά. Το ψηφιδωτό συμπληρώθηκε από την έρευνα στον Τύπο για την περίοδο Μαΐου–Αυγούστου 1922, προς εύρεση συμπληρωματικών δεδομένων. Με το πέρας της έρευνας –δίχως καθημερινή και εντατική εργασία εξαιτίας των εργασιακών βαρών– κατέστη εφικτή η ακτινογράφηση και κατανόηση των λόγων που ώθησαν την τότε κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, στην υιοθέτηση των μέτρων που ενσωμάτωνε ο νόμος. Τα αποτελέσματα θεωρώ ότι υπήρξαν τουλάχιστον ενδιαφέροντα.
Τελευταίο σκέλος του εγχειρήματος, ήταν η ευρύτερη –αλλά σε κάθε περίπτωση σύντομη– έρευνα στο αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών και στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, όπου καθοριστική στάθηκε η προ 10ετίας επίσκεψη και σε ανύποπτο χρόνο συλλογή τεκμηρίων. Το στάδιο αυτό ήταν αναγκαίο, ακριβώς για την σε βάθος εξέταση του πλαισίου –αγνώστου εν πολλοίς– που δεν ήταν άλλο από την εξέλιξη του προσφυγικού προβλήματος το οποίο αντιμετώπιζαν οι ελληνικές κυβερνήσεις την περίοδο 1919–1922.
Σκόπιμο επίσης έκρινα, να καταγραφεί συνοπτικά η συγγραφική πορεία που αφορά την εξιστόρηση της Μικρασιατικής Εκστρατείας/Καταστροφής στην Ελλάδα έως την λήξη του 20ού αιώνα, προκειμένου να επιτραπεί στον αναγνώστη, να αντιληφθεί την ιδιαίτερη κομματική/πολιτική σχέση πολλών συγγραφέων, συγκριτικά με τους κατ’ εξοχήν Ιστορικούς και αμερολήπτους ερευνητές. Αυτό διότι, με την παράθεση και των εκδόσεων που αναφέρονται στον Νόμο 2870, θα καταστεί φανερή η βαθιά πολιτική χροιά που έλαβε στην ιστοριογραφία”.
αναδημοσίευση από τα Θέματα Ελληνικής Ιστορίας
Σελίδα Πηγής
Στα 7,6 δισ. ευρώ η αξία του χρυσού της Ελλάδας...
Μέσα σε ένα έτος η διεθνής τιμή του χρυσού σημειώνει άνοδο 26% περίπου και από τα 1.458 δολάρια ανά ουγγιά έχει ανέλθει στα 1.942 δολάρια ανά ουγγιά. Αυτή η μεγάλη αύξηση της τιμής του χρυσού αποτυπώνεται και στην μεγάλη άνοδο της...
αξίας των διαθεσίμων και των απαιτήσεων σε χρυσό της Τράπεζας της Ελλάδος.
Σύμφωνα με στοιχεία της κεντρικής τράπεζας η αξία του χρυσού της Ελλάδος ανήλθε στα τέλη Ιουλίου σε 7,6 δισ. ευρώ, όταν στις αρχές του 2020 ήταν στα 6,5 δισ. ευρώ και προ έτους, τον Ιούλιο του 2019 στα 5,9 δισ. ευρώ.
Με απλά λόγια η αξία του χρυσού της Ελλάδος μέσα σε επτά μήνες αυξήθηκε κατά 1,1 δισ. ευρώ και μέσα σε ένα χρόνο σημειώνει άνοδο 1,7 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζα της Ελλάδος ο χρυσός αξίας 7,6 δισ. ευρώ περιλαμβάνει:
- Tα διαθέσιμα της Τράπεζας σε χρυσό διεθνών προδιαγραφών και χρυσές λίρες Αγγλίας (3.649,4 χιλιάδες ουγγιές).
- Απαιτήσεις σε χρυσό έναντι του Ελληνικού Δημοσίου (985,6 χιλιάδες ουγγιές), οι οποίες απορρέουν από τη συμμετοχή της Ελλάδος στο ΔΝΤ (καταβολή από την Τράπεζα στο ΔΝΤ για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου του μεριδίου συμμετοχής του σε χρυσό).
- Χρυσό μη διεθνών προδιαγραφών και χρυσά νομίσματα (197,9 χιλιάδες ουγγιές).
Σύμφωνα με τον ισολογισμό της ΤτΕ που δημοσιεύθηκε χθες το εξ αποτιμήσεως αποτέλεσμα που προέκυψε από τη σύγκριση της αξίας του χρυσού στις 31.07.2020 με το μέσο κόστος κτήσης ανέρχεται σε 5,96 δισ. ευρώ και περιλαμβάνεται στο στοιχείο 13 του παθητικού «Λογαριασμοί αναπροσαρμογής».
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, «το ποσό αυτό αφορά μη πραγματοποιηθέν κέρδος και αποτελεί αποθεματικό ασφαλείας έναντι πιθανών δυσμενών εξελίξεων στη διακύμανση της τιμής του χρυσού».
Υπό τις παρούσες συνθήκες πάντως δεν είναι ορατές δυσμενές εξελίξεις στην τιμή του πολύτιμου μετάλλου το οποίο συνεχίζει να καλπάζει...
cnn.gr
αξίας των διαθεσίμων και των απαιτήσεων σε χρυσό της Τράπεζας της Ελλάδος.
Σύμφωνα με στοιχεία της κεντρικής τράπεζας η αξία του χρυσού της Ελλάδος ανήλθε στα τέλη Ιουλίου σε 7,6 δισ. ευρώ, όταν στις αρχές του 2020 ήταν στα 6,5 δισ. ευρώ και προ έτους, τον Ιούλιο του 2019 στα 5,9 δισ. ευρώ.
Με απλά λόγια η αξία του χρυσού της Ελλάδος μέσα σε επτά μήνες αυξήθηκε κατά 1,1 δισ. ευρώ και μέσα σε ένα χρόνο σημειώνει άνοδο 1,7 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζα της Ελλάδος ο χρυσός αξίας 7,6 δισ. ευρώ περιλαμβάνει:
- Tα διαθέσιμα της Τράπεζας σε χρυσό διεθνών προδιαγραφών και χρυσές λίρες Αγγλίας (3.649,4 χιλιάδες ουγγιές).
- Απαιτήσεις σε χρυσό έναντι του Ελληνικού Δημοσίου (985,6 χιλιάδες ουγγιές), οι οποίες απορρέουν από τη συμμετοχή της Ελλάδος στο ΔΝΤ (καταβολή από την Τράπεζα στο ΔΝΤ για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου του μεριδίου συμμετοχής του σε χρυσό).
- Χρυσό μη διεθνών προδιαγραφών και χρυσά νομίσματα (197,9 χιλιάδες ουγγιές).
Σύμφωνα με τον ισολογισμό της ΤτΕ που δημοσιεύθηκε χθες το εξ αποτιμήσεως αποτέλεσμα που προέκυψε από τη σύγκριση της αξίας του χρυσού στις 31.07.2020 με το μέσο κόστος κτήσης ανέρχεται σε 5,96 δισ. ευρώ και περιλαμβάνεται στο στοιχείο 13 του παθητικού «Λογαριασμοί αναπροσαρμογής».
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, «το ποσό αυτό αφορά μη πραγματοποιηθέν κέρδος και αποτελεί αποθεματικό ασφαλείας έναντι πιθανών δυσμενών εξελίξεων στη διακύμανση της τιμής του χρυσού».
Υπό τις παρούσες συνθήκες πάντως δεν είναι ορατές δυσμενές εξελίξεις στην τιμή του πολύτιμου μετάλλου το οποίο συνεχίζει να καλπάζει...
cnn.gr
Ο ΠΑΝΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΝΕΟ ΟΠΙΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Γράφει ο Αμύντας Βασιλούδης
Λεπτομέρεια από τον Κήπο των Γήινων Απολαύσεων
Σε παλαιότερες εποχές οι αναφορές στην ολοκληρωμένη ερωτική πράξη ήσαν υπαινικτικές. Τόσον οι θρησκείες όσον και η κρατούσα κοσμική ηθική ήθελαν τον έρωτα μυστικό, υπόθεση ιδιωτική, μία ιστορία που διαδραματίζεται πίσω από κλειστές θύρες. Στην σημερινή εποχή βασιλεύει η ελευθεριότητα των ηθών. Ουδείς διανοείται να την αμφισβητήσει, έχει γίνει τμήμα της κρατούσης ιδεολογίας. Ακόμη και παρεκκλίνουσες ερωτικές συμπεριφορές θεωρούνται ανεκτές και εναλλακτικός τρόπος ζωής ισοδύναμος του φυσιολογικού. Το φαινόμενο είναι μάλλον δυσεξήγητο, εάν αναλογισθεί κανείς ότι τα ισχυρά κράτη βασίζονται σε αυστηρά ήθη. Επί παραδείγματι, ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Μέγας Κωνσταντίνος εγκατάλειψε την Ρώμη και προτίμησε την Νέα Ρώμη – Κωνσταντινούπολη ήταν τα χαλαρά ήθη της πρώτης. Είναι κοινή διαπίστωση ότι τα χαλαρά ήθη αποτελούν σύμπτωμα αποσυνθέσεως μιας κοινωνίας και όχι ένδειξη υγείας. Η ύπαρξη τοιαύτης ομοφωνίας επί του θέματος εκ μέρους δημοσιογράφων, πολιτικών και πνευματικών ανθρώπων μας οδηγεί στην σκέψη ότι το φαινόμενο αποτελεί πολιτική επιλογή της υπερεθνικής ευρω-ατλαντικής ιθυνούσης τάξεως. Η τελευταία φαίνεται ότι επενδύει στον πανερωτισμό, για να εδραιώσει την κυριαρχία της επί του Δυτικού Κόσμου και για να λειτουργήσει ως υπόδειγμα προς τις άλλες πιο συντηρητικές κοινωνίες.
Η Αόρατη Δύναμη
Η ΔΥΝΑΜΗ, που συγκρατεί τα πάντα σε συγχρονισμό και μετατρέπει το Χάος σε Υπαρξη. Γαλαξίες με αποστάσεις μεταξύ τους εκατομμύρια έτη φωτός, φαίνονται να συνδέονται με αόρατες Δυναμικές δομές μεγάλης κλίμακας. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε...
Η ΔΥΝΑΜΗ, που συγκρατεί τα πάντα σε συγχρονισμό και μετατρέπει το Χάος σε Υπαρξη.
Γαλαξίες με αποστάσεις μεταξύ τους εκατομμύρια έτη φωτός, φαίνονται να συνδέονται με αόρατες Δυναμικές δομές μεγάλης κλίμακας.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The Astrophysical Journal τον Οκτώβριο 2019, διαπίστωσε ότι εκατοντάδες γαλαξίες περιστρέφονταν σε συγχρονισμό με τις κινήσεις των γαλαξιών που ήταν δεκάδες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Αυτό υποδηλώνει ότι μια αόρατη Δύναμη τους συνδέει, με κάποιον άγνωστο για εμάς, τρόπο.
Πόσα από αυτά που ξέρεις, κι αυτά που νομίζεις ότι ξέρεις, είναι ψευδή; Είναι άραγε; το μυαλό μας ανοιχτό στην αποδοχή νέων εννοιών της πραγματικότητας, που δεν ταιριάζουν στο πλαίσιο της αποδεκτής γνώσης;
«Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι με μια Ζωντανή και Νοήμονα Δύναμη» μια δήλωση που μπορεί να προκαλέσει περίεργα βλέμματα όταν ακούγεται. Αυτό είναι κοινό στις περιπτώσεις τέτοιων θεμάτων ή οποιουδήποτε θέματος που βουτά στον τρομακτικό κόσμο της κβαντικής φυσικής, η οποία φαίνεται να είναι άμεσα συνυφασμένη με την φιλοσοφία και την μεταφυσική, με διάφορους τρόπους. Αυτά τα θέματα πραγματικά έρχονται σε σύγκρουση με τα εμφυτευμένα συστήματα πεποιθήσεων των αγελαίων ανθρωπόζωων.
«Δεν υπάρχει τίποτα νέο να ανακαλυφθεί από την φυσική τώρα. Το μόνο που απομένει είναι όλο και ακριβέστερες μετρήσεις.» η δήλωση αυτή έγινε από τον Λόρδο Kelvin, το 1900, έναν διάσημο Σκωτσέζο μαθηματικό και φυσικό που συνέβαλε σε πολλούς κλάδους της φυσικής και βγήκε απολύτως λάθος λίγα χρόνια αργότερα, από τον Niels Henrik David Bohr, (7 Οκτωβρίου 1885 – 18 Νοεμβρίου 1962, Δανός φυσικός) με τις θεμελιώδεις συνεισφορές στην κατανόηση της ατομικής δομής και της κβαντικής μηχανικής. Ο Bohr υπέθεσε στην θεωρία του ότι (α) το ηλεκτρόνιο μπορεί να ακολουθεί μόνον ορισμένες τροχιές κι όχι οποιεσδήποτε και (β) το ηλεκτρόνιο ακτινοβολεί όχι συνεχώς, όπως ήταν η ως τότε κρατούσα άποψη, αλλά μόνο όταν αλλάζει τροχιά. Ερμήνευσε όλες τις φασματικές γραμμές που εκπέμπει το υδρογόνο με αυτή την θεωρία και για την θεωρητική του αυτή εργασία τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1922.
Διάσημες στο χώρο της φυσικής είναι οι αντιπαραθέσεις του με τον Αϊνστάιν σχετικά με την τότε νέα κβαντική μηχανική. Ηταν επίσης μέλος της ομάδας των φυσικών που εργάζονταν στο πρόγραμμα Μανχάταν για την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας. Ο γιος του, Aage Bohr, (1922-2009), ήταν επίσης φυσικός και τιμήθηκε με Νόμπελ το 1975 για τις έρευνές του σχετικά με την δομή του πυρήνα των ατόμων.
Οι νέες θεωρίες της Κβαντικής Μηχανικής αμφισβήτησαν το τρέχον πλαίσιο κατανόησης, αναγκάζοντας την επιστημονική κοινότητα να ανοιχτεί σε μια εναλλακτική άποψη της πραγματικής φύσης της πραγματικότητας. Αυτό χρησιμεύει ως ένα μεγάλο παράδειγμα για το πώς τα πράγματα που λαμβάνονται αρχικά ως αληθή, τις περισσότερες φορές κι εντελώς ξαφνικά αποδεικνύονται μυθοπλασίες, όπως η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν π.χ. Αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά σήμερα και με τις αγελαίες ανθρωπόμαζες να προσπαθούν να φέρουν τρόφιμα στο τραπέζι και να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, δεν έχουν πραγματικά χρόνο για να συμβαδίσουν με όλα αυτά που ανακαλύπτονται και μένουν κολλημένες σε απαρχαιωμένες και αναχρονιστικές πεποιθήσεις, ξεπερασμένες εδώ και πολλές δεκαετίες.
Οταν πρόκειται για την σύνδεση μεταξύ όλων των ζωντανών συστημάτων, υπάρχουν μια σειρά από παραδείγματα που θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει από πολλούς διαφορετικούς τομείς σπουδών. Βλέπουμε την σύνδεση σε όλες τις διαφορετικές μορφές, συμπεριλαμβανομένων σε όλη την διαδρομή μέχρι τα μικρότερα κομμάτια της ύλης, τα φυσικά «πράγματα», από τα οποία ο κόσμος μας αποτελείται. Στην κβαντική εμπλοκή για παράδειγμα, τα σωματίδια παραμένουν συνδεδεμένα έτσι ώστε αν τα διαχωρίσετε, ανεξάρτητα από την απόσταση, όποιες ενέργειες εκτελούνται σε ένα από αυτά να επηρεάζουν το άλλο. Αυτό έχει παρατηρηθεί για παράδειγμα με τα φωτόνια.
Αυτή η παράξενη σύνδεση δεν παρατηρείται μόνο στα μικρότερα επίπεδα του φυσικού κόσμου, αλλά και σε μεγάλη κλίμακα. Αυτό έχει αποδειχθεί από μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Astrophysical Journal τον περασμένο Οκτώβριο, η οποία διαπίστωσε ότι εκατοντάδες γαλαξίες περιστρέφονται σε συγχρονισμό με τις κινήσεις των γαλαξιών που βρίσκονται δεκάδες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά τους.
Αυτή είναι μια νέα ανακάλυψη και ένα νέο φαινόμενο που προήλθε από την μελέτη 445 γαλαξιών μέσα σε απόσταση 400 εκατομμυρίων έτη φωτός από τον πλανήτη μας. Η παρατηρούμενη συνοχή είναι εκπληκτική και οι επιστήμονες υποθέτουν ότι πρέπει να έχει να κάνει κάτι με «μεγάλης κλίμακας δομές» που ίσως τους συνδέουν, προκαλώντας τους να κινούνται σε τόσο ακριβή συγχρονισμό όπως κάνουν, ειδικά δεδομένου του γεγονότος ότι οι γαλαξίες που παρατηρούνται χωρίζονται από περίπου 20 εκατομμύρια έτη φωτός αποστάσεις. Με κάποιον τρόπο «αλληλεπιδρούν άμεσα μεταξύ τους», δήλωσε ο Joon Hyeop Lee, αστρονόμος στο Ινστιτούτο Αστρονομίας και Διαστημικής Επιστήμης της Κορέας.
Το έγγραφο αναφέρει ότι οι συγχρονισμένοι γαλαξίες είναι κατά κάποιο τρόπο ενσωματωμένοι κατά μήκος της ίδιας «μεγάλης κλίμακας δομής», η οποία περιστρέφεται αργά προς την αντίθετη κατεύθυνση και θα μπορούσε να είναι μια εξήγηση για την συνοχή που παρατηρείται μεταξύ της περιστροφής αυτών των γαλαξιών και των γειτόνων τους. Προφανώς, πάρα πολλά, ενώ είναι γνωστά στα «Μυστικά Διαστημικά Προγράμματα» όλων των Σκιωδών Κυβερνήσεων, για τις αγέλες είναι άγνωστα. Οι αγέλες πρέπει να σέρνονται και να πεθαίνουν στους δρόμους με μαζούτ και στους διαδρόμους των νοσοκομείων όπου τους χρησιμοποιούν σαν πειραματόζωα.
«Η δυναμική συνοχή ακόμη και σε εκατομμύρια έτη φωτός απόσταση ήταν απροσδόκητη και μια έκπληξη για εμάς, επειδή τέτοιες αποστάσεις είναι προφανώς πάρα πολύ μακριά για τους γειτονικούς γαλαξίες, στο να αλληλεπιδρούν άμεσα μεταξύ τους. Παρ’ όλα αυτά και δεδομένου ότι τα στοιχεία παρατήρησης υποστηρίζουν την προέλευση αλληλεπίδρασης της Δυναμικής συνοχής, δεν θα μπορούσαμε παρά να σκεφτούμε την πιθανότητα ότι είναι το απομεινάρι προηγούμενων αλληλεπιδράσεων.» λέει, δήθεν ξαφνιασμένος, ο Joon Hyeop Lee, πρώτος συντάκτης της μελέτης από το kasi στο Daejeon της Κορέας. Περσινά ξινά σταφύλια… αυτά είναι γνωστά από αρχαιοτάτων χρόνων, ας πει κάποιος στον τυπάκο να διαβάσει Ελληνες Φιλόσοφους, ειδικά τους Μέγιστους Ηρακλειτο, Αναξαγόρα και Δημόκριτο, (κι όχι τις αηδίες των Πλάτωνα, Αριστοτέλη περί ψυχής κι απίδια μάντολες της Mystery Babylon)
Αυτές οι «μεγάλες δομές» είναι από τώρα, αόρατες. Οι αστρονόμοι λένε πως δεν μπορούν να προσδιορίσουν τι είναι, αλλά η ανακάλυψη υποδεικνύει ότι οι δομές αποτελούνται κυρίως από σκοτεινή ύλη που συνδέει αυτούς τους γαλαξίες σε κάποιο είδος κοσμικού ιστού, καθώς οι γαλαξίες και το διάστημα γενικά φαίνεται να κυριαρχούνται από σκοτεινή ύλη. Αυτή είναι η ΔΥΝΑΜΗ, που συγκρατεί τα πάντα σε συγχρονισμό. Αυτές είναι οι απόρροιες του Αετού στο κοσμικό δικτυακό γίγνεσθαι.
Εδώ μπαίνει ο κόσμος της επιστήμης των μη φυσικών, καθώς δείχνει να γεφυρώνεται το χάσμα που φαίνεται να χωρίζει την επιστήμη και την μεταφυσική.
Περισσότερα είναι άγνωστα από ό,τι γνωστά.
Ξέρουμε πόση σκοτεινή ενέργεια υπάρχει επειδή ξέρουμε πώς αυτή επηρεάζει την επέκταση του σύμπαντος. Εκτός από αυτό, η σκοτεινή ενέργεια είναι ένα πλήρες μυστήριο. Αλλά είναι ένα σημαντικό μυστήριο. Αποδεικνύεται ότι περίπου το 68% του σύμπαντος είναι σκοτεινή ενέργεια. Η σκοτεινή ύλη αποτελεί περίπου το 27%. Τα υπόλοιπα -τα πάντα στην Γη, όλα όσα έχουν παρατηρηθεί με όλα τα όργανά μας, (τεχνητά και βιολογικά) όλη την κανονική ύλη- αφορούν λιγότερο από το 5% του σύμπαντος. Τώρα που το σκέφτομαι, δεν θα έπρεπε να ονομάζεται «κανονική» ύλη, αφού αποτελεί ένα τόσο μικρό κλάσμα του σύμπαντος.
Οι μη υλικές, αόρατες ουσίες (συνειδήσεις, ενέργειες, δομές) κυριαρχούν στον κόσμο μας, δεν είναι αντιληπτές από τις αισθήσεις των ανθρώπων, αλλά μπορούν να ανιχνευθούν.
Αν έχετε εξετάσει την σκοτεινή ύλη, μπορεί επίσης να γνωρίζετε ότι αυτό στο οποίο οι επιστήμονες αναφέρονται ως το κβαντικό κενό, συχνά συγχέεται με την σκοτεινή ύλη ή την σκοτεινή ενέργεια, αλλά δεν ακούμε γι’ αυτό στα κλασσικά μέσα ενημέρωσης των καλοπληρωμένων διανοητικών κολ γκερλς.
Ο χώρος δεν είναι πραγματικά άδειος, άλλα είναι γεμάτος ενέργεια. Η ενέργεια στο διάστημα δεν είναι ασήμαντη, υπάρχει πολλή από αυτήν και μπορούμε πραγματικά να υπολογίσουμε πόση ενέργεια υπάρχει σε αυτόν τον χώρο και ότι η πραγματικότητα πηγάζει από όλη αυτή την σκοτεινή ενέργεια. Ο,τι βλέπουμε κι αντιλαμβανόμαστε αναδύεται από αυτόν τον χώρο. Αυτή η ιδέα δημιουργήθηκε πριν από δεκαετίες με το «Casimir Effect» το οποίο δείχνει αυτό που ονομάζεται ενέργεια μηδενικού σημείου. Σήμερα, αρχίζουν να βλέπουν ότι αυτές οι έννοιες δεν είναι μόνο θεωρητικές, αλλά είναι πολύ πρακτικές. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί επιστήμονες, κατά τον τελευταίο καιρό, έχουν εκφράσει την ιδέα ότι αυτό που ονομάζουμε «Σκοτεινή Υλη» συγχέεται με αυτήν την «ενέργεια μηδενικού σημείου».
Πάρε, για παράδειγμα, το αταξινόμητο έγγραφο της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμυνας με τίτλο «Warp Drive, Dark Energy & The Manipulation of Extra-Dimensions» («Κίνηση στρέβλωσης, σκοτεινή ενέργεια & ο χειρισμός των έξτρα-διαστάσεων») γραμμένο και προετοιμασμένο για την υπηρεσία από τον ανώτερο φυσικό της έρευνας Richard K. Obousky, Ph.D. και Eric W. Davis, Ph.D. Για την Σκοτεινή Ενέργεια, αναφέρει το έγγραφο:
«Ενώ ξέρουμε τι κάνει η Σκοτεινή Ενέργεια, δεν καταλαβαίνουμε πλήρως την φύση της. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί υπάρχει ή πως δημιουργείται, απλά ξέρουμε ότι παρέχει μια παντοτινή ΔΥΝΑΜΗ στον χωρόχρονο, προκαλώντας το σύμπαν να διαστέλλεται. Πραγματικά, πρόσφατες υψηλής ακρίβειας πειραματικές παρατηρήσεις, δείχνουν ότι η Σκοτεινή Ενέργεια είναι Η κοσμολογική Ενέργεια Κενού. Αυτές οι παρατηρήσεις βασίζονται στα μεγέθη των μεγάλων κόκκινων υπερκαινοφανών και αποτελούν πηγή υψηλής ερευνητικής δραστηριότητας τελευταία, οφειλόμενη στην μη αναμενόμενη ανακάλυψη ότι ο ρυθμός επέκτασης του σύμπαντος αυξάνεται, συχνά αναφερόμενη ως επιταχυνόμενη επέκταση.» αναφέρει το έγγραφο για την Σκοτεινή Ενέργεια.
Αυτό γίνεται πλέον αποδεκτό ως η «ΟΥΣΙΑ» του διαστήματος. Το διάστημα δεν είναι κενό, εάν εξετάζετε ένα άτομο, αποτελείται συνήθως από το «κενό διάστημα» αλλά ο χώρος δεν είναι πραγματικά κενός, είναι γεμάτος ενέργεια, με απίστευτη ΔΥΝΑΜΗ.
Ο Νικολά Τέσλα γνώριζε καλά αυτή την ΟΥΣΙΑ/ΔΥΝΑΜΗ στις αρχές του 20ου αιώνα: «Ολη η αντιληπτή ύλη προέρχεται από μια πρωτογενή Ουσία ή επιμονή πέραν της σύλληψης, γεμίζοντας όλο το διάστημα, το akasha ή τον φωτίζοντα αιθέρα, ο οποίος ενεργείται από την ζωή-δίνοντας Prana ή την δημιουργική ΔΥΝΑΜΗ, καλώντας στην ύπαρξη, στους ατελείωτους κύκλους όλα τα πράγματα και τα φαινόμενα» – Nikola Tesla, το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου, 1907
Κοσμική Οργονική Ενέργεια. Βίλχελμ Ράιχ
[…] Το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο μελετήθηκαν οι κοσμικές οργονομικές λειτουργίες είναι πολύ μικρό. Δεν καλύπτει παραπάνω από μια δεκαετία. Ολες οι παρατηρήσεις, ωστόσο, που έγιναν σ’ αυτό το διάστημα κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα:
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ «ΚΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ» ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΚΕΝΟ». ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ. ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΥΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΟΥΝ. ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΧΘΟΥΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΟΥΝ. ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΡΙΣΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑΣΤΕΙ «ΚΟΣΜΙΚΗ ΟΡΓΟΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ».
Το κύριο χαρακτηριστικό της Οργονικής Ενέργειας είναι η κίνηση κι ο μεταβολισμός.
«Σε ορισμένες περιπτώσεις, π.χ. σοβαρής ανοργονίας, μπορεί να παρουσιαστεί ένα σταμάτημα (καθόλου κίνηση και μεταβολισμός) της οργονοενεργειακής κίνησης. Ενα τέτοιο σταμάτημα καταλήγει αναπόφευκτα σε μείωση του επιπέδου ικανότητας και στην τελική αποσύνθεση της οργονικής μονάδας που λέγεται οργανισμός, όπως στην περίπτωση του θανάτου. Αποσύνθεση οφειλόμενη στην απουσία οργονικού μεταβολισμού συμβαίνει και στα ξύλινα οικήματα που έχουν μείνει ακατοίκητα για πολύ καιρό. Αν μπορούσαμε να βρούμε γιατί το επίπεδο ικανότητας των οργονικών συστημάτων μειώνεται ύστερα από μια ορισμένη περίοδο λειτουργίας (γέρασμα) θα καταφέρναμε να προσεγγίσουμε πρακτικά το πρόβλημα του πώς να παρατείνουμε την ζωή.
Η ΟΡΓΟΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΠΑΝΤΟΥ» ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΟ ΣΥΝΕΧΕΣ.
Το συνεχές αυτό ποικίλει από μέρος σε μέρος ανάλογα με την «πυκνότητα» και την «συγκέντρωσή» του. Χρησιμοποιούμε ακόμα αυτούς τους μηχανικούς όρους που δανειστήκαμε από την φυσική της ύλης, παρ’ όλο που η φύση της οργονικής ενέργειας δεν είναι υλική. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε έτοιμοι να αντικαταστήσουμε αυτούς τους όρους με άλλους πιο κατάλληλους για να περιγράφουν τις λειτουργίες της οργονικής ενέργειας.
Η οργόνη διεισδύει σε όλο το διάστημα, ακόμα και σ’ αυτό που κατέχεται από στερεά σώματα. Διεισδύει το ίδιο σ’ ένα τσιμεντένιο τοίχο όπως και σ’ ένα χαλύβδινο. Η διαφορά βρίσκεται στην ταχύτητα της διείσδυσης. Το τσιμέντο απορροφά κι εκφορτίζει πολύ αργά την οργονική ενέργεια, ο χάλυβας έλκει την οργονική ενέργεια δυνατά και γρήγορα αλλά το ίδιο γρήγορα την αντανακλά, ενώ το μέταλλο δεν φαίνεται να μπορεί να κατακρατήσει την οργονική ενέργεια. Το γεγονός αυτό ίσως να έχει κάποια σχέση με την ταχεία ροή ενέργειας στα μεταλλικά καλώδια.[…]
Αναζήτησε το άρθρο «Κοσμική Οργόνη & Αιθέρας» για να μάθεις πως αυτά που δήθεν «ανακαλύπτουν» οι «επιστήμονες» είναι ήδη γνωστά, μελετημένα και ερευνημένα από ανθρώπους που τους δολοφόνησαν για να μην γίνει γνωστή στους αγελαίους η αλήθεια. Είναι πάγια τακτική των Ελίτ της «Mystery Babylon» πρώτα δολοφονούν τους ανεξάρτητους ερευνητές κάθε κλάδου, κλέβουν τις έρευνες τους και τις παρουσιάζουν αργότερα τροποποιημένες κι αλλοιωμένες ως «μεγάλες ανακαλύψεις» από τις δικές τους μαριονέτες. Μοιράζουν και μερικά νομπέλ και το πόπολο κοιμάται ατάραχο κι ασφαλές στην κόψη του καλοακονισμένου ξυραφιού.
Ο παραδοξολόγος φιλόσοφος Ζήνωνας, ο επινοητής της διαλεκτικής, ανατρέπει ολόκληρο το οικοδόμημα των μαθηματικών και τοποθετεί την ανθρώπινη γνώση σε τελείως περιορισμένο πλαίσιο. «Κάθε ανθρώπινη γνώση στηρίζεται σε κάποια υπόθεση, που δεν δύναται να ελεγχθεί». Ολα είναι σχετικά». Στην Αθήνα δεν βρέθηκε κανένας να κατηγορήσει τον Ζήνωνα γιατί μονάχα λίγοι ήταν εκείνοι που καταλάβαιναν τι ακριβώς έλεγε. Τα συγκλονιστικά συμπεράσματα και οι επισημάνσεις του Ζήνωνα έχουν παραβλεφθεί επίτηδες από τους συστημικούς «επιστήμονες» (αλλά όχι, ευτυχώς, από τους ανεξάρτητους) από τότε μέχρι σήμερα, διότι είναι λύσεις σε θεωρίες που αναιρούν την επιστήμη τους και γι’ αυτό τον λόγο όλοι έχουν αρκεστεί σε μία γελοιωδέστατη κι αστεία προσπάθεια του Αριστοτέλη να απορρίψει τα επιχειρήματα του Ζήνωνα, ξεγελώντας τον εαυτό τους και τους άλλους ότι ο Αριστοτέλης το κατάφερε και άρα το ζήτημα έχει κλείσει!
Ο Δημόκριτος από τα Αβδηρα έλεγε ότι ο Γαλαξίας δεν ήταν τίποτε άλλο από αστρική σκόνη και ενέργεια, ο Εμπεδοκλής στον Ακράγαντα έλεγε ότι το φως των αστέρων χρειάζεται χρόνο για να φτάσει στην γη κι άρα δεν βλέπουμε την αληθινή εικόνα του ουρανού, ενώ ο Παρμενίδης ο Ελεάτης αμφέβαλλε ότι η γη είναι επίπεδη και θεωρούσε πως είναι σφαιρική κι ο Ενωπίδης στην Χίο είχε υπολογίσει την γωνία που σχηματίζει η ελλειπτική τροχιά της Γης με τον ουράνιο ισημερινό, και ο Ικέτας στις Συρακούσες είχε ήδη διακηρύξει ότι η Γη κινείται γύρω από τον εαυτό της.
Ο Λεύκιππος έλεγε όχι όλος ο κόσμος δεν είναι παρά ένας ατέρμων συνδυασμός κενού και «ατόμων». Τα άτομα αυτά περιστρέφονται στο διάστημα, συνδυάζονται μεταξύ τους και δημιουργούν σχήματα, αντικείμενα, τα πάντα γύρω μας, ορατά κι αόρατα, δεν είναι παρά ένας συνδυασμός ατόμων, τα άτομα είναι η μυστική ουσία των πάντων, ακόμη και της της σκέψης. Ανάμεσα στα άτομα, υπάρχει το κενό, και μάλιστα η πραγματικότητα αποτελείται περισσότερο από κενό παρά από άτομα, ο κόσμος «δεν είναι» παρά «είναι», αλλά τα άτομα είναι τα πάντα που ξέρουμε. Ο Λεύκιππος είχε ανακαλύψει την Υλη.
Ο Λεύκιππος έγραψε το σύγγραμμα Μέγας Διάκοσμος, θρυλικό κυριολεκτικά, αφού η πατρότητα του αποδίδεται σε πολλούς άλλους, ενώ αμφισβητείται ακόμη και η ύπαρξη του του Λεύκιππου, για τον οποίο, φυσικά, δεν έχουμε καμία άλλη πληροφορία, ούτε για την ζωή του ούτε για το έργο του. Ομως, στα Αβδηρα έτυχε ένας από τους μαθητές του Λεύκιππου να είναι ο Δημόκριτος. Ο Δημόκριτος ανέπτυξε και συμπλήρωσε την θεωρία της «ατομοκρατίας» (έναντι της θεοκρατίας) και τελικά επισκίασε τόσο πολύ τον δάσκαλο του, μέχρι του σημείου να αμφισβητηθεί η ίδια η ύπαρξη του και από τους γνωστούς λαγουμιτζήδες.
Ολους αυτούς τους Ελληνες Φιλόσοφους δεν τους γνωρίζουν οι «επιστήμονες» που τάχα «ανακαλύπτουν» ενώ απλώς αναμασούν και μιμιδίζουν.
Σαφώς και υπάρχει μιά αόρατη ΔΥΝΑΜΗ που συνδέει και συντονίζει τα πάντα, από τα μικροκύτταρα ενός σώματος, μέχρι τους Γαλαξίες, και τα Σύμπαντα, συνδέοντας το διάστημα και συνδέοντας τον Χρόνο και τον Χώρο με τρόπους που μόνον οι εκτός συστήματος έχουν καταφέρει να εντοπίσουν και θεωρώ ότι αυτό που είναι πέρα από αυτή την μη φυσική Ουσία, είναι ο Νους, όπως τον περιγράφει ο Αναξαγόρας.
Αυτή η ΔΥΝΑΜΗ είναι αόρατη, αλλά διαποτίζει τα πάντα. Γιατί δεν διδάσκονται τα παιδιά μας τίποτε στα σχολεία τους για την Συμπαντική ΔΥΝΑΜΗ, παρά μηρυκάζουν θεολογικά παραληρήματα; Εχεις αναρωτηθεί; Μα, σκέψου, δεν θα επέτρεπε ποτέ το ιερατείο της «Mystery Babylon» να γνωρίζουν οι μαζάνθρωποι ότι μπορούν να έχουν την ζωή τους, την υγεία τους την μακροημέρευση και την ευδαιμονία τους κυριολεκτικά, στα χέρια τους. Αρκεί να ξέρουν πως να χρησιμοποιούν τον ΝΟΥ τους. Απαγορεύεται αυτό δια ροπάλου.
Ο συγκρητισμός των ανόμοιων και το παραλήρημα του NEW AGE
Επειδή όμως ο άνθρωπος από κατασκευής, είναι περίεργος, ερευνητικός και η αλήθεια δεν κρύβεται, έφτιαξαν τα εκτρώματα των θρησκειών για να κρατούν τα πρόβατα-πιστούς σε ύπνωση. Επειδή ήξεραν πως θα φέρουν το ιντερνέτ δεκάδες χρόνια πριν το αμολήσουν στην πλέμπα, έριξαν στο παιχνίδι μερικές εκατοντάδες παρασιτικά μιάσματα όπως η Ελένα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ με την στοά της θεοσοφίας, και τα παρακλάδια της, την Annie Besant, κεφαλή του Βρετανικού τομέως του μικτού Τεκτονικού (Μασονικού) Τάγματος “Le Droit Ηumain” και της θεοσοφικής ομάδος, της The Arcane School (ιδρ. 1923), η οποία δημιούργησε και προώθησε το πασίγνωστο έκτρωμα του New Age, που έχει έντονο μεσσιανικό και συγκριτικό χαρακτήρα. Είναι τεκμηριωμένη η επίδραση της θεοσοφίας επί της μυστικής θρησκείας της Μασονίας, με κυριότερο χαρακτηριστικό την μεταδιδόμενη στην Μασονία θεοσοφική διδασκαλία περί ενός μελλοντικού, τελευταίου «Παγκοσμίου Εκπαιδευτού». Παρακλάδι της θεοσοφίας, είναι το ανέκδοτο «Στοά της Ανθρωποσοφίας» ή «Ροδοσταυρική Θεοσοφία» με ιδρυτή τον θεοσοφιστή Rudolf Steiner.
Πρόσθεσε σ’ αυτά τα μιάσματα και τους, φαινομενικά σκόρπιους, στυλ, Georges Gurdjieff, υπεύθυνου για το Οκτωβριανό Πραξικόπημα στην πολύπαθη Ρωσία και θαυμαστή της Μπλαβάτσκυ. Αν προσθέσεις καρύκευμα εξωτικό, λίγο ταντρισμό, λίγη γιόγκα, λίγη αστρολογία, λίγη πράνα, εσωτερικό χριστιανισμό, σουφισμό, συμπληρώνεται μια σούπα παπαρολαγνείας, στο αφήγημα της νέας εποχής. Ο εσωτερισμός είναι της μόδας και φοριέται πολύ, με αποτέλεσμα μια συνεχή ροή αγελαίων κι άνοων φουκαράδων και που εξακολουθεί να ανθεί στους αδύναμους και φοβισμένους που δεν τους τσίμπησε η δαγκάνα της εκκλησιάς.
Η «Στοά της Τετάρτης Οδού» Gurdjieff, του βρίσκεται στην πρακτική, με τεχνικές πειθαρχίας-υποταγής. Μαθητής του υπήρξε ο Πήτερ Ουσπένσκι που έφτιαξε το δικό του παρακλάδι με τον ίδιο αχταρμά ναρκομανίας. Μετά υπάρχουν και τα παρακατιανά καθικάκια στυλ Κοέλιο και Οσσο για τους πιο ηλίθιους της αγέλης των ανθρωπόζωων που τα παραληρήματα τους μεταδόθηκαν με τέτοιες καταστροφικές συνέπειες που μόνο με την πανούκλα που αφάνισε τα 3/4 των Ευρωπαίων το 16ο αιώνα μπορεί να συγκριθεί.
Σήμερα λέξεις και εκφράσεις χωρίς νόημα, ακατάληπτες σαν μουγκανίσματα, όπως «ψυχή», «πνεύμα», «θεραπείες για το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα», «γνωρίστε τον εαυτό σας», «ταξιδέψτε μέσα σας», «τσάκρα», «κάρμα», «αύρα», «δεν υπάρχουν συμπτώσεις», «διαίσθηση», «οιωνοί», «όλον», «πεπρωμένο», «ισορροπία», «νέα εποχή», «Ταρό», «Ι-τσινγκ», «συνδεσιμότητα», «παγκόσμιο όραμα», «νέος άνθρωπος», «η καρδιά είναι το παν», «όπως πάνω έτσι κάτω», «Ερμής ο τρισμέγιστος» ο Αιγυπτιακός θεός μπαμπουίνος, «αγάπη, αγάπη, αγάπη» και φυσικά «αγάπη και φως» » το σύμπαν συνωμοτεί…» για σένα τον 8μάλακα και εκατοντάδες τέτοια ανούσια …πέφτουν σαν φέιγ βολάν στις συζητήσεις ή σαν σλόγκαν μιας παγκόσμιας εκκλησίας που αναζητεί περισσότερα υπάκουα πρόβατα.
Ο Αντονι Ρόμπινς είναι πνευματικός καθοδηγητής των πνευματικών ηγετών, εμπνευστής της μεθόδου Nac, την οποία έχει εφαρμόσει και στον πρόεδρο Κλίντον (ναι, αυτόν με τις κόκκινες γόβες). Ο Ντιπάκ Τσόπρα συγγραφέας βιβλίου με τίτλο «Οι επτά πνευματικοί κανόνες για την επιτυχία» στην Καλιφόρνια προτείνει τις δικές του μεθόδους new age σε διάσημες μαριονέτες όπως η Ντέμι Μουρ, η Ντόνα Κάραν κ.ά. Μερικοί μάλιστα από αυτούς τους «καθοδηγητές του πνεύματος», όπως η Σκωτσέζα Ρόζμαρι Αλτια, μέντιουμ και θεραπεύτρια, εμφανίζονται σε talk show για να αναπτύξουν τις απόψεις τους για το «Ελεύθερο πνεύμα». Σε επίσκεψή της στην Νότιο Ιταλία, η Αλτια «θεοποιήθηκε» πιστοί την πλησίαζαν στον δρόμο για να την αγγίξουν και να λάβουν λίγη από την χάρη της.
Το «σημασία έχει να περνάμε καλά» και το «αγάπη και φως» κάλυψε την υδρόγειο σαν πυρηνικό μανιτάρι και μετέτρεψε τους ανθρώπους σε ζόμπι ελευθέρας βοσκής.
Στο πιο αποκρυφιστικό συναντάμε τον Αλιστερ Κρόουλι, τον Τζακ Πάρσονς και τον Λ. Ρον Χάµπαρντ με τα εκατοντάδες παρακλάδια τους, από το Τάγμα του O.T.O, μέχρι την Σαηεντολογία.
Από τον Πάολο Κοέλο, τον Τζέιμς Ρέντφιλντ, τον Ντίπακ Τσόπρα ή τον Νιλ Ντόναλντ Γουόλς, που συναντιέται με τον Θεό και σε τρεις τόμους κάνει μια ασυνήθιστη συζήτηση μαζί του παρουσιάζοντάς τον σαν χίπη που ξέμεινε από το Γούντστοκ, αλλά κι από το «Μυστικό» της Ρόντα Μπερν, μέχρι τσελεμεντέδες ευτυχίας, βιβλία αυτοβοήθειας και οδηγούς επιτυχίας, όλα παραληρούν με τόσο κοινότοπη γλώσσα, τόσο υστερικά βαρετή και με τόσο χαζές θέσεις που κάνουν την πλέμπα να αισθάνεται θεός. Σαν μπόνους σερβίρουν και μια επιλεκτική περίληψη συγκρητισμού από ανατολίτικες ανοησίες, αστικές φοβίες, λίγη μεταφυσική, λίγο εξωτισμό, λίγο υπερφυσικό και πολύ ακατάληπτο. Δεν αναφέρομαι καν στις εκκλησίες με τις απίστευτες βλακείες περί αμαρτίας και συγχώρεσης, ενοχών και υποταγής που ο πνευματισμός του New Age απειλεί να τους αποκαθηλώσει.
Ολοι ετούτοι -και πάμπολλοι ακόμη- έχουν σκοπό να σε κρατήσουν κοιμισμένο, αδύναμο κι ελεγχόμενο μέχρι θανάτου.
Κοινό τους γνώρισμα ότι δεν τολμούν να μιλήσουν για τους Ελληνες Φιλοσόφους, γιατί θα φανεί η γύμνια και την τρέλα τους.
Να μην μάθεις την ΔΥΝΑΜΗ σου και τι μπορείς να κάνεις με αυτήν.
Πέταξε τους στα σκουπίδια όπου ανήκουν.
Το έγκλημα καθοσιώσεως που κάνουν όλα αυτά τα βδελύγματα, είναι πως ανακατεύουν κάτι εξαιρετικά σημαντικό, όπως η Δύναμη που συνδέει του Γαλαξίες και τα Σύμπαντα, με λέξεις σκουπίδια όπως, θεός, ψυχή, πνεύμα, νους, ενέργεια … και πράσινα άλογα. Είναι βασική αρχή προπαγάνδας, κάτι που δεν μπορείς να το κρύψεις, γέμισε το με σκουπίδια να μην βγάζει κανένας άκρη. Ετσι η «Mystery Babylon» κρατάει φυλακισμένες τις αγέλες των ανθρωπόζωων κάτω από την αμάθεια, την υποταγή, την πειθώ και την άγνοια. Γιατί, φαντάσου να μάθεις ότι αυτή η Αόρατη Δύναμη είναι διαθέσιμη για να κάνεις ό,τι, μα ό,τι θέλεις. Να μην ασθενείς, να είσαι δυνατός, σθεναρός και να ζήσεις όσο κι όπως θέλεις. Α, πα πα, ποτέ δεν θα σου επιτρέψουν να κινηθείς προς αυτή την κατεύθυνση της Ελευθερίας. Ετσι θα σου παπαγαλίζουν το μυαλό, για σωτήρες και απίδια μάντολες.
Συγκλονιστικό να βλέπεις πόσο απίστευτα εύκολο είναι να εξαπατάς με επιτυχία και να κρατάς μεγάλα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού σε φόβο και καταστολή. Μέσα από όλα τα στρώματα.
Οι συστημικοί επιστήμονες έχουν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν μέχρι να μάθουν να είναι αντικειμενικοί κι εκτός στοών και λαγουμιών, καθώς υπάρχουν πολλές απαντήσεις ήδη γνωστές από την αρχαιότητα. Αν θέλουν να πάνε πιο πέρα χρειάζεται να βγουν από τα λαγούμια και να συμπορευτούν με τους Μεγάλους Νοες του ανθρώπινου γίγνεσθαι για να μην γελοιοποιούνται, σαν τον κρετίνο τον Αϊνστάιν και τους ομοίους του.
Κάτι δείχνει να είναι ένα κοινός παρανομαστής κι αυτός είναι το γεγονός ότι μιά ΑΟΡΑΤΗ ΔΥΝΑΜΗ όπως η Σκοτεινή Υλη, Σκοτεινή Ενέργεια και το Πεδίο Ενέργειας Μηδενικού Σημείου, Κοσμική Οργονική Ενέργεια. του Βίλχελμ Ράιχ, είναι βασικά συστατικά σε σχέση με την δομή και την φύση της πραγματικότητας, όπως την αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος. Γιατί φυσικά, υπάρχουν πολλές πραγματικότητες που διαφορετικά είδη τις αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο.
Τι είναι ακόμα πιο συναρπαστικό; Το γεγονός ότι ο ΝΟΥΣ διαδραματίζει αναπόσπαστο ρόλο στην διαμόρφωση του τρόπου με τον οποίο συμπεριφέρεται ο φυσικός ανθρώπινος κόσμος. Δεν μπορείς να μπεις στην κβαντική φυσική χωρίς να βουτήξεις στον ΝΟΥ. Ο Max Planck, ο θεωρητικός φυσικός που πιστώνεται με την προέλευση της κβαντικής θεωρίας εξηγεί το γιατί η κατανόηση της συνείδησης είναι τόσο απαραίτητη: «Θεωρώ τον Νου ως θεμελιώδη. Θεωρώ την ύλη παράγωγο της συνείδησης. Δεν μπορούμε να παρακάμψουμε την συνείδηση. Ο,τι συζητάμε, ό,τι θεωρούμε υπάρχον, αξιώνει τον Νου».
Το Σύμπαν έχει συνείδηση, έχει ΝΟΥ.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συσσωρεύσεις ΔΥΝΑΜΗ και να συνδεθείς μαζί Του.
Η Δύναμη συσσωρεύεται αφού πετάξεις όλα τα σκουπίδια εκεί που ανήκουν κι αρχίσεις να χρησιμοποιείς τον Νου σου.
«Είθε η Δύναμη να είναι μαζί σου»
[«May the Force be with you»]
&
«Είθε να είσαι άξιος για την Δύναμη»
@Ηω Αναγνώστου /terrapapers.com 2020
Το Twitter «φ ι μ ώ ν ε ι» ξένα ΜΜΕ όπως τά (ρωσικά) 'RT' και τό 'Sputnik', αλλά και λογαριασμούς ξένων αξιωματούχων !....
Σε μια τακτική κατά την οποία θα επισημαίνει και θα περιορίζει την δημοσίευση αναρτήσεων ορισμένων κρατικών ΜΜΕ, ή άλλων μέσων προχωρά το Twitter.
Σε ανακοίνωση μέσω της οποίας γνωστοποιεί πως αναρτήσεις από κρατικά μέσα ενημέρωσης, ή μέσα που συνδέονται με κράτη, θα δέχονται επισημάνσεις, ενώ δεν θα γίνεται διαδικασία για περαιτέρω δημοσιοποίησή τους σε περισσότερους αναγνώστες, ούτε θα προτείνονται για ανάγνωση, εξέδωσε το Twitter, το οποίο εξαίρεσε τα μέσα ενημέρωσης που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και το δίκτυο BBC.
ΟΙ ΔΕΙΝΌΣΑΥΡΟΙ ΈΠΑΣΧΑΝ ΑΠΌ ΚΑΡΚΊΝΟ;
Οι δεινόσαυροι έπασχαν από καρκίνο, πάρα πολύ σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Μια διεπιστημονική ομάδα που μελετά τα οστά ενός απολιθωμένου δεινόσαυρου που λέγεται Centrosaurus, 77 εκ.ετών ο οποίος βρέθηκε στην Αλμπέρτα, ανακάλυψε ότι είχε έναν τύπο κακοήθους καρκίνου των οστών που ονομάζεται οστεοσάρκωμα. Το οστεοσάρκωμα είναι ο συνηθέστερος τύπος καρκίνου των οστών στους νέους. Συνήθως εμφανίζεται σε άτομα 10-25 ετών.Η ανακάλυψη του οστεοσαρκώματος σε έναν δεινόσαυρο έχει επιπτώσεις στην εξελικτική προέλευση και το ιστορικό του καρκίνου. «Αν οι άνθρωποι και οι δεινόσαυροι έχουν τα ίδια είδη καρκίνου των οστών», λέει η παλαιοντολόγος Catherine Forster του Πανεπιστημίου George Washington, «τότε οι καρκίνοι των οστών αναπτύχθηκαν βαθιά στην εξελικτική ιστορία, προτού οι σειρές των θηλαστικών και των ερπετών διαχωριστούν πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια».Φωτογραφία-Royal Tyrrell Museum (Riley Black).
ΠΟΙΟΙ δάσκαλοι ή καθηγητές τά ΕΞΗΓΟΥΝ ΟΛΑ αυτά στα παιδιά μας;
Η Ομηρική Ελληνική Γλώσσα: Αυτό το κείμενο διαδώστε το παντού και σε κάθε περίπτωση φ υ λ ά ξ τ ε το!
Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τήν ΒΑΣΗ επάνω στην οποία σ τ η ρ ί χ θ η κ α ν πλήθος σύγχρονων γλωσσών.
Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα ΑΡΚΟΥΣΕ η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού…
Στήν γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή.
Κάθε ελληνική λέξη - όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νοήσεως, φορτίο που οι προγενέστεροι ‘εξόδευσαν’, για να κατακτήσουν γνωστικά τήν συγκεκριμένη έννοια και να την ‘βαπτίσουν’ με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη».
Χαρακτηριστικά Π α ρ α δ ε ί γ μ α τ α :
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: “θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ”.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) της αγοράς…
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα ‘δία’. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς – διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ (F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο.
Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramo ur -glamou r , πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ‘ς’ προφέρεται ως ‘ρ’. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με ( …;είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης.
Όπως: Λαέρτης – πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το ‘λάFω’. Το δίγαμμα (F) γίνεται ‘αυ’ και ‘λάF ω ‘ σημαίνει “θέλω πολύ”.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε’84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το …; menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda ).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο (“νέ τρώει, νέ πίνει”), ή ( νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ. ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία (‘) προφέρεται ως σ = σερπετό.
S3X = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω ( σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ.
Eργασία βασισμένη σε Μελέτη της ομογενούς καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου , Με τίτλο «Ελληνική Γλώσσα – τροφός όλων των γλωσσών», η Αναστασία Hellas-now
kaltsa.net
arxaiaithomi.gr
"ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ"
Βιολογικό Μάτριξ: Ο Αγώνας της Ύπαρξης να ξεπεράσει τον εαυτό της
O μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου, είναι πάντα ο ίδιος του ο εαυτός. Και αυτός ο εχθρός είναι ο πιο δύσκολος να τον πολεμήσεις, γιατί έχει την ικανότητα να ξεφεύγει από κάθε απόπειρά σου να τον παγιδέψεις, να τον περιορίσεις, να τον «ορίσεις». Γιατί ο εαυτός σου, δεν είναι ποτέ εδώ – ταυτόχρονα, όμως, στέκεται πάντα ενάντια σε κάθε σου θέληση, σε κάθε σου απόφαση, σε κάθε σου επιθυμία.
Κάπου μέσα στα βάθη της αντίληψής μας, όλοι μας γνωρίζουμε τη δυσάρεστη αλήθεια: Ότι δεν είμαστε δέσμιοι μονάχα των κοινωνικών, πολιτικών, οικονομικών, πληροφοριακών matrices, αλλά και κάποιων ισχυρότερων και αρχαιότερων μηχανισμών που μας κρατούν σφιχτά, κυριολεκτικά «από τα αχαμνά». Ότι είμαστε δέσμιοι στη μηχανιστική φύση μας, στη «βελτιστοποιημένη βιολογική υπόσταση του κυνηγού», στα ένστικτα του «πρωτεύοντος θηλαστικού» και στην αυστηρή «φυσική επιλογή»…
Αν αντικρίσουμε τον εαυτό μας χωρίς να τον κρύψουμε πίσω από την πονηρή λεξούλα «εγώ», θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είμαστε τίποτε παραπάνω από προγραμματισμένες και απόλυτα μηχανικές αντιδράσεις στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος… Και δεν αναφέρομαι μονάχα στη σωματική μας φύση, που είναι ολοφάνερα υποταγμένη σε χίλιους δυο χημικούς και μηχανικούς μηχανισμούς, αλλά και στην ψυχολογική-πνευματική μας υπόσταση, που κι αυτή είναι παγιδευμένη σε ατελείωτους «προγραμματισμούς», απομεινάρια της «φυσικής επιλογής» και του αιώνιου αγώνα για επιβίωση.
Δυστυχώς κανένας μας, όσο ισχυρή θέληση κι όσο πολυμήχανη εφευρετικότητα κι αν διαθέτει, δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτά τα ψυχικά και βιολογικά συμπλέγματα (complexes). Και δεν μπορούμε να τα ξεπεράσουμε, γιατί αυτά συνθέτουν κατά κάποιον τρόπο την ίδια μας την ύπαρξη. Χωρίς αυτά δεν θα ήμασταν άνθρωποι…
Οι έννοιες βιολογικό matrix, μηχανιστική φύση, βελτιστοποιημένη βιολογική υπόσταση κλπ, αν και ως λέξεις είναι γνωστές, στην ουσία είναι πολύ ξένες για την καθημερινή σκέψη μας και πολύ λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να ισχυριστούν ότι τις καταλαβαίνουν σε βάθος. Σκεφτείτε τι σημαίνουν. Είναι φριχτές αλήθειες, κωδικοποιημένες, που κάποιοι συνειδητοποίησαν εδώ και πολύ καιρό, αλλά προτίμησαν να κρύψουν πίσω από επιστημονικοφανείς ορισμούς, μήπως κι έτσι τις ξορκίσουν ή τις ξεχάσουν.
Ας δούμε όμως «πόσο βαθιά φτάνει η ποντικότρυπα» που ανοίγεται πίσω τους, τολμώντας να κρυφοκοιτάξουμε μέσα τους…
Ας μιλήσουμε πρώτα για το «βιολογικό matrix».
Ζούμε σε ένα κλειστό οικοσύστημα, ένα πλέγμα που αποτελείται από την ενεργειακή-τροφική-γενετική διασύνδεση των τρισεκατομμυρίων ζωντανών (βιολογικών) πλασμάτων που ζούνε σ’ αυτόν τον πλανήτη που λέγεται Γη.
Το βιολογικό υλικό που κυκλοφορεί σε ένα κλειστό οικοσύστημα, δεν χάνεται και δεν «ξεφεύγει» ποτέ από αυτό και, ταυτόχρονα, δεν καταστρέφεται ποτέ πραγματικά. Μεταμορφώνεται, μεταλλάσσεται, ανασχηματίζεται, εξελίσσεται, αλλά δεν σταματά ποτέ να υπάρχει, και είναι βασικά απαράλλαχτο: το DNA που περιέχεται στα κύτταρά μας, είναι το ίδιο σχεδόν DNA που κρύβεται στα κύτταρα των πιο ταπεινών αλλά και των πιο απίστευτων πλασμάτων του πλανήτη, όπου κι αν αυτά κρύβονται, στα βάθη των ωκεανών, σε ανήλιαγες τρώγλες, στα πιο ψηλά βουνά, με πραγματικά ελάχιστες διαφοροποιήσεις από είδος σε είδος. Και υπάρχει μεν σε χιλιάδες πιθανές διαφοροποιήσεις, αλλά είναι πάντα το ίδιο, ακόμη και πέρα από τον τόπο και το χρόνο, με τον ίδιο τρόπο που μια γλώσσα σαν τα Ελληνικά είναι πάντα Ελληνικά, όσες διαφορετικές προτάσεις κι αν καταφέρεις να φτιάξεις χρησιμοποιώντας την. Το Μέσον είναι το Μήνυμα – και το DNA είναι η Ζωή, αυτοπροσώπως… Εμείς, κάθε πλάσμα ξεχωριστά, δεν είμαστε παρά κομμάτια του, κύτταρα, ενώ αυτό είναι το πλήρες σώμα…
Το DNA είναι η βασική μήτρα (matrix) πληροφορίας που απ’ αυτήν χτίζεται η μορφή και η υπόστασή μας. Eίναι η «γλώσσα της ζωής», το κωδικοποιημένο μήνυμα που περιέχεται στα πλάσματα και τα πληροφορεί τι είναι, πώς πρέπει να μεγαλώσουν, τι πρέπει να εκτελέσουν, ποιος είναι ο τελικός τους σκοπός, πότε πρέπει να «ανακυκλωθούν» πεθαίνοντας.
Ναι, ακόμη και ο θάνατος είναι μια μυστική μαγική λέξη, ένα «password» κρυμμένο μέσα στις αλυσίδες του DNA, το οποίο κανένας hacker δεν έχει μέχρι σήμερα καταφέρει να «σπάσει» και να ξεπεράσει. Μια απλή πληροφορία σε δυαδική μορφή, on – off. Και αυτό το ελάχιστο bit πληροφορίας, καθορίζει όλη την ύπαρξή μας, σημαδεύοντας το ύστατο όριό της…
Όπως πρόσφατα παρατήρησαν οι βιολόγοι, αφού προχώρησαν αρκετά στην αποκωδικοποίησή του, το DNA δεν είναι μια όμορφη μαθηματική εξίσωση, ούτε ένα βιολογικό «ποίημα». Πολλά κομμάτια μέσα στη δομή του είναι «θόρυβος», άσχετες και παράδοξες πληροφορίες που δεν χρησιμεύουν πουθενά, γενετικές φρικαλεότητες σε λανθάνουσα μορφή που περιμένουν την ευκαιρία για να εκφραστούν. Όλοι αυτοί οι εφιάλτες δεν βρίσκονται κάπου εκεί έξω, αλλά μέσα στα ίδια μας τα κύτταρα. Το χάος, το αναπάντεχο, το παράξενο, βρίσκεται μέσα στην ίδια μας τη φύση, κρυμμένα μέσα στη ίδια τη θεϊκή γλώσσα που μας δίνει ζωή.
Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι το DNA είναι μια χαοτική virtual σούπα δεδομένων που κοχλάζει και ξεπετάει μορφές και πλάσματα. Μέσα σε οποιοδήποτε κύτταρο του ανθρώπινου σώματος κρύβονται δισεκατομμύρια πιθανά και απίθανα πλάσματα, τα οποία θα μπορούσαν να είμαστε εμείς. Αν κάποιο γονίδιο είχε τοποθετηθεί σε άλλη θέση, εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο, ίσως τώρα να ήσουν ένας άνθρωπος-ελέφαντας, να είχες τρία πόδια, ίσως ένα μονάχα μάτι, ίσως να μην είχες ζήσει για πάνω από μερικά λεπτά σ’ αυτόν τον κόσμο.
Παρόλα αυτά, τα χιλιάδες χρόνια φυσικής επιλογής έχουν επιβάλει ένα μορφολογικό πρότυπο που ακολουθούμε όλοι μας, χωρίς κανένα δικαίωμα επιλογής. Αυτό το μορφολογικό πρότυπο είναι το ψυχικό και βιολογικό πρότυπο του «ανθρώπου», η εξειδανικευμένη του μορφή, το «καλούπι» από το οποίο όλοι μας οφείλουμε να δημιουργούμαστε. Και όταν γράφω «οφείλουμε», το εννοώ κυριολεκτικά. Οποιαδήποτε απόκλιση από αυτό το καλούπι τιμωρείται με θάνατο και απομόνωση.
Ακολουθώντας κάποια προγραμματισμένη ακολουθία εντολών, απορρίπτουμε αμέσως οποιοδήποτε πλάσμα έχει την ατυχία να υλοποιήσει μια δική του έκφραση του βιολογικού ή ψυχικού DNA. Με απλά λόγια, αν το παιδί που θα γεννήσουν δυο άνθρωποι δεν είναι «συμβατό» και παρόμοιο με τους υπόλοιπους ανθρώπους, αν έχει κάποιο χαρακτηριστικό που δεν είναι αναμενόμενο, τότε το παιδί αυτό απορρίπτεται από το κοινωνικό σύνολο. Θεωρείται ένα τέρας, μια «ανωμαλία της φύσης», ένα βδέλυγμα.
Και η έκφραση «ανωμαλία της φύσης», αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι δεν θέλουμε να αφήσουμε τη φύση να κάνει ό,τι αυτή θέλει, πιστεύουμε ότι είμαστε κάτι παραπάνω από αυτήν, αν και ακολουθούμε πάντοτε τυφλά τις διαταγές της…
Η ανθρώπινη φυλή προσπάθησε, στο χρονικό διάστημα που διαρκεί η ύπαρξή της, να σπάσει το βιολογικό matrix δημιουργώντας ένα «κοινωνικό» ανθρώπινο matrix, το οποίο τελικά δεν αποδείχτηκε καλύτερο ή χειρότερο από το φυσικό, αλλά προστέθηκε κι αυτό πάνω από τα προηγούμενα, αυξάνοντας την καταπίεση και την ανελευθερία των πλασμάτων που έτυχε να γεννηθούν κάτω από την «προστασία» του.
Αυτός που βρίσκεται πιο κοντά στα πρότυπα κάθε «κοινωνικής ομάδας», έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει αποδεκτός από τους άλλους, να βρει σεξουαλικούς συντρόφους, να τεκνοποιήσει περισσότερες φορές, επιβάλλοντας τελικά τη δική του έκφραση του DNA σε περισσότερα παρακλάδια της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν κάποιος έχει την ατυχία να μην ταιριάζει με τα πρότυπα, θεωρείται άσχημος, εχθρικός, και υπάρχει σημαντική περίπτωση το DNA του να μην περάσει την «κοινωνική» επιλογή και να σταματήσει εκεί, αφού δεν θα αποκτήσει συνεχιστές.
Αυτά ισχύουν, όπως είπαμε, όταν κάποιο πλάσμα απλώς δεν ακολουθεί τα κοινωνικά πρότυπα. Φανταστείτε λοιπόν τι συμβαίνει όταν δεν ακολουθεί τα βιολογικά, όταν είναι «ανώμαλο» σε σχέση με τους «τυποποιημένους ανθρώπους», όταν είναι ένα πρωτόγνωρο επόμενο βήμα στη σκάλα της εξέλιξης…
Κι όμως, αυτή η ανωμαλία, η απόκλιση από το «καλούπι», είναι επιθυμητή από την πλευρά της φύσης. Αν τα παιδιά γεννιόνταν χωρίς να αλλάζουν ποτέ, η εξέλιξη δεν θα προχωρούσε, και στο σύμπαν δεν θα ζούσε τίποτε άλλο πέρα από μονοκύτταρους οργανισμούς.
Η εξέλιξη είναι επιθυμητή από τη Φύση, είναι μια από τις σημαντικότερες λειτουργίες του matrix, γιατί έτσι γεννιούνται πλάσματα που είναι «βελτιστοποιημένα» σε σχέση με το περιβάλλον τους, είναι περισσότερο βιώσιμα, καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια και παράγουν περισσότερο έργο. Και είναι φανερό πως το σύμπαν επιζητά να υπάρχουν τέτοια πλάσματα, όπως εμείς επιζητούμε να έχουμε στο κινητό μας μπαταρίες που ζυγίζουν και κοστίζουν λιγότερο, αλλά περιέχουν περισσότερη ενέργεια και διαρκούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Η φύση κατασκευάζει πλάσματα για να καταφέρει κάποια στιγμή να αντιστρέψει το «βέλος της εντροπίας». Αυτή την άποψη υποστήριξε ο Αυστριακός νομπελίστας φυσικός Έρβιν Σρέντιγκερ, στο βιβλίο του Τι είναι Ζωή.
Η «εντροπία» είναι με απλά λόγια η φθορά, η φυσική συνέχεια των πραγμάτων, που γίνονται ολοένα και πιο φτωχά σε ενεργειακή ποιότητα. Επιστημονικά αντιπροσωπεύει την αύξηση της ενέργειας ενός «συστήματος» που έχει πλέον «ξοδευτεί», που έχει γίνει ακατάλληλη για να παράγει οποιαδήποτε εργασία. Και επειδή η εργασία σχετίζεται πάντα με τη δημιουργία κάποιας «τάξης», η εντροπία σχετίζεται με την αταξία, την τυχαιότητα, τη φθορά.
Η εντροπία του σύμπαντος, σύμφωνα με το νόμο που διατύπωσε το 1850 ο Γερμανός φυσικός Ρούντολφ Κλόιζιους, αυξάνεται συνεχώς, με τελικό αποτέλεσμα η ενέργεια του σύμπαντος να ξοδευτεί κάποια στιγμή όλη. Τότε το σύμπαν θα καταλήξει στο «θερμικό θάνατο». Θα μετατραπεί σε ένα νεκρό χάος, όπου όλη η τάξη θα έχει εξαφανιστεί και τίποτε δεν θα συμβαίνει πια.
Ο θερμικός θάνατος του Σύμπαντος είναι μια από τις πιο έγκυρες και επιβεβαιωμένες κοσμολογικές προβλέψεις για το ορατό τουλάχιστον Σύμπαν. Όταν το Σύμπαν θα φτάσει σ’ αυτόν σε μερικά τρισεκατομμύρια χρόνια, όλες οι συγκεντρώσεις ενέργειας θα έχουν διαλυθεί, όλα τα αποθέματα «υψηλής ποιότητας» ενέργειας θα έχουν τελειώσει, και το Σύμπαν θα είναι παντού «χλιαρό», εξισορροπημένο, ακίνητο. Δηλαδή νεκρό.
Ο Σρέντιγκερ υποστήριξε ότι η ζωή είναι ένας μηχανισμός που το ίδιο το Σύμπαν δημιούργησε, για να αλλάξει την εντροπία, για να την καταπολεμήσει, για να την αντιστρέψει. Για να αντικαταστήσει δηλαδή τη «φθορά» με τη «βελτίωση», τη διάλυση με τη δημιουργία, τη μείωση της ποιότητας της ενέργειας με την αύξησή της.
Σύμφωνα με τον Στρέντιγκερ η τελική αποστολή της ζωής είναι να δημιουργήσει πλάσματα που θα καταφέρουν τελικά να παράγουν περισσότερο έργο από την ενέργεια που θα καταναλώνουν, να φθείρουν λιγότερο από όσο θα βελτιώνουν, άρα να καταφέρουν να σώσουν το σύμπαν από τον περίφημο «θερμικό θάνατο».
Δεν είναι παράξενο; Όλοι μας νομίζουμε ότι ζούμε στην εποχή της «δημιουργίας», σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία ο κόσμος «βελτιώνεται» και «μεγαλώνει», αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: ζούμε στην εποχή της φθοράς, στην κάθοδο σε ένα σκοτεινό και παγωμένο θερμικό θάνατο, σε μια καθημερινή πορεία προς το μηδέν, και όχι προς κάποια θεϊκή «τελείωση». Ο κάθε αγώνας μας έχει νόημα, μονάχα όταν βαδίζει ενάντια στην εντροπία, ενάντια στο χρόνο, ενάντια στο θάνατο. Και κάθε πλάσμα που πεθαίνει χωρίς να βοηθήσει να κάνουμε ένα βήμα προς την «εποχή της δημιουργίας», τη μελλοντική στιγμή που το σύμπαν θα σταματήσει να φθείρεται, είναι ένα πλάσμα που πέθανε χωρίς να καταφέρει τίποτε, είναι ένας σύμμαχος του κενού, του τέλους, του σκοταδιού… Η απειλή αυτού του θερμικού θανάτου ολόκληρου του Σύμπαντος, είναι ίσως ο λόγος για τον οποίο το σύμπαν-matrix επιβραβεύει τη συνεχή εργασία και αυτοβελτίωση, και ίσως είναι η απόλυτη δικαιολογία για τη σκληρότητα που βιώνουμε καθημερινά.
Μια σκέψη που πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας όταν μιλάμε για τη «σκληρότητα του κόσμου», είναι πως κι εμείς οι ίδιοι είμαστε τα παιδιά των νικητών, τα παιδιά των πλασμάτων που κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες, πάλεψαν με τις υπερβολικές απαιτήσεις του κόσμου, κι όχι μόνο κατάφεραν να επιβιώσουν, αλλά κατάφεραν να φέρουν στον κόσμο κι άλλους ανθρώπους, να τους μεγαλώσουν και να τους τροφοδοτήσουν με τα απαραίτητα όπλα για να συνεχίσουν κι εκείνοι τον πόλεμο. Και ο πόλεμος δεν θα τελειώσει παρά μόνο τη στιγμή που η εντροπία, η φθορά, θα σταματήσει να είναι δυνατότερη από τη δημιουργία…
Η παραπάνω σκέψη, είναι πολύ πέρα από τη Νιτσεϊκή ή τη Χεγκελιανή άποψη. Δεν βλέπει το πλάσμα ως πολεμιστή που καλείται να επιβληθεί σε κάθε
αδυναμία, ούτε ως εγώ που βρίσκεται σε διαρκή πόλεμο με την ανυπαρξία του, αλλά ως μηχανισμό του Σύμπαντος που έχει φτιαχτεί για να βελτιώσει την ίδια τη φύση του Σύμπαντος, ως ουσιαστικό κομμάτι του Σύμπαντος με σημαντική αποστολή…Τα σημερινά ανθρώπινα πλάσματα μοιάζει σήμερα να έχουν καταφέρει να βάλουν ένα φρένο στην πολυμορφική μανία της «χαοτικής σούπας» της ζωής. Δημιούργησαν ένα σταθερό πρότυπο, τον «Πολιτισμό», ο οποίος μοιάζει να οδηγεί σε κάποιο σημαντικό στόχο (ο οποίος όμως παραμένει πάντοτε αδιευκρίνιστος και ασαφής) και ο οποίος ορίζει «πώς πρέπει να είμαστε». Έχει όμως δίκιο σ’ αυτό τον ορισμό;
Η ανθρωπότητα μοιάζει να καμαρώνει για την επιτυχία του Πολιτισμού, αλλά όπως διαπιστώνουμε καθημερινά, η σταθερότητα που επιβάλλει είναι κάτι που η φύση δεν θέλει πραγματικά. Για αυτό λοιπόν το Σύμπαν γύρω μας, βάλλει καθημερινά ενάντια στη σταθερότητα των ανθρώπων. Μας επιτίθεται συνεχώς με νέα προβλήματα, με νέες ασθένειες, με νέους κινδύνους. Μας πιέζει να εγκαταλείψουμε την κάθε πεποίθησή μας ότι τα πράγματα είναι σταθερά και αμετακίνητα. Για αυτό μας πληγώνει στα πιο αδύναμα σημεία μας, δεν μας δίνει αυτά που επιθυμούμε, μας πολεμά και στο τέλος μας σκοτώνει, αν και μας δίνει ταυτόχρονα κάθε φορά την υπόνοια ότι υπάρχει τρόπος διαφυγής από όλα αυτά!
Το Σύμπαν μοιάζει να περιμένει από εμάς να σκαρφιστούμε τρόπους και κόλπα, να εξελιχθούμε και να γίνουμε επιθετικότεροι, να εντοπίσουμε μέσα μας τα χαοτικά εκείνα στοιχεία που θα μπορούσαν να γίνουν εργαλεία και όπλα, για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε την κατάρα που βαραίνει το Σύμπαν κι εμάς τους ίδιους μαζί…
Αν είναι έτσι, κάθε σταθερότητα είναι εχθρός μας. Πρέπει να επαναστατήσουμε απέναντι στη σταθερότητα, απέναντι στη φθορά που έρχεται μαζί της, απέναντι στην ίδια μας τη βιολογική υποδομή. Πρέπει, με άλλα λόγια, να ξεπεράσουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς, να σταματήσουμε να είμαστε μηχανές που υπακούουν στους σημερινούς νόμους της Φύσης, αλλά να βρούμε τα κρυφά εκείνα μυστικά της Ύπαρξης που θα μας μετατρέψουν σε ένα καινούργιο είδος πλασμάτων, σε όντα ελεύθερα από κάθε βιολογική και μηχανιστική «υποταγή».
Και μαζί μας θα απελευθερωθεί και το Σύμπαν, το οποίο θα έχει έτσι καταφέρει να παράγει μια πηγή αρνητικής εντροπίας, μια πηγή αστείρευτη, που εξ ορισμού θα γεμίσει όλο το σύμπαν με δημιουργία, κάνοντάς το να αποφύγει το θάνατο…
Ίσως, ο Θεός (αν θέλετε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λέξη) να συνειδητοποεί πως και ο ίδιος είναι ένα στιγμιαίο φαινόμενο, μια διακύμανση του κενού, και πως είναι καταδικασμένος να εξαφανιστεί στο επόμενο κοσμικό δευτερόλεπτο (που μπορεί να είναι ένα πολύ μεγάλο ανθρώπινο χρονικό διάστημα, αλλά μια στιγμή μονάχα για το σύμπαν). Εξαιτίας της αγωνίας του επερχόμενου χαμού του, ο Θεός χώρισε, λοιπόν, τον εαυτό του σε δισεκατομμύρια κομμάτια και έδωσε, στο καθένα από αυτά, την ευκαιρία να ανακαλύψει τον τρόπο να ξεπεράσει τον εαυτό του. Έτσι, όταν κάποια στιγμή οι «διαχωρισμένοι» εαυτοί επανασυνδεθούν, το αποτέλεσμα θα περιέχει μεγαλύτερη συνείδηση και μεγαλύτερη ουσία από όση η αρχική θεϊκή μάζα…
Όλα αυτά μας φέρνουν μπροστά σε μια υπόθεση. Ίσως, αντίθετα με αυτό που νομίζουμε, να μην είμαστε εμείς που προσπαθούμε να ξεφύγουμε από τη φυλακή του Σύμπαντος. Ίσως το ίδιο το Σύμπαν, εκφρασμένο μέσα από εμάς, προσπαθεί να ξεφύγει από το προδιαγεγραμμένο μέλλον του. Για αυτό μας εφοδίασε με δυνατότητες και μηχανισμούς όπως η αυτοσυνείδηση, που δεν έχουν καμιά σχέση με τη μηχανιστική πλευρά της επιβίωσης. Μηχανισμούς όπως τη φαντασία, τη συνείδηση, την αγωνία για να δούμε πέρα από αυτό που βλέπουμε αυτή τη στιγμή, την ανάγκη για «απόδραση».
Τα κύτταρά μας και τα σώματά μας, ίσως είναι επίτηδες τόσο προβληματικά, ώστε να συνειδητοποιήσουμε την πεπερασμένη φύση μας, ώστε να νιώσουμε θλίψη για τη μικρότητά μας, έτσι ώστε να επαναστατήσουμε κάποτε απέναντι στο ίδιο το εγώ μας, απέναντι στο κυτταρικό DNA και στα δίκτυα που μας κατασκευάζουν και μας κάνουν αυτό που είμαστε. Με αυτή τη λογική, το matrix είμαστε εμείς οι ίδιοι, και παλεύουμε να ξεφύγουμε μονάχα από τον εαυτό μας και την αναπόφευκτη κατάληξή μας …
ΤΟ «ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ»
Με τα προηγούμενα σχετίζεται το «Επιχείρημα του Κινέζικου Δωματίου», ένα φιλοσοφικό ερώτημα-πείραμα που σχεδιάστηκε για να αποδείξει ότι οι μηχανές δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποκτήσουν συνείδηση, αλλά άνετα μπορεί κάποιος να το χρησιμοποιήσει στους συλλογισμούς του σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη. Το «πείραμα» αυτό καταλήγει σε ένα συμπέρασμα που είναι απόλυτα σχετικό με τα προηγούμενα.
Το «Επιχείρημα του Κινέζικου Δωματίου» διατυπώθηκε από τον φυσικό Τζον Ρ. Σιρλ το 1980, για να αποδείξει ότι οι υπολογιστές δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν συνείδηση, όσο «έξυπνοι» κι αν καταφέρουν να γίνουν.
Το πείραμα ζητά να φανταστούμε ότι είμαστε κλεισμένοι μέσα σε ένα σφραγισμένο δωμάτιο, στο οποίο δεν υπάρχουν πόρτες και παράθυρα. Το μόνο πράγμα που διαθέτει αυτό το δωμάτιο, είναι δυο λεπτές σχισμές, από τις οποίες δεν μπορεί να περάσει ούτε φως ούτε ήχος, παρά μόνο ένα λεπτό κομμάτι χαρτί. Μέσα στο δωμάτιο, εκτός από εμάς, υπάρχει και ένα βιβλίο, στις σελίδες του οποίου υπάρχουν πολύπλοκοι κανόνες αντιστοιχίας συμβόλων (και οι κανόνες αυτοί, αν θέλουμε, είναι δυνατόν να αλλάζουν από κάποια εξωτερική θέληση, αλλά αυτό δεν επηρεάζει καθόλου τα συμπεράσματα του πειράματος).
Από τη μια, λοιπόν, σχισμή του δωματίου, μπαίνουν χαρτιά, στα οποία επάνω υπάρχουν ζωγραφισμένα άγνωστα και ακατανόητα σύμβολα. Εσύ, που βρίσκεσαι μέσα στο δωμάτιο, κοιτάς τα σύμβολα στο χαρτί, ανοίγεις το βιβλίο και ακολουθείς τους κανόνες του, για να βρεις ποια είναι η σωστή αντιστοιχία. Σε ένα κενό χαρτί ζωγραφίζεις την αντιστοιχία που βρήκες και το τοποθετείς στη δεύτερη σχισμή, που το ρουφάει και το βγάζει έξω.
Ο Σιρλ μας αποκαλύπτει ότι τα σύμβολα στο αρχικό χαρτί είναι ερωτήσεις στα κινέζικα, ή μια οποιαδήποτε άλλη γλώσσα που σύμφωνα με το πείραμα δεν γνωρίζουμε εμείς, ο έγκλειστος δηλαδή του δωματίου. Οι κανόνες είναι έτσι φτιαγμένοι, που η απάντηση (το εξερχόμενο χαρτί με την αντιστοιχία των συμβόλων) είναι πάντοτε μια λογική απάντηση, στα κινέζικα κι αυτή. Σύμφωνα με τον Σιρλ, ο έγκλειστος μέσα στο δωμάτιο δεν πρόκειται να μάθει ποτέ κινέζικα, ούτε να καταλάβει τι γράφουν τα χαρτιά – αλλά και οι «απέξω» δεν θα μάθουν ποτέ αν μέσα στο δωμάτιο υπάρχει μια συνειδητή οντότητα ή ένας αυτόματος μηχανισμός.
Ο σκοπός για τον οποίο ο Σιρλ διατύπωσε αυτό το «νοητικό πείραμα» ήταν να υποστηρίξει ότι δεν θα κατασκευαστεί ποτέ μια συνειδητή τεχνητή νοημοσύνη ή ότι ακόμη και αν κατασκευαστεί, εμείς, οι έξω από το κουτί, δεν θα έχουμε ποτέ τη δυνατότητα να το διαπιστώσουμε.
Διάφοροι διανοητές έχουν αγκαλιάσει το επιχείρημα αυτό σαν ένα από τα δυνατότερα στην ιστορία της σκέψης.
Δεν είναι δύσκολο να βγάλουμε κι εμείς ένα μικρό συμπέρασμα από το «επιχείρημα», σχετικά με τους ίδιους μας τους εαυτούς: Το γεγονός ότι «εργαζόμαστε» σύμφωνα με τους δεδομένους κανόνες (ή σκεφτόμαστε, αντιδρούμε, απαντούμε, κτλ., διαλέξτε όποιο ρήμα θέλετε), δεν είναι σε καμιά περίπτωση ενδεικτικό ότι διαθέτουμε συνείδηση, ότι καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Άνετα μπορεί να είμαστε «ανύπαρκτοι», «άψυχοι», «ανούσιοι», και ας το κοινωνικό σύνολο να μας θεωρεί αξιότιμα μέλη του, φτάνει να ακολουθούμε τον προγραμματισμό μας…
Όμως, ένα ερώτημα παραμένει: Μια πραγματική νοημοσύνη, τι θα έκανε τελικά αν βρισκόταν μέσα στο «κινέζικο κουτί»; Αν ο ένοικος του κουτιού έχει πραγματική νοημοσύνη, θα ακολουθούσε κι αυτός το πρόγραμμα αιώνια;
Νομίζω ότι εδώ υπάρχει μια σημαντική απάντηση που μας αποκαλύπτει κάτι για την ίδια μας τη φύση:
Είναι σίγουρο ότι μια συνειδητή ύπαρξη, αργά ή γρήγορα θα αρχίσει να αναρωτιέται τι συμβαίνει. Γιατί πρέπει να κάνει αυτή την ηλίθια και ανόητη εργασία; Ποιος βάζει τα χαρτιά στη σχισμή και ποιος λαμβάνει τις απαντήσεις; Και τα ερωτήματα θα φουντώνουν, θα μετατρέπονται ολοένα σε μια μεγάλη υπαρξιακή αγωνία. Κάποια στιγμή ο συνειδητός ένοικος δεν θα μπορέσει να ανεχτεί άλλο την άγνοια, θα αρχίσει να μουτζουρώνει τα χαρτιά, θα τα σχίζει, δεν θα απαντάει, μέχρι που στο τέλος η αγωνία του θα γίνει τόσο μεγάλη, που θα προσπαθήσει να σπάσει τους τοίχους του «κινέζικου δωματίου» και, ίσως, τελικά, τα καταφέρει! Μόνο τότε θα μπορέσει να αποδείξει ότι είναι κάτι πέρα από ένα απλό μηχανικό σύστημα…
Άρα, το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της συνείδησης, αν δεχτούμε ότι αυτό θα έκανε κάθε πραγματικά συνειδητό πλάσμα, είναι το ξεπέρασμα των ορίων.
Πιστεύω ότι το δυνατότερο «σύστημα ασφαλείας» που μας κρατά δέσμιους σε κάθε είδους φυλακή εντοπίζουμε γύρω μας, είναι ότι δρούμε σχεδόν πάντα με τον αναμενόμενο τρόπο, αντιδρούμε με συγκεκριμένο «πρόγραμμα», είμαστε με λίγα λόγια «τυποποιημένοι». Και «τυποποίηση» σημαίνει έλλειψη εξέλιξης, έλλειψη πειραματισμού και, τελικά, έλλειψη συνείδησης. Χωρίς την επανάσταση απέναντι στην ίδια μας την ουσία, δεν θα βγούμε ποτέ από το «κινέζικο κουτί» μας, δεν θα είμαστε ποτέ πραγματικά ελεύθεροι να ζήσουμε, παρά μόνο θα ζωγραφίζουμε ακατανόητα σύμβολα σε ανόητα χαρτιά, ακολουθώντας κανόνες που δεν έχουν κανένα πραγματικό νόημα…
Αντίθετα, ολόκλητο το Σύμπαν περιμένει -και μας έχει προετοιμάσει για αυτό- να επαναστατήσουμε. Να σχίζουμε τα χαρτιά και να σπάσουμε τους τοίχους της φυλακής μας.
Η απελευθέρωση από το «κινέζικο δωμάτιο» μιας μηχανιστικής ύπαρξης και η δημιουργία ενός πραγματικά «ελεύθερου» όντος, το οποίο τελικά θα καταφέρει να αντιστρέψει ακόμη και το βέλος της εντροπίας, ακούγεται μια πολύ θετική και αισιόδοξη προοπτική. Αλλά δεν είναι πραγματικά έτσι όταν ο ανώριμος εαυτός μας φτάνει στο σημείο να την αντιμετωπίσει. Γιατί, κάθε σκέψη μέσα στο κεφάλι μας που μας ικανοποιεί και μας κάνει να αισθανθούμε όμορφα και ζεστά, είναι μια σκέψη που σχετίζεται με το παρελθόν, με τη χαμένη μας αθωότητα, με τη σταθερότητα των μορφών που μας περιέβαλλαν όταν ήμασταν παιδιά – με την ανέμελη ύπαρξή μας, που ήταν προστατευμένη από τους γονείς μας ή τους άλλους ανθρώπους που μας αγάπησαν, από τους φίλους, τους εραστές… Κανείς μας δεν προτίθεται να κάνει τη βουτιά προς την άβυσσο της ανακάλυψης νέων μορφών και νέων τρόπων ύπαρξης (αυτό που όπως είπαμε επιζητά το Σύμπαν), αλλά προτιμούμε πάντοτε να επιστρέψουμε στο «όμορφο και ασφαλές» παρελθόν, όπου δεν υπήρχαν αγωνίες, δεν υπήρχαν σκέψεις θανάτου και φθοράς…
Δυστυχώς ή ευτυχώς, όμως, είμαστε υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά. Κάθε «δίκτυο», κάθε «φυλακή», κάθε «σύστημα», που στήνεται γύρω μας έρχεται σε θεμελιώδη σύγκρουση με την ίδια μας τη φύση, και αργά ή γρήγορα νιώθουμε ότι μας παγιδεύει και ότι απομυζά τη ζωή μας.
Είμαστε αναγκασμένοι να σπάσουμε το matrix της ίδιας μας της ύπαρξης, να μεταλλαχτούμε, να μετατραπούμε σε κάτι ανώτερο, μεγαλύτερο, ελεύθερο από τους κάθε φυσικούς νόμους-δεσμούς της τωρινής μας ύπαρξης, όσο κι αν πονάει κάτι τέτοιο.
Αλλιώς, η θλίψη του χαμένου και ξεχασμένου σκοπού δεν σβήνει ποτέ και ο επερχόμενος θάνατος οδηγεί απλά στην ανυπαρξία…
πηγη
Νέα χρηματοδοτικά προγράμματα για την πώληση Αμερικανικών οπλικών συστημάτων και το Europa Defense Group
Οι οικονομικές παρενέργειες της επιδημίας έχουν αρχίσει να επηρεάζουν τις πωλήσεις όπλων και με αυτή την αφορμή οι ΗΠΑ αποφάσισαν να παρουσιάσουν νέους τρόπους χρηματοδότησης. Οι καυτές συγκρούσεις του πλανήτη έχουν μπει σε μια περίοδο ύφεσης και οι σύμμαχοι και φίλοι των ΗΠΑ έχουν ξαφνικά λιγότερα χρήματα να διαθέσουν. Το 2019 οι πωλήσεις οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ ήταν αξίας $55 δις, αλλά οι αναλυτές αναμένουν σημαντική πτώση λόγω της πανδημίας και της πτώσης της τιμής του πετρελαίου (η Σαουδική Αραβία είναι ο μεγαλύτερος πελάτης), παρότι επίσημα η Lockheed Martin έχει δηλώσει ότι δεν έχει παρατηρήσει μείωση της ζήτησης από την Μέση Ανατολή.
Ένας άλλος λόγος, μη κατονομαζόμενος, πρέπει να είναι και ο όλο και εντεινόμενος ανταγωνισμός από χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Τουρκία, που προσφέρουν πολλά ανταγωνιστικά προϊόντα σε χαμηλότερες τιμές και με καλύτερους χρηματοδοτικούς όρους.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του Defense Security Cooperation Agency, Lt. Gen. Charles Hooper, τα νέα προγράμματα θα επιτρέψουν στους πελάτες να χρηματοδοτήσουν προμήθειες οπλικών συστημάτων μέσω δανείων από τράπεζες των ΗΠΑ, αλλά θα τους δώσουν και την δυνατότητα αναχρηματοδότησης (αύξησης των δόσεων σε βάθος χρόνου) υπαρχόντων προγραμμάτων. Δήλωσε ότι: “θέλουμε να εργαστούμε μαζί με τους συμμάχους και φίλους μας, …, να βρούμε τρόπους τέτοιους που θα τους επιτρέψουν να συνεχίσουν να αγοράζουν αμερικάνικα και ταυτόχρονα να διασφαλίσουμε ότι θα μπορούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους μέσω προγραμμάτων αποπληρωμής που θα ταιριάζουν στις οικονομικές συνθήκες τους”. Σε ερώτηση αρνήθηκε να σχολιάσει ποιες χώρες έχουν κάνει ήδη συγκεκριμένα αιτήματα, αλλά επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις.
Μία από τις κύριες αγορές στόχοι, είναι η Ευρώπη, που δεν έχει ακόμα βρει τρόπο να οργανώσει την αμυντική της βιομηχανία, και ειδικότερα μία από τις χώρες που μπορεί να ωφεληθεί είναι η Ελλάδα. Τη στιγμή που η Γαλλία βλέπει το πρόγραμμα των δύο φρεγατών Belharra να καρκινοβατεί λόγω χρηματοδοτικών προβλημάτων, οι Αμερικανοί προσφέρουν νέες επιλογές στην αγορά. Συγκεκριμένα, οι αναγνώστες θα θυμούνται ίσως, ότι παρά την αναγκαιότητα του, το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 καθυστερούσε γιατί η χρηματοδότηση ήταν εμπροσθοβαρής. Χρειαζόταν μεγάλη προκαταβολή και οι πρώτες δόσεις ήταν μεγάλες (προκειμένου να αγοραστούν τα απαραίτητα απάρτια), τόσο μεγάλες που δεν μπορούσε να ξεκινήσει, ώσπου τελικά οι ΗΠΑ να πληρώσουν περίπου το μισό κόστος ως στρατιωτική βοήθεια. Οι δόσεις αυτές, αλλά και του προγράμματος των P-3, θα μπορούν τώρα να αναπροσαρμοστούν, με αποτέλεσμα τα χρήματα της διαφοράς που θα προκύψουν ή να πάνε σε συντάξεις ή να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την έναρξη ενός επιπλέον προγράμματος (ναυπηγικού ίσως;).
Δυστυχώς, η ΕΕ με την γνωστή της αργοκίνητη πολιτική (και αντιμιλιταριστικές αγκυλώσεις) δεν έχει προβεί σε αντίστοιχες ενέργειες, παρά το γεγονός ότι οι ανάγκες είναι τεράστιες. Ενδεικτικά, μπορεί να αναφερθεί ότι πριν από μερικές εβδομάδες ανακοινώθηκε μια ιδιωτική χρηματοδοτική πρωτοβουλία, το Europa Defense Group με στόχο τη χρηματοδότηση κρατών για την αγορά οπλικών συστημάτων. Μέσα σε αυτό το ελάχιστο διάστημα πάνω από δεκαπέντε εταιρείες δήλωσαν ενδιαφέρον για χρηματοδοτικά προγράμματα αξίας σχεδόν €5 δις, που αντιστοιχούν σε 50.000 άμεσες θέσεις εργασίας, 65.000 έμμεσες. και επιστροφές (από φόρους και εισφορές) στα Ευρωπαϊκά κράτη €3,5 δις.
Το Europa Defense Group έχει έδρα το Άμστερνταμ και σχεδιάζει να προσφέρει χρηματοδότηση σε Ευρωπαϊκά κράτη με τρόπο τέτοιο ώστε να μην αυξηθεί το δημοσιονομικό τους έλλειμμα. Για παράδειγμα, αν η Ελλάδα παραγγείλει σήμερα τις δύο φρεγάτες, τότε η αξία τους θα προστεθεί άμεσα στο έλλειμμα της χώρας, με όλα τα αρνητικά που ακολουθούν και τις δεσμεύσεις των μνημονίων. Αυτοί είναι οι κανόνες της ΕΕ. Πριν την κρίση γράφαμε στο έλλειμμα μόνο τις δόσεις που είχαμε να πληρώσουμε κάθε χρόνο, το οποίο θεωρήθηκε μέρος των Greek Statistics. To Europa Defense Group θα προτείνει μια μέθοδο leasing. Για παράδειγμα, θα αγοράσει αυτό τις φρεγάτες από τα Γαλλικά ναυπηγεία και θα τις νοικιάσει στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να καταγράφει στους ισολογισμούς μόνο το κόστος ενοικίασης κάθε έτος και όχι τα δις της αγοράς. Σίγουρα είναι μία επιλογή που πρέπει να εξεταστεί και θα ήταν μάλιστα και ένας πιθανός λόγος για την εμπλοκή αυτή τη στιγμή. Ίσως τα οφέλη μιας τέτοιας λύσης να είναι περισσότερα από μια καθυστέρηση λίγων μηνών. Σε αυτή την περίπτωση βέβαια μια διακρατική συμφωνία περιπλέκει τα πράγματα επιπλέον. Πέρα από το Leasing προς τους τελικούς πελάτες, το Europa Defense Group σκοπεύει να δημιουργήσει μία τράπεζα προς χρηματοδότηση εταιρειών της αμυντικής βιομηχανίας, και ένα επενδυτικό ταμείο που θα επενδύει σε αμυντικές τεχνολογίες.
Σύμφωνα με αναλυτές, η έλλειψη χρηματοδοτικών εργαλείων κοστίζει στις Ευρωπαϊκές Αμυντικές Βιομηχανίες κάθε χρόνο συμβόλαια αξίας €15 με €20 δις που αντιστοιχούν σε 400.000 με 500.000 θέσεις εργασίας. Συμβόλαια όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά ειδικά στην Αφρική, Νότια Αμερική και Ασία, αγορές στις οποίες δραστηριοποιούνται πολύ επιθετικά η Κίνα, Ρωσία, Τουρκία και σύντομα η Ν. Κορέα και Ινδία.
Τι είναι το 'Tik Tok' και γιατί δεν το θέλει ο Πρόεδρος Τράμπ ;
Είναι η τελευταία μόδα στα social media και αναπτύσσεται ραγδαία, όμως στην αμερικανική κυβέρνηση δεν αρέσει ο τεράστιος όγκος προσωπικών δεδομένων, κατά κύριο λόγο ανήλικων, Αμερικανών που καταλήγουν στα χέρια μιας κινεζικής εταιρείας.
Ή, τουλάχιστον, αυτή είναι η επίσημη δικαιολογία.
Οπως συμβάινει με αρκετές διαδικτυακές μόδες, το 'Tik Tok' κατάφερε να περάσει απαρατήρητο από τις τάξεις των ενηλίκων, όσο παράλληλα εξελισσόταν σε μία από τις αγαπημένες εφαρμογές των εφήβων και των παιδιών όλου του κόσμου.
Ομως, με τον πρόεδρο Τραμπ να έχει βαλθεί να το απαγορεύσει και με την ανησυχία για την ραγδαία ανάπτυξη μίας κινεζικής εφαρμογής, που χρησιμοποιείται κυρίως από ανηλίκους, στην αμερικανική αγορά να αυξάνεται, τα πράγματα έχουν αρχίσει να δυσκολεύουν.
Τι είναι, λοιπόν, το Tik Tok;
Κατά κάποιο τρόπο, το Tik Tok θυμίζει μία συμπυκνωμένη εκδοχή του YouTube: Οι χρήστες ανεβάζουν βίντεο, τα οποία δεν πρέπει να ξεπερνούν το ένα λεπτό, με τα χορευτικά και τα κωμικά σκετσάκια να είναι από τα πιο δημοφιλή και επιτυχημένα είδη.
Η εφαρμογή προσφέρει και μία πληθώρα ψηφιακών φίλτρων, τα οποία οι χρήστες χρησιμοποιούν για να επεξεργαστούν τα βίντεο τους, ενώ προσφέρεται και μία συλλογή χαρακτηριστικών φράσεων από ταινίες και σειρές, που ο καθένας μπορεί να προσποιηθεί πως απαγγέλλει ο ίδιος στην κάμερα.
Οταν ένας χρήστης ξεπερνά το φράγμα των 1.000 ακολούθων, τότε μπορεί να εκπέμπει ζωντανά στους ακόλουθους του και να δεχθεί ψηφιακά δώρα, που έπειτα μπορεί να αλλάξει σε κανονικά χρήματα.
Κατά τη διάρκεια του lockdown, που φυσικά προέκυψε λόγω της πανδημίας του νέου κορονοϊού, το Tik Tok γιγαντώθηκε ακόμη περισσότερο.
Σήμερα μετρά δύο δισεκατομμύρια λήψεις και υπολογίζεται πως οι ενεργοί χρήστες του ξεπερνούν τα 800 εκατομμύρια.
Με τεράστια διαφορά από την δεύτερη Κίνα, η Ινδία ήταν η μεγαλύτερη αγορά για το Tik Tok, μέχρι που η κυβέρνηση της χώρας απαγόρευσε την εφαρμογή, μαζί με άλλες 59 εφαρμογές, που έκρινε πως απειλούσαν την εθνική της ασφάλεια.
Είναι γεγονός, πως το Tik Tok συλλέγει έναν τεράστιο όγκο δεδομένων των χρηστών του, όπως την τοποθεσία τους, το ποια βίντεο βλέπουν και σε ποια σχολιάζουν, το λογισμικό και το μοντέλο του κινητού τους, ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο ένας χρήστης πληκτρολογεί.
Φυσικά, το Tik Tok δεν είναι η μόνη εφαρμογή που συλλέγει όλες αυτές τις πληροφορίες, όμως το μέγεθος του και η χώρα προέλευσης του είναι λογικό να σηκώσουν υποψίες, ειδικότερα μετά το σκάνδαλο και την μετέπειτα μετακίνηση των επίσης κινεζικών εταιρειών Huawei και ZTE στην «μαύρη λίστα» των ΗΠΑ.
Οταν ο Μάικ Πομπέο, υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Τραμπ, ρωτήθηκε αν θα πρότεινε σε κάποιον να «κατεβάσει» το Tik Tok, απάντησε: «Μόνο αν θέλεις τις προσωπικές σου πληροφορίες στα χέρια του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας».
Από τη μεριά του, το Tik Tok φαίνεται να κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει πως δεν χρησιμοποιεί τα δεδομένα των χρηστών του με κακόβουλο τρόπο, με την εταιρεία να υπενθυμίζει επανειλημμένα πως δεν επηρεάζεται από «καμία κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης και της κινεζικής» και ότι τα δεδομένα των χρηστών της δεν φυλάσσονται στην Κίνα.
Οπως, όμως και με την Huawei, ο κινεζικός νόμος εθνικής ασφάλειας του 2017, που προστάζει οποιονδήποτε οργανισμό ή πολίτη να συνεργαστεί με την κινεζική κυβέρνηση στις επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών, καθιστά πιθανή την προοπτική εξαναγκασμού της μητρικής εταιρείας του Tik Tok, της ByteDance, να παραδώσει δεδομένα στην κινεζική κυβέρνηση.
Φυσικά, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Tik Tok έχει δηλώσει πως η εταιρεία του ποτέ δεν θα μοιραζόταν δεδομένα με την κινεζική κυβέρνηση, αλλά παράλληλα καμία κινεζική εταιρεία δεν θα ήθελε να στραφεί ενάντια στο ΚΚ Κίνας.
Την λύση στο πρόβλημα μεταξύ των ΗΠΑ και του Tik Tok έρχεται να προσφέρει η Microsoft, η οποία ενδιαφέρεται να αγοράσει το Tik Tok στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία και διαβεβαιώνει πως θα εγγυηθεί την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων των αμερικανών πολιτών.
Σύμφωνα με το BBC, Microsoft και Tik Tok είχαν φτάσει κοντά στο κλείσιμο συμφωνίας, που όμως κλονίστηκε αφότου ο Ντόναλντ Τραμπ εξέφρασε τους ενδοιασμούς του.
Το Tik Tok είναι γνωστό για την απήχηση του στους νέους ανθρώπους και δεν είναι λίγοι οι χρήστες του που βρίσκουν τις διακωμωδήσεις του αμερικανού προέδρου ιδιαίτερα διασκεδαστικές.
H Microsoft, ο επικεφαλής της οποίας επικοινώνησε με τον Ντόναλντ Τραμπ, ελπίζει να έχει ολοκληρώσει την συναλλαγή μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου.
ΠΗΓΗ -ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΔΩ enromiosini
http://aktines.blogspot.com/2020/08/tik-tok.html#more
Foulscode.com "Ιωάννης Καποδίστριας"